سونوگرافی آنومالی؛ سونوگرافی انومالی اسکن سه ماهه  دوم  که در ایران باید در هفته ۱۸ و (در  جنین هایی که ntافزایش یافته داشته و یا هر نوع مورد مشکوک در سه ماهه اول داشته اند؛در هفته ۱۷ ) انجام شود ؛  شامل سه بخش است:
 ۱.بررسی بیومتری و سن جنین
۲.بررسی انومالی های ساختاری و structural
۳.بررسی soft marker s ها که همان ژنتیک سونوگرام است .
**۴.والبته در صورت درخواست ،اکو قلب نیز همزمان انجام میشود .


به صورت کلی هدف این است که جنین هایی را که یافته غیر طبیعی ندارند از جنین هایی که نیاز به بررسی های بیش تر ( از جمله آمنیوسنتز )را دارند،جدا کنیم.
برخی آنومالی های ساختاری(علاوه بر ماهیت خود ناهنجاری ساختاری )نیاز به آمنیوسنتز دارند و برخی نیاز ندارند.:
برای مثال ،اومفالوسل ،هرنی دیافراگماتیک،تترالوژی فالوت ،آترزی مری ،هولوپروزنسفالی؛شکاف لب و کام ،...باید مستقیما آمنیوسنتز بشوند (hard markers)

ولی برخی ناهنجاری های ساختاری نیاز به آمنیوسنتز ندارند و مشکل ماهیت خود ناهنجاری است،مانند گاستروشزی،vsd ماسکولر یا انومالی ابشتین دریچه تریکوسپید

در مورد ژنتیک سونوگرام و بررسی soft marker sها ؛این نکات مهم است :
مهم ترین آنها در سه ماهه دوم؛شامل nfیا nuchal  foldو NBیا nasal bone است.
در صورت افزایش ضخامت nf(بین هفته ۱۶تا ۲۰ به بیش از ۵میلی متر و بین هفته ۲۰ تا ۲۲ به بالای ۶ میلی متر )انجام حداقل niptیا ترجیحا آمنیوسنتز توصیه میشود .
در صورت absent nasal bone در سه ماهه دوم نیز آمنیوسنتز و در صورت هایپوپلاستیک بودن آن نیز niptو یا امنیو سنتز توصیه میشود (برای تشخیص nbهایپوپلاستیک از فرمول نیست nbبه bpdاستفاده کنید که نباید کمتر از  ۱به ۱۰ باشد یعنی اگر bpd برابر با ۴۰ میلی باشد،؛حداقل میران قابل قبول nbبرابر با ۴ میلی است ).
از soft marker های دیگر میتوان به :
کیست کورویید پلکسوس
پیلکتازی دوطرفه بدون کالکتازی
روده اکوژن گرید ۳
فوکوس قلبی
بند ناف تک شریانی(sua)
ونتریکولومگالی خفیف (۱۰تا ۱۲ میلی متر )
Short flو hl(البته نه در حد آنومالی اسکلتی)
Aberent right sub clavian artery

ضخامت pre nasal thickness به nbبیش از از 78.و....
اشاره کرد.

در حال حاضر سایر soft marker s ها مانند زاویه ایلیاک،طول گوش ؛زاویه ماگزیلاری _فاشیال..کاربرد دیگر ندارند.
در صورت وجود دو عدد soft marker(به جز nbو nfکه توضیح دادم ) میشود دو راهبرد داشت :یا niptو آمنیو توصیه شود و یا  آزمایشات دابل و کوادراپل و nt را چک کرد و اگر در  این موارد ،مشکلی نبود؛با فالو و انومالی اسکن و اکو؛کار را ادامه دهیم و اگر دابل و کوادراپل و یا ntدارای موارد مشکوک بود ،niptیا آمنیو انجام داد

مطالعه مقایسه ای اسکن سونوگرافی معمول در مقابل سونوگرافی آنومالی

چکیده اهداف-برای ارزیابی هزینه-فایده تغییر از غربالگری انتخابی (خطر بالا) به غربالگری سونوگرافی معمول برای ناهنجاری جنین.

روش ها- مطالعه آینده نگر 12 ماه قبل و بعد از معرفی سونوگرافی روتین سه ماهه دوم برای ناهنجاری جنین در موسسه ما. تمام ناهنجاری های مادرزادی، نحوه تشخیص و نتیجه ثبت شد و تجزیه و تحلیل هزینه برنامه انجام شد.

مقالات پیشنهادی :

سونوگرافی خانم

اکوی قلب جنین

سونوگرافی سه بعدی رحم

الاستوگرافی کبد در تهران

نتایج- در 12 ماه سیاست انتخابی (پرخطر) اولتراسوند، اسکن های دقیق سه ماهه دوم در 1007 (26٪) بارداری انجام شد. در 12 ماه غربالگری ناهنجاری سونوگرافی معمول، اسکن در 3529 (93٪) بارداری انجام شد. سونوگرافی بارداری معمولی تنها روش تشخیص 11 ناهنجاری مادرزادی عمده و 18 ناهنجاری مادرزادی کمتر شدید بود که در حاملگی‌های کم خطر که قبلاً برای سونوگرافی پرخطر واجد شرایط نبودند، یافت شد. در هفت مورد از این موارد، والدین با صرفه جویی در درمان و مراقبت طولانی مدت ، ختم بارداری را انتخاب کردند.

هزینه مالی ارائه خدمات غربالگری سونوگرافی در بیمارستان ما به مدت 12 ماه 57573 پوند و سود مالی حاصل از آن برای سال 957973 پوند برآورد شد.

نتیجه‌گیری - اگرچه مشخص شده است که ارزیابی بسیاری از هزینه‌ها و مزایای عاطفی و روانی این خدمات دشوار است، به نظر می‌رسد سونوگرافی معمول ناهنجاری جنین از نظر اقتصادی توجیه‌پذیر باشد.صرفه جویی مالی به دست آمده در بیمارستان ما در صورت انجام غربالگری در تمام بیمارستان های انگلستان و ولز به صرفه جویی سالانه بالقوه نزدیک به 170 میلیون پوند برای خدمات بهداشت ملی تبدیل می شود.

اثربخشی سونوگرافی معمول سه ماهه دوم ناهنجاری جنین به عنوان یک آزمایش غربالگری برای ناهنجاری های مادرزادی ثابت نشده است. بررسی اخیر توسط یک گروه کاری از کالج سلطنتی متخصصین زنان و زایمان (RCOG) تعداد کمی از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را در مورد این موضوع نشان داد. آنها تنوع گسترده ای بین مطالعات منتشر شده در متغیرهای مهمی مانند کیفیت تجهیزات سونوگرافی، تجربه سونوگرافیست ها، انتخاب بیمار، سن حاملگی در زمان سونوگرافی و طبقه بندی ناهنجاری های جنینی پیدا کردند که مقایسه بین چنین مطالعاتی را دشوار می کند.

در برخی دیگر، اطلاعات کافی در مورد این متغیرها حذف شد، در نتیجه تفسیر را محدود کرد.1 همان کارگروه همچنین به مقرون به صرفه بودن سونوگرافی معمول ناهنجاری جنین نگاه کرد، اما مجدداً با داده های محدود در مورد هزینه ها، و تغییرات گسترده بین مطالعات، روبرو شد.

بررسی به روز کارآزمایی های بالینی انجام شده توسط گروه بارداری و زایمان کاکرین به این موضوع پرداخته است که آیا استفاده از سونوگرافی معمول قبل از زایمان به عنوان یک روش غربالگری قبل از هفته 24 حاملگی بر تشخیص ناهنجاری های جنینی تأثیر می گذارد یا خیر.

آنها دریافتند که هنگامی که مطالعه اولتراسوند به طور خاص برای تشخیص ناهنجاری جنینی انجام شد، تعداد ختم های برنامه ریزی شده بارداری افزایش یافت. دو مطالعه کاهش مرگ و میر پری ناتال را پس از تشخیص ناهنجاری جنینی و ختم حاملگی های پیش بینی شده نشان دادند. با این حال، به طور کلی، بررسی سیستماتیک توسط گروه بارداری و زایمان کاکرین به این نتیجه رسید که هنوز شواهد کافی وجود ندارد که نشان دهد مرگ و میر پری ناتال با این روش کاهش یافته است.

مقالات پیشنهادی :

اکو قلب جنین چیست؟

اکوکاردیوگرافی جنین

سونوگرافی خانم

الاستوگرافی

هنگام در نظر گرفتن نهاد هر برنامه غربالگری، مهم است که اثربخشی تحقیق، مسائل اخلاقی مطرح شده توسط غربالگری، و پیامدهای انسانی و مالی، چه در کوتاه مدت و چه در بلندمدت، در نظر گرفته شود.عواقب یک ناهنجاری شدید مادرزادی ممکن است بسیار فراتر از معلولیت به کودک گسترش یابد و ممکن است اثرات مخربی بر سایر اعضای خانواده داشته باشد.

تشخیص قبل از تولد یک بیماری کشنده یا شدیداً ناتوان کننده به والدین این فرصت را می دهد که مشاوره قبل از زایمان در مورد گزینه ختم بارداری داشته باشند. تشخیص پیش از تولد ناهنجاری‌های کمتر شدید امکان زایمان برنامه‌ریزی شده نوزاد را در مناسب‌ترین زمان و مکان فراهم می‌کند و والدین هر دو آمادگی بهتری از نظر عاطفی و عملی برای نتیجه پس از زایمان.  دارند.

از دیگر مزایای سونوگرافی معمول ناهنجاری جنین می توان به اطمینان بیشتر والدین از اینکه جنین آنها در سونوگرافی از نظر ساختاری طبیعی به نظر می رسد، اشاره کرد.

در حال حاضر، یک سونوگرافی غربالگری جنین به طور جهانی در همه بیمارستان‌های بریتانیا مورد بررسی قرار نمی‌گیرد. در بیمارستان ما قبل از ژوئیه 1993، سونوگرافی ناهنجاری جنین سه ماهه دوم به طور انتخابی تنها در آن حاملگی هایی که توسط متخصص زنان و زایمان به عنوان "پرخطر" در نظر گرفته می شد، انجام می شد. چنین بارداری‌های انتخابی شامل آنهایی بود که سابقه خانوادگی ناهنجاری مادرزادی، عوامل خطرزای مادری (مانند داروها، دیابت، یا صرع) یا نشانگرهای بالینی یا بیوشیمیایی ناهنجاری داشتند.

در جولای 1993، سونوگرافی معمول جنین با یک سونوگرافی ناهنجاری جنین در سه ماهه دوم معرفی شد.مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتیجه و تجزیه و تحلیل هزینه برای سونوگرافی معمول ناهنجاری جنین و عملکرد قبلی سونوگرافی انتخابی انجام شد.

بیماران و روش ها برای بررسی سونوگرافی آنومالی

این مطالعه در بیمارستانی انجام شد که سالانه برای حدود 3800 زن از جمعیت محلی، علاوه بر مراقبت‌های ثالثه مامایی برای بیمارستان‌های دوردست، مراقبت‌های اولیه مامایی را ارائه می‌کرد. گروهی از زنان مراجعه کننده برای مراقبت های اولیه اساس مطالعه ما را تشکیل دادند و نتایج ما را با سایر مراکز اولیه مراقبت های زنان و زایمان مرتبط ساختند.

زنان در حدود هفته 12 بارداری در کلینیک رزرو مراجعه کردند و در این زمان در مورد آزمایش های غربالگری موجود در دوران بارداری و ارزش، محدودیت ها و پیامدهای آنها مشاوره دریافت کردند. همه زنان یک سونوگرافی سه ماهه اول برای تایید زنده ماندن جنین، تعداد و سن حاملگی قرار گرفتند. آنها همچنین در هفته 16 بارداری غربالگری بیوشیمیایی شامل Æ فتوپروتئین سرم (AFP) و گنادوتروپین جفتی انسانی با زنجیره آزاد (a-hCG) مورد بررسی قرار گرفتند.

تمام اسکن آنومالی یا غربالگری جنین با دستگاه های سونوگرافی SSA 250A توشیبا انجام شد و همه سونوگرافیست ها دارای مدرک دیپلم سونوگرافی پزشکی و میانگین 15 سال سابقه سونوگرافی مامایی بودند. از همان سونوگرافیک ها و تجهیزات قبل و بعد از معرفی سونوگرافی معمولی آنومالی استفاده شد. هنگامی که مطالعه غربالگری اولتراسوند یک ناهنجاری را نشان داد، زن در همان روز در کلینیک دوران بارداری توسط یک متخصص زنان و زایمان مصاحبه شد که نتایج سونوگرافی را توضیح داد. مشاوره در حد مقتضی ارائه شد. مدیریت بیشتر توسط یک تیم چند رشته ای انجام شد، که اطمینان حاصل کرد که والدین می توانند تصمیم آگاهانه ای بگیرند اگر به فکر ختم بارداری هستند. تمام نوزادانی که پس از تشخیص یک ناهنجاری قبل از زایمان به دنیا آمدند، قبل از ترخیص از بیمارستان، توسط یکی از اعضای ارشد تیم اطفال مورد بررسی قرار گرفتند.

داده ها برای یک دوره 12 ماهه قبل و بعد از معرفی سونوگرافی معمول ناهنجاری جنین جمع آوری شد. هر گونه ناهنجاری مادرزادی که در دوران بارداری یا پس از زایمان تشخیص داده شود، از طریق یک سیستم ممیزی اطلاع داده شد و یادداشت‌های مادر و اطفال برای همه این موارد مورد بررسی قرار گرفت - همراه با اخطار ختم بارداری، مرور یادداشت‌های ترخیص کودکان، و کدگذاری‌ها.

هر گروه از زنان تا 24 ماه پس از زایمان پیگیری شدند.

زنانی که برای مراقبت های دوران بارداری در بیمارستان های دیگر رزرو شده بودند و پس از تشخیص یک ناهنجاری مادرزادی به بیمارستان ما مراجعه کردند، از مطالعه حذف شدند. ناهنجاری های مادرزادی که در سونوگرافی غربالگری سه ماهه دوم غیرقابل تشخیص تلقی می شدند و اهمیت زیادی نداشتند، مانند برچسب های پوستی پیش گوش، فتق مادرزادی مغبنی، هیدروسل، بیضه های نزول نکرده، فیموز، هیپوسپادیاس، باسن کلیکی یا جابجا شده، تالیپ های موضعی، اکسیشن یا سیندولاکتی.

هزینه مالی معرفی سونوگرافی حاملگی معمول ناهنجاری جنین با در نظر گرفتن هزینه‌های تجهیزات (شامل هزینه‌های سرمایه و خدمات)، مواد، staV (پرستاران، ماماها و سونوگرافیک)، مطالعات سیتوژنتیک، مدیریت و افزایش نیازهای ناشی از آن برآورد شد.

مقالات پیشنهادی :

اکوکاردیوگرافی قلب جنین

الاستوگرافی کبد

سونوگرافی غربالگری

فیبرواسکن کبد

نتایج حاصل از بررسی انجام سونوگرافی آنومالی

تعداد ارجاع‌ها از مراقبت‌های اولیه برای هر دو گروه مشابه بود، اما تعداد اسکن‌های سونوگرافی سه ماهه دوم تقریباً چهار برابر شد (جدول 1). تعداد حاملگی های خاتمه یافته به دلیل ناهنجاری جنینی از 9 مورد به 17 مورد در سال افزایش یافت.

مجموع هزینه سالانه سونوگرافی زنان و زایمان در سال پس از معرفی سونوگرافی معمول ناهنجاری جنین 115 047 پوند محاسبه شد (جدول 2). . چهل و نه درصد حجم کار مربوط به سونوگرافی ناهنجاری جنینی بود که قبل از معرفی این سرویس انجام نمی شد.

افزایش خالص هزینه اسکن‌های معمول اولتراسوند ناهنجاری جنین با استفاده از تجزیه و تحلیل میانگین هزینه 56373 پوند بود که به موجب آن هزینه‌های سرمایه و خدمات برای حجم کار تقسیم می‌شوند. با در نظر گرفتن افزایش تعداد آمنیوسنتز، هزینه کل به 57573 پوند افزایش یافت - معادل هزینه 16 پوند برای هر بارداری (جدول 2).

بروز کلی و الگوی ناهنجاری های قابل توجه در گروه های مورد مطالعه در هر دو سال مشابه بود (جدول 3). یک ناهنجاری قابل توجه به عنوان ناهنجاری که باعث یک عواقب زیانبار اجتناب ناپذیر بر کیفیت زندگی کودک می شود، تعریف شد.

در طول 12 ماه اسکن معمول ناهنجاری جنین، 29 ناهنجاری قابل توجه در بارداری هایی رخ داد که در آن هیچ فاکتور خطر قبلی وجود نداشت، غربالگری بیوشیمیایی طبیعی بود و هیچ دلیل بالینی برای نگرانی وجود نداشت. این ناهنجاری ها تنها با اسکن معمول ناهنجاری جنین تشخیص داده شد.

 سیزده ناهنجاری مادرزادی با روش‌های دیگر شناسایی شد - به عنوان مثال، در رزرو سونوگرافی، غربالگری بیوشیمیایی، یا سونوگرافی انتخابی. 12 ناهنجاری قابل توجه توسط سونوگرافی معمول ناهنجاری جنین نادیده گرفته شد که نشان دهنده اسکن منفی کاذب است. دو مرگ داخل رحمی با اسکن معمول ناهنجاری جنین کشف شد، اما این موارد در تجزیه و تحلیل لحاظ نشدند، زیرا تصور می‌شد که مرگ‌ها به زودی از نظر بالینی آشکار می‌شوند و بنابراین تشخیص سونوگرافی اولیه به طور قابل‌توجهی مدیریت را تغییر نداد. از آن ناهنجاری هایی که توسط سونوگرافی معمول ناهنجاری جنین تشخیص داده شد، 11 مورد کشنده یا ناتوان کننده شدید در نظر گرفته شد و در هفت مورد از این حاملگی ها والدین بر اساس یافته های سونوگرافی خاتمه بارداری را انتخاب کردند. بیست و پنج نتیجه مثبت کاذب بودند - یعنی آن بارداری هایی که در آن سونوگرافی معمول ناهنجاری جنین یک ناهنجاری را نشان داد که ممکن است انتظار می رود افزایش اضطراب والدین ایجاد کند، اما در گذشته بی اساس بود. 19 مورد از این کیست‌های شبکه کوروئید جدا شده بودند که هیچ نشانگر سونوگرافی دیگر برای آنیوپلوئیدی نداشتند.

سه مورد اتساع لگن کلیه جنین یافت شد، اما سایر بررسی‌های کلیوی پس از تولد طبیعی بود، نوزادان بدون علامت بودند، و ناهنجاری سونوگرافی به طور کامل با پیگیری پس از زایمان در عرض 24 ماه برطرف شد. سه نتیجه مثبت کاذب دیگر، تشخیص های قبل از تولد ناهنجاری آدنوماتوئید کیستیک نوع III جدا شده ریه، بزرگ شدن سیسترنا مگنا و بطن کولومگالی خفیف بود. یافته‌های سونوگرافی در پی‌گیری اسکن‌های اولتراسوند قبل از زایمان بهبود یافت و حاملگی‌ها به پایان رسید. بررسی های پس از زایمان طبیعی بود و نوزادان بدون علامت بودند و در 24 ماه پیگیری به طور طبیعی رشد می کردند.

12 اسکن ناهنجاری جنین منفی کاذب در طول 12 ماه اسکن معمول ناهنجاری جنین پیدا شد. ناهنجاری های قلبی، از جمله نقایص سپتوم دهلیزی-بطنی، جابجایی شریان های بزرگ، و کوآرکتاسیون آئورت با نقص سپتوم بطنی، مهم ترین گروه را نشان می دهند و عوارض و هزینه های درمان برای این ناهنجاری ها بیشترین بود. برخی دیگر از یافته‌های سونوگرافی منفی کاذب نسبتاً جزئی و سازگار با یک زندگی سالم بودند - به عنوان مثال، آپلازی یک طرفه کلیه، تالیپ‌هایی که نیاز به جراحی دارند، و کاهش بدشکلی یک پا.

با استفاده از تخمین‌های موجود از هزینه مراقبت (به‌روزرسانی شده به ارقام سال 1993 با فرض تورم 5 درصد)، ما سعی کردیم سود هزینه انجام سونوگرافی معمولی در مقابل ناهنجاری انتخابی جنین را در هفته‌های 18 تا 20 بارداری در بیمارستان خود محاسبه کنیم.

در طول 12 ماه اولتراسوند ناهنجاری انتخابی جنین، 10 نوزاد با ناهنجاری های مادرزادی عمده متولد شدند که در دوران بارداری شناسایی نشده بودند، اما در اسکن معمول ناهنجاری جنین ممکن است در گذشته نگریسته شود. جدول 4 هزینه های مراقبت فردی تخمینی را برای این نوزادان نشان می دهد که در مجموع 1 044 795 پوند است. هفت ختم حاملگی انجام شده برای ناهنجاری جنینی که تنها در سونوگرافی ناهنجاری تشخیص داده شده است در طول 12 ماه اسکن معمول ناهنجاری جنین منجر به صرفه جویی مالی تخمینی در مراقبت شده است. هزینه های 1 015 546 پوند (جدول 5). این معادل سود مالی کلی 957 973 پوند است که هزینه 57 573 پوند ارائه خدمات غربالگری را در نظر می گیرد.

در سال 1993، 673467 تولد در انگلستان و ولز رخ داد که در صورت انجام غربالگری در تمام بیمارستان های انگلستان و ولز، پس انداز بالقوه سالانه 169869190 پوند برای NHS به وجود آمد.

بحث

 حدود 2% از تمام نوزادان با یک ناهنجاری ساختاری عمده متولد می شوند، 5 و 90% از نوزادان با ناهنجاری مادرزادی از زنانی متولد می شوند که هیچ فاکتور خطر بالینی قابل شناسایی ندارند. با اسکن باید بتوانیم نشان دهیم که افزایش تشخیص ناهنجاری های مادرزادی در جمعیت کم خطر هم مقرون به صرفه است و هم از نظر اجتماعی و اخلاقی قابل قبول است.

مطالعات اولیه که به حساسیت سونوگرافی جنین برای تشخیص ناهنجاری‌های مادرزادی پرداخته بودند، بر حاملگی‌های پرخطر متمرکز بودند و حساسیت 95 درصدی را برای تشخیص نقایص ساختاری اصلی قبل از تولد در این گروه انتخاب شده نشان دادند. حاملگی های انتخاب نشده یا کم خطر وضوح تصویر دستگاه های اولتراسوند در سال های اخیر به طور قابل توجهی بهبود یافته است و بنابراین تجزیه و تحلیل نتایج باید به مطالعات اخیر محدود شود. چنین مطالعاتی میزان تشخیص ناهنجاری‌های جنینی را در جمعیت‌های مامایی انتخاب‌نشده از 40.4 درصد تا 74.4 درصد نشان می‌دهد. 8-11، با این حال، استفاده از یک جمعیت انتخاب‌نشده در نظر نمی‌گیرد که تعدادی از این حاملگی‌ها در معرض افزایش خطر درک شده هستند. به همین ترتیب، دلایل بالینی برای نگرانی ممکن است در دوران بارداری ایجاد شود و منجر به انجام سونوگرافی قبل از زایمان به دلایل دیگری شود. در بخش‌هایی مانند ما که با رزرو سونوگرافی در سه ماهه اول و آزمایش‌های معمول غربالگری بیوشیمیایی شامل AFP و â-hCG، تعدادی از ناهنجاری‌ها قبل از مراجعه بیماران برای اسکن ناهنجاری جنین در سه ماهه دوم تشخیص داده می‌شوند. به طور مشابه، ناهنجاری های مرتبط با تاخیر رشد داخل رحمی ممکن است واجد شرایط سونوگرافی سه ماهه سوم باشند. بنابراین درصدی از ناهنجاری ها توسط این سیاست انتخابی اولتراسوند شناسایی می شود.

مقالات پیشنهادی :

سونوگرافی غربالگری دوم

عکس رنگی رحم

سونوگرافی شبانه روزی

کارآزمایی RADIUS یک گروه واقعی از مادران "کم خطر" را بررسی کرد، به استثنای حاملگی هایی که هر نشانه دیگری برای سونوگرافی به غیر از غربالگری داشت. این مطالعه حساسیت 34.8 درصدی را در تشخیص حداقل یک ناهنجاری اصلی در گروه غربالگری شده با سونوگرافی (16.6 درصد قبل از 24 هفته) در مقایسه با 11 درصد در گروه کنترل (4.9 درصد قبل از هفته 24) نشان داد.12 متاسفانه سونوگرافیست های این مطالعه متشکل از تکنسین ها، متخصصین زنان و زایمان و ماماها با تجربه متغیر.

در NHS در بریتانیا، تأثیر مالی یک سرویس باید توجیه شود. محاسبات هزینه های انجام شده و تجزیه و تحلیل هزینه-فایده دشوار است و می تواند در معرض تغییرات گسترده ای در ارزیابی ها باشد. هزینه اسکن ناهنجاری جنین به طور اجتناب ناپذیری بین مراکز متفاوت خواهد بود و به میزان توان مصرفی بیماران و تجهیزات و هزینه های staV بستگی دارد.

مطالعات قبلی هزینه سونوگرافی سه ماهه دوم را در انگلستان 11 پوند و در سوئد 13 دلار تخمین زده است. یک مطالعه نروژی هزینه یک برنامه غربالگری سونوگرافی دو مرحله ای را در هفته 19 و 32 بارداری 250 دلار تخمین زده است. هزینه اسکن معمول ناهنجاری جنین در موسسه ما 16 پوند برای هر بارداری محاسبه شد.

هزینه های مراقبت در این مقاله نشان دهنده بهترین تخمین از هزینه های متحمل شده در تشخیص قبل از تولد و مراقبت های پس از زایمان از نوزادان متولد شده با ناهنجاری ها است. مطالعه ما، علیرغم تعداد نسبتاً کمی که دارد، دارای مزیت ارائه داده های مقایسه ای برای بیماران اسکن شده در همان واحد توسط همان سونوگرافیست های با تجربه است و نتایج قابل دستیابی در یک مرکز اولیه مراقبت های زنان و زایمان را در یک موقعیت بالینی واقعی نشان می دهد. یک مطالعه چند مرکزی مزیت افزایش تعداد اما ضرر تنوع در تجهیزات و تخصص سونوگرافی بین بخش‌ها را دارد. همچنین، در حال حاضر مشکل خواهد بود زیرا بسیاری از واحدهای زایمان در انگلستان قبلا غربالگری معمول بارداری های کم خطر را اجرا کرده اند.

انتظار می رود که تشخیص یک بیماری کشنده یا شدیداً ناتوان کننده که منجر به ختم بارداری شود، بیشترین پس انداز مالی بالقوه را داشته باشد. توجه به ختم حاملگی در این گروه منعکس کننده پیشینه اخلاقی، فرهنگی و مذهبی جمعیت است و این امر بر مزایای مالی برنامه غربالگری تأثیر می گذارد. با این حال، نگرانی در مورد پس انداز مالی بالقوه نباید اجازه دهد که برای خاتمه بارداری بر والدین فشار وارد شود. این وظیفه پزشک است که از ارائه مشاوره بهینه اطمینان حاصل کند تا والدین بتوانند آگاهانه انتخاب کنند. پیامدهای روانی ختم برای ناهنجاری جنین را نباید نادیده گرفت و مراقبت های فیزیکی حساس، حمایت روانی، مشاوره سوگ و توصیه های ژنتیکی را نباید نادیده گرفت.

باید مورد توجه قرار گیرد مشاوره مورد نیاز برای هر ناهنجاری جنینی، چه با غربالگری بیوشیمیایی یا سونوگرافی تشخیص داده شود، مشابه است. قبل از انجام غربالگری و همچنین برای زنان «پرده مثبت» باید مشاوره داده شود.

ما همچنین باید مزایای اطمینان خاطر را برای تعداد زیادی از والدینی که به درستی با اسکن ناهنجاری معمول اطمینان می‌دهند که جنینشان طبیعی است، بپذیریم. مطالعه‌ای که به تأثیر نمایش جنین زنان در صفحه اولتراسوند در زمان واقعی نگاه می‌کرد، نشان داد که این امر باعث افزایش آگاهی مادر از جنین در حال رشد و پایبندی بیشتر به توصیه‌های مراقبت‌های بهداشتی در دوران بارداری می‌شود.

همچنین در بارداری هایی که در آن ناهنجاری مادرزادی از طریق بارداری تشخیص داده می شود و در آن بارداری ادامه می یابد، مزایای بالقوه ای نیز وجود دارد. یک مطالعه روی نوزادان مبتلا به گاستروشیزیس نشان داد که در گروه انتقال قبل از زایمان به طور قابل توجهی نیاز کمتری به تهویه کمکی بعد از عمل و ترخیص زودتر از خانه از خانه در مقایسه با گروه انتقال پس از زایمان وجود دارد. دانش قبل از تولد از یک ناهنجاری نیز ممکن است برای والدین مفید باشد، و به آنها فرصت می دهد تا خود را با خود وفق دهند. شرایط را از نظر احساسی و عملی برای دوره پس از زایمان آماده کنید، به خصوص اگر نیاز به انتقال به بخش اطفال منطقه باشد. می توان به والدین این فرصت را داد که از بخش نوزادان بازدید کنند و در مورد آن بحث کنند

مدیریت مورد انتظار پس از زایمان با متخصصان مربوطه اگرچه اینها مزایای قابل توجهی هستند، اما ارزیابی عینی و بیان آنها به صورت پولی دشوار است. در مطالعه ما به طور رسمی سعی نکردیم نگرش والدین را نسبت به تشخیص یک ناهنجاری در سونوگرافی قبل از تولد ارزیابی کنیم، اما بازخورد غیررسمی مثبت بود.

عواملی که با فواید مالی اسکن معمول ناهنجاری جنین مقابله می کنند، شامل افزایش نیاز به مشاوره و اضطراب ناشی از اسکن های مثبت کاذب، نامشخص یا منفی کاذب است. اسکن‌های ناهنجاری جنینی مثبت کاذب در مطالعه ما به ناچار باعث ایجاد اضطراب می‌شوند، اما اهمیت پیش‌آگهی آن‌ها زمانی که به‌عنوان ناهنجاری‌های مجزا در یک جمعیت کم خطر و بدون هیچ نشانگر دیگری برای نگرانی دیده می‌شود، نامشخص است، و بیان اضطراب ایجاد شده در شرایط پولی آسان نیست.

اسکن منفی کاذب منبع آسیب روانی برای والدین است. غلبه ناهنجاری های قلبی جنین در گروه منفی کاذب ما با مطالعه قبلی مطابقت دارد که نشان می داد تشخیص قبل از تولد ناهنجاری های مادرزادی قلبی تنها در 2 درصد از نوزادان بستری در بخش فوق منطقه ای قلب و عروق کودکان و سپس همیشه در سه ماهه سوم رخ داده است. .17 به طور مشابه، مطالعه دیگری نشان داد که حساسیت سونوگرافی معمول قبل از زایمان برای تشخیص بیماری قلبی مادرزادی در جمعیت کم خطر پایین بود (14.3%). کوتاه شدن در آکندروپلازی یا برخی موارد بطن‌کولومگالی و ممکن است منجر به منفی کاذب سونوگرافی ناهنجاری جنین در سه ماهه دوم شود.

ما در محاسبات خود برای هزینه های بالقوه دعوی قضایی در نظر نگرفته ایم، اما باید به خاطر داشته باشید که احتمال چنین هزینه هایی پس از نتایج مثبت یا منفی کاذب اولتراسوند به وجود می آید. مشاوره قبل از اسکن اولتراسوند باید تأکید کند که اسکن سونوگرافی ناهنجاری یک فرآیند غربالگری است و نمی توان انتظار داشت که تمام ناهنجاری ها را شناسایی کند، این امر به ویژه در مورد ناهنجاری های قلبی و جنین مبتلا به تریزومی 21 صادق است.

مقالات پیشنهادی :

سونوگرافی آنومالی

سونوگرافی غربالگری

سونوگرافی خانم

الاستوگرافی

اسکن معمول اولتراسوند ناهنجاری جنین در بیمارستان ما منجر به صرفه جویی مالی برای NHS به دلیل خاتمه بارداری به دلیل شرایط کشنده یا ناتوان کننده شدید تشخیص داده شده شد، که در غیر این صورت پنهان می شد. همچنین مزایایی برای مدیریت قبل از تولد و پس از زایمان آن بارداری ها وجود داشت که ادامه یافت. این باید در برابر اضطراب ناشی از یافته های مثبت کاذب، نامشخص یا نامربوط پس از زایمان و خطر احتمالی هزینه های دادرسی ناشی از اسکن های مثبت یا منفی کاذب متعادل شود. وقتی همه این جنبه ها در نظر گرفته شود، ما معتقدیم که استفاده مداوم از اسکن سونوگرافی ناهنجاری جنین معمولی در بیمارستان ما موجه است.

سود مالی به دست آمده در بیمارستان ما به مبلغ 957 973 پوند برای 3798 بارداری می تواند به عنوان پس انداز 169 869 190 پوندی در سراسر کشور در هر سال برای انگلستان و ولز پیش بینی شود. به نظر می رسد این یک استدلال مالی قوی برای پذیرش گسترده اسکن معمول ناهنجاری جنین باشد.

رشد طبیعی جنین و جنین در هفته های 7+ 0 تا 10 + 6 هفته بارداری

بین هفته های 7 و 11 بارداری، جنین دچار رشد و نمو سریع می شود و اندام زایی تا 10 هفته تا حد زیادی کامل می شود. در هفت هفته‌ی بارداری، طول جنین تقریباً 10 میلی‌متر است، آمنیون اطراف آن نمایان می‌شود و سر به‌شدت به سمت جلو خم می‌شود. در هفته هشتم بارداری، اندازه جنین در حدود 16 میلی متر است و تک تک اعضای بدن را می توان در سونوگرافی شناسایی کرد. سر را می توان از تنه تشخیص داد و جوانه های اندام را می توان به وضوح مشخص کرد. در هفته 9، تنه جنین کشیده و صاف می شود، اندام ها از داخل شکمی بیرون زده و فتق روده میانی در قاعده بند ناف آشکار می شود. در هفته 10، طول تاج - کفل (CRL) بین 30 تا 35 میلی‌متر است، جنین کاملاً شبیه انسان است، استخوان‌های پیشانی جمجمه استخوانی شده، فتق فیزیولوژیکی روده مشخص است، دست‌ها و پاها نسبتاً مخالف یکدیگر هستند. و ارقام را می توان دید 10. با در دسترس بودن پروب‌های اولتراسوند با وضوح بالاتر و بهبود تکنیک‌های سه‌بعدی چند صفحه‌ای ثبت تصویر، ارزیابی اولیه ساختارهای آناتومیک طبیعی در اوایل سه ماهه اول، توسعه روش‌های هیجان‌انگیز سونوامبریولوژی را به‌وجود آورده است که امکان ارزیابی بیماران منتخب در معرض خطر ناهنجاری‌های جنینی/جنی را فراهم می‌کند. و تشخیص زودهنگام عیوب

ناهنجاری های عمده عمومی

بعضی از ناهنجاری های شدید جنینی در اوایل هفته 7 تا 8 بارداری قابل مشاهده است. تصاویر سونوگرافی سه بعدی با حالت رندر دوقلوهای کرانیوپاگ به هم چسبیده را در هفته های 7 و 8 بارداری نشان می دهد. تشخیص زودهنگام این نوع ناهنجاری شدید امکان انتخاب زودهنگام باروری را فراهم می کند و از خطرات مربوط به تشخیص دیرهنگام، مانند زایمان با حجم زیاد جنین که با افزایش عوارض مادری همراه است، جلوگیری می کند. مواردی از پارگی زودرس آمنیوتیک که به احتمال زیاد به دنباله نوار آمنیوتیک با اختلال جنین و قطع اندام تبدیل می شوند نیز می توانند در اوایل بارداری مشاهده شوند در شرایط بارداری دوقلویی تک کوریونی، وقوع توالی پرفیوژن شریانی معکوس دوقلو (TRAP) را می‌توان در مواقعی تشخیص داد که گزینه‌های درمانی اولیه از جمله انسداد بند ناف دوقلوی آکاردیاک را تسهیل می‌کند.

ناهنجاری های سیستم عصبی مرکزی

ناهنجاری های عمده سیستم عصبی مرکزی را می توان در اوایل هفته هشتم بارداری تشخیص داد. تصویربرداری اولتراسوند ترانس واژینال با وضوح بالا و دانش خوب از رشد طبیعی حفره های مغزی بین هفته های 6 تا 10، پیش نیازهای اصلی برای تشخیص آناتومی غیرطبیعی مغز در اوایل بارداری است. رشد طبیعی حفره های مغزی (تلانسفالون، دی انسفالون، مزانسفالون و رومبنسفالون) را در هفته هشتم بارداری نشان می دهد. از آنجایی که استخوان بندی استخوان های فرونتال در هفته 10 بارداری رخ می دهد، شکل غیر طبیعی و نامنظم سر ممکن است نشان دهنده مراحل اولیه توالی آکرانی-اگزانسفالی-آنسفالی باشد. در این موارد، مایع آمنیوتیک اغلب اکوژنیک تر از فضای خارج سلومیک به نظر می رسد.

فاکس مغزی را می توان به طور کامل در 8 تا 10 هفته مشاهده کرد. سایر ناهنجاری‌های عمده مغز، مانند هولوپروسنسفالی آلوبار با همجوشی تالامی و شاخ‌های قدامی بطن‌های جانبی، در این مرحله قابل شناسایی هستند و قبلاً تشخیص زودهنگام گزارش شده است. ارتباط هولوپروسانسفالی آلوبار با تریزومی 13 و پیامدهای بد نوزادی ممکن است گزینه های غربالگری و تشخیصی را برای زن تغییر دهد و مدیریت بارداری را تغییر دهد. به طور مشابه، در برخی موارد، انسفالوسل همراه با مننگوسل را می توان قبل از هفته 11 نیز تشخیص داد. مطالعات قبلی ارتباط مهمی را بین بطن چهارم گشاد شده در سه ماهه اول و نقایص کروموزومی نشان داده اند، و سونوگرافی ترانس واژینال با وضوح بالا اکنون امکان تجسم فضاها و ساختارهای حفره خلفی را فراهم می کند. با استفاده از رندر سه بعدی با حالت شفاف، می توان اتساع حفره های مغز را به خوبی مشاهده کرد، به خصوص اتساع بطن چهارم و بطن های جمجمه ای جانبی.

نقایص ستون فقرات

قبل از 10 هفته از سن حاملگی، ستون فقرات جنین را می توان در سونوگرافی به صورت خطوط موازی هیپواکویک مشاهده کرد پس از این مرحله، فرآیند استخوان سازی آغاز می شود. مهره های استخوانی شده را می توان در سونوگرافی در نمای تاجی ستون فقرات پس از 10 هفته شناسایی کرد، اما تشخیص زودهنگام دیس رافیسم ستون فقرات قبل از 16 هفته از طریق تجسم مستقیم ستون فقرات چالش برانگیز است. تشخیص اسپینا بیفیدا باز را می توان با ناهنجاری های حفره خلفی در هر دو نمای ساژیتال و محوری سر جنین پیشنهاد کرد. عمدتا با استفاده از سونوگرافی ترانس واژینال با وضوح بالا.

مقالات پیشنهادی :

بهترین زمان سونوگرافی آنومالی

سونوگرافی آنومالی در تهران

سونوگرافی آنومالی چیست؟

شرایط سونوگرافی حاملگی

ناهنجاری های قلبی

فعالیت قلب جنین را می توان برای اولین بار در هفته 5 تا 6 بارداری شناسایی کرد. نمای چهار حفره ای قلب و جریان خروجی قلب راست و چپ را می توان بین هفته های 8 تا 10 بارداری در بخش زیادی از موارد 8، به ویژه در دست اپراتورهای مجرب، با استفاده از پروب های ترانس واژینال با وضوح بالا مشاهده کرد. روش‌های سونوگرافی 4 بعدی، مانند همبستگی تصویر فضایی و زمانی (STIC) .نقایص عمده قلبی، مانند سندرم هیپوپلاستیک قلب چپ، به طور بالقوه می تواند در اوایل هفته 10 دیده شود

نقایص دیواره شکم

بین هفته های 9 تا 11 بارداری، فتق فیزیولوژیک روده از طریق قاعده بند ناف مشهود است و به این دلیل رخ می دهد که سرعت رشد روده ها بیشتر از دیواره شکم در دوره جنینی است. این فتق معمولاً تا 12 هفته برطرف می شود (CRL 54 میلی متر). معده را می توان در هفته هشتم تقریباً در 80 درصد از بارداری ها مشاهده کرد. هنگامی که فتق روده در بزرگترین قطر خود بیش از 7 میلی متر باشد، یا اگر در پایان 12 هفته ادامه یابد، می توان به نقص دیواره شکمی مشکوک شد. به طور معمول صاف و دارای کانتور گرد است زیرا محتویات شکمی توسط غشای صفاقی قرار دارد. بیرون زدگی نامنظم به شدت نشان دهنده گاستروشیزیس است، که در آن حلقه های روده توسط غشای صفاقی قرار نمی گیرند و آزادانه در حفره آمنیوتیک شناور هستند. یک جنین طبیعی با فتق روده میانی را در هفته 10 به همراه نقایص مختلف دیواره شکم از جمله امفالوسل، اکستروفی کلواکال و ناهنجاری ساقه بدن نشان می دهد.

ناهنجاری های دستگاه ادراری

کلیه‌های جنین را می‌توان در 9 هفته در 50 درصد بارداری‌ها مشاهده کرد و به صورت ساختارهای اکوژنیک بیضی شکل در دو طرف ستون فقرات در نمای تاجی ظاهر می‌شوند. استفاده از روش‌های سه‌بعدی، مانند تصویربرداری کنتراست حجمی (VCI) و رندر شیشه‌ای با حالت حداقل شفاف، ممکن است تجسم کلیه‌ها را تسهیل کند. مثانه به‌عنوان یک ناحیه کوچک بی‌نظمی در داخل لگن دیده می‌شود و طول طولی آن باید کمتر از 6 میلی‌متر در بزرگترین قطر آن باشد. ناهنجاری های فاحش دیواره شکم و اکستروفی مثانه را می توان در این مراحل اولیه شناسایی کرد. موردی از اوراخوس ثبت شده را نشان می دهد که مثانه را به ناف متصل می کند.

ناهنجاری های شدید اندام

جوانه های اندام برای اولین بار در حدود 7 تا 8 هفته دیده می شوند، اگرچه تجسم انگشتان در این مرحله دشوار است. با توجه به اینکه کف پاها بین 9 تا 10 هفته "رو به رو" قرار می گیرند، ارزیابی ارقام پا چالش برانگیز است، در حالی که انگشتان دست به راحتی شناسایی می شوند زیرا بازوها در یک موقعیت خمیده ثابت در سراسر بدن قرار دارند. سینه و دست های جنین در این مرحله از هم جدا می شوند. گاهی اوقات، پلی داکتیلی ممکن است در اوایل بارداری مشهود باشد. تمام استخوان های بلند تا 10 هفته قابل شناسایی هستند. ناهنجاری های عمده اندام، مانند اکتروداکتیلی، جوش خوردن اندام تحتانی (سیرنوملیا) و عدم وجود اندام را می توان بین هفته های 9 تا 10 بارداری مشکوک کرد.

یکی دیگر از مزایای غربالگری قبل از هفته 11 بارداری، شناسایی مواردی با افزایش مایع نوکال، ادم زیر جلدی یا هیدروپس جنین است که 1٪ موارد را در گروه ما تشکیل می دهد. در واقع، داده‌های ما نشان می‌دهد که این گروه از بیماران در معرض خطر بالای پیامدهای نامطلوب بارداری قرار دارند و احتمال 1/5 آنوپلوئیدی زمینه‌ای یا ناهنجاری جنینی دارند (داده‌های منتشر نشده). بنابراین، معرفی غربالگری معمول اولتراسوند اولیه برای همه بیماران ممکن است نوید بخش جدیدی از غربالگری ناهنجاری جنینی و آنیوپلوئیدی در آینده باشد.

مقالات پیشنهادی :

سونوگرافی غربالگری جنین

سونوگرافی چیست؟

انواع سونوگرافی 

الاستوگرافی 

بهتر است خون مادر را برای تجزیه و تحلیل cfDNA در هفته 10 حاملگی به دست آورید، نه در هفته 8 یا 9، زیرا کسر جنین در این زمان بیشتر است، که میزان شکست تست را کاهش می دهد و دقت آن را افزایش می دهد. این به خوبی با زمان شناسایی افزایش مایع نوکال، ادم زیر جلدی، هیدروپس جنینی و ناهنجاری جنینی مرتبط است که در تجربه ما در هفته 10 بهتر از بارداری 6 تا 9 هفته است. نسبت مایع در حفره های آمنیوتیک و سلومیک به جنین در هفته های 6 تا 10 حاملگی در مقایسه با هر زمان دیگری در بارداری بیشترین است و این یک محیط ایده آل برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل حجم 3 بعدی و 4 بعدی است. علاوه بر این، جنین در این مرحله اولیه نسبتاً غیرفعال است در مقایسه با مراحل بعدی بارداری، که بررسی آناتومیکی را با استفاده از تجزیه و تحلیل دو بعدی و سه بعدی تسهیل می کند.

بارداری زودهنگام می تواند غیر واقعی باشد. وقتی هنوز نمی‌توانید جنین را ببینید یا حرکتش را احساس کنید، چگونه می‌دانید که جنین آنجاست؟ بنابراین اولین تصویر اولتراسوند می تواند بسیار مهم باشد: در نهایت، مغز در حال چرخش شما می تواند با اثبات مستقیم آرام شود. اما به غیر از شواهد بصری که شما همه اینها را در خواب نمی بینید، ممکن است ندانید که از سونوگرافی های دوران بارداری چه انتظاری داشته باشید. ما اینجا هستیم تا شما را از طریق آن راهنمایی کنیم.

در طول معاینه اولتراسوند، پزشک شما حرکات جنین، ضربان قلب، تنفس و مقدار مایع آمنیوتیک اطراف جنین را ثبت می کند. اما چیزهای بیشتری برای دانستن در مورد آزمایش ها وجود دارد.

خود را برای آزمایش آماده کنید.

بدانید که در هفته 12-14 چه انتظاری دارید.

بدانید که در هفته 18-20 چه انتظاری دارید.

بدانید که ممکن است نیاز به سونوگرافی بیشتری داشته باشید.

چه زمانی نگران باشیم

خود را برای آزمایش آماده کنید.

معمولاً یک تکنسین سونوگرافی یا متخصص زنان و زایمان شما سونوگرافی را انجام می دهد. سونوگرافی را در یک مرکز معتبر دریافت کنید، نه در یک مکان غیر معتبر در مرکز خرید. یک مرکز غیرمجاز "می تواند چیزی را از دست بدهد یا چیزی را پیدا کند که شما را ناراحت کند که واقعا وجود ندارد." بله، شما عکس هایی از نوزاد دریافت خواهید کرد، اما سونوگرافی در درجه اول یک عکاسی نیست. اگر نتیجه یک تصویر تار از آرنج کودک باشد، تا زمانی که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما اطلاعات پزشکی لازم را دریافت کند.

گرفتن سونوگرافی از طریق شکم معمول است، به این معنی که میله اولتراسوند یا مبدل به سمت شکم فشار داده می شود و با ژل روغن کاری می شود. اما ممکن است به یک سونوگرافی واژینال نیاز داشته باشید، به این معنی که مبدل در داخل واژن شما قرار می گیرد. سونوگرافی ترانس واژینال ممکن است در اوایل بارداری ضروری باشد، برای بررسی شکل رحم، اگر چاق هستید یا اگر تیم پزشکی شما در دیدن اشیا با سونوگرافی از طریق شکم مشکل دارد.

معمولاً به شما گفته می شود قبل از سونوگرافی ترانس شکمی سه ماهه اول آب بنوشید زیرا مثانه پر دیدن ساختارهای زیر یا پشت مثانه را آسان تر می کند. این برای سونوگرافی ترانس واژینال یا در اواخر سه ماهه دوم یا سوم ضروری نیست.

بدانید که در هفته 12-14 چه انتظاری دارید.

اسکن اولتراسوند در 12-14 هفته چهار هدف ویژه را شامل می شود : تعیین کردن تاریخ زایمان . تشخیص دادن بارداری های چند قلویی ؛ بررسی کردن  آناتومی اولیه جنین ؛ و انجام دادن تست شفافیت نوکال که یک نوع  تست غربالگری جهت تشخیص سندرم داون و بعضی شرایط نادرتر می باشد .

«هرچه زودتر در بارداری اسکن انجام دهید، دقت بیشتری برای تعیین تاریخ زایمان شما دارد. اگر سونوگرافی 12-14 هفته ای اولین بار باشد، دقیق ترین تاریخ زایمان را در مقایسه با اسکن های بعدی ارائه می دهد. اغلب دقیق‌تر از اندازه‌گیری از آخرین دوره قاعدگی است، زیرا تاریخ‌گذاری از آخرین دوره قاعدگی فرض می‌کند که هر زن سیکل‌های قاعدگی ۲۸ روزه دارد و بسیاری از آنها چنین نیستند. (اگر می دانید جنین ها چند روز پس از لقاح منتقل شده اند، استفاده از تاریخ های لقاح آزمایشگاهی می تواند حتی از سونوگرافی های خیلی اولیه دقیق تر باشد. اگر سوابق دقیقی داشته باشید و سیکل منظم داشته باشید، استفاده از سوابق مربوط به زمان رابطه جنسی می تواند دقیق باشد. )

آناتومی اولیه در سونوگرافی 12-14 هفته قابل مشاهده است. پزشک شما می تواند ببیند که آیا قلب چهار حفره دارد یا خیر. اگر مغز دو نیمکره دارد.

سونوگرافی 12-14 هفته ای حاوی آزمایش غربالگری جهت تشخیص سندرم داون و دیگر ناهنجاری های کروموزومی به نام تست شفافیت نوکال می باشد. شفافیت نوکال ضخامت پشت گردن نوزاد است. آزمایش غربالگری همچنین شامل خونگیری است که برای اندازه گیری سطح پروتئینی که در حاملگی های سندرم داون کمتر است و هورمون جفتی که در حاملگی های سندرم داون بالاتر است، استفاده می شود.

تست شفافیت نوکال به شما نمی گوید که آیا نوزاد مبتلا به سندرم داون است یا خیر، فقط به احتمال یا احتمال این که او دچار سندرم داون است، می گوید. حتی اگر نتیجه آزمایش شفافیت گردن دریافت کنید که احتمال ابتلا به سندروم داون را 90 درصد نشان می‌دهد، نمی‌توانید بدون آزمایش آمنیوسنتز یا نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی تشخیص دهید که آیا نوزاد شما دچار سندرم داون هست یا خیر.

آزمایش‌های شفافیت گردن همچنین به 5 درصد از بیماران نشان می‌دهد که در صورت طبیعی بودن خطر ابتلا به ناهنجاری‌های کروموزومی جنین در آنها بیشتر است. اکنون آزمایش غربالگری دیگری برای سندرم داون وجود دارد که به آن آزمایش DNA بدون سلول می‌گویند که فقط شامل خون‌گیری از مادر می‌شود، نه سونوگرافی. فقط به این دلیل کهDNA بدون سلول دارید، از سونوگرافی چشم پوشی نکنید.

مقالات پیشنهادی :

آمادگی سونو گرافی FNA تیروئید

آمادگی سونو گرافی بیوپسی برست

آمادگی سونوگرافی رحم جهت آندومتریوز؟

آمادگی سونوگرافی غربالگری سه ماهه اول یا NT

بدانید که در هفته 18-20 چه انتظاری دارید.

سونوگرافی هفته 18-20 اغلب "اسکن آناتومی" نامیده می شود. در آن زمان اندام‌ها کاملاً شکل گرفته‌اند. ارائه دهندگان پزشکی نقایص قلبی را بررسی می کنند، مطمئن می شوند که همه اندام ها وجود دارند و تعداد انگشتان دست و پا را می شمارند. آنها همچنین مراقب رشد کودک هستند.

اگر می خواهید بدانید، ارائه دهنده شما می تواند جنسیت بیولوژیکی احتمالی نوزاد را در سونوگرافی هفته 18-20 به شما بگوید. اگر نمی خواهید بدانید، قبل از انجام سونوگرافی به تکنسین سونوگرافی یا متخصص زنان و زایمان بگویید.

در سونوگرافی هفته 18-20، پزشک شما موقعیت جفت را نیز بررسی می کند. اگر جفت در رحم پایین باشد و دهانه رحم را پوشانده باشد، جفت سرراهی نامیده می‌شود و بعداً باید سونوگرافی انجام دهید تا ببینید آیا جفت حرکت کرده است یا خیر. حدود 20 درصد از بیماران در برخی مواقع «جفت کم ارتفاع» دارند، اما کمتر از 1 درصد در پایان به این شکل ختم می‌شوند. اگر جفت مهاجرت نکند و با نزدیک شدن به موعد زایمان روی دهانه رحم شما بماند، احتمالاً به سزارین نیاز خواهید داشت، زیرا اگر جفت در راه باشد، زایمان از طریق دهانه رحم مانع می شود.

اگر قبلاً سزارین شده‌اید، پزشک شما همچنین بررسی می‌کند که آیا جفت ممکن است در جای زخم در رحم شما کاشته شده باشد یا خیر - وضعیتی به نام جفت آکرتا که می‌تواند نیاز به سزارین دیگری داشته باشد. اگر در سونوگرافی هفته 18 تا 20 به نظر می رسد جفت روی جای زخم است، لزوماً جفت آکرتا ندارید، زیرا تشخیص آن از تصویربرداری دشوار است. پزشک شما احتمالاً یک سونوگرافی اضافی برای رد یا تأیید جفت آکرتا در اواخر بارداری شما تجویز خواهد کرد.

بدانید که ممکن است نیاز به سونوگرافی بیشتری داشته باشید.

والدین باردار ممکن است به دلایل زیادی نیاز به سونوگرافی قبل از تولد فراتر از دو سونوگرافی استاندارد داشته باشند. در اوایل بارداری، خونریزی یا گرفتگی عضلات نیاز به سونوگرافی دارد. سونوگرافی اولیه می تواند تایید کند که حاملگی در رحم است و خارج از رحم نیست. حاملگی خارج از رحم در خارج از رحم کاشته می شود و باید برداشته یا حل شود زیرا برای مادر خطرناک است و قابل دوام نیست.

در اواخر بارداری، اگر خطر رشد بیش از حد یا خیلی کم وجود داشته باشد، ممکن است سونوگرافی برای نظارت بر اندازه نوزاد لازم باشد، به عنوان مثال، در برخی موارد دیابت بارداری یا پره اکلامپسی (فشار خون بالا در دوران بارداری). اگر سابقه زایمان زودرس دارید، می توان از سونوگرافی ترانس واژینال در اواخر بارداری برای اندازه گیری طول دهانه رحم برای علائم هشدار دهنده اولیه که ممکن است زایمان زودرس را نشان دهد، استفاده کرد.

اگر منتظر دوقلو هستید، احتمالاً سونوگرافی های بیشتری برای بررسی رشد آنها انجام خواهید داد. در مورد دوقلوهای همسان که جفت مشترک دارند، یک زن باردار در هفته های 16 تا 28 هر دو هفته یکبار سونوگرافی انجام می دهد تا رشد نوزادان را کنترل کند و اطمینان حاصل کند که یکی از آنها قسمت بزرگی از جفت را نمی خورد. منابع از جفت مشترک آنها. این بیماری سندرم انتقال خون دوقلو به دوقلو نامیده می شود و با زایمان زودرس یا لیزر رگ های خونی در جفت قابل درمان است.

چه زمانی نگران باشیم

اگر چیزی را نمی فهمید، همیشه خوب است. از پزشک خود بپرسید که معنی آن چیست، گزینه های شما چیست یا چرا او پیگیری خاصی را توصیه می کند.

انتظار برای نتایج آزمایش سخت است و طبیعی است که احساسات بالا بروند. به دنبال حمایت از افرادی باشید که به آنها اعتماد دارید تا آنها را معتبر و غیرقابل قضاوت کنند - شاید دیگر والدین آینده یا دوستان نزدیک یا خانواده.

اگر نتایج آزمایش را دریافت کنید که نشان می دهد کودک شما در معرض خطر بیشتری برای چیزی است، طبیعی است که احساس ناراحتی یا نگرانی کنید. به دنبال ارائه دهنده پزشکی خود بگردید یا از پزشک خود بخواهید که شما را با افرادی که در شرایط مشابه بوده اند ارتباط دهد.

اگر ارائه دهنده پزشکی شما در توضیح نتایج به روشی که شما درک می کنید مشکل دارد، ممکن است بخواهید نظر دومی را جویا شوید.

دور سر جنین در هفته های بارداری:

دور سر جنین یکی از شاخص‌های مهمی است که به ارزیابی رشد جنین کمک می‌کند و علائم غیرطبیعی جنین را درست از زمانی که در رحم است مشخص می‌کند. این به محدود کردن خطر نقص مادرزادی در نوزادان، به ویژه میکروسفالی کمک می کند.

شاخص دور سر جنین بر اساس هفته بارداری

دور سر جنین یک شاخص مهم است که به عنوان HC)دور سر( مشخص می شود، برای کمک به ارزیابی رشد جنین در هر هفته از بارداری، در نتیجه به تشخیص ناهنجاری ها در اوایل بارداری کمک می کند.

پزشک شاخص دور سر و سایر شاخص های مهم جنین را بر اساس هفته های خاصی از بارداری ارزیابی می کند تا سطح طبیعی رشد کودک را بررسی کند:

هفته اول بارداری - هفته چهارم بارداری: در این زمان جنین هنوز یک جنین بسیار کوچک است. هفته 4-7 بارداری: شاخص جنینی که در این دوره باید مورد توجه قرار گیرد معمولاً شامل قطر کیسه حاملگی و طول کفل است. در هفته ششم بارداری، قطر کیسه حاملگی بین 14 تا 25 میلی متر است. نتایج سونوگرافی طول سر و باسن جنین را در هفته هفتم بارداری نشان می دهد. از هفته دوازدهم به بعد: در این زمان دور سر جنین، طول استخوان ران و قطر دو جداره جنین مشخص می شود. به طور کلی، این شاخص ها اغلب برای هر جنین متفاوت است، مانند داشتن جنین با استخوان ران کوتاهتر یا داشتن دور سر بزرگتر. این تفاوت ها کم و بیش تحت تأثیر ویژگی های ژنتیکی والدین است. اگر شاخص دور سر جنین در محدوده مجاز باشد، فاقد علائم غیرطبیعی در نظر گرفته می شود.

اندازه گیری سونوگرافی جنین

اندازه‌گیری‌های سونوگرافی جنین می‌تواند نحوه رشد جنین را نشان دهد و به تشخیص زودهنگام ناهنجاری‌های جنین کمک کند. در دوران بارداری، ممکن است اندازه گیری های مختلف سونوگرافی انجام شود. اکثر زنان باردار حداقل در هفته 18 تا 20 بارداری سونوگرافی اولیه انجام می دهند. با این حال، انجمن های پزشکی انجام سونوگرافی معمول در دوران بارداری را توصیه نمی کنند. سونوگرافی در بارداری می تواند به عنوان یک سونوگرافی معمولی، سونوگرافی تشریحی، معمولا بین هفته های 18 تا 20 بارداری انجام شود، یا به دلایل خاصی که اغلب وابسته به زمان هستند انجام می شود. نقطه بارداری اندازه گیری اولتراسوند در طول بارداری برای تعیین تاریخ زایمان و بررسی اینکه آیا جنین در حال رشد طبیعی است مفید است.

آیا دور سر جنین غیر طبیعی است؟

اگر دور سر جنین کمتر از حد مجاز باشد، این واقعا جای نگرانی دارد. این وضعیت دلایل مختلفی دارد، از جمله:

تاخیر رشد جنین ژنتیک: میکروسفالی خانوادگی ناهنجاری های کروموزومی ناهنجاری های ژنی انسفالوپاتی ناهنجاری های سیستم غدد درون ریز، مانند کم کاری هیپوفیز یا آنسفالوپاتی تیروئید کرانیوسینوستومی زودرس اختلالات ذهنی شدید و تشنج، و همچنین کاهش امید به زندگی است.

چگونه میکروسفالی را در جنین تشخیص دهیم؟

دور سر جنین در دوران بارداری از طریق سونوگرافی اندازه گیری می شود و سپس با منحنی های طبیعی خاص مقایسه می شود. میکروسفالی معمولا زمانی تشخیص داده می شود که دور سر جنین کمتر از 2 یا 3 باشد، حتی بیشتر از انحرافات استاندارد.

جنین 12 هفته ای چگونه رشد می کند؟

در طول سه ماهه اول بارداری، هفته دوازدهم (معادل هفته دهم پس از لقاح) آخرین هفته از سه ماهه اول بارداری است که نقطه عطف مهمی در دوران بارداری است. خبر خوب این است که میزان سقط جنین پس از سه ماهه اول بارداری به شدت کاهش یافته است.

رشد جنین در 3 ماه اول زیاد است ، ظاهر جنین کاملاً شبیه یک انسان مینیاتوری است ، صورت جنین نیز رشد یافته تر است ، واضح تر به نظر می رسد. اکثر سیستم‌های اندام جنین به طور کامل تشکیل شده‌اند، اگرچه هنوز برای عملکرد کامل نیاز به بلوغ دارند. به طور مشخص:

سیستم روده به تدریج در رحم جنین بیشتر رشد می کند، اولین حرکات روده ظاهر می شود. کلیه ها آماده دفع ادرار هستند. مغز استخوان به تدریج گلبول های سفید تولید می کند - سد محافظ بعدی بدن در برابر عوامل بیماری زا. غده هیپوفیز در مغز شروع به ترشح هورمون می کند. رفلکس های جنین شروع به شکل گیری می کنند، جنین حرکات خود به خودی را شروع می کند، اگرچه مادر در این زمان نمی تواند جنین را احساس کند.

جنین 12 هفته ای به وضوح از سونوگرافی 4 بعدی جنین دیده می شود

هفته 12 بارداری زمان بسیار مهمی در روند رشد است، در این زمان، مادران باید برای سونوگرافی جنین به مراقبت های دوران بارداری مراجعه کنند و آزمایشات لازم را برای ارزیابی رشد جنین انجام دهند. جنین، سن دقیق بارداری و همچنین تاریخ زایمان. در عین حال مادر از طریق سونوگرافی 4 بعدی جنین، تصویر نوزاد را مشاهده خواهد کرد.

سونوگرافی 4 بعدی جنین در هفته 12 بارداری نقطه عطف بسیار مهمی است، به لطف تصویر اولتراسوند، پزشک اطلاعات دقیق در مورد شفافیت نوکال را می داند، علائم غیر طبیعی را بررسی می کند. کروموزوم ها و همچنین احتمال ایجاد بیماری های جدی در کودک در آینده مانند: بیماری داون، فتق دیافراگم، ناهنجاری های قلبی، ناهنجاری های اندام،...

سونوگرافی 4 بعدی جنین در این زمان به پزشکان کمک می کند تا سن جنین را به دقت تعیین کنند و تاریخ زایمان نوزاد را تعیین کنند. به طور خاص، شاخص های اندازه جنین همانطور که از طریق سونوگرافی 4 بعدی جنین در 12 هفتگی جنین به وضوح نشان داده می شود عبارتند از:

طول جنین از بالای سر تا بالای کفل حدود 5.4 سانتی متر است. وزن نوزاد حدود 58 گرم است. ضربان قلب جنین بین 120-160 ضربه در دقیقه در نوسان می باشد. محل اتصال جفت به دیواره رحم مادر در 12 هفتگی، وزن جنین نزدیک به 58 گرم و طول آن حدود 5.4 سانتی متر است. اعضای بدن کامل تر و مفاصل قوی تر شده اند. با شکل گیری واضح ستون فقرات جنین، لوله های عصبی در ستون فقرات شروع به کشیده شدن از طناب نخاعی می کنند. نورون ها و سیناپس های جنینی به سرعت در مغز رشد می کنند. ضربان قلب جنین نیز دو برابر ضربان قلب مادر خواهد بود. انگشتان دست، انگشتان پا و اثر انگشت جدا شده نیز به صورت کم رنگ در تصویر سونوگرافی 4 بعدی جنین ظاهر می شوند. از 12 هفتگی، کودک شما از نظر مورفولوژی نسبتاً کامل رشد کرده است و دارای رفلکس هایی مانند خم شدن و کشش بدن، کشش اندام است... این نیز یکی از 3 نقطه عطف مهم اولتراسوند است که تشخیص داده می شود. توسط کارشناسان توصیه می شود. در طول این سونوگرافی، پزشکان به ویژه ناهنجاری های اولیه مغز، صورت، قلب، دستگاه گوارش، ادرار، اندام ها و کل بدن را بررسی می کنند.

انجام سونوگرافی در هفته 12 بارداری بسیار مهم است زیرا علائم بعدی در هفته های بعد مشخص نخواهد شد. بنابراین، اگر سونوگرافی حدود 12 هفته به تاخیر بیفتد، دیگر نتایج سونوگرافی دقیق نخواهد بود. علاوه بر این، تشخیص زودهنگام، به موقع و دقیق ناهنجاری های بارداری به زنان باردار در انجام معاینات و در نظر گرفتن انتخاب ادامه یا عدم ادامه بارداری یا کمک به درمان به موقع کمک زیادی می کند. زمانی که عوارض یا موارد غیرمنتظره ای برای مادر باردار و جنین پیش می آید.

رشد کودک شما - آنچه اسکن نشان می دهد.

در حالی که ممکن است قبل از شروع پریود تست بارداری مثبت دریافت کنید، اما چند هفته قبل از اینکه بارداری به اندازه کافی بزرگ شود تا در اسکن دیده شود، می گذرد. در هفته‌های اولیه چقدر می‌توانیم در اوایل بارداری ببینیم برای هر زن و هر بارداری متفاوت است.

چهار هفته: در هفته 4 بارداری (2 هفته پس از لقاح) هنگامی که شما به تازگی پریود خود را از دست داده اید، نمی توانیم بارداری را در اسکن تشخیص دهیم، تنها چیزی که می توانیم ببینیم این است که پوشش رحم ضخیم تر شده است. در حدود 4 تا 5 هفته، گاهی اوقات می‌توانیم یک ناحیه مایع سیاه و سفید کوچک را در رحم ببینیم، اما تا زمانی که نتوانیم چیزی در داخل آن رشد کند، نمی‌توانیم تایید کنیم که کیسه حاملگی است.

پنج هفته :در هفته پنجم معمولاً یک کیسه کوچک حاملگی (حدود 6 میلی متر) و در داخل آن معمولاً یک کیسه زرده مشاهده می شود. این به ما تایید می کند که این قطعا یک کیسه بارداری است. گاهی اوقات می‌توانیم یک نقطه سفید کوچک را در کنار کیسه زرده ببینیم که جنین بسیار ریز است، اما در این مرحله اغلب نمی‌توانیم ضربان قلب کودک را فقط به دلیل اینکه خیلی زود است ببینیم. به همین دلیل است که سعی می کنیم خیلی زود اسکن نکنیم زیرا اگر نتوانیم زنده بودن و سالم بودن نوزاد را تأیید کنیم، اغلب باعث نگرانی والدین می شود.

شش هفته : حتی در 6 هفتگی ما گاهی اوقات برای دیدن ضربان کودک و ضربان قلب او حتی زمانی که همه چیز خوب پیش می رود، دچار مشکل می شویم. 4 میلی‌متر از سر تا پایین، به این اندازه طول تاج - کفل یا CRL می‌گویند و اندازه‌گیری است که برای تاریخ بارداری شما در سه ماهه اول استفاده می‌کنیم.

هفت هفته : در 7 هفتگی، اکنون می توان نوزاد را با طول تقریباً 10 میلی متر به وضوح دید. در این مرحله همیشه باید شاهد تپش قلب در یک بارداری سالم باشیم.

هشت هفته :یک هفته بیشتر برای اسکن خود صبر کنید و ببینید نوزاد چقدر تغییر می کند. در 8 هفتگی کودک اکنون 16 میلی متر طول دارد و سر و بدنش شفاف است. اگر خوش شانس باشید، گاهی اوقات می توانید جوانه های کوچک دست و پا را مشاهده کنید.

نه هفته : 9 هفته و کودک هنوز خیلی واضح تر است، با دست ها و پاهای کوچک در حال رشد و اغلب تکان دادن کمی روی صفحه نمایش. کودک اکنون اندازه 22 میلی متری دارد.

ده هفته :در هفته 10 و اندازه گیری 30 میلی متر حتی بیشتر از ویژگی های کودک قابل مشاهده است. اکنون می توان دست ها و پاهای کوچک و برخی از ویژگی های صورت کودک را دید.

یازده هفته :در هفته 11، سر، بدن و اندام های کودک شفاف تر می شوند. اندازه کودک اکنون از سر تا پایین 40 میلی متر است.

دوازده هفته :در 12 هفتگی و تمام اندام های کودک در حال حاضر تشکیل شده است. صورت، جمجمه و مغز و همچنین معده، مثانه و اندام ها دیده می شود.

نوزده تا بیست هفته :در حدود 19-20 هفته به شما یک اسکن آناتومی پیشنهاد می شود. در این اسکن ما نوزاد را از سر تا پا بررسی خواهیم کرد. اکنون کودک بزرگتر از آن است که از سر تا پایین اندازه گیری شود، بنابراین ما اندازه گیری های سر، شکم و طول استخوان ران را انجام خواهیم داد تا نحوه رشد کودک را بررسی کنیم.

در طول 20 هفته آینده، کودک فقط رشد می کند و وزن اضافه می کند. از بسیاری جهات، دیده شدن نوزاد در اسکن سخت تر می شود، زیرا آنها فضای بیشتری را در رحم اشغال می کنند.

فناوری اولتراسوند

اسکن اولتراسوند یک ابزار مهم برای ارائه تصویرهایی از اندام داخلی جنین و همچنین طیف زیادی از دیگر سیستم های بدن است. این تکنیک تصویربرداری سونوگرافی نیز نامیده می شود زیرا از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویری از برش ها در بدن استفاده می کند.

یک مبدل یا کاوشگر که امواج اولتراسوند را ساطع می کند، پس از پوشاندن آن با یک لایه نازک از ژل رسانا، روی پوست قرار می گیرد که از عبور صاف امواج از پوست اطمینان می دهد. امواج فراصوت ساطع شده توسط ساختارهای مختلفی که امواج با آنها مواجه می شوند منعکس می شوند.

قدرت امواج منعکس شده و زمان بازگشت آنها، مبنایی برای تفسیر اطلاعات به یک تصویر قابل مشاهده است. این کار توسط نرم افزار کامپیوتری انجام می شود.

مزایای تصویربرداری اولتراسوند نسبت به سایر تکنیک های تصویربرداری عبارتند از:

تجسم در زمان واقعی از جنین یا اندام ها.

غیر تهاجمی.

استفاده از تشعشعات یونیزان را که با اثرات سمی روی جنین همراه است حذف می کند.

تعاملی، زیرا اپراتور را قادر می‌سازد تا با حرکت دادن کاوشگر، از سطوح مختلف مشاهده عکس بگیرد.

سونوگرافی دو بعدی

اسکن سونوگرافی سنتی دو بعدی (2 بعدی) است، به این معنی که امواج اولتراسوند را فقط در یک صفحه ارسال و دریافت می کند. سپس امواج منعکس شده تصویری مسطح و سیاه و سفید از جنین در آن صفحه ارائه می دهند.

حرکت مبدل باعث می شود که صفحات متعددی مشاهده شوند، و هنگامی که صفحه مناسب به دست آمد، همانطور که بر اساس تصویر روی مانیتور قضاوت می شود، می توان یک فیلم ثابت از ضبط ایجاد کرد. اکثر ارزیابی های دقیق آناتومی و مورفولوژی جنین، تا به امروز، با استفاده از سونوگرافی دو بعدی انجام شده است.

سونوگرافی سه بعدی

توسعه بیشتر فناوری اولتراسوند منجر به دستیابی به داده های حجمی شد که تصاویر دو بعدی کمی متفاوت ایجاد می کند که توسط امواج منعکس شده که در زوایای کمی متفاوت از یکدیگر هستند.

سپس این تصاویر توسط نرم افزار محاسباتی پرسرعت برای تولید یک تصویر سه بعدی (3 بعدی) یکپارچه می شوند. بنابراین، فناوری پشت اولتراسوند سه بعدی باید با جمع آوری داده های حجم تصویر، تجزیه و تحلیل داده های حجمی و نمایش حجم سروکار داشته باشد.

داده های حجمی با استفاده از سه تکنیک به دست می آیند:

حرکات دست آزاد کاوشگر، با یا بدون حسگرهای موقعیت برای تشکیل تصاویر.

سنسورهای مکانیکی تعبیه شده در سر پروب.

سنسورهای آرایه ماتریسی، که از یک جارو برای به دست آوردن مقدار قابل توجهی داده استفاده می کنند. این شامل یک سری کامل از فریم های 2 بعدی است که به صورت متوالی گرفته شده اند و به دنبال آن تجزیه و تحلیل داده ها برای ارائه یک تصویر سه بعدی استفاده می شود. سپس اپراتور می تواند هر نما یا صفحه مورد نظر را استخراج کند، که به تجسم ساختارها از نظر مورفولوژی، اندازه و رابطه آنها با یکدیگر کمک می کند.

داده ها را می توان با استفاده از فرمت چند صفحه ای یا رندر تصاویر نمایش داد، که یک فرآیند کامپیوتری است که شکاف ها را برای ایجاد یک تصویر سه بعدی صاف پر می کند. همچنین یک حالت توموگرافی وجود دارد که امکان مشاهده برش های موازی متعدد در صفحه عرضی را از مجموعه داده های سه بعدی یا چهار بعدی (4 بعدی) فراهم می کند.

فرمت چند صفحه ای به اپراتور اجازه می دهد تا چندین صفحه دو بعدی را همزمان ارزیابی کند. با استفاده از یک نقطه مرجع بر روی صفحه نمایش که نشان دهنده نقطه تقاطع سه صفحه متعامد (X، Y، و  (Zاست، می توان آزادانه آن را برای به دست آوردن تصویر در هر صفحه ای در حجم اسکن شده حرکت داد.

بنابراین، به عنوان مثال، در حالی که قلب جنین را تجسم می کند، اپراتور می تواند هر یک از نماهای کلاسیک قلب جنین را با حرکت دادن نقطه مرجع احضار کند. این فرمت را می توان با استفاده از مقیاس خاکستری، داپلر رنگی یا پاور داپلر نمایش داد. تنظیمات داپلر به نمایش حرکت خون از طریق محفظه ها و دریچه های مختلف کمک می کند.

مزایای سونوگرافی

چندین مزیت در ارتباط با تصویربرداری سونوگرافی سه بعدی وجود دارد. به عنوان مثال،  به تجسم بهتر ساختارهای قلب جنین کمک می کند تا نماهایی را فراهم کند که در غیر این صورت با تصویربرداری دو بعدی قابل دستیابی نبودند و احتمالاً 6٪ شانس تشخیص نقص را اضافه می کند.

مزایای دیگر شامل توانایی سونوگرافی سه بعدی برای تشخیص نقص های صورت جنین مانند شکاف لب و همچنین نقص اسکلتی جنین یا لوله عصبی است. در مجموع، سونوگرافی سه بعدی ممکن است به شناسایی ناهنجاری های مادرزادی ساختاری جنین در طول اسکن برنامه ریزی شده هفته 18-20 کمک کند.

تصویربرداری سونوگرافی سه بعدی در مقایسه با سونوگرافی دو بعدی به زمان کمتری برای تجسم استاندارد نیاز دارد. علاوه بر این، این تکنیک تصویربرداری کمتر به مهارت و تجربه اپراتور برای تشخیص ناهنجاری های رایج جنین وابسته است. داده های حجم ضبط شده را نیز می توان برای بررسی تخصصی از راه دور برای تشخیص بهتر در دسترس قرار داد.

عوارض جانبی سونوگرافی

هنگامی که برای اهداف تشخیصی استفاده می شود، تصویربرداری اولتراسوند پتانسیل ایجاد حفره یا حفره های کوچک گاز در بافت ها را دارد و همچنین می تواند باعث گرم شدن جزئی بافت شود. در حالی که طی 20 سال استفاده از اولتراسوند هیچ عواقب بهداشتی قابل توجهی ردیابی نشده است، استفاده از سونوگرافی های کنترل نشده برای اهداف غیرپزشکی تشویق نمی شود.

مزایای سونوگرافی 3 بعدی/4 بعدی

زمان کمتری برای غربالگری و تشخیص دادن قلب جنین.

حجم ذخیره سازی داده ها برای غربالگری، بررسی تخصصی

رفتار سالم تر در دوران بارداری در نتیجه دیدن کودک به صورت لحظه ای و سه بعدی.

احتمالاً شناسایی دقیق‌تر ناهنجاری‌های جنین، به‌ویژه آن‌هایی که صورت، قلب، اندام‌ها، لوله عصبی و اسکلت را درگیر می‌کنند.

علاوه بر این، این تکنیک های پیشرفته اولتراسوند مزایای سونوگرافی دو بعدی را به اشتراک می گذارند، یعنی:

ارزیابی رشد جنین.

ارزیابی سلامت جنین.

مکان یابی و ارزیابی جفت

دیدن و شنیدن ضربان قلب جنین.

اسکن 4 بعدی چگونه کار می کند؟

سونوگرافی دوبعدی معمولی و شناخته شده برای مشاهده از طریق کودک شما، که منجر به یک تصویر سیاه و سفید تخت می شود که کودک شما را در رحم نشان می دهد. اسکن 4 بعدی از همان تکنیک اولتراسوند استفاده می کند، اما بخش هایی از تصاویر دو بعدی را برای ایجاد یک تصویر سه بعدی که می توانید در زمان واقعی مشاهده کنید، ترکیب می کند. ویژگی‌های سونوگرافی سه بعدی را ادغام می‌کند، اما عنصر دیگری را به معادله اضافه می‌کند: حرکت در زمان واقعی کودک، ارائه نگاه دقیق‌تری به آنچه در داخل می‌گذرد.

ما توصیه می کنیم که اسکن 4 بعدی باید در زمانی که بین 26 هفته تا 32 هفته هستید به طور ایده آل انجام شود. در اوایل هفته 26 و کودک شما به اندازه کافی چربی برای دیدن ویژگی های ظاهری ندارد (ممکن است همانطور که می گوییم "اسکلتی" به نظر برسند)، و بعد از 32 هفته ممکن است نوزاد شما برای روز بزرگ تغییر وضعیت داده باشد و بنابراین او را تغییر داده است. دیدن چهره و ویژگی های آنها سخت تر خواهد بود.

مزایای اسکن 4 بعدی:

یکی از هیجان‌انگیزترین و دوست‌داشتنی‌ترین دلایل برای داشتن یک اسکن 4 بعدی، سطح جزئیاتی است که ما از کودکتان در زمان واقعی به شما نشان می‌دهیم. بسته به موقعیت نوزاد، ممکن است بتوانید صورت آنها از جمله چشم، دهان و بینی را ببینید. همچنین می‌توانید تماشا کنید که دراز می‌کشند، خمیازه می‌کشند، انگشتانشان را تکان می‌دهند .

