الاستوگرافی چیست و چرا انجام می شود؟

الاستوگرافی چیست و چرا انجام می شود؟ الاستوگرافی از ارتعاشات با فرکانس پایین در طول سونوگرافی یا MRI برای اندازه گیری سفتی (یا کشسانی) اندام های داخل بدن استفاده می کند. به ویژه برای تشخیص وجود و شدت بیماری کبد مفید است.

پزشک یا مرکز رادیولوژی که در آن معاینه را دریافت می کنید به شما می گوید که چگونه باید آماده شوید. این باید شامل اطلاعاتی در مورد ناشتایی قبل از تست باشد. مگر اینکه چیز دیگری به شما گفته شود، داروهای معمولی خود را طبق معمول مصرف کنید. اگر احتمال بارداری وجود دارد به پزشک خود بگویید و در مورد بیماری های اخیر، شرایط پزشکی، داروهایی که مصرف می کنید و آلرژی ها صحبت کنید. جواهرات را در خانه بگذارید و لباس های گشاد و راحت بپوشید. ممکن است لازم باشد لباس بیمارستان بپوشید.

برای رزرو نویت جهت انجام الاستوگرافی در مرکز الوند با حضور کادر مجرب و استفاده از بروزترین تجهیزات روز دنیا با ما تماس بگیرید

الاستوگرافی چیست؟

الاستوگرافی یک تکنیک تصویربرداری پزشکی غیر تهاجمی است که به تعیین سفتی اندام ها و سایر ساختارهای بدن شما کمک می کند. بیشتر برای ارزیابی کبد شما استفاده می شود. الاستوگرافی ارتعاشات با فرکانس پایین بدون درد را به داخل کبد هدایت می کند. سونوگرافی (US) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) سرعت حرکت این ارتعاشات را در اندام اندازه گیری می کند. یک کامپیوتر از این اطلاعات برای ایجاد یک نقشه بصری استفاده می کند که سفتی (یا خاصیت ارتجاعی) کبد را نشان می دهد.

سفت شدن بافت کبد معمولاً نشانه بیماری است. بیماری کبد ممکن است باعث ایجاد بافت اسکار (فیبروز) شود. افراد مبتلا به فیبروز کبدی همیشه علائمی را تجربه نمی کنند. در صورت عدم درمان، فیبروز کبدی ممکن است به وضعیت جدی تری به نام سیروز پیشرفت کند. سیروز می تواند به شدت بر عملکرد کبد شما تأثیر بگذارد و می تواند کشنده باشد.

الاستوگرافی ممکن است به جای بیوپسی استفاده شود تا بررسی شود که آیا بیماری کبدی دارید یا خیر. بیوپسی کبد از یک سوزن برای بدست آوردن نمونه کوچکی از کبد برای بررسی زیر میکروسکوپ استفاده می کند.

دو نوع تست الاستوگرافی کبد وجود دارد:

الاستوگرافی اولتراسوند که با نام فیبرواسکن نیز شناخته می شود، نام تجاری دستگاه سونوگرافی است. این آزمایش از امواج صوتی برای اندازه گیری سفتی بافت کبد استفاده می کند. سفتی نشانه فیبروز است.

MRE (الاستوگرافی رزونانس مغناطیسی)، آزمایشی که فناوری اولتراسوند را با تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) ترکیب می‌کند. ام آر آی روشی است که از آهنرباها و امواج رادیویی قدرتمند برای ایجاد تصاویری از اندام ها و ساختارهای داخل بدن استفاده می کند. در آزمایش MRE، یک برنامه کامپیوتری یک نقشه بصری ایجاد می کند که سفتی کبد را نشان می دهد.

آزمایش الاستوگرافی ممکن است به جای بیوپسی کبد، یک آزمایش تهاجمی تر که شامل برداشتن تکه ای از بافت کبد برای آزمایش است، استفاده شود.