مشکلات در طول اسکن شما:

کیفیت اسکن 4 بعدی و تصاویر و فیلم هایی که ما می توانیم عمدتاً بسته به 4 عامل اصلی در اختیار شما قرار دهیم:

موقعیت کودک شما اگر کودک شما سر به پایین در رحم شما قرار دارد و دست‌ها و پاهای او مانعی برای صورت او ندارند، یک اسکن ۴ بعدی بسیار زیبا دریافت خواهیم کرد. برای بهترین کیفیت، ما دوست داریم که کودک سر خود را از ما برنگرداند یا در جفت شما فرو نرود.

جفت شما: موقعیت جفت شما می تواند اسکن را دشوارتر کند. جفت‌هایی که در دیواره پشتی رحم یا به اصطلاح «جفت خلفی» قرار می‌گیرند می‌توانند آسان‌تر اسکن شوند.

مایع آمنیوتیک: در حالت ایده‌آل ما می‌خواهیم مقداری مایع آمنیوتیک در اطراف صورت کودک به منظور شفاف‌تر کردن تصاویر ما انجام شود.

بند ناف: وجود بند ناف در جلوی صورت نوزاد می تواند مانع از دیدن واضح صورت نوزاد شود.

مایلم تاکید کنم که هیچ یک از این مشکلات چیزی نیست که مادر آینده بتواند آن را تغییر دهد یا روی آن تاثیر بگذارد و تیم ما با تجربه، آموزش دیده و ترفندهای زیادی برای غلبه بر برخی از این مشکلات در اختیار شما قرار می دهد. و خانواده شما بهترین تجربه و تصاویر ما می توانیم.

لطفاً در صورت داشتن هرگونه سوال در مورد اسکن های 4 بعدی ما، با تیم ما تماس بگیرید.

همچنین لطفاً اگر نمی خواهید جنسیت جنین خود را بدانید، قبل از انجام اسکن، حتماً به سونوگرافیک اطلاع دهید.

تست قبل از تولد

آزمایش‌های غربالگری می‌تواند افرادی را که در معرض خطر ابتلا به سندرم داون هستند شناسایی کند. هیچ خطری برای سقط جنین از غربالگری وجود ندارد، اما این آزمایش نمی تواند به طور قطعی تعیین کند که آیا جنین تحت تأثیر قرار گرفته است یا خیر. از سوی دیگر، آزمایش‌های تشخیصی در شناسایی ناهنجاری‌های خاص در جنین دقیق هستند، اما خطر سقط جنین (معمولاً کمتر از 1٪) را به همراه دارند. ما هم غربالگری و هم تست تشخیصی را ارائه می دهیم.

تست های غربالگری

در مرحله اول که زمانی که بارداری بین هفته های 10 تا 14 است انجام می شود، از فرد باردار نمونه خون گرفته و سونوگرافی نیمه شفاف برای اندازه گیری مایع پشت گردن نوزاد انجام می شود. اگر آزمایش خون قبل از سونوگرافی برنامه ریزی شده باشد، ما می توانیم آن نتایج را در پایان وقت سونوگرافی شما ارائه کنیم. نتایج آزمایش خون، اندازه‌گیری شفافیت گردن و سن فرد باردار با هم برای تخمین خطر ابتلا به سندرم داون و تریزومی 18 (یک بیماری ژنتیکی که سندرم ادواردز نیز نامیده می‌شود، که بر رشد جنین تأثیر می‌گذارد) استفاده می‌شود.

مرحله دوم آزمایشی است که با نمونه خون از فرد باردار در زمانی که بارداری بین 15 تا 20 هفته است انجام می شود. هنگامی که نتایج این آزمایش خون با نتایج حاصل از آزمایش خون سه ماهه اول و سونوگرافی شفافیت نوکال ترکیب شود، میزان تشخیص سندرم داون افزایش می یابد. این آزمایش همچنین یک ارزیابی خطر شخصی برای داشتن جنین با تریزومی 18، سندرم اسمیت-لملی-اپیتز (یک بیماری ژنتیکی که می تواند رشد را کند کند و باعث ناتوانی ذهنی شود)، نقص لوله عصبی باز (مشکل در تشکیل جنین) ارائه می دهد. سیستم عصبی، مانند اسپینا بیفیدا) یا نقص دیواره شکم (یک سوراخ غیر طبیعی در شکم).

تست های تشخیصی

آمنیوسنتز، نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS) و سونوگرافی سه روش اولیه برای آزمایش های تشخیصی هستند.

آمنیوسنتز آزمایشی است که ما معمولاً برای شناسایی مشکلات کروموزومی مانند سندرم داون استفاده می کنیم. (در جنین های در معرض خطر، می توان از آن برای تشخیص سایر بیماری های ژنتیکی مانند فیبروز کیستیک، بیماری تای ساکس و بیماری سلول داسی شکل استفاده کرد.)

یک روش آمنیوسنتز برای آزمایش ژنتیک معمولا زمانی انجام می شود که بارداری بین 15 تا 20 هفته باشد. تحت هدایت سونوگرافی، یک سوزن از طریق شکم وارد می شود تا نمونه کوچکی از مایع آمنیوتیک خارج شود. سلول‌های مایع کشت داده می‌شوند و آزمایش کاریوتایپ - تجزیه و تحلیل ساختار کروموزومی سلول‌ها - انجام می‌شود. دریافت نتایج حدود دو هفته طول می کشد. آمنیوسنتز اکثر اختلالات کروموزومی را با درجه بالایی از دقت تشخیص می دهد.

خطر سقط جنین در نتیجه آمنیوسنتز کم است - حدود 1 در 900. میزان سقط جنین برای آمنیوسنتز انجام شده در UCSF بسیار پایین است.

مانند آمنیوسنتز، نمونه برداری از پرزهای کوریونی بیشتر برای شناسایی مشکلات کروموزومی مانند سندرم داون استفاده می شود. (همچنین می توان از آن برای تشخیص سایر بیماری های ژنتیکی - از جمله فیبروز کیستیک، بیماری تای ساکس و بیماری سلول داسی شکل - در جنین های در معرض خطر استفاده کرد.) مزیت اصلی نسبت به آمنیوسنتز این است که CVS خیلی زودتر در بارداری انجام می شود، در سن 10 تا 10 سالگی. 13 هفته به جای 15 تا 20 هفته.

CVS شامل برداشتن یک قطعه کوچک از بافت از جفت برای تجزیه و تحلیل است. تحت هدایت سونوگرافی، این نمونه یا با یک سوزن وارد شده از طریق شکم یا یک کاتتر وارد شده از طریق واژن و داخل دهانه رحم (انتهای خارجی رحم) گرفته می شود. بافت کشت داده می شود و آزمایش کاریوتایپ از ترکیب کروموزومی سلول ها انجام می شود. دریافت نتایج حدود دو هفته طول می کشد.

در حالی که می تواند اطلاعاتی را در دوران بارداری زودتر از آمنیوسنتز ارائه دهد، CVS نقایص نخاع را تشخیص نمی دهد. با این حال، می‌توانیم با استفاده از آزمایش خون یا سونوگرافی گسترش یافته آلفا فتوپروتئین (AFP) در اواخر بارداری، نقص‌های نخاعی را غربال کنیم.

خطر سقط جنین در نتیجه CVS کم است - حدود 1 در 450. نرخ سقط جنین برای روش هایCVS انجام شده درUCSF بسیار پایین است.

در حالی که هدف اصلی سونوگرافی تعیین وضعیت بارداری - تاریخ زایمان، اندازه جنین و تعداد بیش از یک نوزاد است - سونوگرافی همچنین می تواند اطلاعاتی در مورد نقص های احتمالی مادرزادی ارائه دهد. همه بیماران باردار UCSF قبل از انجام هر گونه آزمایش تهاجمی تحت یک معاینه فراصوت جامع قرار می گیرند.

در برخی از بیماران، سونوگرافی نگرانی در مورد ناهنجاری جنین را افزایش می دهد. این امکان تخصص سونوگرافی را بسیار مهم می کند، بنابراین ممکن است این اطمینان را به شما بدهد که ما تجربه زیادی در انجام و تفسیر معاینات سونوگرافی در بارداری داریم.

معنی نتیجه مثبت

اگر نتایج مثبتی در آزمایش غربالگری دریافت کردید، توصیه می کنیم پیامدهای آن و گزینه های خود را با پزشک خود و یک مشاور ژنتیک در میان بگذارید. آنها توضیح خواهند داد که چه نوع تست های تشخیصی موجود است. اینکه آیا انجام آزمایشات ژنتیکی تهاجمی تصمیم شماست.

اگر یک آزمایش تشخیصی یک ناهنجاری ژنتیکی را نشان داد، توصیه می کنیم در مورد اهمیت نتیجه با متخصصان این بیماری از جمله یک متخصص ژنتیک پزشکی و یک مشاور ژنتیک و همچنین پزشک خود صحبت کنید.

مرکز سونوگرافی سینه؛ ما علاوه بر سایر تکنیک های تصویربرداری، سونوگرافیسینه را برای خدمات تشخیصی ممکن ارائه می دهیم.

برای اکثر زنان بالای 35 سال، ماموگرافی همراه با سونوگرافی پستانبرای بررسی علائم پستان استفاده می شود. برای زنان زیر 35 سال، سونوگرافی سینه به تنهایی اغلب برای تعیین اینکه آیا توده سینه نیاز به بررسی بیشتر دارد کافی است.

مهم است که به یاد داشته باشید که اکثر توده های سینه در این گروه سنی خوش خیم (غیر سرطانی) هستند.

اگر سوالی در مورد ماموگرافی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان ماموگرافی یا سونوگرافی تجویز کرده است

می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و ماموگرافی الوند در تماس باشید.

سونوگرافی سینه چیست؟

سونوگرافی سینه؛ این روش تصویربرداری است که برای بررسی بافت و ساختار سینه استفاده می شود و از طریق امواج صوتی ساخته می شود. سرطان سینه شایع ترین سرطان در زنان است. یکی از روش هایی است که برای تشخیص زودهنگام این نوع سرطان استفاده می شود. به خصوص زنان زیر 35 سال باید سونوگرافی سینه انجام دهند.

این یک روش تصویربرداری است که اغلب در غربالگری سرطان استفاده می شود. نوعی سونوگرافی است که در آن زیر بغل نیز پس از بررسی بافت و ساختار سینه بررسی می شود. این یک نوع سونوگرافی است که در مواردی که ماموگرافی کافی نیست نیز قابل استفاده است. در مواردی که سینه نسبتا بزرگ و متراکم است برای ماموگرافی باید استفاده شود.

سونوگرافی سینه به راحتی انجام می شود زیرا هیچ گونه درد یا دردی در بیمار ایجاد نمی کند. شما می توانید با خیال راحت اسکن اولتراسوند خود را در مرکز جراحی باز فولیا، بدون درد و بدون درد انجام دهید. پزشکان مجرب و کادر متخصص ما در این زمینه در خدمت شما هستند.

تصویربرداری اولتراسوند از پستان چیست؟

تصویربرداری اولتراسوند یک آزمایش پزشکی غیر تهاجمی است که به پزشکان در تشخیص و درمان شرایط پزشکی کمک می کند. ایمن و بدون درد است. با استفاده از امواج صوتی تصاویری از داخل بدن تولید می کند. به تصویربرداری اولتراسوند سونوگرافی نیز گفته می شود. از یک پروب کوچک به نام مبدل و ژل استفاده می کند که مستقیماً روی پوست قرار می گیرد. امواج صوتی با فرکانس بالا از کاوشگر از طریق ژل به بدن منتقل می شود. کاوشگر صداهایی را که باز می گردند جمع آوری می کند. یک کامپیوتر از آن امواج صوتی ،برای ایجاد یک تصویر استفاده می کند. در معاینات سونوگرافی از اشعه ایکس استفاده نمی شود. از آنجایی که اولتراسوند تصاویر را در زمان واقعی می گیرد، می تواند ساختار و حرکت اندام های داخلی بدن را نشان دهد. این تصاویر همچنین می توانند جریان خون را در رگ های خونی نشان دهند.

مقالات پیشنهادی :

درمان لنف ادم چیست؟

 اکوی قلب جنین

 هزینه سونوگرافی سه بعدی رحم

سونوگرافی چیست؟

سونوگرافی داپلر یک تکنیک سونوگرافی ویژه است که حرکت مواد را در بدن را ارزیابی می کند. این به پزشک اجازه می دهد تا جریان خون را از طریق شریان ها و سیاهرگ ها در بدن ببیند و ارزیابی کند.

سونوگرافی (US) پستان تصویری از ساختارهای داخلی سینه ایجاد می کند.

در طول معاینه سونوگرافی پستان، سونوگرافیست یا پزشک ممکن است از تکنیک‌های داپلر برای ارزیابی جریان خون یا کمبود جریان در هر توده پستان استفاده کند. در برخی موارد، این ممکن است اطلاعات بیشتری در مورد علت توده ارائه دهد.

سونوگرافی سینه چگونه کار می کند؟

اولتراسوند از امواج صوتی برای تولید تصاویری از ساختارهای اعماق بدن استفاده می کند. اسکنر اولتراسوند امواج صوتی را به بدن می فرستد و سپس از بافت ها و اندام ها منعکس می شود. امواج صوتی در فرکانس‌های مختلف به گیرنده بازمی‌گردند و تشخیص این تغییرات ظریف به دستگاه سونوگرافی سینه اجازه می‌دهد تصویر دقیقی از آنچه در داخل سینه است ایجاد کند.

چرا از سونوگرافی سینه استفاده می شود؟

از آنجایی که سونوگرافی سینه از اشعه ایکس استفاده نمی کند، یک ابزار تشخیصی بی خطر است که می تواند به تعیین اینکه آیا یک ناحیه نگران کننده بافت طبیعی سینه، کیست سینه یا توده جامدی است که می تواند تومور سینه باشد، کمک کند. مشاور شما ممکن است از این تکنیک برای بررسی یک ناهنجاری مشاهده شده در ماموگرافی یا ناحیه ای از پستان که در طی معاینه بالینی توده ای در آن پیدا شده است استفاده کند.

سونوگرافی سینه چه زمانی انجام می شود؟

- در بیماران در هر سنی برای بررسی مشکل پستان به عنوان مثال. توده، تغییر بافت، ترشح از نوک پستان

- این اولین آزمایش تصویربرداری برای زنان باردار یا شیرده با علائم است

- زمانی که ناحیه ای در ماموگرافی وجود دارد که باید با دقت بیشتری بررسی شود

- برای بررسی اینکه آیا توده ها پر از مایع هستند (کیست) یا جامد (خوش خیم/تومور)

- برای اینکه ببینیم ناحیه ضخیم شده بافت سینه است یا تومور

- برای ایمپلنت سینه برای دیدن ایمپلنت و بافت سینه روی آن

- برای بررسی یک ناحیه غیر طبیعی که در MRI مشاهده می شود

- برای هدایت بیوپسی سوزنی توده های پستان

مزایای تصویربرداری اولتراسوند پستان

این رادیولوژیست ها را قادر می سازد تا تصویر واضح تری از بافت نرم داشته باشند تا بتوانند راحت تر به آنچه در سینه می گذرد پی ببرند.

ممکن است به شناسایی و طبقه بندی مشکلات پستان که تفسیر آنها به تنهایی با استفاده از ماموگرافی آسان نیست کمک کند. این اغلب در زنان جوان‌تری که بافت سینه متراکمی دارند، دیده می‌شود

این امکان تصویربرداری در زمان واقعی را فراهم می کند. و به تست های تشخیصی مانند بیوپسی سوزنی و آسپیراسیون با سوزن ظریف کمک می کند

و می تواند تومورهای بالقوه سینه را از توده های بی ضرر سینه متمایز کند - این می تواند لوبول های چربی یا کیست های خوش خیم (غیر سرطانی) پستان باشد.

سونوگرافی سینه یا پستان همان معاینه غربالگری برای سرطان سینه نمی باشد، بلکه یک آزمون اضافی جهت بررسی و معاینه سینه‌هایی هستند که خیلی متراکم شده اند و در ماموگرافی به طور ضعیف دیده شده اند. سونوگرافی کامل بیش از همه اجازه می‌دهد تا یک ناهنجاری موضعی پستان را که در ماموگرافی شناسایی شده است بررسی کنید. همچنین امکان نظارت بر تکامل برخی از ناهنجاری های خوش خیم را فراهم می کند که در سونوگرافی بهتر از ماموگرافی دیده می شوند. به دنبال غدد لنفاوی احتمالی باشید. سونوگرافی همینطور می تواند جهت هدایت کردن سوراخ سوزنی و یا همان بیوپسی سینه برای یک ناهنجاری پستان به کاربرده شود.

چه کسانی به سونوگرافی سینه نیاز دارند؟

سونوگرافی جهت مشاهده ماهیت ندول های لمس شده و یا کشف شده در ماموگرافی، مایع و یا جامد، بسیار مفید می باشد.

در سونوگرافی تصاویر به دست آمده در ماموگرافی را برای پزشک کامل و شفاف می کند. برای نوجوان ها، خانم های جوان و حانم های باردار، ماموگرافی کمتر اثر گذار است: به همین دلیل سونوگرافی پستان ارجعیت دارد . برای خانم های مسن تر، ماموگرافی معاینه مرجع می باشد.

سونوگرافی تصویر هایی را «در زمان واقعی» ارائه می دهد، یعنی بلافاصله بافت سینه قابل مشاهده می باشد.

به همین دلیل سونوگرافی امکان مقایسه آنچه را که با انگشتان احساس می شود و آنچه را که روی صفحه مانیتور دیده می شود را فراهم می کند.

سونوگرافی همینطور نمونه را می تواند راهنمایی کند.

در سونوگرافی از اشعه ایکس استفاده نمی شود و به همین دلیل دردناک نیست.

مقالات پیشنهادی :

 سونوگرافی آنومالی 

 سونوگرافی تیروئید 

 انواع سونوگرافی

نقش سونوگرافی سینه چیست؟

جمع آوری اطلاعات اضافی زمانی که باید تصمیم مهمی بگیریم مفید است. برای رادیولوژیست ‌ها، سونوگرافی پستان می‌تواند دقیقاً این کار را انجام دهد - اطلاعات بیشتری را ارائه دهد - و اغلب یک تعریف مفید پس از ماموگرافی غربالگری است. هنگامی که رادیولوژیست سونوگرافی سینه را توصیه می کند، بسیاری از زنان می ترسند یا نگران می شوند. از رادیولوژیست های تصویربرداری پستان، در مورد چگونگی استفاده مؤثرتر از سونوگرافی سینه بیشتر بدانید.

نقش اولتراسوند پستان

سونوگرافی پستان یا سونوگرافی بهتر است همراه با ماموگرافی بیمار برای به دست آوردن یک نگاه عمیق تر به یک ناحیه خاص در پستان مانند یک توده قابل لمس، ناحیه کانونی درد یا ناهنجاری کانونی که در ماموگرافی غربالگری دیده می شود استفاده شود. سونوگرافی پستان می تواند به رادیولوژیست ها کمک کند تا تشخیص دهند توده ای که در ماموگرافی مشاهده می شود جامد یا کیستیک است.

ماموگرافی و سونوگرافی پستان

ماموگرافی و سونوگرافی سینه ابزارهای تکمیلی هستند. سونوگرافی می تواند به توضیح یافته های ماموگرافی کمک کند، اما نباید به جای ماموگرافی غربالگری استفاده شود - حتی برای زنانی که بافت سینه متراکمی دارند - زیرا بسیاری از سرطان های سینه فقط در ماموگرافی دیده می شوند.

به عنوان مثال، سرطان سینه می تواند فقط به عنوان یک گروه کوچک از میکروکلسیفیکاسیون ها در ماموگرافی بیمار ظاهر شود. این میکروکلسیفیکاسیون ها در سونوگرافی به خوبی قابل مشاهده نیستند. درست است که ماموگرافی قادر به تشخیص 100٪ سرطان های سینه نیست، اما ماموگرافی - به ویژه ماموگرافی سه بعدی - هنوز هم موثرترین تست غربالگری سرطان سینه است که امروزه داریم. همچنین باید توجه داشت که درصد کمی از سرطان‌های سینه تنها در سونوگرافی قابل مشاهده است و به همین دلیل است که سونوگرافی همراه با ماموگرافی و معاینه فیزیکی بیمار مورد استفاده قرار می‌گیرد.

سونوگرافی با کیفیت سینه

کیفیت سونوگرافی سینه بسیار مهم است. در واقع، می تواند در تشخیص سرطان سینه یا نه تفاوت ایجاد کند. کیفیت سونوگرافی پستان می تواند در هر مرکز بسیار متفاوت باشد. دو عامل مهم در گرفتن یک سونوگرافی پستان با کیفیت خوب عبارتند از:

مهارت و تجربه تکنسین در انجام آزمون

کیفیت تجهیزات سونوگرافی

سونوگرافی سرطان سینه

اگر متوجه تغییری در سینه‌های خود شده‌اید یا در ماموگرافی یک ناهنجاری تشخیص داده شده است، پزشک ممکن است برای شما سونوگرافی سینه ترتیب دهد. سونوگرافی پستان به پزشک کمک می‌کند تا تشخیص دهد که آیا این تغییرات ناشی از یک توده غیر سرطانی یا خوش‌خیم بافتی است یا سرطان سینه. بر اساس شکل، مکان و سایر مشخصات قابل مشاهده در سونوگرافی. گاهی اوقات سونوگرافی می‌تواند بی‌نتیجه باشد و پزشک ممکن است برای نظارت بر توده و یا درخواست بیوپسی، سونوگرافی پیگیری کند.

آیا سونوگرافی می تواند سرطان سینه را تشخیص دهد؟ بله، با این حال، برخی از سونوگرافی ها ممکن است بی نتیجه باشند و ممکن است آزمایش های دیگری نیز وجود داشته باشد که پزشک از شما بخواهد علاوه بر سونوگرافی انجام دهید، مانند بیوپسی برای تشخیص کامل.

برای تشخیص ناهنجاری‌ها در پستان، دستگاه‌های اولتراسوند امواج صوتی با فرکانس بالا را به سمت بافت ارسال می‌کنند در حالی که امواجی را دریافت می‌کنند که پژواک یا بازتاب می‌کنند.

کاربردهای رایج سونوگرافی سرطان سینه

در صورت مشاهده هرگونه تغییر در سینه ها یا احساس هر گونه توده جدید در حین خودآزمایی، ضروری است ابتدا به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما را معاینه می کند و ممکن است از شما بخواهد که سونوگرافی سینه انجام دهید.

در صورتی که فردی بافت سینه متراکم داشته باشد، ممکن است از سونوگرافی سینه استفاده شود. در این مورد، ماموگرافی ممکن است نتواند تصویر کاملی از بافت طبیعی سینه و ناهنجاری‌های احتمالی ثبت کند، در حالی که سونوگرافی پستان می‌تواند تصویر دقیق‌تری ارائه دهد.

روش سونوگرافی سینه

برای شروع، از شما خواسته می شود که لباس خود را از کمر به بالا درآورید. سونوگرافیست، متخصص پزشکی که سونوگرافی سینه شما را انجام می دهد، ژل را روی ناحیه یا قسمت هایی که قرار است اسکن شود پخش می کند. سپس دستگاه کوچکی به نام مبدل را روی سینه و غدد لنفاوی زیر بغل شما حرکت می دهند.

مبدل به کامپیوتر متصل است و امواج صوتی با فرکانس بالا را به بافت سینه می فرستد. هنگامی که این امواج به عقب باز می گردند، یا اکو می شوند، تصاویر بر روی مانیتور ظاهر می شوند.

ممکن است سونوگرافیک نیاز به فشار دادن یا اعمال فشار داشته باشد، اما نباید درد داشته باشد و اسکن فقط باید حدود 15 تا 20 دقیقه طول بکشد.

سونوگرافی همچنین یک گزینه غربالگری ایمن تر برای زنان باردار است، زیرا از اشعه استفاده نمی کند، و همچنین یک روش غربالگری رایج برای بیماران زیر 25 سال است.

سرطان سینه در سونوگرافی چگونه است؟

کیست‌های پر از مایع معمولاً به صورت دایره‌های سیاه یا بیضی توپر ظاهر می‌شوند، در حالی که در مقایسه با کیست‌ها، سرطان سینه معمولاً به صورت توده‌های نامنظم کمی سبک‌تر ظاهر می‌شوند. متخصص مراقبت های بهداشتی شما آموزش دیده است که بداند به دنبال چه چیزی است و در مورد هر مرحله بعدی با شما صحبت خواهد کرد.

سرطان سینه به صورت لکه تیره‌تری روی بافت خاکستری یا سفید روشن‌تر اطراف آن ظاهر می‌شود. این به این دلیل است که امواج صوتی از یک تومور جامد منعکس می شود.

آیا سرطان سینه با سونوگرافی قابل تشخیص است؟

سونوگرافی می تواند سرطان های سینه را تشخیص دهد، با این حال، نمی تواند تعیین کند که آیا یک توده جامد سرطانی است یا خیر - فقط اینکه آیا یک توده جامد (تومور یا خوش خیم)، پر از مایع یا هر دو است. اگر یک تومور جامد و سرطانی در سونوگرافی سرطان سینه شما ظاهر شود، پزشک برای تشخیص کامل به آزمایشات بیشتری نیاز دارد.

نتایج سونوگرافی سینه چقدر طول می کشد؟

این بستگی به محل انجام اسکن دارد، اما در بیشتر موارد، نتایج شما به پزشک عمومی یا پزشکی که شما را برای سونوگرافی پستان ارجاع داده ارسال می شود. برای بحث در مورد نتایج باید یک قرار ملاقات بعدی با آنها رزرو کنید. مرکز رادیولوژی یا بیمارستانی که سونوگرافی شما را انجام می‌دهد، باید بتواند به شما راهنمایی کند که چه مدت طول می‌کشد تا نتایج به ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی اولیه شما برسد - معمولاً ظرف چند روز.

سونوگرافی برای سرطان سینه چقدر دقیق است؟

برای سرطان سینه، سونوگرافی بسیار دقیق است، تحقیقات نشان می‌دهد که می‌تواند حدود ۸۰ درصد سرطان‌های سینه را به درستی تشخیص دهد. در تشخیص سرطان سینه مفید است، اما از آنجایی که نمی تواند سرطانی یا خوش خیم بودن توده جامد در پستان را نشان دهد، معمولاً در کنار سایر آزمایشات استفاده می شود.

قبل از انجام سونوگرافی سینه چه کارهایی باید انجام داد؟

سونوگرافی سینه در هر زمانی از سیکل قاعدگی قابل انجام است.

روزه داری و رژیم غذایی خاصی مفید نیست. اگر دارویی میل می کنید، آن را حتما به رادیولوژیست اطلاع دهید. هیچ آمادگی لازم نیست.

لطفا در روز معاینه از هیچ مواد آرایشی و بهداشتی بر روی پوست خود استفاده نکنید . و از زیورآلات استفاده نشود. پوشیدن لباس زیاد مناسب نیست: لباس پوشیدن با تاپ و یک

دامن یا شلوار، راحت تر خواهید بود.

در روز آزمون مدارک اداری خود را همراه داشته باشید: کارت حیات و گواهی آن، شناسنامه، اوراق پوشش 100% در صورت وجود و بیمه متقابل.

تمامی ماموگرافی های انجام شده  و دیگر مدارک رادیولوژی سینه خود مانند (سونوگرافی*، ام آر آی*)، و همینطور نتایج معاینات قبلی مربوط به سینه های خود مانند (نمونه، بیوپسی، گزارش های جراحی) را حتما به همراه داشته باشید. این اسناد و مدارک موجود به رادیولوژیست شما این امکان را می دهد تا ناهنجاری ها و مشکلاتی را که موجب تجویز سونوگرافی شده است، به درستی تحلیل و بررسی نماید. اگر رادیولوژیست ناهنجاری را شناسایی نماید ،  تجزیه و بررسی این مدارک می تواند آن را به طور شرح دهد و از معاینات بیشتر جلوگیری نماید.

رادیولوژیست را حتما از عمل های جراحی  انجام شده بر روی سینه های خود آگاه کنید. درحقیقت، تصویرهای اولتراسوند را می توان با دخالت هایی ویرایش کرد در حالی که زخم ها همیشه بر روی پوست کا  قابل دیدن نیستند.

اگر پروتز سینه دارید به خاطر داشته باشید که آن را نیز حتما گزارش کنید.

سونوگرافی سینه چگونه انجام می شود؟ 

بعد  از ارائه گزارش ورود خود به قسمت پذیرش، به قسمت اتاق انتظار هدایت می شوید.

یک تکنسین اشعه ایکس نامه ی پزشک و ماموگرافی هایی که  شما قبلا انجام داده اید  را جمع آوری می نماید.

او شما را در اتاق امتحان هدایت می کند  و نحوه انجام کار را برای شما کامل توضیح می دهد.

رادیولوژیست از شما تعدادی سوال می پرسد و گزارشات ماموگرافی های قبلی و نامه پزشک و یا متخصص زنان شما را با دقت می خواند. او یک معاینه بالینی پستان برای شما انجام داده و به دنبال غده های لنفاوی به شکل غیر طبیعی در زیر بغل ها می گردد. در نهایت  ژل را بر روی سینه‌های شما می‌مالد تا تماس خوبی در بین سینه‌ها برقرار شود

پوست و پروب اولتراسوند این ژل ها ضد حساسیت می باشند. بنابراین، حساسیت به محصول استثنایی است.

رادیولوژیست به طور کلی تمامی قسمت های پستان ها را بررسی می کند تا ناهنجاری را که بواسطه ماموگرافی توضیح داده نشده ، جستجو و مشاهده نماید .

سونوگرافی به طور متوسط 5 تا 10 دقیقه طول می کشد.

اگر به طور همزمان نمونه برداری هم انجام شود، ماندگاری بیشتری نیز دارد.

رادیولوژیست از آنچه را که بر روی صفحه مشاهده می کند عکس می گیرد.

مانیتورینگ و نتایج سونوگرافی پستان

سونوگرافی پستان معلوم می کند که آیا ناهنجاری‌های بخصوصی در پستان ها وجود دارند یا خیر، اما همیشه نمی‌تواند به طور قطعی اعلام کنند که آیا سرطان هست یا خیر. جهت تشخیص این کار حتما باید آزمایشات تکمیلی انجام داده شود.

رادیولوژیست نتیجه های معاینات بالینی و سونوگرافی انجام شده را برای شما کامل تشریح می کند. در بعضی مورد ها ، تشخیص دادن قطعی بلافاصله بعد از سونوگرافی امکان پذیر نمی باشد.

رادیولوژیست معاینات دیگری را ممکن است انجام دهد و یا توصیه کند (MRI از

سینه ها و یا نمونه ها) جهت ایجاد تشخیص.

گزارش معاینه ها به شما داده می شود.

حفظ و نگهداری دقت این گزارش ها  و تصویر ها که در معاینات بعدی مفید واقع خواهند بود، بسیار مهم است.

 تیم های ما از شما مراقبت می کنند تا ماموگرافی شما با آرامش کامل انجام شود.

در نزدیکی مرکز رادیولوژی ما، شما در مرکز پذیرش پستان تحت مراقبت قرار می گیرید تا به شما امکان مشاوره سریع با یکی از متخصصین زنان ما را بدهد.

به لطف دانش ما و آخرین نسل تجهیزات موجود، می توانید برای انجام تشخیص پستان خود به مرکز ما مراجعه کنید. آیا به یک سونوگرافی مطمئن و موثر سینه نیاز دارید؟ برای گرفتن وقت با پزشکان مرکز تصویربرداری پزشکی با ما تماس بگیرید.

هر آنچه که باید قبل از انجام سونوگرافی سینه بدانید

رادیولوژیست ما روش و دستورالعمل های لازم برای انجام سونوگرافی پستان را توضیح می دهد.

اول از همه، قبل از انجام سونوگرافی سینه، باید استراحت کنید. این معاینه غیر تهاجمی است، اما اگر بیمار برای مدت طولانی منتظر تشخیص باشد، می تواند دردناک شود. بهتر است قبل از انجام سونوگرافی از استفاده از لوازم آرایشی (مانند کرم های بدن) خودداری کنید.

همچنین برای زنان غیر یائسه توصیه می شود که در اولین قسمت از سیکل قاعدگی ماموگرافی انجام دهند تا از ناراحتی خاصی در ارتباط با تنش سینه جلوگیری شود.

ما شما را از طریق سونوگرافی پستان برای غربالگری و تشخیص راهنمایی می کنیم.

بسته به وضعیت مراقبت شما، ما سونوگرافی سینه مربوطه را انجام خواهیم داد.

سونوگرافی پستان برای غربالگری برای بررسی مشکوک بودن تومور در مراحل اولیه انجام می شود. هرچه زودتر تشخیص داده شود و درمان شود، بهبودی آسان‌تر خواهد بود.

سونوگرافی تشخیصی زمانی انجام می شود که علائم خاصی ظاهر شود. اگر ترشحی از نوک پستان یا توده‌ای در سینه‌ها مشاهده کردید، ممکن است نشانه‌ای از تومور سرطانی باشد. بنابراین پزشک یا متخصص زنان ماموگرافی را برای تعیین تشخیص تجویز می کند. برای انجام سونوگرافی می توانید به  مرکز رادیولوژی و سونوگرافی الوند که بهترین مرکز سونوگرافی تهران است مراجعه نماید.

ارتقاء عمومی

سونوگرافی (US) روشی است که امکان گرفتن تصاویر از طریق امواج صوتی را فراهم می کند.

چگونه اعمال می شود؟

معاینه در حالت خوابیده به پشت بیمار انجام می شود. یک ژل روی سینه اعمال می شود و دستگاه (پروب) که تصویربرداری را فراهم می کند روی سینه حرکت می کند. ضمناً تصاویر تشکیل شده در صفحه نمایش مورد بررسی قرار می گیرد و در صورت کشف یافته مشکوک، تصویر ثبت می شود.

یافته‌های مشکوک شناسایی شده با توجه به ساختار داخلی، شکل و صاف بودن یا نبودن لبه‌های آنها ارزیابی می‌شوند و با تکنیکی به نام داپلر رنگی مورد بررسی قرار می‌گیرند که امکان تجسم عروق را فراهم می‌کند. وریدهای نامنظم متعددی در توده های بدخیم دیده می شود. برخی از دستگاه ها می توانند سفتی بافت را با تکنیک الاستوگرافی تعیین کنند. انتظار می رود سرطان سینه از بافت اطراف یا توده های خوش خیم سخت تر باشد. در سال‌های اخیر، ثابت شده است که الاستوگرافی به افتراق یافته‌های خوش‌خیم و بدخیم نیز کمک می‌کند.

علاوه بر تکنیک‌های داپلر رنگی و الاستوگرافی، دستگاه‌های پزشکی دارای ویژگی‌هایی هستند که ارزیابی بهتر اندام‌های سطحی مانند پستان و تشخیص توده‌های کوچک و عیوب ساختاری را تسهیل می‌کنند.

ویژگی های سونوگرافی چیست؟

بدون خطر تشعشع و بدون عوارض جانبی، بدون درد:

سونوگرافی حاوی اشعه نیست، بنابراین بیمار به دلیل کشیدن، اشعه غیرضروری دریافت نمی کند. عوارضی هم نداره از آنجایی که در طول تیراندازی هیچ دردی وجود ندارد، می توان آن را به دفعات مورد نظر تکرار کرد.

مقالات پیشنهادی :

فیبرواسکن چیست؟

ماموگرافی دیجیتال

سونوگرافی بارداری

امکان تشخیص زودهنگام در بافت متراکم پستان:

سونوگرافی برخلاف ماموگرافی یک روش تصویربرداری مقطعی است. یعنی در هنگام معاینه بافت ها روی هم قرار نمی گیرند و به این دلیل خطای تشخیصی وجود ندارد. در خانم هایی که بافت سینه متراکم دارند، معاینه سینه با US توصیه می شود. به این ترتیب، کانون‌های سرطانی کوچک پوشیده شده توسط بافت پستان در ماموگرافی به راحتی با معاینه اولتراسوند تشخیص داده می‌شوند.

ساختار داخلی سینه به وضوح دیده می شود:

این که ساختار داخلی توده‌های سینه مایع (کیست) یا جامد است، فقط با US قابل درک است. کیست های سینه تشکیلات بسیار شایعی هستند. کیست های ساده خطر قابل توجهی برای سرطان سینه ندارند. بنابراین نیازی به پیگیری دقیق کیست ها نیست. با این حال، ممکن است توده های جامد خوش خیم یا بدخیم باشند. به همین دلیل، ممکن است لازم باشد که آنها را به دقت بررسی کرده و در صورت مشکوک بودن، بیوپسی انجام شود.

توده ای که به خوبی محدود شده است، یافته ای است که معمولاً در بیماری های خوش خیم پستان دیده می شود. اینها را می توان با معاینات کوتاه مدت در ایالات متحده بدون بیوپسی دنبال کرد، زیرا خطر سرطان آنها بسیار کم است (زیر 5٪).

برای چه کسانی توصیه می شود؟

همه زنان زیر 35 سال به عنوان اولین روش معاینه به دلیل عدم وجود پرتو،

برای زنان باردار یا شیرده، زیرا حاوی اشعه نیست.

کسانی که علائم عفونت مانند قرمزی سینه، درد شدید دارند

علاوه بر ماموگرافی، زنان با ساختار سینه متراکم

کسانی که یافته های مشکوک در ماموگرافی یا معاینه فیزیکی دارند

برای افراد مبتلا به سرطان سینه برای شناسایی کانون های تومور اضافی و ارزیابی پستان زیر بغل و طرف مقابل.

برای بیماران مرد با شکایت پستان (در صورت لزوم با ماموگرافی) توصیه می شود.

آزمایش های مختلف مورد نیاز است:

سونوگرافی به تنهایی در غربالگری مورد استفاده قرار نمی گیرد زیرا میکروکلسیفیکاسیون ها (تشکیل های آهکی کوچک) را نشان نمی دهد، که یافته ای از مراحل اولیه سرطان سینه است. علاوه بر این، برخی از انواع سرطان ممکن است با این روش شناسایی نشوند.

ممکن است نیاز به بیوپسی باشد: بیماری‌های خوش‌خیم پستان (مانند تغییرات فیبروکیستیک) نیز ممکن است منجر به یافته‌های مشکوک در سونوگرافی شود و ممکن است لازم باشد هر از گاهی با بیوپسی تشخیص داده شود.

سونوگرافی 4 بعدی چیست؟

ABVS (اسکنر حجمی سینه خودکار)، یکی از دستگاه های سونوگرافی پستان. به آن سونوگرافی سینه اتوماتیک، سونوگرافی حجمی سینه و سونوگرافی 4 بعدی نیز گفته می شود.

چگونه اعمال می شود؟

این معاینه توسط تکنسین انجام می شود نه پزشک. کل پستان در حالت‌های استاندارد نمایش داده می‌شود و مجموعه‌های تصویری به‌دست‌آمده سپس توسط پزشک بر روی یک صفحه نمایش ویژه ارزیابی می‌شوند. تصاویر را می توان در هر سطح مقطع دلخواه روی صفحه بازسازی کرد و دوباره اندازه گیری کرد. خطاهای ناشی از تمرین‌کنندگان بی‌تجربه به حداقل می‌رسد. در صورت وجود یافته مشکوک، پزشک می تواند بیمار را مجددا معاینه کند.

بیماری‌های خوش‌خیم پستان (مانند تغییرات فیبروکیستیک) نیز ممکن است منجر به یافته‌های مشکوک در سونوگرافی شود و ممکن است هر از چند گاهی نیاز به بیوپسی باشد.

سونوگرافی سینه چگونه انجام می شود؟

قبل از انجام سونوگرافی پستان که یک روش سونوگرافی است که توسط خانم ها در هر سنی به راحتی و با خیال راحت انجام می شود، نیازی به آمادگی لازم نیست. سونوگرافی سینه نوعی سونوگرافی است که بدون درد یا درد انجام می شود. در طول عمل، بیمار باید در وضعیت خوابیده به پشت باشد.

هر دو نازل باز می شوند و ژل اعمال می شود. پروب باید به آرامی بلغزد و برای بدست آوردن تصاویر باید از ژل استفاده شود. پروب اولتراسوند روی سینه حرکت می کند و تصاویر منعکس شده بر روی صفحه نمایش بررسی می شوند.

پس از بررسی تصاویر، موقعیت های مشکوک ثبت می شود. پس از انجام سونوگرافی، تصاویر به گزارش تبدیل می شوند. تصاویری که به گزارش تبدیل می شوند با جزئیات بررسی می شوند و برای تشخیص دقیق باید سونوگرافی درست انجام شود.

سونوگرافی سینه برای چه کسانی انجام می شود؟

تشخیص زودهنگام سرطان سینه همیشه زندگی را نجات می دهد. سرطان سینه که یکی از شایع ترین سرطان ها در زنان است، باید قبل از پیشرفت درمان شود. سونوگرافی پستان معمولاً به عنوان غربالگری برای زنان زیر 35 سال انجام می شود.

این روش ترجیح داده شده برای غربالگری سرطان است. روش اولتراسوند به ویژه در زنان جوان برای اجتناب از قرار گرفتن در معرض اشعه ترجیح داده می شود.

سونوگرافی پستان نیز برای معاینه بعد از عمل در بیمارانی که تحت عمل جراحی سینه قرار گرفته اند ترجیح داده می شود. در بیمارانی که برای ماموگرافی مناسب نیستند نیز باید از سونوگرافی استفاده کرد. در افرادی که خواهان غربالگری برای تشخیص زودهنگام هستند، با آرامش خاطر انجام می شود.

ما در مرکز سونوگرافی الوند  با کادری متخصص و پزشکان مجرب که اهمیت تشخیص زودهنگام بیماری ها را می دانند، خدمات ارائه می دهیم.

مقالات پیشنهادی :

بهترین مرکز ماموگرافی دیجیتال در تهران

بهترین ماموگرافی تهران

اکوی قلب جنین

سونوگرافی سینه چگونه انجام می شود؟

سرطان سینه، که می تواند برای زنان در هر سنی اتفاق بیفتد، می تواند باعث مرگ زودرس شود. تشخیص زودهنگام برای اینکه در سنین پایین به دلیل سرطان سینه از بین نروید بسیار مهم است.

غربالگری سرطان و تشخیص زودهنگام با سونوگرافی سینه امکان پذیر است. در طول عمل، بیمار در وضعیت خوابیده به پشت است و پستان باز است.

پس از اعمال ژل روی سینه، پروب اولتراسوند روی سینه حرکت می کند. پس از کشیدن روی سینه، زیر بغل نیز تصویربرداری می شود. پس از ثبت تصاویر، به گزارش تبدیل شده و موقعیت های مخاطره آمیز ارزیابی می شوند. این روش که به طور متوسط ​​20 تا 30 دقیقه طول می کشد، یک روش بدون درد است.

چه زمانی باید سونوگرافی سینه انجام شود؟

اگر در زندگی روزمره خود متوجه درد یا توده ای در سینه خود شدید، می توانید بدون تاخیر سونوگرافی سینه انجام دهید. توده هایی که برای شما عادی هستند ممکن است تومورهای بدخیم باشند. به همین دلیل است که وقتی متوجه شدید باید آن را انجام دهید. برای اسکن سینه می توانید سونوگرافی انجام دهید. شما می توانید در صورت شک در مورد فرآیند سونوگرافی که نیازی به زمان ندارد، درخواست دهید.

افراد با سابقه خانوادگی سرطان سینه باید به طور معمول سونوگرافی انجام دهند. از سن 25 تا 26 سالگی، زنان باید حداقل سالی یک بار سینه خود را چک کنند. افرادی که سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان سینه را ندارند نیز در صورت بروز سرطان سینه باید سونوگرافی انجام دهند.

چرا سونوگرافی پستان مهم است؟

سرطان سینه شایع ترین نوع سرطانی است که حتی در سنین پایین در زنان رخ می دهد. سونوگرافی پستان برای تشخیص زودهنگام بسیار مهم است. از آنجایی که تشخیص زودهنگام نجات بخش است، اهمیت سونوگرافی در این مورد در وهله اول قرار دارد. سرطان سینه که نوعی سرطان است که می تواند در افرادی که با شیر مادر تغذیه می کنند یا بچه دار می شوند ایجاد شود، قابل پیشگیری نیست و در صورت عدم تشخیص ممکن است منجر به مرگ شود.

غربالگری برای جلوگیری از مرگ های زودرس و درمان مادران باردار مهم است. بنابراین، سونوگرافی منظم باید انجام شود. همچنین می توانید برای سلامتی آینده خود، غربالگری های سالانه را انجام دهید.

نتیجه سونوگرافی سینه

سونوگرافی سینه که نوعی سونوگرافی است که به راحتی توسط خانم ها در هر سنی انجام می شود از جمله اقدامات بسیار مفیدی است. اگر نتیجه سونوگرافی واضح باشد، هیچ اقدامی لازم نیست. اگر تومور در نتیجه سونوگرافی مشاهده شد، باید اقدامات دقیق تری انجام شود و تشخیص قطعی انجام شود.

در صورت مواجهه با تومور خوش خیم یا بدخیم، عمل های لازم توسط پزشک تعیین می شود. نتیجه سونوگرافی با توجه به استعداد ژنتیکی توسط پزشک قابل پیش بینی است. برای اینکه نتیجه درست باشد باید در سونوگرافی بسیار حساس بود.

قیمت سونوگرافی سینه 2023

سونوگرافی سینه یکی از رایج ترین انواع سونوگرافی است که امروزه توسط خانم ها انجام می شود. سونوگرافی پستان مهمترین شرط تشخیص زودهنگام است. قیمت سونوگرافی نیز بسیار مقرون به صرفه است تا هر فردی بتواند به راحتی خدمات دریافت کند.

مقالات پیشنهادی :

سونوگرافی غربالگری دوم

سونوگرافی واژینال در تهران

بهترین زمان برای سونوگرافی واژینال

سینه های متراکم

حدود نیمی از زنان دارای سینه های متراکم هستند که می تواند تشخیص سرطان را در ماموگرافی سخت تر کند

سینه های شما از بافت فیبری (یا بافت همبند)، بافت غده ای (نوعی بافتی که شیر تولید می کند) و بافت چربی تشکیل شده است. اگر به شما گفته شود که سینه‌ های متراکمی دارید، این بدان معناست که نسبت به زنانی که سینه‌ های متراکم ندارند، بافت فیبری و غده‌ای و بافت چربی کمتری دارید. به همین دلیل است که بافت متراکم سینه گاهی اوقات "بافت فیبروگلندولار" نیز نامیده می شود.

داشتن سینه های متراکم طبیعی است. این خود یک وضعیت پزشکی نیست و علائمی ایجاد نمی کند. با احساس کردن سینه ها نمی توانید تشخیص دهید که بافت متراکم دارید یا خیر. برای مثال، اگر سینه های سفت تری دارید، این لزوماً به این معنی نیست که سینه های متراکمی دارید.

بافت متراکم سینه فقط در ماموگرافی قابل مشاهده است. در حالی که بافت چربی در ماموگرافی تیره به نظر می رسد، بافت متراکم سفید به نظر می رسد. برای حدود نیمی از زنان، ماموگرافی غربالگری نشان می‌دهد که بافت سینه‌شان متراکم است.

دانستن اینکه آیا سینه های متراکمی دارید یا نه مهم است زیرا:

سینه های متراکم دیدن سرطان سینه را برای پزشکان در ماموگرافی دشوارتر می کند. این خطر مبتلا شدن به سرطان را زیاد می کند.

زنانی که سینه ‌های متراکم دارند، در مقایسه با زنانی که سینه  ‌های متراکم ندارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند. هر چه مقدار بافت متراکم بیشتر باشد، خطر بیشتر است. با این حال، شما لزوماً خطر بالای سرطان سینه را ندارید *فقط* به این دلیل که سینه های متراکمی دارید. تراکم پستان باید همراه با سایر عوامل خطر، مانند سن، سابقه خانوادگی و هرگونه سابقه بیوپسی پستان که سلول‌ های غیر معمول یا سایر تغییراتی را که خطر سرطان را افزایش می‌دهند، در نظر گرفت. تراکم سینه یک تکه از معمای تفکر در مورد سلامت پستان و برنامه غربالگری سرطان سینه است.

چگالی سینه چگونه اندازه گیری می شود؟

وقتی ماموگرافی انجام می‌دهید، رادیولوژیست نتایج را با استفاده از سیستم گزارش ‌دهی و داده تصویربرداری پستان می‌خواند. این یک سیستم استاندارد برای گزارش آنچه در تصویر دیده می شود است.

BI-RADS از یک مقیاس ارزیابی از 1 تا 6 استفاده می کند تا نشان دهد که آیا هیچ یافته غیرمعمولی وجود ندارد یا اگر چیزی پیدا شد، احتمالاً خوش خیم (نه سرطان) یا بدخیم (سرطانی) است. این گزارش همچنین توصیه ‌ای برای غربالگری معمول می‌دهد یا نشان می ‌دهد که چه آزمایش‌ های بعدی ممکن است مورد نیاز باشد. ارزیابی "0" به این معنی است که ابتدا به تصویربرداری اضافی برای توصیف یک یافته بالقوه نیاز است.

در گزارش BI-RADS، رادیولوژیست همچنین امتیازی را برای تراکم سینه در مقیاس A تا D لحاظ می کند:

الف) عمدتاً چرب: سینه ها عمدتاً از بافت چربی تشکیل شده و دارای بافت فیبری و غده ای بسیار کمی است. حدود 10 درصد از زنان سینه های چرب دارند.

ب) تراکم فیبروگلندولار پراکنده: سینه ها عمدتاً بافت چربی هستند، اما در ماموگرافی چند ناحیه از بافت فیبری و غده ای قابل مشاهده است. حدود 40 درصد از زنان دارای تراکم پراکنده هستند.

ج) متراکم ناهمگن: در ماموگرافی مناطق زیادی از بافت فیبری و غده ای نشان داده می شود. حدود 40 درصد از زنان این نتیجه را دریافت می کنند.

د) بسیار متراکم: سینه ها دارای مقادیر زیادی بافت فیبری و غده ای هستند. حدود 10 درصد از زنان در این دسته قرار می گیرند.

زنان با نمره C یا D به عنوان سینه های متراکم طبقه بندی می شوند. رادیولوژیست طبقه بندی را انجام می دهد، بنابراین اغلب نیاز به قضاوت دارد - و مطالعات نشان می دهد که دو رادیولوژیست ممکن است یک زن را متفاوت طبقه بندی کنند. به همین دلیل، اکنون بسیاری از مراکز تصویربرداری سینه از نرم افزار خودکار برای کمک به ارزیابی تراکم سینه استفاده می کنند.

در گذشته، زنان معمولاً اطلاعاتی در مورد تراکم سینه به عنوان بخشی از نتایج ماموگرافی خود دریافت نمی کردند. این در دهه گذشته تغییر کرده است. در مارس 2023، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) مقررات ماموگرافی را به روز کرد. در حال حاضر امکانات ماموگرافی برای تشخیص سینه های متراکم به خانم ها الزامی است.

چرا تراکم سینه اهمیت دارد؟

سینه های متراکم تشخیص سرطان سینه را برای رادیولوژیست ها هنگام خواندن ماموگرافی دشوارتر می کند. سرطان ها معمولاً به صورت لکه های کوچک سفید یا توده هایی در ماموگرافی ظاهر می شوند. بافت متراکم پستان نیز در ماموگرافی سفید به نظر می رسد. نواحی کوچک سرطان می توانند پشت بافت متراکم پنهان شوند و تشخیص تفاوت بین بافت طبیعی و سالم و رشد غیرطبیعی چالش برانگیز است. سازمان DenseBreast-info.org آن را با "تلاش برای دیدن یک آدم برفی در کولاک" مقایسه می کند. بافت چربی سینه در ماموگرافی تیره به نظر می رسد، بنابراین مناطق نگران کننده ای که سفید نشان می دهند بسیار راحت تر دیده می شوند.

ماموگرافی می تواند حدود نیمی از سرطان ها را در زنان با سینه های متراکم از دست بدهد. 3 4علاوه بر این، زنانی که سینه‌ های متراکم دارند، احتمالاً در طی یک سال پس از دریافت نتیجه طبیعی ماموگرافی ، معمولاً بر اساس علائمی مانند توده یا سایر تغییرات پستان، به سرطان سینه مبتلا می‌شوند.

جدا از پنهان کردن سرطان ها در ماموگرافی، بافت متراکم سینه خود با خطر بالاتر ابتلا به سرطان سینه مرتبط است. پزشکان دقیقاً دلیل آن را نمی دانند. سرطان در بافت غدد ایجاد می شود: هرچه بافت غده ای بیشتر باشد، خطر بیشتری دارد. هر بار که یک سلول تقسیم می شود، فرصتی برای "اشتباه" در DNA در سلول های جدید وجود دارد - و اشتباهات متعدد در نهایت می تواند منجر به سرطان شود.

به طور کلی، هر چه میزان بافت متراکم سینه شما بیشتر باشد، خطر ابتلا به سرطان سینه بیشتر می شود. مهم است که به خاطر داشته باشید که بیشتر زنان در دو دسته میانی تراکم سینه (دسته B یا C) قرار دارند. برای 10٪ از زنان با بافت پستان بسیار متراکم (رده D)، خطر ابتلا به سرطان سینه حدود 2 برابر بیشتر از زنانی است که تراکم فیبروگلندولار پراکنده دارند (رده B). برای خانم هایی که پستان های متراکم ناهمگن دارند (رده C)، خطر مبتلا شدن به سرطان حدود 1.5 برابر خانم هایی است که تراکم فیبروگلندولار پراکنده ای دارند (رده B). اگرچه این تخمین ها به طور کلی برای زنان است و سایر عوامل خطر شخصی را در نظر نمی گیرند. تراکم سینه به تنهایی برای قرار دادن شما در یک دسته پرخطر سرطان سینه کافی نیست.

اگر سینه های متراکمی دارید، شما و پزشک تان می توانید سطح خطر فردی خود را بر اساس میزان بافت متراکم خود در میان بگذارید. اما باید سایر عوامل خطر سرطان سینه مانند سابقه سلامت شخصی خود را نیز در نظر بگیرید - از جمله قرار گرفتن در معرض اشعه در قفسه سینه، نمونه برداری های قبلی که ضایعات پرخطر را نشان می دهد و/یا اینکه آیا شما یک جهش ژنتیکی دارید که خطر سرطان را افزایش می دهد یا خیر. همچنین باید هر گونه سابقه خانوادگی سرطان سینه و سایر سرطان ها را مرور کنید.

مقالات پیشنهادی :

عکس رنگی رحم با بی حسی در تهران

سونوگرافی سینه چیست و چرا انجام می شود؟

فیبرواسکن چیست؟

چگونه بفهمیم سینه های متراکمی داریم

در سال 2023، FDA مقررات ماموگرافی را به روز کرد تا گزارش تراکم پستان را به یک نیاز ملی تبدیل کند. هر مرکز ماموگرافی باید اطلاعاتی در مورد تراکم سینه ها به زنان بدهد، با استفاده از زبان خاصی توضیح دهد که چگونه تراکم سینه می تواند بر دقت ماموگرافی تأثیر بگذارد و توصیه کند که زنانی که سینه های متراکم دارند در مورد تراکم سینه ها و چگونگی تأثیر آن بر خطر شخصی آنها با پزشک خود صحبت کنند.

هنگامی که گزارش ماموگرافی خود را می خوانید، ممکن است عباراتی مانند "بیشتر چرب" یا "تراکم فیبروگلندولار پراکنده" (به این معنی که سینه های شما متراکم نیستند) در طرف مقابل "به طور ناهمگن متراکم" یا "بسیار متراکم" (که سینه های متراکم را نشان می دهند) را مشاهده نماید . گزارش شما همچنین ممکن است شامل رتبه بندی حروف از A تا D باشد که نتیجه آن C یا D است به این معنی که شما سینه های متراکمی دارید.

داشتن سینه های متراکم تقصیر شما نیست و چیزی نیست که بتوانید کنترل کنید. تصور می شود که تراکم سینه تا حدی ارثی است، اگرچه مقدار بافت متراکم سینه شما می تواند در طول زمان تغییر کند. با یائسگی، تراکم سینه ها کاهش می یابد.

افزایش تراکم سینه (چربی تیره و بافت سینه سفید است)

تراکم سینه به دو دلیل مهم است. اول، تشخیص سرطان سینه در ماموگرافی در بافت متراکم پستان دشوارتر است. دوم، زنانی که بافت سینه متراکمی دارند، نسبت به زنانی که سینه‌های چرب دارند، کمی بیشتر در معرض ابتلا به سرطان هستند. میانگین تراکم یک زن در ایالات متحده بین پراکنده و ناهمگن است و 80 درصد از زنان در این دو دسته متوسط قرار می گیرند.

اگر زنان به آنها گفته شود که سینه های متراکمی دارند چه باید بکنند؟

در حال حاضر، ماموگرافی تنها آزمایشی است که برای نجات جان انسان ها ثابت شده است. با این حال، آزمایش‌های تصویربرداری دیگری وجود دارد که ممکن است برای تشخیص سرطان سینه در زنانی که سینه‌های متراکم دارند، مفید باشد. به طور خاص، سونوگرافی کل پستان (که معمولا به عنوان ABUS شناخته می شود) وMRI پستان نشان داده است که سرطان های دیگری را که ممکن است در ماموگرافی وجود نداشته باشد، پیدا کند. با این حال، این آزمایش‌ها همچنین یافته‌های خوش‌خیم بیشتری را در پستان تشخیص می‌دهند که منجر به آلارم‌های کاذب بیشتر (مثبت کاذب) می‌شود. تحقیقات بیشتری باید انجام شود تا مشخص شود چه جمعیتی از بیماران بیشتر از این آزمایش های غربالگری اضافی سود می برند. بنابراین، تصمیم گیری در مورد اینکه کدام آزمایش اضافی برای شما مناسب است، به عهده ارائه دهنده ارجاع دهنده گذاشته شده است.

سونوگرافی غربالگری سینه کامل یا ام آر آی سینه کدام بهتر است؟

مطالعات نشان داده‌اند که هر دو سرطان‌های بیشتری نسبت به ماموگرافی به تنهایی پیدا می‌کنند (سونوگرافی تقریباً 1-2 سرطان بیشتر در 1000 زن پیدا می‌کند؛ MRI تقریباً 15 سرطان بیشتر در 1000 سرطان را پیدا می‌کند). که نوعی رنگ کنتراست است.

آیا می توانم به جای ماموگرافی فقط سونوگرافی یا ام آر آی انجام دهم؟

خیر، همه خانم ها باید از سن 40 سالگی هر سال یک ماموگرافی غربالگری انجام دهند و تا زمانی که از سلامتی خوبی برخوردار هستند به انجام آن ادامه دهند. سونوگرافی یا MRI علاوه بر ماموگرافی انجام می شود، زیرا گاهی اوقات، برخی از اولین نشانه های سرطان سینه صرف نظر از تراکم سینه تنها در ماموگرافی قابل تشخیص است.

اگر بافت سینه متراکم داشته باشم، آیا باید هر سه آزمایش (ماموگرافی، سونوگرافی و ام آر آی) را انجام دهم؟

خیر، مطالعات نشان داده است که اگر ماموگرافی و ام آر آی انجام دهید، سونوگرافی اطلاعات اضافی ارائه نمی کند. بنابراین زنانی که بافت سینه متراکم دارند و می خواهند غربالگری تکمیلی داشته باشند، ماموگرافی سالانه به همراه ام آر آی سالانه انجام دهند. این بهترین راه برای شناسایی بیشترین تعداد سرطان است.

چه کسانی نمی توانند ام آر آی انجام دهند؟

زنانی که باردار هستند یا ممکن است باشند یا زنانی که با شیر مادر فرزند خود را تغذیه می کنند نباید ام آر آی سینه انجام دهند. اگر ضربان‌ساز دارید، می‌توان ترتیبات ویژه‌ای برای ملاقات با متخصص انجام داد تا مشخص شود که آیا کاندیدای انجام MRI هستید یا خیر. سایر ایمپلنت های فلزی مانند کاشت حلزون یا سایر دستگاه ها ممکن است منع مصرف داشته باشند.

ماموگرافی در مقابل سونوگرافی

هنوز هم برای همه زنان بالای 40 سال مهم است که ماموگرافی سالانه - صرف نظر از تراکم آنها - انجام دهند. چرا؟ از آنجا که ماموگرافی هنوز ابزار غربالگری استاندارد طلایی برای زنان بالای 40 سال است و در برداشت میکروکلسیفیکاسیون ها که اغلب نشانه اولیه سرطان سینه است، خوب است.

پس چرا بعد از ماموگرافی سونوگرافی انجام دهیم؟

سونوگرافی سینه به ویژه برای زنانی که سینه های متراکم دارند موثر است. سونوگرافی سریع، بدون درد و قابل اعتماد است. در سونوگرافی، سرطان به صورت سفید و بافت متراکم سینه سیاه نشان داده می شود. مراکز تصویربرداری ممکن است از سونوگرافی سینه دستی یا خودکار استفاده کنند. یک سونوگرافی خودکار سینه صدها تصویر از کل سینه شما می گیرد. این تصاویر سپس به یک تصویر سه بعدی بازسازی می شوند. این تصویری از کل سینه به جای یک ناحیه کوچکتر ارائه می دهد. داشتن مجموعه تصویر سه بعدی به رادیولوژیست ها این امکان را می دهد تا تصاویر را از زوایای مختلف مشاهده کنند تا هر گونه ناهنجاری را به طور دقیق تشخیص دهند.

گزینه های من چیست؟

اگر رادیولوژیست چیز مشکوکی ببیند و تشخیص دهد که نیاز به تصویربرداری اضافی است، رادیولوژیست گزارش می‌دهد که معاینه کامل نیست و از بیمار می‌خواهد تا تصویربرداری سونوگرافی دستی اضافی از ناحیه مورد نظر انجام دهد. تصاویر سونوگرافی دستی می تواند به رادیولوژیست ها کمک کند تا تعیین کنند که آیا ناحیه مشکوک خوش خیم است (معمولاً کیست) یا نیاز به ارزیابی بیشتر با بیوپسی دارد. به خاطر داشته باشید که 80 درصد نتایج بیوپسی نیز خوش خیم هستند، بنابراین بیوپسی به این معنی نیست که شما سرطان سینه دارید.

دریابید که آیا سینه های متراکم دارید یا خیر

برای اطمینان از اینکه بهترین مراقبت ممکن را دریافت می کنید، از پزشک خود بپرسید که آیا بافت سینه متراکم دارید یا خیر. اگر این کار را انجام می دهید، علاوه بر ماموگرافی سالانه، سونوگرافی سینه را نیز درخواست کنید، زیرا این معاینه می تواند به تشخیص سرطان های کوچک سینه کمک کند که در غیر این صورت در ماموگرافی دیده نمی شوند.

بیماران هنگام سنجش گزینه های باروری چه چیزی باید در مورد خطر ابتلا به سرطان سینه بدانند؟

بسیاری از بیماران نگران این هستند که آیا فناوری کمک باروری خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد، همانطور که برخی مطالعات نشان داده اند که ممکن است ارتباطی وجود داشته باشد. با این حال، چندین مطالعه معتبر این ایده را رد کرده است. بیاموزید که چگونه با بحث چالش برانگیز IVF و خطرات سرطان سینه با بیماران خود مقابله کنید.

آیا فناوری کمک باروری خطر ابتلا به سرطان های باروری را افزایش می دهد؟

بیماران اغلب می پرسند که آیا استفاده از فناوری کمک باروری برای کمک به بچه دار شدن می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به سرطان های خاص زنان و سایر بیماری ها شود یا خیر. اگرچه هورمون‌های جنسی با ایجاد سرطان‌های مختلف تولید مثل – و همچنین سرطان‌های دیگر مانند کولورکتال یا تیروئید – مرتبط هستند، پاسخ مثبت نیست.

روش صحیح استفاده از سونوگرافی سه بعدی سینه برای تصویربرداری از بافت متراکم سینه چیست؟

برای بیمارانی که بافت سینه متراکم دارند، ماموگرافی ممکن است سرطان کوچک و اولیه سینه را تشخیص ندهد – نوعی که به راحتی قابل درمان است. در مورد مزایای سونوگرافی سه بعدی سینه برای غربالگری سرطان سینه برای بیماران با بافت متراکم پستان که در معرض خطر بالاتر ابتلا به سرطان سینه هستند، آشنا شوید.

آیا ترکیب ماموگرافی و سونوگرافی سه بعدی پستان غربالگری سرطان سینه را بهبود می بخشد؟

با توجه به چندین مطالعه اخیر که این روش غربالگری را ارزیابی می کنند، ترکیب سونوگرافی سه بعدی پستان با ماموگرافی ممکن است تشخیص سرطان سینه را در بیماران بهبود بخشد. این امر به ویژه برای بیمارانی که بافت سینه متراکم دارند صادق است.

مراقبت از سلامت پستان جنبه های زیادی را برای مراقبت از بیماران و حفظ سلامت آنها برجسته می کند. درک چگونگی رسیدگی به نیازهای خاص جمعیت بیماران و استفاده از تکنیک های نوآورانه به متخصصین زنان و زایمان اجازه می دهد تا مراقبت های جامع را برای سلامت پستان بیماران هدف قرار دهند.

سونوگرافی سه بعدی سینه تکمیلی برای غربالگری سرطان

تشخیص سرطان در سینه های متراکم در ماموگرافی سخت است زیرا هم بافت سرطانی و هم بافت متراکم پستان به صورت نواحی سفید ظاهر می شوند. غربالگری اضافی با MRI یک گزینه است، به ویژه برای زنان در معرض خطر. با این حال، این روش نیاز به تزریق ماده حاجب دارد و می تواند برای بیمار ناراحت کننده باشد.MRI همچنین دارای قیمت قابل توجهی بالاتر از هر دو ماموگرافی و سونوگرافی است.

انجام سونوگرافی سه بعدی پستان، چه با دستگاه دستی و چه با فناوری سونوگرافی خودکار پستان، تشخیص سرطان بیشتری را با راحتی بیشتر و هزینه کمتر برای بیماران به همراه دارد. افزودن یک غربالگری سونوگرافی خودکار سه بعدی پستان به ماموگرافی می تواند تشخیص سرطان سینه را در بیماران مناسب تا حدود 35 درصد بهبود بخشد. سونوگرافی به ویژه برای یافتن سرطان های کوچک، گره منفی و مهاجمی که ممکن است توسط ماموگرافی نادیده گرفته شوند مفید است.

آماده شدن برای درمان بیشتر

سونوگرافی خودکار پستان همچنین می تواند جزئیات حیاتی را برای آماده شدن برای جراحی یا سایر درمان ها و نظارت ها ارائه دهد. تصویربرداری سه بعدی به پزشکان کمک می کند تا تومورها و بافت اطراف را به طور کامل تجسم کنند و اطلاعات مکان دقیق تری را ارائه دهند. این منجر به افزایش اعتماد به وسعت تومور و محل قرار گرفتن در مسیر درمان می شود.

مانند هر روش غربالگری سرطان، سونوگرافی سه بعدی پستان می تواند به نتایج مثبت کاذب منجر شود، بنابراین مهم است که قبل از حرکت به جلو در مورد خطرات و مزایای هر غربالگری با بیماران صحبت کنید.

بهترین اقدامات تشخیصی مزایا و کاربردهای سونوگرافی سه بعدی

ارزیابی کامل بافت پستان مدت‌هاست که هم برای زنانی که خودآزمایی در خانه انجام می‌دهند و هم برای پزشکانی که تصویربرداری تشخیصی مدرن را تفسیر می‌کنند، یک کار دلهره‌آور و دشوار بوده است. سینه‌ها به‌طور شگفت‌انگیزی پیچیده هستند و علی‌رغم تلاش‌های بسیاری، سرطان سینه اغلب هنوز مورد توجه قرار نمی‌گیرد. خوشبختانه، متخصصان پزشکی اخیراً شروع به استفاده از سونوگرافی خودکار سه بعدی سینه برای غربالگری اضافی سرطان سینه کرده‌اند که میزان تشخیص‌های از دست رفته سرطان سینه را کاهش می‌دهد و جان افراد بیشتری را نجات می‌دهد.

چگونه ترکیب سونوگرافی خودکار سه بعدی پستان و ماموگرافی روند غربالگری را بهبود می بخشد

هم بافت متراکم و هم سرطان در ماموگرافی سفید به نظر می رسند، بنابراین مانند تلاش برای یافتن یک گلوله برفی در طوفان برفی است. هنگامی که از سونوگرافی استفاده می شود، سرطان سیاه و بافت متراکم سفید به نظر می رسد و باعث می شود سرطان ها راحت تر دیده شوند. از آنجایی که غربالگری ماموگرافی در اسکن بافت متراکم پستان موثر نیست، معرفی تصویربرداری سونوگرافی تکمیلی گام بعدی منطقی خواهد بود. افزودن یک سونوگرافی خودکار سه بعدی پستان برای غربالگری سرطان سینه نسبت به استفاده از ماموگرافی به تنهایی برای این گروه از زنان موثرتر است.

سونوگرافی خانم؛ سونوگرافی یک آزمایش پزشکی تشخیصی است که از امواج صوتی با فرکانس بالا (که امواج اولتراسوند نیز نامیده می شود) برای دیدن ساختارهای بدن و ایجاد تصویر استفاده می کند. به طور مناسب، این آزمایش به نام سونوگرافی نیز شناخته می شود.

سونوگرافی از دستگاهی به نام مبدل بر روی سطح پوست برای ارسال امواج اولتراسوند و گوش دادن به اکو استفاده می کند. یک کامپیوتر امواج اولتراسوند را به یک تصویر تبدیل می کند. یک تکنسین آموزش دیده می تواند ساختارهای تصویر را ببیند، اندازه گیری و شناسایی کند. سپس یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تصاویر را می خواند تا به تشخیص مشکل یا مشکل در دست کمک کند.

در این مقاله هدف و محدودیت های سونوگرافی توضیح داده شده است. برای ابهام‌زدایی از آزمون، این مقاله همچنین توضیح می‌دهد که قبل و در حین آزمون چه چیزی را باید انتظار داشت.

 اگر سوالی در مورد انواع سونوگرافی دارید یا پزشک برای شما سونوگرافی تجویز کرده است

با ما در مرکز سونوگرافی و رادیولوژی الوند تماس بگیرید.

هدف از سونوگرافی

سونوگرافی تصویری زنده از آنچه در داخل بدن می گذرد را ثبت می کند. سونوگرافی برای ارزیابی اندازه، شکل و تراکم بافت‌ها برای کمک به تشخیص برخی شرایط پزشکی مفید است. به طور سنتی، تصویربرداری اولتراسوند برای نگاه کردن به شکم بدون نیاز به باز کردن شکم عالی است. سونوگرافی شکم اغلب برای تشخیص موارد زیر استفاده می شود:

    بیماری کیسه صفرا یا سنگ کیسه صفرا

    سنگ کلیه یا بیماری کلیوی

    بیماری کبد

    آپاندیسیت

    کیست های تخمدان

    حاملگی خارج رحمی

    رشد رحم یا فیبروم و سایر شرایط 

سونوگرافی معمولاً برای نظارت بر رشد رحم و جنین در دوران بارداری استفاده می شود. همچنین می‌توان از آن برای ارزیابی غدد، توده‌های سینه، بیماری‌های مفصلی، بیماری‌های استخوانی، توده‌های بیضه یا هدایت سوزن‌ها در طول بیوپسی استفاده کرد.

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی غربالگری دوم

فیبرواسکن چیست؟

الاستوگرافی با سونوگرافی چیست؟

سونوگرافی همچنین می تواند جریان خون یا مایعی را که به سمت مبدل حرکت می کند یا از آن دور می شود، تشخیص دهد. از پوشش های رنگی روی تصویر برای نشان دادن جهت جریان استفاده می کند. بافت‌های بسیار سخت و متراکم یا فضاهای خالی، مانند اندام‌های پر از گاز، امواج اولتراسوند را هدایت نمی‌کنند و بنابراین در سونوگرافی قابل مشاهده نیستند.

پزشکان اغلب قبل از حرکت به سمت فناوری های تصویربرداری که پتانسیل بیشتری برای عوارض دارند، سونوگرافی را سفارش می دهند. اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) شما را در معرض سطوح قابل توجهی از تابش قرار می دهد. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) از یک آهنربای بسیار قوی برای گرفتن تصویر استفاده می کند. قدرت آهنربای MRI می تواند استفاده از آن را در بیمارانی که فلز در بدنشان دارند (برای مثال بریس) محدود کند.

خلاصه

سونوگرافی بدون شک یکی از بهترین ابزارهایی است که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی در اختیار دارند. این تست مانند دوربین عمل می کند و از بخشی از بدن عکس زنده می گیرد. این تصویر پزشک را قادر می سازد تا طیف گسترده ای از شرایط پزشکی را تشخیص دهد. برای بسیاری از والدین باردار، سونوگرافی می تواند دلیلی برای جشن گرفتن باشد اگر به آنها اطمینان دهد که بچه سالمی دارند.

اقدامات احتیاطی و خطرات

سونوگرافی یک آزمایش تصویربرداری غیر تهاجمی است که هیچ عارضه شناخته شده ای ندارد. تصور می شود امواج اولتراسوند بی ضرر هستند.

در حالی که انرژی امواج اولتراسوند به طور بالقوه می تواند بافت ها را با قرار گرفتن در معرض طولانی مدت تحریک یا مختل کند، کامپیوتر قدرت صدا را تعدیل می کند. همچنین، یک تکنسین آموزش دیده از تکنیک هایی برای به حداقل رساندن زمان و زوایای نوردهی استفاده می کند و سونوگرافی را ایمن ترین آزمایشات تصویربرداری می کند.

قبل از سونوگرافی

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی سونوگرافی را به عنوان آزمایش خط اول، معمولاً همراه با آزمایش خون، سفارش می دهند. مطمئن شوید که از ارائه دهنده خود بپرسید که آیا باید دستورالعمل های خاصی را قبل از سونوگرافی دنبال کنید.

در شرایط اضطراری، سونوگرافی معمولاً بلافاصله انجام می شود. برای انجام آزمایش در تاریخ آینده، متوجه شوید که آیا باید قبل از آزمایش چیزی بخورید یا ننوشید. به عنوان مثال، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی اغلب از بیماران می خواهند که شش ساعت قبل از سونوگرافی شکم برای مشاهده کیسه صفرا نخورند و ننوشند. اما ممکن است به شما بگویند قبل از سونوگرافی مثانه چندین لیوان آب بنوشید و ادرار نکنید.

زمان سنجی

سونوگرافی معمولاً بیش از 30 دقیقه طول نمی کشد. در بیشتر موارد، حضور در حدود 15 دقیقه قبل از آزمون برای پر کردن فرم ها و احتمالا پاسخ دادن به سوالات دیگر مهم است. اگر آزمایش نیاز به نوشیدن مایعات برای پر کردن مثانه دارد، ممکن است لازم باشد قبل از آزمایش آب بنوشید.

هنگامی که تکنسین همه تصاویر را دریافت کرد، با رادیولوژیست (یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی آموزش دیده برای خواندن تصاویر) بررسی می کند تا مطمئن شود که نیازی به نماهای دیگری نیست. پروتکل‌های پزشکی از رادیولوژیست می‌خواهد که تصاویر سونوگرافی را قبل از ارسال گزارش به ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی تفسیر کند. سپس ارائه دهنده نتایج را با بیمار به اشتراک می گذارد.

سونوگرافی در کجا انجام می شود؟

سونوگرافی در اکثر مراکز تصویربرداری، بیمارستان ها و برخی مطب های زنان و زایمان انجام می شود. دستگاه سونوگرافی کمی شبیه یک کامپیوتر با میکروفون متصل به نظر می رسد - تقریباً شبیه دستگاه کارائوکه. معمولاً دستگاه سونوگرافی دقیقاً تا بالین می‌چرخد.

مقالات پیشنهادی  : 

 اکوی قلب جنین

عکس رنگی رحم

الاستوگرافی کبد در تهران

چه لباسی برای سونوگرافی مناسب است؟

برای قرار ملاقات سونوگرافی چیزی راحت و آسان بپوشید. در بیشتر موارد، فقط باید پوستی را که تکنسین نیاز به دسترسی به آن دارد، در معرض دید قرار دهید. برای مثال، سونوگرافی شکم را می توان در حالی که شلوار و پیراهن می پوشید انجام داد. شما فقط باید پیراهن خود را به سمت بالا بکشید تا شکمتان نمایان شود. 

در مورد سونوگرافی ترانس واژینال، شما باید زیر کمر را از تن بیرون بیاورید، از جمله لباس زیر

هزینه و بیمه سلامت

سونوگرافی یک تست تصویربرداری نسبتا ارزان است. این توسط اکثر بیمه نامه ها پوشش داده می شود و بسته به دلیلی که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در وهله اول آن را سفارش داده است، ممکن است نیاز به پیش مجوز داشته باشد.

سونوگرافی سه بعدی یا چهار بعدی یک آزمایش انتخابی است که برخی از والدین باردار در دوران بارداری انجام می دهند. تصویر سه بعدی رندر سه بعدی از کودک را نشان می دهد. 4D به یک تصویر متحرک از جنین در رحم اشاره دارد که در طول زمان ضبط شده است. این تست ها به عنوان تست های غیر درمانی شناخته می شوند و تحت پوشش اکثر بیمه نامه های درمانی نیستند.

تست ایمن

تصویربرداری اولتراسوند از آنچه FDA آن را "یک رکورد ایمنی عالی" می نامد استفاده می برد. خطرات مشابهی با سایر آزمایش‌های تصویربرداری (مانند اشعه ایکس) که از پرتوهای یونیزان استفاده می‌کنند، ندارد.

در طول سونوگرافی

 در بسیاری از موارد، سونوگرافی قبل از اینکه متوجه شوید تمام می شود.

سونوگرافی توسط یک تکنسین درست در کنار تخت انجام می شود. تکنسین از شما می‌خواهد که لباس‌هایتان را به اندازه‌ای در بیاورید که ناحیه‌ای که آزمایش انجام می‌شود در معرض دید قرار گیرد و روی تخت دراز بکشید.

تکنسین مبدل را با ژل رسانا می پوشاند که شبیه ژله روان کننده است. در صورت امکان، بسته به ابزار و لوازم موجود، ژل گرم خواهد بود. سپس تکنسین مبدل را روی پوست می کشد، گاهی اوقات با فشار محکم. گاهی اوقات، فشار می تواند باعث ناراحتی خفیف شود.

با استفاده از مبدل برای اشاره به مناطق مورد علاقه، تکنسین از رایانه برای گرفتن تصاویر استفاده می کند و ممکن است از ماوس برای کشیدن خطوط روی صفحه استفاده کند. خطوط به اندازه گیری اندازه کمک می کنند، مانند یک معیار مجازی. شما باید بتوانید کل پروسیجر را تماشا کنید و حتی در طول پروسه سوال بپرسید.

پس از سونوگرافی

وقتی سونوگرافی تمام شد، تکنسین معمولاً یک حوله برای پاک کردن ژل رسانا ارائه می دهد. هنگامی که تکنسین تأیید کرد که تمام تصاویر لازم گرفته شده است، شما آزاد خواهید بود که لباس بپوشید. هیچ دستورالعمل یا عوارض جانبی خاصی برای مدیریت وجود ندارد.

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی سه بعدی رحم

سونوگرافی شبانه روزی

سونوگرافی تیروئید

چگونه از سونوگرافی در دوران بارداری استفاده می شود؟

تفسیر نتایج

معمولاً تفسیر سونوگرافی توسط رادیولوژیست فقط چند دقیقه طول می کشد. به طور معمول، نتایج سونوگرافی برای پزشک ارسال می شود تا با بیمار به اشتراک بگذارد. بنابراین اگر در بازه زمانی وعده داده شده از ارائه دهنده خود خبری نداشتید، حتما پیگیری کنید. در صورت لزوم می توانید یک کپی از گزارش رادیولوژیست و یک دیسک حاوی تصاویر اصلی را نیز درخواست کنید. برای بسیاری از والدین آینده، این کل سفر را ارزشمند می کند.