نام های دیگر: الاستوگرافی کبد، الاستوگرافی گذرا، فیبروسکن، الاستوگرافی MR

مطالب پیشنهادی : سونوگرافی آنومالی ، سونوگرافی غربالگری ، سونوگرافی خانم ، الاستوگرافی

برخی از کاربردهای رایج الاستوگرافی چیست؟

الاستوگرافی برای بررسی بیماری در کبد استفاده می شود. این تکنیک می تواند:

تشخیص و ارزیابی شدت بیماری کبدی

هدایت تصمیمات درمانی

نظارت بر پاسخ به درمان

بیوپسی کبد را هدایت یا جایگزین کنید

کمک به پیش بینی خطر عوارض بیماری های کبدی، مانند تجمع مایع در شکم (آسیت).

همچنین از الاستوگرافی برای تشخیص بیماری های سایر اندام ها مانند سینه، تیروئید و پروستات استفاده می شود. همچنین برای ارزیابی وضعیت عضلات و تاندون ها استفاده می شود.

چرا به الاستوگرافی نیاز دارم؟

بسیاری از افراد مبتلا به فیبروز علائمی ندارند. اما در صورت عدم درمان، فیبروز به زخم کبد ادامه می دهد و در نهایت به سیروز تبدیل می شود.

سیروز اصطلاحی است که برای توصیف زخم بیش از حد کبد استفاده می شود. سیروز اغلب در اثر سوء مصرف الکل یا هپاتیت ایجاد می شود. در موارد شدید، سیروز می تواند تهدید کننده زندگی باشد. سیروز علائمی ایجاد می کند. بنابراین اگر علائم سیروز یا بیماری کبدی دیگری دارید ممکن است به این آزمایش نیاز داشته باشید.

علائم سیروز و سایر بیماری های کبدی مشابه است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

زرد شدن پوست. این به عنوان زردی شناخته می شود.

خستگی

خارش

به راحتی کبود می شود

خونریزی های شدید بینی

تورم در پاها

کاهش وزن

گیجی

 

چگونه باید برای انجام الاستوگرافی آماده شویم؟

لباس راحت و گشاد بپوشید. ممکن است لازم باشد تمام لباس ها و جواهرات را در ناحیه مورد بررسی بردارید.

ممکن است لازم باشد برای این روش لباسی را به تن کنید.

به طور کلی، شما نباید قبل از آزمایش نوشیدنی های شیرین بنوشید یا غذا بخورید. شناخته شده است که غذا و نوشیدنی های شیرین بر اندازه گیری سفتی کبد تأثیر می گذارند. ممکن است از شما خواسته شود که عصر قبل از آزمایش یک وعده غذایی بدون چربی بخورید و 6 تا 8 ساعت قبل از امتحان از خوردن غذا خودداری کنید. این امکان تجسم بهتر کیسه صفرا را فراهم می کند. دستورات روزه داری ممکن است بین امکانات متفاوت باشد. از پزشک خود برای دستورالعمل های خاص بخواهید.

زنان در صورت بارداری همیشه باید به پزشک و تکنسین خود اطلاع دهند. MRI از دهه 1980 بدون هیچ گزارشی مبنی بر عوارض جانبی بر روی زنان باردار یا نوزادان متولد نشده آنها استفاده شده است. با این حال، کودک در یک میدان مغناطیسی قوی قرار خواهد گرفت. بنابراین، زنان باردار نباید در سه ماهه اول MRI انجام دهند، مگر اینکه مزیت معاینه به وضوح بیشتر از خطرات احتمالی باشد. زنان باردار نباید کنتراست گادولینیوم را دریافت کنند مگر اینکه کاملاً ضروری باشد. برای اطلاعات بیشتر در مورد بارداری و ام آر آی به صفحه ایمنی MRI در دوران بارداری مراجعه کنید.

اگر کلاستروفوبیا (ترس از فضاهای بسته) یا اضطراب دارید، از پزشک خود بخواهید تا قبل از تاریخ معاینه یک آرامبخش خفیف برای شما تجویز کند.