سونوگرافی برای ارزیابی، تشخیص و درمان طیف وسیعی از شرایط پزشکی، از توده‌ها گرفته تا سنگ‌های کلیه، استفاده می‌شود. تا کنون رایج ترین کاربرد آن بررسی رشد جنین و شنیدن ضربان قلب آن در دوران بارداری است. تصویر زنده ای که سونوگرافی می گیرد یک روش بدون درد و همچنین سریع است. در بسیاری از موارد، سونوگرافی از ابتدا تا انتها بیش از 30 دقیقه طول نمی کشد. دستورالعمل های ارائه دهنده خود را در مورد اینکه آیا باید قبل از آزمایش بخورید یا بنوشید، لباس راحت بپوشید، دنبال کنید و احتمالاً قبل از اینکه فرصتی برای استراحت کامل داشته باشید، آزمایش به پایان می رسد.

سونوگرافی یکی از غیرتهاجمی ترین تست های تشخیصی پزشکی موجود است. این یک گزینه بی خطر برای بیمارانی است که باید بدانند در داخل بدنشان چه می گذرد. اگر تصاویر لازم است، از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپرسید که آیا سونوگرافی برای شما گزینه ای است یا خیر.

چرا اولین سونوگرافی جنین در دوران بارداری ضروری است؟

سونوگرافی هفته 6 بارداری

سونوگرافی یکی از معدود راه هایی است که ارائه دهنده مراقبت های بارداری شما می تواند نوزاد شما را ببیند و بشنود و بینش های ارزشمندی را در مورد پیشرفت بارداری شما ارائه می دهد. این به تعیین سن حاملگی، ردیابی رشد و تکامل مناسب و شناسایی عوارض احتمالی کمک می کند.

بسته به آنچه ارائه دهنده شما به دنبال آن است، سونوگرافی ممکن است در هر زمانی در دوران بارداری انجام شود. همه زنان در سه ماهه اول سونوگرافی انجام نمی دهند.

انجام فقط یک سونوگرافی در دوران بارداری استاندارد است. سونوگرافی ترانس شکمی اواسط بارداری بین هفته های 18 تا 22. گاهی اوقات این سونوگرافی آناتومی نامیده می شود زیرا آناتومی کودک شما را ارزیابی می کند.

سونوگرافی سه ماهه اول

سونوگرافی سه ماهه اول معمولا بین هفته های 6 تا 13 بارداری انجام می شود. اگرچه همه بارداری ها تحت سونوگرافی سه ماهه اول قرار نمی گیرند، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است از آن برای تعیین زنده بودن، تاریخ بارداری یا تشخیص عوارض مشکوک استفاده کنند. سونوگرافی ترانس واژینال همچنین تشخیص مشکلات اولیه بارداری مانند سقط جنین یا حاملگی مولار یا خارج از رحم را آسان تر می کند.

اوایل بارداری (6-8 هفته)

سونوگرافی هفته 6 بارداری

اولین سونوگرافی بارداری شما، همچنین به عنوان سونوگرافی جنین یا سونوگرافی شناخته می شود، می تواند در اوایل 6 هفته پس از آخرین دوره قاعدگی شما  (LMP)انجام شود. سونوگرافی های اولیه ممکن است برای تعیین اینکه آیا بارداری زنده است و در رحم قرار دارد و همچنین برای تخمین سن جنین انجام شود.

سونوگرافی سه ماهه اول همچنین می تواند ضربان قلب را تشخیص دهد و آناتومی نوزاد را ارزیابی کند. سونوگرافی معمولاً از طریق واژینال در اوایل بارداری انجام می شود که واضح ترین دید رحم و جنین را در این مرحله ارائه می دهد.

در این مثال، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی یک پروب مبدل گره‌مانند نازک را در واژن شما قرار می‌دهد که امواج صوتی با فرکانس بالا را از طریق رحم شما ساطع می‌کند. این امواج از جنین منعکس شده و به دستگاهی منتقل می شوند که آنها را به تصویر سیاه و سفید رحم شما تبدیل می کند.

سونوگرافی شفافیت نوکال (هفته 10 تا 13)

سونوگرافی نیمه شفاف معمولا بین 10 تا 13 هفته انجام می شود.

این معاینه ضخامت مایع زیر گردن کودک شما را اندازه گیری می کند، که می تواند به شناسایی بارداری های در معرض خطر ناهنجاری های کروموزومی، مانند سندرم داون یا تریزومی 18 کمک کند.

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی همچنین ممکن است از این آزمایش برای تأیید سن جنین و ارزیابی آناتومی مغز، قلب، ستون فقرات، کلیه ها و سایر اندام های جنین استفاده کند.

نتایج سونوگرافی

در دوران بارداری، سونوگرافی می تواند تشخیص دهد که آیا بارداری شما در رحم است و خارج از رحم نیست.

همچنین می‌تواند تعداد نوزادانی را که اختلالات ژنتیکی دارند را بررسی کند، مشکلات جفت، رحم یا تخمدان‌های شما را شناسایی کند و با تشخیص ضربان قلب، زنده بودن را ارزیابی کند. به طور معمول، اگر حداقل در هفته 6 بارداری باشید، ضربان قلب کودک خود را خواهید دید.

سونوگرافی سه ماهه دوم بارداری

سونوگرافی سه ماهه دوم معمولا بین هفته های 18 تا 22 بارداری انجام می شود.

سه ماهه دوم رایج ترین زمان برای انجام سونوگرافی معمول قبل از تولد است. سونوگرافی سه ماهه دوم از طریق اسکن آناتومی انجام می شود.

اسکن آناتومی | سونوگرافی سطح 2

اسکن آناتومی سه ماهه دوم اغلب سونوگرافی سطح 2 نامیده می شود. اسکن آناتومی، اسکن کامل بدن و اندام های در حال رشد کودک شما، به هر فرد باردار ارائه می شود.

در صورت تمایل، سونوگرافی سه ماهه دوم بارداری نیز می تواند به تعیین جنسیت نوزاد کمک کند. علاوه بر این، این سونوگرافی می تواند هر گونه عارضه ای مانند ناهنجاری های جفت یا محدودیت رشد داخل رحمی را شناسایی کند.

در طول این سونوگرافی، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی اندام‌ها، اندام‌ها و ویژگی‌های صورت نوزاد را بررسی می‌کند، همچنین اندازه و سرعت رشد جنین را اندازه‌گیری می‌کند.

در طول یک معاینه قبل از تولد، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما چندین آزمایش برای ارزیابی سلامت و رشد کودک شما انجام می دهد.

این آزمایش‌ها شامل بررسی ناهنجاری‌های فیزیکی، اندازه‌گیری اندازه نوزاد، ارزیابی میزان مایع آمنیوتیک در رحم و تعیین اینکه آیا شما حامل یک نوزاد هستید یا چند کودک است.

علاوه بر این، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما اندام‌ها، اندام‌ها، ویژگی‌های صورت، ضربان قلب، وضعیت و حرکت کودک شما را بررسی می‌کند. آنها همچنین طول دهانه رحم شما را اندازه گیری می کنند و محل جفت شما را بررسی می کنند.

در نهایت، آن‌ها سعی می‌کنند جنسیت کودک شما را تعیین کنند و ارزیابی جامعی از سلامت و تندرستی کودک به شما ارائه دهند.

سونوگرافی سه ماهه سوم بارداری

سونوگرافی سه ماهه سوم معمولا بین هفته های ۲۸ تا ۴۰ بارداری انجام می شود. سونوگرافی اغلب در بیماران بدون علامت یا علامت دار انجام می شود، اما همیشه در سه ماهه سوم ضروری نیست.

با این حال، اگر بارداری شما پرخطر است، ممکن است توصیه شود. در طول سونوگرافی سه ماهه سوم، آنها همچنین ممکن است از مطالعات جریان داپلر برای اندازه گیری جریان خون یا آمنیوسنتز برای تعیین هرگونه مشکل ژنتیکی جنین استفاده کنند.

سونوگرافی داپلر

سونوگرافی داپلر معمولاً در اواخر بارداری انجام می شود تا چگونگی جریان خون جنین در رگ های خونی او را بررسی کند. این نوع سونوگرافی برای ارزیابی سلامت کودک شما و اطمینان از گردش خون مناسب استفاده می شود.

اکوکاردیوگرافی جنین

این سونوگرافی اندازه، شکل، عملکرد و ساختار قلب کودک شما را بررسی می کند. اگر کودک شما مشکوک به بیماری قلبی مادرزادی باشد یا اگر کودکی با سابقه بیماری قلبی دارید، ممکن است پزشک شما آن را توصیه کند.

علاوه بر این، در صورت داشتن شرایط خاص سلامتی، ممکن است ارائه دهنده شما نگاه دقیق تری به قلب ارائه دهد.

نتایج سونوگرافی سه ماهه سوم می تواند بینشی را ارائه دهد

سونوگرافی سه ماهه سوم به پزشک شما کمک می کند تا رشد کودک را ردیابی کند، میزان مایع آمنیوتیک را ارزیابی کند، هرگونه ناهنجاری یا مشکل احتمالی جفت را بررسی کند و تأیید کند که کودک شما در وضعیت سر به پایین و آماده به دنیا آمدن است.

سونوگرافی اول بارداری

سونوگرافی هفته 6 بارداری

در طول سونوگرافی بارداری، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی ژل مخصوصی را روی شکم شما اعمال می‌کند و از یک مبدل، یک پروب ، برای گرفتن عکس از نوزادتان استفاده می‌کند.

اولین قدم برای دریافت سونوگرافی این است که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی قبل از انجام سونوگرافی توضیح دهد که به دنبال چه چیزی است و هرگونه آمادگی لازم را دارد.

خود امتحان واقعی معمولا بین 10 تا 45 دقیقه طول می کشد. در طول سونوگرافی، می توانید انتظار داشته باشید که ضربان قلب کودک خود را بشنوید و حرکت کودک را در داخل خود تماشا کنید.

بسته به آنچه که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در سونوگرافی به دنبال آن است، ممکن است قسمت های مختلف جنین را اندازه گیری کند. پس از آن، می‌توانید یک تصویر یا کلیپ ویدیویی از کودک خود ببینید.

در طول سونوگرافی ترانس واژینال

مبدل امواج صوتی ساطع می کند که به عقب برگشته و تصاویری را روی یک مانیتور ویدیویی ایجاد می کند و به شما امکان می دهد کودک خود را ببینید. استخوان‌ها سفید به نظر می‌رسند، مایع سیاه است و اندام‌های بافت نرم سایه‌های مختلف خاکستری را نشان می‌دهند.

سونوگرافی اطلاعات مهم را ثبت می کند و تصاویر یا فیلم هایی را برای ارزیابی ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می گیرد. در صورت تمایل می توانید روی صفحه مشاهده کنید. ارائه دهنده شما در مورد یافته ها با شما بحث خواهد کرد.

در طول سونوگرافی ترانس شکمی

یک متخصص سونوگرافی یک دستگاه دستی را که تقریباً به اندازه یک تکه صابون است روی معده شما می چرخاند و امواج صوتی را منتقل می کند. سپس یک کامپیوتر پژواک ها را به تصاویر نمایش داده شده بر روی یک مانیتور ویدیویی ترجمه می کند و کودک شما را در زمان واقعی نشان می دهد.

نواحی سفید نشان دهنده استخوان، سیاه نشان دهنده مایع و اندام های بافت نرم به صورت سایه های خاکستری ظاهر می شوند. سونوگرافی اندازه‌گیری‌های کودک شما را ثبت می‌کند و تصاویر ثابت یا فیلم‌هایی را برای تفسیر ارائه‌دهنده شما می‌گیرد. در صورت تمایل می توانید روند را روی صفحه مشاهده کنید.

ارائه‌دهنده شما نتایج را با شما در میان می‌گذارد و می‌توانید نسخه‌های چاپی یا دیجیتالی تصاویر را برای بردن به خانه درخواست کنید.

اکنون می خواهیم نگاهی به تاریخچه سونوگرافی بیندازیم 

تاریخچه سونوگرافی در مامایی و زنان به مقاله کلاسیک لنست 1958 ایان دونالد و تیمش از گلاسکو برمی گردد. پنجاه سال بعد، تصور انجام رشته مامایی و زنان بدون یکی از انواع سونوگرافی موجود امروزی غیرممکن است. پیشرفت‌های فناوری مانند مدارهای حالت جامد، تصویربرداری در زمان واقعی، داپلر رنگی و پاور، سونوگرافی واژینال و تصویربرداری 3/4 بعدی توسط محققان بالینی به‌کار گرفته شده‌اند تا تحقیقات و مدیریت بیماران را در زمینه‌های متنوعی مانند ارزیابی رشد و سلامت جنین افزایش دهند.

سونوگرافی غربالگری ، پیش بینی پره اکلامپسی و زایمان زودرس، تشخیص حاملگی خارج از رحم، ارزیابی توده های لگنی، غربالگری سرطان تخمدان و مدیریت باروری. روش های هدایت شده با اولتراسوند در حال حاضر اجزای ضروری درمان جنین و درمان IVF هستند. این تاریخچه مختصر توسط شخصی نوشته شده است که شاهد هر یک از این پیشرفت ها در طول دوران سونوگرافی بوده است و می تواند چشم اندازی به این اتفاقات مهم بدهد.

اغلب دشوار است که بدانیم اکثر پیشرفت‌ها در پزشکی واقعاً چه زمانی شروع می‌شوند. آنها تمایل به تکامل دارند و بسیاری از مردم ادعا می کنند که اولین کسانی هستند که به پیشرفت دست یافته اند. با اولتراسوند در مامایی و زنان شکی وجود ندارد زیرا شروع بسیار مشخصی با مقاله کلاسیک لنست 1958 (دونالد و همکاران، 1958) توسط ایان دونالد، جان مک ویکار و تام براون داشت. ".

در واقع این عنوان تاسف باری است زیرا مشخص نمی کند که چه چیزی واقعاً منحصر به فرد در مورد مقاله است، یعنی اینکه این مقاله کاملاً به مطالعات سونوگرافی در بالینی زنان و زایمان اختصاص یافته است و حاوی اولین تصاویر اولتراسوند از جنین و همچنین توده های زنانه است. ویژگی منحصر به فرد دیگر این بود که اینها اولین تصاویری بودند که با یک اسکنر تماسی مرکب که اولین دستگاه اسکن عملی بود گرفته شد.

تمام پیشرفت‌های تشخیص اولتراسوند (یا سونوگرافی) در مامایی و زنان از این مقاله مهم برمی‌آیند و این تاریخچه کوتاه، ارزیابی شخصی از جدول زمانی بعدی رویدادها و پیشرفت‌های کلیدی تا به امروز است.

نوشتن در مورد توسعه اولتراسوند پزشکی بدون اشاره به برخی از دانشمندان بزرگ قرن 19 و 20 که پیشرفت های مفهومی آنها راه را برای دستگاه سونوگرافی مدرن هموار کرد، کوته فکرانه است. توماس یانگ در سال 1801 "تغییر فاز" را در رابطه با امواج نور توصیف کرد، اما این مفهوم در سیستم های آرایه فازی اولتراسوند برای کنترل الگوهای تداخل استفاده می شود و در تولید تصاویر سه بعدی استفاده می شود.

 کریستین داپلر در سال 1842 آنچه را که ما اکنون "اثر داپلر" می نامیم در رابطه با حرکت ستارگان توصیف کرد، اما این اصل اکنون به عنوان مبنایی برای مطالعات جریان خون در عروق لگن و جنین استفاده می شود. پیر کوری در سال 1880 اثر الکتریکی پیزو را توصیف کرد که به موجب آن اعوجاج مکانیکی کریستال‌های سرامیکی باعث ایجاد بار الکتریکی می‌شد. عکس این اثر در همه مبدل ها برای تولید امواج اولتراسونیک استفاده می شود.

شاگرد او پل لانگوین در سال 1915 اولین هیدروفون را ساخت که از امواج اولتراسونیک برای تعیین موقعیت و فاصله زیردریایی ها استفاده می کرد و اصل پشت اندازه گیری جنین و توده های شکمی با سونوگرافی است. توسعه رادار توسط واتسون-وات و تیمش با استفاده از امواج الکترومغناطیسی در سال 1943 بعدها برای تولید تصاویر دو بعدی برای امواج فراصوت اقتباس شد.

اولین آشکارسازهای عیب فلزی ساده با اسکن A و اصلاحات این تجهیزات در سال 1949 توسط جورج لودویگ در MIT برای یافتن سنگ کیسه صفرا و جان جولیان وایلد در موسسه تحقیقات فنی در مینه سوتا برای تشخیص توده‌های سینه مورد استفاده قرار گرفت.

در سال 1953 اینگه ادلر و کارل هرتز در دانشگاه لوند یک آشکارساز عیب فلزی را برای به دست آوردن ضبط های حالت M از قلب بزرگسالان اقتباس کردند. وایلد به همراه مهندسش جان رید اولین تصاویر دوبعدی را در سال 1952 منتشر کرد، اما تلاش های او به سمت شناسایی بافت به خصوص تومورهای سینه و تحسین برای تولید اولین تصاویر توموگرافی از آناتومی انسان باید به داگلاس هاوری در دنور برسد که مقاله برجسته خود را منتشر کرد. 

با این حال، یک مشکل عمده در رویکرد هاوری وجود داشت که به غوطه ور کردن قسمتی از بدن که باید در آب بدون گاز مورد بررسی قرار می گرفت (به نام اسکن تاخیر آب) برای جلوگیری از پژواک مصنوعی از ساختارهای سطحی بستگی داشت.

 تجهیزات برای بیمار بی‌ظرافت و ناراحت کننده بودند و بعید به نظر می‌رسد که تشخیص اولتراسوند پیشرفتی را برای تبدیل شدن به گسترده‌ترین روش تصویربرداری در استفاده بالینی ایجاد کند، اگر توسعه اسکنر تماسی مرکب توسط دونالد نبود. و براون در اواخر دهه 1950.

دونالد یک متخصص زنان و زایمان کاریزماتیک اسکاتلندی با موهای قرمز قد بلند با ذهنی درخشان و خلقی سریع بود. او سخاوتمندترین و اصولگراترین مردی بود که موضع ضد سقط جنین او را از افتخارات در کشور خود محروم کرد. او تا حدودی به خاطر معتاد بودن به کار بود، اما عمدتاً به این دلیل که بیماری شدید روماتیسمی قلب داشت (حداقل در سه نوبت به عمل دریچه میترال نیاز داشت) و هر لحظه برایش ارزشمند بود.

احتمالاً خوش شانس بود که دونالد از کارهایی که در دنور انجام می شد اطلاع چندانی نداشت، بنابراین با دانش فنی راداری که در نیروی هوایی آموخته بود، با یک مهندس بسیار باهوش به نام تام براون و با کمک یک مهندس محلی گرد هم آمد. این شرکت اولین دستگاه اسکن سونوگرافی دوبعدی ترکیبی تماسی به نام Diasonograph را توسعه داد.

او و تیمش مقاله پیشگام خود را در سال 1958 در Lancet منتشر کردند. این مقاله با فیزیک تکنیک‌های اسکن اولتراسوند، آزمایش‌های ایمنی، تصاویر اولتراسوند از بارداری، جنین و تومورهای زنان، و توصیفی واقعاً دقیق از نقاط قوت، ضعف و پتانسیل این تکنیک جدید تصاویر اولتراسوند خام و دوپایدار (یعنی کاملاً فاقد مقیاس خاکستری) و ایستا بودند و تصویر به آرامی روی یک لوله اشعه کاتدی با تکان دادن مبدل به آرامی روی شکم ایجاد می‌شد. اما تفنگ شروع شلیک شده بود و مسابقه اولتراسوند شروع شده بود.

توسعه تجهیزات

در طول دهه بعد تعداد زیادی دستگاه اسکن ثابت ساخته شد. آنها در ابتدا در مراکز تحقیقاتی ساخته شدند، جایی که همیشه وجود فیزیکدانان اختصاصی برای این روزهای قبل از ترانزیستور ضروری بود و تجهیزات مستعد ایجاد خطاهای الکترونیکی بودند. در مقایسه با دستگاه‌های اسکن دیجیتالی براق امروزی، Diasonograph معادل موتور تفاوت Babbage با لپ‌تاپ مدرن بود.

ارتفاع آن 8 فوت بود و حدود یک سوم اتاق اسکن را اشغال می کرد. دروازه ای که کاوشگر را در خود جای داده بود بسیار بزرگ بود و باید بدون هیچ تلاش کوچکی برای تغییر هواپیمای اسکن کننده به صورت فیزیکی جابجا می شد. بسیاری از مردم، به ویژه آمریکایی ها، با نامهربانی آن را دایناسوروگرافی نامیدند. با این حال، ویژگی های مثبتی داشت که به کاربران اجازه می داد در بیومتری اولتراسوند پیشرو باشند. به عنوان مثال، بهترین وضوح تصویر را در مقایسه با رقبای خود داشت.

قاب دروازه‌ای سفت و سخت به این معنی بود که اسکن‌های تکرارپذیر را می‌توان در هر زاویه و در هر صفحه‌ای انجام داد، اگرچه اگر جنین حرکت می‌کرد به معنای شروع دوباره فرآیند خط‌بندی است که می‌تواند زمان‌بر باشد. کاوشگر روی یک سیستم قرقره قرار داشت و می‌توان آن را به راحتی از شکم زن عبور داد، زیرا تصویر ثابت روی اسیلوسکوپ ساخته شد.

 اولین ماشین تماسی که در آمریکا ساخته شد، Physionics (برای تبدیل شدن به ماشین Picker) بود که از آزمایشگاه هاوری در دنور سرچشمه گرفت و برای اسکن ObGyn توسط هوراس تامسون و کن گوتسفلد استفاده شد. این یک بازوی اسکن مفصلی داشت که به راحتی قابل دستکاری بود، اما به دست آوردن هواپیماهای تکرارپذیر را دشوارتر می کرد و وضوح و حساسیت به اکوهای سطح پایین در ابتدا ضعیف بود.

ماشین های سبک مشابه در وین توسط Kretztechnic (استفاده شده توسط آلفرد کراتوچویل)، در کپنهاگ توسط Hewlett Packard (مورد استفاده توسط ینس بنگ و هانس هندریک هولم) و در ژاپن توسط Aloka (استفاده شده توسط Hsiao Takeuchi) ساخته شد.

هم Kretztechnic و هم Aloka در اواسط دهه 1960 مبدل های تجاری ترانس واژینال را توسعه دادند، اما پتانسیل اسکن ترانس واژینال تا زمان ظهور تصویربرداری واقعی محقق نشد. دو ماشین کاملاً متفاوت در مقایسه با ماشین‌های استاتیکی که در بالا توضیح داده شد نیز در اواسط دهه 1960 ساخته شدند. در آلمان، مهندس ریچارد سولدنر که برای توسعه زیمنس کار می کرد

در آزمایشگاه آکوستیک مشترک المنافع در استرالیا، جورج کاسوف، یکی از درخشان‌ترین مهندسان تاریخ اولتراسوند پزشکی، اسکنر استاتیک Octason را در سال 1962 ساخت. این دستگاه از اصل هوری در اسکن تأخیر آب پیروی می‌کرد و بیمار رو به پایین روی یک مخزن پلاستیکی دراز می‌کشید.

مقدار زیادی آب گاز زدایی شده با وجود عدم وجود پژواک مصنوعی در زیر سطح پوست، تصاویر در ابتدا کیفیت متوسطی داشتند و تا زمانی که مبدل اسکن توسط Kossoff در اواخر دهه 1960 اختراع شد که به این تجهیزات برجستگی خاصی بخشید.

مبدل اسکن امکان نمایش انعکاس‌های پراکنده را در سایه‌های خاکستری فراهم می‌کند، بنابراین ظاهری از بافت بافت می‌دهد و مفهوم اسکن مقیاس خاکستری را معرفی می‌کند. تصاویر Octason mark 2 در اواخر دهه 1960 برای نشان دادن آناتومی جنین بسیار خوب بودند، اما زمان درخشندگی Octason پس از معرفی مبدل اسکن به دستگاه‌های اسکن استاتیک تماسی کوتاه بود و راحتی تجهیزات دوم برنده روز شد.

مطالعات بالینی

دونالد و تیمش با بهره مندی از اولویت به پیشرفت های اولیه ای دست یافتند و در سال 1963 تشخیص اولیه خال هیداتید (با ظاهر طوفانی آن)، ارزیابی و رشد کیسه اولیه حاملگی (با تکنیک مثانه کامل) و تشخیص عوارض اولیه بارداری (دونالد، 1962).

جفت نگاری: مکان دقیق جفت، جام مقدس تشخیص قبل از تولد در اوایل دهه 1960 بود، زیرا جفت پراویا علت مرگ و میر قابل توجه مادران به دلیل خونریزی شدید در اواخر بارداری بود. بسیاری از روش‌های رادیوایزوتوپ در این زمان مورد استفاده قرار گرفتند، اما آنها قادر به تعریف دقیق لبه جفت تحتانی نبودند.

در سال 1966 کن گوتسفلد و گروه دنور اولین مقاله را در مورد جفت شناسی اولتراسوند منتشر کردند (Gottesfeld et al., 1966) اگرچه آنها قادر به تجسم جفت خلفی نبودند (پراویا خلفی توسط فضای خلفی سر جنین مشخص می شد) و چنین نبود. تا سال 1968 که دونالد و اوساما عبدالله در یک مطالعه بزرگتر (دونالد و عبدالله، 1968) و با تجهیزات برتر خود توانستند جفت را در همه مکان ها از جمله پریویا خلفی نشان دهند.

بیومتری جنین: مطالعات اولیه در بیومتری جنین با استفاده از اندازه گیری A-اسکن کور قطر دو جدایی (BPD) آغاز شد و جیمز ویلاکز از بخش دونالد مقاله جالبی را در مورد رشد سر در سه ماهه سوم منتشر کرد که نرخ های مختلف رشد را بین رشد محدود نشان می داد. و به طور معمول جنین در حال رشد.

 با این حال، روش ذاتاً نادرست بود و برای بیومتری معنی دار به دقت نیاز بود. این توسط یکی از ثبت کنندگان دونالد، استوارت کمپبل، ارائه شد که تکنیک B mode را در سال 1968 توصیف کرد، جایی که پژواک خط وسط سر جنین به صورت دو بعدی مشاهده شد و سپس یک اندازه گیری اسکن A بین برجستگی های جداری در عریض ترین نقطه انجام شد. چند سال بعد تا زمانی که کالیپرهای روی صفحه معرفی شدند دیگر نیازی به A-scan نبود.

 کمپل نشان داد که پژواک خط وسط را می توان به طور قابل اعتماد از هفته 13 بارداری مشاهده کرد و به زودی نشان داد که سفالومتری سه ماهه دوم روش موثری برای تعیین تاریخ بارداری در زنان با تاریخ نامشخص است که مفهوم تاریخ انتظار سونوگرافی (EDD) را معرفی می کند (Campbell, 1969) ).

به دنبال این، او اولین نمودار سفالومتری را از 13 تا 40 هفتگی ایجاد کرد و از آن برای شناسایی جنین IUGR با نشان دادن کاهش شدید رشد قطر دو جداری در سه ماهه سوم استفاده کرد (Campbell and Dewhurst, 1971). نمودارهای سفالومتری متعاقباً توسط مانفرد هانسمان، آلفرد کراتوچویل، رودی صباغا و بسیاری دیگر تولید شد و سفالومتری سریال برای سال‌ها به روش استاندارد اندازه‌گیری رشد جنین تبدیل شد.

عیب فقط اندازه گیری سر جنین این است که مغز آخرین ساختاری است که در محدودیت رشد تحت تأثیر قرار می گیرد و هوراس تامپسون و اد ماکوفسکی از دنور در سال 1971 اندازه گیری دور قفسه سینه (TC) و مفهوم پیش بینی وزن جنین را با استفاده از ترکیبی معرفی کردند. این اندازه گیری و BPD (تامپسون و ماکوفسکی، 1971).

 Manfred Hansmann در بن این نتایج را تأیید کرد و عدم تقارن بین اندازه‌گیری BPD و دور سینه در جنین‌های محدود شده با رشد داخل رحمی (IUGR) را نشان داد. استوارت کمپبل که اکنون به بیمارستان ملکه شارلوت در لندن نقل مکان کرده بود، معتقد بود که مشکلات ذاتی در تکرارپذیری با اندازه گیری TC وجود دارد، زیرا قفسه سینه در جنین مخروطی است و هیچ نشانگر قابل اعتمادی برای نشان دادن سطح اسکن وجود ندارد.

او در سال 1975 اندازه گیری دور شکم (AC) را در سطح ورید نافی داخل شکمی به عنوان یک اندازه گیری قابل اعتمادتر معرفی کرد و از آن زمان به یک اندازه گیری استاندارد تبدیل شد (کمپبل و ویلکین، 1975). از آنجایی که اندازه گیری AC در سطح کبد است که شدیدترین اندام آسیب دیده در IUGR است، نسبت دور سر به دور شکم به عنوان وسیله ای برای تشخیص جنین IUGR در امان از مغز معرفی شد.

ارزش غربالگری معمول جمعیت مامایی برای تاریخ گذاری دقیق، تشخیص زودهنگام حاملگی دوقلو و محل جفت اولین بار توسط لارس گرنرت و پر پرسون از مالمو نشان داده شد (گرنرت و همکاران، 1978) که تکامل یک برنامه غربالگری معمول را در بیش از حد توصیف کردند.

یک دوره 5 ساله؛ 24 درصد از زنان دارای EDD نامشخص بودند و 95 درصد از زنان در 12 روز پس از پیش‌بینی سونوگرافی زایمان کردند. همچنین 95 درصد از دوقلوها در سه ماهه دوم تشخیص داده شدند در حالی که 70 درصد قبل از شروع برنامه تشخیص داده شدند.

اوایل بارداری: کراتوچویل با استفاده از مبدل ترانس واژینال خود حرکت قلب جنین را با اسکن A از هفته هفتم بارداری در سال 1967 نشان داد، اما بیشتر مطالعات در دهه 60 و اوایل دهه 70 از طریق شکم با تکنیک مثانه کامل انجام شد. برای مثال، بنگ و هولم از مدرسه کپنهاگ، ضربان قلب جنین را از هفته دهم بارداری در سال 1968 شناسایی کردند (Bang and Holm، 1968).

کار اصلی در ارزیابی اولیه بارداری توسط هیو رابینسون از مدرسه گلاسکو انجام شد. در سال 1973 با استفاده از دیاسونوگرافی بهبودیافته، اولین نمودارهای بیومتری دقیق از طول تاج تاج جنین از هفته 7 تا 16 بارداری را تهیه کرد. اندازه‌گیری‌های او آنقدر دقیق بود که امروزه نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند (رابینسون، 1973).

با استفاده از تجهیزات ترکیبی حالت A و B، او متعاقبا نمودارهایی از ضربان قلب جنین از هفته 7 بارداری تهیه کرد و نشان داد که میزان تشخیص 100٪ است. او اولین کسی بود که به اهمیت پیش آگهی یافتن ضربان قلب جنین در هفته هشتم بارداری در رابطه با مرگ بعدی جنین اشاره کرد (رابینسون و شاو-دان، 1973). این کار تأثیر عمیقی بر مدیریت بیماران با تهدید سقط داشت.

ناهنجاری های جنینی: گزارش های حکایتی از تشخیص پیش از تولد ناهنجاری های مادرزادی در زنان مبتلا به پلی هیدرآمنیوس در اواخر سه ماهه دوم یا سوم توسط برتیل ساندن در سال 1964 (یک مورد آنسفالی) و ویلیام گرت در سال 1970 تهیه شد که یک مورد کلیه های پلی کیستیک را توصیف کردند.

 تشخیص قبل از تولد سونوگرافی واقعاً با مقاله Lancet توسط کمپبل و گروهش آغاز شد که در سال 1972 تشخیص آنسفالی را در هفته 17 گزارش کردند که منجر به ختم انتخابی حاملگی شد (کمپبل و همکاران، 1972). پس از این، او به طور سیستماتیک ستون فقرات جنین را در زنان با AFP افزایش یافته سرم بررسی کرد و تشخیص اسپینا بیفیدا را در سال 1975 گزارش کرد.

در سال 1977 او توانست 329 حاملگی پرخطر را گزارش کند که بین هفته های 16 تا 20 مورد بررسی قرار گرفتند که در آنها سونوگرافی 25 مورد از 28 نقص لوله عصبی را تشخیص داد. 10 مورد از 13 مورد اسپینا بیفیدا با منفی کاذب ضایعات پایین ساکرال تشخیص داده شد (کمپبل، 1977).

 در ایالات متحده آمریکا، جان هابینز و تیمش در ییل در سال 1978 تشخیص قبل از تولد چندین ناهنجاری از جمله نقص‌های کاهش اندام را توصیف کردند (Hobbins et al., 1979). استفاده گسترده از سونوگرافی در تشخیص قبل از تولد با اختراع دستگاه‌های اسکن بلادرنگ به وجود آمد.

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی غربالگری

سونوگرافی غربالگری اول

سونوگرافی غربالگری دوم

توسعه تجهیزات

اسکنرهای زمان واقعی بخش مکانیکی توسط چندین شرکت مانند Aloka و Kretztechnic در اوایل تا اواسط دهه 70 معرفی شدند، اما این اسکنرها به سرعت توسط آرایه خطی چند عنصری و اسکنرهای آرایه فازی در اواسط تا اواخر دهه 1970 جایگزین شدند.

با توجه به پیشرفت‌های عظیم در فناوری مدارهای مجتمع که در این زمان اتفاق افتاد، ماشین‌ها کوچک و متحرک بودند و از آنجایی که هزینه کمتری داشتند، یک بخش به جای یک اسکنر بزرگ استاتیک، چندین دستگاه را داشت. اکنون می توان حرکات جنین را دنبال کرد و زاویه کاوشگر را فوراً برای شناسایی صفحه مورد نظر تنظیم کرد.

سونوگرافی و همکاران پژوهشی می توانند به سرعت آموزش ببینند و از آنجایی که بیومتری کامل جنین را می توان در عرض چند دقیقه به دست آورد، غربالگری کل جمعیت مامایی اکنون امکان پذیر بود. اولین اسکنر بلادرنگ آرایه خطی تجاری، ADR یک شرکت کوچک بود که توسط مارتین ویلکاکس در تمپ آریزونا تأسیس شد.

در ابتدا فقط 64 خط داشت، بنابراین وضوح ضعیف بود، اما نسخه دوم ADR 2130 در سال 1975 دارای بیش از 500 خط و فوکوس فازی بود و می توانست از نظر وضوح با اسکنرهای ساکن رقابت کند. اکثر شرکت‌های بزرگ اولتراسوند طی چند سال آینده تجهیزات بلادرنگ تولید کردند که با درجه‌ای از پیچیدگی به یکدیگر جهش کردند، اما توسعه Acuson 128 توسط Sam Maslak در سال 1983 با نرم‌افزار تشکیل‌دهنده پرتو پیشرفته (به نام سونوگرافی کامپیوتری) استانداردهای جدیدی را در هر دو ایجاد کرد.

وضوح فضایی و کنتراست در سال 1985 Kretztechnic اولین مبدل بخش مکانیکی اندواژینال عملی را تولید کرد که برای بهبود تکنیک جمع آوری تخمک در IVF طراحی شده بود. این مبدل‌ها تصاویر عالی ارائه می‌کردند، اما ارتعاشات کاوشگر یک نقطه ضعف بود و تا پایان دهه 1990، اکثر سازندگان پروب‌های چند عنصری کوچکی را توسعه دادند که وضوح عالی را ارائه می‌داد.

تا سال 1985، آلوکا تصویربرداری داپلر رنگی (که در اصل نقشه‌برداری جریان رنگ نامیده می‌شد) را در تجهیزات بلادرنگ خود گنجانده بود و این به سرعت توسط سایر تولیدکنندگان بزرگ دنبال شد. تا سال 1990 رنگ در پروب ترانس واژینال برای بررسی زنان در دسترس بود.

در پایان دهه 1990 تصویربرداری هارمونیک معرفی شد که حتی وضوح تصویر را بیشتر بهبود بخشید. اگرچه مطالعات اولیه بر روی تصویربرداری سه بعدی در ژاپن توسط Kazunon Baba در سال 1984 آغاز شد، اما تا زمانی که نسل سوم 530D Voluson در اواسط دهه 1990 تولید شد، جهان متقاعد شد که اولتراسوند 3D/4D نقش مهمی در هر دو بازی دارد.

تصویربرداری زنان و زایمان بیشتر اعتبار برای ترویج این فناوری جدید باید به برنارد بنوا، پزشک فرانسوی شاغل در نیس تعلق گیرد که تصاویر سه بعدی خیره کننده ای از جنین به خصوص در سه ماهه اول بارداری منتشر کرد. بنابراین می توان گفت که (به غیر از چند اصلاح) دستگاه اسکن بلادرنگ مدرن با مبدل های شکمی و اندواژینال با وضوح بالا، تصویربرداری هارمونیک، امکانات داپلر رنگی و قدرتی با گزینه 3D/4D تا سال 2000 وارد بازار شد.

مطالعات بالینی در مامایی

توسعه اسکن بلادرنگ یک تأثیر دموکراتیک کننده بزرگ در اسکن زنان و زایمان بود که دیگر محدود به گروه نخبه ای از متخصصان در چند مرکز بزرگ نبود. ارزان بودن اسکنرهای بلادرنگ اکنون به طور گسترده در دسترس بود و بسیاری از پزشکان با تجربه اسکن استاتیک از اینکه پزشکان، ماماها و سونوگرافیست های جوان خود تقریباً یک شبه به سرعت در اسکن متخصص شدند شگفت زده شدند (و نه کمی ناراحت).

بیومتری جنین: سهولت دستکاری کاوشگر به این معنی است که بسیاری از ساختارهای جنین اندازه گیری شده و تعداد زیادی نمودار از سطوح و اندام های مختلف ساخته شده است. به عنوان مثال نمودارهای قطر بین مداری (Mayden et al., 1982)، استخوان های بلند، طول پا، طول گوش، اندازه تقریباً هر اندام جنینی و نسبت های متعدد بین پارامترهایی مانند استخوان ران به پا در فضایی چند تولید شده است.

 سال ها. با این حال، اندازه‌گیری‌های استاندارد CRL، BPD، دور سر و دور شکم که در دوران استاتیک ایجاد شدند، اندازه‌گیری‌های استاندارد بیومتریک جنین برای ارزیابی رشد تنها با اضافه کردن طول استخوان ران (که اکنون اندازه‌گیری آسان‌تر بود) در معادلات جنین باقی ماندند. پیش بینی وزن و رشد (هدلاک و همکاران، 1985).

فعالیت جنین: مطالعات رفتار جنین توسط رهبران زیست شناسی رشد مانند جفری داوز در آکسفورد و هاینز پرچتل در نایمگان الهام گرفته شده است. توانایی دنبال کردن حرکات جنین توسط سونوگرافی، علاقه زیادی را برانگیخت که آیا کمی کردن این حرکات و به خصوص حرکات تنفسی جنین ممکن است در ارزیابی سلامت جنین مفید باشد یا خیر.

 در اواخر دهه 1970، مطالعات دقیق با استفاده از نشانگرهای رویداد بر روی یک ضبط کننده نمودار توسط گروه هایی به رهبری کارل مارسال در مالمو (مارسال و همکاران، 1976)، جان پاتریک در لندن، انتاریو و آلیستر رابرتز در لندن انجام شد. زمان، بروز و تعداد اپیزودهای حرکتی یا نفس های جنینی به صورت کمی ارزیابی شد و حالت های رفتاری مشخص شد.

هم حرکات تنفسی جنین و هم فعالیت جنین اپیزودیک هستند و به ندرت همخوانی دارند، بنابراین مفهوم اندازه گیری کل فعالیت جنین در یک دوره 30 دقیقه ای مورد استفاده قرار گرفت.

 اگرچه ارتباطی بین کاهش فعالیت کل و IUGR وجود داشت، اما این آزمون به دلیل تنوع فیزیولوژیکی زیاد در بروز هر دو تنفس و فعالیت حرکتی، ارزش پیش‌بینی پایینی برای یک تست مثبت داشت (مارسال، 1978). به همین دلیل در اروپا اندازه گیری فعالیت جنین به عنوان ابزاری برای ارزیابی سلامت جنین از بین رفت.

 اما در ایالات متحده آمریکا فرانک منینگ و لری پلات در سال 1980 هر دوی این معیارها را در یک آزمایش 30 دقیقه ای پروفایل بیوفیزیکی جنین (Manning et al., 1980) وارد کردند که شامل ارزیابی مایع آمنیوتیک، تون جنین و تست بدون استرس (CTG) بود.

 از قلب جنین این آزمایش با تغییرات جزئی به عنوان پایه اصلی ارزیابی سلامت جنین در ایالات متحده برای بیش از 20 سال تبدیل شد. با این حال، در اروپا، محققان به طور فزاینده ای به سونوگرافی داپلر روی آوردند تا این مشکل را در مورد چگونگی ارزیابی موثر سلامت جنین و بهینه سازی زمان زایمان در صورت به خطر انداختن جنین حل کنند.

مقالات پیشنهادی  : 

الاستوگرافی کبد در تهران

سونوگرافی واژینال در تهران

انجام سونوگرافی NT در مرکز الوند

ارزیابی داپلر: نمایش شکل موج شریان نافی با استفاده از داپلر موج پیوسته کور (CW) در اواسط دهه 1960 از اوزاکا، ژاپن و در سال 1977 توسط D.E گزارش شد. فیتزجرالد و جان درام از دوبلین با استفاده از اسکن‌های استاتیک دوبعدی برای شناسایی محل قرارگیری کاوشگر، هیچ یک از این دو گروه مشاهدات خود را دنبال نکردند.

 دو گروه مطالعات داپلر پالس روی جنین را آغاز کردند. در استرالیا، رابرت گیل که با گروه Kossoff کار می کرد، سرعت جریان را در ورید نافی اندازه گیری کرد (گیل و همکاران، 1981). با این حال طول مسیر طولانی Octason از اندازه گیری جریان شریانی با سرعت بالا جلوگیری کرد و این سیستم برای مطالعات داپلر بالینی غیرعملی بود.

استورلا ایک نس که در بخش کارل مارسال در مالمو کار می کند، اولین سیستم آرایه خطی دوبلکس را توصیف کرد (Eik-Nes و همکاران، 1980) که در آن یک کاوشگر داپلر پالسی افست با زاویه ثابت 52 درجه متصل شده بود. او سرعت جریان را از آئورت جنین اندازه گیری کرد و دریافت که در جنین های IUGR کاهش یافته است.

تجهیزاتی شبیه به سیستم داپلر دوبلکس Malmo توسط کارگران چندین واحد دانشگاهی در اوایل تا اواسط دهه 1980 در سراسر اروپا برای تعریف پاسخ گردش خون جنین به هیپوکسی استفاده شد. مشخص شد که اندازه‌گیری‌های سرعت مطلق نسبت به آنالیز شکل موج پایین‌تر بودند، به‌ویژه شاخص ضربان‌پذیری در ارزیابی تغییرات در گردش خون جنین تا هیپوکسی. یوری ولادیمیروف در روتردام اولین کسی بود که توجه را به افزایش جبرانی در گردش خون مغزی یا "متمرکز شدن گردش خون جنینی" مرتبط با جنین های IUGR جلب کرد (ولادیمیروف و همکاران، 1986).

 ولادیمیروف همچنین تغییرات گردش خون را با حالات رفتاری مرتبط کرد (ولادیمیروف 1994) در حالی که کمپبل، دیوید گریفین و کیپروس نیکولایدس در بیمارستان کالج کینگ در لندن این تغییرات را با گازهای خونی که توسط کوردوسنتز به دست می‌آیند مرتبط کردند (بیلاردو و همکاران، 1990).

در استرالیا برایان ترودینگر و وارویک گیلز اهمیت شکل موج شریان نافی را دوباره کشف کردند و اهمیت جریان دیاستولیک انتهایی غایب و معکوس را مشخص کردند (Trudinger et al., 1986). در سال 1983 کمپبل و گروهش شکل موج شریان رحمی و ظاهر بریدگی را توصیف کردند که همراه با شاخص مقاومت بالا با پره اکلامپسی همراه بود (Campbell et al., 1982). گروه او متعاقباً از این یافته برای غربالگری جمعیت باردار در هفته 24 بارداری برای پیش بینی پیشرفت بعدی پره اکلامپسی و IUGR استفاده کردند و حساسیت بالایی برای اشکال شدید این شرایط نشان دادند (Harrington et al., 1996).

ظهور داپلر رنگی به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از دستگاه اولتراسوند، تجسم عروق جنین را بسیار آسان‌تر کرد و تقریباً همه شریان‌های جنینی (مانند شریان کلیوی، اسپلانکنیک، مغزی) مورد بررسی قرار گرفت و نمودارهایی از تغییرات PI حاملگی تحت شرایط مختلف تهیه شد.

شرایط بالینی در اوایل دهه 90، عروق اصلی مورد مطالعه برای ارزیابی سلامت جنین، شریان نافی و شریان مغزی میانی بودند. اگرچه اینها مفید بودند، اما در تعیین زمان بهینه برای زایمان جنین آسیب دیده بهتر از CTG قبل از تولد نبودند. این باعث شد تا چندین گروه سمت وریدی گردش خون جنین را بررسی کنند.

مطالعات اولیه بر روی ورید اجوف تحتانی متمرکز بود، اما در سال 1991 در مقاله برجسته Lancet، Torvid Kiserud از گروه Eik-Nes در Trontheim، نروژ، اندازه گیری ضربان پذیری مجرای وریدی را توصیف کرد (Kiserud et al., 1991) به عنوان یک معیار کلیدی برای عملکرد قلب و نشانگر خفگی جنین ایجاد شده است.

با تجهیزات مدرن، ارزیابی داپلر گردش خون جنین به ویژه شریان‌های مغزی نافی و میانی و مجرای وریدی به عنوان یک نیاز اساسی در ارزیابی سلامت جنین و زمان زایمان جنین آسیب‌دیده مطرح شده است. یکی دیگر از کاربردهای مهم داپلر استفاده از آن به عنوان روشی غیرتهاجمی برای تشخیص کم خونی در جنین های واکسینه شده با Rh بود که توسط جیانکارلو ماری و گروه در دانشگاه ییل به دنبال مقاله ای در مجله پزشکی نیوانگلند در سال 2000 رایج شد (Mari et al.، 2000).

پیش بینی پره اکلامپسی و IUGR توسط داپلر شریان رحمی توسط Nicolaides در یک مطالعات چند مرکزی بسیار بزرگ مورد بررسی قرار گرفت. آنها در سال 2001 نشان دادند که انجام PI شریان رحمی در هفته 23، 85 درصد از زنانی را که به پره اکلامپسی شدید مبتلا می شوند، تنها با نرخ مثبت 5 درصدی غربالگری پیش بینی می کند (Papageorghiou et al., 2001).

 یکی از مشکلات این است که به نظر نمی رسد پیشگیری توسط عواملی مانند آسپرین با دوز پایین موثر باشد. Nicolaides و دیگران اکنون در حال بررسی امکان غربالگری پره اکلامپسی در سه ماهه اول (زمانی که درمان پیشگیرانه موثر به نظر می رسد) با استفاده از داپلر شریان رحم و نشانگرهای بیوشیمیایی مانند PlGF و PAPP-A هستند (Akolekar et al., 2013).

زایمان زودرس: زایمان زودرس بزرگترین علت مرگ و معلولیت نوزادان است و مراقبت از نوزاد نارس بسیار گران است. اگرچه علل زایمان زودرس خودبخودی زیاد است و به طور کامل شناخته نشده است، یک مسیر نهایی رایج کوتاه شدن و از بین رفتن دهانه رحم است.

چندین مطالعه در اوایل دهه 1980 با استفاده از سونوگرافی ترانس شکمی توجه را به ارتباط بین دهانه رحم کوتاه و قیف کردن با ناتوانی دهانه رحم جلب کرد. فرانک اندرسن از Ann Arbor Michigan اولین کسی بود که توجه را به برتری اسکن ترانس واژینال جلب کرد (Andersen et al., 1990) و خطری را برای زایمان زودرس بر اساس طول دهانه رحم ایجاد کرد.

مطالعات بعدی توسط Jay Iams از کلمبوس، اوهایو (Iams و همکاران، 1996)، Kypros Nicolaides از کالج کینگ، لندن تایید کرده است که غربالگری در حدود 23-24 هفته بارداری، درصد زیادی از زنان را که به زایمان زودرس می‌روند، پیش‌بینی می‌کند.

به عنوان مثال، نیکولایدس بیش از 32000 زن را در هفته 23 غربالگری کرد و توانست 50 درصد از زنانی را که قبل از هفته 33 بارداری زایمان می کردند، با استفاده از طول دهانه رحم 15 میلی متری تشخیص دهد (هیت و همکاران، 1998).

متأسفانه به نظر نمی رسد که سرکلاژ دهانه رحم در طولانی شدن بارداری در این زنان موثر باشد، اما دو مطالعه بزرگ از گروه نیکولایدز در لندن و گروه رابرت رومرو در دانشگاه ایالتی وین، دیترویت نشان داده اند که پس از غربالگری جهانی بین 19 تا 24 هفته، با درمان روزانه با پروژسترون واژینال می توان به طولانی شدن قابل توجه بارداری در زنان مبتلا به سرویکس کوتاه شده با سونوگرافی دست یافت (رومرو و همکاران، 2011).

غربالگری ناهنجاری جنین: پس از معرفی اسکن بلادرنگ، تعداد زیادی مقاله مروری وجود داشت که تجربیات مراکز درجه سوم در تشخیص طیف وسیعی از ناهنجاری‌های تقریباً هر اندام بدن جنین را مستند می‌کرد. در اواسط دهه 1980، اکثر بیمارستان ها غربالگری ناهنجاری های جنینی را به عنوان بخشی از اسکن روتین هفته بیستم معرفی کردند.

بسیاری از مطالعات منتشر شده در این زمان نامعتبر بودند، زیرا تشخیص کم ناهنجاری ها در نوزاد تازه متولد شده بود (شیوع باید بین 2 تا 3 درصد باشد). یک مطالعه چند مرکزی بحث‌برانگیز آمریکایی (RADIUS) که در سال 1993 منتشر شد (Ewigman et al., 1993) نرخ تشخیص پایین 17 درصد را برای تشخیص زودهنگام ناهنجاری‌های جنینی نشان داد، اما این تجربه در مراکز اروپایی نبود.

 مطالعات چند مرکزی به عنوان یک قاعده نرخ تشخیص کمتری نسبت به مطالعات انجام شده از مراکز منفرد داشتند. به عنوان مثال در مطالعه چند مرکزی بزرگ بلژیکی سالواتور لوی که بین سال‌های 1990 و 1992 انجام شد، تنها 40 درصد از جنین‌های دارای ناهنجاری قبل از هفته 23 شناسایی شدند (لوی و همکاران، 1991) در حالی که کاررا در یک مرکز واحد در بارسلونا نرخ تشخیص را 85 درصد گزارش کرد. دوره زمانی مشابه (کاررا و همکاران، 1995).

مقالات پیشنهادی  : 

خدمات رادیو لوژی و سونوگرافی الوند

آمادگی های مورد نیاز جهت انجام سونوگرافی و رادیولوژی

اندومتریوز

بخش تخصصی تصویربرداری جراحی و ارولوژی

نقایص قلبی جنین: برای اولین بار تشخیص ناهنجاری های قلبی اکنون امکان پذیر بود. در سال 1980، دو مقاله موفقیت آمیز در مورد اکوکاردیوگرافی واقعی جنین توسط لیندسی آلن از بیمارستان کالج کینگ لندن و چارلز کلینمن از ییل منتشر شد.

در مطالعه کلاسیک خود، آلن (Allan et al., 1980) اولین کسی بود که معاینه سیستماتیک قلب را برای نشان دادن نمای 4 محفظه و مجاری خروجی توصیف کرد و تصاویر منتشر شده از 8 نمای کلاسیک اولتراسوند را همراه با همبستگی های آناتومیک منتشر کرد و یکی از آنها بود. اولین موردی که غربالگری روتین را برای ناهنجاری های قلبی جنین ترویج کرد.

در سال 1997 S-J Yoo (Yoo et al., 1997) یک نمای کلاسیک اضافی را توصیف کرد، یعنی نمای 3 رگ از مجاری خروجی. ظهور داپلر رنگی مطالعات جریان داخل قلب را با گروه‌هایی که توسط گرگ دیور (DeVore و همکاران، 1987)، رابیه چائویی و اولریش گمبروخ هدایت می‌شد، تسهیل کرد.

ناهنجاری‌های کروموزوم جنین: قبل از انقلاب واقعی، آمنیوسنتز به گروه «پرخطر» زنان بالای 35 سال ارائه می‌شد، اما این سیاست نتوانست 70 درصد از نوزادان مبتلا به سندرم داون را که از زنان جوان‌تر به دنیا آمده بودند، تشخیص دهد.

در سال 1985، بریل بناسراف و گروهش در بوستون برای اولین بار توضیح دادند که افزایش اندازه‌گیری چین‌های پوستی نوکال در سه ماهه دوم با سندرم داون مرتبط است (بناسراف و همکاران، 1985) و متعاقباً سایر مارکرهای کلاسیک سه ماهه دوم بارداری کوتاه‌شده فمور و پیلکتازی را شرح دادند.

برای اولین بار به زنان جوان تر می توان آمنیوسنتز را بر اساس ترکیبی از نشانگرها پیشنهاد داد. پیشرفت تعیین کننده در سال 1992 زمانی که Kypros Nicolaides از King's در لندن، اندازه گیری سه ماهه اول شفافیت نوکال را در تشخیص سندرم داون توصیف کرد (Nicolaides et al., 1992) رخ داد.

 نیکولایدس و گروهش متعاقباً ارتباط افزایش شفافیت نوکال، عدم وجود استخوان بینی، نارسایی تریکوسپید و افزایش مجرای وریدی PI را با سندرم داون نشان دادند. آنها این نشانگرهای اولتراسوند را با اندازه گیری PAPP-A سرم و HCG آزاد بتا (به نام نشانگرهای زیستی ترکیبی) ترکیب کرده اند تا نسبت احتمال وجود سندرم داون را فراهم کنند.

با برنامه بیومارکر ترکیبی، 90 درصد از جنین های سندرم داون برای 5 درصد نرخ مثبت صفحه نمایش تشخیص داده می شوند. (Nicolaides، 2011) با ارائه CVS به عنوان تست تشخیصی برای زنان در معرض خطر، این برنامه غربالگری در سراسر جهان پذیرفته شده است.

با این حال، این احتمالاً با ظهور آزمایش DNA بدون سلول تغییر می کند (لو و همکاران، 1997). مطالعات اخیر نشان داده است که غربالگری cfDNA در نمونه خون مادر در هفته 10 بارداری (به نام تست غیر تهاجمی قبل از تولد یا NIPT) بیش از 99٪ موارد تریزومی 21 را برای نرخ مثبت کاذب حدود 0.1٪ تشخیص می دهد (Chiu et al. .، 2011) که بهبود قابل توجهی در بیومارکرهای ترکیبی اولتراسوند و بیوشیمی است.

علاوه بر این در آینده احتمالاً cfDNA قادر به غربالگری طیف وسیعی از اختلالات کروموزومی و ژنتیکی خواهد بود. در حال حاضر "آزمایش احتمالی" با ترکیب نشانگرهای زیستی و cfDNA برای کاهش هزینه توصیه می‌شود، اما تردیدی وجود ندارد که NIPT در آینده نه چندان دور به روش انتخابی تبدیل خواهد شد.

روش های تهاجمی: اهمیت شناسایی موقعیت سوزن در طول آمنیوسنتز برای اولین بار توسط ینس بنگ در کپنهاگ در سال 1973 (Bang and Northeved, 1972) در دوران اسکن استاتیک برجسته شد، اما تعداد کمی از پزشکان از مبدل او با سوراخ مرکزی استفاده کردند و در این مورد اسکن کردند.

 قبل از عمل معمولاً از زمان برای شناسایی یک مخزن مایع در دسترس عاری از جفت استفاده می شد. ظهور اسکن بلادرنگ امکان انجام روش‌های تهاجمی را تحت دید پیوسته فراهم می‌کند، بنابراین ضربه‌های خونی را کاهش می‌دهد و از آسیب جفت، بند ناف یا جنین جلوگیری می‌کند.

در سال 1974 فتوسکوپی توسط جان هابینز و موریس ماهونی در دانشگاه ییل برای تشخیص قبل از تولد هموگلوبینوپاتی ها معرفی شد (هابینز و ماهونی، 1974) از گلبول های قرمز جنین که از صفحه جفتی به دست آمده بودند. بسیاری بر این باور بودند که این تکنیک جایگزین روش‌های هدایت‌شونده اولتراسوند می‌شود، به ویژه زمانی که رادک و کمپبل در کینگز در لندن دریافت خون خالص جنین از ورید ناف را با این روش توصیف کردند و نیلز هانمن و یان مور با ابزاری مشابه بافت جفتی را از طریق ترانس‌سرویکس برای تشخیص ژنتیکی به دست آوردند.

. با این حال در سال 1983 فرناند دافوس و همکارانش از پاریس نمونه‌گیری خون خالص جنین را از داخل بند ناف با سوزن مستقیم هدایت‌شونده اولتراسوند با استفاده از دو اپراتور معرفی کردند (دافوس و همکاران، 1983) و متعاقباً نیکولایدز از کینگز روش تک اپراتور دو دست را کامل کرد و نام برد.

مقالات پیشنهادی  : 

بخش تخصصی بیوپسی

بخش تخصصی تصویر برداری اطفال و نوزادان

بخش تخصصی تصویر برداری کالر داپلر

بخش تخصصی تصویر برداری زنان و پستان

آن کوردوسنتز او و تیمش از این تکنیک برای ارزیابی شدت کم خونی جنینی در بیماری رزوس استفاده کردند و بنابراین جایگزین روش قدیمی مبتنی بر اندازه گیری بیلی روبین در مایع آمنیوتیک شدند (Nicolaides et al., 1988). نیکولایدس و دیگران مانند جورجیو پاردی در میلان نیز از این تکنیک برای ارزیابی جنبه‌های وضعیت باز اسید جنین و بیوشیمی در جنین IUGR استفاده کردند (پاردی و همکاران، 1987).

 میخ دیگری در تابوت برای فتوسکوپی با معرفی پرزهای کوریونیک با سوزن ظریف سه ماهه اول بارداری (CVS) توسط استین اسمیت جنسن و هانمن در سال 1984 (Smidt-Jensen et al., 1984) ایجاد شد، تکنیکی که مورد استفاده قرار گرفت. به طور جهانی برای تشخیص قبل از تولد نقایص ژنتیکی و کاریوتیپ جنین.

درمان جنینی: درمان بیماری رزوس شدید در جنین با تزریق داخل صفاقی تحت هدایت اشعه ایکس توسط لیلی در سال 1959 آغاز شد. هانسمن در سال 1968 از قابلیت "زمان واقعی" ویدوسون برای ساده کردن این روش به روش هدایت اولتراسوند استفاده کرد (هانسمن و لانگ، 1971).

با این حال دسترسی به گردش خون جنین باعث توسعه روش های درمانی ابتدا با فتوسکوپی (Rodeck et al., 1981) و سپس توسط کوردوسنتز مانند انتقال خون جنین در بیماری شدید رزوس (Nicolaides et al., 1986) و انتقال پلاکت برای ترومبوسیت آلویمیونی شد. . روش‌های سوزن‌زنی کنترل‌شده با اولتراسوند نیز برای وارد کردن شنت‌ها برای رفع انسداد در دستگاه ادراری و بطن‌های مغزی یا تخلیه مایع از پلورال افیوژن استفاده شد، اما هیچ‌کدام از این روش‌ها به طور قابل‌توجهی نتیجه را بهبود نمی‌بخشد و در مورد بطن‌کولومگالی، این وضعیت اغلب ایجاد می‌شود.

بدتر دو روش جراحی قبل از تولد که مفید نشان داده شده اند شامل استفاده ترکیبی از اولتراسوند و فتوسکوپی است. در سال 1995، ایو ویل و نیکولایدس از کالج کینگ در لندن، اثربخشی ابلیشن لیزری در عروق جفتی ارتباطی را در درمان سندرم انتقال خون دوقلو به دوقلو نشان دادند (ویل و همکاران، 1992) و نشان داده شده است که این تکنیک برتر است.

به آمنیوسنتز درمانی از نظر بقای جنین. در سال 1998 گروه هریسون در سانفرانسیسکو انسداد نای جنین را توسط جراحی فتوسکوپی هدایت شده با اولتراسوند برای درمان فتق دیافراگم شدید توصیف کردند و متعاقباً یان دپرست در لوون، ادوارد گراتاکوس در بارسلونا و کیپروس نیکولایدس در لندن این وضعیت نتیجه آندوسکوپی آندوسکوپی را توصیف کردند. در یک بهبود قابل توجه در نتیجه.

مطالعات بالینی در زنان

پیشرفت در اسکن زنان پس از معرفی پروب ترانس واژینال زمان واقعی در اواسط دهه 1980 سریع بود. قبل از این تجسم اندام‌های لگنی، بیمار باید مثانه‌ای متسع داشته باشد که نه تنها مکرراً باعث ناراحتی او می‌شد، بلکه اغلب ساختار مورد نظر را فراتر از فاصله کانونی مبدل می‌برد. علیرغم این مهم، مطالعاتی با اسکنرهای ساکن انجام شد.

به دنبال مشاهدات اولیه دونالد از ویژگی های تومورهای بدخیم تخمدان پاتریشیا مورلی و الیس بارنت از گلاسکو در سال 1970 تشخیص افتراقی توده های تخمدانی را با سونوگرافی توصیف کردند. در سال 1981 نیک کادار و روبرتو رومرو از ییل (Kadar et al., 1981) ناحیه تبعیض آمیز (یعنی حداقل سطح hCG که باید با کیسه داخل رحمی مرتبط باشد) را برای تشخیص حاملگی خارج از رحم توصیف کردند.

در سال 1979، یواخیم هاکلوئر، یک پزشک آلمانی که در گلاسکو روی ساباتیک کار می کرد، مقاله کلاسیک خود را در مورد ردیابی رشد فولیکولی تخمدان منتشر کرد (هاکلور و رابینسون، 1978) و ارتباط بین اندازه فولیکول و استرادیول سرم را نشان داد.

در سال 1985 جودیت آدامز که در واحد هوارد جاکوبز در لندن کار می کرد، پارامترهای سونوگرافی کلاسیک را برای تشخیص تخمدان پلی کیستیک تعیین کرد و متعاقباً نشان داد که PCO 23 درصد از جمعیت زنان را در طول سال های باروری تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال ظهور سونوگرافی ترانس واژینال تاثیر تشخیصی سونوگرافی در زنان را تغییر داد.

اختلالات اولیه حاملگی: اهمیت درک جنین زایی طبیعی توسط ایلان تیمور-تریچ از دانشگاه کلمبیا، نیویورک که مفهوم "سونو جنین شناسی" ترانس واژینال را در اواخر دهه 1980 مطرح کرد (Timor-Tritsch et al., 1992) و متعاقباً تاکید شد. او و سایر کارگران تشخیص ناهنجاری های اولیه جنینی را تشریح کردند.

تشخیص مستقیم حاملگی خارج از رحم نیز با پروب ترانس واژینال متحول شد. دیوید نیبرگ و روی فیلی از سانفرانسیسکو (نیبرگ و همکاران، 1987) و برونو کاچیاتوره از فنلاند در اواخر دهه 1980 بسیاری از تظاهرات سونوگرافی این بیماری را توصیف کردند و میزان موفقیت تشخیصی را بیش از 90 درصد گزارش کردند.

 در دهه 1990 تقریباً هر بیمارستان دارای یک واحد تشخیص اورژانس بود که در آن زنان مبتلا به درد لگن و خونریزی توسط یک اسکن ترانس واژینال متخصص و یک آزمایش خون حساس بتا hCG مورد ارزیابی قرار گرفتند.

توده‌های لگنی: TVS تمایز بیشتری بین توده‌های خوش‌خیم و بدخیم ایجاد می‌کند و تلاش‌های متعددی برای ایجاد یک سیستم امتیازدهی از پارامترهای مورفولوژیکی برای تعریف بهتر تشخیص افتراقی وجود داشت. ساسونه و تیمور تریچ در بیمارستان نیویورک برای اولین بار چنین سیستم امتیازدهی را توصیف کردند.

ظهور داپلر رنگی امکان تشخیص رگ زایی در تومورها را فراهم کرد و در سال 1989 تام بورن و کمپبل در کینگز عروق خونی بالا را با افزایش جریان اوج سرعت با توده های بدخیم نشان دادند. Anil Tailor از همان گروه یک مدل رگرسیون چندگانه با ترکیب معیارهای مورفولوژیکی و جریان خون ایجاد کرد.

اخیراً یک کارآزمایی چند مرکزی اروپایی (IOTA) به رهبری دیرک تیمرمن از لوون و لیل والنتین از لوند، مدل های پیچیده ای را برای تشخیص توده های خوش خیم از بدخیم ایجاد کرده است (Timmerman et al., 2005). در حالی که این مدل‌ها اطلاعات مفیدی را ارائه کرده‌اند، اما نشان داده نشده‌اند که در افتراق تومورهای خوش‌خیم از بدخیم نسبت به ارزیابی ذهنی توسط یک ناظر با تجربه برتری دارند.

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی آنومالی

سونوگرافی غربالگری

سونوگرافی خانم در تهران

الاستوگرافی

اکوی قلب جنین

غربالگری بدخیمی: سرطان تخمدان بالاترین میزان مرگ و میر را در بین تمام سرطان های زنانه دارد زیرا در مراحل اولیه بدون علامت است. کمپبل و تیمش در کینگز در لندن در سال 1989 (کمپبل و همکاران، 1989) و جان ون ناگل در لکسینگتون، کنتاکی در سال 1991 با استفاده از سونوگرافی ترانس واژینال، هر دو نرخ بالای تشخیص سرطان تخمدان را گزارش کردند که اکثر آنها در مرحله 1 بودند اما به دلیل تعداد بالای کیست های خوش خیم، نرخ عمل به ازای هر سرطان شناسایی شده به طور غیرقابل قبولی بالا بود.

 در سال 1999 ایان جاکوبز در دانشگاه کالج لندن مفهوم غربالگری سرطان تخمدان چندوجهی را معرفی کرد که در آن اندازه‌گیری‌های سریال CA125 به عنوان تست غربالگری پشتیبان‌گیری شده توسط TVS در موارد مثبت صفحه نمایش برای کاهش میزان مثبت کاذب مورد استفاده قرار گرفت.

او از آن زمان یک برنامه غربالگری تصادفی چند مرکزی در بریتانیا (UKCTOCS) راه اندازی کرده است که در حال حاضر ادامه دارد، اما داده های اولیه منتشر شده (Menon و همکاران، 2009) نشان دهنده نرخ بالای تشخیص سرطان اپیتلیال با تنها 2.7 عمل در هر سرطان است.

پزشکی باروری: ظهور TVS، پزشکی باروری را به ویژه نظارت و روش های مرتبط با IVF متحول کرد. به طور سنتی به دنبال کار پیشگام مجموعه تخمک پاتریک استپتو با لاپاراسکوپی ساخته شد، اما در سال 1990 سوزان لنز از واحد ینس بنگ در کپنهاگ، آسپیراسیون عرضی تخمک ها را با هدایت اولتراسوند توصیف کرد (لنز، 1981). جان پارسونز در کینگز از تکنیک کپنهاگ استفاده کرد تا IVF را به یک روش کاملاً غیرمجاز برای بیمار تبدیل کند.

در سال 1995 Wilfred Feichtinger و Pieter Kemeter از وین، آسپیراسیون تخمک ترانس واژینال را با یک راهنمای سوزنی متصل به پروب ترانس واژینال توصیف کردند (Feichtinger and Kemeter، 1986) و این اکنون به روش استاندارد تبدیل شده است.

سونوگرافی ترانس واژینال در ارزیابی ذخیره تخمدان از طریق اندازه گیری تعداد فولیکول های آنترال که اولین بار توسط Reuss و همکارانش در سال 1996 در دانشگاه کلمبیا، نیویورک توصیف شد، قابل اعتماد است (Reuss et al., 1996). داپلر همچنین برای ارزیابی ذخیره تخمدان با اندازه گیری جریان استرومایی و صلاحیت و بلوغ فولیکولی با اندازه گیری جریان خون اطراف فولیکولی استفاده شده است (Nargund et al., 1996).

مطالعات بالینی در سونوگرافی 3D/4D

ظهور تصویربرداری اولتراسوند سه بعدی منجر به انبوهی از انتشارات در تمجید از فضایل این روش جدید شده است، اما به سختی می توان شواهد قابل توجهی از مزایای قطعی به دست آورد. بیشتر ناهنجاری‌های جنینی را می‌توان با سونوگرافی دو بعدی با وضوح بالا تشخیص داد و اغلب پزشکان گزارش می‌دهند که به ندرت به اضافه کردن سه بعدی نیاز است.

 تقریباً تمام مطالعات سه بعدی با Voluson که ابتدا توسط Kretztechnic معرفی شد و اکنون توسط جنرال الکتریک ساخته شده است، انجام شده است. کارگران اولیه در این زمینه و مدافعان قوی اولتراسوند سه بعدی عبارتند از Dolores Pretorius از لس آنجلس، Kazunori Baba از ژاپن و Eberhard Merz از آلمان.

سونوگرافی سه بعدی در نشان دادن نقایص سطحی جنین مانند شکاف های صورت برتری دارد و مطالعات انجام شده از چندین گروه نشان داده است که این تکنیک حساسیت بالایی برای تشخیص عیوب کام ثانویه دارد که به ندرت توسط سونوگرافی دو بعدی تشخیص داده می شوند (کمپبل، 2007).

در اکوی قلب جنین، گرفتن حجمی از قلب جنین در حال تپش (که همبستگی تصویر فضایی-زمانی یا STIC نامیده می شود) امکان مطالعه برش های توموگرافی آناتومی قلب و حرکت در حرکت آهسته را فراهم می کند. طرفداران این فناوری Greg DeVore در ایالات متحده آمریکا و Rabih Chaoui در آلمان هستند.

داوور یورکوویچ از کینگز در لندن نشان داد که در تشخیص و طبقه بندی ناهنجاری های مادرزادی رحم، تصویربرداری سه بعدی از رحم نسبت به تصویربرداری دو بعدی برتری دارد (Jurkovic et al., 1995). کمی سازی حجمی عروق و جریان (شاخص های جریان سه بعدی) جایگزینی برای سرعت سنجی داپلر در ارزیابی جریان درون یک اندام ارائه می دهد.

نیک رین فنینگ از ناتینگهام اطلاعات جالبی در مورد جریان آندومتر و لانه گزینی جنین نشان داده است، اما هنوز این روش از نظر بالینی مفید نبوده است. با این حال این گروه نشان داده‌اند که نرم‌افزار سه بعدی که اندازه‌گیری خودکار حجم فولیکول (SonoAVC) را تولید می‌کند، امکان اندازه‌گیری سریع‌تر تعداد فولیکول‌های آنترال و ردیابی رشد فولیکولی در طول و یک چرخه IVF را فراهم می‌کند (Raine-Fenning و همکاران، 2009).

مقالات پیشنهادی  : 

بخش تخصصی تصویر برداری جنین

ماموگرافی چیست و چطور انجام می شود؟

عکس رنگی رحم چیست؟

مرکز تخصصی ماموگرافی

تصویربرداری سونوگرافی سه بعدی Real Time (یعنی 4 بعدی) برای نشان دادن حرکات جنین بسیار مفید است و شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این کار در بهبود پیوند مادر و جنین فواید واقعی دارد. سونوگرافی 3D/4D بسیار "کار در حال انجام" است و پیشرفت های فنی بیشتر مانند پروب ماتریکس بدون شک راه را برای پیشرفت های بیشتر در تصویربرداری زنان و زایمان در آینده هموار خواهد کرد.

وقتی از رئیس سابق کالج سلطنتی متخصصین زنان و زایمان پرسیده شد که سه پیشرفت مهم در تخصص او در قرن بیستم چه بوده است، او پاسخ داد: اولتراسوند، اولتراسوند و سونوگرافی. بررسی اجمالی ارائه شده در بالا نمی تواند به طیف وسیعی از اثرات مفید معاینه اولتراسوند در بهبود سلامت زنان و نوزادان در نیمه دوم قرن بیستم پاسخ دهد.

ویژگی های اسکن اولتراسوند تقریباً در هر کاری که ما در مامایی و زنان انجام می دهیم. پیشرفت‌های بزرگی که در این فصل توضیح داده شد به دلیل رابطه همزیستی بین مهندسان باهوش و پزشکانی است که از هر پیشرفت جدید به نفع بیماران خود بهره‌برداری می‌کردند و سپس آنچه را که بعداً مورد نیاز بود به مهندسان بازخورد می‌دادند.

سونوگرافی از این نظر منحصر به فرد است که حتی برای کوچکترین جنین ایمن است و معاینه راحت است و هیچ ناراحتی ایجاد نمی کند. در واقع برای اکثر بیماران معاینه اولتراسوند هم لذت بخش و هم آموزنده است. بزرگترین مشکل سونوگرافی این است که نتایج هنوز هم بسیار به مهارت اپراتور بستگی دارد.

 فضا به من اجازه نمی دهد که از معلمان بزرگ سونوگرافی یا سازمان هایی مانند انجمن بین المللی سونوگرافی در زنان و زایمان (ISUOG) و بنیاد پزشکی جنین (FMF) که برای بهبود دانش و عملکرد پزشکان اختصاص داده شده اند، تمجید کنم. سونوگرافیست ها و پرستارانی که از تجهیزات سونوگرافی در تمرینات روزمره استفاده می کنند. بدون این معلمان و مربیان، پیشرفت های توصیف شده در این فصل هرگز نمی توانست در عمل بالینی معرفی شود.

فهرست

سونوگرافی و USG چیست؟

سونوگرافی چگونه اعمال می شود؟

سونوگرافی در چه بیماری هایی استفاده می شود؟

انواع سونوگرافی

سوالات متداول

سونوگرافی و USG چیست؟

سونوگرافی یا USG با نام اختصاری آن، یک روش تصویربرداری است که از امواج صوتی برای ارزیابی ظاهر اندام های بدن استفاده می کند. کاوشگری که امواج صوتی بالا را به بدن منتقل می کند برای گرفتن سونوگرافی استفاده می شود. با قرار دادن این کاوشگر بر روی قسمت های خاصی از بدن، تصویری از سازه ها در نواحی مربوطه به دست می آید. از آنجایی که امواج صوتی برای به دست آوردن تصاویر در سونوگرافی استفاده می شود، هیچ خطر تشعشع در فرآیند USG وجود ندارد. به همین دلیل سونوگرافی روشی است که با خیالی آسوده در نوزادان، خردسالان و زنان باردار قابل استفاده است.

سونوگرافی چگونه اعمال می شود؟

قبل از اسکن اولتراسوند معمولاً هیچ آمادگی اضافی لازم نیست. توصیه می شود برای راحتی بیمار قبل از مراجعه به سونوگرافی لباس راحت بپوشند. قبل از انجام سونوگرافی، ممکن است از بیمار خواسته شود که لباس های خود را در بیاورد و لباس بیمارستان بپوشد، یا بدون درآوردن لباس، محل را برای انجام سونوگرافی باز کند. مجدداً جواهرات و اقلام فلزی در ناحیه مورد نظر برای سونوگرافی باید حذف شوند. بیمار آماده برای انجام عمل به میز معاینه برده می شود.

برای انجام عکسبرداری، ژل روی ناحیه مورد بررسی با سونوگرافی اعمال می شود. این ژل محیطی ایده آل برای انتقال امواج صوتی فراهم می کند و از ایجاد حفره های هوا جلوگیری می کند. پس از انجام عمل، می توان آن را به راحتی با دستمال ژل پاک کرد.

یک دستگاه کوچک دستی به نام پروب در حین اکتساب روی ژل قرار می گیرد. این کاوشگر امواج صوتی را به بدن منتقل می کند و امواج صوتی منعکس شده از بدن را جمع آوری می کند و آنها را به دستگاه اولتراسوند که تصویر را ایجاد می کند می فرستد. دستگاه اولتراسوند امواج صوتی منعکس شده را نیز به تصویر تبدیل می کند. پروب در اطراف ناحیه ای که سونوگرافی گرفته می شود حرکت داده می شود تا ناحیه بزرگی قابل مشاهده باشد. در طول اسکن اولتراسوند، تصاویر برخی از ساختارهای مهم یا غیر طبیعی ضبط و چاپ می شود. این تصاویر به پرونده بیمار اضافه می شود.

سونوگرافی در چه بیماری هایی استفاده می شود؟

سونوگرافی می تواند در تشخیص بسیاری از بیماری ها استفاده شود و همچنین می تواند به عنوان راهنما در روش هایی مانند بیوپسی سوزنی استفاده شود. از آنجایی که استفاده از سونوگرافی در زنان باردار بی خطر است، پیگیری بارداری نیز با این روش قابل انجام است. بیماری های زیر را می توان با سونوگرافی تشخیصی تشخیص داد:

اختلالات ساختاری در عروق اصلی مانند قلب و آئورت

انسداد در کیسه صفرا، سنگ کیسه صفرا

تومورهای خوش خیم یا بدخیم تیروئید

بیماری های اندام های شکمی (شکمی) و کلیه ها مانند کبد چرب، هیدرونفروز

مشکلات ساختاری بیضه ها

توده های خوش خیم و یا بدخیم در پستان

بی نظمی هایی مانند ضخیم شدن و توده در دیواره رحم و تخمدان ها

ارزیابی لگن، مغز و نخاع در نوزادان

بارداری دوره ای است که سونوگرافی مکرر استفاده می شود. USG در دوران بارداری می تواند برای اهداف زیر استفاده شود:

تعیین اندازه و موقعیت جنین

شرایطی مانند بارداری چند قلو را تایید می کند

محاسبه هفته بارداری

برای ارزیابی ویژگی هایی مانند ضخامت نوکال که ممکن است به دلیل برخی مشکلات ژنتیکی مانند سندرم داون ایجاد شود

تشخیص ناهنجاری ها در مغز، نخاع، قلب و سایر قسمت های بدن جنین

بررسی اینکه آیا مایع آمنیوتیک کافی وجود دارد که جنین در آن شنا می کند

مقالات پیشنهادی  : 

ماموگرافی دیجیتال

فیبرواسکن کبد در تهران

انواع سونوگرافی

انواع سونوگرافی را می توان به شرح زیر فهرست کرد:

1. سونوگرافی شکم

سونوگرافی شکم؛ برای بررسی کبد، طحال، کیسه صفرا، لوزالمعده و کلیه که اعضای اصلی حفره شکمی هستند انجام می شود. بیماری هایی که با سونوگرافی شکم قابل تشخیص هستند به شرح زیر است:

لخته خون

رشد در اندام هایی مانند کبد، طحال و کلیه

سنگ کیسه صفرا

تجمع مایع در شکم

فتق نافی

التهاب پانکراس (پانکراتیت)

سرطان کلیه

سنگ کلیه

آپاندیسیت

سرطان کبد

تومورهای داخل شکمی

سونوگرافی شکم می تواند در روش هایی مانند نمونه برداری برای بیوپسی از شکم، تخلیه کیست ها یا مایعات کمک کند.

2. سونوگرافی لگن

سونوگرافی لگن برای ارزیابی مثانه انجام می شود. در زنان، سونوگرافی لگن، رحم، تخمدان ها (تخمدان ها)، دهانه رحم (دهانه رحم)، لوله های فالوپ و واژن را نیز ارزیابی می کند. در مردان، علاوه بر مثانه، غده پروستات و وزیکول های منی نیز نمایش داده می شود. موارد استفاده از سونوگرافی لگن در زنان به شرح زیر است:

سرطان تخمدان، رحم یا مثانه

تشخیص ساختارهای خوش خیم مانند کیست و فیبروم در تخمدان ها و رحم

بررسی شرایطی مانند درد کشاله ران، خونریزی بیش از حد قاعدگی

بررسی و درمان باروری

ارزیابی بیماری التهابی لگن (PIH)، عفونت تخمدان‌ها، لوله‌ها و رحم

تشخیص و پیگیری شرایطی مانند ضخیم شدن رحم، ظهور کیست در تخمدان ها

سونوگرافی لگن همچنین می تواند به عنوان راهنما در روش هایی مانند قرار دادن IUD (دستگاه داخل رحمی، مارپیچ) و بیوپسی آندومتر استفاده شود.هدف سونوگرافی لگن در مردان به شرح زیر است:

تشخیص عیوب ساختاری، بافت های تومور در پروستات و وزیکول های منی

تشخیص بیماری هایی مانند سنگ مثانه یا سرطان مثانه

3. سونوگرافی ترانس واژینال

در سونوگرافی ترانس واژینال، پروب از طریق ناحیه واژن پیش می رود تا امواج صوتی به طور مستقیم به ساختارهایی مانند دهانه رحم، رحم و تخمدان ها منتقل شود. شرایط بررسی شده با سونوگرافی ترانس واژینال و لگن مشابه است. روش ترانس واژینال می تواند تصاویر دقیق تر و واضح تری نسبت به سونوگرافی لگن ارائه دهد.

4. سونوگرافی پستان

از سونوگرافی سینه می توان برای ارزیابی شکایاتی مانند توده در سینه، تغییرات در پوست و بافت سینه، ترشح پستان و درد در سینه استفاده کرد. در صورت مشاهده وضعیت مشکوک در سونوگرافی سینه یا  پستان می توان از ماموگرافی استفاده کرد.USG پستان را می توان همراه با ماموگرافی در غربالگری سرطان سینه انجام داد.

5. اکوکاردیوگرافی (ECO)

اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک یک روش اولتراسوند است که در آن قلب و عروق اصلی روی قفسه سینه ارزیابی می شود. شرایط قابل تشخیص با ECO که یکی از پرکاربردترین روش های گروه قلب و عروق است به شرح زیر است:

تغییرات در اندازه قلب، مانند بزرگ شدن قلب، ضخیم شدن عضله قلب

تشخیص مشکلاتی مانند نارسایی، باریک شدن، برگشت دریچه های قلب

تشخیص ناهنجاری های ساختاری در آئورت، رگ اصلی که قلب را ترک می کند

بررسی شرایطی مانند مایع و جرم اطراف قلب

ارزیابی عملکردهای انقباض و آرامش قلب

بررسی وجود لخته خون در قلب

6. سونوگرافی تیروئید

سونوگرافی تیروئید می تواند برای ارزیابی غده تیروئید و غدد پاراتیروئید کوچک واقع در بالای غده تیروئید استفاده شود. با سونوگرافی تیروئید، ندول ها، کیست ها و بافت های تومور در تیروئید قابل مشاهده هستند.

7. سونوگرافی ترانس رکتال

این نوعی سونوگرافی است که در آن پروب اولتراسوند به داخل مقعد پیش می رود. با سونوگرافی ترانس رکتال، رکتوم و پروستات که بخشی از روده بزرگ هستند، ارزیابی می شوند. سونوگرافی ترانس رکتال در بزرگ شدن پروستات نیز کاربرد دارد. از این سونوگرافی می توان برای نمونه برداری از پروستات نیز استفاده کرد.

8. سونوگرافی مغز

سونوگرافی جمجمه، همچنین به عنوان سونوگرافی مغز شناخته می شود، روشی است که به ویژه در نوزادان انجام می شود. در بزرگسالان، سونوگرافی مغز به اندازه کافی خوب نیست، زیرا استخوان های جمجمه سفت و ذوب شده اند و امواج صوتی ساختارهای پشت استخوان را نشان نمی دهند. با این حال، از آنجایی که استخوان های جمجمه در نوزادان به طور کامل جوش نمی خورد، می توان ساختارهای اصلی مغز را مشاهده کرد.

9. سونوگرافی داپلر رنگی

در سونوگرافی داپلر، یک موج صوتی با فرکانس بالا به گلبول های قرمز خون ارسال می شود. بنابراین، جریان خون در ناحیه مورد بررسی ارزیابی می شود. جریان خون به رنگ های قرمز و آبی در تصویر اولتراسوند دیده می شود. بنابراین به داپلر USG سونوگرافی رنگی نیز می گویند. زمینه های استفاده از سونوگرافی داپلر به شرح زیر است:

لخته شدن خون

تجمع خون یا مایع در این ناحیه به دلیل اختلال در گردش خون وریدی در پاها (نارسایی وریدی)

انسداد (انسداد) عروق

بیماری های دریچه قلب

ناهنجاری های مادرزادی قلب

تنگ شدن عروق

آنوریسم ها

مدت زمان استفاده از سونوگرافی چقدر است؟

مدت زمان سونوگرافی با توجه به نوع سونوگرافی متفاوت است. با این حال، می توان گفت که USG تقریبا 10-30 دقیقه طول می کشد.

 مقالات پیشنهادی:

مرکز سونوگرافی سینه

بیوپسی سینه در تهران

فیبروآدنوم چیست؟

نتیجه سونوگرافی چه زمانی مشخص می شود؟

نقص و ناهنجاری در ساختارهای بررسی شده در طول سونوگرافی در طول عکسبرداری تشخیص داده می شود. این موارد شناسایی شده را می توان بلافاصله گزارش کرد یا روند جواب دهی ممکن است چند روز طول بکشد.

آیا وقتی به سونوگرافی می روید باید گرسنه باشید؟

ممکن است مطلوب باشد که بیمار حداقل 8 ساعت قبل از انواع اولتراسوند شکمی مانند سونوگرافی کبد ناشتا باشد. زیرا پری معده و روده بعد از غذا بر کیفیت تصویر در سونوگرافی تأثیر منفی می گذارد.

آیا قبل از سونوگرافی نیاز به احتقان دارید؟

برای ارزیابی دقیق تر در سونوگرافی لگن، مثانه باید پر باشد. به همین دلیل ممکن است از بیمار درخواست شود که با نوشیدن آب فراوان قبل از عمل ادرار کند.

سونوگرافی روشی سریع و بی خطر است که می توان از آن در تشخیص بیماری ها استفاده کرد. با این حال، USG ممکن است برای نشان دادن تمام ساختارهای بدن با جزئیات کافی نباشد. علاوه بر این، کیفیت سونوگرافی ارتباط نزدیکی با تجربه فردی که عکسبرداری را انجام می دهد، دارد. به همین دلیل، مراجعه به یک مرکز بهداشتی مجهز که در آن پزشکان باتجربه از سونوگرافی و در صورت لزوم از دستگاه‌هایی برای روش‌هایی مانند CT و MRI استفاده می‌کنند، مفید باشد.

امواج صوتی کاربردهای زیادی در زمینه های فناوری و پزشکی دارند. سونوگرافی که یکی از آنهاست، یک روش تصویربرداری پزشکی است و به کمک امواج صوتی، طرح کلی بافت ها و اندام های داخلی بدن را ارائه می دهد. با استفاده از این اپلیکیشن امواج صوتی با فرکانس بسیار بالاتر از آنچه گوش انسان می تواند درک کند به بدن داده می شود و با محاسبه زمان های بازگشت تصویری از ناحیه مورد بررسی به دست می آید. سونوگرافی نقش مهمی در تشخیص تعداد زیادی از بیماری ها و در درمان برخی بیماری ها با روش های مداخله ای دارد.

سونوگرافی چیست؟

سونوگرافی چیست؟ به عنوان یک تعریف کلی، اولتراسوند فرآیند تصویربرداری از بدن با کمک امواج صوتی با فرکانس بالا است. بر خلاف بسیاری از روش های تصویربرداری دیگر، اشعه ایکس به نام اشعه در سونوگرافی استفاده نمی شود. این بدان معنی میباشد که این یک روش بی ضرر است. می توان آن را با خیال راحت در پیگیری های بارداری، بیماری های نوزادان و کودکان استفاده کرد. کیفیت تصاویر به دست آمده در نتیجه فرآیند سونوگرافی با توجه به منطقه ای که در آن روش انجام می شود متفاوت است. هر دو روش سونوگرافی و تجزیه و تحلیل گزارش داده های به دست آمده توسط رادیولوژیست  انجام می شود که آموزش های پیشرفته ای در زمینه سونوگرافی و سایر روش های تصویربرداری دیده اند.

چه کسی سونوگرافی را انجام می دهد؟

اولتراسوند به صورت تماس مستقیم یک دستگاه مخصوص به ناحیه ی مورد نظر اعمال می شود. این ابزار که دستگاه سونوگرافی نیز نامیده می شود از 2 قسمت تشکیل شده است. یکی از آن ها کاوشگری میباشد که باید با پوست تماس پیدا کند و دیگری  هم واحد پردازش مرکزی است که امواج صوتی را به تصویر تبدیل می کند و آن ها را روی صفحه ی نمایش منعکس می کند. ناحیه ای که قرار است تصویربرداری شود، جایی که کاوشگر در آن تماس خواهد گرفت، با ژل مخصوص پوشانده شده است تا امواج صوتی به طور کامل منتقل شوند. تصاویر به‌دست‌آمده در حین عمل در زمان واقعی هستند و توسط رادیولوژیست با نمایش آن‌ها بر روی مانیتور کنترل می‌شوند. امواج صوتی اولتراسونیک؛ بسته به اندازه و تراکم، همگنی، دمای اندام یا ضایعه مورد بررسی و بسیاری از عوامل دیگر، تمایل به پراکندگی، پراکندگی و انعکاس دارد. به همین خاطرتصاویر به دست آمده با در نظر گرفتن این موارد ارزیابی می شوند. به طور کلی اندام ها و همچنین تشکیلات با سطوح بزرگ مسطح مواردی هستند که در سونوگرافی به وضوح قابل مشاهده و ارزیابی هستند. اعتبار تفسیر پزشکی انجام شده با بررسی های تصاویر به دست آمده با تخصص، تجربه و موفقیت رادیولوژیست رابطه مستقیم دارد.

چگونه سونوگرافی بگیریم؟

بسیاری از افراد، به ویژه زنان باردار و افراد مبتلا به بیماری های مزمن، به طور منظم برای غربالگری سلامت تحت سونوگرافی قرار می گیرند. پزشکان باید اطلاعات لازم را در مورد مواردی که باید قبل از سونوگرافی در نظر گرفته شود، به بیماران ارائه دهند تا ناحیه مورد بررسی در سونوگرافی را با وضوح بیشتری ببینند و دقت یافته های بدست آمده را افزایش دهند. برخی از روش های سونوگرافی، مانند سونوگرافی شکم، ممکن است نیاز به ناشتا بودن برای مدت زمان معینی داشته باشند. علاوه بر این، بیماران هنگام انجام سونوگرافی لگن برای بررسی بیماری های اندام های تناسلی زنانه باید مثانه پر داشته باشند. توجه به این گونه موارد قبل از عملیات از نظر رسیدن به هدف در عملیات از اهمیت بالایی برخوردار است.

هنگام انجام سونوگرافی به چه نکاتی توجه می شود؟

قبل از انجام عمل سونوگرافی، کل ناحیه ای که باید توسط رادیولوژیست تصویربرداری شود با ژل مخصوص اولتراسوند شفاف پوشانده می شود. این ژل ماده ای می باشد که هیچ گونه اثر منفی بر سلامتی ندارد و فقط ناحیه را روان می کند و انتقال امواج صوتی را تسهیل می کند. از آنجایی که پایه آب است، پس از انجام فرآیند به راحتی با کمک آب تمیز می شود. پس از تکمیل آماده سازی های قبل از عمل و دادن اطلاعات لازم به بیمار، قسمت پروب دستگاه سونوگرافی بر روی ناحیه ای که قرار است نمایش داده شود منتقل می شود و تصاویر روی مانیتور دنبال می شوند. در طول تصویربرداری، رادیولوژیست ممکن است پروب را کمی روی پوست فشار دهد تا در برخی از نواحی تصویر بهتر و واضح‌تری به دست آورد. این طبیعی است و هیچ آسیبی ندارد. پس از اتمام فرآیند تصویربرداری، تعدادی پرینت از تصاویر به دست آمده گرفته شده و گزارشی در رابطه با فرآیند تهیه می شود. این گزارش برای درخواست سونوگرافی به واحد های پزشکی ارسال می شود.

سونوگرافی در چه مناطقی استفاده می شود؟

سونوگرافی یکی از پرکاربرد ترین تکنیک های، تصویربرداری در زمینه ی پزشکی است که برای تشخیص بیماری های مربوط به این نواحی با تصویربرداری از قسمت هایی از بدن که با چشم های غیرمسلح دیده نمی شوند و با آندوسکوپی قابل دسترسی نیستند، توسعه یافته است. تغییرات و تحولات را مشاهده کنید. فرصت های تشخیص و درمان در بسیاری از زمینه ها، به ویژه اندام های حفره شکمی، غربالگری پستان و پیگیری بارداری را ارائه می دهد. مناطق اصلی که در آن سونوگرافی استفاده می شود را می توان به شرح زیر مشخص کرد:

سونوگرافی غربالگری جنین در زنان باردار و سونوگرافی حاملگی

تشخیص اختلالات احتمالی در عملکرد قلب

بررسی انواع عفونت ها

تشخیص سنگ کیسه صفرا و بیماری ها

بررسی تومورهای سینه و بافت نرم و سونوگرافی سینه یا پستان

بررسی بیماری های عضلانی

بررسی بیماری های پروستات و ناحیه تناسلی

اطمینان از تصویربرداری در مداخلات با سوزن در درمان کیست و بیوپسی

بررسی بیماری های غده تیروئید و سونوگرافی تیروئید

سونوگرافی لگن

این یک تکنیک اولتراسوند است که در غربالگری بیماری های اندام هایی مانند رحم و تخمدان در زنان و در پیگیری های معمول در مراحل پیشرفته بارداری استفاده می شود. قبل از سونوگرافی لگن، به خصوص اگر این عمل برای اندام های تناسلی زنانه انجام شود، بیمار باید با ادرار پر شود. این یک روش کوتاه مدت است که در عرض چند دقیقه تکمیل می شود و از قسمت پایین شکم انجام می شود.

سونوگرافی شکم (ترانسابدومینال).

سونوگرافی شکم که شامل تکنیک‌ها و روش‌های کاربردی متفاوتی است، عموماً در بررسی بیماری‌های مرتبط با اندام‌های حفره شکمی استفاده می‌شود. سونوگرافی های انجام شده در دوران بارداری نیز در این گروه قرار می گیرند. همچنین برای تصویربرداری از کبد، کیسه صفرا، کلیه ها، پروستات، معده و روده ترجیح داده می شود. این روش را می توان با انتخاب تکنیک مناسب مانند سونوگرافی 3 یا 4 بعدی، سونوگرافی داپلر، سونوگرافی رنگی انجام داد.

سونوگرافی ترانس واژینال

سونوگرافی ترانس واژینال یک روش سونوگرافی است که به شما امکان می دهد در تصویربرداری از اندام های تناسلی زنان، تصاویر بسیار واضح تری در مقایسه با سونوگرافی لگن به دست آورید. در تصویربرداری انجام شده با این روش، پروب اولتراسوند در داخل واژن قرار می گیرد. امواج صوتی در واژن منتقل می شود و حاشیه خطای نتایج حاصل از تصویربرداری از اندام های تناسلی مانند رحم و تخمدان به این روش بسیار کمتر است. از آنجایی که پروب در واژن قرار می گیرد، این روش برای زنانی که از نظر جنسی فعال هستند استفاده می شود و نیازی به پر شدن مثانه قبل از عمل نیست.

کاربردهای سونوگرافی 3 و 4 بعدی

این یک روش سونوگرافی اختیاری است که عموماً به منظور مشاهده واضح نوزاد، مشاهده حرکات او، معاینه اندام و تشخیص برخی بیماری های ساختاری در زنان باردار استفاده می شود. در مقایسه با سونوگرافی دو بعدی، تصاویر به دست آمده بسیار واضح تر است و تشخیص جنسیت نوزاد با این روش بسیار آسان است.

سونوگرافی داپلر رنگی

با سونوگرافی داپلر رنگی که فرصت تصویربرداری متفاوتی نسبت به سایر تکنیک‌های اولتراسوند ارائه می‌دهد، می‌توان بیماری‌های عروقی را بررسی کرد، توزیع رگ‌های خونی در بافت‌ها و اندام‌ها را بررسی کرد و در نتیجه تمایلات سرطان‌زایی در تومورها را بررسی کرد. به آن سونوگرافی دقیق و سونوگرافی دقیق نیز می گویند. در عین حال جهت جریان خون، انسدادهای احتمالی عروقی و مشکلات ایجاد انسداد را می توان با این تکنیک سونوگرافی تشخیص داد. روش سونوگرافی داپلر را می توان در تشخیص شرایطی مانند تاخیر رشد مربوط به جنین در زنان باردار مورد استفاده قرار داد.

سونوگرافی سینه

سونوگرافی پستان از امواج صوتی و اکو برای گرفتن عکس کامپیوتری از داخل سینه استفاده می کند. ممکن است برخی تغییرات سینه مانند کیست های پر از مایع را نشان دهد که در ماموگرافی به سختی قابل مشاهده است. سونوگرافی پستان معمولاً به عنوان یک آزمایش غربالگری معمول برای سرطان سینه استفاده نمی شود. سونوگرافی می تواند به ویژه در افرادی که بافت سینه متراکم دارند مفید باشد، که می تواند دیدن نواحی غیر طبیعی در ماموگرافی را دشوار کند. همچنین می توان از آن برای مشاهده بهتر ناحیه مشکوک که در آزمایشات ماموگرافی مشاهده می شود استفاده کرد. سونوگرافی پستان بسیار مورد استفاده قرار می گیرد و انجام آن بسیار آسان است، ترجیحاً فرد را در معرض اشعه قرار ندهد.

سونوگرافی سینه چیست؟

این سونوگرافی یعنی بررسی بافت پستان با استفاده از اسکن اولتراسوند می باشد. اولتراسوند از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویر (یا تصاویر) از پستان که روی صفحه نمایش داده می شود استفاده می کند.

چرا پزشک این روش را تجویز می کند؟

اگر شما یا پزشکتان می توانید توده ای را در سینه احساس کنید، سونوگرافی می تواند به تشخیص توده های پر از مایع (کیست) از توده های جامد که ممکن است سرطانی یا خوش خیم (غیر سرطانی) باشند، کمک کند.

در بیماران جوان‌تری که علائم پستان دارند (مانند درد، توده)، سونوگرافی اغلب اولین بررسی است. بافت سینه زنان جوان تر از زنان مسن تر بسیار متراکم تر است و این می تواند تشخیص ناهنجاری را با استفاده از اشعه ایکس (ماموگرافی) دشوارتر کند.

سونوگرافی همچنین برای تشخیص مشکلاتی مانند عوارض ورم پستان (عفونتی که اغلب در دوران شیردهی رخ می دهد)، ارزیابی ترشحات غیر طبیعی نوک سینه یا مشکلات مربوط به ایمپلنت سینه استفاده می شود.

سونوگرافی معمولاً برای هدایت قرار دادن سوزن در طول بیوپسی استفاده می شود

چگونه برای سونوگرافی سینه آماده شوم؟

هیچ آمادگی برای این معاینه لازم نیست.

توصیه می شود از لباس دو تکه استفاده کنید، به طوری که برای دسترسی به ناحیه سینه، فقط قسمت بالاتنه شما برداشته شود.

در سونوگرافی پستان چه اتفاقی می افتد؟

از شما خواسته می شود که لباس زیر خود را بردارید و لباس راحتی را در بیاورید.

از شما خواسته می شود که روی تخت دراز بکشید و هر بار یک سینه معاینه می شود.

یک اسفنج مثلثی در پشت شانه شما قرار می گیرد، به طوری که شما کمی به پهلوی خود بغلتانید. این به موقعیت قرارگیری سینه برای موثرتر کردن اسکن کمک می کند.

ژل روی پوست اعمال می شود و یک پروب اولتراسوند (به نام مبدل) روی سینه قرار می گیرد و به آرامی در اطراف پستان حرکت می کند تا بافت سینه را بررسی کند.

معاینه زیر بغل (یا زیر بغل) نیز برای ارزیابی غدد لنفاوی (یا گره‌های) بزرگ شده، توده یا تورم انجام می‌شود

آیا سونوگرافی سینه عوارض بعدی دارد؟

سونوگرافی پستان هیچ گونه عوارضی ندارد.

سونوگرافی سینه چقدر طول می کشد؟

سونوگرافی سینه 15 تا 30 دقیقه طول می کشد.

گاهی اوقات از شما خواسته می شود که منتظر بمانید و تصاویر توسط رادیولوژیست (پزشک متخصص) بررسی شود. گاهی اوقات لازم است رادیولوژیست در معاینه شرکت کند، زیرا ممکن است مهم باشد که تصاویر روی صفحه نمایش را ببینند تا به صورت عکس. رادیولوژیست همچنین ممکن است بخواهد سینه شما را در صورت داشتن یک علامت (مانند توده یا تغییرات پوستی) معاینه کند و همچنین ممکن است در مورد این علائم از شما سوالاتی بپرسد. این اطلاعات اضافی ممکن است به رادیولوژیست کمک کند تا تصاویر اولتراسوند شما را بهتر درک کند تا بتواند تشخیص دقیقی بدهد.

خطرات سونوگرافی سینه چیست؟

هیچ خطری از سونوگرافی وجود ندارد. حتی اگر باردار هستید، می توانید با خیال راحت یک معاینه سونوگرافی انجام دهید.

مزایای سونوگرافی سینه چیست؟

معاینه اولتراسوند امکان تشخیص و شناسایی بیشتر توده های سینه را فراهم می کند. به ویژه در تشخیص توده های جامد و پر از مایع مفید است.

اگر سونوگرافی توده‌ای را که شما یا پزشکتان احساس می‌کنید شناسایی نکرد، ممکن است برای معاینه پستان به آزمایش‌های دیگری مانند ماموگرافی یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی  نیاز باشد.

چه کسی سونوگرافی سینه انجام می دهد؟

معاینه توسط یک متخصص بهداشتی که مخصوصاً آموزش دیده و دارای اعتبار برای انجام آزمایش است، مانند سونوگرافیست، سونولوژیست، رادیولوژیست (پزشک متخصص) یا پزشک پستان انجام می شود.

آنها ممکن است مرد یا زن باشند. اگر با یک مرد راحت نیستید، باید قبل از انجام آزمایش به کارکنان پذیرش در مرکز رادیولوژی اطلاع دهید. در مواردی که بیمار جوان است، ممکن است یک همراه زن (معمولاً یک پرستار در مرکز رادیولوژی) درخواست شود. والدین، سایر اقوام، دوستان یا شریک زندگی می توانند در طول معاینه در کنار شما بمانند، اگر شما با این موضوع راحت تر باشید.

سونوگرافی سینه در کجا انجام می شود؟

معاینه در بخش رادیولوژی یک بیمارستان، مطب رادیولوژی خصوصی یا در یک کلینیک تخصصی پستان انجام می شود. معاینه در یک اتاق سونوگرافی انجام می شود، که ممکن است نور کم داشته باشد تا تصاویر روی صفحه اولتراسوند به وضوح توسط شخصی که اسکن را انجام می دهد دیده شود.

سونوگرافی هیپ

سونوگرافی هیپ از امواج صوتی برای تولید تصاویری از عضلات، تاندون‌ها، رباط‌ها، مفاصل، استخوان و بافت‌های نرم لگن استفاده می‌کند. برای کمک به تشخیص ناهنجاری ها استفاده می شود و می تواند برای کنترل دیسپلازی رشدی هیپ در نوزادان استفاده شود. سونوگرافی بی خطر است و از اشعه یونیزان استفاده نمی کند. در معاینات اولتراسوند از اشعه استفاده نمی شود. از آنجایی که اولتراسوند تصاویر را در زمان واقعی می گیرد، می تواند ساختار و حرکت اندام های داخلی بدن را نشان دهد. تصاویر هم می توانند جریان خون را در رگ های خونی نشان دهند.

سونوگرافی قلب

ایمن برای افراد در هر سنی و بدون تشعشع، سونوگرافی قلب تصاویر متحرکی از قلب شما ارائه می دهد و برای کمک به ارزیابی سلامت قلب شما عکس می گیرد. سونوگرافی قلب یک ابزار مفید برای ارزیابی ساختار و عملکرد قلب و عروق مرتبط است. این یک ارزیابی سریع، آسان و بدون درد است که از امواج اولتراسوند برای تولید تصاویر قلب استفاده می کند.

سونوگرافی کلیه

سونوگرافی کلیه یک آزمایش تشخیصی است که تصاویری را تولید می کند که برای ارزیابی اندازه، شکل و محل کلیه ها استفاده می شود. سونوگرافی همچنین می تواند برای ارزیابی جریان خون در کلیه ها استفاده شود. سونوگرافی کلیه (سونوگرافی کلیه) همچنین یک آزمایش تصویربرداری است که به آن امکان می دهد مثانه و همچنین کلیه های راست و چپ شما را مشاهده کند. کلیه ها سیستم تصفیه بدن ما هستند. آنها مواد زائد را از خون ما فیلتر می کنند. سپس مواد زائد از بدن ما به عنوان ادرار خارج می شوند. به همین دلیل، آزمایش های کلیه ممکن است اغلب نیاز به انجام مثانه پر داشته باشند. بنابراین، حجم کلیه را می توان قبل و بعد از تخلیه مثانه اندازه گیری کرد.

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی سه بعدی واژینال

اکوی قلب جنین چیست و چرا انجام می شود؟

الاستوگرافی چیست و چرا انجام می شود؟

سونوگرافی غربالگری جنین چیست؟

سونوگرافی معده

سونوگرافی معده و شکم که در بررسی پاتولوژی های معده و روده نیز کاربرد دارد، عموماً در بررسی افزایش ضخامت دیواره، اندازه و سایر ضایعات توده ای احتمالی استفاده می شود. سونوگرافی شکم، از جمله سونوگرافی معده که می تواند برای تشخیص سرطان معده استفاده شود، یکی از معاینات رایج در ارزیابی بیماران مبتلا به درد شکم است. سونوگرافی شکم یک آزمایش تصویربرداری پزشکی است که از امواج صوتی برای دیدن داخل ناف (شکم) استفاده می کند. این تست غربالگری ترجیحی برای آنوریسم آئورت شکمی است. با این حال، این آزمایش می تواند برای تشخیص یا رد بسیاری از بیماری های دیگر استفاده شود. آنوریسم آئورت شکمی یا آنوریسم آئورت ناحیه بزرگ شده زیر شریان اصلی بدن (آئورت) است. بسیاری از پزشکان سونوگرافی شکم را برای غربالگری آنوریسم آئورت به ویژه در مردان۶۵ تا۷۵ ساله توصیه می کنند.

سونوگرافی واژینال

سونوگرافی ترانس واژینال که بیشتر برای تشخیص سرطان دهانه رحم و داخل رحم استفاده می شود، یکی از متداول ترین روش های تصویربرداری اولتراسوند در زنان است. علاوه بر این، سونوگرافی واژینال باعث می شود که کیسه حاملگی یک هفته زودتر از سونوگرافی شکم دیده شود. مواردی مانند بزرگتر یا کوچکتر بودن کیسه حاملگی از حد طبیعی، عدم رشد روز به روز و نامنظم بودن خطوط ممکن است مشکوک به بارداری غیرطبیعی باشد و در این صورت باید کنترل های دقیق تری انجام شود.

سونوگرافی تیروئید

سونوگرافی تیروئید یک روش تشخیصی و تصویربرداری است که برای مشاهده تیروئید، غده ای در گردن که متابولیسم را تنظیم می کند (از جمله بسیاری از فرآیندهایی که سرعت فعالیت در سلول ها و بافت ها را کنترل می کنند) استفاده می شود. اغلب برای تشخیص بیماری تیروئید یا وجود سرطان تیروئید با تصویربرداری از گره های تیروئید یا غده تیروئید استفاده می شود.

جدای از همه اینها، تکنیک های سونوگرافی بی رنگ یا رنگی نیز وجود دارد که به طور خاص برای ناحیه مورد بررسی شکل گرفته اند، مانند اکوکاردیوگرافی و ماموگرافی

. اینکه کدام یک از انواع مشخص شده سونوگرافی باید انجام شود، با در نظر گرفتن وضعیت بیمار، سن، جنسیت، منطقه بیماری و سطح پیشرفت، توسط پزشک درخواست کننده سونوگرافی تعیین می شود. اگر می‌خواهید با استفاده از سونوگرافی عمومی تحت غربالگری قرار بگیرید یا برای هر یک از بیماری‌های خود معاینه معمولی داشته باشید، می‌توانید برای معاینه به یک موسسه بهداشتی مراجعه کرده و برای سونوگرافی وقت بگیرید.

بهترین روش های تشخیصی

فناوری اولتراسوند در دهه گذشته به سرعت پیشرفت کرده است و ویژگی‌های راحت ارائه شده توسط مدل‌های جدیدتر در حال تبدیل شدن به پایه‌های اصلی تشخیص بیماری ها هستند. با ابزارهای پشتیبانی تصمیم و طراحی ارگونومیک، استفاده از سونوگرافی در معاینات معمول آسان تر از همیشه است و به بیماران گزینه ای ایمن و مقرون به صرفه برای یافتن پاسخ هایی در مورد سلامتی خود می دهند.

سونوگرافی زنان یک شکل ایمن از تصویربرداری است که بدون قرار گرفتن در معرض اشعه است و از قبل برای بسیاری آشنا است. به عنوان یک گزینه ارزیابی خط اول، اولتراسوند اطلاعات زیادی را در اختیار پزشکان قرار می دهد، قبل از اینکه بیمار را برای آزمایش های تهاجمی تر یا پرهزینه تر معرفی کنند.

استفاده از سونوگرافی برای معاینات معمول

سونوگرافی می تواند اطلاعات زیادی را برای بیماران در تمام مراحل زندگی، از نوجوانی تا بعد از یائسگی فراهم کند. در اینجا چند راه برای گنجاندن سونوگرافی در معاینات معمول زنان وجود دارد.

درک درد لگن

درد لگن یکی از شایع ترین شکایاتی است که زنان را به مطب می کشاند. همچنین غیراختصاصی است و ممکن است علت ژنیکولوژیک داشته باشد یا نداشته باشد. علاوه بر معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی و آزمایش خون، سونوگرافی می تواند به تشخیص منبع درد کمک کند (یا حداقل برخی از احتمالات را رد کند). سونوگرافی ممکن است به کشف اندومتریوم در نوجوانان یا سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) در زنان مسن کمک کند.

تعیین محل IUD

دستگاه‌های داخل رحمی (IUD) به رایج‌ترین نوع کنترل بارداری برگشت‌پذیر طولانی‌مدت تبدیل شده‌اند. اما این امکان وجود دارد که در حین قرار دادن آنها در موقعیت نامناسب قرار گیرند یا بعداً از موقعیت خود خارج شوند و باعث درد، خونریزی شدید و سایر علائم شود. یک IUD همچنین ممکن است تا حدی خارج شود، بچرخد یا جاسازی شود. یک سونوگرافی سه بعدی با تجسم صفحه تاج راه دقیقی برای تعیین محل IUD نادرست ارائه می دهد. سونوگرافی همچنین می‌تواند به ارزیابی رحم قبل از گذاشتن IUD کمک کند یا به یافتن و برداشتن IUD در زمانی که رشته‌ها قابل مشاهده نیستند کمک کند.

ارزیابی ناباروری

بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، حدود 12 درصد از زنان در ایالات متحده ناباروری را تجربه می کنند. سونوگرافی به تشخیص مشکلاتی که باعث مشکل در بارداری می شوند، مانند PCOS، بیماری التهابی لگن، اندومتریوز، پولیپ و فیبروم کمک می کند. ابزارهای پشتیبانی در سونوگرافی می توانند اندازه گیری توده ها یا ضخامت اندومتر را برای اطلاع از رویکرد درمانی شما ارائه دهند. سونوگرافی ترانس واژینال یا انفوزیون سالین می تواند ناهنجاری های رحم را مشخص کند و شکل رحم را برای تعیین سایر علل احتمالی ناباروری یا سقط مکرر مشخص کند.

رحم دو شاخ

سونوگرافی ممکن است هر بار پاسخ قطعی نداشته باشد، اما گنجینه ای از اطلاعات را در مدت زمان کوتاهی ارائه می دهد تا بتوانید در مورد مراحل بعدی با بیماران خود بحث کنید.

نظارت بر درمان های باروری و IVF

پس از پیدا کردن علت ناباروری، سونوگرافی کلیدی برای نظارت بر پیشرفت است  به عنوان مثال، کوچک شدن فیبروم ها. سونوگرافی همچنین در بسیاری از مراحل لقاح آزمایشگاهی (IVF) از جمله ارزیابی، نظارت، روش‌ها و تایید بارداری مهم است. اولتراسوند ضخامت آندومتر را اندازه گیری می کند و سونوگرافی سه بعدی داپلر رنگی به تعیین عروق آندومتر کمک می کند که هر دو معیار ارزشمندی برای انتقال جنین هستند.

ارزیابی خونریزی غیرطبیعی یا سیکل های قاعدگی نامنظم

خونریزی غیرطبیعی یا سیکل های نامنظم یکی دیگر از شکایات شایع اما غیر اختصاصی در بین بیماران است. سونوگرافی راهی برای جمع‌آوری اطلاعات نسبتاً آسان و ایجاد فرصت‌هایی برای گفتگوهای دقیق با بیماران در مورد سلامت آنها است. این یک گزینه غیر تهاجمی برای بیماران در تمام مراحل زندگی است که هم برای جستجوی PCOS در نوجوانان و هم برای اندازه گیری ضخامت آندومتر در زنان یائسه مناسب است. اطلاعات حاصل از سونوگرافی همچنین می‌تواند نیاز به آزمایش‌های تشخیصی بیشتر، تهاجمی‌تر یا گران‌تر را روشن کند.

ارزیابی توده های لگنی

اولتراسوند گزینه خط اول برای ارزیابی ضایعات تخمدان باقی می ماند.. این ابزارها کیفیت و ثبات را برای کمک به تصمیم گیری های درمانی تضمین می کنند. پس از تشخیص، سونوگرافی نیز ممکن است بخشی از درمان باشد، زیرا بسیاری از روش ها تحت هدایت سونوگرافی انجام می شوند.

توده تخمدان

سونوگرافی به متخصصین زنان و زایمان فرصت های بیشتری برای یافتن پاسخ برای بیماران و مشارکت آنها در مراقبت از خود می دهد. دستگاه های اولتراسوند نه تنها ابزارهای تصویربرداری خلاقانه ای را ارائه می دهند، بلکه به گونه ای طراحی شده اند که دارای ویژگی های ارگونومیک مانند ارتفاع قابل تنظیم، دکمه ها و دستگیره های کمتر و یک واحد کلی سبک تر باشند. این به پزشکان، پرستاران و سونوگرافیست ها اجازه می دهد تا وضعیت بدنی بهتری داشته باشند و خستگی کمتری را در محیط های با حجم بالا تجربه کنند.

انجام غربالگری‌ها و ارزیابی‌های اولیه با سونوگرافی به جای معاینات تصویربرداری جایگزین (مانند MRI یا سی‌تی اسکن، که اغلب نیاز به ارجاع دارند) بیماران را در مطب خود نگه می‌دارد. در نهایت، برای آنها و شما راحت تر است.

برنامه دقیق چکاپ قبل از زایمان برای زنان باردار در 3 ماه گذشته

سه ماه آخر بارداری زمان بسیار مهمی است زیرا مادر در حال آماده شدن برای استقبال از نوزاد در رحم برای تولد است. در این دوره، زنان باردار باید به طور منظم معاینات دوران بارداری را برای نظارت بر سلامت مادر و نوزاد انجام دهند. علاوه بر این، در سه ماه گذشته، در طی معاینات منظم قبل از زایمان، به زنان باردار آموزش داده می‌شود که علائم زایمان را بشناسند و به سرعت ناهنجاری‌هایی را که رخ می‌دهد رسیدگی کنند و از زایمان زودرس جلوگیری کنند.

هدف از چکاپ سه ماهه سوم بارداری

معاینات دوره ای قبل از زایمان در دوران بارداری به خصوص در سه ماه آخر بارداری به دلایل زیر بسیار ضروری است:

زنان باردار می توانند رشد جنین را از طریق ویزیت های قبل از تولد درک کنند که عبارتند از: ناهنجاری های مادر و جنین. رشد جنین و جفت به زنان باردار در مورد تغذیه و یا مواردی که باید در دوران بارداری برای داشتن یک بارداری سالم اجتناب کنند توصیه می شود. با توجه به قرار پزشک برای انجام آزمایشات لازم برای نظارت بر سلامت مادر و نوزاد. نتایج چندین مطالعه نشان می‌دهد که مادرانی که به برنامه‌های معمول مراقبت‌های دوران بارداری پایبند هستند، میزان مرگ و میر جنینی ۵ برابر کمتر و نسبت نوزادانی که با وزن طبیعی متولد می‌شوند، بیشتر است.

زنان باردار در سه ماه اخیر باید معاینات دوران بارداری را به طور منظم انجام دهند؟

در سه ماهه سوم، زنان باردار به سرعت وزن اضافه می کنند و از نظر روانی و فیزیولوژیکی دچار تغییرات جامع بسیاری می شوند که به راحتی می تواند باعث خستگی و فرسودگی شود، اما زنان باردار همچنان برای گرفتن وقت پزشک باید به طور منظم ویزیت مراقبت های دوران بارداری داشته باشند.

به ویژه، زنان باردار در سه ماهه سوم باید بیشتر به مراقبت های دوران بارداری مراجعه کنند و فاصله بین ویزیت های دوران بارداری اغلب نزدیک تر است. زیرا در سه ماهه سوم، به خصوص آخرین ماه قبل از موعد مقرر، زمانی است که ممکن است مادر علائم زایمان را داشته باشد. بنابراین، پزشک باید قلب جنین را بیشتر بررسی کند تا مطمئن شود که جنین همیشه در وضعیت سالمی است، هیچ ناراحتی جنینی وجود ندارد و همچنین معاینات قبل از زایمان برای بررسی علائم حاکی از زایمان.

علاوه بر این، هنگامی که علائم غیرطبیعی مانند خونریزی، ترشحات واژن، درد در ناحیه تحتانی شکم، حرکت غیرطبیعی جنین، حاکی از ناراحتی جنین یا علامت دادن به زایمان وجود دارد، زنان باردار باید به مراقبت های دوران بارداری مراجعه کنند. بلافاصله در بیمارستان برای تشخیص و درمان به موقع شرایط خطرناک برای مادر و جنین.

برنامه معاینات قبل از زایمان در سه ماهه آخر

جنین 28-32 هفته: 1 بار چک آپ معاینه قبل از تولد:

 اندازه گیری قد رحم، اندازه گیری دور کمر، گوش دادن به قلب جنین، دو تزریق با فاصله یک ماه، دوز دوم حداقل یک ماه پس از موعد مقرر.

تست ها:

آزمایش ادرار: تشخیص و درمان بیماری هایی مانند فشار خون بارداری، دیابت بارداری، عفونت های ادراری و تناسلی سونوگرافی جنین: تعیین موقعیت جنین و هدایت چرخش موقعیت جنین اندازه گیری طول دهانه رحم برای ارزیابی خطر زایمان زودرس تعیین موقعیت جفت و بلوغ جفت تخمین وزن جنین از طریق شاخص های بیولوژیکی جنین مانند دور سر، طول استخوان ران، دور شکم،... سونوگرافی رنگی: برای ارزیابی وضعیت سلامت جنین از طریق پارامترهای داپلر شریان نافی، شریان مغزی میانی

جنین 32 تا 36 هفته: معاینه هر 2 هفته یکبار.

 تست ها:

آزمایش ادرار: تشخیص و درمان بیماری هایی مانند فشار خون بارداری، دیابت بارداری، عفونت های ادراری و تناسلی سونوگرافی جنین: شناسایی موقعیت جنین و هدایت چرخش بارداری تعیین موقعیت جفت و بلوغ جفت تخمین وزن جنین از طریق شاخص های بیولوژیکی جنین مانند دور سر، طول استخوان ران، دور شکم،... تست بدون استرس (NST) بسته به مورد در صورت نشان دادن: برای بررسی سلامت جنین و بررسی اینکه آیا نوزاد اکسیژن کافی دریافت می کند یا خیر.

جنین 36 - 39 هفته: 1 هفته ویزیت / زمان معاینه قبل از تولد:

اندازه گیری ارتفاع رحم، اندازه گیری شکم، گوش دادن به قلب جنین معاینه داخلی، بررسی دهانه رحم و علائم زایمان قریب الوقوع.

 تست های آزمایشگاهی:

آزمایش ادرار: تشخیص و درمان بیماری هایی مانند فشار خون بارداری، دیابت بارداری، عفونت های ادراری و تناسلی سونوگرافی جنین: تعیین موقعیت جنین و هدایت چرخش بارداری تعیین موقعیت جفت و بلوغ جفت تخمین وزن جنین از طریق شاخص های بیولوژیکی جنین مانند به عنوان دور سر، طول استخوان ران، دور شکم،... تست بدون استرس (NST): برای بررسی سلامت جنین و بررسی اینکه آیا نوزاد اکسیژن کافی دریافت می کند یا خیر. 3.4. جنین بعد از 39 هفته: هر 3 روز یکبار معاینه شود هدف:

علائم زایمان را بیابید در نظر بگیرید که آیا زن باردار می تواند به طور طبیعی زایمان کند یا خیر. ادامه نظارت و صبر کردن برای زایمان طبیعی یا مداخله را در نظر بگیرید ختم بارداری برای موارد حاملگی بیش از موعد مقرر. توالی معاینات قبل از زایمان و آزمایشات لازم مشابه موارد 36-39 هفتگی است. معاینات و آزمایشات ویژه در این دوره عبارتند از:

معاینه لگن با معاینه داخلی و اشعه ایکس لگن. سونوگرافی رنگی در هفته 40 یا بیشتر برای بررسی مایع آمنیوتیک و سلامت جنین.

نکاتی که باید در سه ماه آخر بارداری فوراً به پزشک مراجعه کنید

کاهش بارداری: زنان باردار باید به شمارش تعداد حرکات جنین در هر روز در صبح، ظهر، بعد از ظهر، عصر یا حداقل یک بار در روز در صورت مشغله کاری توجه داشته باشند و هر بار 30 دقیقه شمارش کنند.

اگر جنین در 30 دقیقه بیش از 4 حرکت داشته باشد: جنین سالم است. اگر جنین کمتر از 4 بار حرکت کند: مادر باید دراز بکشد و حرکات جنین را به مدت یک ساعت یا از 2 تا 4 ساعت شمارش کند. از آنجایی که معمولاً هنگام خواب جنین هیچ حرکتی وجود ندارد، میانگین زمان خواب جنین از 20 دقیقه تا 2 ساعت متغیر است. اگر در 1 ساعت بیش از 4 حرکت جنین انجام شود: جنین سالم است. اگر در 4 ساعت بیش از 10 حرکت جنین انجام شد، شمارش را 3 بار در روز مانند قبل ادامه دهید: جنین هنوز سالم است. اگر در عرض 4 ساعت کمتر از 10 حرکت جنین انجام شود یا تمام حرکات جنین ضعیف باشد: مادر باید برای نظارت بیشتر جنین با روش های دیگر در بیمارستان بستری شود. علائم زایمان وجود دارد: اگر علائم زیر را دارید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید:

احساس درد هر بار که شکم سفت می شود، شدت درد افزایش می یابد، زمان بین درد کوتاه می شود، از 3 حمله تپه به مدت 10 دقیقه یا بیشتر وجود دارد. ترشحات صورتی واژینال ترشحات رقیق واژن (مایع آمنیوتیک).

3 ماه آخر بارداری مستقیماً روی زایمان تأثیر می گذارد، بنابراین علاوه بر معاینات منظم قبل از زایمان، زنان باردار باید به طور فعال از طریق دستگاه حاملگی بر سلامت جنین نظارت داشته باشند، این نیز زمان بسیار آسانی برای زایمان زودرس است. بنابراین، هنگامی که بدن علائم غیر معمول را نشان می دهد، باید بلافاصله برای معاینه به یک مرکز پزشکی بروید.

سه ماهه سوم زمانی است که مادران باردار برای آماده شدن برای زایمان پیش رو و تامین ضروری ترین مواد مغذی برای جنین نیاز به افزایش تغذیه دارند، زیرا در این دوره نوزاد مواد مغذی را به خوبی از مادر جذب می کند. . با این حال، افزایش وزن کم یا زیاد، اثرات منفی بر سلامت مادر و نوزاد دارد. بنابراین زنان باردار در سه ماه آخر بارداری چقدر باید وزن اضافه کنند؟

تغییرات در زنان باردار در سه ماه آخر بارداری

سه ماهه سوم بارداری زمانی است که جنین سیستم های اندام بدن خود را کامل کرده و برای ایجاد توده بدنی روی افزایش وزن سریع تمرکز می کند. به دلیل تغییرات جنین در رحم، تغییرات زیادی در سه ماهه سوم بارداری رخ می دهد. این تغییرات عبارتند از:

افزایش فشار در وریدها به دلیل وزن بدن بر روی پاها و قلب کاهش گردش خون درد لگن، کمردرد رشد سریع سینه ها، درد سینه اغلب بی خوابی مکرر تورم، خارش و بی حسی دست و پا احساس تنگی نفس دشواری تنفس یبوست این شرایط باعث می شود زنان باردار دائماً احساس خستگی کنند، تمام بدن بی حس است، راه رفتن نیز دشوار است.

بنابراین در سه ماه آخر بارداری، زنان باردار باید مواد مغذی خود را تقویت کنند تا بدن خود را سالم نگه دارند، مقاومت خود را تقویت کنند و در آخرین مرحله مواد مغذی مورد نیاز نوزاد را تامین کنند. در بدو تولد و به رشد سالم کودک در آینده کمک می کند

افزایش وزن در سه ماه آخر بارداری چقدر است؟

افزایش وزن بیش از حد در دوران بارداری می تواند منجر به خطراتی شود: پره اکلامپسی، دیابت، افزایش میزان زایمان زودرس، افزایش میزان سزارین. افزایش وزن بسیار کم به راحتی می تواند منجر به تاخیر در رشد جنین در رحم، سوء تغذیه جنین و افزایش نرخ زایمان زودرس شود.

انواع سونوگرافی چیست؟
انواع متداول سونوگرافی عبارتند از:
سونوگرافی شکم که اندام های داخلی شکم مانند کبد، کیسه صفرا، پانکراس و طحال را بررسی می کند.
سونوگرافی مامایی یا بارداری، که یک اسکن معمول برای ارزیابی رشد و سلامت نوزاد است.
سونوگرافی لگن زنان، که ممکن است از سونوگرافی ترانس واژینال (با مبدل در واژن) یا سونوگرافی خارجی لگن برای مشاهده لگن، رحم، دهانه رحم، لوله های فالوپ و تخمدان ها استفاده کند.
سونوگرافی سینه، که برای ارزیابی علائم پستان مانند توده ها و همچنین غربالگری سرطان سینه در زنان با بافت متراکم پستان استفاده می شود.
سونوگرافی کلیه، که برای اسکن دستگاه ادراری از جمله کلیه ها و مثانه استفاده می شود
سونوگرافی ترانس رکتال، که تصویرهایی را  از غده پروستات آقایان ارائه می کند
سونوگرافی داپلر، که جریان خون را در شریان ها و وریدهای اصلی کنترل می کند
اکوکاردیوگرافی که قلب را بررسی می کند
سونوگرافی سه بعدی که از داخل بدن تصویرهایی سه بعدی را نمایش می دهد.
سونوگرافی 4 بعدی که تصویری سه بعدی در حال حرکت ایجاد می کند.

سونوگرافی 4 بعدی در بارداری چیست؟

اولتراسوند از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصویر داخلی بدن استفاده می کند. در ابتدا در دهه 1950 به عنوان اسکن دو بعدی معرفی شد، اما در اواخر دهه 1970 برای مشاهده جنین شهرت یافت. با پیشرفت در طول زمان، متخصصان پزشکی نسخه های پیچیده تری مانند اسکن سه بعدی، تقویت تجسم جنین و اسکن های 4 بعدی را معرفی کردند و بعد زمانی را برای مشاهده حرکات جنین اضافه کردند. این تکامل به پزشکان قدرت داده است تا جنین در حال رشد را با وضوح و عمق بی سابقه ای مشاهده و درک کنند. فناوری پیشرفته سونوگرافی سه بعدی و چهار بعدی ما دید جامعی از رشد و حرکات کودک شما را تضمین می کند. برای تجربه ای مطمئن و استثنایی در دوران بارداری به تخصص ما اعتماد کنید. سلامتی کودک شما با ما شروع می شود.

آشنایی با فرآیند سونوگرافی 4 بعدی

در طول یک جلسه اولتراسوند 4 بعدی، مادران باردار در حالی که ژل مبتنی بر آب روی شکم آنها اعمال می شود، دراز می کشند. سپس یک مبدل به آرامی روی شکم قرار می گیرد. دستگاه اولتراسوند با انتشار امواج صوتی که از مایع آمنیوتیک و اندام‌های داخلی جنین منعکس می‌شود، تصویری را روی صفحه‌نمایش تولید می‌کند. این تصویر به پزشک اجازه می دهد تا سلامت، رشد و اندازه جنین را با دقت ارزیابی کند.

تشخیص سونوگرافی دو بعدی، سه بعدی و چهار بعدی

سونوگرافی دوبعدی یک نمای مقطعی تک رنگ از جنین ارائه می دهد که در درجه اول برای شناسایی بی نظمی های داخلی مانند نقص قلب یا کلیه به کار می رود.

با پیشرفت در این زمینه، یک سونوگرافی سه بعدی از نرم افزار پیچیده ای برای رمزگشایی تصویر استفاده می کند و تصویری سه بعدی از سطح جنین ایجاد می کند. این به اندازه گیری قد، عرض و عمق کمک می کند و تشخیص شرایطی مانند شکاف لب و نقص ستون فقرات را تسهیل می کند.

چرا این حتی در دوران بارداری انجام می شود

در بارداری‌های معمول، متخصصان پزشکی از سونوگرافی دو بعدی و داپلر برای بررسی جنین، ارزیابی سطح مایع آمنیوتیک و تشخیص نقایص مادرزادی احتمالی استفاده می‌کنند.

برعکس، سونوگرافی‌های سه‌بعدی و چهار بعدی معمولاً برای ارزیابی‌های متمرکز ناهنجاری‌های مشکوک جنین، مانند شکاف لب یا نگرانی‌های طناب نخاعی، یا برای نیازهای نظارتی خاص در نظر گرفته می‌شوند. این اسکن های پیشرفته که جزئیات پیچیده ای را ارائه می دهند، عموماً در معاینات استاندارد قبل از تولد گنجانده نمی شوند.

مزایای سونوگرافی 4 بعدی

سونوگرافی 4 بعدی یک پنجره قابل توجه به بارداری ارائه می دهد و اطاعاتی را در زمان واقعی ارائه می دهد که فراتر از اسکن های سنتی است. این فناوری پیشرفته والدین را قادر می‌سازد تا شاهد حرکات، عبارات و تعاملات کودک خود در رحم باشند و ارتباط و پیوند عاطفی قوی‌تری را تقویت کند. علاوه بر این، سونوگرافی 4 بعدی قابلیت های تشخیصی را افزایش می دهد و به متخصصان پزشکی اجازه می دهد تا تفاوت های ظریف رشدی و مسائل بالقوه را با دقت بیشتری تشخیص دهند. این تکنیک تصویربرداری با توانایی مشاهده اعمالی مانند خمیازه کشیدن، مکیدن شست و حتی حالات چهره، تجربه قبل از تولد را به سفری صمیمی و آموزنده برای والدین آینده تبدیل می کند.

آیا سونوگرافی 4 بعدی در دوران بارداری مضر است؟

خیر، سونوگرافی 4 بعدی مضر تلقی نمی شود. این دستگاه از همان فناوری اولتراسوند مانند اسکن‌های دو بعدی و سه بعدی استفاده می‌کند که برای دهه‌ها به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است و به طور کلی بی‌خطر تلقی می‌شود. امواج صوتی مورد استفاده در اسکن اولتراسوند غیریونیزان هستند، به این معنی که خطرات مشابه با اشعه ایکس یا سایر انواع تشعشعات را به همراه ندارند. با این حال، مانند هر روش پزشکی، مهم است که اطمینان حاصل شود که اسکن توسط متخصصان آموزش دیده انجام می شود و فقط در صورت لزوم برای اهداف پزشکی استفاده می شود. هنگامی که به طور مسئولانه و تحت هدایت پزشکی مناسب استفاده شود، سونوگرافی 4 بعدی هم برای مادر و هم برای جنین در حال رشد بی خطر در نظر گرفته می شود.

آیا سونوگرافی در دوران بارداری برای نوزادان بی خطر است؟

افراد باردار اغلب پیش بینی می کنند حداقل یک سونوگرافی در طول مراقبت های دوران بارداری خود دریافت کنند. با این حال، علیرغم اینکه سونوگرافی یک روش معمول است، برخی از والدین ممکن است در مورد ایمنی نوزادان در حال رشد خود و خطرات احتمالی مرتبط با سونوگرافی های متعدد در طول بارداری نگرانی هایی داشته باشند. علاوه بر این، ممکن است در مورد ایمنی نسبی انواع مختلف سونوگرافی ها عدم قطعیت وجود داشته باشد. طبیعی است که والدین در مورد سلامت نوزادان خود نگرانی داشته باشند و بهترین ها را برای آنها بخواهند. خوشبختانه، روش های اولتراسوند به طور گسترده ای ایمن در نظر گرفته می شوند و عملاً هیچ خطر مرتبطی ندارند.

چرا سونوگرافی در زمان حاملگی انجام می شود؟

در دوران بارداری، سونوگرافی نقش حیاتی در نظارت بر رشد و سلامت جنین دارد. آنها اطلاعات ارزشمندی در مورد رشد، رشد اندام ها و سلامت کلی کودک ارائه می دهند. سونوگرافی می تواند به تأیید تعداد جنین ها، تشخیص هر گونه ناهنجاری یا نقص مادرزادی احتمالی و ارزیابی موقعیت و عملکرد جفت کمک کند. آنها همچنین به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی اجازه می دهند تا ضربان قلب، سطح مایع آمنیوتیک و سلامت رحم نوزاد را کنترل کنند. سونوگرافی فرصتی را برای والدین فراهم می کند تا با دیدن حرکات و ویژگی های کودک خود با کودک خود پیوند برقرار کنند. علاوه بر این، در صورت لزوم می توان از سونوگرافی برای هدایت برخی روش های پزشکی مانند آمنیوسنتز یا مداخلات جنینی استفاده کرد. به طور کلی، سونوگرافی در دوران بارداری ابزاری حیاتی برای اطمینان از سلامت مادر و جنین در حال رشد است.

فواید سونوگرافی

تصویربرداری اولتراسوند، همچنین به عنوان سونوگرافی شناخته می شود، مزایای متعددی را ارائه می دهد و نقش مهمی در مراقبت های بهداشتی مدرن ایفا می کند. یکی از مزایای اصلی سونوگرافی غیرتهاجمی بودن آنهاست. برخلاف سایر تکنیک‌های تصویربرداری که نیاز به برش یا قرار گرفتن در معرض تابش دارند، سونوگرافی‌ها از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویر از ساختارهای داخلی بدن استفاده می‌کنند.

سونوگرافی اطلاعات تشخیصی ارزشمندی را در تخصص های مختلف پزشکی ارائه می دهد. در زنان و زایمان، آنها به طور گسترده ای برای نظارت بر رشد و تکامل جنین در دوران بارداری استفاده می شوند و به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی اجازه می دهند هر گونه ناهنجاری یا عارضه ای را تشخیص دهند. سونوگرافی به تعیین موقعیت کودک، ارزیابی جفت، اندازه گیری سطح مایع آمنیوتیک و بررسی هرگونه ناهنجاری ساختاری کمک می کند. فراتر از مامایی، سونوگرافی نقش حیاتی در تشخیص و نظارت بر شرایطی که بر اندام هایی مانند کبد، کلیه ها، کیسه صفرا و تیروئید تأثیر می گذارد، ایفا می کند. آنها در ارزیابی سیستم قلبی عروقی، ارائه تصاویر دقیق از قلب، تشخیص ناهنجاری‌ها در جریان خون، و ارزیابی عملکرد قلب موثر هستند. علاوه بر این، سونوگرافی به تشخیص و شناسایی تومورها، کیست ها و سایر ناهنجاری ها در قسمت های مختلف بدن کمک می کند.

محدودیت های سونوگرافی چیست؟
سونوگرافی به طور کلی برای تصویربرداری از استخوان یا بافت هایی که پر از هوا هستند، مانند ریه ها، خوب نیست. سونوگرافی معمولا در افراد چاق چندان موثر نیست، به این دلیل که چربی های ناحیه شکمی نفوذ امواج صوتی را دچار مشکل می‌کند

تکنسین انجام سونوگرافی

سونوگرافی لگن روشی است که به پزشک اجازه می دهد تا به آنچه در داخل لگن شما می گذرد نگاه کند. این فضای بین استخوان های لگن شما است که شامل استخوان مثلثی شکل بزرگ در پایین ستون فقرات شما (ساکروم)، دنبالچه، مثانه، اندام های جنسی و راست روده است.

پزشک شما ممکن است آزمایش را برای تشخیص درد، تورم یا عفونت غیرقابل توضیح در لگن درخواست کند. سونوگرافی لگن از جمله بهترین آزمایش برای بررسی کردن رشد لگن می باشد. این به پزشک شما کمک می کند تا تشخیص دهد که آیا رشد یک کیست پر از مایع، یک تومور جامد یا نوع دیگری از توده است.

در طول آزمایش، یک تکنسین پزشکی آموزش دیده، مقدار کمی ژل گرم را روی پوست شما در ناحیه لگن شما می پاشد. تکنسین یک دستگاه دستی را از طریق ژل و لگن شما حرکت می دهد. تکنسین تصاویر را بر روی یک صفحه نزدیک نظارت می کند و تصاویر را برای پزشک ضبط می کند. پروب به دستگاه اولتراسوند متصل است. همانطور که دستگاه در سراسر لگن شما حرکت می کند، امواج صوتی با فرکانس بالا تولید می کند. این امواج صوتی عکس‌ها و ویدیوهای لحظه‌ای از داخل لگن شما ایجاد می‌کنند. تصاویر شبیه اشعه ایکس هستند. با این حال، فناوری اولتراسوند چیزهایی را انتخاب می کند که توسط اشعه ایکس دیده نمی شوند.

مقالات پیشنهادی  : 

آمادگی سونوگرافی دالپر واژینال

آمادگی رادیو گرافی عکس رنگی از مری

آمادگی سونوگرافی کلیه و مجاری ادراری

آمادگی سونو گرافی شکم و لگن

آمادگی سونوگرافی بارداری اولیه

سونوگرافی لگن را می توان به یکی از سه روش زیر انجام داد:

شکم (معده بیرونی)

واژینال (داخل واژن زن)

رکتال (ناحیه بین انتهای روده بزرگ و مقعد).

روشی که پزشک شما برای سونوگرافی شما توصیه می کند به دلیل آزمایش شما و اینکه مرد یا زن هستید بستگی دارد. سونوگرافی لگن می تواند برای مشاهده مثانه در مردان و زنان استفاده شود. اگر برای رفتن به دستشویی مشکل دارید، پزشک ممکن است سونوگرافی لگنی از مثانه را توصیه کند. این دارو در مردان و زنان برای راهنمایی پزشک در طی روش بیوپسی (قرار دادن سوزن در لگن برای نمونه برداری از مایع یا بافت) استفاده می شود.

سونوگرافی ترانس شکمی معمولاً برای نظارت بر رشد نوزاد در زنان باردار در هفته 14 یا قبل از بارداری آنها استفاده می شود. برای این نوع سونوگرافی، تکنسین مقدار کمی ژل گرم را روی معده شما می پاشد و پروب را روی شکم شما به جلو و عقب می برد. رشد کودک، مانند قد، طول دست‌ها و پاهای کودک، اندازه سر و موارد دیگر را بررسی می‌کند.

این نوع سونوگرافی می تواند چندین عامل را در دوران بارداری بررسی کند، از جمله:

طول بارداری چقدر است

موقعیت کودک در رحم

تعداد نوزادانی که مادر حمل می کند

مقدار مایع آمنیوتیکی در رحم که نوزاد را احاطه کرده

قلب نوزاد

در برخی موارد، ممکن است برای غربالگری شرایط خاصی مانند سندرم داون استفاده شود. سونوگرافی ترانس شکمی همچنین می تواند برای جستجوی تومورها در رحم شما و سایر مسائل مربوط به بدن زن، چه باردار باشد یا نباشد، استفاده شود.

سونوگرافی ترانس واژینال فقط برای خانم ها استفاده می شود. از یک کاوشگر با شکل خاص استفاده می کند که می تواند در داخل واژن زن قرار بگیرد. پروب با کاندوم لاتکس پوشانده شده است. پروب به واژن شما وارد می شود.

این نوع سونوگرافی در اوایل بارداری برای تعیین فاصله مادر و تاریخ زایمان استفاده می شود. در این روش پروب به رحم نزدیک تر است. این یک دید واضح تر از جنین در سه ماهه اول مادر ارائه می دهد.

پزشک ممکن است سونوگرافی ترانس واژینال را به دلایل دیگری توصیه کند، از جمله:

تعیین علت ناباروری (یا راهنمایی پزشک در طول درمان یا روش باروری)

به دنبال کیست (تخمدان) یا سایر رشدها در لگن خود هستید

تعیین علت خونریزی غیر طبیعی واژینال یا مشکلات مربوط به دوره قاعدگی شما

تشخیص درد لگنی بدون دلیل

به دنبال بارداری خارج از رحم (زمانی که تخمک بارور شده خارج از رحم شروع به رشد می کند)

سونوگرافی ترانس رکتال در مردان استفاده می شود. انتهای پروب برای این نوع سونوگرافی به گونه ای است که تا حدی در داخل راست روده مرد قرار می گیرد. این می تواند برای بررسی مشکلات پروستات (غده ای که منی را تولید می کند) استفاده شود. همچنین می تواند به غدد ترشح کننده مقداری مایع منی مرد (وزیکول های منی) نگاه کند.

بسته به نوع سونوگرافی لگنی که انجام می دهید، آماده سازی ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال، سونوگرافی از طریق شکم برای مشاهده مثانه نیاز به مثانه پر دارد. پزشک به شما می گوید که یک ساعت قبل از آزمایش چهار تا شش لیوان آب بنوشید. مثانه پر روده های شما را به کناری می برد تا تکنسین دید بهتری داشته باشد.

اگر شما یک زن هستید، تنها آمادگی شما برای سونوگرافی ترانس واژینال این است که به پزشک و تکنسین خود اطلاع دهید که آیا به لاتکس حساسیت دارید یا خیر.

برای بیوپسی پروستات، مردان ممکن است نیاز به مصرف آنتی بیوتیک برای محافظت در برابر عفونت داشته باشند.

اگر دو روز قبل از سونوگرافی لگن یک عکس اشعه ایکس حاوی رنگ داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید. رنگ در روده شما باقی می ماند و از گرفتن عکس و فیلم با کیفیت توسط تکنسین جلوگیری می کند.

در تمام سونوگرافی های لگن، از شما خواسته می شود که لباس بیمارستانی سبک بپوشید. این کار دسترسی تکنسین به لگن شما را آسان می کند. شما به پشت دراز می کشید مگر اینکه تکنسین بخواهد برای گرفتن عکس بهتر بچرخید. این روش تقریبا 30 دقیقه زمان نیاز دارد. پزشک یا مطب شما یک تا دو روز پس از عمل با شما تماس می گیرند و نتایج را دریافت می کنند. ممکن است ناراحتی خفیفی از فشار پروب روی شکم یا نزدیک جایی که پروب وارد شده است داشته باشید. بدن شما در طول سونوگرافی لگن در معرض اشعه قرار نمی گیرد.

مواردی که باید در نظر بگیرید

سونوگرافی لگن مستلزم صرف زمان و هزینه است. ممکن است مجبور شوید این روش را تکرار کنید زیرا اولین آزمایش عکس‌های واضحی تولید نکرد. این شاید به دلایلی زیر اتفاق بیفتد:

اضافه وزن شدید ممکن است مانع از دیدن سونوگرافی به اندازه کافی در لگن شما شود

نداشتن مثانه پر

نداشتن روده، روده یا رکتوم خالی

وجود گاز اضافی در روده ها (که دید اندام های لگنی شما را مسدود می کند)

حرکت بیش از حد در طول عمل

داشتن زخم باز در شکم

همچنین اگر تحت آزمایشات باروری و درمان هستید که نیاز به سونوگرافی منظم دارد، ممکن است مجبور شوید این روش را تکرار کنید.

همچنین اگر پزشک توده‌ای در لگن پیدا کرد که نیاز به آزمایش بیشتری دارد، ممکن است به تکرار سونوگرافی نیز نیاز باشد. پزشک ممکن است از شما بخواهد که آزمایش را در شش تا هشت هفته تکرار کنید تا ببیند آیا اندازه یا ظاهر توده تغییر کرده است یا خیر.

اگر مرد هستید، اگر پروستات شما بزرگتر از حد طبیعی باشد، ممکن است مجبور شوید سونوگرافی لگنی از پروستات خود را تکرار کنید. در این صورت، سونوگرافی ممکن است گزینه ای نباشد. ممکن است مجبور شوید تحت معاینه دیجیتال رکتوم (زمانی که پزشک انگشت پوشیده از دستکش را داخل رکتوم شما قرار می دهد)، آزمایش خون یا بیوپسی انجام دهید.

از آنجا که آنها در داخل بدن شما انجام می شوند، خطر عفونت با سونوگرافی ترانس واژینال و ترانس رکتال وجود دارد. اگر بعد از سونوگرافی دچار ترشح غیرطبیعی یا تب شدید به پزشک مراجعه کنید.

سونوگرام چیست؟

بسیاری از والدین می توانند لحظه هیجان انگیزی را که نوزاد خود را روی مانیتور سونوگرافی دیدند و سپس سونوگرافی چاپ شده را برای بردن به خانه به یاد آوردند. در این مورد، سونوگرافی تصویر سیاه، سفید و خاکستری است که جنین را در رحم نشان می دهد.

همچنین ممکن است کلمه "سونوگرافی" را در ارتباط با معاینه سونوگرافی بشنوید. سونوگرافی به عمل استفاده از دستگاه اولتراسوند برای ایجاد سونوگرافی اشاره دارد و سونوگرافیست تکنسین ماهری است که تجهیزات را کار می کند.

سونوگرافی چگونه کار می کند؟

سونوگرافی توسط امواج صوتی تولید می شود. در طول سونوگرافی، تکنسین امواج صوتی را با استفاده از یک دستگاهی به نام مبدل به قسمتی از بدن که تحت معاینه قرار می گیرد ارسال می کند. امواج صوتی پس از تماس با بافت‌های مورد مطالعه، عبور از مبدل و ورود به رایانه اولتراسوند، به عقب برمی‌گردند. کامپیوتر امواج صوتی را پردازش می کند و آنها را به تصویر تبدیل می کند که بیمار و تکنسین می توانند آن را روی مانیتور مشاهده کنند.

امواج صوتی تنها زمانی تصاویر را ایجاد می کنند که بتوانند از یک سطح منعکس شوند. به عنوان مثال، امواج صوتی به راحتی از میان مایعات عبور می کنند و از آب، ادرار یا مایعات دیگر خارج نمی شوند. بنابراین، آنها در سونوگرافی سیاه ظاهر می شوند. هنگامی که امواج صوتی به بافتی برخورد می کنند، بسته به شدت موج صوتی، دوباره به دستگاه اولتراسوند منعکس می شوند و به یک تصویر سفید یا خاکستری تبدیل می شوند. بافت های بسیار متراکم مانند استخوان ها و سنگ های کلیه به راحتی پژواک تولید می کنند و در سونوگرافی سفید روشن به نظر می رسند.

در اولین سونوگرافی چه چیزی را باید انتظار داشت؟

اولین سونوگرافیبه عنوان یک مادر تازه باردار، احتمالاً از انجام اولین سونوگرافی کودک خود هیجان زده هستید. این اولین باری است که می توانید کودک خود را ببینید و احتمالاً ضربان قلب را بشنوید. اما ممکن است برای شما هم این سوال پیش بیاید که در سونوگرافی سه ماهه اول بارداری چه انتظاری دارید. در زیر، سونوگرافی چیست و پزشک شما در طول بارداری به دنبال چه چیزی خواهد بود.

سونوگرافی که به سونوگرافی نیز معروف است، از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ثبت تصاویر زنده در بدن استفاده می کند. امواج صوتی از رحم شما عبور می کنند، سپس به صورت ارتعاش از جنین منعکس می شوند. این ارتعاشات به سیگنال های الکتریکی تبدیل می شوند که سپس تصویر سیاه و سفیدی را روی صفحه نمایش می دهند. این فناوری مشابه سونار و رادار است و هیچ تشعشعی در آن وجود ندارد. این باعث می شود سونوگرافی برای بارداری بسیار ارجح باشد.

هنگامی که برای بارداری استفاده می شود، پزشک از سونوگرافی برای مشاهده بافت ها و اندام های کودک شما استفاده می کند. اما پزشکان همچنین ممکن است زمانی که برای سایر علائم نیاز به دید داخلی بدن شما دارند از سونوگرافی استفاده کنند.

انواع سونوگرافی

ممکن است سونوگرافی خود را در مطب پزشک یا مراکز سونوگرافی انجام دهید. دو نوع اصلی سونوگرافی بارداری عبارتند از پروب ترانس واژینال و سونوگرافی شکم. برخی از مطب ها، حتی سونوگرافی های 3 بعدی/4 بعدی را ارائه می دهند.

پروب ترانس واژینال

پروب ترانس واژینال مبدلی است که در واژن قرار می گیرد تا رحم شما را از طریق دهانه رحم مشاهده کند. این پروب که معمولا با کاندوم و روان کننده پوشانده می شود و سپس وارد واژن می شود. تکنسین اولتراسوند دستگاه را حرکت می دهد تا تصویر مورد نیاز خود را روی مانیتور دریافت کند. این نوع سونوگرافی دردناک تلقی نمی شود اما ممکن است ناراحت کننده باشد.

اگر در اوایل بارداری نیاز به سونوگرافی داشته باشید، در حالی که جنین در عمق لگن مادر قرار دارد، تکنسین ممکن است از این روش استفاده کند. امواج صوتی از استخوان لگن عبور نمی کنند، بنابراین ممکن است نیاز داشته باشند که نوزاد را از طریق دهانه رحم ببینند. پروب ترانس واژینال همچنین ممکن است در اواخر بارداری برای اندازه گیری جفت یا طول دهانه رحم استفاده شود.

سونوگرافی شکم

سونوگرافی شکم چیزی است که اکثر مردم در مورد سونوگرافی برای نوزادان به آن فکر می کنند. تکنسین ژل شفاف را روی شکم شما اعمال می کند، سپس مبدل را در امتداد شکم شما حرکت می دهد. می توانید انتظار فشار ملایمی را داشته باشید. مبدل امواج صوتی را که تصاویر کودک را روی صفحه نمایش می دهد، منتقل می کند. تکنسین معمولاً می تواند این سونوگرافی را بعد از چند هفته اول بارداری انجام دهد.

اولین سونوگرافی خود را چه زمانی انجام می دهید؟

تاریخ سونوگرافی سه ماهه اول جنین بسته به سلامتی شما متفاوت است. اگر شرایط پزشکی خاصی مانند چاقی یا آسم دارید، پزشک ممکن است بخواهد بین هفته های 6 تا 9 بارداری سونوگرافی انجام دهد.

اگر سالم هستید و بارداری پرخطری ندارید، اکثر پزشکان تا هفته های 18 تا 22 بارداری شما یا سه ماهه دوم بارداری صبر می کنند. از اولین سونوگرافی، پزشک شما می‌تواند اندازه نوزاد را اندازه‌گیری کند، جنسیت نوزاد را بگوید، وضعیت کودک شما را تأیید کند، مایع آمنیوتیک را تخمین بزند و تمام اندام‌های اصلی را بررسی کند. شما همچنین می توانید صورت، دست ها و پاهای کودک خود را ببینید، اگرچه ممکن است نیاز به سونوگرافی داشته باشید تا به آنها اشاره کند.

شنیدن ضربان قلب کودک

با تکنولوژی امروزی، می توانید از طریق داپلر جنین به ضربان قلب کودک خود گوش دهید. داپلر جنین یک دستگاه سونوگرافی دستی است که می توانید در خانه یا مطب پزشک از آن استفاده کنید. از همان فناوری اولتراسوند برای تشخیص ضربان قلب کودک از طریق امواج صوتی استفاده می کند. با استفاده از این دستگاه می توانید در حدود 12 هفتگی ضربان قلب کودک خود را بشنوید.

از آنجایی که شنیدن ضربان قلب کودک با گوش انسان غیرممکن است، برای شنیدن آن باید از سونوگرافی یا داپلر جنین استفاده کنید. ممکن است در جلسه اولتراسوند سه ماهه اول، ضربان قلب کودک را نشنید، و این اشکالی ندارد. ممکن است به این دلیل باشد که در دوران بارداری یا وضعیت نوزاد به اندازه کافی فاصله ندارید. گاهی اوقات ضربان قلب نوزاد را می توان در اوایل 5 تا 6 هفته پس از لقاح تشخیص داد. معمولاً نزدیک به 10 هفته پس از بارداری می توانید ضربان قلب را بهتر بشنوید. ضربان قلب نوزاد در این مرحله باید حدود 140-170 ضربه در دقیقه باشد.

اندازه گیری کودک

پزشک شما می تواند اندازه نوزاد را با استفاده از فناوری اولتراسوند بررسی کند. در سه ماهه اول، آنها می توانند طول سر تا پشت را بررسی کنند. این بیشتر به آنها کمک می کند تا تعیین کنند که نوزاد چقدر قد دارد. در سه ماهه دوم، شما یک "اسکن آناتومی" خواهید داشت که جنسیت کودک را تعیین می کند و تا سه ماهه سوم، آنها می توانند قد و وزن کودک را تخمین بزنند. بسیاری از مادران نگران این هستند که بدانند نوزادشان در بدو تولد چقدر بزرگ خواهد شد و از اینکه پزشکشان می تواند اندازه تولد نوزاد را به طور منطقی تخمین بزند، اطمینان دارند.

خوب است که برای اولین سونوگرافی قبل از تولد انتظاراتی داشته باشید، اما سعی کنید ذهنی باز و نگرش انعطاف پذیر داشته باشید. از این گذشته، بارداری می تواند به همان اندازه که زیباست غیرقابل پیش بینی باشد، و داشتن ذهنی باز به شما کمک می کند تا هر گونه غافلگیری غیرمنتظره در بارداری خود را بهتر مدیریت کنید.

چگونه پیشرفت در فناوری تصویربرداری اولتراسوند سه بعدی مراقبت از بیمار را افزایش می دهد؟

تصویربرداری سونوگرافی سه بعدی راه طولانی را پیموده است، از جمله کیفیت تصویر بهتر و ویژگی های تشخیصی قوی. این ویژگی ها به این معنی است که پزشکان می توانند مشکلات را با دقت و کمتر از گذشته تشخیص دهند.

چگونه سونوگرافی سه بعدی باعث پیشرفت عمل زنان و زایمان شده است؟

فناوری جدید اولتراسوند با تصویربرداری سه بعدی، متخصصین زنان را قادر می سازد تا تشخیص و رضایت بیمار را بهبود بخشند. در مقایسه با تصویربرداری 2 بعدی، تصویربرداری 3 بعدی امکان تجسم صفحه کرونال را فراهم می کند، که قابلیت تشخیصی و عملکرد را برای رویدادهای معمول، مانند قرار دادن دستگاه داخل رحمی (IUD) افزایش می دهد.

آیا فناوری‌های اولتراسوند سه بعدی می‌توانند مراقبت در زنان را بهبود بخشند؟

سونوگرافی سه بعدی ممکن است در زنان و زایمان رایج باشد، اما مراقبت از بیمار را در زنان نیز بهبود می‌بخشد. این فناوری تشخیص سریع‌تری را نسبت به سونوگرافی دو بعدی یا سایر گزینه‌های تهاجمی‌تر ارائه می‌دهد - و در هزینه MRI یا سایر ابزارهای تصویربرداری صرفه‌جویی می‌کند. به علاوه، بیماران می‌توانند در مطب، بدون ارجاع اضافی، پاسخ‌ها را دریافت کنند که رضایت بیمار را بهبود می‌بخشد.

چگونه سونوگرافی سه بعدی می تواند به قرار دادن IUDکمک کند؟

استفاده از سونوگرافی سه بعدی برای روش قرار دادن IUD جزئیات بیشتری از صفحه تاج را ارائه می دهد که می تواند به تعیین موقعیت مناسب کمک کند. با توجه به محبوبیتIUD، اطمینان از قرار دادن مناسب در حین تشخیص هر گونه مشکل  مهم است. این راهنمای در مورد نحوه بررسی IUD با سونوگرافی سه بعدی را بررسی کنید.

سونوگرافی چه نقشی در معاینه سلامتی دارد؟

سونوگرافی زنان می‌تواند به تشخیص یا رد مسائل مربوط به شکایات رایج در طول معاینه سلامتی کمک کند. زنانی که دچار خونریزی نامنظم، درد یا سایر مسائل هستند، می توانند در ویزیت خود سونوگرافی انجام دهند و بلافاصله پاسخ دریافت کنند.

مزایای ایمنی تصویربرداری اولتراسوند چیست؟

اولتراسوند می تواند تصاویری با وضوح و جزئیات ارائه دهد که رقیب اسکن های PET، CT وMRI با هزینه کمتر و بدون خطر تشعشع است. تکیه بر سونوگرافی به عنوان یک گزینه خط اول به بیماران کمک می کند تا از چندین اسکن تصویربرداری اجتناب کنند.

چگونه سونوگرافی می تواند تجربه بیمار را بهبود بخشد؟

بهبود تجربه بیمار با سونوگرافی امکان پذیر است. بیماران پاسخ‌های به‌موقع را در مطبی که با آن راحت هستند و از پزشکی که به آن اعتماد دارند، دریافت می‌کنند. تصویربرداری اولتراسوند در نقطه مراقبت امکان تصمیم گیری مشترک بیشتری را بین پزشک و بیمار فراهم می کند.

ارزیابی پیچ خوردگی تخمدان با سونوگرافی داپلر رنگی

علاوه بر نشان دادن علامت گرداب، سونوگرافی داپلر رنگی اطلاعات بیشتری را برای جراحی ارائه می دهد. جراحی بهترین درمان برای پیچ خوردگی است. در برخی موارد می توان تخمدان را باز کرد، اما در موارد دیگر ممکن است نیاز به برداشتن تخمدان و لوله فالوپ باشد. مطالعه ای از مجله علوم تولید مثل انسانی حدس می زند که یک علامت گردابی می تواند تخمدانی را نشان دهد که هنوز نکروز نشده است و می توان آن را نجات داد.

بهترین روش ها برای تجسم تخمدان پلی کیستیک در سونوگرافی

سونوگرافی سه بعدی ترانس واژینال جزئی ترین نمای بافت تخمدان را ارائه می دهد. اگر سونوگرافی سه بعدی در دسترس نباشد، استفاده از سونوگرافی دوبعدی ترانس واژینال همراه با سینه‌روی در هر دو سطح ساژیتال و عرضی هر تخمدان می‌تواند اطلاعات کافی در مورد اندازه تخمدان و تعداد فولیکول‌ها ارائه دهد. در شرایطی که سونوگرافی ترانس واژینال منع مصرف دارد (مانند بیماران غیرفعال جنسی یا جوان)، می توان به جای آن از سونوگرافی ترانس شکمی استفاده کرد.

هنگام انجام ارزیابی تخمدان ها از طریق شکم، اطمینان از پر نشدن بیش از حد مثانه بیمار ضروری است. نصف یا یک سوم مثانه پر در اکثر بیماران ترجیح داده می شود تا فشردگی تخمدان به حداقل برسد و دقیق ترین اندازه گیری ها انجام شود.

رشته ها یا دسته های فولیکول را مستند کنید و تعداد فولیکول ها را در هر تخمدان به وضوح مشخص کنید تا مشخص شود که آیا حداقل تعداد و اندازه مورد نیاز برآورده شده است یا خیر. هنگام محاسبه حجم تخمدان ها، اندازه گیری در سه بعد (قدام خلفی، عرضی و عرض) برای هر دو تخمدان که از طولانی ترین صفحه تخمدان شروع می شود، لازم است.

مقایسه دقیق استرومای تخمدان با بافت اطراف ممکن است برای تعیین اینکه آیا اکوژنیسیته افزایش یافته است یا خیر لازم باشد. یک تصویر تقسیم‌بندی شده نیز می‌تواند برای مقایسه تخمدان‌های دوطرفه مفید باشد.

بهترین مرکز سونوگرافی تهران؛ بین 99 و 100 چقدر تفاوت وجود دارد؟ فقط یکی! آیا می توانیم آن را نادیده بگیریم؟ اگر برای خرید چیزی در مغازه هستید، بله، به راحتی می توانید چنین مبلغی را نادیده بگیرید، اما در مورد گزارش های بهداشتی چطور؟ در مورد داروهایی که مقدار مواد شیمیایی در آنها نیز ثابت است چطور؟

سونوگرافیتشخیصی برای بررسی بیماری یا وضعیت علائم و نشانه های فرد انجام می شود. تشخیص نقش مهمی در زندگی ما دارد. پزشکان آزمایش های تشخیصی را برای برنامه ریزی درمان ما انجام می دهند. سونوگرافی از آن دسته آزمایشاتی است که نیاز به دقت بالایی دارد. بنابراین، نتایج تمام آزمایشات انجام شده باید دقیق باشد.

اگر پزشک شما بخواهد به اتفاقات داخل بدن شما نگاه دقیق تری داشته باشد، سونوگرافی برای شما تجویز می شود. اکثر زنان در دوران بارداری خود تحت سونوگرافی قرار می گیرند، اما معمولاً برای تشخیص اختلالات پزشکی نیز تجویز می شود. اگر انتخاب مناسبی نداشته باشید، آزمایش سونوگرافی یک امر گران قیمت خواهد بود. اولویت باید به مراکزی داده شود که نزدیک هستند.

اگر سوالی در مورد ماموگرافی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان ماموگرافی یا سونوگرافی تجویز کرده است

می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و ماموگرافی الوند در تماس باشید.

سونوگرافی چیست؟

اولتراسوند یک آزمایش تصویربرداری غیر تهاجمی است که در آن از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویری از ساختار داخلی بدن استفاده می شود. با استفاده از دستگاه سونوگرافی انجام می شود. هیچ تشعشع مضر تولید نمی شود و این یک روش بدون درد است.

مقالات پیشنهادی :

اکوکاردیوگرافی قلب جنین 

سونوگرافی غربالگری

سونوگرافی سه بعدی واژینال

انجام سونوگرافی NT در مرکز الوند

چرا نوع مرکز تشخیصی که انتخاب می کنید اهمیت زیادی دارد؟

سونوگرافی توسط پزشک برای اطلاع از وضعیت بدن شما تجویز می شود. با مشاهده نتایج اسکن، او می تواند درمان مناسب را برای شما تجویز کند. نتایج اسکن باید دقیق باشد و باید توسط رادیولوژیست واجد شرایط انجام شود و بخشی جدایی ناپذیر از تیم انجام سونوگرافی در مرکز سونوگرافی و رادیولوژی الوند است. 

سایر مواردی که باید در مورد سونوگرافی بدانید

آماده سازی کاملاً به نوع سونوگرافی بستگی دارد. ممکن است در آن روزها ناشتا باشید یا مجبور شوید آب زیادی بنوشید.

سونوگرافی روشی بی خطر است و هیچ اثر مضری برای انسان ندارد.

چهار دسته اصلی برای سونوگرافی

عمومی - تجهیزات پیکربندی شده برای چندین برنامه.

عروقی - با نرم‌افزار و مبدل‌های مخصوص برای شریان کاروتید، ارزیابی ترومبوز ورید عمقی و مطالعات عروق محیطی پیکربندی شده است.

مراقبت‌های بهداشتی زنان (OB/GYN) - نرم‌افزار و مبدل‌هایی که به صراحت برای برنامه‌های کاربردی سلامت زنان ارائه می‌شوند.

قلب (اکوکاردیوگرافی) - شامل استفاده از سونوگرافی برای ارزیابی اندازه و عملکرد قلب و عروق اطراف است.

با ظهور تکنولوژی، فرآیند تشخیص بسیار آسان شده است. در یک شهر ده ها مرکز تشخیص وجود دارد، اما به کجا مراجعه کنیم؟ از چند سال گذشته، بسیاری از مراکز سونوگرافی دستگاه های کامل و پیشرفته ای برای ارائه گزارش های دقیق ندارند. به همین دلیل، بیماران درمان اشتباهی دریافت می کنند، پول زیادی را به باد می دهند و جان خود را از دست می دهند.

بنابراین، باید اطمینان حاصل کند که گزارش های دریافت شده پس از سونوگرافی دقیق هستند. اما چگونه می توان آن را دانست؟ آیا اقداماتی وجود دارد که بتوانیم انجام دهیم که به ما کمک کند تشخیص دهیم که آیا گزارش ناقص است یا خیر؟ هیچ فاکتوری قبل از انتخاب مرکز سونوگرافی مناسب وجود دارد؟ بیایید در این مورد به تفصیل بحث کنیم:

فناوری مورد استفاده مرکز سونوگرافی را بررسی کنید

تجربه دوره بارداری برای یک خانواده، به ویژه یک مادر، منحصر به فرد است. همه ی افراد خانواده بهترین ها را برای سلامت مادر و نوزاد متولد نشده در داخل خانه می خواهد. تمام داروها، رژیم غذایی یا هر عارضه ای از طریق سونوگرافی منتقل می شود.

بنابراین، یک مرکز سونوگرافی برای انجام آزمایش باید دارای بروزترین تکنولوژی ها باشد. حتی امروزه، بیشتر مراکز از فناوری قدیمی دوبعدی استفاده می کنند که تصاویر خاکستری و تار تولید می کند. برخی از مراکز پیشرفته اکنون دارای فناوری سه بعدی و حتی چهار بعدی هستند. بنابراین، اگر به راحتی می توانید به چنین مراکز پیشرفته ای دسترسی پیدا کنید، باید به آنها مراجعه کنید.

سونوگرافیست های با تجربه

دومین عامل مهم، سونوگرافیست های مجرب هستند. انتخاب مرکز اولتراسوند با فناوری سه بعدی تضمین نمی کند که بهترین نتایج را به دست آورید. این به این دلیل است که دستگاه قرار است توسط یک انسان اداره شود. بنابراین مرکز باید همیشه در دسترس سونوگرافیست های ماهر باشد!

مقالات پیشنهادی :

سونوگرافی چیست؟

سونوگرافی سه بعدی رحم

سونوگرافی خانم

اسکن آنومالی یا غربالگری جنین

روند نوبت دهی

 سومین مؤلفه مهم روند نوبت دهی است. شما نمی توانید ساعت های طولانی بیرون روی نیمکت های اتاق انتظار بنشینید. یک مرکز سونوگرافی باید گزینه های مناسبی برای رزرو قرار داشته باشد و کارکنان باید همیشه در دسترس باشند. مرکز سونوگرافی باید  365 روز در سال باز باشد.

تحویل گزارشات

اینکه چقدر سریعتر گزارش ها را دریافت می کنید، سوال دیگری است که باید در نظر داشت. اگر مرکز سونوگرافی تمام ماشین آلات و کادر آموزش دیده را داشته باشد، همان روز یا روز بعد گزارشات را دریافت خواهید کرد اما نه بیشتر از آن!

برخی از مراکز سونوگرافی متقلب به دلیل کمبود پرسنل یا ماشین آلات، نمونه را به مرکز تشخیص دیگر ارسال می کنند. بنابراین توصیه می شود از چنین مراکز سونوگرافی دوری کنید.

قیمت گذاری

آخرین عاملی که می آید قیمت است. اگرچه فناوری 2 بعدی تصاویر عالی را ارائه می دهد، تقریباً برای همه مقرون به صرفه است. مراکز سونوگرافی مجهز به فناوری سه بعدی یا چهار بعدی ممکن است پرهزینه باشند. همچنین در همین دسته باید کیفیت و قیمت را با هم مقایسه کنید. فقط با نام تجاری مرکز سونوگرافی همراهی نکنید. بودجه شما باید در مورد مرکز سونوگرافی مناسب تصمیم بگیرد.

به طور خلاصه می توان گفت که انتخاب مرکز سونوگرافی کار سختی نیست، اما باید به تمام عوامل فوق توجه کرد! به طور عمده تجهیزات مدرن، متخصصان آموزش دیده و قیمت اصلی یک مرکز سونوگرافی عالی را ایجاد می کند. اکثر مراکز معتبر سونوگرافی توسط پزشکان معتبر اداره می شوند.

اگر هنوز هنگام انتخاب درست سردرگم هستید، می توانید رتبه بندی مرکز سونوگرافی را در اینترنت یا پلتفرم های رسانه های اجتماعی بررسی کنید. مراکز معتبر مطمئناً وب سایتی برای مدیریت بهتر خدمات خواهند داشت. با مراجعه به وب سایت می توانید از جزئیات پزشکان و سایر کارکنان مطلع شوید. بنابراین، اینها نیز برخی از عوامل غیرمستقیم در انتخاب مرکز سونوگرافی هستند.

از آنجایی که هیچ عوارض جانبی شناخته شده ای ندارد، یکی از ایمن ترین روش های تصویربرداری است. "سونوگرافی برای چه کاری انجام می شود؟" , "سونوگرافی چقدر طول می کشد؟" , "آیا سونوگرافی ضرری دارد؟" , "آیا باید برای سونوگرافی گرسنه باشید؟" از جمله سوالات متداول هستند.

 سوالات متداول درباره سونوگرافی

سونوگرافی در چه بیماری هایی استفاده می شود؟

سونوگرافی چگونه اعمال می شود؟

سونوگرافی در چه بیماری هایی استفاده می شود؟

سونوگرافی بارداری بیشتر در دوران بارداری برای نظارت بر وضعیت رحم و تخمدان ها و جنین در حال رشد استفاده می شود. رشد مغز، لگن و ستون فقرات نوزاد در رحم با کمک سونوگرافی قابل پیگیری است.

به غیر از فرآیند بارداری، سونوگرافی در موارد زیر قابل استفاده است:

در مواردی مانند درد، تورم، عفونت می توان از سونوگرافی برای بررسی علت استفاده کرد.

تصویربرداری از اندام های داخلی مانند کبد، کلیه ها، پانکراس، کیسه صفرا، طحال، مثانه، بیضه و تخمدان

می‌تواند عملکرد دریچه‌های قلب، ناهنجاری‌های قلب، نارسایی دریچه‌ها یا نشت خون از دریچه‌ها را ارزیابی کند. این می تواند وضعیت قلب پس از حمله قلبی و میزان خوب پمپاژ خون توسط قلب را نشان دهد.

در معاینه کره چشم

معاینه تیروئید و پاراتیروئید

ارزیابی التهاب مفاصل

تشخیص تومور در بافت نرم

سونوگرافی را می توان در بیوپسی سوزنی با نوک ظریف و بیوپسی پستان استفاده کرد.

سونوگرافی چگونه اعمال می شود؟

قبل از تصویربرداری اولتراسوند، ممکن است از بیمار خواسته شود که لباس بیمارستان بپوشد.

با توجه به ناحیه ای که باید سونوگرافی انجام شود، ژل مبتنی بر آب روی پوست بیمار دراز کشیده روی تخت بیمار اعمال می شود. این ژل که در انتقال امواج صوتی نیز تاثیر دارد، به قسمت پروب دستگاه اولتراسوند نیز اجازه می دهد تا به راحتی روی پوست حرکت کند.

رادیولوژیست قسمت کاوشگر سونوگرافی را که امواج صوتی را ارسال می کند، بر روی ناحیه مورد نظر حرکت می دهد.

رادیولوژیست تصاویر منعکس شده از کاوشگر را روی صفحه نمایش روبروی خود دنبال می کند.

پروب سونوگرافی را می توان روی پوست حرکت داد تا تصویری مناسب و واضح به دست آورد.

پس از پایان فرآیند، ژل اعمال شده روی پوست تمیز می شود. از آنجایی که ژل بر پایه آب است، تمیز کردن آن بسیار آسان است.

انواع سونوگرافی چیست؟

انواع سونوگرافی می تواند برای اهداف تصویربرداری در بسیاری از قسمت های بدن استفاده شود.

-سونوگرافی کل شکم (سونوگرافی شکم): برای بررسی اندام های داخلی از جمله کبد، کیسه صفرا، مجاری صفراوی، طحال، پانکراس، کلیه ها و مثانه استفاده می شود.

-سونوگرافی زنان و زایمان: این آزمایشات سونوگرافی حاملگی است که از اولین لحظه بارداری شروع می شود. با کنترل سونوگرافی انجام شده در ماه های خاصی از بارداری؛

پیش بینی هفته بارداری

تشخیص ناهنجاری های مادرزادی

موقعیت جنین

موقعیت جفت

بسیاری از جزئیات را می توان تعیین کرد، مانند اینکه آیا بارداری چند قلو وجود دارد یا خیر.

-سونوگرافی لگن: رایج ترین نوع از روش تصویربرداری مورد استفاده برای نظارت بر سلامت جنین در دوران بارداری است. سونوگرافی لگن فقط برای کنترل در دوران بارداری استفاده نمی شود. بعلاوه؛ همچنین برای معاینه رحم، تخمدان ها، مثانه و غده پروستات استفاده می شود. سونوگرافی لگن را می توان در زنان به صورت شکم، واژینال و در مردان از طریق مقعد انجام داد.

-سونوگرافی داپلر رنگی: سونوگرافی داپلر و داپلر رنگی را می توان برای اندازه گیری و تجسم جریان خون با سونوگرافی داپلر رنگی استفاده کرد. همچنین می تواند سرعت و جهت حرکت جریان خون را اندازه گیری کند. این کار با استفاده از نقشه های رنگی به نام تصویربرداری های داپلر رنگی انجام می شود. سونوگرافی داپلر رنگی، که به طور گسترده برای تعیین اینکه آیا تجمع پلاک در شریان های کاروتید مانع از جریان خون به مغز می شود یا خیر، استفاده می شود، می تواند در بارداری های پرخطر که در آن نوزاد خطر تاخیر در رشد را دارد، استفاده شود.

-اکوکاردیوگرافی- اکو (ECG) همچنین به عنوان سونوگرافی قلب شناخته می شود. این نمونه ای از سونوگرافی داپلر است. می توان از آن برای ایجاد تصاویری از سیستم قلبی عروقی از طریق امواج صوتی و اندازه گیری جریان خون و حرکت بافت قلب در نقاط خاص استفاده کرد.

-سونوگرافی ترانس واژینال: می تواند اطلاعات دقیق تری نسبت به سونوگرافی لگن در معاینه اندام تناسلی زنان بدهد. پروب سونوگرافی در واژن قرار می گیرد و تصویر گرفته می شود. در سونوگرافی ترانس واژینال، مثانه باید خالی باشد. اسکن ترانس واژینال می تواند تصویر واضح تری را در اوایل بارداری ارائه دهد و در صورت چاقی ممکن است گزینه بهتری باشد.

-سونوگرافی ترانس رکتال: برای انجام سونوگرافی در غده پروستات استفاده می شود. برای اینکه امواج صوتی به سمت پروستات برود، پروب سونوگرافی در رکتوم قرار می گیرد. در این سونوگرافی، بیمار معمولاً به پهلوی چپ دراز می کشد و زانوهایش به سمت قفسه سینه خم شده است.

-سونوگرافی پستان: سونوگرافی سینه یا پستان  یکی از متداول ترین روش های معاینه پستان است که انجام آن علاوه بر ماموگرافی در زنان بالای 40 سال باعث افزایش دقت تشخیصی می شود.

-سونوگرافی کبد: اندازه، شکل و عملکرد کبد را تعیین می کند و می تواند برای تشخیص تومورها استفاده شود.

- سونوگرافی کلیه: اندازه، شکل و عملکرد کلیه ها را تعیین می کند و می تواند در تشخیص سنگ کلیه، کیست و تومور مفید باشد.

-سونوگرافی تیروئید : بیماری ها، ندول ها و کیست هایی که می توانند باعث اختلال عملکرد تیروئید شوند را بررسی می کند.

سونوگرافی سه بعدی: بعد دیگری به تصویر اولتراسوند اضافه می کند و به جای تصاویر دو بعدی تخت ساخته شده با سونوگرافی سنتی، تفاسیر سه بعدی ایجاد می کند.

سونوگرافی -4 بعدی: تصاویر سه بعدی افراد را در حال حرکت نشان می دهد.

سونوگرافی همچنین می تواند همراه با روش های مختلف تصویربرداری مانند سونوگرافی آندوسکوپی (EUS) استفاده شود.

آیا سونوگرافی مضر است؟

سونوگرافی عوارض جانبی شناخته شده ای ندارد. اشعه ایکس و توموگرافی از اشعه یونیزان برای تصویربرداری استفاده می کنند، در حالی که رزونانس مغناطیسی (MR) از میدان مغناطیسی استفاده می کند که در آن آهنربا استفاده می شود. از سوی دیگر، اولتراسوند از امواج صوتی با فرکانس بالا به جای تابش و آهنربا استفاده می کند. از آنجایی که روش قابل اعتمادی است، بهترین روش تصویربرداری به ویژه در پیگیری بارداری است.

با این حال، هنوز استفاده از آن برای تصویربرداری از نوزاد در رحم بدون توجیه پزشکی توصیه نمی شود.

قبل از سونوگرافی چه نکاتی را باید در نظر گرفت؟

سونوگرافی معمولاً نیاز به آمادگی خاصی ندارد.

بسته به ناحیه ای که باید سونوگرافی شود، مثانه ممکن است پر یا خالی باشد.

وسایل الکترونیکی مثل تلفن همراه و هم دوربین را نباید در اتاقی که در آن تصویربرداری اولتراسوند انجام می شود قرار داد.

جواهراتی مثل گردنبند و گوشواره در ناحیه ای که تصویربرداری انجام می شود باید حذف شوند.

داروها یا مکمل های گیاهی مورد استفاده قبل از تصویربرداری اولتراسوند باید به پزشک اطلاع داده شود.

سونوگرافی چقدر طول می کشد؟

تصویربرداری اولتراسوند معمولا بین 30 تا 60 دقیقه طول می کشد. فعالیت های عادی بلافاصله پس از سونوگرافی از سر گرفته می شود.

چه زمانی نتایج سونوگرافی در دسترس است؟

نتایج سونوگرافی معمولا در همان روز یا روز بعد در دسترس است. پس از آنالیز و ارزیابی تصاویر بدست آمده توسط رادیولوژیست متخصص، گزارشی تهیه می شود.

آزمایش سونوگرافی چیست؟ کجا استفاده می شود؟

تست اولتراسوند که عموماً به عنوان سونوگرافی یا سونوگرافی (USG) شناخته می شود، تصاویری از اندام های داخلی ارائه می دهد که می تواند نگرانی های بافت ها یا اندام های مورد نظر را تفسیر کند.

در اینجا اصطلاح "اولتراسوند" به صدایی اطلاق می شود که انسان نمی تواند بشنود، یعنی از 2 تا 18 مگاهرتز (MHz). در طول سونوگرافی، امواج صوتی با فرکانس بالا از مایعات بدن و بافت‌های نرم عبور می‌کنند و از سطوح ضخیم بازتاب می‌کنند و تصویری ایجاد می‌کنند. دستگاه مورد استفاده برای USG دارای یک مبدل است - یک دستگاه دستی متصل به فرستنده و مانیتور تصویربرداری.

هر چه فرکانس این امواج بیشتر باشد، کیفیت تصویر بهتر خواهد بود. با این حال، امواج فرکانس بالاتر به راحتی توسط بافت قابل جذب هستند. در عین حال، فرکانس‌های پایین‌تر نمی‌توانند به لایه‌های عمیق‌تر بافت‌ها نفوذ کنند یا تصاویر ایجاد شده کیفیت پایین‌تری دارند.

اولتراسوند در درجه اول به عنوان یک ابزار تشخیصی برای یافتن شرایط اندام های مختلف از جمله:

کبد

کلیه ها

شکم

قلب

ریه ها

كيسه صفرا

دستگاه تناسلی (آقایان و زنان)

غدد درون ریز - تیروئید، پانکراس و غیره

سونوگرافی همچنین می‌تواند تومورها، کیست‌ها، توده‌ها و رشد اضافی بافت‌های بدن را تشخیص دهد.

این به تشخیص مشکلات مربوط به بافت های نرم، رگ های خونی، مفاصل، استخوان ها، تاندون ها و ماهیچه ها کمک می کند.

می تواند به تعیین مشکلاتی مانند سندرم تونل کارپ، شانه یخ زده و آرنج تنیس بازان کمک کند.

در دوران بارداری، سونوگرافی در سه ماهه اول، دوم و سوم به ارزیابی رشد و تکامل جنین کمک می کند. سونوگرافی همچنین می تواند یک وسیله هدایت کننده برای روش هایی مانند بیوپسی، آزمایش های تاییدی قبل از تولد و سایر درمان ها باشد.

چرا یافتن بهترین مرکز آزمایش سونوگرافی مهم است؟

اگر پزشک برای تأیید تشخیص، سونوگرافی تجویز کرده است، اولین قدم این است که بهترین کلینیک آزمایش سونوگرافی را در نزدیکی خود بیابید. اسکن اولتراسوند و بیوپسی به پزشکان در دریافت اطلاعات در مورد بافت ها و اندام های بدن کمک می کند.

پزشک می تواند از تصاویر اسکن به یکی از این دو دلیل استفاده کند:

تایید تشخیص یا

شرایط مشکوک را رد کنید

اسکن به پزشک اجازه می دهد تا تشخیص و برنامه درمانی مناسبی را طراحی کند. پیدا نکردن مرکز سونوگرافی با کیفیت خوب می‌تواند منجر به اسکن‌های بی کیفیت شود و در نتیجه باعث تفسیر نادرست نتایج آزمایش شود،

عدم تصویربرداری دقیق و

تصاویر با وضوح پایین

فاکتورهایی که باید در هنگام یافتن بهترین مرکز تست سونوگرافی در نظر گرفت

در اینجا عواملی وجود دارد که باید هنگام یافتن بهترین مرکز اسکن اولتراسوند در نزدیکی خود به آنها توجه کنید.

ثبت نام و مجوز: مراکز سونوگرافی باید تحت دستورالعمل ICMR ثبت و مجوز داشته باشند. مراکز سونوگرافی برای انجام آزمایشات قبل از تولد باید دارای مجوزPCPNDT (تکنیک های تشخیصی قبل از بارداری و پیش از تولد) باشند.

رادیولوژیست ها: اسکن اولتراسوند معمولا توسط رادیولوژیست واجد شرایط انجام می شود. این یک روش بسیار وابسته به کاربر است. بنابراین، تخصص و تجربه رادیولوژیست حیاتی است. رادیولوژیست ها به درک و تفسیر تصاویر برای انجام تشخیص دقیق کمک می کنند.

تجهیزات و فناوری: روش اولتراسوند حتی به دستگاه بستگی دارد. همه مراکز سونوگرافی مجهز به دستگاه های جدیدترین تکنولوژی نیستند. اسکن تاری با تصاویر با وضوح پایین نمی تواند تصویر واضحی از وضعیت داخلی ارائه دهد. حتی پزشک ممکن است تشخیص را با تصاویر اسکن ضعیف تأیید کند. یافتن یک مرکز اسکن با تکنولوژی و ماشین های پیشرفته که سونوگرافی را به طور موثر انجام می دهد و تصاویری با وضوح بالا ارائه می دهد بسیار مهم است.

هزینه ها: قیمت اسکن سونوگرافی بین مراکز تشخیصی، شهرها و نوع اسکن تجویز شده متفاوت است. با نزدیکترین مرکز سونوگرافی ثبت شده خود تماس بگیرید تا از هزینه ها مطلع شوید و بر اساس نیاز خود بهترین را انتخاب کنید.

مقالات پیشنهادی :

درمان لنف ادم چیست؟

 اکوی قلب جنین

 هزینه سونوگرافی سه بعدی رحم

مرکز سونوگرافی سینه

چیزهای دیگری که باید در مورد سونوگرافی بدانید

سونوگرافی داپلر سونوگرافی است که جریان خون را در وریدها و شریان هایی که از اندام های مختلف بدن عبور می کنند بررسی می کند.

سونوگرافی به تنهایی ممکن است به تشخیص بیماری خاصی کمک نکند. بسته به شرایط باید آزمایش‌ها یا ارزیابی‌های تصویربرداری اضافی انجام شود.

اشعه ایکس و رادیوگرافی با سونوگرافی متفاوت است. برخی از شرایط به جای سایر اسکن های تصویربرداری، تنها از طریق سونوگرافی مشخص می شوند.

اگر در مورد ایمنی سونوگرافی نگران هستید. سطوح مجاز امواج صوتی از بدن عبور می کند که هیچ آسیبی به اندام ها، بافت ها یا جنین وارد نمی کند. آنها روش های بسیار ایمن هستند.

اسکن اولتراسوند اسکن ضروری است که برای ارزیابی شرایط مختلف در اندام ها و بافت ها انجام می شود. اسکن های قبل از تولد با استفاده از امواج اولتراسوند انجام می شود که به عمق و در عین حال ایمن از جفت نفوذ می کند، بدون اینکه به مادر و کودک آسیب برساند.

USG به پزشک کمک می کند تا شرایط اصلی دوران بارداری، رشد جنین، قد، وزن و سایر پارامترها را تشخیص دهد. به طور مشابه، اسکن اولتراسوند و نمونه برداری از سایر اندام ها به پزشک کمک می کند تا بسیاری از اختلالات یا شرایط را در صورت وجود تجزیه و تحلیل کند.

 سونوگرافی شامل استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از اندام ها و سیستم های درون بدن است. یک دستگاه اولتراسوند تصاویری ایجاد می کند که امکان بررسی اندام های مختلف بدن را فراهم می کند. این دستگاه امواج صوتی با فرکانس بالا را ارسال می کند که از ساختارهای بدن منعکس می شود. مبدل گیرنده هایی دارد که این سیگنال ها را دریافت کرده و آنها را به سیگنال های دیجیتال تبدیل می کند و تصویری از اندام بدن را روی صفحه کامپیوتر تشکیل می دهد. سونوگرافی استاندارد طلایی برای بررسی سلامت جنین در زنان باردار است. این به متخصص زنان اجازه می دهد تا هرگونه ناهنجاری مادرزادی در جنین را تشخیص داده و اقدامات اصلاحی را انجام دهند.

بارداری یک مرحله بسیار مهم برای زوج ها است. آنها نه تنها می خواهند بهترین ها را برای کودک در حال رشد خود تعیین کنند، بلکه می خواهند یک بارداری راحت و بدون آزمایش های دقیق و تهاجمی داشته باشند. به لطف فناوری در حال تکامل، زندگی ما اکنون به سمت بهتر شدن تغییر کرده است. آنچه در چند دهه پیش ممکن نبود، اکنون به راحتی قابل دسترسی است.

تست کالر داپلر یک تست تصویربرداری محبوب است که برای زنان باردار در دوران بارداری تجویز می شود. نه تنها برای ثبت ضربان قلب نوزاد، یک داپلر رنگی جریان خون و رشد جنین را در رحم نیز بررسی می کند.

اسکن داپلر در سه ماهه سوم و ترجیحاً در آخرین مرحله بارداری انجام می شود تا هرگونه عارضه در نوزاد یا مادر رد شود. در حاملگی های پرخطر، آزمایش در مراحل اولیه انجام می شود.

سونوگرافی داپلر رنگی چیست؟

در دوران بارداری، سونوگرافی داپلر رنگی یکی از رایج‌ترین و در عین حال ذاتی‌ترین روش‌های تصویربرداری سونوگرافی داپلر است که جریان خون و سرعت گردش خون در رگ‌ها را شناسایی و ردیابی می‌کند.

تکنیک تصویربرداری رادیولوژی شامل استفاده ترکیبی از پالس-اکوی اولتراسوند با تکنیک‌های تصویربرداری داپلر اولتراسوند برای درک واضح و وضعیت رشد کودک در مادر است.

برخلاف تصویربرداری اسکن داپلر استاندارد، داپلر رنگی از یک کامپیوتر متصل برای تنظیم امواج صوتی ساطع شده در رنگ های مختلف استفاده می کند تا تصویری با رنگ نهایی تولید کند. تصویر رنگی مسیر و درک واضحی از جریان خون از طریق رگ های خونی مختلف در قلب جنین و سایر اندام های اصلی بدن ارائه می دهد.

ردیابی رنگی با تکنیک داپلر همچنین بافت های جامد جنین به ویژه دیواره های قلب را شناسایی می کند تا رشد مناسب و هرگونه ناهنجاری شایع یا ناتوانی مادرزادی در جنین در حال رشد را بررسی کند.

اهمیت سونوگرافی داپلر رنگی در دوران بارداری چیست؟

برخلاف اسکن های سونوگرافی استاندارد، روش داپلر رنگی به وضوح مسیر جریان خون و هرگونه انسداد در گردش خون در جنین در حال رشد را در دوران بارداری نشان می دهد.

سونوگرافی داپلر رنگی معمولاً دو بار در طول دوره بارداری تجویز می شود. در بارداری های پرخطر در هفته های 10-12 انجام می شود. در این مرحله، پزشک از این آزمایش برای بررسی ناهنجاری های رشدی رایج در جنین استفاده می کند.

در طول هفته های 31 تا 40، این آزمایش خطرات انقباض رشد داخل رحمی در نوزاد را تجزیه و تحلیل می کند. در طول فاز سه ماهه سوم، پزشک هرگونه ناهنجاری شایع مرتبط با قلب، وضعیت رشد ریوی و هرگونه خطر انسداد در گردش خون را به دلیل توسعه تومور بررسی می کند.

در موارد بسیار نادر، سونوگرافی داپلر رنگی وضعیتی به نام جفت آکرتا را نیز تشخیص می دهد. در این شرایط، جفت بسیار محکم به داخل رحم مادر متصل است که منجر به زایمان ناقص جفت پس از تولد می شود. پزشکان در چنین مواردی از داپلر رنگی برای خراش دادن جفت باقیمانده استفاده می کنند تا از عوارض در آینده جلوگیری کنند.

تست داپلر رنگی در دوران بارداری چگونه انجام می شود؟

اگر از هول دادن و تکان دادن مداوم در دوران بارداری نگران و خسته شده اید، داپلر رنگی یک روش بی خطر و بدون درد است. این شامل هیچ سوزنی نیست و نیازی به آمادگی خاصی برای آزمایش ندارد.

پس از تعیین تاریخ برای داپلر رنگی خود، تنها کاری که باید انجام دهید این است که قبل از شروع آزمایش در بیمارستان حاضر شوید و لباس بیمارستان را بپوشید. پس از آن، به شما پیشنهاد می شود مراحل ذکر شده را دنبال کنید:

سونوگرافی داپلر رنگی یک روش 30 تا 60 دقیقه ای است، بنابراین پزشک به شما توصیه می کند که با وقت آزاد آماده باشید.

هنگامی که شما آماده پوشیدن لباس بیمارستان هستید، باید روی میز دراز بکشید و از شما خواسته می شود که لباس را بلند کنید تا شکم نمایان شود.

سپس یک ژل مخصوص در سراسر شکم در معرض قرار داده می شود تا برای تصویربرداری اولتراسوند آماده شود.

سپس پزشک از یک پروب مبدل برای انتقال امواج صوتی به داخل شکم استفاده می کند و تصاویری را روی صفحه کامپیوتر تولید می کند.

سپس امواج صوتی برای ردیابی مسیر جریان خون و حتی بررسی حرکت خون در جنین به گرافیک تبدیل می شوند.

هنگامی که پزشک/تکنسین تمام تصویربرداری های لازم را پوشش داد، بیمار می تواند ژل را از روی شکم خود پاک کند و دوباره لباس خود را بپوشد.

هر زن باردار باید در طول دوره بارداری خود سونوگرافی داپلر رنگی انجام دهد تا هرگونه عوارض مربوط به جریان خون در جنین در حال رشد را رد کند.

مقالات پیشنهادی :

بخش تخصصی تصویربرداری جراحی و ارولوژی

بخش تخصصی بیوپسی

بخش تخصصی تصویر برداری اطفال و نوزادان

بخش تخصصی تصویر برداری کالر داپلر

سونوگرافی 4 بعدی

ما در مرکز سونوگرافی در تهران در الوند جدیدترین و پیشرفته ترین دستگاه سونوگرافی 4 بعدی را داریم. ما جدیدترین مبدل ترانس واژینال و ترانس رکتال 4 بعدی را داریم که در تشخیص بیماری های رحم و پروستات بسیار مفید است. سونوگرافی ترانس واژینال یک سونوگرافی داخلی است. این شامل اسکن با کاوشگر اولتراسوند است که در واژن یا راست روده قرار دارد. سونوگرافی ترانس واژینال معمولاً تصاویر بهتر و واضح تری از اندام های لگن زنانه ایجاد می کند، زیرا پروب اولتراسوند به این ساختارها نزدیک تر است. بیماران زن معمولاً یک رادیولوژیست زن را برای انجام مطالعات ترانس واژینال یا TVS ترجیح می دهند و ما پزشک زن را برای انجام این مطالعات در بیمارستان واردمان داریم.

مزایای سونوگرافی 3 بعدی / 4 بعدی

سونوگرافی 3 بعدی/4 بعدی می تواند نماهایی از لگن را بدست آورد که در سونوگرافی دو بعدی معمولی دیده نمی شود، به خصوص نماهایی از رحم. سونوگرافی دو بعدی می تواند نماهای طولی و عرضی رحم را بدست آورد. سونوگرافی سه بعدی نمای تاجی (یا C-plane) رحم را اضافه می‌کند و ما را قادر می‌سازد تصویری از رحم را که «جلو رو» است، دریافت کنیم.

سونوگرافی 3 بعدی/4 بعدی ممکن است به تشخیص و ارزیابی شرایط لگن کمک کند، از جمله:

سونوگرافی 4 بعدی/5 بعدی در مرکز الوند ، بهترین مرکز سونوگرافی در مرکز الوند ، بهترین رادیولوژیست زن در تهران ، آزمایش سونوگرافی در مرکز الوند ناهنجاری های مادرزادی رحم. برخی از زنان با تغییراتی در شکل رحم به دنیا می آیند (به عنوان مثال، رحم دو شاخ). تغییرات جزئی در شکل رحم غیر معمول نیست.

سونوگرافی 4 بعدی/5 بعدی مرکز الوند ، بهترین مرکز سونوگرافی در مرکز الوند ، بهترین رادیولوژیست زن درتهران ، آزمایش سونوگرافی در مرکز الوند محل پولیپ آندومتر. محل فیبروم های زیر مخاطی و ارزیابی هر جزء داخل دیواره.

سونوگرافی 4 بعدی/5 بعدی در مرکز الوند ، بهترین مرکز سونوگرافی در مرکز الوند ، بهترین رادیولوژیست زن در تهران ، آزمایش سونوگرافی در مرکز الوند محل قرارگیری دستگاه پیشگیری از بارداری داخل رحمی (IUCD)، به خصوص اگر IUCD به طور غیر طبیعی قرار داشته باشد (مثلاً به دیواره نفوذ کند). رحم).

سونوگرافی 4 بعدی/5 بعدی در مرکز الوند ، بهترین مرکز سونوگرافی در مرکز الوند ، بهترین رادیولوژیست و سونوگرافی خانم در تهران ، تست سونوگرافی در مرکز الوند بررسی سقط های مکرر و زایمان زودرس.

سونوگرافی عمومی ، ما خدمات کلی سونوگرافی زیر را ارائه می دهیم.

سونوگرافی قطعات کوچک

سونوگرافی قطعات کوچک معمولاً توده ها و برجستگی های کوچک را ارزیابی می کند، مانند موارد زیر:

اسکن تیروئید

اسکن اولتراسوند تیروئید برای بررسی کیست ها، ندول ها و ناهنجاری ها و ارزیابی اندازه و ارائه ارزیابی بعدی استفاده می شود.

اسکن اسکروتوم

اسکن اولتراسوند از کیسه بیضه برای ارزیابی توده قابل لمس، درد بیضه، توده های اپیدیدیم یا ناهنجاری ها استفاده می شود. همچنین برای ارزیابی اندازه کیسه بیضه و برای رد پیچش بیضه، هیدروسل و واریکوسل استفاده می شود.

برآمدگی

اسکن اولتراسوند نیز بر روی انواع توده ها و برجستگی های قابل لمس برای ارزیابی ماهیت آنها استفاده می شود.

سونوگرافی بدن خارجی

اسکن اولتراسوند برای بررسی وجود جسم خارجی و علامت گذاری محل برای برداشتن در صورت لزوم استفاده می شود.

سونوگرافی شکم

اسکن اولتراسوند برای ارزیابی پانکراس، آئورت، کبد، کیسه صفرا، مجاری صفراوی، کلیه ها و طحال استفاده می شود. همچنین برای بررسی وجود مایع در شکم (آسیت) استفاده می شود. سنگ های صفراوی، کیست های کبد و کلیه، آنوریسم آئورت و سایر ناهنجاری ها را می توان با سونوگرافی ارزیابی کرد.

سونوگرافی لگن (زنان)

اسکن اولتراسوند برای مشاهده رحم (رحم) و تخمدان ها برای مواردی مانند کیست تخمدان، اختلالات آندومتر، فیبروم، محل دستگاه پیشگیری از بارداری داخل رحمی (IUCD) یا سایر اختلالات برای درد لگن و سایر علائم استفاده می شود.

سونوگرافی کلیه

از اسکن اولتراسوند برای ارزیابی مثانه و کلیه ها برای بررسی سنگ ها، انسدادها، ضایعات و سایر ناهنجاری ها استفاده می شود.

سونوگرافی اسکلتی عضلانی

ما تعدادی سونوگرافی اسکلتی عضلانی را در کلینیک اولتراسوند انجام می دهیم.

اسکن شانه

اسکن اولتراسوند از شانه برای بررسی پارگی عضلانی و مایع مرتبط با روتاتور کاف، تورم و سابلوکساسیون مفصل آکرومیوکلاویکولار (AC) استفاده می‌شود و سر بلند تاندون دوسر (LHB) قابل ارزیابی است.

اسکن مچ پا

اسکن اولتراسوند از مچ پا برای ارزیابی تاندون ها و رباط ها از نظر آسیب و همچنین مفصل مچ پا برای بررسی مایعات استفاده می شود. پارگی و تاندونوپاتی تاندون آشیل را نیز می توان با تصویربرداری اولتراسوند به خوبی ارزیابی کرد.

اسکن زانو

اسکن اولتراسوند زانو برای ارزیابی رباط جانبی داخلی (MCL)، رباط جانبی جانبی (LCL)، چهار سر ران و تاندون کشکک از نظر کشیدگی و پارگی استفاده می شود. حفره پوپلیتئال همچنین از نظر کیست های بیکر، ترومبوز ورید عمقی (DVT) و سایر ناهنجاری ها بررسی می شود.

مقالات پیشنهادی : 

ام آر آی چیست؟

ترشح پستان

مرکز سونوگرافی سینه

ماموگرافی دیجیتال

اسکن آرنج

اسکن اولتراسوند از آرنج برای رد اپی کندیلیت جانبی (آرنج تنیس بازان) و اپی کندیلیت داخلی (آرنج گلف باز) و ارزیابی آسیب به قسمت های پایینی تاندون دوسر بازو و سه سر بازو استفاده می شود.

اسکن مچ دست

اسکن اولتراسوند از مچ دست برای بررسی تورم تاندون های مچ دست استفاده می شود. ناهنجاری De Querveins یک بیماری شایع در مچ دست است که با تصویربرداری اولتراسوند تشخیص داده می شود.

اسکن ماهیچه ساق پا

پارگی در ناحیه ماهیچه ساق پا را می توان به خوبی با سونوگرافی مشاهده کرد

سونوگرافی عروقی

ما در سونوگرافی عروق زیر تجربه داریم.

سونوگرافی داپلر کاروتید

اسکن اولتراسوند برای ارزیابی شریان‌هایی در گردن که خون مغز را تامین می‌کنند (شریان‌های کاروتید) از نظر بیماری که می‌تواند باعث انسداد جریان خون به مغز و در نتیجه باعث حمله ایسکمیک گذرا (TIA) و سکته شود، استفاده می‌شود.

غربالگری / نظارت بر آنوریسم آئورت

از اسکن اولتراسوند در آئورت شکمی برای ارزیابی آنوریسم استفاده می شود یا در صورت وجود آنوریسم شناخته شده، می توان اندازه آن را پیگیری کرد.

ترومبوز ورید عمقی (DVT)

برای بررسی DVT از سونوگرافی وریدهای عمقی پا استفاده می شود.

رادیولوژیست هایی را در نظر بگیرید که به اندازه کافی مجرب باشند تا تصاویر دقیق تهیه کنند در حالی که پزشک اسکن و تشخیص را توصیه کرده است. قبل از نهایی کردن یک مرکز، صلاحیت و تخصص رادیولوژیست ها را در نظر بگیرید.

یک مرکز معتبر برای هر آزمایش سونوگرافی در چندیگر انتخاب کنید. کل این روش را بدون دردسر انجام دهید و درمان مناسب را برای بیماری های سلامتی خود دریافت کنید.

اسکن با امواج فراصوت

سونوگرافی ایمن ترین روش برای مشاهده داخل بدن انسان است. این شامل استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا است که برای بدن انسان بی ضرر است. اسکن اولتراسوند می تواند تقریباً در هر زمینه ای از شناسایی بیماری کمک کند. در بارداری مفید است، می توان آن را برای سینه، زیر شکم، بالای شکم- کبد، لوزالمعده و غیره، کیسه بیضه، استخوان ها، مفاصل، گردن و غیره انجام داد. سونوگرافی ابزار ارزشمندی است و در دستان درست می تواند اکثر شبهات مربوط را برطرف کند.

اسکن PET-CT

پت سی تی اسکن کل بدن یک تست تصویربرداری تشخیصی است که عمدتاً برای تشخیص سرطان و چندین بیماری دیگر استفاده می شود. PET-CT Scan آزمایشی است که بر روی دستگاه مخصوصPET-CT انجام می شود که 2 اسکن را با هم انجام می دهد:

اسکن PET

توموگرافی انتشار پوزیترون یا جزء اسکن PET نشانگر جذب فعال ترین سلول ها در بدن است. در طول آزمایش، دوز کمی از ردیاب رادیواکتیو به بیمار تزریق می شود. این مولکول یک ایزوتوپ است که به طور فعال توسط اکثر سلول های سرطانی فعال در بدن جذب می شود. جذب ردیاب توسط جزء اسکنPET در اسکنPET/CT اندازه گیری می شود تا بیشتر سرطان ها را برجسته و مشخص کند.

سی تی اسکن : توموگرافی کامپیوتری یا سی تی اسکن برای تشخیص آناتومیکی بدن استفاده می شود. یک سی تی اسکن با کیفیت تشخیصی همراه با اسکن PET برای ارزیابی آناتومیکی آزمایش ها انجام می شود. قبل از اسکن، به همه بیماران کنتراست خوراکی (مثبت / منفی) برای نوشیدن داده می شود. در طول اسکن، کنتراست داخل وریدی تزریق می شود (مگر اینکه کراتینین بالا باشد / سابقه حساسیت قبلی / به تشخیص پزشک معرف).

چه افرادی به بیماری تیروئید دچار می شوند؟

افراد در هر گروه سنی ممکن است به بیماری تیروئید مبتلا شوند. در حالی که برخی ممکن است در بدو تولد دچار آن شوند، برخی دیگر با افزایش سن ممکن است به آن مبتلا شوند. با این حال، این بیماری در زنان بیشتر از مردان است. از آنجایی که بیماری تیروئید غیر معمول نیست، مشخص شده است که بیش از 20 میلیون نفر در هند به نوعی مشکل تیروئید دارند.

در این صورت می توانید انتظار داشته باشید که دچار اختلال تیروئید شوید

1. سابقه خانوادگی بیماری تیروئید دارید
2. شما از دارویی استفاده می کنید که دارای ید بالایی است
3. شما بزرگتر از 60 سال هستید یا زنی در حال یائسگی است
4. شما از یک بیماری خاص مانند سندرم ترنر، آرتریت روماتوئید، لوپوس، نارسایی اولیه آدرنال، دیابت نوع 1، کم خونی خطرناک رنج می برید.
5. در گذشته دچار بیماری تیروئید یا سرطان شده اید

مقالات پیشنهادی :

سونوگرافی آنومالی

سونوگرافی تیروئید

اسکن آنومالی یا غربالگری جنین

سونوگرافی شبانه روزی

تشخیص زودهنگام بیماری تیروئید با سونوگرافی در محالی

سونوگرافی تیروئید یک روش بدون درد و غیر تهاجمی است که از امواج صوتی برای تولید تصاویری از داخل گردن استفاده می کند. می تواند به بررسی تیروئید شما برای ناهنجاری هایی مانند تومورها، ندول ها و کیست ها کمک کند.

مزایای سونوگرافی تیروئید

اگر غده تیروئید شما به درستی کار نمی کند یا در حین معاینه فیزیکی احساس می کند که یک توده یا گره روی تیروئید شما وجود دارد، ممکن است پزشک شما یک سونوگرافی تیروئید را تجویز کند. اسکن تیروئید می تواند به تعیین غده تیروئید کم کار یا بیش فعال کمک کند. این روش تشخیصی تصاویری با وضوح بالا از غده شما ارائه می دهد تا به پزشک شما کمک کند تا وضعیت پزشکی شما را درک کند و برنامه درمانی مناسب را برای شما ارزیابی کند. اگر پزشک شما بخواهد برای بررسی بافت های اطراف تیروئید شما برای هر گونه شرایط موجود، بیوپسی انجام دهد، اسکن اولتراسوند نیز مفید است.

سونوگرافی بارداری در حال حاضر انتخاب محبوب بسیاری از زوج ها است. این به زنان آرامش خاطر می‌دهد که می‌دانند بارداری سالمی دارند و به آمادگی برای زایمان کمک می‌کند. اگر هر گونه ناهنجاری به موقع تشخیص داده شود، خطرات آن در دوران بارداری و زایمان محدود می شود.

سونوگرافی جنین

یکی از پرکاربردترین کاربردهای سونوگرافی، سونوگرافی جنین است. سونوگرافی جنین روشی است که با استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا تصاویری از نوزاد و همچنین اندام تناسلی مادر مانند رحم، تخمدان و غیره ضبط می کند تا به طور منظم رشد جنین را زیر نظر بگیرد. در مورد جنین و همچنین تشخیص ناهنجاری های جنین یا ناهنجاری های مادر تا بتوان مداخله زودهنگام برای به حداقل رساندن تاثیر انجام داد.

میانگین تعداد اسکن سونوگرافی از بارداری به پریود دیگر متفاوت است. در کنار سونوگرافی معمولی، برخی از انواع پیشرفته‌تر سونوگرافی نیز به تدریج استفاده می‌شوند مانند سونوگرافی رنگی، سونوگرافی سه بعدی، سونوگرافی چهار بعدی و اکوکاردیوگرافی جنین.

پس با سونوگرافی جنین چه باید کرد؟

 سونوگرافی جنین ممکن است به دلایل مختلفی مورد استفاده قرار گیرد. یکی از آنها نظارت بر رشد جنین و مادر است. علاوه بر این، پزشک ممکن است هنگام تشخیص مشکلات در سونوگرافی قبلی یا آزمایش خون، سونوگرافی بارداری را تجویز کند. سونوگرافی را می توان برای اهداف ساده تری نیز انجام داد، مانند اینکه والدین می خواهند به طور منظم تصاویر کودک خود را قبل از تولد رسمی نوزاد ببینند یا در برخی موارد سونوگرافی برای تعیین جنسیت جنین. . با این حال، دلایل فوق به طور کلی توصیه نمی شود، به خصوص برای سونوگرافی برای تعیین جنسیت جنین.

سونوگرافی جنین به طور کلی برای مادر و نوزاد بی خطر است زیرا مکانیسم سونوگرافی استفاده از امواج صوتی برای تشخیص و نمایش تصاویر به دست آمده بر روی صفحه بدون استفاده از اشعه یونیزان است، بنابراین هیچ ضرری ندارد. برای سلامت. علاوه بر این، سونوگرافی مرسوم جنین یک روش غیر تهاجمی است و از روش های جراحی استفاده نمی کند، بنابراین خطر عفونت یا اسکار وجود ندارد.

برخی از تکنیک های پیشرفته سونوگرافی جنین اغلب اعمال می شود

تکنیک‌های پیشرفته سونوگرافی جنین می‌تواند تصاویر سونوگرافی را واضح‌تر و دقیق‌تر کند. آنها اطلاعات مورد نیاز برای تشخیص دقیق را در اختیار پزشکان قرار می دهند. برخی از تکنیک های رایج اولتراسوند:

سونوگرافی ترانس واژینال: این تکنیک به ارائه تصویر واضح تری از جنین کمک می کند، اغلب در مراحل اولیه بارداری استفاده می شود، زمانی که انواع دیگر سونوگرافی نمی تواند تصاویر واضحی ارائه دهد. در این روش از یک کاوشگر اولتراسوند استفاده می شود که در واژن مادر قرار داده می شود و تصاویر حاصل بر روی مانیتور نمایش داده می شود. سونوگرافی سه بعدی: برخلاف سونوگرافی دو بعدی سنتی، سونوگرافی سه بعدی تصویر کلی تری برای ارزیابی عرض، ارتفاع و عمق جنین ارائه می دهد. روش‌های انجام سونوگرافی سه‌بعدی مشابه روش‌های سایر سونوگرافی‌ها است، اما از مبدل‌ها و نرم‌افزارهای ویژه برای ایجاد تصاویر سه‌بعدی استفاده می‌شود. این روش همچنین نیازمند آموزش کامل تکنسین های انجام سونوگرافی است، بنابراین در عمل به ندرت از آن استفاده می شود. سونوگرافی 4 بعدی شکل خاصی از سونوگرافی سه بعدی است، اما نتایج سونوگرافی 4 بعدی از یک فیلم متحرک از جنین ایجاد می شود. این به پزشکان و همچنین والدین نوزاد کمک می کند تا بتوانند چهره و حرکات کودک را بهتر ببینند.

اکوکاردیوگرافی جنین: این تکنیک زمانی انجام می شود که پزشکان مشکوک باشند که جنین دارای علائم نقص مادرزادی قلب است. این روش مشابه سونوگرافی غیر تهاجمی جنین است، اما زمان بیشتری می برد زیرا باید واضح ترین تصاویر را دریافت کند که اندازه، شکل، ساختار و فعالیت قلب کودک شما را نشان دهد. می توان تشخیص دقیق داد.

هدف از سونوگرافی جنین

بسته به زمان بارداری، سونوگرافی جنین ممکن است با اهداف مختلفی مانند:

در 3 ماه اول سونوگرافی جنین برای موارد زیر انجام می شود:

بارداری مادر را تایید کنید، سن حاملگی و تاریخ تخمینی زایمان را تعیین کنید ضربان قلب جنین را بررسی کنید، در صورت وجود ناهنجاری‌ها را بررسی کنید ناهنجاری‌های احتمالی جفت، رحم، تخمدان‌ها را بررسی کنید... تشخیص حاملگی خارج از رحم یا خطر سقط جنین در سه ماهه دوم و سوم بارداری:

نظارت بر رشد و وضعیت جنین تعیین جنسیت نوزاد جفت را بررسی کنید که آیا انسداد دهانه رحم یا جدا شدن جفت نابالغ است یا خیر. ویژگی های سندرم داون را بررسی کنید (معمولاً بین هفته های 13-14 بارداری انجام می شود). نقایص مادرزادی یا ناهنجاری در ساختار یا جریان خون جنین را بررسی کنید تا مشخص شود که آیا جنین اکسیژن کافی دریافت می کند یا خیر. تشخیص مشکلات تخمدان یا رحم مادر. طول دهانه رحم را اندازه گیری کنید، سوراخ دهانه رحم را اندازه گیری کنید تا خطر زایمان زودرس را بررسی کنید، یا تکنیک های دیگری مانند آمنیوسنتز را راهنمایی کنید. مرگ جنین را تایید کنید.

مقالات پیشنهادی :

سونوگرافی واژینال در تهران

سونوگرافی غربالگری دوم

سونوگرافی غربالگری اول

سونوگرافی بارداری

سونوگرافی: برخی از اساسی ترین چیزهایی که باید بدانید

عملکرد دستگاه اولتراسوند

مبدل مهمترین بخش دستگاه اولتراسوند است که یک دستگاه فشرده است اما دارای ساختارهایی است که قادر به ارسال و دریافت سیگنال های امواج صوتی هستند. هنگامی که موج جینسنگ ساطع می شود، به بدن منتقل می شود، به اندامی که باید بررسی شود، موج صوتی تا حدی جذب می شود، بقیه به مبدل باز می گردند. بسته به ویژگی های هر ساختار اندام، سرعت انتشار صدا متفاوت است. بر اساس شدت و زمان امواج صوتی منعکس شده، کامپیوتر تصویر مربوطه را تجزیه و تحلیل و تولید می کند.

 تصویر اولتراسوند

خروجی فرآیند اولتراسوند، تصاویری است که بر روی یک مانیتور به دست می آید که به عنوان تصاویر اولتراسوند نیز شناخته می شود. این تصاویر برای کمک به پزشکان معالج در تشخیص دقیق‌ترین و جامع‌ترین آسیب‌های بافت‌ها و اندام‌ها منتقل می‌شود و از این طریق یک برنامه درمانی مناسب تهیه می‌شود.

میانگین طول فمور جنین 30 هفته

علاوه بر شاخص وزن جنین، شاخص طول فمور یکی از پارامترهای ضروری برای کمک به مادر در شناخت وضعیت رشد جنین در رحم است. پزشک می تواند طول استخوان ران را از هفته چهاردهم بارداری تا هفته سی ام بارداری اندازه گیری کند، میانگین طول استخوان ران جنین چقدر است؟

1. شاخص طول فمور جنین 30 هفته ای چقدر طبیعی است؟

شاخص طول فمور جنین - شاخص FL شاخصی است که بر اساس هفتگی سن محاسبه می شود، از هفته چهاردهم بارداری پزشکان می توانند طول استخوان ران جنین را اندازه گیری کنند. این شاخص یکی از پارامترهای ضروری است که در هر معاینات دوره ای قبل از زایمان برای ارزیابی رشد طبیعی جنین در دوران بارداری اندازه گیری می شود.

در زیر شاخص طول طبیعی استخوان ران جنین 30 هفته ای بر حسب میلی متر آمده است:

جنین 30 هفته ای: طول استخوان ران بین 53-63، مقدار متوسط 56 میلی متر 30 هفته نوزاد 1 روزه: طول استخوان ران بین 53-63، میانگین مقدار 57 میلی متر 30 هفته جنین 3 روزه: طول استخوان ران بین 236 -296، میانگین مقدار 265 میلی‌متر است. : طول استخوان ران بین 243 تا 307 است، مقدار متوسط 275 میلی متر است، زمانی که جنین تنها داشته باشد اگر طول استخوان ران طبیعی باشد، مادران می توانند با خیال راحت از تولد نوزاد خود استقبال کنند.

2. عوامل اصلی موثر بر طول فمور جنین

فاکتورهای زیادی بر طول استخوان ران جنین در دوران بارداری تاثیر می گذارد، اما 4 عامل اصلی به شرح زیر وجود دارد:

عوامل ژنتیکی: یکی از عوامل تعیین کننده طول استخوان ران جنین است. کودکان، معمولاً حدود 23٪. این بدان معناست که والدین قدبلند احتمال بیشتری برای داشتن فرزندان قد بلند دارند. تغذیه: زمانی که در رحم مادر است، تغذیه جنین به طور کامل توسط مادر تامین می شود، بنابراین تغذیه مادر نقش بسیار مهمی در رشد قد، وزن و قد دارد.

محیط زندگی: بر اساس مطالعه ای ، مادرانی که در محیط های آلوده زندگی می کنند، وزن و قد فرزندانشان در مقایسه با مادرانی که در محیطی سبز، هوای پاک و تمیز زندگی می کنند، حدود 9 درصد کاهش می یابد. بنابراین، مادران باید خانه و محیط اطراف را تمیز نگه دارند و از قرار گرفتن در معرض هوای آلوده خودداری کنند. عادات بد: تا دیروقت بیدار ماندن، نوشیدن زیاد نوشابه، قهوه ، الکل یا سیگار کشیدن یکی از عادات بدی است که مستقیماً بر رشد جنین تأثیر می گذارد.

3. مادران در سن 30 هفته جنین چه کنند؟

همه مادران باردار می خواهند فرزندانشان سالم باشند و از نظر وزن، قد و سلامت به طور جامع رشد کنند. برای انجام این کار، مادران باید موارد زیر را انجام دهند:

در هفته 30 بارداری، مادران باید با مواد غذایی غنی از پروتئین، ویتامین های C، D، کلسیم، اسید فولیک و... برای کمک به جنین مکمل های غذایی را دریافت کنند. جنین در رحم سالم رشد می کند و از سوزش سر دل در دوران بارداری جلوگیری می کند. مادران باید هر روز آب کافی بنوشند، معاینات دوران بارداری را به طور منظم انجام دهند، به خصوص در 3 ماه آخر بارداری. از مصرف غذاها و نوشیدنی هایی که بر سلامت مادر و نوزاد تأثیر می گذارد مانند کیک، غذاهای کنسرو شده، نوشیدنی های الکلی یا محرک خودداری کنید. به طور خلاصه: طول فمور جنین یک شاخص مهم است که مستقیماً روی قد و رشد کودک بعداً تأثیر می گذارد. بنابراین در هر هفته سنی که شاخص های جنینی از جمله شاخص طول استخوان ران در حد مجاز باشد، جنین تا زمان تولد به طور طبیعی رشد می کند.

مرکز رادیولوژی و سونوگرافی الوند در ارائه بهترین خدمات پیشگام است 

سونوگرافی سینه یا پستان؛سونوگرافی سینه چیست؟سونوگرافی پستان یک آزمایش پزشکی غیرتهاجمی است که از امواج صوتی (نه اشعه ایکس) از یک واحد دستی به نام مبدل برای تولید تصاویری از داخل سینه استفاده می کند.

در صورتی که ماموگرافی دیجیتالشما توده ای را نشان دهد یا اگر توده ای در طول معاینه پستان احساس شود که ممکن است در ماموگرافی دیده شود یا نباشد، آزمایش سونوگرافی ممکن است مفید باشد. معاینه سونوگرافی پستان به عنوان یک آزمایش غربالگری محسوب نمی شود و جایگزین ماموگرافی نیز نمی شود.

دستگاه اولتراسوند می تواند تصویری ایجاد کند که اغلب به رادیولوژیست اجازه می دهد بین کیست پر از مایع و توده جامد تمایز قائل شود. ماموگرافی این تمایز را ایجاد نمی کند، اگرچه در تشخیص میکروکلسیفیکاسیون ها که می تواند نشانه اولیه سرطان سینه باشد، بهتر از سونوگرافی است.

سونوگرافی پستان بررسی بافت پستان با استفاده از اسکن اولتراسوند است. اولتراسوند از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویری از بدن استفاده می کند که روی صفحه نمایش داده می شود.

سونوگرافی پستان به تشخیص توده های پر از مایع در سینه (کیست) از توده های جامد که ممکن است سرطانی یا خوش خیم (غیر سرطانی) باشند، کمک می کند. معاینه سینه‌های زنان جوان‌تر اغلب مفید است، زیرا بافت پستان بسیار متراکم‌تر از زنان مسن‌تر است و این تراکم می‌تواند تشخیص یک ناهنجاری را در صورت انجام ماموگرافی سخت‌تر کند.

سونوگرافی همچنین برای تشخیص مشکلاتی مانند عوارض ورم پستان (عفونتی که اغلب در دوران شیردهی اتفاق می‌افتد)، برای ارزیابی ترشحات غیرطبیعی نوک پستان، مشکلات کاشت پستان، و برای هدایت قرار دادن سوزن در طول بیوپسی استفاده می‌شود.

اگر سوالی در مورد ماموگرافی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان ماموگرافی یا سونوگرافی تجویز کرده است

می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و ماموگرافی الوند در تماس باشید.

تجهیزات سونوگرافی

دستگاه اولتراسوند دستگاهی است که شامل یک کامپیوتر، لوازم الکترونیکی، یک صفحه نمایش و یک مبدل است. مبدل وسیله ای کوچک و دستی است که توسط یک سیم مخصوص به اسکنر متصل می شود. مبدل امواج صوتی نامفهوم را به سینه می فرستد و سپس پژواک های برگشتی را از بافت سینه تشخیص می دهد. تصویر اولتراسوند بلافاصله بر روی صفحه نمایش دستگاه قابل مشاهده است، که بسیار شبیه یک کامپیوتر یا مانیتور تلویزیون است.

کاربردهای رایج سونوگرافی سینه:

یافته های مشاهده شده در ماموگرافی دیجیتال یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی را بیشتر ارزیابی کنید.
یک توده قابل لمس پستان را ارزیابی کنید. برای تعیین اینکه آیا توده سینه پر از مایع است (کیست) یا توده جامد.
سعی کنید علت علائم پستان مانند درد کانونی، قرمزی یا ترشحات نوک سینه را پیدا کنید.
زنان زیر 30 سال یا زنانی که ممکن است باردار یا شیرده باشند و یک توده قابل لمس داشته باشند، تصویر کنید.
برای روش های کم تهاجمی مانند آسپیراسیون کیست یا بیوپسی با سوزن مرکزی راهنمایی ارائه دهید.
چگونه برای آزمون آماده شوم؟
از شما خواسته می‌شود که لباس‌های خود را از کمر به بالا درآورید و در طول عمل یک لباس مخصوص بپوشید، بنابراین حتماً یک تاپ به راحتی بپوشید.

روش چگونه انجام می شود؟

بیمار بر روی  تخت دراز خواهید کشید و دستتان را بالای سرتان بالا ببرید. یک ژل بر پایه آب که گرم شده است روی ناحیه سینه مورد مطالعه اعمال می شود. این ژل به ترانسدیوسر کمک می کند تا با سینه تماس پیدا کند و هوای بین مبدل و پوست را از بین می برد. سپس رادیولوژیست مبدل را روی پوست قرار می دهد و آن را به جلو و عقب در ناحیه مورد نظر حرکت می دهد

مدت زمان آزمون چقدر است؟

معاینه اولتراسوند بسته به یافته های ماموگرافی و معاینه فیزیکی معمولاً در 15 تا 30 دقیقه تکمیل می شود.

در حین و بعد از سونوگرافی چه چیزی را تجربه خواهم کرد؟
اکثر معاینات سونوگرافی کاملاً بدون درد هستند. به طور کلی هیچ ناراحتی از فشار وجود ندارد زیرا مبدل بر روی ناحیه مورد بررسی فشار داده می شود. اگر ناحیه‌ای دارید که از قبل حساس شده است، ممکن است مقداری فشار یا درد موقتی جزئی از مبدل احساس کنید.

چه کسی آزمون را تفسیر می کند؟
یک رادیولوژیست، یک پزشک آموزش دیده برای تفسیر تست های رادیولوژی پستان، تصاویر را ارزیابی می کند و گزارش امضا شده ای را برای پزشک ارجاع دهنده شما ارسال می کند.

نتایج خودرا چگونه میتوانم دریافت کنم؟ رادیولوژیست نتایج سونوگرافی را پس از انجام آزمایش با شما در میان می گذارد.

تشخیص زودهنگام از طریق غربالگری جامع پستان در درمان سرطان پستان کلیدی است.  که سرطان پستان موضعی و زود تشخیص داده شود. غربالگری کامل سرطان سینه بهترین ابزار برای تشخیص زودهنگام است. هنگامی که بیشتر زنان به تشخیص سرطان سینه فکر می کنند، به طور خودکار به ماموگرافی فکر می کنند. ماموگرافی برای ارزیابی بافت غیرطبیعی سینه کاملا ضروری است، اما سونوگرافی پستان به همان اندازه مهم است.

سونوگرافی پستان یک آزمایش تصویربرداری بی خطر و بدون درد است که از امواج صوتی برای بررسی اینکه آیا توده سینه یک توده جامد است یا پر از مایع (کیست) استفاده می کند. در عوض، امواج صوتی که آزمایش از آن برای تولید تصویری از ساختارهای داخلی سینه استفاده می‌کند.

در حالی که سونوگرافی سینه جایگزین نیاز به ماموگرافی نمی شود، این نوع غربالگری سینه می تواند نتایج غیرطبیعی را بررسی کند.در حال حاضر، سونوگرافی پستان تنها آزمایش غیر تهاجمی برای تعیین کیست بودن توده غیرطبیعی است. بدون سونوگرافی پستان، تنها راه تشخیص کیست از طریق بیوپسی پستان است که نیاز به خارج کردن مایع از طریق سوزن دارد.

چرا از سونوگرافی سینه استفاده می شود؟
سونوگرافی پستان اغلب برای ارزیابی مشکلات تشخیص داده شده در طول معاینه فیزیکی معمول یا ماموگرافی استفاده می شود. اگر ماموگرافی شما یک توده غیرطبیعی را تشخیص داد، یا پزشک در طول معاینه دستی پستان، توده ای را احساس کرد، سونوگرافی سینه قدم مناسب بعدی است.

در حالی که بیشتر توده ها خوش خیم هستند، تشخیص زودهنگام سرطان سینه تا حد زیادی نتیجه کلی شما را بهبود می بخشد. در زنانی که قبلاً سرطان سینه تشخیص داده شده است، از سونوگرافی سینه برای بررسی غدد لنفاوی زیر بغل استفاده می‌شود که نشان می‌دهد آیا سرطان گسترش یافته است یا خیر.

سونوگرافی پستان نیز بهترین تست تشخیصی برای زنان جوان است که به طور طبیعی بافت سینه متراکم و غدد شیر فراوان دارند. تشخیص بافت غدد متراکم از توده های سرطانی در ماموگرافی سنتی دشوار است، بنابراین سونوگرافی پستان می تواند تصویر واضح تری ارائه دهد.

اگر ماموگرافی انجام دهید، نتایج نشان می دهد که آیا بافت سینه متراکم دارید یا خیر. در مرکز سینه بدفورد در لس آنجلس، کالیفرنیا، دکتر ریچاردسون و دکتر ممسیک همیشه سونوگرافی پستان را برای ارزیابی تشخیصی کامل توصیه می کنند اگر بافت سینه متراکم دارید.

برای زنان حامل ژن جهش یافته BRCA1 یا BRCA2، نگرانی وجود دارد که قرار گرفتن محدود در معرض اشعه تولید شده توسط ماموگرافی می تواند به DNA آسیب برساند. در مطالعه ای که توسط مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشگاه تورنتو، کانادا انجام شد، مشخص شد که هیچ ارتباطی بین قرار گرفتن در معرض اشعه در ماموگرافی و سرطان سینه وجود ندارد. صرف نظر از این، استفاده از سونوگرافی این احتمال را که ممکن است در آینده نگران کننده باشد را از بین می برد.

 سونوگرافی سینه چرا و چه زمانی انجام می شود؟

سونوگرافی پستان معمولاً برای تکمیل ماموگرافی انجام می شود: این ارزیابی طبیعی پستان است. این امکان را برای تکمیل تفسیر ماموگرافی دشوار یا تجزیه و تحلیل دقیق هر ناهنجاری مشاهده شده فراهم می کند. این پزشک را راهنمایی می کند و به او کمک می کند تا بدون پیش داوری در مورد ماهیت بدخیم یا خوش خیم آن تصمیم بگیرد که آیا معاینات دیگری مانند نمونه (بیوپسی) را برای مشخص کردن ماهیت یک ناهنجاری انجام دهد یا خیر.

در برخی موارد، سونوگرافی سینه را می توان به تنهایی انجام داد، به عنوان مثال در دختران جوانی که تراکم سینه آنها تفسیر ماموگرافی را دشوار می کند یا در زنان باردار که انجام اشعه ایکس برای آنها توصیه نمی شود.

سونوگرافی یک معاینه بدون درد و با تابش با استفاده از سونوگرافی است.

سونوگرافی سینه چگونه است؟

منشی از بیمار استقبال می کند و پرونده اداری او را تکمیل می کند. سپس او را به اتاق انتظار هدایت می کند. یک تکنسین او را برمی دارد و در اتاق سونوگرافی می گذارد. بیمار بدون پیراهن روی تخت دراز کشیده است. اتاق سونوگرافی برای تسهیل خواندن تصاویر در تاریکی است.

برای انجام معاینه، رادیولوژیست ژل را روی پوست قرار می دهد. این امر انتقال اولتراسوند را تسهیل می کند. او نواحی مختلف سینه های مربوطه را مطالعه می کند و در مورد آنچه می بیند نظر می دهد. او عموما برای تهیه گزارش خود عکس می گیرد.

نتیجه معاینه (فایل تصویر و گزارش) عموماً در همان روز به بیمار داده می شود، مگر اینکه معاینه اضافی درخواست یا انجام شده باشد (MRI، بیوپسی و...).

چگونه برای سونوگرافی انجام شویم؟

سونوگرافی سینه نیاز به آمادگی خاصی ندارد و در هر زمانی قابل انجام است. نیازی به روزه گرفتن یا رژیم غذایی خاصی نیست.

ماموگرافی چیست وطور انجام کی شود؟

ماموگرافی یک اشعه ایکس است که به شما امکان می دهد ساختار داخلی سینه ها را برای تشخیص هر گونه ناهنجاری تجسم کنید. در این روش از اشعه ایکس استفاده می شود. این می تواند توسط یک پزشک عمومی یا متخصص در صورت بروز ناهنجاری در لمس پستان، برای معاینه یا به عنوان بخشی از کمپین های غربالگری سازمان یافته تجویز شود. ماموگرافی را می توان در صورت لزوم با سونوگرافی پستان تکمیل کرد: این یک ارزیابی طبیعی سنولوژیک است.

غربالگری فردی اغلب از سن 40 سالگی توسط پزشک معالج یا متخصص زنان و سپس هر دو سال یکبار در زنان بدون هیچ عامل خطر خاصی تجویز می شود.

پایش سنولوژیک سالانه در زنانی انجام می‌شود که قبلاً سرطان سینه داشته‌اند یا سابقه خانوادگی سرطان پستان دارند یا دارای استعداد خانوادگی قابل توجهی برای ابتلا به سرطان پستان مرتبط با جهش ژنتیکی یا مشکوک به جهش ژنتیکی هستند.

مقالات پیشنهادی :

بیوپسی سینه

عکس رنگی رحم با بی حسی در تهران

سونوگرافی تشخیص جنسیت

ماموگرافی چگونه انجام می شود؟

منشی مطب رادیولوژی ضمن خوش آمدگویی به بیمار و تکمیل پرونده اداری وی. سپس او را به اتاق انتظار هدایت می کند. دستیاری کننده مسئول انجام معاینه می آید تا او را بگیرد. او را در اتاق ماموگرافی می گذارد و از او می خواهد بدون پیراهن برود. در این مدت، او پرونده ماموگرافی خود را با سؤال از تاریخچه، علائم احتمالی اش آماده می کند. سپس، او عکس‌ها را می‌گیرد (حداقل 2 تا در هر سینه). برای افزایش کیفیت تصاویر و کاهش دوز تشعشع باید سینه را فشرده کرد. بسته به نتیجه اولین عکس‌ها، ممکن است رادیولوژیست عکسن‌های اضافی را درخواست کند، "هراس نکنید!"، این لزوماً به معنای وجود ناهنجاری نیست.

بیمار به اتاق سونوگرافی هدایت می شود تا با رادیولوژیست ملاقات کند که معاینه بالینی پستان را انجام می دهد و روی تصاویر نظر می دهد. پزشک در صورت لزوم ماموگرافی را با سونوگرافی پستان تکمیل می کند.

نتیجه معاینه (فایل تصویر و گزارش) عموماً در همان روز به بیمار داده می شود، مگر اینکه معاینه اضافی درخواست یا انجام شده باشد (MRI، بیوپسی و...).

در صورت غربالگری سازمان یافته، پرونده بیمار توسط خواننده دوم بررسی می شود و نتایج نهایی طی 2 تا 3 هفته از طریق پست برای وی ارسال می شود.

آیا عوارض جانبی دارد ؟

ماموگرافی شامل حداقل تابش بدون عوارض جانبی یا خطر است. گاهی اوقات هنگامی که سینه هنگام عکس گرفتن فشرده می شود کمی ناراحتی ایجاد می کند.

چگونه برای قرار ملاقاتم به درستی آماده شوم؟

ایده آل برای زنان قبل از یائسگی، انجام ماموگرافی در قسمت اول سیکل قاعدگی (به طور ایده آل بین روز 3 تا 10 بعد از شروع پریود) است زیرا سینه ها در این زمان درد کمتری دارند و معاینه راحت تر است. برای زنان یائسه، ماموگرافی را می توان در هر زمانی انجام داد زیرا دیگر سیکل وجود ندارد.

از نظر عملی مهم است که زیورآلات خود را بردارید و از زدن کرم، عطر یا شیر پاک کن در روزسونوگرافی خودداری کنید.

بسیار مهم است که با تصاویر قدیمی خود همراه باشید تا رادیولوژیست بتواند تصاویر را با هم مقایسه کند.

در نهایت، زنان باید گزارش دهند که آیا باردار هستند یا خطر وجود دارد، زیرا در ماموگرافی از اشعه ایکس استفاده می شود که در دوران بارداری توصیه نمی شود.

معاینه ی جسمی

معاینه بالینی پستان کل سینه ها و نواحی زیر بغل با بیمار در حالت نشسته با بازوهای پایین و بالا انجام شد. در حالت عمودی، سینه‌ها را به صورت بصری بررسی می‌کنیم و به عدم تقارن، ترشحات نوک پستان، توده‌های واضح و تغییرات پوستی مانند فرورفتگی، التهاب، بثورات، و عقب‌نشینی یا وارونگی یک طرفه نوک پستان اشاره می‌کنیم. در حالی که بیمار به پشت خوابیده و یک دستش بالا رفته است، بافت سینه، ناحیه زیر بغل و ناحیه فوق ترقوه را به طور کامل لمس می کنیم و اندازه، بافت و محل هر توده را ارزیابی می کنیم. پس از اخذ شرح حال بیمار و انجام معاینه بالینی پستان، مرحله تشخیصی بعدی ماموگرافی، سونوگرافی و بیوپسی بود.

سونوگرافی تشخیصی

سونوگرافی پستان برای تعیین اینکه آیا توده ای که در طول ماموگرافی یافت می شود از بافت جامد ساخته شده است یا پر از مایع است استفاده می شود. سونوگرافی از پستان یک تصویر داخلی و در زمان واقعی از ساختار سینه ایجاد می کند و می تواند جریان خون را نشان دهد. اولتراسوند روشی غیر تهاجمی برای یافتن اطلاعات بیشتر در مورد توده یا توده ای است که در پستان یافت می شود و به تعیین مراحل بعدی مراقبت کمک می کند.

سونوگرافی از اشعه استفاده نمی کند و نیازی به آمادگی خاصی ندارد. هر بیمار به سونوگرافی نیاز ندارد. پزشک شما بر اساس هرگونه یافته غیرطبیعی از غربالگری پستان تصمیم گیری خواهد کرد.

داشتن سینه های متراکم به چه معناست؟

4 دسته برای تعیین تراکم سینه استفاده می شود. تراکم سینه توسط ماموگرافی تعیین می شود و داشتن سینه های متراکم طبیعی است زیرا حدود 50 درصد از زنان بالای 40 سال سینه های متراکم دارند.

با این حال، داشتن سینه های متراکم که به عنوان دسته بندی c یاd تعریف می شود،

خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد و نسبت به داشتن دو نفر از بستگان درجه یک مبتلا به سرطان سینه یک عامل خطر بیشتر است.

ماموگرافی تقریباً 50 درصد از سرطان‌ها را در زنان با سینه‌های متراکم از دست می‌دهد.

در حالی که ماموگرافی بیش از 80 درصد در تشخیص سرطان در زنان دارای بافت متراکم پستان چرب یا پراکنده مؤثر است، اما برای زنانی که بافت متراکم یا عمدتاً متراکم در سینه‌هایشان افزایش یافته است، کمتر است.

چرا ماموگرافی سرطان سینه های متراکم را از دست می دهد؟

ماموگرافی از اشعه ایکس برای تصویربرداری از پستان استفاده می کند. هم سرطان و هم بافت متراکم در اشعه ایکس سفید به نظر می‌رسند، که تشخیص سرطان را در زنان با سینه‌های متراکم با استفاده از ماموگرافی دشوار می‌کند.

یک گزینه تصویربرداری اضافی برای بافت سینه متراکم

سونوگرافی پستان تکنیکی است که می تواند علاوه بر ماموگرافی برای کمک به یافتن تغییرات در پستان در مراحل اولیه و قابل درمان تر استفاده شود.

از سونوگرافی سینه چه انتظاری باید داشت؟

اولتراسوند از امواج صوتی برای شناسایی ناهنجاری های پستان مانند توده ها و کیست ها استفاده می کند. در طول سونوگرافی پستان، یکی از سونوگرافیست های آموزش دیده ما ژلی را روی سینه شما قرار می دهد و به آرامی یک گره اولتراسوند را روی بافت سینه شما حرکت می دهد تا تصاویری تولید کند.

آنچه باید در مورد سونوگرافی سینه بدانید

معاینه اولتراسوند پستان در درجه اول برای ارزیابی بیشتر پستان پس از ماموگرافی، ام آر آی سینه (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) یا یافته های در طول معاینه بالینی انجام می شود، اغلب برای پاسخ به یک مشکل یا سوال خاص.

ما همچنین سونوگرافی پستان را برای ارائه راهنمایی برای بیوپسی پستان و سایر مداخلات انجام می دهیم.

در شرایط خاص، زمانی که زنان در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان سینه هستند و/یا پستان‌های متراکمی دارند، علاوه بر ماموگرافی، می‌توان از سونوگرافی یا MRI به عنوان یک ابزار غربالگری استفاده کرد.

تعیین اینکه چه آزمایش غربالگری اضافی باید انجام شود، نیاز به گفتگو بین شما و پزشکتان دارد. ماموگرافی بهترین ابزار غربالگری موجود برای تشخیص سرطان سینه است. سایر آزمایشات غربالگری باید علاوه بر ماموگرافی - بدون جایگزینی انجام شود.

مقالات پیشنهادی :

ماموگرافی هالوژیک

سونوگرافی سینه و زیر بغل 

مرکز سونوگرافی آندومتریوز

سونوگرافی چیست؟

سونوگرافی از امواج صوتی به جای اشعه یا اشعه ایکس برای ایجاد تصویری از قسمتی از بدن استفاده می کند. رادیولوژیست های ما از اولتراسوند برای ارزیابی بیشتر ناهنجاری های مشاهده شده در ماموگرافی بیمار یا در معاینه بالینی پستان غیرطبیعی استفاده می کنند.

سونوگرافی می تواند توده جامد را از کیست (ساختارهای کوچک پر از مایع در سینه) متمایز کند. سونوگرافی برای کمک به تمایز توده های خوش خیم و جامد از هر توده بدخیم (سرطانی) استفاده می شود. سونوگرافی یک آزمایش غیر تهاجمی است، به این معنی که بدون بریدن پوست یا قرار دادن ابزار در داخل بدن شما انجام می شود.

همانطور که مبدل بر روی ناحیه پوست حرکت می کند، صداهای بی صدا امواجی را ارسال می کند که از سطوح سینه منعکس می شوند. داخل مبدل یک میکروفون کوچک و بسیار حساس وجود دارد که تغییرات صدا را هنگام جهش از داخل سینه ضبط می کند. امواج صوتی فوراً اندازه‌گیری می‌شوند و توسط رایانه به‌عنوان یک تصویر عکاسی که سونوگرافی نیز نامیده می‌شود، روی صفحه نمایش داده می‌شوند.

تفاوت بین سونوگرافی "کل پستان" و سونوگرافی "هدفمند" چیست؟

یک سونوگرافی هدفمند به دلیل ماموگرافی غیرطبیعی یا علائم کانونی پستان، قسمت خاصی از پستان را بررسی می کند. سونوگرافی کامل پستان کل پستان را بررسی می کند و به عنوان یک آزمایش غربالگری تکمیلی برای ماموگرافی برای بررسی سرطان سینه انجام می شود.

متخصصان تصویربرداری پستان به طور معمول غربالگری سونوگرافی کامل پستان را توصیه نمی کنند، مگر اینکه بیمار در معرض خطر بالایی برای سرطان سینه باشد و به دلایلی نتواند تحت MRI سینه قرار گیرد. هنگامی که یک بیمار یک معاینه سونوگرافی کامل پستان را درBIDMC انجام می دهد، اسکن با همان تجهیزات سونوگرافی هدفمند، به همان روش توسط تکنسین و رادیولوژیست، اما روی هر دو سینه انجام می شود. این امتحان ممکن است تا یک ساعت طول بکشد.

چگونه برای معاینه سونوگرافی خود آماده شوم؟

هیچ آمادگی برای معاینه سونوگرافی پستان وجود ندارد. ممکن است بخواهید برای امتحان یک لباس دو تکه بپوشید، بنابراین فقط باید تاپ خود را در بیاورید. حتماً آنچه را که معمولاً می خورید بخورید و داروهایی را که معمولاً مصرف می کنید مصرف کنید.

برای معاینه سونوگرافی چه چیزی باید بیاورم؟

اگر تصویربرداری سینه شما (ماموگرافی، سونوگرافی یا MRI) در گذشته در یکی از مکان‌های تصویربرداری پستان انجام شده است، ما این تصاویر و گزارش‌ها را برای تیم خود جمع‌آوری می‌کنیم تا بررسی کنند. برای معاینه سونوگرافی خود در مرکز مراقبت از پستان ما نیازی به آوردن چیز دیگری ندارید.

اگر قبلا ماموگرافی انجام داده ام، چرا به سونوگرافی هم نیاز دارم؟

سونوگرافی اطلاعات متفاوتی نسبت به ماموگرافی ارائه می دهد. اغلب، پزشکان برای پاسخ به یک سوال خاص در مورد ناحیه خاصی از پستان، آزمایش سونوگرافی پستان را تجویز می کنند. این موارد شامل ناهنجاری هایی است که در ماموگرافی یا ام آر آی مشاهده می شود، یا اگر بیمار توده یا علائم دیگری مانند درد یا ترشح از نوک سینه داشته باشد، اما در ماموگرافی هیچ چیز غیر طبیعی دیده نمی شود. بیماران باردار یا بیماران جوان (معمولاً زیر 30 سال) که علائم یک ژن ناهنجاری را دارند.

قبل از ماموگرافی سونوگرافی انجام دهید.

سونوگرافی به ویژه در تشخیص مایعات از جامد مفید است، بنابراین اغلب برای تشخیص کیست ها (ساختارهای کوچک و خوش خیم پر از مایع در سینه) استفاده می شود. گاهی اوقات می تواند تفاوت بین تومورهای خوش خیم و سرطانی را نیز تشخیص دهد.

آیا می توانم برای غربالگری سالانه به جای ماموگرافی درخواست سونوگرافی کنم؟

در حالی که سونوگرافی هدفمند پستان می تواند یک ابزار تشخیصی مفید باشد، به عنوان بخشی از غربالگری معمول توصیه نمی شود. متخصصان تصویربرداری پستان ما غربالگری سونوگرافی کامل پستان را توصیه نمی کنند، مگر اینکه بیمار در معرض خطر بالایی برای سرطان سینه باشد و به دلایلی نتواند تحت تصویربرداری رزونانس مغناطیسی پستان (MRI) قرار گیرد.

در طول معاینه سونوگرافی چه اتفاقی می افتد؟

ابتدا باید هر لباسی را از کمر به بالا درآورید و یک لباس امتحان به شما داده می شود تا بپوشید. سپس روی یک میز معاینه راحت دراز خواهید کشید. تکنسین سونوگرافی مقدار کمی ژل شفاف را که به پوست شما آسیبی نمی رساند یا لباس را لکه دار نمی کند، روی قسمتی از سینه قرار می دهد که باید معاینه شود. تکنسین دستگاه کوچکی به نام مبدل را در دست می گیرد و با دقت و به آرامی آن را روی منطقه حرکت می دهد. ژل به ترانسدیوسر کمک می کند تا تماس بهتری با پوست داشته باشد. معمولاً، تکنسین ما باید چندین عکس بگیرد که در "زمان واقعی" روی صفحه‌ای که شبیه مانیتور کامپیوتر است ظاهر می‌شوند.

مدت زمان معاینه سونوگرافی چقدر است؟

امتحان تقریباً نیم ساعت طول می کشد.

آیا سونوگرافی بی خطر است؟

بله، همه مطالعات نشان داده اند که سونوگرافی بی خطر است. سونوگرافی ها از اشعه یا اشعه ایکس استفاده نمی کنند، فقط از امواج صوتی برای به دست آوردن تصاویر استفاده می کنند.

رویکرد ما به تصویربرداری و بیوپسی پستان

تیم تصویربرداری و بیوپسی پستان در بهترین ماموگرافی تهران در مرکز الوند خدمات برجسته غربالگری، تشخیصی و پشتیبانی را در اختیار شما قرار می دهد. به عنوان یک بهترین مرکز ماموگرافی دیجیتال در تهران ، کارشناسان ما در بخش سونوگرافی سینه در درجه اول بر سلامت پستان و بیماری های سرطانی و غیرسرطانی پستان، از جمله سرطان سینه در زنان و مردان تمرکز می کنند. ما از پیشرفته‌ترین فناوری‌ها استفاده می‌کنیم .

تیم  دکتر متخصص ماموگرافی ما سالانه بیشتر از ده ها  ماموگرافی غربالگری و تشخیصی سرطان سینه را انجام می دهد و صدها بیمار را می بیند که قبلاً تشخیص داده شده اند.

آیا سونوگرافی درد دارد؟

خیر، معاینه اولتراسوند باید نسبتاً بدون درد باشد.

وقتی سونوگرافی تمام شود چه اتفاقی می افتد؟

هنگامی که تکنسین معاینه سونوگرافی را به پایان رساند، تصاویر به رادیولوژیست نشان داده می شود، او سپس اسکن های اضافی را برای تایید یافته ها انجام می دهد و ممکن است تصاویر بیشتری بگیرد. هنگامی که تصاویر مناسب توسط تکنسین و رادیولوژیست گرفته شد، ژل از روی پوست شما پاک می شود.

سونوگرافی برای کمک به هدایت روش بیوپسی سینه

سونوگرافی در طی مراحل بیوپسی پستان برای تایید محل دقیق کیست یا تومور و تعیین دقیق ترین جایگذاری سوزن بسیار مفید است. اغلب، قبل از انجام بیوپسی پستان، سونوگرافی نیز انجام می شود تا به برنامه ریزی این روش کمک کند.

چی موجب ایجاد بافت متراکم سینه می شود؟

مشخص نیست که چرا برخی از زنان بافت سینه متراکم زیادی دارند و برخی دیگر ندارند.

در صورتی که:

جوان تر هستند. بافت سینه شما با افزایش سن کمتر متراکم می شود، اگرچه برخی از زنان ممکن است در هر سنی بافت سینه متراکم داشته باشند.

شاخص توده بدنی کمتری داشته باشید. زنانی که چربی بدن کمتری دارند، در مقایسه با زنان چاق، بافت سینه متراکم بیشتری دارند.

برای یائسگی از هورمون درمانی استفاده کنید. زنانی که از هورمون درمانی ترکیبی برای تسکین علائم و نشانه های یائسگی استفاده می کنند، احتمال بیشتری دارد که سینه های متراکم داشته باشند.

چرا تراکم سینه اهمیت دارد؟

سینه های متراکم به دو شکل بر روی شما تأثیرگذار است:

احتمال عدم شناسایی سرطان سینه توسط ماموگرافی را افزایش می دهد، زیرا بافت متراکم پستان می تواند سرطان بالقوه را بپوشاند.

خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد، اگرچه پزشکان دلیل آن را مطمئن نیستن

چه آزمایشاتی برای غربالگری سرطان سینه توصیه می شود؟

اکثر سازمان‌های پزشکی به زنان با خطر متوسط سرطان سینه توصیه می‌کنند که آزمایشات ماموگرافی منظم را از سن ۴۰ سالگی شروع کنند و سالانه غربالگری را تکرار کنند.

زنانی که سینه های متراکم دارند، اما هیچ فاکتور خطر دیگری برای سرطان سینه ندارند، بیشتر از حد متوسط در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند. آنها ممکن است از غربالگری سالانه سرطان سینه بهره مند شوند.

بافت متراکم سینه تفسیر ماموگرافی را دشوارتر می کند، زیرا سرطان و بافت متراکم پستان هر دو در ماموگرافی سفید به نظر می رسند. سینه های بسیار متراکم ممکن است خطر عدم تشخیص سرطان در ماموگرافی را افزایش دهد.

با وجود نگرانی‌ها در مورد تشخیص سرطان در پستان‌های متراکم، ماموگرافی هنوز ابزار غربالگری موثری است. رایج ترین نوع ماموگرافی - ماموگرافی دیجیتال - تصاویر سینه های شما را به جای فیلم به صورت فایل های دیجیتال ذخیره می کند و امکان تجزیه و تحلیل دقیق تری را فراهم می کند. این روش در یافتن سرطان در بافت متراکم پستان موثرتر از فناوری ماموگرافی فیلم قدیمی است.

آیا تست های دیگر موثرتر هستند؟

شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه آزمایش های اضافی ممکن است احتمال تشخیص سرطان سینه را در بافت متراکم سینه افزایش دهد. اما آزمایش‌های اضافی خطرات بیشتری را به همراه دارند و هیچ روش آزمایش اضافی برای کاهش خطر مرگ ناشی از سرطان سینه ثابت نشده است.

شما و پزشکتان ممکن است آزمایش‌های اضافی یا تکمیلی را بر اساس سایر عوامل خطر و ترجیحات شخصی خود در نظر بگیرید.

آزمایشات تکمیلی برای غربالگری سرطان سینه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ماموگرافی سه بعدی (توموسنتز پستان). توموسنتز از اشعه ایکس برای جمع آوری تصاویر متعدد از پستان از چندین زاویه استفاده می کند. این تصاویر توسط کامپیوتر سنتز می شوند تا تصویری سه بعدی از سینه تشکیل شود. بسیاری از مرکز تخصصی ماموگرافی در حال تبدیل شدن به ماموگرافی سه بعدی به عنوان بخشی از فناوری استاندارد ماموگرافی هستند.

ام آر آی سینه. MRI از آهن ربا برای ایجاد تصاویری از سینه استفاده می کند.MRI از اشعه استفاده نمی کند. ام آر آی سینه برای زنان با خطر بسیار بالای سرطان سینه توصیه می شود، مانند آنهایی که دارای جهش های ژنتیکی هستند که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد.

سونوگرافی سینه. اولتراسوند از امواج صوتی برای تجزیه و تحلیل بافت استفاده می کند. سونوگرافی تشخیصی معمولاً برای بررسی نواحی نگران کننده کشف شده در ماموگرافی استفاده می شود.

تصویربرداری مولکولی سینه (MBI)،  MBI که به عنوان تصویربرداری گامای خاص سینه نیز شناخته می شود، از یک دوربین مخصوص (دوربین گاما) استفاده می کند که فعالیت یک ردیاب رادیواکتیو را ثبت می کند. ردیاب به ورید بازوی شما تزریق می شود. بافت طبیعی و بافت سرطانی واکنش های متفاوتی به ردیاب نشان می دهند که در تصاویر تولید شده توسط دوربین گاما قابل مشاهده است.MBI یک سال در میان علاوه بر ماموگرافی سالانه انجام می شود.

هر آزمونی مزایا و معایبی دارد. در حالی که ثابت شده است که هر آزمایش سرطان سینه بیشتری را نسبت به ماموگرافی پیدا می کند، هیچ یک از این آزمایش های تصویربرداری جدیدتر مانند ماموگرافی فیلم استاندارد، خطر مرگ ناشی از سرطان سینه را کاهش نمی دهد.

سونوگرافی سینه سه بعدی SoftVue

SoftVue™ Delphinus یک سیستم توموگرافی سونوگرافی کامل سینه سه بعدی سریع و کاملاً خودکار است که برای اولین بار در تصویربرداری پزشکی برای غربالگری سرطان سینه متراکم علاوه بر ماموگرافی توسعه یافته است.

سیستم SoftVue نشان‌دهنده پیشرفتی در توصیف بافت بر اساس سیگنال‌های ارسالی است و نیازهای بالینی برآورده نشده برای تشخیص زودهنگام سرطان پستان در زنان بدون علامت با بافت سینه متراکم را برآورده می‌کند. همچنین یک راه حل غربالگری سالانه منحصر به فرد برای گروه ارائه می دهد.

ویژگی ها و فناوری سیستم توموگرافی سونوگرافی سینه سه بعدی SoftVue

سیستم SoftVue™ برای استفاده به عنوان یک دستگاه تصویربرداری اولتراسونیک حالت B طراحی شده است و جایگزینی برای ماموگرافی نیست.

این سیستم دارای یک مبدل دایره‌ای با قطر 22 سانتی‌متر و الگوریتم‌های اختصاصی است که فناوری تشخیص آکوستیک سه‌گانه TriAD™ آن را هدایت می‌کند. مبدل با بیش از 2000 عنصر مبدل تنظیم شده است که در یک حلقه دایره ای یکنواخت منحصر به فرد مرتب شده اند.

هر عنصر مبدل سیگنال‌های اولتراسوند را در اطراف پستان در یک آرایه دایره‌ای متوالی ارسال و دریافت می‌کند و پوشش کامل 360 درجه را فراهم می‌کند.

فناوری TriAD™، سرعت و جهت امواج صوتی و تضعیف را ثبت می کند. پژواک انعکاس جزئیات آناتومیک را مشخص می کند در حالی که سیگنال های انتقالی که از بافت پستان می گذرند به طور کمی سرعت صدا را تعیین می کنند و سیگنال هایی که با بافت پستان در تعامل هستند تضعیف می کنند.

این فناوری تصاویر بی‌نظیری از ساختار بافت سینه ارائه می‌دهد و ویژگی‌های بافتی از سرعت و تضعیف صدا را برای کمک به پزشکان در تشخیص بافت سالم از مناطق مربوطه ارائه می‌دهد.

جزئیات رابط پستان Sequr™

رابط پستان Sequr™ یک سیستم هدایت تشریحی است که جزء ضروری سیستم SoftVue™ است. این یک پد ژلی ملایم و یکبار مصرف است که با جلوی سینه درگیر می شود تا در طول فرآیند تصویربرداری آن را تراز، ثابت و مرکزی کند و از تنظیم کانتور سینه و موقعیت مناسب بافت سینه برای گرفتن تصویر موثر پشتیبانی کند.

این سیستم دارای یک میز رومیزی، بالشتک های سفارشی و غشاهای نرم است تا تجربه ای ملایم را برای بیماران ایجاد کند.

روش تست SoftVue™

در حین معاینه پستان، بیمار روی میز پر شده روی شکم دراز می کشد و سینه را زیر آب می برد تا در حمام آب گرم معاینه شود. سینه به آرامی توسط پد ژل Interface سینهSequr تثبیت و پشتیبانی می شود.

مبدل حلقه 360 درجه سینه را از دیواره قفسه سینه تا نوک سینه در سه دقیقه محاصره کرده و اسکن می کند و تصاویر جدیدی را در فواصل 2 میلی متری می گیرد.

قابلیت تصویربرداری باورنکردنی این سیستم نه تنها پژواک های منعکس شده را ثبت می کند، بلکه سیگنال های ارسال شده از طریق سینه را نیز اندازه گیری می کند.

سیگنال‌ های ضبط ‌شده متعاقباً توسط الگوریتم‌ های پیچیده تحلیل می‌شوند و برش ‌های مقطعی از حجم کامل بافت پستان را ارائه می‌دهند.

مقالات پیشنهادی :

قیمت سونوگرافی واژینال

سونوگرافی سونو هیستروگرافی

عفونت پستان

مزایای سیستم توموگرافی اولتراسوند سینه SoftVue 3D

SoftVue™ یک رویکرد جدید برای تصویربرداری از کل سینه با استفاده از صدا و آب است که محلول را ایمن و ملایم می کند. شواهد بالینی نشان می‌دهد که غربالگری سینه متراکم را بهبود می‌بخشد و تا 20 درصد بیشتر سرطان‌های سینه را با دقت بالاتر و بیوپسی‌های بالقوه کمتر نسبت به ماموگرافی دیجیتال کامل (FFDM) به تنهایی تشخیص می‌دهد.

این معاینات همزمان با غربالگری ماموگرافی انجام می‌شود، که جریان کار کارآمدتر و تحویل سریع‌تر نتایج را ارتقا می‌دهد.

کل فرآیند اسکن بین دو تا چهار دقیقه برای هر سینه بدون فشرده کردن سینه یا قرار گرفتن در معرض تشعشع طول می کشد. اسکن خصوصی و مجزا است و سینه در طول مراحل اسکن قابل مشاهده نیست.

SoftVue – سونوگرافی برای بافت متراکم سینه

داشتن سینه های متراکم به چه معناست؟

4 دسته جهت تعیین تراکم سینه زنان استفاده می شود. تراکم سینه را ماموگرافی تعیین می کند و داشتن سینه های متراکم برای خانم طبیعی است به این دلیل که حدود 50 درصد از زنان بالای 40 سال سن دارای سینه های متراکم هستند.

با این حال، داشتن سینه های متراکم که به عنوان دسته بندی c یاd تعریف می شود،

در حالی که ماموگرافی بیش از 80 درصد در تشخیص سرطان در زنان دارای بافت متراکم پستان چرب یا پراکنده موثر است، اما برای زنانی که بافت متراکم یا عمدتاً متراکم در سینه‌هایشان افزایش یافته است، کمتر است.

چرا ماموگرافی  در تشخیص سرطان سینه های متراکم مناسب نیست؟

در انجام ماموگرافی از اشعه ایکس جهت تصویربرداری از سینه ها  استفاده می شود. هم سرطان و هم بافت متراکم در اشعه ایکس سفید به نظر می‌رسند، که تشخیص سرطان را در زنان با سینه‌های متراکم با استفاده از ماموگرافی دشوار می‌کند.

SoftVue™ چه تفاوتی با ماموگرافی دارد؟

SoftVue™ از اشعه ایکس برای تصویربرداری از سینه استفاده نمی کند. SoftVue™ مبتنی بر فناوری اولتراسوند است، به این معنی که با همان امواج صوتی بی ضرری که برای تصویربرداری از نوزادان در زنان باردار استفاده می شود، کار می کند. تشخیص سرطان در سونوگرافی آسان تر است زیرا صدا می تواند از طریق بافت متراکم حرکت کند تا سرطانی را که توسط بافت متراکم در اشعه ایکس مسدود شده است شناسایی کند.

در واقع، SoftVue™ ثابت کرده است که در ترکیب با ماموگرافی استاندارد برای زنان با سینه های متراکم، 20 درصد سرطان های بیشتری را تشخیص می دهد.

علاوه بر این، به جای داشتن یک نوع تصویر برای بررسی سرطان‌های احتمالی، SoftVue 4 مجموعه تصویر مختلف از هر پستان تولید می‌کند که رادیولوژیست‌ها می‌توانند برای تعیین وجود سرطان از آنها استفاده کنند. این 4 برابر قدرت تصویربرداری است که به رادیولوژیست ها در مقایسه با بررسی صرف ماموگرافی به تنهایی، اطمینان تشخیصی بیشتری می دهد.

تجربه SoftVue™

تجربه SoftVue™ آسان و راحت است، بدون فشرده سازی یا تشعشع و می تواند در همان روز ماموگرافی شما انجام شود و در زمان و دردسر صرفه جویی می کند.

SoftVue از یک حلقه تصویربرداری استفاده می کند که سینه را در حالی که در آب گرم غوطه ور است احاطه می کند. حلقه تصویربرداری امواج صوتی را منتشر می کند که از سینه و اطراف آن عبور می کند و هر 2 میلی متر از نوک سینه به دیواره قفسه سینه در 2 تا 3 دقیقه در هر سینه عکس می گیرد.

پس از اسکن هر دو سینه، تصاویر با حجم کامل از هر پستان به پزشک ارائه می شود که شامل 4 توالی تصویر است که در کنار تصاویر ماموگرافی بررسی می شود تا مشخص شود که آیا مناطق نگران کننده ای وجود دارد یا خیر.

بافت متراکم سینه شایع است و 40 درصد زنان را تحت تأثیر قرار می دهد و آنها را چهار برابر بیشتر در معرض ابتلا به سرطان سینه قرار می دهد. با افزایش خطر، بافت متراکم پستان معمولاً به صورت یک ناحیه سفید جامد در ماموگرافی ظاهر می‌شود و تشخیص توده‌ها و سایر ناهنجاری‌های جدی را دشوار می‌کند و تقریباً نیمی از موارد جدید سرطان را از دست می‌دهد.

هنگامی که SoftVue™ با یک ماموگرافی غربالگری همراه شود، نشان داده شده است که تا 20 درصد سرطان های بیشتری را شناسایی می کند، در حالی که نتایج مثبت کاذب را کاهش می دهد و تماس های غیرضروری و بیوپسی ها را کاهش می دهد.

SoftVue™، که به عنوان مکمل ماموگرافی استفاده می شود، به زنان با بافت سینه متراکم اجازه می دهد تا هر دو غربالگری سرطان را در یک جلسه ملاقات انجام دهند. تقریباً هشت تا 10 دقیقه طول می‌کشد، یک ماموگرافی SoftVue™ از آب گرم و فناوری اولتراسوند برای ایجاد یک تصویر سه بعدی از کل پستان برای تشخیص وجود سرطان در مراحل اولیه آن استفاده می‌کند - از جمله توده‌هایی در بافت متراکم پستان که اغلب تنها با ماموگرافی از دست می‌روند. اجتناب از قرار گرفتن در معرض تشعشع و فشرده سازی، به رادیولوژیست اجازه می دهد تا تشخیص دقیق تری داشته باشد.

بیشتر توده‌های سینه به دلیل تغییرات طبیعی در سینه‌ها در طول دوره‌های قاعدگی، بارداری، شیردهی و افزایش سن ایجاد می‌شوند. با این حال، از آنجایی که زنان زیادی در طول زندگی خود به سرطان سینه مبتلا می شود، در صورت مشاهده هرگونه تغییر در سینه خود به پزشک مراجعه کنید.

فرآیند غربالگری سینه و گرفتن نتایج

هدف غربالگری پستان شناسایی زودهنگام سرطان سینه است. هنگام مراجعه به غربالگری و کمک و پشتیبانی موجود در طول قرار ملاقات، مراحل مربوطه را انجام دهید. پس از قرار ملاقات، باید در عرض دو هفته نتایج خود را دریافت کنید. همچنین نتایج به پزشک عمومی شما ارسال خواهد شد.

دلایل رایج برای تماس مجدد پس از ماموگرافی دلایل رایج تماس مجدد پس از ماموگرافی

غربالگری سرطان سینه یک بخش ضروری از مراقبت های بهداشتی برای همه زنان است و ماموگرافی یک ابزار تصویربرداری مهم در این فرآیند غربالگری است. اگر پس از انجام ماموگرافی با شما تماس گرفته شود، ممکن است بلافاصله نگران تشخیص غربالگری سرطان پستان شوید. با این حال، به ندرت چنین است. کمتر از 10 درصد از زنانی که برای آزمایشات تکمیلی مراجعه می کنند، سرطان سینه دارند.

برخی از دلایل معمولی برای تماس مجدد پس از ماموگرافی غربالگری چیست و پس از آن چه انتظاری دارید؟

دستورالعمل های غربالگری ماموگرافی

فرآیند ماموگرافی

دلایل بازگشت ماموگرافی

بعد چه اتفاقی می افتد؟

مقالات پیشنهادی :

آمادگی سونو گرافی هیسترو سونو گرافی

آمادگی سونو گرافی آنومالی مرحله دوم

آمادگی سونو گرافی FNA تیروئید

آمادگی سونو گرافی بیوپسی برست

دستورالعمل های غربالگری ماموگرافی

چرا ماموگرافی انجام می دهید؟ شاید پزشک شما ناحیه‌ای را در طول معاینه پستان پیدا کرده باشد که نیاز به بررسی دقیق‌تر از طریق آزمایش تصویربرداری دارد. یا ممکن است به یک گروه سنی توصیه شده تعلق داشته باشید. گروه ویژه خدمات پیشگیرانه پیشنهاد می کند که زنان بین 50 تا 74 سال و در معرض متوسط ​​خطر ابتلا به سرطان سینه هر دو سال یک بار ماموگرافی غربالگری را برنامه ریزی کنند.

فرآیند ماموگرافی

ماموگرافی چگونه کار می کند؟ ماموگرافی نوعی اشعه ایکس است که به طور خاص برای عکسبرداری از بافت پستان طراحی شده است. در برخی موارد، این غربالگری بهداشتی می‌تواند سرطان را در بیماران تا سه سال قبل از احساس علائم آن تشخیص دهد.

بنابراین دستگاه می‌تواند از سینه‌های شما عکس بگیرد، در حالی که یک تکنسین یک سینه را در یک بشقاب قرار می‌دهد، در مقابل آن می‌ایستید. در حالی که یک دستگاه یک سری عکس می گیرد، صفحه دیگری در بالای سینه برای مدت کوتاهی فشار می یابد. سپس تکنسین آزمایش را با سینه دیگر شما تکرار می کند. ماموگرافی برای برخی از زنان ممکن است ناراحت کننده یا حتی دردناک باشد، اما معاینه کوتاه است. پس از ماموگرافی، رادیولوژیست به تصاویر نگاه می کند تا مراحل بعدی را در صورت وجود مشخص کند.

دلایل انجام مجدد ماموگرافی

اگر ماموگرافی انجام داده اید، ممکن است مطب تصویربرداری شما را برای سونوگرافی سینه یا سایر آزمایشات اضافی فراخواند. تقریباً 10 تا 12 درصد از زنان پس از ماموگرافی به آزمایشات بیشتری نیاز دارند. برخی از دلایل رایج برای برگشت نتایج ماموگرافی چیست؟

بافت متراکم سینه: بافت متراکم سینه در بین زنان شایع است، اما این به چه معناست؟ سینه از عناصر مختلفی از جمله بافت غده ای، بافت فیبری و مجاری تشکیل شده است. بافت غده ای قسمتی از پستان است که مسئول تولید شیر است، در حالی که مجاری شیر را به نوک پستان منتقل می کند. بافت فیبری سینه و چربی به سینه ها شکل می دهد. وقتی فردی دارای بافت فیبری یا غده ای بیشتری است، پزشکان سینه های او را متراکم می دانند. بافت متراکم سینه می تواند خواندن ماموگرافی را دشوارتر کند. اگر رادیولوژیست به دلیل متراکم بودن سینه ها در خواندن ماموگرافی شما مشکل داشته باشد، ممکن است با شما تماس بگیرد تا آزمایشات بیشتری مانند سونوگرافی یا MRI انجام دهید.

تصویربرداری نامشخص: در طول ماموگرافی، تکنسین چندین عکس از سینه‌های شما می‌گیرد، اما این تصاویر ممکن است نامشخص باشند یا تمام نواحی بافت سینه را ثبت نکرده باشند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است پزشک شما را برای انجام مجدد ماموگرافی فراخواند تا اطمینان حاصل شود که رادیولوژیست می‌تواند اطلاعات کامل و دقیق را دریافت کند.

منطقه مورد نگرانی: ماموگرافی ممکن است ناحیه نگران کننده ای را که پزشک شما می خواهد به آن نگاه کند، که می تواند کیست، کلسیفیکاسیون یا توده باشد را نشان دهد. فقط به این دلیل که در ماموگرافی شما چیزی نگران کننده است به این معنی نیست که شما به سرطان سینه مبتلا هستید. تصویربرداری بیشتر به پزشک کمک می کند تا بهترین اقدام بعدی را تعیین کند.

تصویربرداری همچنین ممکن است ناحیه‌ای از سینه را نشان دهد که متفاوت از بقیه به نظر می‌رسد، که لزوما نگران‌کننده نیست، اما نیاز به بررسی بیشتر دارد. این پدیده ممکن است برای بیمارانی که برای اولین بار ماموگرافی انجام می دهند بیشتر باشد، زیرا رادیولوژیست هیچ تصویربرداری قبلی پستان برای مقایسه ندارد.

بعد چه اتفاقی می افتد؟

بنابراین، شما این پیام را دریافت می کنید که باید پس از ماموگرافی خود دوباره مراجعه کنید. چه انتظاری می توانید داشته باشید؟

ماموگرافی تشخیصی: اگر نیاز به تکرار ماموگرافی خود دارید، تحت آزمایشی قرار می گیرید که به عنوان ماموگرافی تشخیصی شناخته می شود تا از هر ناحیه ای که نگرانی خاصی دارد عکس بگیرید. رادیولوژیست که بعداً تصویربرداری را تفسیر خواهد کرد، ممکن است در قرار ملاقات حضور داشته باشد تا دستورالعمل‌های مربوط به تصاویر دقیق مورد نیاز را به تکنسین بدهد. ماموگرافی ممکن است این بار بیشتر طول بکشد زیرا ممکن است نیاز به تصاویر بیشتری از چندین زاویه داشته باشد.

سونوگرافی: سونوگرافی نوع متفاوتی از آزمایش تصویربرداری است. این آزمایش که از امواج صوتی برای تولید تصاویر استفاده می کند، ممکن است به تیم مراقبت های بهداشتی شما اجازه دهد بین کیست غیر سرطانی و توده سرطانی تمایز قائل شوند. سونوگرافی سینه مانند ماموگرافی یک آزمایش غیرتهاجمی است.

MRI: برخی از زنانی که در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه قرار دارند، سالانهMRI سینه را همراه با ماموگرافی انجام می دهند. اگر پس از انجام ماموگرافی اولیه با شما تماس گرفته شود، این آزمایش - که از آهنربا برای ایجاد تصاویری از سینه ها استفاده می کند - ممکن است به روشن شدن یافته های ماموگرافی شما کمک کند. به طور کلی، متخصصان بهداشت ازMRI سینه به عنوان ابزار غربالگری برای زنانی که در معرض متوسط​​خطر ابتلا به سرطان سینه هستند، استفاده نمی کنند.

بیوپسی: اگر ماموگرافی شما چیزی مشکوک را نشان داد، ممکن است پزشک تشخیص دهد که بیوپسی ضروری است. در طول این روش، پزشک شما از یک سوزن نازک برای جمع آوری نمونه از ناحیه مورد نظر استفاده می کند. آنها نمونه‌های بافت را به آزمایشگاه می‌فرستند تا پاتولوژیست تجزیه و تحلیل کند. پزشک با نتایج بیوپسی با شما تماس می گیرد و در مورد آنچه بعدا اتفاق می افتد صحبت می کند.

ماموگرافی در مرکز الوند

انجام ماموگرافی منظم می تواند نجات دهنده باشد. این آزمایش غربالگری می‌تواند سرطان سینه را زودتر در مراحل رشدش تشخیص دهد و به شما کمک کند تا درمان مورد نیاز خود را در سریع‌ترین زمان ممکن دریافت کنید. چه به دلیل علائم نگران کننده به ماموگرافی نیاز داشته باشید یا به دلیل اینکه پزشک شما بر اساس سن شما یک ماموگرافی را توصیه کرده است، ما اینجا هستیم تا به شما کمک کنیم تا نتایج ماموگرافی خود را ارائه دهیم.

توموسنتز سینه چیست؟

اگرچه ماموگرافی به عنوان یک آزمایش قابل اعتماد برای تشخیص سرطان سینه شناخته می شود، اما محدودیت هایی دارد. به طور خاص، برای زنانی که بافت سینه متراکم دارند، سرطان های کوچک سینه به دلیل پوشاندن بافت پوشاننده ممکن است از بین بروند. نتایج مثبت کاذب همچنین می تواند به دلیل همپوشانی بافت ایجاد شود که تراکم ترکیبی یا جمعی ایجاد می کند که منجر به غیر طبیعی شدن بافت طبیعی می شود و در نتیجه نیاز به آزمایش بیشتر است.

توموسنتز پستان (ماموگرافی سه بعدی) یک فناوری پیشرفته جدیدتر است که برای غلبه بر محدودیت ها و مشکل  های مرتبط با ماموگرافی دو بعدی معمولی با کاهش همپوشانی بافتی که منجر به افزایش حساسیت و ویژگی تشخیص سرطان سینه می شود، طراحی شده است.

مطالعات بالینی متعدد نشان داده اند که افزودن توموسنتز پستان به ماموگرافی تشخیصی، میزان تشخیص سرطان سینه را افزایش می دهد. نیاز به انجام ماموگرافی اضافی و فراخوانی بیمار به کلینیک های ارزیابی غربالگری پستان را کاهش می دهد و در نتیجه تعداد موارد مثبت کاذب را کاهش می دهد.

در معاینه توموسنتز پستان از اشعه ایکس با دوز کم استفاده می شود و می تواند به عنوان بخشی از یک مطالعه تشخیصی همزمان با ماموگرافی دو بعدی انجام شود. اما به تجهیزات جدیدتر و تخصصی نیاز دارد. در طول معاینه توموسنتز پستان، بازوی اشعه ایکس به صورت یک قوس روی سینه حرکت می کند. تصاویر در زوایای مختلف گرفته می‌شوند و سپس تصاویر با استفاده از رایانه به برش‌های نازکی از حجم سه بعدی برای بازبینی توسط رادیولوژیست بازسازی می‌شوند. برش های نازک به رادیولوژیست اجازه می دهد تا ساختارهای سینه را لایه به لایه مشاهده کند و اثرات همپوشانی بافت سینه را از بین ببرد.

توموسنتز سینه امکان تجسم و توصیف بهتر توده ها، تراکم نامتقارن و نواحی انحرافات معماری واقعی در پستان را فراهم می کند که منجر به کاهش تعداد بیوپسی های مورد نیاز می شود.

در سطح فعلی تکنولوژی و استفاده، توموسنتز برای ارزیابی میکروکلسیفیکاسیون ها توصیه نمی شود. اینها با استفاده از تصاویر دو بعدی استاندارد به وضوح قابل مشاهده هستند.

توموسنتز پستان ممکن است در موارد زیر مفید باشد:

بیماران در معرض خطر علامت دار؛

بیماران علامت دار که در آنها ماموگرافی تشخیصی طبیعی یا مبهم است و آن دسته از بیماران با سینه های متراکم (شایع در زنان زیر 50 سال).

پیش نیازهای انجام توموسنتز سینه چیست؟

توموسنتز پستان (ماموگرافی سه بعدی) باید پس از ماموگرافی تشخیصی انجام شود، زمانی که رادیولوژیست احساس کند که توموسنتز می تواند اطلاعات تشخیصی ارزشمند بیشتری را ارائه دهد.

موارد منع مطلق توموسنتز سینه چیست؟

هیچ منع مصرف مطلقی برای توموسنتز سینه وجود ندارد.

موارد منع نسبی برای توموسنتز پستان چیست؟

اینها به طور کلی مانند ماموگرافی تشخیصی هستند.

بیماران کم خطر زیر 30 سال. مگر اینکه بیمار به عنوان یک دسته «پرخطر» در نظر گرفته شود، به دلیل تراکم و حساسیت به تشعشع بافت پستان، توموسنتز به ندرت در زنان جوان انجام می شود.

بارداری و شیردهی. تغییرات پستان در دوران بارداری و شیردهی معمولاً به دلایل خوش خیم است. با این حال، سرطان سینه می تواند در این مدت ظاهر شود و مهم است که تشخیص به تعویق نیفتد یا به خطر نیفتد. سونوگرافی بهترین انتخاب برای زنان باردار و شیرده است که علائم را نشان می دهند. این به دلیل تصاویر ماموگرافی تخریب‌کننده تراکم سینه بیشتر، نیاز به به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض تشعشع جنین، و نگرانی‌هایی است که تکثیر بافت پستان باردار و شیرده ممکن است بیش از حد معمول به تابش حساس باشد. اگر یافته‌های مشکوک از نظر بالینی، در سونوگرافی و یا در بیوپسی وجود داشته باشد، می‌توان ماموگرافی را برای ارزیابی وسعت بیماری با محافظ پرتوی اضافی شکم باردار انجام داد. غربالگری معمول ماموگرافی 2 بعدی یا 3 بعدی را می توان به طور کلی تا پس از از شیر گرفتن، زمانی که سینه ها متراکم کمتری دارند، به تعویق انداخت.

ارزیابی میکروکلسیفیکاسیون ها توموسنتز در حال حاضر برای تفسیر تشخیصی میکروکلسیفیکاسیون ها توصیه نمی شود. این به دلیل مشکلات فنی و ادراکی در تجزیه و تحلیل است. ماموگرافی 2 بعدی استاندارد همچنان تحقیقات انتخابی است.

عوارض جانبی توموسنتز سینه چیست؟

فوری

گاهی اوقات، کبودی یا شکافتن پوست رخ می دهد. پارگی ایمپلنت سینه گزارش شده است. با این حال، خطر بسیار کم است. برای جلوگیری از پارگی در بیمارانی که ایمپلنت سینه دارند، در میزان فشرده سازی دقت می شود.

با تاخیر

هنگامی که توموسنتز به دنبال تصویربرداری تشخیصی دوبعدی معمول باشد، مقدار کمی افزایش در دوز تابش وجود دارد. با این حال، دوز کلی اشعه ایکس هنوز کوچک است و خطر ابتلا به سرطان پستان ناشی از تشعشع از ماموگرافی از جمله توموسنتز بسیار کم است.

آیا پس از انجام توموسنتز پستان، مراقبت های بعد از عمل مورد نیاز است؟

هیچ مراقبت خاصی پس از انجام توموسنتز پستان، مورد نیاز نیست.

آیا آزمایش‌های تصویربرداری، مداخلات یا روش‌های جراحی جایگزین برای توموسنتز سینه وجود دارد؟

ماموگرافی دو بعدی به عنوان بهترین تست غربالگری برای سرطان پستان اولیه شناخته شده است و تست توموسنتز پستان دارای دقت تشخیصی بیشتری است. توجه به این نکته ضروری است که ماموگرافی همه سرطان‌های سینه را تشخیص نمی‌دهد، حتی زمانی که سرطان توده‌ای ایجاد کرده باشد که می‌توان آن را احساس کرد.

در چنین شرایطی، ماموگرافی طبیعی یا معاینه توموسنتز پستان (ماموگرافی سه بعدی) به این معنی نیست که می توان توده را نادیده گرفت. در این شرایط، آزمایش‌های تشخیصی دیگری مانند سونوگرافی سینه یا MRI پستان و یا روشی مانند آسپیراسیون با سوزن ظریف یا بیوپسی هسته سوزنی ممکن است برای یافتن علت توده ضروری باشد. برای بیماران پرخطر بدون علامت، MRI پستان بررسی انتخابی است.

نکات کلیدی در مورد توده ها و تغییرات سینه

اکثر تغییرات سینه سرطانی نیستند. توده ها و تغییرات ممکن است در اثر خوش خیم (غیر سرطانی) مانند تغییرات فیبروکیستیک (بافت فیبری سفت)، کیست یا کلسیفیکاسیون پستان (رسوبات ریز کلسیم در بافت پستان) ایجاد شوند.

با این حال، گاهی اوقات سرطان سینه است. یافتن زودهنگام سرطان سینه شانس موفقیت درمان را افزایش می دهد.

شما می توانید با "آگاهی از پستان" به یافتن سرطان سینه کمک کنید. این شامل دانستن اینکه چه چیزی برای سینه های شما طبیعی است و دانستن اینکه چه تغییراتی باید به نظر برسند و چه احساسی دارند، می شود.

خودآزمایی رسمی پستان دیگر توصیه نمی شود.

در صورت مشاهده هرگونه تغییر در سینه فوراً به پزشک مراجعه کنید.

همچنین مطمئن شوید که ماموگرافی غربالگری انجام دهید

سینه های شما از موارد زیر تشکیل شده است:

غدد شیر، که شیر مادر را می سازند و از کیسه های شیر زیادی در سراسر سینه شما تشکیل شده اند

مجاری شیر، که شیر را به نوک سینه های شما می رساند

بافت فیبری که کل سینه شما را می پوشاند و از آن حمایت می کند

بافت چربی که به سینه ها شکل و اندازه می دهد و از غدد حمایت می کند.

در سینه، زیر بغل و گردن شما نیز مجموعه ای از غدد لنفاوی وجود دارد. اینها غدد کوچکی هستند که هر کدام به اندازه یک نخود هستند که سینه شما را از مایع لنفاوی تخلیه می کنند و به بدن شما در مبارزه با عفونت و بیماری کمک می کنند. ماهیچه ها و دنده های قفسه سینه شما در زیر سینه ها قرار دارند.

ممکن است متوجه شوید که شکل یا اندازه سینه‌های شما کمی متفاوت است یا اینکه یکی از آنها کمی بالاتر از دیگری است - این بسیار رایج است. اگر سینه های شما همیشه اینطور بوده است، این تفاوت ها طبیعی است.

آگاهی از پستان چیست؟

برای آگاهی از پستان، باید:

بدانید چه چیزی برای شما عادی است

بدانید که چه تغییراتی را باید در نظر بگیرید و احساس کنید

هر گونه تغییر در سینه را سریعا به پزشک خود اطلاع دهید

اگر بین 45 تا 69 سال دارید به غربالگری ماموگرافی بروید

سابقه خانوادگی سرطان خود را بدانید

به طور منظم به تغییرات سینه نگاه کنید و احساس کنید، مانند هنگام لباس پوشیدن یا دوش گرفتن، به طوری که با سینه های خود و نحوه تغییر آنها در زمان های مختلف ماه و با افزایش سن آشنا شوید.

اگر متوجه تغییری در سینه های خود شدید که برایتان غیرعادی است، فوراً به پزشک مراجعه کنید. مثلا:

یک توده جدید یا ضخیم شدن

تغییر در شکل یا اندازه سینه

درد در سینه شما

چروکیدگی یا گودی پوست شما

هرگونه تغییر در یک نوک پستان، مانند نوک سینه برگشته یا ترشحی که بدون فشردن اتفاق می افتد

بثورات یا قرمزی پوست که فقط روی سینه شما ظاهر می شود.

اگرچه این تغییرات لزوماً به معنای ابتلا به سرطان سینه نیست، هر گونه تغییر پستان باید توسط پزشک بررسی شود. پزشک سینه های شما را معاینه می کند و ممکن است شما را برای اسکن (سونوگرافی برست یا ماموگرافی) ارجاع دهد.

تغییرات طبیعی سینه چیست؟

اکثر زنان در طول زندگی خود تغییراتی در سینه های خود دارند. بیشتر این تغییرات در سینه ها توسط هورمون ها به وجود می آیند . سایر تغییرات سینه می تواند ناشی از روند طبیعی پیری باشد.

چرخه قاعدگی - سینه‌های شما ممکن است در زمان‌های مختلف چرخه قاعدگی‌تان احساس برآمدگی یا حساس‌تر شدن داشته باشند. قبل یا در طول دوره های قاعدگی ، هر دو سینه ممکن است متورم، حساس یا دردناک شوند. همچنین ممکن است در این مدت یک یا چند توده را به دلیل مایعات اضافی در سینه احساس کنید. پوشیدن سوتین حمایتی ممکن است مفید باشد. این تغییرات معمولاً تا پایان چرخه قاعدگی از بین می روند.

یائسگی - با نزدیک شدن به یائسگی، دوره های قاعدگی شما ممکن است کمتر اتفاق بیفتد. سطح هورمون شما نیز تغییر می کند. این می تواند باعث شود سینه های شما حساس شود، حتی زمانی که دوره قاعدگی خود را ندارید. همینطور ممکن است سینه‌ های شما بیشتر از قبل احساس برآمدگی در خود داشته باشند. همچنین ممکن است بافت و چربی را از دست بدهند و کوچکتر شوند و احساس برآمدگی بیشتری داشته باشند.

بارداری - در دوران بارداری، سینه های شما ممکن است برآمدگی داشته باشند. این معمولاً به این دلیل است که تعداد غدد تولید کننده شیر در حال افزایش و بزرگتر شدن برای آماده شدن برای شیردهی است.

شیردهی - در حین شیردهی، سینه‌ های شما با شیر پر و سفت می‌شوند و بعد از شیر دادن بسیار نرم ‌تر می‌شوند. داشتن سینه های حساس غیر معمول نیست. ممکن است به بیماری به نام ماستیت مبتلا شوید. این زمانی اتفاق می افتد که یک مجرای شیر مسدود می شود و منجر به التهاب می شود. ورم پستان باعث می شود که سینه قرمز به نظر برسد و احساس شود توده ، گرم و حساس می شود.

داروهای هورمونی – اگر هورمون‌هایی مصرف می‌کنید (مانند هورمون‌درمانی یائسگی یا قرص‌های ضدبارداری یا تزریق)، سینه‌ های شما متراکم ‌تر می‌شوند.

با این حال، اگر در مورد هر گونه تغییر مطمئن نیستید، به پزشک خود مراجعه کنید.

توده های بی ضرر سینه چیست؟

تمام توده های سینه باید توسط پزشک بررسی شوند. بیشتر توده ‌های سینه که قبل از یائسگی ایجاد می‌شوند، خوش‌ خیم هستند (غیر سرطانی)، اما برای رد کردن سرطان باید هر توده ‌ای را بررسی کنید.

مشکلات خوش خیم پستان شامل درد، توده یا توده، عفونت، ترشح از نوک پستان و تغییرات پوستی است. توده های خوش خیم رایج شامل موارد زیر است:

لیپوم ها - این توده هایی هستند که از بافت چربی تشکیل شده اند و می توانند دقیقاً زیر پوست شما در هر نقطه از بدن شما پیدا شوند.

کیست های سینه  - کیسه های پر از مایع می باشند. ممکن است یک کیست منفرد یا تعدادی کیست با اندازه های مختلف داشته باشید. پزشک شما ممکن است از یک سوزن برای خارج کردن مایع موجود در آنها استفاده کند.

فیبروآدنوم - این توده ها صاف، سخت و متحرک هستند، بیشتر شبیه سنگ مرمری هستند که در بافت سینه شما ریخته شده است. آنها در زنان 18 تا 30 ساله شایع هستند.

مقالات پیشنهادی :

سونوگرافی واژینال در تهران

سونوگرافی غربالگری دوم

سونوگرافی غربالگری اول

سونوگرافی بارداری

چرا معاینه معمولی پستان دیگر توصیه نمی شود؟

خودآزمایی پستان یک تکنیک رسمی و ساختاریافته است که به وسیله آن زنان به طور منظم، معمولاً هر ماه، احساس توده و یا تغییر پستان می‌کنند.

این دیگر توصیه نمی شود، زیرا:

هیچ مدرکی مبنی بر اینکه انجام خودآزمایی پستان احتمال مرگ ناشی از سرطان سینه را کاهش دهد وجود ندارد

می تواند منجر به اضطراب و بیوپسی غیرضروری پستان، به ویژه در میان زنان جوان شود.

در عوض، بهتر است همانطور که در بالا توضیح داده شد از پستان آگاه باشید و برای بررسی هرگونه توده یا تغییری که برای شما غیرعادی است به پزشک مراجعه کنید.

توده های سینه

اگر توده ای در سینه خود احساس می کنید، باید همیشه آن را توسط پزشک عمومی معاینه کنید. اکثر توده های سینه بی ضرر هستند، اما برخی از آنها می توانند جدی باشند.

توصیه غیر فوری: اگر متوجه شدید به پزشک عمومی مراجعه کنید:

یک توده در سینه یا زیر بغل شما

هر گونه تغییر غیرعادی دیگر در سینه ها - مانند چرخش نوک سینه به داخل، فرورفتگی پوست یا ترشحات خونی از نوک پستان

تغییرات در سینه ها می تواند نشانه سرطان سینه باشد. اگر زودتر تشخیص داده شود، درمان آن آسانتر است.

پزشک عمومی سینه های شما را بررسی می کند.

اگر مطمئن نباشند که چه چیزی باعث ایجاد توده شده است، شما را برای آزمایشات بیشتر به بیمارستان یا کلینیک پستان ارجاع می دهند.

این آزمایشات معمولاً نشان می دهد که یک توده سرطانی نیست.

در کلینیک پستان چه اتفاقی می افتد

در بیمارستان یا کلینیک پستان، ممکن است موارد زیر را داشته باشید:

معاینه سینه

اسکن – معمولاً رادیوگرافی پستان ( ماموگرافی) یا سونوگرافی سینه یا پستان

بیوپسی سینه  - جایی که یک سوزن در توده وارد می شود تا برخی از سلول ها را برای آزمایش خارج کند

این آزمایشات اغلب در همان بازدید انجام می شود. معمولاً نتایج را در همان روز به شما می گویند، اگرچه نتایج بیوپسی بیشتر طول می کشد - ممکن است مجبور باشید حدود یک هفته صبر کنید.

سرطان سینه در حال حاضر اطلاعات بیشتری در مورد آنچه که در یک قرار ملاقات با کلینیک پستان باید انتظار داشت، دارد.

درمان توده سینه به علت آن بستگی دارد. بیشتر آنها بی ضرر هستند و ممکن است بدون درمان خود به خود از بین بروند.

علل ایجاد توده سینه

توده های سینه می توانند دلایل مختلفی داشته باشند.

آنها اغلب توسط چیزی بی ضرر مانند رشد بافت غیر سرطانی (فیبروآدنوم) یا تجمع مایع (کیست سینه) ایجاد می شوند.

سرطان سینه اکنون اطلاعات بیشتری در مورد فیبروآدنوم و کیست پستان دارد.

گاهی اوقات، توده سینه می‌تواند نشانه‌ای از چیزی جدی مانند سرطان سینه باشد.

سونوگرافی غربالگری جنین چیست؟ از طریق غربالگری ژنتیکی، والدین می توانند احتمال داشتن فرزندی با نقص مادرزادی ژنتیکی مانند سندرم داون را کشف کنند. سونوگرافی همچنین در دوران بارداری برای غربالگری نقایص مادرزادی استفاده می شود. با این حال، هیچ یک از روش ها تشخیص رسمی را ارائه نمی دهد. اگر غربالگری ژنتیکی یا سونوگرافی نشان دهد که نوزاد ممکن است نقص مادرزادی داشته باشد، والدین ممکن است برای تعیین اینکه آیا نوزاد واقعاً نقص مادرزادی دارد یا خیر، آزمایش تشخیصی قبل از تولد انجام دهند.

علاوه بر درک گزینه های غربالگری ژنتیکی، سونوگرافی و تست تشخیص قبل از تولد، ممکن است اطلاعات بیشتر در مورد انواع مختلف نقایص مادرزادی، نحوه درمان یا مدیریت آنها و تاثیر آنها بر کودکان و خانواده هایشان مفید باشد. .

پزشک زنان شما احتمالاً غربالگری سه ماهه اول را برای سندرم داون ارائه می دهد. این غربالگری توسط کالج آمریکایی متخصصین زنان و زایمان (ACOG) برای همه زنان باردار توصیه می شود. به استثنای غربالگری سه ماهه اول، آزمایش ژنتیک معمولاً فقط برای خانواده هایی ارائه می شود که برای یک بیماری ژنتیکی خاص در معرض خطر هستند.

اگر سوالی در مورد ماموگرافی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان ماموگرافی یا سونوگرافی تجویز کرده است

می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و ماموگرافی الوند در تماس باشید. 

غربالگری حامل: حتی قبل از باردار شدن، شما و همسرتان می‌توانید غربالگری شوید تا مشخص شود که آیا هر کدام از شما حامل ژن برخی اختلالات ارثی هستید یا خیر. در طول آزمایش، یک نمونه خون یا نمونه بافت از داخل گونه شما گرفته می شود و مورد آزمایش قرار می گیرد. غربالگری حامل را می توان قبل یا در طول بارداری انجام داد.

غربالگری سه ماهه اول: بین هفته های 11 تا 13 بارداری، می توانید غربالگری سه ماهه اول بارداری را انجام دهید. این ارزیابی غیر تهاجمی شامل آزمایش خون و سونوگرافی جنین است. هدف از غربالگری سه ماهه اول بررسی نقایص ژنتیکی مربوط به قلب کودک شما یا سایر اختلالات ژنتیکی مانند سندرم داون است.

غربالگری سه ماهه دوم: غربالگری هایی که بین 15 تا 20 هفته انجام می شوند، گاهی اوقات به عنوان صفحه نمایش سه گانه یا چهارگانه شناخته می شوند. این آزمایش‌ها شامل آزمایش‌های خونی است که دو هورمون مرتبط با بارداری را اندازه‌گیری می‌کند و سونوگرافی برای بررسی نقص‌های ژنتیکی مادرزادی. غربالگری های سه ماهه دوم نسبت به غربالگری های سه ماهه اول دقت کمتری دارند.

غربالگری سه ماهه سوم: تنها غربالگری های ارائه شده در سه ماهه سوم، بررسی های معمولی است که در هر ویزیت قبل از تولد انجام می شود، مانند آزمایش ادرار، فشار خون و اندازه گیری رحم و ضربان قلب جنین. همچنین برای تعیین اینکه آیا نوعی باکتری دارید که می تواند در حین تولد به کودک شما منتقل شود، آزمایش خواهید شد. در صورت مثبت بودن تست، در حین زایمان آنتی بیوتیک مصرف می کنید تا از انتقال باکتری به جنین جلوگیری کنید.

سونوگرافی غربالگری جنین

سونوگرافی معمولا در دوران بارداری برای نظارت بر رشد جنین و تعیین تاریخ زایمان استفاده می شود. همچنین همراه با غربالگری ژنتیکی برای ارزیابی خطر ابتلای نوزاد به سندرم داون و سایر نقایص مادرزادی از جمله مشکلات قلبی استفاده می شود.

هنگامی که سونوگرافی به این روش استفاده می شود، به آن اسکن نیمه شفاف یا اسکن NT می گویند. این روش زمانی انجام می شود که شما بین هفته های 11 تا 14 بارداری هستید زیرا در این مرحله از رشد، گردن کودک شما هنوز شفاف است. بنابراین، اسکن می‌تواند فضای خالی بافت پشت گردن نوزاد را اندازه‌گیری کند. اگر اسکن غیرطبیعی باشد، احتمالاً در سه ماهه اول، مایع بیشتری در پشت گردن جمع می شود.

درباره سونوگرافی غربالگری

در طول اسکن NT، یک دستگاه کوچک دستی که امواج صوتی منتشر می‌کند توسط پزشک روی شکم شما مالیده می‌شود. این امواج از جنین منعکس شده و به دستگاه سونوگرافی منعکس می‌شوند و تصویری روی صفحه نمایش از جنین و رحم شما ایجاد می‌کنند.

مقالات پیشهادی:

سونوگرافی واژینال در تهران

عکس رنگی رحم چیست؟

سونوگرافی توسط متخصص خانم در تهران

عکس رنگی رحم با بی حسی در تهران

سونوگرافی تشخیص جنسیت

پس از سونوگرافی غربالگری

پس از اسکن NT، متخصص زنان در مورد نتایج غربالگری با شما صحبت خواهد کرد. دانستن این نکته مهم است که گاهی اوقات، حتی نوزادانی که از سونوگرافی معمولی استفاده می‌کنند، ممکن است دچار نقایص مادرزادی یا اختلالات ژنتیکی شوند که قابل تشخیص نیست.

تست های تشخیصی قبل از تولد

اگر در طی هر یک از این غربالگری ها نتیجه مثبتی داشتید، نشان دهنده وجود ناهنجاری کودک شما نیست، اما به این معنی است که باید آزمایش های تشخیصی قبل از تولد را با متخصص زنان خود در میان بگذارید. این معمولا شامل آزمایشات جنینی مانند نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS) یا آمنیوسنتز می شود.

آزمایشات قبل از تولد چیست و چرا اهمیت دارد؟

تست های قبل از تولد آزمایش های پزشکی هستند که در دوران بارداری انجام می دهید. آن‌ها به ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما کمک می‌کنند تا وضعیت شما و نوزادتان را دریابد.

شما چندین بار در طول بارداری در معاینات مراقبت های دوران بارداری خود، چند آزمایش قبل از تولد انجام می دهید. این آزمایش‌ها مطمئن می‌شوند که شما و کودکتان سالم می‌مانید. آزمایش‌های دیگری نیز وجود دارد که در زمان‌های خاصی از بارداری انجام می‌شود. این آزمایشات قبل از تولد بررسی می کند که آیا کودک شما مشکلات سلامتی دارد، از جمله:

نقائص هنگام تولد. اینها شرایط سلامتی هستند که در بدو تولد وجود دارند. آنها شکل یا عملکرد یک یا چند قسمت از بدن را تغییر می دهند. نقایص مادرزادی می تواند باعث مشکلاتی در سلامت کلی، نحوه رشد بدن یا نحوه عملکرد بدن شود.

شرایط ژنتیکی و کروموزومی. این شرایط به دلیل تغییر در ژن ها و کروموزوم ها ایجاد می شود. یک ژن بخشی از سلول های بدن شما است که دستورالعمل هایی را برای نحوه رشد و عملکرد بدن شما ذخیره می کند. کروموزوم ساختار سلولی است که ژن ها را نگه می دارد. شرایط ژنتیکی شامل فیبروز کیستیک (که CF نیز نامیده می شود)، بیماری سلول داسی شکل و نقایص قلبی است. یک بیماری شایع کروموزومی سندرم داون است. گاهی اوقات این شرایط از والدین به فرزند منتقل می شود و گاهی خود به خود اتفاق می افتد.

اگر سابقه بیماری خاصی در خانواده شما وجود دارد، ممکن است بخواهید با یک مشاور ژنتیک صحبت کنید. یک مشاور ژنتیک آموزش هایی دارد که به شما کمک می کند تا در مورد نقایص مادرزادی و سایر شرایط پزشکی که در خانواده ها وجود دارد و اینکه چگونه می توانند بر سلامت شما و سلامت کودک شما تأثیر بگذارند، درک کنید.

تست های غربالگری و تست های تشخیصی چیست؟

آزمایش‌های غربالگری بررسی می‌کنند که آیا احتمال ابتلای کودک شما به یک بیماری بیشتر است یا خیر، اما با اطمینان به شما نمی‌گویند که آیا کودک شما این بیماری را دارد یا خیر.

آزمایشات تشخیصی به شما می گوید که آیا کودک شما وضعیت سلامتی دارد یا خیر. اگر یک آزمایش غربالگری نشان دهد که کودک شما در معرض خطر بالای یک وضعیت سلامتی است، ارائه دهنده شما ممکن است یک آزمایش تشخیصی را برای تأیید نتایج توصیه کند. برخی از تست های تشخیصی ممکن است خطراتی مانند سقط جنین برای کودک شما داشته باشد. سقط جنین زمانی است که نوزاد قبل از هفته بیستم بارداری در رحم می میرد.

نتایج آزمایش غربالگری می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا می خواهید یک آزمایش تشخیصی انجام دهید یا خیر. ممکن است بخواهید بدانید که آیا کودک شما وضعیت سلامتی دارد یا خیر. اگر تصمیم به انجام یک آزمایش تشخیصی دارید، می توانید در مورد وضعیت کودک خود و نحوه مراقبت از کودک خود پس از تولد بیشتر بدانید. شما همچنین می توانید برای زایمان در بیمارستانی برنامه ریزی کنید که بتواند مراقبت های پزشکی ویژه ای را به کودک شما ارائه دهد.

در تمام دوران بارداری چه آزمایشاتی انجام می دهید؟

این آزمایشات قبل از تولد ممکن است چندین بار در طول بارداری انجام شود:

بررسی فشار خون. پزشک فشار خون شما را چک می کند تا مطمئن شود که پره اکلامپسی ندارید. پره اکلامپسی فشار خون بالایی است که می تواند بعد از هفته بیستم بارداری اتفاق بیفتد. پره اکلامپسی می تواند مشکلات جدی در دوران بارداری ایجاد کند.

آزمایش ادرار. پزشک ادرار شما را از نظر عفونت، مانند عفونت مثانه یا کلیه، و سایر شرایط مانند پره اکلامپسی بررسی می کند. وجود پروتئین در ادرار ممکن است نشانه پره اکلامپسی باشد.

آزمایشات خون پزشک خون شما را برای عفونت های خاص مانند سیفلیس، هپاتیت B و HIV بررسی می کند. آزمایش خون شما همچنین برای تعیین گروه خونی و فاکتور Rh و بررسی کم خونی استفاده می شود. کم خونی زمانی است که شما گلبول های قرمز سالم کافی برای حمل اکسیژن به بقیه بدن خود ندارید. فاکتور Rh پروتئینی است که اکثر افراد روی گلبول های قرمز خون خود دارند. اگر شما آن را نداشته باشید و کودکتان داشته باشد، می تواند باعث ایجاد بیماری Rh در کودک شما شود. درمان در دوران بارداری می تواند از بیماری Rh جلوگیری کند.

ارائه دهنده شما احتمالاً وزن شما را در هر معاینه مراقبت های دوران بارداری بررسی می کند تا مطمئن شود که مقدار مناسبی به دست می آورید.

چه آزمایش های بارداری در سه ماهه اول انجام می شود؟

ممکن است در سه ماهه اول (ماه های 1، 2 و 3) چندین آزمایش انجام دهید. با ارائه دهنده خود صحبت کنید تا بدانید کدام آزمایش برای شما مناسب است. غربالگری سه ماهه اول

غربالگری سه ماهه اول چیست؟

غربالگری سه ماهه اول شامل سونوگرافی جنین و آزمایش خون برای مادر است. این کار در سه ماهه اول بارداری، در هفته های 1 تا 12 یا 13 انجام می شود. می تواند به کشف خطر ابتلای نوزاد به نقص های مادرزادی خاص کمک کند. این شامل نقص های کروموزومی مانند سندرم داون (تریزومی 21) یا تریزومی 18 یا 13 است.

غربالگری سه ماهه اول ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تست اولتراسوند برای شفافیت نوکال جنین (NT). در این آزمایش از سونوگرافی برای مشاهده پشت گردن نوزاد استفاده می شود. افزایش مایع یا ضخیم شدن پوست را بررسی می کند. اینها ممکن است به معنای نقص باشد.

آزمایشات خون آزمایش خون 2 ماده موجود در خون همه زنان باردار را اندازه گیری می کند:

پروتئین پلاسما مرتبط با بارداری (PAPP-A). این پروتئین در اوایل بارداری توسط جفت ساخته می شود. سطوح غیر طبیعی می تواند به معنای افزایش خطر نقص کروموزوم باشد.

گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG). این هورمون در اوایل بارداری توسط جفت ساخته می شود. سطوح غیر طبیعی می تواند به معنای افزایش خطر نقص کروموزوم باشد.

غربالگری DNA جنین بدون سلول با این کار DNA نوزادی که در خون شما وجود دارد آزمایش می شود. کروموزوم های غیر طبیعی خاصی را بررسی می کند. همچنین می تواند نقص در کروموزوم های جنسی جنین (X یاY) را بررسی کند. غربالگری DNA جنین بدون سلول، نقایص ساختاری مادرزادی، مانند اسپینا بیفیدا یا نقص در دیواره شکم را پیدا نمی کند.

اگر غربالگری سه ماهه اول غیر طبیعی باشد، ممکن است برای تشخیص نیاز به آزمایش بیشتری داشته باشید. این ممکن است شامل نمونه برداری از پرزهای کوریونی، آمنیوسنتز یا سونوگرافی دیگر باشد.

چرا ممکن است به غربالگری سه ماهه اول نیاز داشته باشم؟

غربالگری سه ماهه اول می تواند تشخیص دهد که آیا نوزاد ممکن است نقص مادرزادی داشته باشد یا خیر. آزمایش غربالگری معمولاً در پایان سه ماهه اول به همه زنان باردار ارائه می شود. آزمایش DNA جنین بدون سلول ممکن است برای زنان در معرض خطر، مانند زنان بالای 35 سال، ارائه شود.

خطرات غربالگری سه ماهه اول چیست؟

غربالگری سه ماهه اول شامل سونوگرافی و آزمایش خون است. اینها تست های کم خطر هستند. اما اگر آزمایشات در زمان مناسب در دوران بارداری انجام نشود، ممکن است نتایج اشتباه باشد. برای مثال، اگر تاریخ سررسید شما اشتباه محاسبه شده باشد، ممکن است این اتفاق بیفتد. این می تواند باعث نگرانی و نگرانی بی مورد برای شما و شریک زندگی تان شود.

غربالگری سه ماهه اول 100٪ دقیق نیست. این فقط یک آزمایش غربالگری است تا ببیند آیا خطر افزایش نقص مادرزادی وجود دارد یا خیر. همچنین به شما کمک می کند تا ببینید که آیا در دوران بارداری به آزمایش یا نظارت بیشتری نیاز دارید یا خیر.

نتایج مثبت کاذب می تواند مشکلی را در زمانی که کودک واقعا سالم است نشان دهد. نتایج منفی کاذب زمانی که کودک واقعاً مشکل سلامتی داشته باشد، یک نتیجه طبیعی را نشان می دهد.

چگونه برای غربالگری سه ماهه اول آماده شوم؟

برای آماده شدن برای سونوگرافی یا آزمایش خون نیازی به انجام کار خاصی ندارید.

در غربالگری سه ماهه اول چه اتفاقی می افتد؟

غربالگری سه ماهه اول معمولاً شامل آزمایشات زیر است. آنها بین هفته های 10 و 14 انجام می شوند:

تست اولتراسوند. معمولا سونوگرافی ترانس واژینال برای مشاهده نوزاد انجام می شود. در این آزمایش، یک مبدل کوچک اولتراسوند وارد واژن می شود.

آزمایش خون. خون از ورید گرفته می شود و برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می شود. آزمایش خون بدون سلول DNA جنین ممکن است در اوایل هفته 9 انجام شود.

بعد از غربالگری سه ماهه اول چه اتفاقی می افتد؟

پس از انجام آزمایشات، برای بررسی نتایج با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود ملاقات خواهید کرد. غربالگری سه ماهه اول 100% دقیق نیست و تشخیص نمی دهد. اگر نتایج غیرطبیعی باشد، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما در مورد آزمایشات بعدی برای تشخیص صحبت می‌کند. در صورت لزوم، آزمایش ژنتیک و مشاوره به شما پیشنهاد می شود.

مراحل بعدی

قبل از اینکه با آزمایش یا روش موافقت کنید، مطمئن شوید که:

نام آزمون یا روش

دلیل انجام آزمایش یا روش

چه نتایجی را باید انتظار داشت و چه معنایی دارند

خطرات و مزایای آزمایش یا روش

عوارض جانبی یا عوارض احتمالی چیست؟

زمان و مکان شما برای انجام آزمایش یا روش

چه کسی این آزمایش یا روش را انجام خواهد داد و صلاحیت آن شخص چیست

اگر آزمایش یا روش را انجام نمی دادید چه اتفاقی می افتاد

هر گونه آزمایش یا روش جایگزین که باید در مورد آن فکر کنید

چه زمانی و چگونه به نتایج خواهید رسید

اگر سؤال یا مشکلی دارید، پس از آزمون یا روش با چه کسی تماس بگیرید

چقدر باید برای آزمایش یا روش بپردازید

مقالات پیشنهادی :

بیوپسی سینه

فیبرواسکن چیست؟

الاستوگرافی با سونوگرافی چیست؟

سونوگرافی سینه چیست و چرا انجام می شود؟

غربالگری حامل برای شرایط ژنتیکی. این آزمایش غربالگری خون یا بزاق شما را بررسی می‌کند تا ببیند آیا شما ناقل برخی بیماری‌های ژنتیکی هستید که می‌تواند بر جنین شما تأثیر بگذارد. اگر ناقل هستید، به این معنی است که خودتان این بیماری را ندارید، اما یک تغییر ژنتیکی دارید که می توانید آن را به کودک خود منتقل کنید. اگر هم شما و هم همسرتان ناقل یک بیماری هستید، خطر ابتلای کودک شما به این بیماری بیشتر است. غربالگری حامل را می توان قبل از بارداری یا در هفته های اولیه بارداری انجام داد. اگر نتایج نشان دهد که شما یا شریک زندگیتان ناقل بیماری هستید، ممکن است بتوانید بفهمید که آیا کودک شما این بیماری را دارد یا ناقل این بیماری است. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد اینکه چه آزمایش های غربالگری حامل ممکن است برای شما مناسب باشد صحبت کنید.

آزمایش DNA جنین بدون سلول (که غربالگری یا آزمایش غیرتهاجمی قبل از تولد نیز نامیده می شود). این آزمایش غربالگری خون شما را از نظر DNA جنین بررسی می کند. DNA برای شرایط ژنتیکی خاصی مانند سندرم داون بررسی می شود. این آزمایش بعد از 9 هفته بارداری انجام می شود. اگر سونوگرافی نشان دهد که کودک شما ممکن است نقص مادرزادی داشته باشد یا اگر قبلاً نوزادی با نقص مادرزادی داشته اید، ممکن است ارائه دهنده شما این آزمایش را توصیه کند. اگر این آزمایش را انجام دهید، ممکن است ارائه‌دهنده شما انجام یک آزمایش تشخیصی مانند آمنیوسنتز را برای تأیید نتایج توصیه کند.

نمونه برداری از پرزهای کوریونی (که CVS نیز نامیده می شود). این آزمایش تشخیصی بافت جفت را بررسی می کند تا ببیند آیا کودک شما یک بیماری ژنتیکی دارد یا خیر. CVS در هفته 10 تا 13 بارداری انجام می شود. اگر بیش از 35 سال سن دارید، اگر سابقه بیماری های ژنتیکی در خانواده شما وجود داشته باشد، یا اگر غربالگری سه ماهه اول نشان می دهد که کودک شما در معرض افزایش خطر نقص مادرزادی است، ممکن است ارائه دهنده شما بخواهد CVS داشته باشید.

سونوگرافی اولیه (که سونوگرافی سه ماهه اول نیز نامیده می شود). سونوگرافی از امواج صوتی و صفحه نمایش کامپیوتر برای ایجاد تصویری از جنین در داخل رحم استفاده می کند. ارائه دهنده شما ممکن است از سونوگرافی زودهنگام برای اطمینان از باردار بودن یا تعیین تاریخ بارداری خود استفاده کند تا بدانید در طول بارداری (چند هفته) هستید.

غربالگری سه ماهه اول. این آزمایش غربالگری شامل یک آزمایش خون و یک سونوگرافی برای بررسی اینکه آیا کودک شما ممکن است در معرض خطر برخی از نقایص مادرزادی مانند سندرم داون و نقایص قلبی باشد یا خیر. این آزمایش معمولا بین هفته های 11 تا 13 بارداری انجام می شود.

چه آزمایشاتی در سه ماهه دوم انجام می شود؟

ارائه دهنده شما ممکن است این آزمایشات قبل از تولد را در سه ماهه دوم بارداری (ماه های 4، 5 و 6 بارداری) به شما پیشنهاد دهد:

غربالگری خون مادر (که به آن غربالگری چهارگانه نیز گفته می شود). این آزمایش غربالگری خون شما را بررسی می کند تا ببیند آیا کودک شما ممکن است در معرض خطر برخی از نقایص مادرزادی مانند سندرم داون باشد یا خیر. این صفحه نمایش چهارگانه نامیده می شود زیرا 4 ماده را در خون شما اندازه گیری می کند: آلفا فتوپروتئین (AFP)، استریول، گنادوستروپین جفتی انسانی (hCG) و اینهیبین A. این آزمایش بین هفته های 15 تا 22 بارداری انجام می شود.

سونوگرافی. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما سونوگرافی را بین هفته های 18 تا 22 بارداری انجام می دهد. سونوگرافی رشد و نمو کودک شما را بررسی می کند و هرگونه نقص مادرزادی را بررسی می کند.

آمنیوسنتز در طول آمنیوسنتز، نمونه ای از مایع آمنیوتیک از اطراف نوزاد گرفته می شود. این مایع برای بررسی اینکه آیا کودک شما نقص مادرزادی یا بیماری ژنتیکی دارد، آزمایش می شود. این آزمایش معمولا بین هفته های 15 تا 20 بارداری انجام می شود. اگر بیش از 35 سال سن دارید، اگر سابقه بیماری های ژنتیکی در خانواده شما وجود داشته باشد، یا اگر غربالگری سه ماهه اول نشان می دهد که کودک شما در معرض افزایش خطر نقص مادرزادی است، ممکن است پزشک از شما بخواهد که آمنیوسنتز انجام دهید.

غربالگری گلوکز این آزمایش غربالگری بررسی می کند که آیا ممکن است دیابت بارداری داشته باشید یا خیر. این نوعی دیابت است که برخی از زنان در دوران بارداری به آن مبتلا می شوند. این آزمایش را بین هفته های 24 تا 28 بارداری انجام می دهید.

مقالات پیشنهادی :

بهترین زمان برای سونوگرافی واژینال

سونوگرافی واژینال در تهران

سونوگرافی غربالگری دوم

سونوگرافی غربالگری اول

چه آزمایشاتی در سه ماهه سوم بارداری انجام می شود؟

در سه ماهه آخر بارداری (ماههای 7، 8 و 9 بارداری)، پزشک ممکن است آزمایشی برای استرپتوکوک گروه B (که GBS نیز نامیده می شود) انجام دهد. استرپتوکوک گروه B عفونتی است که می توانید در حین تولد به نوزاد منتقل کنید. این آزمایش مایع دهانه رحم شما را بررسی می کند تا ببیند آیا GBS دارید یا خیر. این آزمایش معمولا بین هفته های 35 تا 37 بارداری انجام می شود.

شمارش ضربه چیست و چگونه آنها را انجام می دهید؟

شمارش ضربه (که شمارش حرکت جنین نیز نامیده می‌شود) راهی است که می‌توانید تعداد دفعات حرکت کودکتان را ردیابی کنید. در حدود 5 ماهگی (هفته 20) بارداری، باید شروع به احساس حرکت کودک در شکم خود کنید. کودک شما می تواند از یک طرف به طرف دیگر بچرخد و گاهی اوقات سر به پا می شود. به ارائه دهنده خود بگویید اگر:

شما در هفته بیستم بارداری هستید و حرکت کودکتان را احساس نکرده اید.

شما نگران این هستید که کودکتان حرکت نمی کند.

شما متوجه تغییر در تعداد دفعات حرکت کودک خود می شوید، به خصوص اگر حرکت کاهش یابد.

ارائه‌دهنده شما ممکن است از شما بخواهد که ضربات لگد را انجام دهید تا ببیند کودک شما چه زمانی و چند وقت یکبار حرکت می‌کند. در اینجا 2 راه برای انجام شمارش ضربه وجود دارد:

هر روز، مدت زمانی که طول می کشد تا کودک شما 10 بار حرکت کند. اگر بیش از 2 ساعت طول کشید، به ارائه دهنده خود بگویید.

ببینید در 1 ساعت چند حرکت احساس می کنید. این کار را 3 بار در هفته انجام دهید. اگر شماره تغییر کرد، به ارائه دهنده خود بگویید.

می توانید در سه ماهه سوم بارداری خود شمارش ضربات را انجام دهید. اگر پزشک شما نگران حرکات کودک شما باشد، ممکن است آزمایشات دیگری را برای بررسی سلامت کودک شما انجام دهد.

غربالگری ژنتیکی قبل از تولد

همه زنان باید غربالگری ژنتیکی قبل از تولد را انجام دهند. بسیاری از زنان غربالگری ژنتیکی قبل از تولد را انتخاب می کنند.

 این به شما بستگی دارد که آیا این آزمایش ها را دوست دارید یا خیر.

نتایج غربالگری ژنتیکی می تواند اطلاعات مهمی را ارائه دهد، اما همچنین می تواند منجر به انتخاب های دشوار شود. اگر آزمایشات نشان می داد که کودک شما یک بیماری جدی دارد، آیا بارداری را ادامه می دهید؟

 آیا می خواهید این اطلاعات را بدانید تا بتوانید برای تولد نوزادی که ممکن است نیاز به مراقبت ویژه داشته باشد آماده شوید؟

اینها تصمیمات سخت و بسیار شخصی هستند. مهم نیست که چه انتخاب هایی دارید، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما در طول این فرآیند از شما حمایت می کند.

دو نوع اصلی آزمایش خون وجود دارد.

 آزمایش خون استاندارد قبل از تولد، مواد شیمیایی موجود در خون را اندازه گیری می کند که احتمال نسبی ناهنجاری ها را نشان می دهد. اخیراً، آزمایش‌هایی در دسترس قرار گرفته‌اند که قادر به تشخیص DNA نوزاد در خون مادر هستند.

 هر آزمایشی که داشته باشید، باز هم یک آزمایش غربالگری است. چنین آزمایشی نمی تواند به طور قطعی وجود یا عدم وجود یک ناهنجاری را ثابت کند. این تست ها فقط شانس ها را تخمین می زنند. نتایج غیرطبیعی برای تشخیص یا اطمینان نیاز به آزمایش بیشتری دارد.

غربالگری قبل از تولد چیست؟

انواع مختلفی از آزمایش های غربالگری ژنتیکی قبل از تولد وجود دارد.

 اینکه کدام نوع برای شما در دسترس است بستگی به محل زندگی شما و مدت زمان بارداری شما دارد. اگر انتخاب کنید که غربالگری ژنتیکی انجام دهید، سونوگرافی (در صورت انجام) و نمونه خون برای آزمایش علائم برخی شرایط مورد استفاده قرار می گیرد.

این ها شامل ناهنجاری های ژنتیکی (مانند تریزومی 18، سندرم داون) و نقایص لوله عصبی (مانند اسپینا بیفیدا) است.

نتایج آزمایشات غربالگری قبل از تولد یک تشخیص نیست. آنها به شما این احتمال را می دهند که کودک شما یکی از این شرایط را داشته باشد. نتایج مثبت کاذب و منفی کاذب وجود دارد، بنابراین یک غربالگری مثبت به این معنی نیست که کودک شما تحت تأثیر قرار گرفته است.

 برای تشخیص صحیح، باید ارزیابی های بیشتری انجام دهید، مانند آزمایشات غیر تهاجمی قبل از تولد (که همچنین یک آزمایش غربالگری است، اما با دقت بیشتر)، یا آزمایش های تهاجمی مثل آمنیوسنتز یا نمونه برداری از پرزهای کوریونی.

 این دو روش تهاجمی (که در زیر توضیح داده شده است) می توانند وجود یا عدم وجود یک بیماری و نه فقط احتمال آن را تعیین کنند.

از آنجا که آنها "تهاجمی" هستند و برای به دست آوردن سلول های جنینی نیاز به قرار دادن ابزاری در رحم دارند، خطر از دست دادن بارداری وجود دارد.

تست غیر تهاجمی قبل از تولد چیست؟

آزمایش غیر تهاجمی قبل از تولد (NIPT) یک روش نسبتا جدید و بسیار موثر برای غربالگری سندرم داون و سایر ناهنجاری های ژنتیکی مشابه است.

این یک آزمایش خون است که DNA جنین بدون سلول را که در خون مادر وجود دارد اندازه گیری می کند. همچنین می‌تواند برای تعیین جنسیت جنین، شناسایی وجود جنین Rh مثبت در مادر Rh منفی و تعیین برخی ناهنجاری‌های ژنتیکی که از ژن‌های پدر منتقل می‌شوند، استفاده شود.

احتمال تست ناموفق (بدون نتیجه)، منفی کاذب یا مثبت کاذب وجود دارد. این آزمایش قطعی نیست و تمام نتایج غربالگری مثبت باید با آزمایش‌های تهاجمی‌تر تشخیصی جنینی قبل از تصمیم‌ گیری تایید شوند.

آمنیوسنتز چیست؟

در این آزمایش، مقدار کمی مایع آمنیوتیک با یک سوزن که از طریق شکم شما وارد می شود، از رحم خارج می شود.

 پزشک از سونوگرافی برای هدایت سوزن به ناحیه ای دور از نوزاد استفاده می کند. برخی از سلول های کودک در مایع وجود دارد. این ها استخراج و برای ناهنجاری های ژنتیکی آزمایش می شوند.

 این آزمایش خطر سقط جنین پایین 0.5٪ -1٪ دارد. اگر جنینی دارید که ناهنجاری ژنتیکی تشخیص داده شده است، انتخاب ادامه یا خاتمه بارداری در اختیار شماست.

نمونه برداری از پرزهای کوریونی چیست؟

نمونه برداری از پرزهای کوریونیک یک آزمایش قبل از تولد است که در آن یک قطعه کوچک از بافت جفت از طریق دهانه رحم یا شکم گرفته می شود. سپس نمونه برای ناهنجاری های ژنتیکی مورد آزمایش قرار می گیرد.

این آزمایش را می توان زودتر از آمنیوسنتز انجام داد، معمولاً بین 10 تا 13 هفته. همچنین خطر سقط جنین 1-2 درصدی را به همراه دارد. خطر کمی بیشتر از آمنیوسنتز است، اما مزیت آن این است که می‌توان تشخیص را زودتر در بارداری انجام داد.

شفافیت نوکال چیست؟

شفافیت نوکال مجموعه ای از مایعات زیر پوست گردن نوزاد است.

این آزمایش ضخامت سیال را اندازه گیری می کند. اگر ضخیم تر از حد طبیعی باشد، به این معنی است که کودک ممکن است به سندرم داون یا سایر ناهنجاری های ژنتیکی مبتلا باشد. این آزمایش همچنین یک تشخیص نیست، اما اندازه گیری خطر را نشان می دهد.

آزمایش تشخیصی قبل از تولد شامل آزمایش جنین قبل از تولد (قبل از تولد) برای تعیین اینکه آیا جنین دارای ناهنجاری های خاصی از جمله برخی اختلالات ژنتیکی ارثی یا خودبه خودی است یا خیر.

اندازه گیری برخی مواد در خون زن باردار به همراه سونوگرافی می تواند به تخمین خطر ناهنجاری های ژنتیکی در جنین کمک کند.

این آزمایش های خون و سونوگرافی ممکن است به عنوان بخشی از مراقبت های معمول در دوران بارداری انجام شود.

اگر نتایج این آزمایشات حاکی از افزایش خطر باشد، پزشکان ممکن است آزمایشاتی را برای تجزیه و تحلیل مواد ژنتیکی جنین انجام دهند، مانند آمنیوسنتز و نمونه برداری از پرزهای کوریونی.

آمنیوسنتز و نمونه برداری از پرزهای کوریونی تهاجمی است و خطرات بسیار کمی برای جنین دارد.

برخی از آزمایش‌های تشخیصی قبل از تولد، مانند سونوگرافی و برخی آزمایش‌های خون، اغلب بخشی از مراقبت‌های معمول دوران بارداری هستند.

 سونوگرافی و آزمایش‌های خون بی‌خطر هستند و گاهی به تعیین اینکه آیا آزمایش‌های ژنتیکی تهاجمی‌تر قبل از تولد (نمونه‌گیری از پرزهای کوریونی، آمنیوسنتز و نمونه‌گیری خون ناف از راه پوست) نیاز است یا خیر کمک می‌کنند.

 معمولاً این آزمایش‌های تهاجمی ‌تر زمانی انجام می‌شوند که زوج‌ها در معرض خطر افزایش فرزندی با ناهنجاری ژنتیکی (مانند نقص لوله عصبی) یا ناهنجاری‌های کروموزومی (مخصوصاً زمانی که زن 35 سال یا بیشتر است) داشته باشند.

 با این حال، بسیاری از پزشکان این نوع آزمایش را به همه زنان باردار پیشنهاد می کنند و هر زن باردار می تواند آن را درخواست کند. این آزمایشات خطراتی دارند، هرچند بسیار اندک، به ویژه برای جنین.

زوج ها باید خطرات را با پزشک خود در میان بگذارند و خطرات را در مقابل نیاز خود به دانستن بسنجید. به عنوان مثال، آن ها باید به این فکر کنند که آیا ندانستن نتایج آزمایش باعث اضطراب می شود و آیا دانستن اینکه یک ناهنجاری پیدا نشده است، باعث اطمینان خاطر می شود یا خیر.

آن ها باید به این فکر کنند که آیا در صورت مشاهده ناهنجاری، دنبال سقط جنین می روند یا خیر. اگر این کار را نمی کنند، باید فکر کنند که آیا هنوز می خواهند قبل از تولد از یک ناهنجاری مطلع شوند (مثلاً برای آمادگی روانی) یا اینکه دانستن آن فقط باعث ناراحتی می شود.

 برای برخی از زوج ها، خطرات بیشتر از مزایای دانستن اینکه آیا نوزادشان ناهنجاری کروموزومی دارد یا خیر، بیشتر است، بنابراین آنها ترجیح می دهند آزمایش نشوند.

اگر لقاح آزمایشگاهی انجام شود، گاهی اوقات می توان اختلالات ژنتیکی را قبل از انتقال تخمک بارور شده از ظرف کشت به رحم تشخیص داد (به نام تشخیص ژنتیکی قبل از لانه گزینی).

غربالگری زن باردار

اندازه ‌گیری سطوح برخی از مواد (به نام نشانگر) در خون می‌تواند به شناسایی زنانی که در معرض خطر ابتلا به مشکلاتی هستند، مانند داشتن نوزادی با نقص مغز یا نخاع (نقص لوله عصبی)، سندرم داون، سایر ناهنجاری‌های کروموزومی یا برخی نادرتر کمک کند.

 اختلالات ژنتیکی این آزمایشات خون هیچ خطری برای جنین ندارد. آن‌ها می‌توانند به تعیین دقیق‌تر خطر فردی زن برای داشتن نوزادی با ناهنجاری کمک کنند و بنابراین می‌توانند به زوج کمک کنند تا مزایای آزمایش‌های ژنتیکی تهاجمی قبل از تولد را ارزیابی کنند.

پزشکان معمولاً آزمایش خون را برای اندازه‌ گیری نشانگرهای ناهنجاری‌های کروموزومی به عنوان بخشی از مراقبت‌های معمول دوران بارداری پیشنهاد می‌کنند.

 با این حال، برخی از زوج ها تصمیم می گیرند هیچ آزمایشی انجام ندهند. سایر زوج‌ها، مانند آن هایی که در معرض خطر بالای اختلالات خاص هستند، ممکن است این آزمایش‌های خون را نادیده بگیرند و مستقیماً به آزمایش‌های ژنتیکی تهاجمی قبل از تولد (مانند نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی یا آمنیوسنتز) ادامه دهند. اگر زنان تصمیم به نمونه برداری از پرزهای کوریونی دارند، پزشکان معمولاً به آن ها توصیه می کنند که برای اندازه گیری سطح نشانگری به نام آلفا فتوپروتئین (پروتئینی که توسط جنین تولید می شود) نیز آزمایش خون انجام دهند.

 اندازه گیری سطح آلفا فتوپروتئین به پزشکان کمک می کند تا خطر نقایص مادرزادی مغز یا نخاع (نقص لوله عصبی) مانند اسپینا بیفیدا را تعیین کنند. نمونه برداری از پرزهای کوریونی این اطلاعات را نمی دهد.

نشانگرها معمولاً در هفته 10 تا 13 بارداری (غربالگری سه ماهه اول) اندازه گیری می شوند. سایر مارکرها در هفته 16 تا 18 بارداری (غربالگری سه ماهه دوم) اندازه گیری می شوند.

غربالگری سه ماهه اول

غربالگری در سه ماهه اول معمولا شامل موارد زیر است

آزمایش خون برای اندازه گیری سطح پروتئین جفت مرتبط با بارداری (تولید شده توسط جفت) و گنادوتروپین جفتی بتا در خون زن باردار

سونوگرافی برای اندازه گیری فضای پر از مایع در نزدیکی پشت گردن جنین (به نام شفافیت نوکال جنین)

آزمایش خون برای تخمین خطر ابتلا به سندرم داون انجام می شود. آنها ممکن است در حدود هفته 11 تا 14 بارداری انجام شوند.

سونوگرافی می تواند به تخمین خطر ابتلا به سندرم داون و برخی دیگر از ناهنجاری های کروموزومی کمک کند. می تواند نشان دهد که آیا فضای پشت گردن جنین بزرگ شده است یا خیر. اگر چنین باشد، خطر این ناهنجاری ها افزایش می یابد.

روش دیگر، آزمایش خون (به نام آزمایش اسید نوکلئیک جنینی بدون سلول [cfDNA]) ممکن است انجام شود.

 برای این آزمایش، قطعات کوچکی از DNA جنین که به مقدار بسیار ناچیز در خون زن باردار وجود دارد، آنالیز می شود. این آزمایش می‌تواند خطر ابتلا به سندرم داون و برخی دیگر از ناهنجاری‌های کروموزومی را در زوج‌هایی که در معرض خطر بالای داشتن جنین با ناهنجاری‌های کروموزومی هستند، به دقت تعیین کند. این آزمایش را می توان در اوایل هفته 10 بارداری انجام داد اما می تواند بعدا نیز انجام شود. بسیاری از پزشکان این آزمایش را به همه زنان باردار پیشنهاد می کنند

غربالگری سه ماهه اول نتایج زودهنگام را ارائه می دهد. اگر نتایج غیرطبیعی باشد و زوج بخواهد، نمونه برداری از پرزهای کوریونی را می توان زودتر انجام داد تا مشخص شود که آیا سندرم داون وجود دارد یا خیر. آمنیوسنتز همچنین می تواند نشانگان داون را تشخیص دهد، اما معمولاً در اواخر بارداری انجام می شود.

یکی از مزایای غربالگری سه ماهه اول این است که با نتایج زودتر، در صورت تمایل، سقط جنین را می توان زودتر انجام داد، زمانی که ایمن تر باشد.

غربالگری سه ماهه دوم

در سه ماهه دوم، نشانگرهای خون زن باردار اندازه گیری می شود و گاهی اوقات سونوگرافی برای ارزیابی خطر ابتلای جنین به ناهنجاری های خاص انجام می شود.

نشانگرهای مهم شامل موارد زیر است:

1. آلفا فتوپروتئین: پروتئینی است که توسط جنین تولید می شود
2. استریول: هورمونی که از مواد تولید شده توسط جنین تشکیل می شود
3. گنادوتروپین جفتی انسانی: هورمونی که توسط جفت تولید می شود
4. Inhibin A: هورمونی است که توسط جفت تولید می شود

سطح آلفا فتوپروتئین در خون معمولاً در همه زنان اندازه‌ گیری می‌شود، حتی زنانی که غربالگری سه ماهه اول بارداری یا نمونه‌ برداری از پرزهای کوریونی را انجام داده‌اند. سطح بالا ممکن است نشان دهنده افزایش خطر ابتلا به یکی از موارد زیر باشد:

نوزاد مبتلا به نقص لوله عصبی مغز (مانند آنسفالی) یا نخاع (مانند اسپینا بیفیدا)

نوزادی با نقص مادرزادی دیواره شکم

عوارض بارداری بعدی، مانند سقط جنین، یا نوزادی که برای سن حاملگی کوچک است (کوچک برای مدتی که بارداری طول کشیده است)، یا مرگ جنین

سونوگرافی در صورتی انجام می شود که آزمایش خون سطح غیر طبیعی آلفا فتوپروتئین را در یک زن باردار تشخیص دهد.

می تواند با انجام موارد زیر کمک کند:

• تایید طول بارداری
• تعیین اینکه آیا بیش از یک جنین وجود دارد یا خیر
• تعیین اینکه آیا جنین مرده است یا خیر
• تشخیص بسیاری از نقایص مادرزادی

سونوگرافی هدفمند با استفاده از تجهیزات با وضوح بالا در برخی از مراکز تخصصی قابل انجام است. جزئیات بیشتری را ارائه می دهد و ممکن است دقیق تر از سونوگرافی استاندارد باشد، به خصوص برای نقص های مادرزادی کوچک.

سونوگرافی هدفمند انجام شده در سه ماهه دوم می تواند به تخمین خطر ناهنجاری کروموزومی کمک کند. هدف سونوگرافی هدف شناسایی برخی نقص‌های ساختاری مادرزادی است که نشان‌دهنده افزایش خطر ناهنجاری‌های کروموزومی است.

 این آزمایش همچنین می‌تواند تغییرات خاصی را در اندام‌هایی که بر عملکرد تأثیر نمی‌گذارند، اما ممکن است نشان‌دهنده افزایش خطر ناهنجاری‌های کروموزومی باشد، تشخیص دهد. با این حال، نتایج طبیعی لزوماً به این معنی نیست که خطر ناهنجاری کروموزومی وجود ندارد.

اگر نتایج سونوگرافی طبیعی باشد، احتمال بروز مشکل در جنین کمتر است، اما شرایط خاصی مانند نقص لوله عصبی همچنان امکان پذیر است. بنابراین، چه نتایج سونوگرافی طبیعی باشد یا نه، بسیاری از پزشکان آمنیوسنتز را به همه زنان پیشنهاد می کنند.

در صورت نیاز به آزمایشات بیشتر آمنیوسنتز انجام می شود. پزشکان را قادر می سازد تا سطح آلفا فتوپروتئین را در مایعی که جنین را احاطه کرده است (مایع آمنیوتیک) اندازه گیری کنند، کروموزوم های جنین را تجزیه و تحلیل کنند و تعیین کنند که آیا مایع آمنیوتیک حاوی آنزیمی به نام استیل کولین استراز است یا خیر. دانستن سطح آلفا فتوپروتئین و اینکه آیا استیل کولین استراز وجود دارد یا خیر، به پزشکان کمک می کند تا خطر را بهتر ارزیابی کنند.

سطح بالای آلفا فتوپروتئین یا وجود استیل کولین استراز در مایع آمنیوتیک نشان می دهد:

• نقص لوله عصبی
• ناهنجاری در ساختار دیگری مانند مری، کلیه ها یا دیواره شکم
• سطح بالای آلفا فتوپروتئین به علاوه استیل کولین استراز در مایع آمنیوتیک نشان دهنده خطر بالا

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی آنومالی

اکوی قلب جنین

سونوگرافی سه بعدی رحم

نقص لوله عصبی، مانند آنسفالی یا اسپینا بیفیدا

گاهی اوقات نمونه مایع آمنیوتیک با خون جنین آلوده می شود. این خون ممکن است سطح آلفا-فتوپروتئین را حتی زمانی که جنین دارای ناهنجاری نیست، افزایش دهد و تفسیر نتایج را سخت کند. در چنین مواردی ممکن است جنین هیچ گونه ناهنجاری نداشته باشد.

غربالگری برای ناهنجاری های کروموزومی

آزمایش خون برای اندازه گیری نشانگرهای دیگر (استریول و گنادوتروپین جفتی بتا انسانی) می تواند به تخمین خطر ابتلا به سندرم داون و سایر ناهنجاری های کروموزومی کمک کند.

 این آزمایش ممکن است برای زنانی که غربالگری سه ماهه اول را انجام داده اند ضروری نباشد. اندازه گیری استریول و گنادوتروپین جفتی بتا انسان به اضافه آلفا فتوپروتئین غربالگری سه گانه نامیده می شود. اینهیبین A نیز ممکن است اندازه گیری شود. اندازه گیری این چهار نشانگر را غربالگری چهارگانه می گویند.

غربالگری سه گانه یا چهارگانه در حدود هفته 15 تا 20 بارداری انجام می شود. می تواند به تخمین خطر ابتلا به سندرم داون در جنین کمک کند. نتایج غربالگری چهارگانه تقریباً در 80 درصد موارد سندرم داون غیر طبیعی (مثبت) است. غربالگری سه گانه تقریباً به همان اندازه موارد را تشخیص می دهد. اگر خطر ابتلا به سندرم داون زیاد باشد، آمنیوسنتز در نظر گرفته می شود.

آزمایش اسید نوکلئیک جنین [cfDNA] بدون سلول (آزمایش خون) ممکن است به جای آزمایش سه گانه یا چهارگانه انجام شود. برای این آزمایش قطعات کوچکی از DNA جنین در خون زن باردار آنالیز می شود.

غربالگری ترکیبی سه ماهه اول و دوم بارداری

برای دقیق‌ترین نتایج، هر دو گروه آزمایش - تست‌های سه ماهه اول و تست‌های سه ماهه دوم - انجام می‌شوند و نتایج هر دو با هم تجزیه و تحلیل می‌شوند. تا زمانی که نتایج سه ماهه دوم در دسترس نباشد، نتایج به زوج داده نمی شود. با این حال، اگر زوج‌ها زودتر اطلاعاتی را بخواهند، می‌توانند نوعی غربالگری را درخواست کنند که در طول سه ماهه اول نتایج را ارائه دهد.

سپس غربالگری در سه ماهه دوم به میزان خطر نشان داده شده توسط نتایج غربالگری سه ماهه اول بستگی دارد:

خطر بالا: آزمایش تهاجمی (نمونه برداری از پرزهای کوریونی یا آمنیوسنتز) بدون انجام غربالگری سه ماهه دوم (آزمایش خون برای اندازه گیری سطوح آلفا فتوپروتئین، استریول، گنادوتروپین جفتی بتا انسانی و گاهی اوقات اینهیبین A در مادر) ارائه می شود.

خطر متوسط: غربالگری سه ماهه دوم ارائه می شود.

کم خطر: غربالگری سه ماهه دوم برای سندرم داون ارائه نمی شود زیرا خطر سه ماهه اول بسیار پایین است.

اگر نتایج غربالگری سه ماهه اول، سه ماهه دوم یا ترکیبی غیرطبیعی باشد، ممکن است برای تایید قطعی تشخیص، نمونه برداری آمنیوسنتز یا کوریونی ارائه شود. برخی از زوج‌ها ممکن است آزمایش‌های بیشتری را با آنالیز DNA بدون سلول (cf DNA) انجام دهند. با این حال، نتایج تجزیه و تحلیل cfDNA قطعی نیست. همچنین، آزمایش cfDNA ممکن است بسیار گران باشد و ممکن است آزمایش قطعی را به تاخیر بیندازد.

زوج ها باید به خاطر داشته باشند که آزمایش های غربالگری همیشه دقیق نیستند. آنها ممکن است ناهنجاری ها را از دست بدهند، یا ممکن است ناهنجاری ها را در زمانی که هیچ کدام وجود ندارند نشان دهند.

مراحل تشخیص قبل از تولد

برای تشخیص ناهنجاری های ژنتیکی و کروموزومی در جنین می توان از چندین روش استفاده کرد. همه آنها به جز سونوگرافی، تهاجمی هستند (یعنی نیاز به قرار دادن ابزاری در بدن دارند) و خطر کمی برای جنین دارند.

سونوگرافی

سونوگرافی معمولا در دوران بارداری انجام می شود. هیچ خطر شناخته شده ای برای زن یا جنین ندارد. سونوگرافی می تواند کارهای زیر را انجام دهد:

• طول بارداری را تایید کنید
• جفت را پیدا کنید
• زنده بودن جنین را مشخص کنید
• تعداد جنین ها را مشخص کنید

بعد از ماه سوم، نقایص ساختاری مشخصی از جمله مغز، نخاع، قلب، کلیه ها، معده، دیواره شکم و استخوان ها را شناسایی کنید.

در سه ماهه دوم، نقایص ساختاری را شناسایی کنید که نشان دهنده افزایش خطر ناهنجاری کروموزومی در جنین است (به نام سونوگرافی هدفمند)

هنگامی که یک زن باردار نتایج غیرطبیعی در آزمایش خون قبل از تولد یا سابقه خانوادگی نقایص مادرزادی (مانند نقایص مادرزادی قلب یا شکاف کام و لب) داشته باشد، اغلب از سونوگرافی برای بررسی ناهنجاری های جنین استفاده می شود.

 با این حال، نتایج طبیعی یک نوزاد طبیعی را تضمین نمی کند زیرا هیچ آزمایشی کاملا دقیق نیست. نتایج سونوگرافی ممکن است نشان دهنده ناهنجاری های کروموزومی در جنین باشد، اما سونوگرافی نمی تواند مشکل خاصی را تشخیص دهد. در چنین مواردی، آمنیوسنتز ممکن است توصیه شود.

سونوگرافی قبل از نمونه برداری از پرزهای کوریونی و آمنیوسنتز برای تایید طول بارداری انجام می شود تا این اقدامات در زمان مناسب در دوران بارداری انجام شود. در طی این روش‌ها، سونوگرافی برای نظارت بر جنین و هدایت قرار دادن وسایل مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در برخی از مراکز پزشکی تخصصی می توان سونوگرافی هدفمند با استفاده از تجهیزات با وضوح بالا انجام داد. برای این آزمایش، متخصصان جنین را به دقت ارزیابی می کنند تا نقایص ساختاری را که نشان دهنده افزایش خطر ناهنجاری کروموزومی است بررسی کنند.

سونوگرافی هدفمند می تواند جزئیات بیشتری نسبت به سونوگرافی معمولی ارائه دهد. بنابراین، این آزمایش ممکن است ناهنجاری‌های کوچک‌تر را تشخیص دهد و ناهنجاری‌ها را می‌توان زودتر، دقیق‌تر یا هر دو مشاهده کرد.

آمنیوسنتز

یکی از رایج ترین روش ها برای تشخیص ناهنجاری ها قبل از تولد، آمنیوسنتز است. اغلب به زنان بالای 35 سال پیشنهاد می‌شود، زیرا در مقایسه با زنان جوان‌تر در معرض خطر بیشتری برای داشتن جنین با ناهنجاری‌های کروموزومی هستند.

با این حال، بسیاری از پزشکان این آزمایش را به همه زنان باردار پیشنهاد می کنند و هر زن باردار می تواند آن را درخواست کند، حتی اگر خطر او بالاتر از حد طبیعی نباشد.

در این روش نمونه ای از مایعی که جنین را احاطه کرده است (مایع آمنیوتیک) برداشته و آنالیز می شود. آمنیوسنتز معمولاً در هفته 15 بارداری یا بعد از آن انجام می شود.

 مایع حاوی سلول هایی است که توسط جنین ریخته شده است. این سلول ها در آزمایشگاه رشد می کنند تا بتوان کروموزوم های موجود در آنها را تجزیه و تحلیل کرد.

آمنیوسنتز پزشکان را قادر می سازد تا سطح آلفا فتوپروتئین (پروتئینی که توسط جنین تولید می شود) در مایع آمنیوتیک اندازه گیری کنند.

این اندازه گیری با اطمینان بیشتری نسبت به اندازه گیری این سطح در خون زن نشان می دهد که آیا جنین نقص مغزی یا نخاعی دارد یا خیر.

قبل از انجام عمل، سونوگرافی برای ارزیابی قلب جنین، تایید طول بارداری، تعیین محل جفت و مایع آمنیوتیک و تعیین تعداد جنین انجام می شود.

پزشک یک سوزن را از طریق دیواره ی شکم وارد مایع آمنیوتیک می کند. گاهی اوقات ابتدا از یک بی حس کننده موضعی برای بی حس کردن محل استفاده می شود. در حین عمل، سونوگرافی انجام می شود تا بتوان جنین را زیر نظر گرفت و سوزن را در جای خود هدایت کرد. مایع خارج می شود و سوزن خارج می شود.

گاهی اوقات، مایع آمنیوتیک حاوی خون جنین است. چنین خونی ممکن است سطح آلفا فتوپروتئین را افزایش دهد و تفسیر نتایج را سخت کند.

اگر زنان دارای خون Rh منفی باشند، پس از عمل به آنها گلوبولین ایمنی Rho(D) داده می شود تا از تولید آنتی بادی برای فاکتور Rh جلوگیری شود. هنگامی که زنی با خون Rh منفی، جنینی با خون Rh مثبت دارد (به نام ناسازگاری Rh)، اگر خون جنین با خون او تماس پیدا کند، ممکن است این آنتی بادی ها را تولید کند، همانطور که در طول آمنیوسنتز ممکن است اتفاق بیفتد. این آنتی بادی ها می توانند در جنین دارای خون Rh مثبت مشکلاتی ایجاد کنند. در صورتی که پدر خون Rh منفی داشته باشد نیازی به تزریق نیست زیرا در چنین مواقعی جنین همیشه خون Rh منفی دارد.

آمنیوسنتز به ندرت برای زن یا جنین مشکل ایجاد می کند.

 موارد زیر ممکن است رخ دهد:

• درد: برخی از زنان تا یک یا دو ساعت بعد احساس درد کمی دارند.
• لکه بینی خون یا نشت مایع آمنیوتیک از واژن: حدود 1 تا 2 درصد از زنان این مشکلات را دارند، اما این مشکلات مدت زیادی طول نمی کشد و معمولاً بدون درمان متوقف می شود.
• سقط جنین: احتمال سقط جنین به دلیل آمنیوسنتز حدود 1 در 500 تا 1000 است.
• صدمات ناشی از سوزن به جنین: این آسیب ها بسیار نادر هستند.
• آمنیوسنتز معمولاً زمانی انجام می شود که زنی دوقلو یا حتی جنین های بیشتری باردار باشد.

نمونه برداری از پرزهای جفتی

در نمونه برداری از پرزهای کوریونیک، پزشک نمونه کوچکی از پرزهای کوریونی را که برجستگی های کوچکی هستند که بخشی از جفت را تشکیل می دهند، برمی دارد. این روش برای تشخیص برخی اختلالات در جنین معمولا بین هفته های 10 تا 12 بارداری استفاده می شود.

بر خلاف آمنیوسنتز، نمونه برداری از پرزهای کوریونی پزشکان را قادر به گرفتن نمونه مایع آمنیوتیک نمی کند. در نتیجه، پزشکان نمی توانند سطح آلفا فتوپروتئین در مایع آمنیوتیک را برای بررسی نقص های مغز و نخاع (نقص لوله عصبی) اندازه گیری کنند. پزشکان ممکن است پیشنهاد کنند که آمنیوسنتز یا آزمایش خون برای اندازه گیری آلفا فتوپروتئین در اواخر بارداری برای بررسی این نقایص انجام شود.

مزیت اصلی نمونه برداری از پرزهای کوریونی این است که نتایج آن در بارداری خیلی زودتر از آمنیوسنتز در دسترس است. بنابراین، در صورت عدم تشخیص ناهنجاری، اضطراب زوج می تواند زودتر برطرف شود. اگر ناهنجاری زودتر تشخیص داده شود و زوجین تصمیم به خاتمه بارداری داشته باشند، می توان از روش های ساده تر و ایمن تر استفاده کرد. همچنین، تشخیص زودهنگام یک ناهنجاری ممکن است به زوجین زمان بیشتری بدهد تا برای تولد فرزندی با نیازهای خاص پزشکی آماده شوند.

قبل از نمونه برداری از پرزهای کوریونی، سونوگرافی برای تعیین زنده بودن جنین، تایید طول بارداری، بررسی ناهنجاری های آشکار و تعیین مکان جفت انجام می شود.

نمونه‌ای از پرزهای کوریونی را می‌توان از طریق دهانه رحم (از طریق ترانس‌سرویکس) یا دیواره شکم (از طریق شکم) برداشت.

از طریق دهانه رحم: زن به پشت دراز می کشد در حالی که باسن و زانوهایش خم شده است، معمولاً برای معاینه لگن توسط رکاب های پاشنه یا زانو حمایت می شود.

 پزشک یک لوله نازک و انعطاف پذیر (کاتتر) را از طریق واژن و دهانه رحم وارد جفت می کند. برای اکثر زنان، این روش بسیار شبیه به تست پاپانیکولائو (پاپ تست) است، اما تعداد کمی از زنان آن را ناراحت‌کننده‌تر می‌دانند. این روش را نمی توان در زنانی که عفونت تناسلی فعال دارند (مانند تبخال تناسلی یا سوزاک) استفاده کرد.

از طریق دیواره شکم: پزشک ناحیه ای از پوست روی شکم را بیهوش می کند و سوزنی را از طریق دیواره شکم وارد جفت می کند. اکثر زنان این روش را دردناک نمی دانند. اما برای برخی از زنان، ناحیه بالای شکم تا یک یا دو ساعت بعد کمی درد می کند.

برای هر دو روش، پزشکان از سونوگرافی برای راهنمایی آن ها استفاده می کنند، زیرا آنها کاتتر یا سوزن را وارد می کنند و نمونه بافت را با یک سرنگ ساکشن می کنند. سپس نمونه برای تجزیه و تحلیل ارسال می شود. بسیاری از زنان برای یک یا دو روز پس از هر یک از این روش ها لکه بینی خفیف دارند.

پس از نمونه برداری از پرزهای کوریونی، به زنانی که خون Rh منفی دارند و آنتی بادی برای فاکتور Rh ندارند، گلوبولین ایمنی Rho(D) تزریق می شود تا از تولید آنتی بادی برای فاکتور Rh جلوگیری شود. هنگامی که زنی با خون Rh منفی، جنینی با خون Rh مثبت دارد (به نام ناسازگاری Rh)، در صورت تماس خون جنین با خون او ممکن است این آنتی بادی ها را تولید کند، همانطور که در طول نمونه برداری از پرزهای کوریونی ممکن است اتفاق بیفتد. این آنتی بادی ها می توانند مشکلاتی را در جنین ایجاد کنند. در صورتی که پدر خون Rh منفی داشته باشد نیازی به تزریق نیست زیرا در چنین مواقعی جنین همیشه خون Rh منفی دارد.

خطرات نمونه برداری از پرزهای کوریونی با خطر آمنیوسنتز قابل مقایسه است. شایع ترین خطر سقط جنین است که در حدود 1 در 500 عمل رخ می دهد.

به ندرت، تشخیص ژنتیکی پس از نمونه برداری از پرزهای کوریونی نامشخص است و ممکن است آمنیوسنتز ضروری باشد. به طور کلی، دقت این دو روش قابل مقایسه است.

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی غربالگری دوم

سونوگرافی بارداری

عکس رنگی رحم، اکوی قلب جنین 

سونوگرافی سه بعدی رحم 

سونوگرافی خانم 

نمونه گیری خون ناف از راه پوست

در نمونه گیری خون از طریق پوست (از طریق پوست)، پزشک ابتدا ناحیه ای از پوست روی شکم را بی حس می کند. پزشک با هدایت سونوگرافی، سوزنی را از طریق دیواره شکم و رحم وارد بند ناف می کند. نمونه ای از خون جنین برداشته و آنالیز می شود و سوزن خارج می شود. نمونه گیری از راه پوست از طریق پوست یک روش تهاجمی است. ممکن است در حدود 1 از 100 روش باعث سقط جنین شود.

در گذشته، زمانی که نیاز به تجزیه و تحلیل سریع کروموزوم بود، از نمونه ‌گیری خون ناف از راه پوست استفاده می‌شد، به‌ویژه در اواخر بارداری که سونوگرافی ناهنجاری‌هایی را در جنین تشخیص داد.

 با این حال، این روش در حال حاضر به ندرت برای این منظور استفاده می شود. در عوض، پزشکان ژن‌های موجود در سلول‌های مایع آمنیوتیک (که در طول آمنیوسنتز به دست می‌آیند) را تجزیه و تحلیل می‌کنند یا بخشی از جفت را (که در طول نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی به دست می‌آیند) تجزیه و تحلیل می‌کنند. این آزمایش ها خطر کمتری دارند و نتایج را سریعتر ارائه می دهند.

در حال حاضر، گاهی اوقات زمانی که پزشکان مشکوک به کم خونی جنین هستند، نمونه گیری از طریق پوست از طریق پوست انجام می شود. اگر جنین کم خونی شدید داشته باشد، می توان خون را در حالی که هنوز در بند ناف قرار می دهد از طریق سوزن به جنین تزریق کرد.

آزمایش ژنتیک قبل از لانه گزینی

هنگامی که لقاح آزمایشگاهی (لوله آزمایش) انجام می شود، پزشکان گاهی اوقات می توانند اختلالات ژنتیکی را در جنین قبل از انتقال به رحم زن تشخیص دهند. آزمایش ژنتیک قبل از لانه گزینی نیاز به تخصص فنی دارد و هزینه بالایی دارد. این آزمایش‌ها عمدتاً برای زوج‌هایی استفاده می‌شود که در معرض خطر بالای بچه دار شدن با برخی اختلالات ژنتیکی (مانند فیبروز کیستیک) یا ناهنجاری‌های کروموزومی هستند. با این حال، تکنیک‌های جدیدتر ممکن است هزینه‌ها را کاهش داده و آزمایش‌ها را به طور گسترده‌تری در دسترس قرار دهند.

اینکه آیا استفاده روتین از آزمایش ژنتیکی قبل از لانه گزینی برای غربالگری جنین ها از نظر ناهنجاری های کروموزومی، شانس بارداری موفق را افزایش می دهد، بحث برانگیز است.

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی غربالگری

سونوگرافی خانم

الاستوگرافی

اکوی قلب جنین

آنچه باید در مورد بارداری دوقلو بدانید

حاملگی دو قولویی

لقاح زمانی اتفاق می افتد که اسپرم یک تخمک را ظرف چند روز پس از تخمک گذاری بارور می کند. چرخه های قاعدگی به طور متوسط 28 روز است و تخمک گذاری معمولاً در اواسط سیکل اتفاق می افتد - حدود روز 14. تخمدان یک زن به طور معمول یک تخمک را در طول تخمک گذاری آزاد می کند.

بارداری دوقلو به دو صورت ممکن است رخ دهد:

دوقلوهای برادر: زمانی که یک یا هر دو تخمدان در طول تخمک گذاری بیش از یک تخمک آزاد می کنند و هر تخمک بارور شده و در رحم کاشته می شود.

دوقلوهای همسان: زمانی که یک تخمک بارور شده به دو جنین یکسان تقسیم می شود.

دوقلوهای همسان نادرتر از دوقلوهای همسان هستند.

چه چیزی شانس بارداری دوقلو را افزایش می دهد؟

بارداری دوقلو در افرادی که:

بالای 35 سال سن دارند

سابقه خانوادگی دوقلو داشته باشید

یک شریک با دوقلو داشته باشید

باردار شدن از طریق لقاح آزمایشگاهی (IVF)

اولین علامت قطعی هر بارداری فقدان پریود است. اگرچه ممکن است مدتی طول بکشد تا متوجه شوید دوقلو دارید، اما برخی از شاخص‌ها وجود دارد.

علائم

زنان باردار دوقلو علائم طبیعی یک بارداری را دارند، اما اغلب آنها بارزتر هستند.

به عنوان مثال، اگر دوقلو باردار هستید، سطح گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) شما سریع‌تر و بیشتر از یک بارداری منفرد افزایش می‌یابد. مقدار بیشتر این هورمون حالت تهوع را شدیدتر می کند. خستگی و حساسیت سینه از دیگر علائم سه ماهه اول بارداری است که ممکن است بدتر از بارداری یک جنین باشد.

علاوه بر این، وزن بیشتری اضافه خواهید کرد، که با پیشرفت بارداری فشار بیشتری به بدن شما وارد می کند و می تواند باعث علائم شدیدتر مانند تورم و بدن درد شود.

اولین بازدید از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی

به طور طبیعی باردار شوید، اولین ویزیت OB شما معمولاً در پایان سه ماهه اول بارداری شما انجام می شود. اگر از طریقIVF باردار شوید، ممکن است زودتر به پزشک خود مراجعه کنید. در هر صورت، اولین معاینه اصلی معمولاً در پایان سه ماهه اول (حدود 9 تا 12 هفته) انجام می شود، حتی اگر زودتر از این به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مراجعه کرده باشید. این ملاقات ممکن است زمانی باشد که متوجه شوید دوقلو دارید.

در طول این قرار ملاقات، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما سابقه سلامتی شما را بررسی می‌کند، معاینات فیزیکی و لگنی را انجام می‌دهد و یک مرور کلی برای درمان در دوران بارداری ارائه می‌دهد. تهیه لیستی از سوالات برای پرسیدن از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما کمک می کند تا آنها را به خاطر بسپارید.

اغلب زنان اولین سونوگرافی جنین خود را نیز برای بررسی ضربان قلب و آناتومی خود انجام می دهند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما آزمایش های دیگری را برای بررسی ناهنجاری های ژنتیکی در نوزادان از طریق آزمایش خون انجام می دهد. گاهی ممکن است آزمایش خونی به شما پیشنهاد شود که جنسیت جنین را مشخص کند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما هفته بارداری شما را محاسبه می کند و تاریخ زایمان را برای نوزادان تعیین می کند.

پس از اولین ویزیت، برنامه استاندارد برای دیدن OB-GYN شما به شرح زیر است:

هر چهار هفته تا هفته 28

هر دو تا سه هفته از 28 تا 36 هفته

هفتگی از 36 هفته تا زمان زایمان

ممکن است نیاز داشته باشید که پزشک زنان خود را بیشتر از برنامه استاندارد ملاقات کنید.

مراجعه به پریناتولوژیست

از آنجا که داشتن دوقلو به عنوان یک بارداری پرخطر در نظر گرفته می شود، احتمالاً به یک متخصص پریناتولوژی (متخصص زنان و زایمان پرخطر یا متخصص طب جنین مادر) ارجاع داده می شوید.

زایمان زودرس و زایمان

زایمان زودرس و زایمان از شایع ترین عوارض بارداری دوقلو هستند. بارداری های دوقلویی تقریبا 36 هفته می باشند.

بارداری دوقلو و استفاده از فناوری کمک باروری هر دو با خطر زایمان زودرس و زایمان همراه است. یک مطالعه نشان داد که بیش از 50 درصد از تولدهای دوقلو زودرس رخ داده است، در حالی که تنها 10 درصد از تولد نوزادان یک قولویی است.

عوارض زایمان زودرس بستگی به چقدر زود به دنیا آمدن نوزاد دارد. این عوارض شامل موارد زیرهستند :

ریه های نابالغ

سندرم دیسترس تنفسی

آپنه و برادی کاردی

عفونت

زردی

ذات الریه

ناتوانی در حفظ حرارت بدن

محدودیت رشد داخل رحمی

محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR) یا کوچک برای سن حاملگی (SGA) وضعیتی است که زمانی اتفاق می افتد که یک یا چند کودک شما با سرعت مناسب رشد نمی کنند. این شرایط ممکن است سبب شود نوزادان به صورت زودرس یا با وزن کم به دنیا بیایند. تقریبا نزدیک به نیمی از بارداری های بیش از یک نوزاد دچار این مشکل می شوند.

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما بارداری شما را برای IUGR، معمولاً با سونوگرافی، کنترل می‌کند تا اطمینان حاصل کند که رشد نوزادان شما در مسیر درستی قرار دارد. نوزادانی که با IUGR متولد می شوند در معرض خطر بیشتری هستند:

زایمان با سزارین

هیپوکسی (کمبود اکسیژن هنگام تولد نوزاد)

آسپیراسیون مکونیوم، زمانی است که کودک بخشی از اولین حرکت روده را می بلعد

هیپوگلیسمی (قند خون پایین)

پلی سیتمی (افزایش یافتن تعداد گلبول های قرمز در خون)

هایپر ویسکوزیته (کاهش جریان خون به دلیل افزایش تعداد گلبول های قرمز خون)

ناتوانی های حرکتی و عصبی

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است IUGR را با موارد زیر مدیریت کند:

نظارت مکرر با سونوگرافی

ردیابی حرکات جنین

داروهای کورتیکواستروئیدی

بستری شدن در بیمارستان

زایمان زودرس و گاهی سزارین اورژانسی

زمان زایمان برای یک زن مبتلا به IUGR اغلب به موارد زیر بستگی دارد:

سن بارداری

سلامت جنین

مقدار مایع آمنیوتیک

پره اکلامپسی

پره اکلامپسی زمانی است که یک زن در دوران بارداری دچار فشار خون بالا و پروتئین در ادرار می شود. همچنین ممکن است زودتر رخ دهد و در حاملگی های چندقلو شدیدتر باشد.

آیا پره اکلامپسی پس از زایمان از بین می رود؟

پره اکلامپسی معمولاً هر زمانی بعد از هفته 20 بارداری یا بعد از زایمان شروع می شود. این وضعیت معمولاً مدت کوتاهی پس از تولد برطرف می شود.

پره اکلامپسی می تواند به بسیاری از اندام های بدن شما آسیب برساند، معمولاً:

کلیه ها

کبد

مغز

چشم ها

پره اکلامپسی همچنین می تواند:

سلامت نوزاد را در معرض خطر قرار دهید

باعث جدا شدن جفت شود

باعث وزن کم هنگام تولد شود

باعث زایمان زودرس شود

به دلیل خطراتی که برای مادر و نوزاد وجود دارد، زمانی که پره اکلامپسی در دوران بارداری رخ می دهد، ممکن است نیاز به زایمان زودهنگام داشته باشد، حتی اگر هنوز کامل نشده باشد.

علائم پره اکلامپسی عبارتند از:

سردرد

تاری دید

دیدن لکه های تیره

درد شکم سمت راست

تورم سریع در دست ها و صورت (ادم)

افزایش وزن سریع

شما می توانید با حفظ وزن مناسب، ورزش و پیروی از یک رژیم غذایی سالم قبل از بارداری، خطر ابتلا به پره اکلامپسی را کاهش دهید. همه این مراحل در دوران بارداری با توجه به دستور ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما اهمیت بیشتری دارند.

گروه ویژه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده استفاده روزانه از آسپرین با دوز پایین (81 میلی گرم) را پس از 12 هفته بارداری برای کمک به پیشگیری از پره اکلامپسی در افراد در معرض خطر توصیه می کند.

با این حال، برخی از زنان با وجود انجام اقدامات پیشگیرانه دچار پره اکلامپسی می شوند. زنان مبتلا به پره اکلامپسی، به ویژه آنهایی که دوقلو دارند، به دلیل عوارض بالقوه جدی نیاز به نظارت دقیق توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی دارند.

حاملگی

وزن کم هنگام تولد

وزن کم نوزاد در زمان تولد یکی دیگر از عوارض  بارداری دوقلو می باشد به این دلیل که بسیاری از بارداری های دوقلو زایمان زودرس دارند.

نوزادان با وزن کمتر از 1500 گرم در هنگام تولد، وزن بسیار کم هنگام تولد در نظر گرفته می شوند.

نوزادان با وزن کمتر از 1000 گرم در هنگام تولد وزن بسیار کم در هنگام تولد در نظر گرفته می شوند.

دو مورد از دلایل اصلی وزن کم در زمان تولد:

نارس بودن: نوزادانی که نارس (قبل از 37 هفتگی) به دنیا می آیند، در درجه اول تولد نوزادان کم وزن هستند. افزایش وزن قابل توجهی در هفته های آخر بارداری اتفاق می افتد، بنابراین با زایمان زودرس، نوزاد مراحل رشد نهایی را از دست می دهد.

محدودیت رشد داخل رحمی: که در بالا مورد بحث قرار گرفت، این یکی دیگر از شرایطی است که وزن کم هنگام تولد، اما در یک نوزاد کامل را به همراه دارد.

عوارض نوزادان کم وزن عبارتند از:

سطوح پایین اکسیژن در بدو تولد

مشکل گرم ماندن

مشکل در تغذیه و افزایش وزن

عفونت

مشکلات تنفسی و ریه های نابالغ (سندرم دیسترس تنفسی نوزاد)

مشکلات سیستم عصبی، مانند خونریزی در داخل مغز

مشکلات گوارشی

سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS)

تقریباً همه نوزادان با وزن کم هنگام تولد نیاز به زمان در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU) دارند تا زمانی که وزن کافی داشته باشند و به اندازه کافی خوب شوند تا به خانه بروند.

انواع سونوگرافی؛ از امواج صوتی با فرکانس بالا و کامپیوتر برای ایجاد تصاویری از رگ های خونی، بافت ها و اندام ها استفاده می کند. امواج صوتی از قسمت‌های بدن منعکس می‌شوند و تصویری را مانند سونار روی یک زیردریایی ارسال می‌کنند. سپس یک کامپیوتر به سیگنال های ارسال شده توسط امواج صوتی نگاه می کند و با استفاده از این سیگنال ها تصویری از بدن ایجاد می کند.

سونوگرافی برای مشاهده اندام های داخلی در حین عملکرد و ارزیابی دمیدن خون در عروق مختلف استفاده می شود. روش های اولتراسوند اغلب برای بررسی بسیاری از قسمت های بدن مانند شکم، سینه ها، لگن زنان، پروستات، کیسه بیضه، تیروئید و پاراتیروئید و سیستم عروقی استفاده می شود. در دوران بارداری، سونوگرافی برای ارزیابی رشد جنین انجام می شود.

در صورتی که هر گونه پرسشی در خصوص سونوگرافی دارید و یا برای رزرو نوبت جهت سونوگرافی با ما تماس بگیرید.

انواع مختلف سونوگرافی چیست

تکنیک های مختلف سونوگرافی برای شرایط مختلف وجود دارد.

هیستروسونوگرافی، همچنین به نام:

سونوگرافی انفوزیون سالین

سونو هیستروگرافی

سونوگرافی - رحم

سونوگرافی زنان و زایمان، همچنین به نام:

سونوگرافی - مامایی

اولتراسوند - شکم، همچنین به نام:

سونوگرافی شکم

اولتراسوند - شکم (کودکان)، همچنین به نام:

سونوگرافی کودکان (اطفال) - شکم

سونوگرافی کودکان - شکم

سونوگرافی - شکم (کودکان)

سونوگرافی - پستان، همچنین به نام:

سونوگرافی سینه

اولتراسوند - کاروتید، همچنین به نام:

تصویربرداری سونوگرافی کاروتید

سونوگرافی - کاروتید

اولتراسلند - عمومی، همچنین به نام:

سونوگرافی عمومی

اولتراسوند - اسکلتی عضلانی، همچنین به نام:

سونوگرافی اسکلتی عضلانی

سونوگرافی - عضلانی اسکلتی

سونوگرافی - لگن، همچنین به نام:

سونوگرافی لگن

سونوگرافی - پروستات

اولتراسوند - کیسه بیضه، همچنین به نام:

سونوگرافی اسکروتوم

سونوگرافی - کیسه بیضه

سونوگرافی تیروئید، همچنین به نام:

سونوگرافی - عروقی

اولتراسوند - وریدی (اندام ها)، همچنین به نام:

سونوگرافی، وریدی - اندام ها

بیوپسی پستان با هدایت اولتراسوند، همچنین به نام:

بیوپسی سینه، سونوگرافی هدایت شده

بیوپسی پستان، با هدایت اولتراسوند

بیوپسی سوزنی از پستان، با هدایت اولتراسوند

سونوگرافی شکم کودکان

در تصویربرداری اولتراسوند کودکان (اطفال) از شکم از امواج صوتی برای تولید تصاویری از داخل بدن استفاده می شود. از تشعشعات استفاده نمی کند و اثرات مضر شناخته شده ای ندارد. برای ارزیابی علل درد شکم، لگن یا کیسه بیضه در کودکان بسیار مفید است.

آمادگی بستگی به نوع امتحان دارد. هنگام برنامه ریزی سونوگرافی فرزندتان، بپرسید که آیا دستورالعمل خاصی برای خوردن و آشامیدن قبل از معاینه وجود دارد یا خیر. کودک شما باید لباس گشاد و راحت بپوشد و ممکن است از او خواسته شود که لباس مجلسی بپوشد.

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی آنومالی

سونوگرافی غربالگری

سونوگرافی خانم

الاستوگرافی

اکوی قلب جنین

تصویربرداری اولتراسوند شکم چیست؟

تصویربرداری اولتراسوند یک آزمایش پزشکی غیر تهاجمی است که به پزشکان در تشخیص و درمان شرایط پزشکی کمک می کند. ایمن و بدون درد است. با استفاده از امواج صوتی تصاویری از داخل بدن تولید می کند. به تصویربرداری اولتراسوند سونوگرافی نیز گفته می شود. از یک پروب کوچک به نام مبدل و ژل استفاده می کند که مستقیماً روی پوست قرار می گیرد. امواج صوتی با فرکانس بالا از کاوشگر از طریق ژل به بدن حرکت می کنند. کاوشگر صداهایی را که به عقب باز می گردند جمع آوری می کند. یک کامپیوتر از آن امواج صوتی برای ایجاد یک تصویر استفاده می کند. در معاینات سونوگرافی از اشعه (اشعه ایکس) استفاده نمی شود. از آنجایی که اولتراسوند تصاویر را در زمان واقعی می گیرد، می تواند ساختار و حرکت اندام های داخلی بدن را نشان دهد. این تصاویر همچنین می توانند جریان خون را در رگ های خونی نشان دهند.

تصویربرداری اولتراسوند شکم کودکان (اطفال) تصاویری از اندام های شکمی تولید می کند.

در برخی موارد، پزشک ممکن است برای ارزیابی جریان خون در شریان ها و وریدهای شکمی خاص، تصویربرداری سونوگرافی داپلر را همراه با سونوگرافی شکمی درخواست کند.

سونوگرافی داپلر یک تکنیک سونوگرافی ویژه است که حرکت مواد را در بدن ارزیابی می کند. این به پزشک اجازه می دهد تا جریان خون را از طریق شریان ها و سیاهرگ ها در بدن ببیند و ارزیابی کند.

برخی از کاربردهای رایج این روش چیست؟

سونوگرافی شکم ممکن است برای ارزیابی اندازه و ظاهر موارد زیر انجام شود:

ضمیمه

معده / پیلور

کبد

کیسه صفرا

طحال

پانکراس

روده ها

کلیه ها

مثانه

بیضه ها

تخمدان ها

رحم

سونوگرافی شکم همچنین می تواند:

کمک به تعیین منبع درد شکم، مانند سنگ کیسه صفرا، سنگ کلیه، آبسه یا آپاندیس ملتهب ناشی از آپاندیسیت

کمک به تشخیص وجود و علت بزرگ شدن اندام شکمی

محل مایع غیر طبیعی در شکم را شناسایی کنید

کمک به تعیین علل استفراغ در نوزادان جوان

سونوگرافی داپلر به پزشک کمک می کند تا موارد زیر را ببیند و ارزیابی کند:

انسداد جریان خون (مانند لخته)

تنگ شدن عروق

تومورها و ناهنجاری های مادرزادی عروقی

کاهش یا عدم وجود جریان خون به اندام های مختلف مانند بیضه ها یا تخمدان ها

افزایش جریان خون که ممکن است نشانه عفونت باشد

سونوگرافی داپلر همچنین می تواند به پزشک کمک کند تا پیچ خوردگی (پیچ خوردگی) غیر طبیعی بیضه یا تخمدان را ارزیابی کند. پیچ خوردگی ممکن است جریان خون مناسب به بیضه یا تخمدان را محدود کند و در نتیجه درد کیسه بیضه یا شکم ایجاد کند.

از آنجایی که سونوگرافی تصاویر بی‌درنگ ارائه می‌کند، پزشکان ممکن است از آن برای راهنمایی روش‌ها، از جمله بیوپسی سوزنی استفاده کنند. بیوپسی ها از سوزن برای استخراج نمونه های بافت برای آزمایش آزمایشگاهی استفاده می کنند. پزشکان همچنین از سونوگرافی برای هدایت قرار دادن کاتتر یا سایر وسایل تخلیه استفاده می کنند. این به اطمینان از قرارگیری ایمن و دقیق کمک می کند.

چگونه برای سونوگرافی شکم آماده شویم؟

کودک شما باید برای معاینه سونوگرافی لباس راحت و گشاد بپوشد.

هنگام برنامه ریزی معاینه فرزندتان لطفاً بپرسید که آیا دستورالعمل خاصی در مورد خوردن و آشامیدن قبل از امتحان وجود دارد یا خیر.

ممکن است از شما خواسته شود تا چند ساعت قبل از معاینه از خوردن و نوشیدن خودداری کنید تا کیسه صفرا و اندام های فوقانی شکم را بهتر مشاهده کنید.

از سوی دیگر، ممکن است از کودک شما خواسته شود که یک تا دو ساعت قبل از معاینه چندین لیوان آب بنوشد و از ادرار کردن خودداری کند. این اطمینان حاصل می کند که مثانه کودک شما در هنگام شروع اسکن به طور معقولی پر است.

دستگاه سونوگرافی چگونه است؟

دستگاه های اولتراسوند از یک کنسول کامپیوتر، مانیتور ویدئو و یک مبدل متصل تشکیل شده است. مبدل یک دستگاه کوچک دستی است که شبیه میکروفون است. برخی از امتحانات ممکن است از مبدل های مختلف (با قابلیت های مختلف) در طول یک امتحان استفاده کنند. مبدل امواج صوتی غیرقابل شنیدن و با فرکانس بالا را به داخل بدنه می فرستد و به پژواک های برگشتی گوش می دهد. همین اصول در مورد سونارهای مورد استفاده قایق ها و زیردریایی ها نیز صدق می کند.

تکنسین مقدار کمی ژل را روی ناحیه مورد بررسی قرار می دهد و مبدل را در آنجا قرار می دهد. این ژل به امواج صوتی اجازه می دهد تا بین مبدل و ناحیه مورد بررسی به عقب و جلو حرکت کنند. تصویر اولتراسوند بلافاصله روی یک مانیتور ویدیویی قابل مشاهده است. کامپیوتر تصویر را بر اساس بلندی (دامنه)، گام (فرکانس) و زمان لازم برای بازگشت سیگنال اولتراسوند به مبدل ایجاد می کند. همچنین در نظر می گیرد که صدا از چه نوع ساختار بدن و/یا بافتی عبور می کند.

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی آنومالی

سونوگرافی غربالگری

سونوگرافی خانم

الاستوگرافی

اکوی قلب جنین

این کار چگونه است؟

تصویربرداری اولتراسوند از همان اصول سونار استفاده می کند که خفاش ها، کشتی ها و ماهیگیران از آن استفاده می کنند. هنگامی که یک موج صوتی به یک جسم برخورد می کند، به عقب باز می گردد یا پژواک می دهد. با اندازه گیری این امواج پژواک، می توان میزان فاصله جسم و همچنین اندازه، شکل و قوام آن را تعیین کرد. این شامل اینکه آیا جسم جامد است یا پر از مایع است.

پزشکان از اولتراسوند برای تشخیص تغییرات ظاهری اندام‌ها، بافت‌ها و عروق و تشخیص توده‌های غیرطبیعی مانند تومورها استفاده می‌کنند.

در معاینه اولتراسوند، یک مبدل هم امواج صوتی را ارسال می کند و هم امواج پژواک (بازگشت) را ضبط می کند. هنگامی که مبدل بر روی پوست فشار داده می شود، پالس های کوچکی از امواج صوتی غیرقابل شنیدن و فرکانس بالا را به بدن می فرستد. همانطور که امواج صوتی از اندام‌ها، مایعات و بافت‌های داخلی منعکس می‌شوند، گیرنده حساس در مبدل تغییرات کوچکی را در زیر و بم و جهت صدا ثبت می‌کند. یک کامپیوتر فوراً این امواج امضا را اندازه گیری می کند و آنها را به صورت تصاویر بلادرنگ بر روی مانیتور نمایش می دهد. تکنسین معمولاً یک یا چند فریم از تصاویر متحرک را به عنوان تصاویر ثابت می گیرد. آنها همچنین ممکن است حلقه های ویدئویی کوتاهی از تصاویر را ذخیره کنند.

سونوگرافی داپلر، یک تکنیک ویژه سونوگرافی، جهت و سرعت سلول های خونی را هنگام حرکت در عروق اندازه گیری می کند. حرکت سلول های خونی باعث تغییر در گام امواج صوتی منعکس شده (به نام اثر داپلر) می شود. یک کامپیوتر صداها را جمع آوری و پردازش می کند و نمودارها یا تصاویر رنگی ایجاد می کند که نشان دهنده جریان خون در رگ های خونی است.

روش چگونه انجام می شود؟

برای اکثر معاینات اولتراسوند، شما رو به بالا روی میز امتحانی که می تواند کج یا جابجا شود، دراز می کشید. بیماران ممکن است برای بهبود کیفیت تصاویر به هر دو طرف برگردند.

تکنسین یک ژل شفاف مبتنی بر آب را در ناحیه تحت معاینه بدن اعمال می کند. این به مبدل کمک می کند تا تماس ایمن با بدن برقرار کند. همچنین به از بین بردن حفره های هوا بین مبدل و پوست کمک می کند که می تواند مانع از عبور امواج صوتی به بدن شما شود. تکنسین یا رادیولوژیست مبدل را روی پوست در مکان های مختلف قرار می دهد و ناحیه مورد نظر را جارو می کند. آنها همچنین ممکن است پرتو صدا را از مکان دیگری زاویه دهند تا منطقه مورد نظر را بهتر ببینند.

پزشکان سونوگرافی داپلر را با همان مبدل انجام می دهند.

وقتی معاینه کامل شد، ممکن است تکنسین از شما بخواهد لباس بپوشید و منتظر بمانید تا تصاویر سونوگرافی را بررسی کند.

معاینه سونوگرافی معمولا در عرض 30 دقیقه کامل می شود.

فرزند من در حین و بعد از عمل چه چیزی را تجربه خواهد کرد؟

اکثر معاینات سونوگرافی بدون درد، سریع و به راحتی قابل تحمل هستند.

کودک شما رو به بالا روی میز معاینه دراز خواهد کشید. تکنسین یا رادیولوژیست ممکن است از بیمار بخواهد که پهلو به پهلو بچرخد یا در قسمتی از معاینه وضعیت مستعد خود را حفظ کند. رادیولوژیست یا تکنسین ژل گرم را روی پوست پخش می کند، سپس مبدل را محکم روی شکم فشار داده و حرکت می دهد. مبدل به جلو و عقب حرکت می کند تا تصاویر مورد نظر گرفته شود. ممکن است ناراحتی جزئی در اثر فشار وجود داشته باشد زیرا مبدل بر روی ناحیه مورد بررسی فشار داده می شود.

اگر ناحیه مورد اسکن حساس باشد، کودک شما ممکن است فشار یا درد جزئی احساس کند.

اگر یک مطالعه سونوگرافی داپلر انجام شود، کودک شما ممکن است صداهای نبض مانندی را بشنود که با نظارت و اندازه گیری جریان خون تغییر می کند.

پس از اتمام معاینه، ژل از روی پوست کودک شما پاک می شود.

پس از امتحان، کودکان باید بتوانند فعالیت های عادی خود را از سر بگیرند.

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی آنومالی

سونوگرافی غربالگری

سونوگرافی خانم

الاستوگرافی

اکوی قلب جنین

چه کسی نتایج را تفسیر می کند و چگونه آنها را به دست می آوریم؟

یک رادیولوژیست، یک دکتر آموزش دیده برای نظارت و تفسیر معاینات رادیولوژی، تصاویر را تجزیه و تحلیل خواهد کرد. رادیولوژیست گزارش امضا شده ای را برای پزشکی که درخواست معاینه کرده است ارسال می کند. سپس پزشک شما نتایج را با شما در میان می گذارد. در برخی موارد، رادیولوژیست ممکن است نتایج را پس از معاینه با شما در میان بگذارد.

ممکن است نیاز به یک معاینه بعدی داشته باشید. اگر چنین است، پزشک دلیل آن را توضیح خواهد داد. گاهی اوقات یک معاینه بعدی یک مشکل بالقوه را با تعداد بازدیدهای بیشتر یا یک تکنیک تصویربرداری خاص ارزیابی می کند. همچنین ممکن است ببیند آیا در طول زمان تغییری در یک موضوع ایجاد شده است یا خیر. معاینات بعدی اغلب بهترین راه برای دیدن اینکه آیا درمان موثر است یا مشکلی نیاز به توجه دارد.

مزایا در مقابل خطرات چیست؟

فواید

اکثر اسکن های اولتراسوند غیرتهاجمی هستند (بدون سوزن یا تزریق).

گاهی اوقات، معاینه سونوگرافی ممکن است به طور موقت ناراحت کننده باشد، اما نباید دردناک باشد.

سونوگرافی به طور گسترده ای در دسترس است، استفاده از آن آسان است و نسبت به سایر روش های تصویربرداری ارزان تر است.

تصویربرداری اولتراسوند بسیار ایمن است و از اشعه استفاده نمی کند.

اسکن اولتراسوند تصویر واضحی از بافت های نرم ارائه می دهد که در تصاویر اشعه ایکس به خوبی نشان داده نمی شوند.

سونوگرافی برای ارزیابی درد شکم، لگن یا کیسه بیضه در کودکان بسیار مفید است.

خطرات

سونوگرافی تشخیصی استاندارد هیچ اثر مضر شناخته شده ای برای انسان ندارد.

محدودیت های تصویربرداری اولتراسوند شکم چیست؟

امواج اولتراسوند توسط هوا یا گاز مختل می شوند. بنابراین، سونوگرافی یک تکنیک تصویربرداری ایده آل برای روده پر از هوا یا اندام هایی که توسط روده پوشانده شده اند، نیست. سونوگرافی برای تصویربرداری از ریه های پر از هوا مفید نیست، اما ممکن است برای تشخیص مایع اطراف یا درون ریه ها استفاده شود. به طور مشابه، اولتراسوند نمی تواند به استخوان نفوذ کند، اما ممکن است برای تصویربرداری از شکستگی استخوان یا برای عفونت اطراف استخوان استفاده شود.

تصویربرداری از بیماران بزرگ با سونوگرافی دشوارتر است زیرا مقادیر بیشتری از بافت امواج صوتی را با عبور از عمق بدن ضعیف می‌کند و باید برای تجزیه و تحلیل به مبدل بازگردند.

سونوگرافی - کاروتید

سونوگرافی کاروتید از امواج صوتی برای تولید تصاویری از شریان های کاروتید در گردن استفاده می کند که خون را از قلب به مغز می برند. مطالعه سونوگرافی داپلر - تکنیکی که جریان خون را از طریق رگ خونی ارزیابی می کند - معمولاً بخشی از این معاینه است. اغلب برای غربالگری بیماران از نظر انسداد یا تنگ شدن شریان های کاروتید استفاده می شود، وضعیتی به نام تنگی که ممکن است خطر سکته را افزایش دهد.

برای این روش به آمادگی کمی یا بدون نیاز است. جواهرات را در خانه بگذارید و لباس های گشاد و راحت بپوشید. یک پیراهن یا بلوز گشاد و یقه باز ایده آل است.

تصویربرداری اولتراسوند کاروتید چیست؟

تصویربرداری اولتراسوند یک آزمایش پزشکی غیر تهاجمی است که به پزشکان در تشخیص و درمان شرایط پزشکی کمک می کند. ایمن و بدون درد است. با استفاده از امواج صوتی تصاویری از داخل بدن تولید می کند. به تصویربرداری اولتراسوند سونوگرافی نیز گفته می شود. از یک پروب کوچک به نام مبدل و ژل استفاده می کند که مستقیماً روی پوست قرار می گیرد. امواج صوتی با فرکانس بالا از کاوشگر از طریق ژل به بدن حرکت می کنند. کاوشگر صداهایی را که به عقب باز می گردند جمع آوری می کند. یک کامپیوتر از آن امواج صوتی برای ایجاد یک تصویر استفاده می کند. در معاینات سونوگرافی از اشعه (اشعه ایکس) استفاده نمی شود. از آنجایی که اولتراسوند تصاویر را در زمان واقعی می گیرد، می تواند ساختار و حرکت اندام های داخلی بدن را نشان دهد. این تصاویر همچنین می توانند جریان خون را در رگ های خونی نشان دهند.

سونوگرافی از دو شریان کاروتید بدن که در هر طرف گردن قرار دارند و خون را از قلب به مغز می‌برند، تصاویر دقیقی از این عروق خونی و اطلاعاتی در مورد جریان خون در آنها ارائه می‌دهد.

مطالعه سونوگرافی داپلر معمولاً بخشی جدایی ناپذیر از معاینه اولتراسوند کاروتید است.

سونوگرافی داپلر یک تکنیک سونوگرافی ویژه است که حرکت مواد را در بدن ارزیابی می کند. این به پزشک اجازه می دهد تا جریان خون را از طریق شریان ها و سیاهرگ ها در بدن ببیند و ارزیابی کند.

مقالات پیشنهادی :

فیبروسکن چیست؟

سونوگرافی بارداری

سونوگرافی خانم

ماموگرافی دیجیتال

اندومتریوز

برخی از کاربردهای رایج این روش چیست؟  

سونوگرافی کاروتید اغلب برای تشخیص تنگی یا تنگی شریان کاروتید انجام می شود، وضعیتی که به طور قابل توجهی خطر سکته را افزایش می دهد.

هدف اصلی سونوگرافی کاروتید غربالگری بیماران از نظر انسداد یا تنگ شدن شریان های کاروتید آنهاست که در صورت وجود ممکن است خطر سکته مغزی را افزایش دهد. اگر تنگی قابل توجهی تشخیص داده شود، ممکن است یک درمان جامع آغاز شود.

همچنین ممکن است در صورتی که بیمار فشار خون بالا یا بروت کاروتید (با تلفظ brU-E) داشته باشد - صدای غیر طبیعی در گردن که با گوشی پزشکی شنیده می شود، انجام شود. در برخی موارد، برای آماده سازی برای جراحی بای پس عروق کرونر نیز انجام می شود. سایر عوامل خطر که نیاز به سونوگرافی کاروتید دارند عبارتند از:

دیابت

افزایش کلسترول خون

سابقه خانوادگی سکته مغزی یا بیماری قلبی

سونوگرافی کاروتید نیز برای موارد زیر انجام می شود:

هماتوم را پیدا کنید، مجموعه ای از خون لخته شده که ممکن است جریان خون را کند کرده و در نهایت متوقف کند.

وضعیت شریان کاروتید را پس از جراحی برای بازگرداندن جریان خون طبیعی بررسی کنید.

بررسی موقعیت استنت فلزی که برای حفظ جریان خون کاروتید قرار داده شده است.

سونوگرافی داپلر به پزشک کمک می کند تا موارد زیر را ببیند و ارزیابی کند:

انسداد جریان خون (مانند لخته)

تنگ شدن عروق

تومورها و ناهنجاری های مادرزادی عروقی

کاهش یا عدم وجود جریان خون به اندام های مختلف مانند بیضه ها یا تخمدان ها

افزایش جریان خون که ممکن است نشانه عفونت باشد

در کودکان، سونوگرافی داپلر برای موارد زیر استفاده می شود:

ارزیابی جریان خون

پیش بینی خطر بالاتر سکته مغزی در کودکان مبتلا به بیماری سلول داسی شکل.

تشخیص ناهنجاری در عروق خونی، غدد لنفاوی و عروق لنفاوی.

 مقالات پیشنهادی: 

بهترین زمان برای سونوگرافی واژینال

سونوگرافی غربالگری دوم 

سونوگرافی غربالگری اول

چگونه باید آماده شویم ؟

لباس راحت و گشاد بپوشید. ممکن است لازم باشد تمام لباس ها و جواهرات را در ناحیه مورد بررسی بردارید.

یک پیراهن یا بلوز گشاد و یقه باز ایده آل است.

معاینه سونوگرافی به حرکت بسیار حساس است و کودک فعال یا گریان می تواند روند معاینه را طولانی کند. برای اطمینان از یک تجربه روان، اغلب به توضیح روش قبل از امتحان به کودک کمک می کند. کتاب، اسباب‌بازی‌های کوچک، موسیقی یا بازی‌ها را به همراه داشته باشید تا حواس کودک را پرت کند و زمان را سریع بگذراند. اتاق امتحان ممکن است تلویزیون داشته باشد. با خیال راحت کانال مورد علاقه فرزندتان را بخواهید.

هیچ آمادگی دیگری لازم نیست.

وقتی معاینه کامل شد، ممکن است تکنسین از شما بخواهد لباس بپوشید و منتظر بمانید تا تصاویر سونوگرافی را بررسی کند.

انشعابات شریان های کاروتید داخل سر را نمی توان مستقیماً دید اما با سونوگرافی داپلر در کودکان مبتلا به سلول داسی شکل قابل ارزیابی است. با قرار دادن مبدل بر روی شقیقه کودک و ثبت جریان خون در مرکز جمجمه انجام می شود.

این معاینه اولتراسوند معمولا در عرض 30 تا 45 دقیقه کامل می شود.

در حین و بعد از عمل چه چیزی را تجربه خواهم کرد؟

اکثر معاینات سونوگرافی بدون درد، سریع و به راحتی قابل تحمل هستند.

پس از دراز کشیدن روی میز معاینه، رادیولوژیست یا سونوگرافیک مقداری ژل گرم و مبتنی بر آب را روی پوست شما می‌مالد و سپس مبدل را محکم روی بدن شما قرار می‌دهد. آنها آن را به سمت جلو و عقب در منطقه مورد نظر حرکت می دهند تا تصاویر مورد نظر را ثبت کنند. معمولاً هیچ ناراحتی از فشار وجود ندارد زیرا آنها مبدل را روی ناحیه تحت بررسی فشار می دهند.

اگر اسکن روی یک ناحیه حساس انجام شود، ممکن است فشار یا درد جزئی از مبدل احساس کنید.

ممکن است لازم باشد سر خود را کج کنید یا بچرخانید تا بهترین نوردهی داشته باشید، زیرا مبدل در تمام طول گردن شما از هر دو طرف جاروب می شود تا نماهایی از شریان از منظرهای مختلف به دست آید. همچنین به پایین نگه داشتن بازو و شانه شما کمک می کند. سر شما برای ثابت نگه داشتن آن پشتیبانی می شود.

پس از تکمیل تصویربرداری، تکنسین ژل شفاف اولتراسوند را از روی پوست شما پاک می کند. هر قسمتی که باقی بماند به سرعت خشک می شود. ژل اولتراسوند معمولاً لباس را لکه دار یا تغییر رنگ نمی دهد.

پس از معاینه سونوگرافی، باید بتوانید بلافاصله فعالیت های عادی خود را از سر بگیرید.

مزایا در مقابل خطرات چیست؟

فواید

اکثر اسکن های اولتراسوند غیرتهاجمی هستند (بدون سوزن یا تزریق).

گاهی اوقات، معاینه سونوگرافی ممکن است به طور موقت ناراحت کننده باشد، اما نباید دردناک باشد.

سونوگرافی به طور گسترده ای در دسترس است، استفاده از آن آسان است و نسبت به سایر روش های تصویربرداری ارزان تر است.

تصویربرداری اولتراسوند بسیار ایمن است و از اشعه استفاده نمی کند.

اسکن اولتراسوند تصویر واضحی از بافت های نرم ارائه می دهد که در تصاویر اشعه ایکس به خوبی نشان داده نمی شوند.

اگر معاینه اولتراسوند کاروتید باریک شدن یک یا هر دو شریان کاروتید را نشان داد، می توان برای بازگرداندن جریان آزاد خون به مغز، درمان انجام داد. در نتیجه از بسیاری از سکته ها جلوگیری می شود.

خطرات

سونوگرافی تشخیصی استاندارد هیچ اثر مضر شناخته شده ای برای انسان ندارد.

در نزدیک به 50 سال تجربه، سونوگرافی کاروتید یک روش بدون خطر است.

محدودیت های تصویربرداری اولتراسوند کاروتید چیست؟

سونوگرافی کاروتید ممکن است دشوار یا غیرممکن باشد اگر بیمار یک پانسمان زخم یا اسکار جراحی در گردن داشته باشد.

معاینه یک بیمار گاه به گاه به دلیل اندازه یا کانتور گردن دشوار است.

رسوبات کلسیم در دیواره شریان کاروتید ممکن است ارزیابی عروق را دشوار کند.

مقدار کمی پلاک نرم که پژواک های سطح پایین تولید می کند ممکن است شناسایی نشود.

اولتراسوند نمی تواند کل طول رگ را تجسم کند زیرا آخرین قسمت شریان کاروتید از طریق استخوان در پایه جمجمه حرکت می کند. برای ارزیابی کامل تر، بیماران ممکن است نیاز به انجام CT یاMRI از شریان های کاروتید داشته باشند.

انواع مختلفی از اسکن اولتراسوند بسته به قسمتی از بدن که مورد بررسی قرار می گیرد وجود دارد.

سونوگرافی خارجی، داخلی و آندوسکوپی وجود دارد.

 سونوگرافی خارجی شامل استفاده از یک حسگر اولتراسونیک است که به عنوان مبدل یا فرستنده گیرنده نیز شناخته می شود که روی پوست بیمار قرار می گیرد و روی قسمتی از بدن که مورد معاینه قرار می گیرد حرکت می کند. ژل اولتراسوند برای بهبود حرکت مبدل و اطمینان از تماس مداوم بین پوست و مبدل بر روی پوست اعمال می شود.

مبدل امواج اولتراسونیک را در پالس هایی تولید می کند که از طریق پوست به بدن می گذرد و توسط قسمت های مختلف بدن منعکس می شود. امواج منعکس شده توسط مبدل شناسایی می شوند و سپس توسط کامپیوتری که به مبدل متصل است تبدیل می شوند. سپس کامپیوتر یک تصویر بلادرنگ روی مانیتور تولید می کند و همچنین می تواند برای بررسی بیشتر ضبط شود.

 سونوگرافی خارجی برای بررسی رشد جنین در رحم، کلیه ها، قلب، کیسه صفرا، کبد و اندام های تناسلی مادر باردار استفاده می شود.

اسکن سونوگرافی داخلی شامل قرار دادن یک پروب اولتراسوند در واژن (ترانس واژینال) یا رکتوم (ترانس رکتال) است. در طی یک روش سونوگرافی ترانس واژینال، از امواج اولتراسوند برای بررسی اندام های تناسلی زن، از جمله رحم، دهانه رحم و واژن استفاده می شود.

 روش اولتراسوند ترانس رکتال (TRUS) یا سونوگرافی پروستات یک روش سونوگرافی است که در تشخیص بیماری های پروستات با ارسال امواج صوتی از طریق دیواره راست روده به غده پروستات و بافت های اطراف آن استفاده می شود.

سونوگرافی آندوسکوپی (EUS) و یا اکو آندوسکوپی یک روش در پزشکی است که در آن آندوسکوپی (قرار دادن پروب در اندام توخالی) با اولتراسوند ترکیب می شود تا تصاویری را از اندام های داخلی قفسه سینه و شکم به دست آید. سونوگرافی آندوسکوپی معمولاً در قسمت فوقانی دستگاه گوارش و دستگاه تنفسی استفاده می شود.

روش دیگر اکوکاردیوگرافی ترانس مری (TEE) است که روشی جایگزین برای انجام اکوکاردیوگرام است. در طی یک اکوکاردیوگرافی ترانس مری یک پروب تخصصی حاوی مبدل اولتراسوند از مری بیمار عبور داده می شود. روش های آندوسکوپی ممکن است ناراحت کننده باشد و در نتیجه ممکن است قبل از عمل به بیمار مسکن داده شود.

سونوگرافی که با نام اولتراسوند نیز شناخته می شود، یکی از پرکاربردترین اشکال تصویربرداری تشخیصی مراقبت های بهداشتی است. سونوگرافی نقش مهمی در تشخیص، نظارت و درمان طیف وسیعی از شرایط پزشکی دارد.

سونوگرافی توسط امواج صوتی با فرکانس بالا امکان پذیر می شود که از بافت و اندام های بدن منعکس می شود و سیگنال های الکتریکی تولید می کند. سپس این سیگنال ها به رایانه ای فرستاده می شود که آنها را به تصویر تبدیل می کند.

سونوگرافی و اولتراسوند اصطلاحاتی هستند که برای توصیف یک روش تشخیصی استفاده می‌شوند که متخصصان مراقبت‌های بهداشتی از آن برای مشاهده عملکرد درونی بدن استفاده می‌کنند. انجمن سونوگرافی پزشکی تشخیصی گزارش می دهد که استفاده از اولتراسوند دومین روش تصویربرداری تشخیصی پرکاربرد پس از اشعه ایکس است.

برخلاف اسکن اشعه ایکس و توموگرافی کامپیوتری (CT)، روش‌های اولتراسوند بیماران را در معرض اشعه قرار نمی‌دهند. و بر خلاف تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)، آن‌ها به آهن‌رباهایی که می‌توانند استفاده از آن‌ها را برای بیمارانی که فلز در بدن خود دارند، جلوگیری کند، تکیه نمی‌کنند.

سونوگرافی اغلب بر روی انواع دیگر روش‌های تصویربرداری استفاده می‌شود، زیرا این فناوری عبارت است از:

قابل حمل

بی خطر

غیر تهاجمی

سونوگرافی از امواج صوتی استفاده می کند که برای انسان قابل شنیدن نیست، اما تعداد و سرعت آنها بر اساس چگالی جسمی که با آن برخورد می کنند، متفاوت است. این تنوع در امواج صوتی به تولید تصاویری کمک می کند که تفاوت بین بافت های متراکم تر و سخت تر بدن را نشان می دهد. به عنوان مثال، این نوع بافت ها، امواج صوتی بیشتری را برمی گرداند که منجر به ایجاد نقاط روشن تر در تصویر اولتراسوند می شود.

برای اندازه گیری تفاوت امواج صوتی، متخصصان سونوگرافی از دستگاهی به نام مبدل استفاده می کنند. مبدل امواج با فرکانس بالا تولید می کند که باعث پژواک می شود. در روش‌های تشخیصی اولتراسوند مدرن، این پژواک‌ها سیگنال‌های الکتریکی تولید می‌کنند که کامپیوتر برای تولید تصاویر بصری واضح ترجمه می‌کند.

متخصصان مراقبت های بهداشتی می توانند این تصاویر را برای تشخیص بیماری، اندازه گیری رشد و درمان شرایط پزشکی ارزیابی کنند.

مقالات پیشنهادی : 

سونوگرافی خانم در تهران 

سونوگرافی سه بعدی رحم  

سونوگرافی واژینال در تهران

از جمله انواع سونوگرافی موارد زیر می باشد.

سونوگرافی استخوان - تراکم استخوان را ارزیابی می کند

سونوگرافی داپلر - جریان خون در قلب و عروق خونی را اندازه گیری می کند

الاستوگرافی - تومورها را در بین بافت های سالم پیدا می کند

سونوگرافی متمرکز با شدت بالا (HIFU) - بافت غیر طبیعی را از بین می برد یا اصلاح می کند

سونوگرافی درمانی - بافت را گرم یا تجزیه می کند

چگونه یک متخصص سونوگرافی یک روش سونوگرافی را انجام می دهد؟

سونوگرافیست های تشخیصی پزشکی متخصصان پزشکی هستند که تجهیزات تصویربرداری را کار می کنند و با استفاده از دستگاه های اولتراسوند معاینات سونوگرافی تشخیصی را انجام می دهند. در طول عمل، سونوگرافیک ژلی را روی پوست بیمار اعمال می کند که با کاهش فضای هوا بین پوست بیمار و مبدل اولتراسوند به عنوان یک محیط رسانا عمل می کند. گاهی اوقات متخصص سونوگرافی از مبدلی استفاده می کند که می تواند در بدن قرار داده شود تا تصاویر هدفمندتری تولید کند.

پژواک امواج صوتی به مبدل برخورد می‌کند و سیگنال‌های الکتریکی تولید می‌کند که به اسکنر اولتراسوند فرستاده می‌شود و به تصویری قابل مشاهده تبدیل می‌شود که اندازه، شکل و چگالی آناتومی داخل بدن را نشان می‌دهد. سپس رادیولوژیست مطالعه سونوگرافی را تفسیر می کند.

انواع روش های سونوگرافی

اگر بیمار درد، تورم یا علائم دیگری را که نیاز به نمای داخلی اندام‌ها دارد، داشته باشد، ممکن است یک سونوگرافی تجویز کند. متخصصان پزشکی نیز اغلب از سونوگرافی تشخیصی برای نظارت بر رشد جنین استفاده می کنند.

سونوگرافی می تواند به ارزیابی سلامت شکم، قلب، چشم ها و سیستم های عروقی و اسکلتی عضلانی کمک کند. در زیر برخی از کاربردهای رایج معاینات سونوگرافی تشخیصی آورده شده است.

سونوگرافی در غربالگری پستان

یک روش اولتراسوند اغلب همراه با ماموگرافی است، به ویژه برای زنان با بافت متراکم یا ایمپلنت، یا کسانی که شیر می دهند. سونوگرافی می تواند تصویر واضح تری از توده ها ارائه دهد، به تشخیص کیست ها و هدایت بیوپسی کمک کند.

سونوگرافی در زنان

متخصصان پزشکی اغلب از ابزارهای اولتراسوند برای شناسایی بیماری های زنان و مشکلات ناباروری استفاده می کنند. آنها می توانند تصاویری را بگیرند که شرایطی مانند:

آبسه ها

اندومتریوز

بیماری التهابی لگن

توده های لگنی

سونوگرافی در بیماری های قلبی

اولتراسوند می تواند به متخصصان مراقبت های بهداشتی کمک کند تا مناطق نگران کننده را در بدن پیدا کنند و به جلوگیری از مشکلات مربوط به قلب مانند سکته مغزی و فشار خون بالا کمک کند. سونوگرافی به شناسایی آسیب های قلبی، نقایص یا سایر ناهنجاری های بافت قلبی کمک می کند. استفاده از روش‌های اولتراسوند می‌تواند به نشان دادن وجود پلاک، شاخص بیماری عروق کرونر کمک کند.

مقالات پیشنهادی  : 

عکس رنگی رحم

اکوی قلب جنین

سونوگرافی سه بعدی رحم

سونوگرافی برای آسیب های اسکلتی عضلانی

آسیب‌های بافت نرم را می‌توان با استفاده از تصویربرداری سونوگرافی بررسی و روشن کرد که می‌تواند آسیب عصبی، تومور یا صدمات را در مناطقی مانند زانو یا لگن نشان دهد. پزشکان همچنین می توانند حرکت تاندون ها را در دست و مچ برای تشخیص و درمان سندرم تونل کارپال ارزیابی کنند.

سونوگرافی در بارداری

معاینات اولتراسوند می تواند به نظارت بر رشد جنین کمک کند و می تواند به محافظت در برابر مشکلات مربوط به بارداری پرخطر از جمله زایمان زودرس کمک کند. با استفاده از سونوگرافی، پزشکان می توانند احتمال چند قلوزایی، موقعیت قرارگیری نوزاد و تاریخ تخمینی زایمان را تعیین کنند. تصاویر سه بعدی یا ویدیو ممکن است حرکات کودک را نشان دهد.

سونوگرافی در سرطان پروستات

متخصصان پزشکی اغلب به سونوگرافی تکیه می کنند تا به آنها در جمع آوری دقیق نمونه بافت یا بیوپسی کمک کند. این آزمایش‌ها که معمولاً همراه با سایر آزمایش‌ها برای ارزیابی سطوح آنتی ژن اختصاصی پروستات انجام می‌شوند، می‌توانند به شناسایی و درمان سرطان پروستات کمک کنند.

سونوگرافی کبد

سونوگرافی کبد یک ابزار تشخیصی ارزشمند برای ارزیابی آناتومی ، اندازه و آسیب شناسی کبد است. این یک روش غیر تهاجمی ، بدون درد و نسبتاً سریع است که شامل قرار گرفتن در معرض اشعه یونیزه نمی شود.

سونوگرافی کبد معمولاً در ارزیابی شرایط مختلف کبدی مورد استفاده قرار می گیرد. بیشترین نشانه ها شامل 1،2 است:

غربالگری برای بیماری کبدی در جمعیت در معرض خطر (به عنوان مثال غربالگری سرطان کبدی در بیماران سیروز)

بررسی آزمایشات عملکرد غیر طبیعی کبد

ارزیابی ضایعات کبد کانونی شناسایی شده در سایر روشهای تصویربرداری

ارزیابی اندازه کبد در بیماران مبتلا به کبدی مشکوک

نظارت بر بیماری مزمن کبد

ارزیابی سیستم وریدی پورتال و مجاری صفراوی در بیماران مبتلا به انسداد احتمالی

هدایت بیوپسی یا مداخلات درمانی

تکنیک

قبل از انجام معاینه سونوگرافی کبد ، بیمار باید حداقل 6 ساعت به حالت ایده آل سریع شود تا تداخل گاز روده به حداقل برسد. این معاینه شامل تصویربرداری از حالت B Grayscale است که در صورت لزوم توسط مطالعات داپلر تکمیل شده است. برای بهینه سازی کیفیت تصویر و تسهیل ارزیابی دقیق کل کبد ، استفاده از تنظیمات سود مناسب و دستکاری کاوشگر بسیار مهم است.

یافته های عادی

ساختارهای آناتومیک که انتظار می رود در طی سونوگرافی روتین کبد تجسم شوند شامل لوب های راست/چپ کبد ، لوب کوکات ، رگ های خونی داخل رحمی (پورتال ، رگهای کبدی) ، کیسه صفرا و مجرای صفراوی خارج از بدن است.

یافته های متداول یک معاینه سونوگرافی طبیعی باید شامل 2،3 باشد

اکوژوژنی پارانشیمی همگن

کپسول صاف با یک کانتور معمولی

اندازه طبیعی لوب های کبد: لوب راست به اندازه 13-15 سانتی متر در بعد کرانیوکودال ، و لوب سمت چپ اندازه گیری <7 سانتی متر عرض

عروق داخل رحمی ثبت اختراع بدون هیچ مدرکی از ترومبوز یا اتساع

کیسه صفرا عاری از سنگ و ضخامت دیواره طبیعی (<3 میلی متر)

اندازه گیری مجرای صفراوی مشترک <6 میلی متر قطر

یافته های آسیب شناختی

برخی از آسیب شناسی های مشترک و یافته های غیر طبیعی که می توانند در هنگام معاینه سونوگرافی کبد تشخیص داده شوند عبارتند از:

ضایعات کبد کانونی ، به عنوان مثال کیست ، همانژیوما ، متاستاز ، سرطان کبدی

بیماریهای کبدی پراکنده ، به عنوان مثال نفوذ چربی ، سیروز ، هپاتیت

بیماری های صفراوی ، به عنوان مثال سنگهای صفراوی ، کولسیستیت

ناهنجاری های عروقی ، به عنوان مثال فشار خون بالا پورتال ، ترومبوز ورید پرتال

نکات عملی

برخی از مشکلات و چالش های احتمالی که در هنگام سونوگرافی کبد با آنها روبرو می شوند شامل 3،4 است:

فاکتورهای فنی: مانند سایه های مصنوعات از گاز روده یا تنظیمات نامناسب

تغییرات آناتومیک: به عنوان مثال ، لوب های لوازم جانبی یا شکاف هایی که ممکن است ضایعات کانونی را تقلید کنند

ظواهر غیرعادی ضایعات خوش خیم کبدی: به عنوان مثال ، کیست پیچیده یا کمبود/جایگزینی چربی کانونی

بدخیمی های کوچک یا ایزوکوئیک که ممکن است به خوبی در پارانشیم پس زمینه مشاهده نشود

MRE کبد

در حال حاضر، MRE برای تشخیص سفت شدن کبد ناشی از فیبروز و التهاب در بیماری مزمن کبدی استفاده می شود. اماMRE نیز به عنوان یک روش غیرتهاجمی برای تشخیص بیماری در سایر قسمت های بدن مورد ارزیابی قرار می گیرد.

چرا این کار انجام شده است

بیماری کبد می تواند منجر به زخم شدن کبد (فیبروز) شود که سفتی بافت کبد را افزایش می دهد. اغلب، افراد مبتلا به فیبروز کبدی هیچ علامت یا نشانه ای را تجربه نمی کنند. اما فیبروز کبدی درمان نشده ممکن است به سیروز (فیبروز پیشرفته و اسکار) تبدیل شود که می تواند کشنده باشد. در صورت تشخیص، فیبروز کبد اغلب می تواند برای متوقف کردن پیشرفت و گاهی اوقات برای معکوس کردن وضعیت درمان شود.

اگر فیبروز کبدی دارید، MRE می تواند به اندازه گیری شدت بیماری کبد شما کمک کند، تصمیمات درمانی را راهنمایی کند و تعیین کند که چقدر به درمان پاسخ می دهید. آزمایش سنتی فیبروز کبد از یک سوزن برای استخراج نمونه (بیوپسی) از بافت کبد استفاده می کند. اسکن MRE چندین مزیت دارد: این غیر تهاجمی و به طور کلی ایمن تر و راحت تر از نمونه برداری است. کل کبد را ارزیابی می‌کند، نه فقط بخشی از بافت کبد را که نمونه‌برداری می‌شود یا با آزمایش‌های غیرتهاجمی دیگر تصویربرداری می‌شود. این می تواند فیبروز را در مراحل اولیه نسبت به سایر روش های تصویربرداری تشخیص دهد.

در افراد چاق موثر است

بیماری مزمن کبد، از جمله هپاتیت B و عفونت های ویروس هپاتیتC، بیماری کبد چرب غیر الکلی و بیماری کبد الکلی، یکی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. بیماری مزمن کبد می تواند منجر به فیبروز کبدی شود و در صورت عدم درمان به سیروز تبدیل شود. فیبروز کبدی یک فرآیند پویا با پتانسیل معکوس با درمان است، به ویژه در مراحل اولیه. بنابراین، شناسایی و مرحله بندی فیبروز قبل از ایجاد سیروز، بخش مهمی از مدیریت بیماری مزمن کبدی است.

اگرچه بیوپسی کبد استاندارد مرجع برای تشخیص فیبروز کبدی بوده است، اما بسیاری از عوامل استفاده بالینی از این روش را محدود می کنند. این عوامل شامل بی میلی بیمار، عوارض بالقوه ، خطای نمونه برداری به دلیل ناهمگونی فیبروز کبد و اندازه نمونه نمونه برداری کوچک، و تنوع بین مشاهده گر در تفسیر است . به عنوان یک نتیجه از این محدودیت ها، تکنیک های غیر تهاجمی برای ارزیابی فیبروز کبد توسعه یافته است. این تکنیک‌ها شامل روش‌های مختلف اندازه‌گیری سفتی کبد (LSM) مانند الاستوگرافی گذرا با کنترل ارتعاش، الاستوگرافی موج برشی، تصویربرداری ضربه‌ای نیروی تشعشع صوتی، و الاستوگرافی MR است. در میان این تکنیک‌ها، الاستوگرافیMR دقیق‌ترین معاینه تصویربرداری غیرتهاجمی موجود برای شناسایی و مرحله‌بندی فیبروز کبدی است. این یک تکنیک قوی است، با اضافه بار آهن کبد، محدودیت اصلی آن، که به طور بالقوه منجر به مطالعات غیر تشخیصی می شود.

با الاستوگرافی MR، در مقایسه با هر روش ، بخش های بزرگتری از کبد نمونه برداری می شود. معمولاً همراه با تعیین مقدار چربی و آهن کبد انجام می شود و می تواند با MRI تشخیصی ترکیب شود تا جامع ترین معاینه تصویربرداری کبدی موجود را ارائه دهد.

با الاستوگرافی MR، باید یک معاینه با کیفیت بالا انجام شود و یافته های الاستوگرافی MR باید به درستی تفسیر شود تا نتایج دقیق به دست آید. با این حال، تعدادی از عوامل می توانند در تفسیر اختلال ایجاد کنند. در این مقاله، مشکلات انجام الاستوگرافیMR و تفسیر یافته‌های مرتبط بیان شده است. این شامل بررسی شش عامل فنی مهم برای بهینه سازی هنگام انجام الاستوگرافیMR، نحوه انجام فوری ارزیابی کنترل کیفیت مطالعات، و پنج اصل مهم برای تفسیر و گزارش مطالعات است.

مقالات پیشنهادی  : 

فیبرواسکن چیست؟

الاستوگرافی با سونوگرافی چیست؟

سونوگرافی سینه چیست و چرا انجام می شود؟

خطرات

وجود فلز در بدن شما ممکن است یک خطر ایمنی باشد یا بر بخشی از تصویر MRE تاثیر بگذارد. قبل از دریافت معاینهMRI مانندMRE، در صورت وجود هرگونه وسیله فلزی یا الکترونیکی در بدن خود، به متخصص فن بگویید:

پروتزهای مفصلی فلزی

دریچه های مصنوعی قلب

دفیبریلاتور قلب قابل کاشت

ضربان ساز

گیره های فلزی

کاشت حلزون حلزون

قبل از برنامه ریزی برای MRE، اگر فکر می کنید باردار هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.

قبل از هر آزمایش MRI، دستورالعمل هایی را که به شما ارائه می شود دنبال کنید. اگر برای معاینه MRE از کبد خود برنامه ریزی شده باشید، به احتمال زیاد از شما خواسته می شود تا چهار ساعت قبل از معاینه غذا نخورید، اگرچه ممکن است در این مدت آب بنوشید. شما باید به مصرف داروهای معمول خود ادامه دهید، مگر اینکه دستور دیگری داده شود.

از شما خواسته می شود که لباس خود را بپوشید و لباس های زیر را بپوشید:

دندان مصنوعی

عینک

سنجاق سر

سمعک

جواهر سازی

سوتین های زیر سیم

ساعت

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

معاینه MRE اغلب به عنوان بخشی از معاینهMRI معمولی انجام می شود. معاینه استانداردMRI کبد حدود 15 تا 45 دقیقه طول می کشد. بخشMRE از آزمون کمتر از پنج دقیقه طول می کشد.

نتایج

یک پزشک مخصوصاً آموزش دیده برای تفسیر اسکن MRE (رادیولوژیست) تصاویر اسکن شما را تجزیه و تحلیل می کند و یافته ها را به پزشک شما گزارش می دهد.

مباحث ایمنی رادیولوژی؛ بیهوشی چیست و چگونه عمل می کند؟ بیهوشی از داروها یا روش های دیگر برای ایجاد از دست دادن آگاهی و جلوگیری از احساس درد استفاده می کند. آسایش و ایمنی بیمار را در طی اقدامات پزشکی افزایش می دهد. معاینات تصویربرداری پزشکی ممکن است از بیهوشی مراقبتی موضعی، منطقه ای، عمومی یا تحت نظارت استفاده کنند.

 اگر سوالی در مورد انواع سونوگرافی و رادیولوژی دارید و یا پزشک شما برایتان سونوگرافی یا رادیولوژی تجویز کرده است می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و رادیولوژی الوند تماس بگیرید. انواع سونوگرافی و رادیولوژی در مرکز الوند با بروزترین تجهیزات روزدنیا و حضوری کادری متخصص انجام می شود. 

بی حسی موضعی

یک بی حس کننده موضعی ناحیه تحت درمان را بی حس می کند و درد و احساس را مسدود یا کاهش می دهد.

بی حسی موضعی سیگنال های الکتریکی را که حس درد را از اعصاب حسی به مغز منتقل می کند، مسدود می کند. این فقط بر حس در ناحیه تحت درمان و اطراف آن تأثیر می گذارد. بر حافظه یا توانایی تنفس بیمار تأثیری نمی گذارد.

هنگامی که بیمار آرام است و می تواند ناراحتی را تحمل کند، پزشکان به تنهایی از بی حسی موضعی برای اقدامات کوتاه مدت استفاده می کنند. آنها همچنین ممکن است از داروهای دیگری استفاده کنند که می تواند بر حافظه، اضطراب و احساس درد در مناطقی غیر از ناحیه درمان تأثیر بگذارد.

بی حس کننده های موضعی ممکن است بر روی پوست (به صورت موضعی)، زیر پوست (زیر جلدی) و به صورت منطقه ای تجویز شوند.

بی حسی موضعی - یک کرم، چسب یا اسپری - سطح پوست را بی حس می کند. پوست دارو را جذب می کند و در محل استفاده از آن بی حسی ایجاد می کند. اسپری بی حس کننده پوشش داخلی بینی، دهان یا گلو را بی حس می کند.

تزریق بی حسی زیر جلدی رشته های عصبی سطح پوست و بلافاصله زیر آن را بی حس می کند.

بی حسی منطقه ای ناحیه عمومی بی حسی را ایجاد می کند. انواع بی حسی منطقه ای عبارتند از:

بی حسی با بلوک نخاعی (بلاک سابراکنوئید) یک بی حس کننده موضعی را به فضای زیر عنکبوتیه که ناحیه اطراف نخاع حاوی مایع مغزی نخاعی است، تزریق می کند. این مایع به عنوان نوعی بالشتک عمل می کند که از نخاع محافظت می کند و آن را احاطه می کند. بی حسی موضعی در سراسر این مایع پخش می شود و پس از چند دقیقه سیگنال های درد را که به مغز شما می رسد مسدود می کند.

بی‌حسی اپیدورال معمولاً به دوز بیشتری از بی‌حسی موضعی نیاز دارد، زیرا باید از بافت‌های بیشتری عبور کند. اغلب لازم است که بیمار یک خط داخل وریدی (IV) برای تزریق مایعات در طی یک روش اپیدورال داشته باشد. داروی بی حسی به فضای اپیدورال ستون فقرات تزریق می شود. این بیرونی ترین فضای کانال نخاعی است. این شامل طناب نخاعی، مایع نخاعی و فضای زیر عنکبوتیه است که در بالا ذکر شد. یک سوزن مخصوص در این ناحیه قرار داده می شود و یک کاتتر کوچک در محل قرار می گیرد تا در صورت نیاز داروی بی حسی را تحویل دهد. پس از عمل برداشته می شود. پس از چند دقیقه، "احساس" (سیگنال های درد از ناحیه مورد نظر) از سفر به مغز شما جلوگیری می کند.

یک بلوک عصبی یک بی حس کننده موضعی را به نواحی خاصی تزریق می کند تا سیگنال های درد را از عصب(های) آن ناحیه مسدود کند. این باعث تسکین موقت درد می شود.

مقالات پیشنهادی: 

سونوگرافی آنومالی

سونوگرافی غربالگری

سونوگرافی خانم

الاستوگرافی

اکوی قلب جنین

بیهوشی عمومی

تحت بیهوشی عمومی، بیمار بی اطلاع است و دردی را احساس نمی کند. از آنجایی که بیمار بدون کمک نمی تواند نفس بکشد، دستگاه تنفس مورد نیاز است.

یک لوله تنفسی یا سایر دستگاه های راه هوایی بیهوشی عمومی را ارائه می دهد و ایمنی بیمار را به حداکثر می رساند. در بیهوشی عمومی از انواع داروها و روش ها استفاده می شود. رایج ترین روش از طریق تنفس گاز پس از تزریق داخل وریدی (IV) است. بیمار گازهایی را تنفس می کند که توسط ریه ها جذب شده و از طریق جریان خون به مغز و نخاع می رسد

متخصص بیهوشی بیهوشی عمومی را انجام می دهد. این پزشک سه سال دوره آموزشی تخصصی بیهوشی را فراتر از دانشکده پزشکی می گذراند. یک پرستار بیهوشی آموزش دیده خاص نیز ممکن است بیهوشی عمومی را تحت نظارت یک متخصص بیهوشی ارائه دهد. ارائه‌دهنده بیهوشی در کنار بیمار می‌ماند و ضربان قلب، نوار قلب، فشار خون و اکسیژن رسانی را به دقت کنترل می‌کند.

بیماران معمولاً هیچ خاطره ای از آنچه در طول بیهوشی عمومی رخ داده است ندارند. به ندرت برخی از بیماران رویدادها را به خاطر می آورند.

آرامبخشی عمیق/ مراقبت از بیهوشی تحت نظارت

آرام بخش ها داروهایی هستند که توانایی بیمار را برای احساس و یا به خاطر سپردن درد کاهش می دهند. پزشکان معمولاً آنها را از طریق ورید از طریق کاتتر IV می دهند. یک متخصص بیهوشی، بیهوشی، یا متخصص غیر بیهوشی واجد شرایط، آرامبخشی عمیق ارائه می کند.

آرام‌بخشی عمیق (مراقبت‌های بیهوشی تحت نظارت) به بیمار اجازه می‌دهد بدون کمک دستگاه تنفس نفس بکشد. درد را تسکین می دهد، ناراحتی را کاهش می دهد و احتمال یادآوری یک روش دردناک را کاهش می دهد.

سطوح آرام بخشی وجود دارد. بیمار قبل از اینکه وارد آرامبخشی عمیق شود از سطوح حداقل و متوسط ​​عبور می کند. یک متخصص بیهوشی ممکن است همیشه این سطوح را تجویز نکند. سطح آرامبخشی نشان دهنده توانایی بیمار در احساس و پاسخ به درد و دستورات کلامی است.

آرامبخشی حداقل/متوسط

تحت آرام‌بخشی حداقل یا متوسط، بیماران می‌توانند به سؤالات پاسخ دهند، دستورالعمل‌ها را دنبال کنند و بدون کمک نفس بکشند. در طول آرامبخشی حداقل یا متوسط، احساس درد یا ناراحتی بیمار بسیار کسل کننده است یا احساس نمی شود. اگر بیمار ناراحتی بیش از حد را تجربه کند، ممکن است یک دوز اضافی آرامبخش تجویز شود. آرامبخشی حداقل یا متوسط ​​برای روش هایی که بیمار باید به پزشک پاسخ دهد یا برای آنهایی که ممکن است عارضه آرام بخشی عمیق داشته باشد، خوب است. بهبودی از این نوع آرامبخش معمولاً بسیار سریعتر است.

کدام معاینات تصویربرداری ممکن است نیاز به بیهوشی یا آرام بخش داشته باشند؟

برخی از بیمارانی که تحت تصویربرداری (مثلاً MRI) قرار می‌گیرند، ممکن است به آرام‌بخشی یا بیهوشی عمومی نیاز داشته باشند تا آرام بمانند و بی حرکت دراز بکشند.

داروهای آرام بخش یا بیهوشی کمک می کند:

بیمارانی که اضطراب، ترس از فضاهای بسته یا شرایط پزشکی دارند که مانع از بی حرکت ماندن آنها برای معاینه می شود.

نوزادان، کودکان و نوجوانانی که نمی توانند ثابت بمانند و مسیرها را درک کنند.

بسیاری از روش‌های رایج رادیولوژی مداخله‌ای کودکان، مانند قرار دادن خط PICC، نیاز به آرام‌بخشی دارند. برای اطلاعات مختص به کودکان به صفحه آرامبخشی کودکان مراجعه کنید.

برخی از روش ها ممکن است از دو نوع مختلف بیهوشی استفاده کنند. آنژیوگرافی، آنژیوپلاستی، بیوپسی و آمبولیزاسیون ممکن است از یک بی حس کننده موضعی برای بی حس کردن پوست در جایی که از سوزن یا کاتتر استفاده می شود و از آرامبخشی عمیق یا بیهوشی عمومی برای حفظ آرامش و آرامش بیمار استفاده شود.

آیا جایگزینی برای بیهوشی و آرامبخشی وجود دارد؟

بیماران ممکن است رویکردهای عاری از مواد مخدر مانند راهنمایی در آرامش، چارچوب مجدد پریشانی و هیپنوتیزم را انتخاب کنند. این روش ها درد، اضطراب و عوارض جانبی آرام بخش مانند حالت تهوع را کاهش می دهند. آنها همچنین می توانند به بیماران در غلبه بر کلاستروفوبیا در طول معاینه MRI کمک کنند.

از مرکز خود بپرسید که آیا روش های بدون دارو در دسترس است یا خیر. این نوع راهنمایی بیمار به یک عضو تیم پزشکی آموزش دیده نیاز دارد. زبان تسکین دهنده و عبارت موثر به بیماران کمک می کند تا بهترین راه حل های آسایش را در حین شرکت در مراقبت از خود بیابند.

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی آنومالی

سونوگرافی غربالگری

سونوگرافی خانم

الاستوگرافی

اکوی قلب جنین

چگونه باید برای آزمایش تصویربرداری یا درمان با بیهوشی آماده شوم؟

برای آماده شدن برای عمل خود با بیهوشی:

در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله مکمل های گیاهی و ویتامین ها، به پزشک خود بگویید. ممکن است پزشک به شما توصیه کند که مصرف آسپرین، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) یا سایر داروهای معمولی را برای مدتی قبل از عمل متوقف کنید.

هر گونه حساسیت به غذا، دارو یا مواد حاجب را فهرست کنید.

هرگونه سابقه خانوادگی مشکلات ناشی از بیهوشی، هر گونه شرایط پزشکی یا بیماری اخیر از جمله هرگونه عفونت اخیر دستگاه تنفسی فوقانی (سرماخوردگی یا آنفولانزا) را گزارش دهید.

در مورد جراحی های قبلی خود، هرگونه مشکل در بیهوشی یا ناهنجاری های راه هوایی که ممکن است داشته باشید، به پزشک خود اطلاع دهید.

پزشک ممکن است خون شما را برای ارزیابی توانایی شما در تشکیل لخته خون و تعیین نحوه عملکرد کبد و کلیه ها آزمایش کند.

پزشک همچنین ممکن است معاینه فیزیکی و سایر آزمایشات را انجام دهد.

اگر احتمال بارداری یا شیردهی وجود دارد، به پزشک یا تکنسین خود اطلاع دهید. برای اطلاعات بیشتر در مورد بارداری، شیردهی و تصویربرداری به صفحه ایمنی در اشعه ایکس مراجعه کنید.

ممکن است پزشک به شما بگوید که تا هشت ساعت قبل از دریافت آرامبخش یا بیهوشی چیزی نخورید یا ننوشید. برخی از موسسات ممکن است به شما اجازه دهند قبل از امتحان چند جرعه نوشیدنی بنوشید. این دستورالعمل ها ممکن است بر اساس روش، سن بیمار و سابقه پزشکی یا دستورالعمل های موسسه متفاوت باشد.

ممکن است از شما خواسته شود که لباس های خود را در بیاورید و در حین امتحان یک روپوش بپوشید. جواهرات، عینک، پروتزهای مصنوعی و هر گونه اجسام فلزی یا لباسی که ممکن است با تصاویر تداخل داشته باشد را بردارید.

اگر آرامبخش یا بیهوشی عمومی دارید، شخصی باید شما را به خانه برساند. بیهوشی ممکن است حافظه شما را تا 24 ساعت مختل کند و توانایی شما را برای تمرکز، تصمیم گیری و کار با ماشین آلات به خطر بیندازد.

بیهوشی چقدر ایمن است؟

بیهوشی و آرامبخش به طور کلی برای اکثر بیماران بی خطر است.

برخی از مطالعات نشان داده اند که کودکان زیر چهار سال ممکن است عوارض نامطلوبی را به دنبال بیهوشی طولانی مدت یا مکرر تجربه کنند. با این حال، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. برای اطلاعات بیشتر در مورد تحقیقات بیهوشی کودکان، به SmartTots.org مراجعه کنید.

صرف نظر از سطح آرامبخش یا بیهوشی مورد استفاده، یک متخصص مراقبت های بهداشتی آموزش دیده به دقت بیمار را تحت نظر دارد.

عوارض جانبی و واکنش های نامطلوب و آلرژیک

عوارض جانبی جدی و واکنش های آلرژیک ناشی از بیهوشی نادر است.

پس از آرام بخش یا بیهوشی عمومی، برخی از بیماران ممکن است حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه، سردرد، گلودرد، تغییرات فشار خون و درد داشته باشند. این عوارض معمولاً خفیف، مختصر و قابل درمان هستند.

برخی از بیماران، چه بزرگسالان و چه کودکان، ممکن است به آرامبخشی کافی نرسند. پزشک با بیهوشی عمومی، عمل را مجدداً برنامه ریزی می کند.

عوارض بیهوشی جدی تر نادر است. احتمال بروز آنها در بیمارانی با شرایط پزشکی پیچیده و جدی بیشتر است.

در حین و بعد از آزمایش چه چیزی را تجربه خواهم کرد؟

در طول آزمایش

پزشک دستگاه‌های خاصی را برای نظارت بر ضربان قلب و سایر عملکردهای حیاتی بدن وصل می‌کند. اگر بیهوشی عمومی داشته باشید، تحت مراقبت مستقیم یک متخصص بیهوشی برای کل عمل بیهوش خواهید بود.

پزشکان معمولاً از طریق کاتتر IV آرام بخش می دهند. هنگامی که پزشک یا پرستار کاتتر را وارد می کند ممکن است فشار خفیفی یا نیشگون گرفتن شدید احساس کنید، اما نباید هیچ ناراحتی جدی را تجربه کنید.

بعد از آزمایش

اگر فقط یک بی حسی موضعی دریافت کرده اید، بسته به عمل باید بتوانید به زودی به خانه بروید. اگر بیهوشی عمومی دریافت کردید، تا زمانی که به سطح هوشیاری طبیعی خود برسید در اتاق ریکاوری خواهید ماند.

دارو تا 24 ساعت طول می کشد تا از بدن شما خارج شود. ممکن است احساس خستگی کنید. حداقل 24 ساعت پس از بیهوشی نباید رانندگی کنید، تجهیزات را کار کنید یا تصمیمات مهمی بگیرید.

واکنش کودکان به آرامبخش ها و بیهوشی ها متفاوت است. برخی ممکن است آشفته، تسلی ناپذیر یا بی قرار شوند. برخی دیگر ممکن است در بقیه روز خواب آلود و ناپایدار روی پاهای خود باشند.

اکثر بیماران اطفال می توانند در عرض شش تا هشت ساعت فعالیت عادی خود را از سر بگیرند. کودکان را به مدت 12 تا 24 ساعت پس از آرامبخشی تحت نظر بگیرید. فعالیت هایی که نیاز به هماهنگی و تعادل دارند، مانند شنا، کوهنوردی و دوچرخه سواری را به مدت 24 ساعت به تاخیر بیندازید.

بارداری و بیهوشی

قبل از هر معاینه تصویربرداری، زنان باید همیشه در صورت بارداری به پزشک خود اطلاع دهند. بسیاری از آزمایش‌های تصویربرداری در دوران بارداری انجام نمی‌شوند، مگر اینکه از نظر پزشکی ضروری باشند و نمی‌توان آنها را به تأخیر انداخت.

هنگامی که در دوران بارداری نیاز به بیهوشی یا آرامبخش باشد، پزشکان از مادران و نوزادان متولد نشده آنها محافظت می کنند. زنانی که در دوران بارداری نگران جراحی و بیهوشی هستند باید با پزشک خود مشورت کنند.

زنان شیرده باید قبل از مصرف هر گونه دارویی که از شیر مادر عبور می کند با پزشک خود مشورت کنند. برای اطلاعات بیشتر در مورد بارداری، شیردهی و تصویربرداری به صفحه ایمنی در اشعه ایکس مراجعه کنید.

مواد کنتراست

مواد کنتراست چیست و چگونه کار می کنند؟

هنگامی که یک پزشک نیاز به درک آنچه در بدن ما دارد اتفاق می افتد، اغلب درخواست می کند که بیمار تحت معاینه تصویربرداری قرار گیرد. معاینات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، اولتراسوند، توموگرافی کامپیوتری (CT)، رزونانس مغناطیسی (MRI) و فلوروسکوپی بر اساس توانایی آنها برای نشان دادن اطلاعات خاص در مورد ساختارهای درون بدن انتخاب می شوند. مواد کنتراست که برای بهبود ارزش تشخیصی آن معاینات تصویربرداری استفاده می شوند.

مواد کنتراست رنگ هایی نیستند که برای همیشه اندام های داخلی را تغییر رنگ دهند. آنها موادی هستند که به طور موقت نحوه تعامل اشعه ایکس یا سایر ابزارهای تصویربرداری با بدن را تغییر می دهند. مواد مورد بحث در این مقاله تشعشع تولید نمی کنند.

هنگامی که مواد کنتراست قبل از معاینه تصویربرداری وارد بدن می شوند، ساختارها یا بافت های خاصی در بدن را در تصاویر متفاوت از آنچه در صورت عدم استفاده از ماده کنتراست انجام می شد، نشان می دهند. مواد کنتراست به تشخیص یا "تضاد" مناطق انتخاب شده بدن از بافت اطراف کمک می کنند. این به پزشکان کمک می کند تا با بهبود دید اندام ها، رگ های خونی یا بافت های خاص، شرایط پزشکی را تشخیص دهند.

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی آنومالی

سونوگرافی غربالگری

سونوگرافی خانم

الاستوگرافی

اکوی قلب جنین

مواد کنتراست به یکی از سه راه وارد بدن می شوند. اونها می تونند... باشند:

بلعیده شده (خوراکی یا خوراکی)

توسط تنقیه (از طریق رکتوم داده می شود)

تزریق شده به رگ خونی (ورید یا شریان؛ همچنین به عنوان تزریق داخل وریدی یا داخل شریانی)

پس از معاینه تصویربرداری با ماده حاجب، این ماده توسط بدن جذب می شود یا از طریق ادرار یا حرکات روده دفع می شود.

انواع مختلفی از مواد کنتراست وجود دارد:

ترکیبات مبتنی بر ید و سولفات باریم در آزمایشات تصویربرداری اشعه ایکس و توموگرافی کامپیوتری (CT) استفاده می شود.

مواد کنتراست می توانند ساختار شیمیایی داشته باشند که شامل ید، یک عنصر شیمیایی طبیعی است. این مواد کنتراست را می توان به وریدها یا شریان ها، داخل دیسک ها یا فضاهای مایع ستون فقرات و سایر حفره های بدن تزریق کرد.

باریم سولفات رایج ترین ماده حاجب است که از طریق دهان یا خوراکی مصرف می شود. همچنین به صورت مقعدی استفاده می شود و به اشکال مختلفی موجود است، از جمله:

پودری که قبل از مصرف با آب مخلوط می شود

مایع

چسباندن

قرص

هنگامی که مواد کنتراست بر پایه ید و سولفات باریم در ناحیه خاصی از بدن وجود دارند، توانایی عبور اشعه ایکس را مسدود یا محدود می کنند. در نتیجه، رگ های خونی، اندام ها و سایر بافت های بدن که به طور موقت حاوی ترکیبات مبتنی بر ید یا باریم هستند، ظاهر خود را در تصاویر اشعه ایکس یا سی تی تغییر می دهند.

گادولینیوم جزء کلیدی ماده حاجب است که اغلب در معاینات تشدید مغناطیسی (MR) استفاده می شود. هنگامی که این ماده در بدن وجود دارد، خواص مغناطیسی مولکول های آب مجاور را تغییر می دهد که کیفیت تصاویر MR را افزایش می دهد.

نمک (آب نمک) و گاز (مانند هوا) نیز به عنوان مواد کنتراست در معاینات تصویربرداری استفاده می شود. میکرو حباب‌ها و میکروسفرها برای آزمایش‌های تصویربرداری اولتراسوند، به‌ویژه آزمایش‌های قلب اعمال شده‌اند.

در کدام آزمون های تصویربرداری از مواد کنتراست استفاده می شود؟

مواد کنتراست خوراکی

مواد حاجب سولفات باریم که بلعیده می شوند یا از طریق دهان (به صورت خوراکی) تجویز می شوند، برای بهبود تصاویر استاندارد اشعه ایکس، فلوروسکوپی و سی تی دستگاه گوارش (GI) استفاده می شوند، از جمله:

حلق

مری

معده

روده کوچک

روده بزرگ (کولون)

در برخی شرایط، مواد حاجب مبتنی بر ید برای مصرف خوراکی جایگزین مواد کنتراست باریم-سولفات می شوند.

مواد کنتراست رکتال

مواد کنتراست سولفات باریم که توسط تنقیه (رکتال) تجویز می‌شوند، برای بهبود تصاویر استاندارد اشعه ایکس، فلوروسکوپی و سی‌تی از قسمت پایینی دستگاه گوارش (کولون و رکتوم) استفاده می‌شوند. در برخی شرایط، مواد حاجب مبتنی بر ید برای تجویز رکتوم جایگزین مواد کنتراست باریم-سولفات می شوند.

مواد حاجب داخل وریدی

بر پایه ید و گادولینیوم

مواد حاجب مبتنی بر ید که به داخل ورید (به صورت داخل وریدی) تزریق می‌شوند برای تقویت عکس‌های اشعه ایکس (از جمله تصاویر فلوروسکوپی) و CT استفاده می‌شوند. گادولینیوم تزریق شده به داخل ورید (به صورت داخل وریدی) برای بهبود تصاویر MR استفاده می شود. به طور معمول، از این موارد برای تقویت استفاده می شود:

اندام های داخلی شامل قلب، ریه ها، کبد، غدد فوق کلیوی، کلیه ها، پانکراس، کیسه صفرا، طحال، رحم و مثانه

دستگاه گوارش شامل معده، روده کوچک و روده بزرگ

شریان ها و وریدهای بدن، از جمله عروق مغز، گردن، قفسه سینه، شکم، لگن و پاها

بافت های نرم بدن از جمله ماهیچه ها، چربی و پوست

ویژگی های مغز

ویژگی های سینه

مواد کنتراست میکروحباب

مواد کنتراست میکروحباب حباب های کوچکی از گاز تزریقی هستند که در یک پوسته نگهدارنده نگه داشته می شوند. آنها بسیار کوچک هستند - کوچکتر از یک گلبول قرمز - و دارای درجه بالایی از "اکوژنیسیته" یا توانایی انعکاس امواج اولتراسوند هستند. سازه هایی با اکوژنیسیته بالاتر در سونوگرافی روشن تر به نظر می رسند. هنگامی که میکروحباب‌ها وارد جریان خون می‌شوند، فناوری اولتراسوند می‌تواند تفاوت‌های اکوژنیک بین گاز موجود در میکروحباب‌ها و بافت‌های اطراف بدن را ثبت کند و تصویر اولتراسوند با کنتراست افزایش‌یافته تولید کند. میکرو حباب ها معمولاً در عرض 10 تا 15 دقیقه حل می شوند و گاز درون آنها از طریق بازدم از بدن خارج می شود. سونوگرافی با کنتراست با میکروحباب ها روشی راحت و نسبتا ارزان برای بهبود تجسم جریان خون است و از اشعه استفاده نمی کند. این یک گزینه مفید برای بیماران مبتلا به نارسایی کلیه یا کسانی که به مواد حاجب مورد استفاده برای تصویربرداری MR و/یا CT آلرژی دارند، است.

مواد کنتراست میکروحباب می توانند هدفمند یا بدون هدف باشند. سونوگرافی بدون هدف با کنتراست - روش رایج تر - با ارزیابی جریان خون در قلب و سایر اندام ها به تشخیص بیماری های خاص کمک می کند. در سونوگرافی هدفمند با کنتراست، مولکول‌های خاصی به سطح میکروحباب‌ها متصل می‌شوند. پس از تزریق، میکروحباب‌ها به محل‌های بافت هدف خاصی متصل می‌شوند و باعث افزایش سیگنال اولتراسوند در محل‌ها می‌شوند.

سونوگرافی با کنتراست با میکروحباب ها در ارزیابی موارد زیر استفاده می شود:

پرفیوژن خون در اندام ها

ترومبوز، مانند انفارکتوس میوکارد

ناهنجاری در قلب

توده های کبد و کلیه

فعالیت التهابی در بیماری التهابی روده

پاسخ درمانی شیمی درمانی

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی آنومالی

سونوگرافی غربالگری 

سونوگرافی خانم

الاستوگرافی

اکوی قلب جنین

مواد کنتراست چقدر ایمن هستند؟

مواد کنتراست داروهای بی خطری هستند. عوارض جانبی از خفیف تا شدید رخ می دهد، اما واکنش های شدید بسیار نادر است. در حالی که واکنش های آلرژیک جدی یا سایر واکنش ها به مواد حاجب نادر است، بخش های رادیولوژی برای مقابله با آنها مجهز هستند.

چگونه باید برای روش تصویربرداری خود با ماده حاجب آماده شوم؟

قبل از ورود به محل آزمایش، دستورالعمل های خاصی در مورد نحوه آماده شدن برای امتحان به شما داده می شود. از آنجایی که مواد حاجب خطر کمی برای ایجاد واکنش آلرژیک یا واکنش نامطلوب دارند، باید هر یک از شرایط زیر را به پزشک خود اطلاع دهید. این شرایط می تواند بر دستورالعمل هایی که به شما داده می شود تأثیر بگذارد.

واکنش های آلرژیک قبلی به مواد کنتراست

آلرژی به غذا، دارو، رنگ، مواد نگهدارنده یا حیوانات

داروهایی که مصرف می کنید، از جمله مکمل های گیاهی

بیماری های اخیر، جراحی ها یا سایر شرایط پزشکی

سابقه آسم و تب یونجه

سابقه بیماری قلبی، دیابت، بیماری کلیوی، مشکلات تیروئید یا کم خونی داسی شکل

عوارض جانبی و واکنش های نامطلوب و آلرژیک

مواد کنتراست سولفات باریم

اگر این عوارض جانبی خفیف مواد حاجب باریم سولفات شدید شد یا از بین نرفت، باید به پزشک خود اطلاع دهید:

گرفتگی معده

اسهال

حالت تهوع

استفراغ

یبوست

فوراً در مورد هر یک از علائم زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

خارش

سرخ پوست

تورم گلو

مشکل در تنفس یا بلع

گرفتگی صدا

تحریک

گیجی

ضربان قلب سریع

رنگ پوست مایل به آبی

شما در معرض خطر بیشتری برای واکنش نامطلوب به مواد کنتراست باریم سولفات هستید اگر:

سابقه آسم، تب یونجه یا سایر آلرژی‌ها دارید که خطر واکنش آلرژیک به مواد افزودنی موجود در عامل باریم سولفات را افزایش می‌دهد.

شما مبتلا به فیبروز کیستیک هستید که خطر انسداد روده کوچک را افزایش می دهد.

شما به شدت کم آب هستید، که ممکن است باعث یبوست شدید شود.

شما دچار انسداد یا سوراخ شدن روده هستید که ممکن است توسط یک عامل باریم سولفات بدتر شود.

مواد کنتراست مبتنی بر ید

درصد بسیار کمی از بیماران ممکن است یک واکنش تاخیری همراه با بثورات ایجاد کنند که می تواند ساعت ها تا روزها پس از معاینه تصویربرداری با ماده حاجب مبتنی بر ید رخ دهد. بیشتر آنها خفیف هستند، اما بثورات شدید ممکن است پس از مشورت با پزشک خود نیاز به دارو داشته باشند

اگر این عوارض جانبی خفیف یا متوسط ​​مواد حاجب مبتنی بر ید شدید شد یا از بین نرفت، باید به پزشک خود اطلاع دهید:

واکنش های خفیف عبارتند از:

تهوع و استفراغ

سردرد

خارش

گرگرفتگی

بثورات پوستی خفیف یا کهیر

واکنش های متوسط ​​عبارتند از:

بثورات پوستی شدید یا کهیر

خس خس سینه

ریتم غیر طبیعی قلب

فشار خون بالا یا پایین

تنگی نفس یا مشکل در تنفس

فوراً در مورد هر یک از علائم زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی آنومالی

سونوگرافی غربالگری 

سونوگرافی خانم

الاستوگرافی

اکوی قلب جنین

واکنش های شدید عبارتند از:

مشکل در تنفس

ایست قلبی

تورم گلو یا سایر قسمت های بدن

تشنج

فشار خون پایین عمیق

نفروپاتی ناشی از کنتراست

بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه (کلیه) باید قبل از دریافت مواد حاجب مبتنی بر ید توسط ورید یا شریان مورد توجه ویژه قرار گیرند. چنین بیمارانی در معرض خطر ابتلا به نفروپاتی ناشی از ماده حاجب (CIN) هستند، وضعیتی که در آن عملکرد کلیه که قبلاً دچار اختلال شده است طی چند روز پس از تجویز ماده حاجب بدتر می شود. بیشتر تحقیقاتی که CIN را با مواد حاجب مبتنی بر ید مرتبط می‌کند، بر اساس مواد حاجب قدیمی‌تری است که دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گیرند، و برخی از مطالعات اخیر هیچ افزایش خطر CIN را در بیمارانی که مواد حاجب مبتنی بر ید دریافت کرده‌اند، نشان نداده‌اند. اگر عملکرد کلیه شما مختل شده باشد، پزشک مزایای سی تی کنتراست تقویت شده را در برابر هر خطری ارزیابی می کند.

بیماران در معرض خطر

برخی از شرایط خطر واکنش آلرژیک یا نامطلوب به مواد حاجب مبتنی بر ید را افزایش می دهند. افزایش خطر واکنش آلرژیک یا نامطلوب به ماده حاجب لزوماً به این معنی نیست که بیمار نمی تواند تحت معاینه تصویربرداری با مواد حاجب قرار گیرد. گاهی اوقات داروها قبل از تجویز ماده حاجب برای کاهش خطر واکنش آلرژیک در بیماران مستعد تجویز می شوند.

شرایطی که ممکن است خطر را افزایش دهد عبارتند از:

واکنش های نامطلوب قبلی به مواد حاجب مبتنی بر ید

سابقه آسم

سابقه آلرژی

بیماری قلبی

کم آبی بدن

کم خونی داسی شکل، پلی سیتمی و میلوما

بیماری کلیوی

استفاده از داروهایی مانند مسدود کننده های بتا، NSAID ها، اینترلوکین 2

دریافت مقدار زیادی ماده حاجب در 24 ساعت گذشته

MR-Gadolinium

ماده حاجب مورد استفاده در ام آر آی (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) به نام گادولینیوم نسبت به مواد مبتنی بر ید که برای اشعه ایکس و سی تی اسکن استفاده می شود، کمتر احتمال دارد که واکنش آلرژیک ایجاد کند. به ندرت، بیماران به مواد حاجب مبتنی بر گادولینیوم حساسیت دارند و دچار کهیر و خارش چشم می شوند. واکنش ها معمولا خفیف هستند و به راحتی با دارو کنترل می شوند. واکنش های شدید نادر است.

فیبروز سیستمیک نفروژنیک (NSF)، ضخیم شدن پوست، اندام ها و سایر بافت ها، یک عارضه نادر در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی است که تحت MR با ماده حاجب قرار می گیرند. ممکن است در برخی از بیماران مبتلا به بیماری شدید کلیوی از مواد حاجب مبتنی بر گادولینیوم خودداری شود.

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد پس از MRI ​​با کنتراست، ممکن است آثار کوچکی از گادولینیوم در اندام‌های مختلف بدن، از جمله مغز، باقی بماند. در حالی که هیچ اثر منفی شناخته شده ای از این وجود ندارد، پزشک شما ممکن است هنگام انتخاب ماده حاجب، احتباس گادولینیوم را در نظر بگیرد. بسیاری از مواد کنتراست مبتنی بر گادولینیوم موجود است که هر کدام مشخصات ایمنی خاص خود را دارند. تصمیم گیری در مورد استفاده از مواد ممکن است تحت تأثیر بخشی از بدن که تصویربرداری می شود، هزینه مواد و عوامل دیگر باشد. این تصمیمات به ویژه در بیمارانی که احتمالاً تحت چندین اسکن MRI با مواد حاجب مبتنی بر گادولینیوم قرار می گیرند، مانند بیماران اطفال، بیماران سرطانی و افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بسیار مهم است.

قبل و بعد از دریافت ماده حاجب چه چیزی را تجربه خواهم کرد؟

ماده کنتراست خوراکی و رکتال باریم سولفات

اگر در طول معاینه از ماده حاجب سولفات باریم (به صورت خوراکی یا مقعدی) استفاده شود، از شما خواسته می شود تا چند ساعت قبل از شروع امتحان غذا نخورید. اگر ماده حاجب از طریق رکتوم داده شود، ممکن است از شما خواسته شود که روده بزرگ خود را با رژیم غذایی و داروی خاصی (احتمالاً شامل تنقیه) قبل از معاینه پاکسازی کنید.

اگر ماده حاجب را قورت دهید، ممکن است طعم آن کمی ناخوشایند باشد. با این حال، اکثر بیماران به راحتی می توانند آن را تحمل کنند.

اگر ماده حاجب شما توسط تنقیه داده شود، می توانید انتظار داشته باشید که احساس پری شکم و نیاز فزاینده به دفع مایع را تجربه کنید. ناراحتی خفیف مدت زیادی طول نخواهد کشید.

این ایده خوبی است که پس از معاینه تصویربرداری حاوی ماده حاجب بر پایه باریم، مایعات مصرفی خود را افزایش دهید تا به حذف ماده حاجب از بدن شما کمک کند.

مواد کنتراست باریم سولفات با مدفوع از بدن دفع می شوند. می توانید انتظار داشته باشید که حرکات روده برای چند روز سفید باشد. برخی از بیماران ممکن است در 12 تا 24 ساعت اول تغییراتی را در الگوی حرکات طبیعی روده خود تجربه کنند.

مقالات پیشنهادی  : 

فیبرواسکن چیست؟

الاستوگرافی با سونوگرافی چیست؟

سونوگرافی سینه چیست و چرا انجام می شود؟

بیوپسی سینه

مواد کنتراست مبتنی بر ید

هنگامی که یک ماده حاجب مبتنی بر ید به جریان خون شما تزریق می شود، ممکن است احساس گرما و برافروختگی و طعم فلزی در دهان داشته باشید که برای چند دقیقه طول می کشد.

سوزن ممکن است هنگام وارد کردن آن باعث ناراحتی شما شود. پس از برداشتن آن، ممکن است مقداری کبودی را تجربه کنید.

این ایده خوبی است که پس از معاینه تصویربرداری حاوی ماده حاجب مبتنی بر ید، مایعات مصرفی خود را افزایش دهید تا به حذف ماده حاجب از بدن شما کمک کند.

مواد کنتراست مبتنی بر گادولینیوم

هنگامی که گادولینیوم تزریق می شود، احساس خنکی در محل تزریق، معمولاً بازو برای یک یا دو دقیقه طبیعی است.

سوزن ممکن است هنگام وارد کردن آن باعث ناراحتی شما شود. پس از برداشتن آن، ممکن است مقداری کبودی را تجربه کنید.

برای تمام تجویزهای فوق از مواد حاجب (سولفات باریم، بر پایه ید، و بر پایه گادولینیوم):

اگر آرامبخش نشده اید، دوره نقاهت لازم نیست. می توانید بلافاصله پس از امتحان فعالیت های معمول و رژیم غذایی عادی خود را از سر بگیرید. افزایش مصرف مایعات به حذف مواد کنتراست از بدن شما کمک می کند. 

حاملگی و مواد حاجب

قبل از هر معاینه تصویربرداری، زنان باید در صورت وجود هرگونه احتمال باردار بودن، همیشه به پزشک یا تکنسین اشعه ایکس اطلاع دهند. از بسیاری از آزمایش های تصویربرداری و تجویز مواد حاجب در دوران بارداری برای به حداقل رساندن خطر برای نوزاد اجتناب می شود.

برای تصویربرداری CT، اگر یک زن باردار باید تحت تصویربرداری با ماده حاجب مبتنی بر ید قرار گیرد، بیمار باید با پزشک ارجاع کننده و رادیولوژیست خود صحبت کند تا خطرات و مزایای بالقوه اسکن کنتراست را درک کند.

برای تصویربرداری MR، معمولاً به دلیل خطر ناشناخته برای نوزاد، از تجویز ماده حاجب گادولینیوم اجتناب می شود. با این حال، ممکن است زمانی استفاده شود که اطلاعات مهم را فقط با استفاده از ماده حاجب مبتنی بر گادولینیوم به دست آوریم.

مواد حاجب داخل وریدی (ید و گادولینیوم) و شیردهی:

تولید کنندگان کنتراست داخل وریدی دستورالعمل های ویژه ای را برای مادرانی که شیر می دهند ارائه می دهند. آنها توصیه می کنند که مادران نباید به مدت 24 تا 48 ساعت پس از تجویز ماده حاجب به نوزاد خود شیر دهند. با این حال، هم کالج آمریکایی رادیولوژی (ACR) و هم انجمن اروپایی رادیولوژی ادراری تناسلی خاطرنشان می کنند که داده های موجود نشان می دهد که ادامه شیردهی پس از دریافت حاجب داخل وریدی بی خطر است. کتابچه راهنمای رسانه های کنتراست از ACR بیان می کند:

"بررسی متون شواهدی نشان نمی‌دهد که مصرف خوراکی مقدار ناچیزی از ماده حاجب گادولینیوم که در شیر مادر ترشح می‌شود توسط یک نوزاد، اثرات سمی ایجاد می‌کند. بنابراین، ما معتقدیم که داده‌های موجود نشان می‌دهد که این ماده برای مادر بی‌خطر است. و شیرخوار پس از دریافت چنین عاملی به شیردهی ادامه دهد.

اگر مادر همچنان نگران هرگونه عوارض احتمالی باشد، باید به او فرصت داده شود تا پس از دریافت ماده حاجب گادولینیوم، تصمیم آگاهانه ای در مورد ادامه یا پرهیز موقت از شیردهی بگیرد. در صورت تمايل مادر، با بيان فعال و دور انداختن شير مادر از هر دو سينه در آن دوره، به مدت 24 ساعت از شيردهي خودداري مي كند. با پیش بینی این موضوع، او ممکن است بخواهد قبل از مطالعه حاجب از پمپ سینه برای دریافت شیر ​​برای تغذیه نوزاد در طول دوره 24 ساعته پس از معاینه استفاده کند.

ایمنی در رادیولوژی

استفاده از تصویربرداری پزشکی برای به تصویر کشیدن و کمک به تشخیص بیماری و آسیب و همچنین برای هدایت مداخلات درمانی در طول دو دهه گذشته بسیار گسترش یافته است. امروزه تصویربرداری در مراقبت های بهداشتی همه جا حاضر است و بیمارانی که طیف وسیعی از بیماری ها را دارند از روش های تصویربرداری سود می برند. بسیاری از روش‌های تصویربرداری از تشعشعات یونیزان استفاده می‌کنند، و در نتیجه، قرار گرفتن بیماران در معرض تشعشعات با گسترش تصویربرداری پزشکی افزایش یافته است.

چتر وسیع حوزه ایمنی بیمار

حفاظت در برابر تشعشعات در پزشکی بر پایه مفاهیم توجیه و بهینه سازی استوار است. در طول 20 سال گذشته، کارهای موفق بسیاری بر روی توسعه و تثبیت رویکردهای بهینه سازی متمرکز شده است - با استفاده از حداقل دوز تابش ممکن برای دستیابی به نتیجه مطلوب تلاش کمتری برای توجیه انجام شده است.

اطمینان از مناسب بودن آزمون

این تعجب آور نیست، زیرا از نظر تاریخی تا همین اواخر به عنوان یک مشکل دیده نمی شد. رادیولوژی در دستیابی به رشد و تأثیر بی سابقه ای در مدت زمان نسبتاً کوتاهی به طرز چشمگیری موفق بوده است. با این حال، گستره استفاده از رادیولوژی به دلایل زیادی از جمله دوز جمعیتی، دوز فردی و مسائل بودجه ای و مالی به موضوعی نگران کننده تبدیل شده است. چنین نگرانی هایی منجر به سؤالات جدیدی در مورد مناسب بودن بسیاری از مطالعات رادیولوژیک شده است.

بسیاری از (و نه همه) روش های رادیولوژی از پرتوهای یونیزان استفاده می کنند. هنگامی که روشی با استفاده از پرتو پیشنهاد می شود، مزایای پیش بینی شده برای بیمار تقریباً همیشه قابل شناسایی است و گاهی اوقات قابل اندازه گیری است. از سوی دیگر، تخمین خطرات پیامدهای نامطلوب اغلب دشوار است (برای استنباط معمولاً به تکنیک های آماری نیاز دارند) و ممکن است برای برقراری ارتباط چالش برانگیز باشد. کمیسیون بین‌المللی حفاظت رادیولوژیک در توصیه‌های خود در سال‌های 1990 و 2007 به عنوان یک اصل توجیهی بیان کرد: "هر تصمیمی که وضعیت قرار گرفتن در معرض تشعشعات را تغییر دهد باید بیشتر از ضرر داشته باشد.

روش رادیولوژی که سریع‌ترین رشد را داشته و بیشترین نگرانی را ایجاد کرده است، اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) است. پیشرفت های فوق العاده ای در CT از زمان اجرای گسترده بالینی آن در سال 1973 رخ داده است. پیشرفت های فنی اخیر، از جمله زمان اسکن سریع تر، وضوح فضایی بهبود یافته و تکنیک های بازسازی چندسطحی بهبود یافته، سودمندیCT را برای تقریباً هر ناهنجاری آناتومیک افزایش داده است. در واقع، فناوریCT ردیف چند آشکارساز و پروتکل‌های پیشرفته، انقلابی در تشخیص و درمان فرآیندهای بیماری در سراسر بدن ایجاد کرده است. افزایش چشمگیر در استفاده.

نگرانی های مربوط به میزان و اثر قرار گرفتن در معرض تشعشع در معرض CT را نمی توان نادیده گرفت. سیستم های سی تی اسکن مورد استفاده در اوایل دهه 1990 دوز متوسط تابش 40 تا 60 میلی گری (4 تا 6 راد) برای اسکن سر و 10 تا 40 میلی گی برای اسکن بدن تولید کردند. دوز تشعشع به بیماران دارایCT چند آشکارساز 30 تا 50 درصد بیشتر از سی‌تی‌اسکنرهای تک تکه قدیمی‌تر است. اگرچه حدود 17 درصد از تمام روش‌های تصویربرداری پزشکی را تشکیل می‌دهد، اما تقریباً نیمی از قرار گرفتن در معرض پرتوهای پزشکی جمعیت را تولید می‌کند، که پزشکی هسته‌ای حدود یک چهارم دوز جمعی را به جمعیت کمک می‌کند و فلوروسکوپی و بررسی‌های رادیوگرافی معمولی بقیه را تشکیل می‌دهند.در مجموع، رشد در این مطالعات، به ویژهCT، منجر به افزایش قابل توجهی در قرار گرفتن در معرض کلی جمعیت در برابر پرتوهای یونیزان شده است.

کودکان به ویژه در معرض آسیب ناشی از تشعشع هستند، و همیشه باید مراقب بود که دوزها تا حد ممکن پایین نگه داشته شوند، در حالی که با کسب اطلاعات تشخیصی مورد نیاز سازگار هستند. یک دستور عمل شناخته شده در رادیولوژی ALARA است: "به همان اندازه که به طور منطقی قابل دستیابی باشد." این مفهوم به شدت توسط انجمن رادیولوژی کودکان تأیید شده است، به ویژه در روش‌ها و روش‌هایی که دوزهای پرتوهای بالاتر را ارائه می‌کنند، مانندCT و معاینات فلوروسکوپی. زمانی که به درستی نشان داده شود. برای دستیابی به این هدف، ارتباط کافی بین پزشک ارجاع کننده و رادیولوژیست ضروری است. تنها با یک تصویر بالینی کامل، رادیولوژیست قادر خواهد بود در مورد اینکه کدام روش تصویربرداری بهترین انتخاب برای پاسخ به سؤال بالینی است، تصمیمی سنجیده اتخاذ کند. علاوه بر این، این اطلاعات به رادیولوژیست کمک می کند تا تکنیک سی تی را بهینه کند و خطر معاینات ناموفق و مکرر را کاهش دهد.

خطرات مرتبط با استفاده از پرتوهای یونیزان در تصویربرداری پزشکی واقعی است. جامعه رادیولوژی وظیفه دارد در محافظت از بیماران در برابر تشعشعات غیرضروری پیش قدم شود. در انجام این کار، آموزش ارائه دهندگان ارجاع دهنده در مورد خطرات بالقوه مربوط به CT بسیار مهم است. در مواجهه با عدم قطعیت در مورد اثرات بیولوژیکی قرار گرفتن در معرض پرتو در دوزهای پایین، اقدام محتاطانه در رابطه با تصویربرداری پزشکی، رعایت اصلALARA و در عین حال اطمینان از کافی بودن اطلاعات برای تشخیص دقیق و راهنمایی روش‌های مداخله‌ای است.

علاوه بر این، اطلاع رسانی خطرات مرتبط با پرتوهای پزشکی، استقلال بیمار را ارتقا می دهد. اگرچه خطر برای هر بیمار از معاینات رادیولوژی تشخیصی ممکن است بسیار کم باشد، اما صفر نیست. بر اساس اصول قانونی و اخلاق زیستی که مربوط به رضایت آگاهانه است، برای پزشکان کافی نیست که خطرات و مزایای معاینه رادیولوژیک را بسادگی بسنجید. در عوض، بیمار باید در جریان قرار گیرد. با توجه به پیچیدگی اطلاعات و افق بلندمدت آن (برخی از خطرات تئوری هستند و ممکن است در طول چندین دهه بروز کنند)، تحقیقاتی باید انجام شود تا به پزشکان کمک شود تا راه‌های بهتری برای انتقال اطلاعات پیدا کنند تا انتخاب آگاهانه بیمار را ارتقا دهد.

در عصری که استفاده نامناسب از رادیوگرافی، یا دوزهای نابه جا پرتو، به درستی به عنوان مشکلات مهمی برای ایمنی بیمار تلقی می شود، رادیولوژیست ها باید هم به عنوان دروازه بان و هم به عنوان متخصص تصویربرداری عمل کنند. نقش اول مستلزم آن است که معاینات درخواستی از نظر بالینی مناسب باشند و مزایای بالقوه آن بیشتر از خطرات باشد. همچنین به کانال های ارتباطی جدید بین پزشکان سفارش دهنده و رادیولوژیست ها نیاز دارد. مورد دوم برای اطمینان از اینکه توصیه‌هایی برای روش‌های تصویربرداری جایگزین فاقد پرتوهای یونیزان یا استفاده از کمترین دوز تابش ممکن در صورت امکان، ضروری است.

نگرانی های رایج ایمنی رادیولوژی

به سلول های سرطانی حمله می کند. بیماری یا سلامتی را آشکار می کند. این یک گزینه جراحی کمتر تهاجمی را ارائه می دهد. امروزه رادیولوژی یک ابزار قدرتمند درمانی، تشخیصی و جراحی است. روش های رادیولوژی می تواند زندگی را نجات دهد. مردم اغلب در مورد ایمنی رادیولوژی سوالات یا نگرانی هایی دارند. پاسخ ها می توانند آرامش خاطر را ارائه دهند.

سوالات متداول در مورد روش های رادیولوژی

افرادی که برای تصویربرداری پزشکی برنامه ریزی شده اند، مانند عکس برداری با اشعه ایکس یا مداخله عروقی، یا سایر روش های رادیولوژی، اغلب در مورد اینکه چه چیزی باید انتظار داشته باشند، چه کاری باید انجام دهند، و چقدر این روش ها ایمن هستند، سؤالاتی دارند. متخصصان تصویربرداری پزشکی آماده پاسخگویی به سوالات متداول مانند موارد زیر هستند:

مقالات پیشنهادی  : 

رادیو لوژی و سونوگرافی در تهران

بهترین زمان سونوگرافی آنومالی

مرکز سونوگرافی آندومتریوز

قیمت سونوگرافی واژینال

آیا روش ها بیماران را در معرض سطوح مضر تشعشع قرار می دهند؟

بسیاری از بیماران نگران هستند که روش های تصویربرداری پزشکی شامل پرتو می تواند به آنها آسیب برساند یا خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.

هر گونه قرار گرفتن در معرض تابش یونیزان - امواج الکترومغناطیسی یا ذراتی که به تولید تصاویری از اندام ها و بافت های داخلی کمک می کنند - می تواند بر بدن تأثیر بگذارد. با این حال، بیماران تصویربرداری پزشکی معمولاً مقادیری از اشعه دریافت می‌کنند که بسیار کم است و در برخی از روش‌های تصویربرداری اصلاً از اشعه استفاده نمی‌شود.

قرار گرفتن مکرر در معرض اشعه در طول زمان می تواند خطر سرطان را افزایش دهد، اما این خطر متفاوت است. عواملی مانند دفعات مواجهه و سن فرد بر سطوح خطر تأثیر می‌گذارند. برای مثال، مواجهه اولیه ممکن است افراد را در معرض خطر بیشتری قرار دهد.

آیا آرام بخش عوارض جانبی ایجاد می کند؟

گاهی اوقات، بیماران در طول تصویربرداری پزشکی آرامبخش دریافت می کنند. آرام‌بخشی به بیماران کمک می‌کند تا احساس آرامش بیشتری داشته باشند و اجازه می‌دهد این روش با کاهش حرکت بیمار و افزایش کیفیت تصویر انجام شود.

به عنوان مثال، روش هایی مانند آنژیوگرافی - که از تکنیک های تصویربرداری پرتویی و تزریق ماده حاجب برای بررسی رگ های خونی استفاده می کند - اغلب از آرامبخش برای آرام کردن بیماران و جلوگیری از درد استفاده می کنند.

در حالی که آرام‌بخشی نیاز به نظارت دارد، نباید نگرانی‌های ایمنی جدی ایجاد کند. قبل از اینکه بیمار بتواند آرامبخش دریافت کند، یک متخصص پزشکی باید او را از نظر هرگونه منع مصرف غربالگری کند. بیمارانی که آرامبخش دریافت می کنند ممکن است عوارض جانبی موقتی را تجربه کنند، از جمله:

خستگی

حالت تهوع یا استفراغ

خلق و خوی تغییر می کند

سرگیجه

آرام بخش گاهی اوقات می تواند باعث ناراحتی عاطفی یا بیش فعالی شود. به ندرت، بیماران ممکن است واکنش های آلرژیک یا مشکلات تنفسی را تجربه کنند. با این حال، تیم های مراقبت های بهداشتی می دانند که چگونه چنین مسائلی را مدیریت کنند و بیماران را از نزدیک تحت نظر دارند.

خطرات برای روش های کم تهاجمی چیست؟

تصویربرداری پزشکی معمولاً غیر تهاجمی است، در حالی که امکان دقت و دید زیادی را فراهم می کند.

با این حال، رادیولوژی همچنین شامل روشی به نام رادیولوژی مداخله ای است. این فرآیند از تصویربرداری پزشکی استفاده می کند تا به پزشکان اجازه دهد تا روش های تشخیصی یا پزشکی را به روشی کم تهاجمی و بدون نیاز به برش های بزرگ یا بیهوشی عمومی انجام دهند. بیمارانی که با این نوع تصویربرداری پزشکی شروع می کنند ممکن است نیازی به روش های پیگیری بالقوه تهاجمی نداشته باشند.

در مقایسه با جراحی های باز، روش های کم تهاجمی مانند رادیولوژی مداخله ای نرخ عفونت بسیار کمتری دارند.

روش‌های رادیولوژی مداخله‌ای خطراتی دارند، از جمله:

عوارض ناشی از بیهوشی

عفونت

خون ریزی

آیا MRI می تواند باعث اضطراب شود؟

در طول اسکن‌های MRIسنتی، بیماران روی میزی دراز می‌کشند که به داخل دستگاهی شبیه لوله می‌چرخد. آنها باید بین 12 تا 60 دقیقه در داخل دستگاه دراز بکشند. برای برخی از بیماران، این می تواند باعث اضطراب و ناراحتی یا حتی کلاستروفوبیا یا حملات پانیک شود.

برای کمک، متخصصان رادیولوژی می توانند بیماران را تشویق کنند تا عمیق نفس بکشند و با لحنی آرام به آنها اطمینان دهند. آنها همچنین ممکن است به بیماران حوله هایی برای پوشاندن چشم ها یا هدفون برای گوش دادن به موسیقی آرام بخش بدهند. برخی از مراکز تصویربرداری تشخیصی دارای دستگاه‌های ام‌آر‌آی با طرح‌های باز هستند که به بیماران اجازه می‌دهد با صورت بدون پوشش بنشینند یا بایستند. این جایگزین ها می توانند به کاهش ناراحتی در طول MRIکمک کنند.

مراکز تصویربرداری همچنین ممکن است گزینه‌های آرام‌بخشی را برای بیماران مبتلا به اضطراب فراهم کنند.

مزایای رادیولوژی

مزایا و خطرات رادیولوژی ، رادیولوژی مزایای قابل توجهی را برای بیماران و متخصصان مراقبت های بهداشتی به طور یکسان ارائه می دهد. تصویربرداری پزشکی روش تشخیص و درمان بیماران را تغییر داده است. پیشرفت‌ها در فناوری رادیولوژی، همراه با شیوه‌های ایمنی رادیولوژی، تعداد روش‌های تهاجمی و پرخطر مانند جراحی‌های اکتشافی را به میزان قابل توجهی کاهش داده است.

تخصص هایی مانند سونوگرافی مزایایی مانند تصویربرداری بلادرنگ بدون استفاده از اشعه و هزینه کم را ارائه می دهند. از سوی دیگر، سی تی اسکن به سرعت تصاویری را ارائه می دهد که پزشکان را برای هدایت جراحی ها راهنمایی می کند. علاوه بر این، روش‌های رادیولوژی معمولاً غیر تهاجمی یا کم تهاجمی هستند که منجر به موارد زیر می‌شود:

آسیب فیزیکی کمتری به بدن وارد شود

اقامت کوتاه‌تر در بیمارستان

عفونت و سایر عوارض کمتر

بهبودی سریعتر

سوء تفاهم های رایج در مورد رادیولوژی

تجهیزات تخصصی رادیولوژی تصاویری را تولید می کند که برای تشخیص و درمان بیماری استفاده می شود. رادیولوژی شامل بسیاری از انواع تصویربرداری پزشکی است، اما یک ایده نادرست رایج این است که همه آنها شامل پرتو هستند. علیرغم نام، برخی این کار را نمی کنند. به عنوان مثال، سونوگرافی و اسکن MRIدر زیر چتر رادیولوژی قرار می گیرند، اما هیچ کدام از پرتو برای تولید تصاویر استفاده نمی کنند.

سایر باورهای غلط عبارتند از:

افسانه: پرتوهای حاصل از تصویربرداری پزشکی خطرناک است، به ویژه برای زنان باردار. واقعیت: سطوح پایین تشعشعات ناشی از این روش ها خطرات سلامتی قابل توجهی را حتی برای زنان باردار ایجاد نمی کند. پزشکان اغلب قبل از آزمایش روش هایی که از پرتو استفاده می کنند، ابتدا از تصویربرداری غیر پرتویی استفاده می کنند.

افسانه: اشعه ایکس قدیمی شده است. واقعیت: اشعه ایکس سنتی همچنان نقش مهمی در گرفتن تصاویر تشخیصی ایفا می کند و برای استفاده در خط مقدم و تلفن همراه حیاتی است.

باور غلط: تصویربرداری پرتویی باعث سردرد و حالت تهوع می شود. واقعیت: تابش این علائم را ایجاد نمی کند. بیمارانی که ماده حاجب را به عنوان بخشی از روش خود دریافت می کنند، ممکن است حالت تهوع مختصری را تجربه کنند.

مقالات پیشنهادی  : 

بهترین مرکز ماموگرافی دیجیتال در تهران

سونوگرافی آلت با تزریق پاپاورین

بیوپسی از پستان

سونوگرافی پاپاورین

اصول ایمنی بیمار در رادیولوژی

رادیولوژیست ها از روش های ایمنی برای محافظت از بیماران استفاده می کنند. سازمان غذا و داروی ایالات متحده دو اصل مهم را برای ایمنی بیمار در رادیولوژی بیان می کند: توجیه و بهینه سازی دوز.

 علیرغم ایمنی نسبی تصویربرداری پزشکی، رادیولوژیست ها باید خطرات را با مزایای آن بسنجند. آنها باید توجیه کافی برای سفارش تصویربرداری پزشکی با استفاده از پرتو داشته باشند. موقعیت های زیر اغلب تصویربرداری پرتویی را توجیه می کنند:

به یک سوال پزشکی پاسخ می دهد.

نقش ارزنده ای در درمان بیماری دارد.

یک رویه را راهنمایی می کند.

بهینه سازی دوز

برای محافظت از بیماران در برابر آسیب، رادیولوژیست‌ها و تکنسین‌های تصویربرداری باید از کمترین دوز پرتوهای ممکن استفاده کنند که کیفیت تصویر به اندازه کافی برای تشخیص‌ها و مداخلات دقیق باشد. علاوه بر این، آنها باید تاریخچه پزشکی و نیاز بالینی روش های استفاده از پرتوهای یونیزان را در نظر بگیرند تا مطمئن شوند که مزایای آن بیشتر از خطرات احتمالی است. آنها در نظر می گیرند:

اندازه بیمار

مواجهه قبلی بیمار با اشعه

قسمتی از بدن که باید اسکن شود

ایجاد یک شغل در تصویربرداری پزشکی

متخصصان تصویربرداری پزشکی چه برای از بین بردن ترس بیماران در مورد روش های تشعشع یا گرفتن تصاویری که منجر به تشخیص های نجات دهنده زندگی می شود، نقشی حیاتی در مراقبت های بهداشتی ایفا می کنند. با مهارت‌های مناسب، آنها می‌توانند مشاغل موفقی را در هر تعداد از زمینه‌های تخصصی ایجاد کنند، که هر کدام کمک ارزشمندی را در درمان و تشخیص ارائه می‌کنند.

سونوگرافی چیست؟ سونوگرافی تشخیصی را به عنوان یک بررسی پزشکی تعریف می کند که از امواج صوتی با فرکانس بالا (سونوگرافی) برای ارزیابی اندام ها، بافت ها و جریان خون در داخل بدن و تولید تصاویر استفاده می کند. امواج صوتی تصاویر اولتراسوند از آنچه در داخل بدن می گذرد ایجاد می کند.

 پزشکان از سونوگرافی در زنان، مردان و کودکان برای به دست آوردن بینش پیشرفته در مورد عملکرد درونی بدن استفاده می کنند. در واقع، پس از معاینه اشعه ایکس، سونوگرافی پرکاربردترین شکل تصویربرداری تشخیصی است که امروزه در دسترس است.

اگر سوالی در مورد ماموگرافی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان ماموگرافی یا سونوگرافی تجویز کرده است

می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و ماموگرافی الوند در تماس باشید.

با استفاده از سونوگرافی، پزشکان می‌توانند انواع شرایط سلامت زنان از بیماری قلبی گرفته تا ناهنجاری‌های سینه تا چندین مشکل زنان را به دقت بررسی کنند و در عین حال روش‌های تهاجمی را محدود کنند.

سونوگرافی می تواند به تشخیص طیف گسترده ای از شرایط در مردان کمک کند، از بیماری قلبی گرفته تا ناهنجاری های غده پروستات یا بیضه ها. در مورد کودکان، پزشکان معمولا از سونوگرافی برای تشخیص انواع بیماری ها و اختلالات استفاده می کنند. یک پزشک ممکن است از سونوگرافی برای بررسی دستگاه گوارش کودک از نظر علائم آپاندیسیت یا ساختار استخوان نوزاد برای مشکلات هم ترازی مانند دررفتگی مادرزادی لگن یا اسپینا بیفیدا استفاده کند. معاینه اولتراسوند سر می تواند هیدروسفالی (آب روی مغز)، خونریزی داخل جمجمه (خونریزی در جمجمه) و سایر شرایط سر را تشخیص دهد.

مقالات پیشنهادی  : 

سونوگرافی آنومالی

سونوگرافی غربالگری 

سونوگرافی خانم

الاستوگرافی

اکوی قلب جنین

علیرغم سیستم های پیشرفته و پیشرفته امروزی، سونوگرافی همچنان علمی است که بر اساس موج صوتی ساده ساخته شده است. پزشکان با ارسال امواج صوتی با فرکانس بالا به بدن، پژواک هایی را که از بافت ها و اندام های بدن منعکس می شود، به تصاویر رنگارنگ و بصری تبدیل می کنند که اطلاعات پزشکی ارزشمندی را ارائه می دهند. بیماری قلبی، سکته مغزی، ناهنجاری‌های شکم یا دستگاه تناسلی، سنگ‌های صفراوی، آسیب کبدی و اختلال عملکرد کلیه، همگی نشانه‌های آشکاری دارند که سونوگرافی می‌تواند به شناسایی آنها کمک کند.

سونوگرافی ایمن، مقرون به صرفه و غیر تهاجمی نیز قابل حمل است. بیماران بسیار بیمار یا شکننده، که ممکن است نتوانند بدون خطر آسیب بیشتر به آزمایشگاه رادیولوژی سفر کنند، می‌توانند آزمایشگاه را برایشان چرخاند. سونوگرافی به پزشکان کمک می کند تا تشخیص دهند و بهترین و موثرترین وسیله ممکن برای دستیابی به سلامت را تعیین کنند.

در طول معاینه اولتراسوند، یک متخصص سونوگرافی از ابزاری به نام مبدل یا پروب در ناحیه مورد بررسی بدن بیمار استفاده می کند. این کاوشگر صدایی با فرکانس بالا منتشر می کند که برای گوش انسان قابل شنیدن نیست. همانطور که کاوشگر به اطراف حرکت می کند، پژواک هایی را ضبط می کند، زیرا امواج صوتی به دستگاه اولتراسوند باز می گردند تا اندازه، شکل و قوام بافت های نرم و اندام ها را تعیین کنند. این اطلاعات در زمان واقعی برای تولید تصاویر بر روی صفحه نمایش کامپیوتر ارسال می شود.

معاینات اولتراسوند اطلاعات کلیدی تشخیصی را در مورد وضعیت پزشکی بیمار به پزشکان ارائه می دهد و به درمان و مراقبت از آنها ک