تمام جواهرات و سایر لوازم جانبی را در خانه بگذارید یا قبل از اسکن MRI آنها را بردارید. ورود اقلام فلزی و الکترونیکی در سالن آزمایش ممنوع است. آنها می توانند با میدان مغناطیسی واحد MRI تداخل ایجاد کنند، باعث سوختگی شوند یا به پرتابه های مضر تبدیل شوند. این موارد عبارتند از:

 

مطالب پیشنهادی : سونوگرافی آنومالی ، سونوگرافی غربالگری ، سونوگرافی خانم ، الاستوگرافی ، اکوی قلب جنین

جواهرات، ساعت‌ها، کارت‌های اعتباری و سمعک‌ها که همگی ممکن است آسیب ببینند

سنجاق، سنجاق سر، زیپ های فلزی و موارد فلزی مشابه که می توانند تصاویر MRI را مخدوش کنند

کار دندانپزشکی متحرک

خودکار، چاقو جیبی و عینک

پیرسینگ بدن

تلفن های همراه، ساعت های الکترونیکی و دستگاه های ردیابی.

در بیشتر موارد، معاینه ام آر آی برای بیمارانی که ایمپلنت های فلزی دارند، به جز چند نوع، ایمن است. افرادی که دارای ایمپلنت های زیر هستند ممکن است اسکن نشوند و نباید بدون بررسی ایمنی وارد ناحیه اسکن MRI شوند:

 

برخی از کاشت حلزون (گوش)

برخی از انواع گیره های مورد استفاده برای آنوریسم مغزی

برخی از انواع سیم پیچ های فلزی که در داخل رگ های خونی قرار می گیرند

برخی دفیبریلاتورها و ضربان سازهای قلبی قدیمی تر

محرک های عصب واگ

اگر دستگاه های پزشکی یا الکترونیکی در بدن خود دارید به تکنسین اطلاع دهید. این دستگاه ها ممکن است در امتحان تداخل داشته باشند یا خطری ایجاد کنند. بسیاری از دستگاه های کاشته شده دارای جزوه ای هستند که خطرات MRI را برای آن دستگاه توضیح می دهد. اگر جزوه را دارید، قبل از امتحان آن را به اطلاع برنامه‌ریز برسانید. ام آر آی بدون تایید و مستندات نوع ایمپلنت و سازگاری ام آر آی انجام نمی شود. همچنین در صورتی که رادیولوژیست یا تکنسین سوالی داشته باشد، باید هر جزوه را در زمان آزمایش خود بیاورید.

اگر سوالی وجود دارد، اشعه ایکس می تواند هر جسم فلزی را شناسایی کند. اشیاء فلزی مورد استفاده در جراحی ارتوپدی معمولاً هیچ خطری در طول MRI ندارند. با این حال، یک مفصل مصنوعی اخیراً ممکن است نیاز به استفاده از یک آزمایش تصویربرداری متفاوت داشته باشد.

در مورد هر ترکش، گلوله یا فلز دیگری که ممکن است در بدن شما باشد، به تکنسین یا رادیولوژیست بگویید. اجسام خارجی نزدیک و به خصوص در چشم ها بسیار مهم هستند زیرا ممکن است در طول اسکن حرکت یا گرم شوند و باعث کوری شوند. رنگ های مورد استفاده در خالکوبی ممکن است حاوی آهن باشد و در طول اسکن MRI گرم شود. این نادر است. میدان مغناطیسی معمولاً بر پر کردن دندان، بریس، سایه چشم و سایر لوازم آرایشی تأثیر نمی گذارد. با این حال، این موارد ممکن است تصاویر ناحیه صورت یا مغز را مخدوش کنند. به رادیولوژیست در مورد آنها بگویید.

ظاهر تجهیزات چگونه است؟

MR الاستوگرافی

واحد سنتی MRI یک لوله استوانه ای شکل بزرگ است که توسط یک آهنربای دایره ای احاطه شده است. روی میزی دراز می کشید که به داخل تونلی به سمت مرکز آهنربا می رود.

برخی از واحدهای MRI، که سیستم‌های سوراخ کوتاه نامیده می‌شوند، به گونه‌ای طراحی شده‌اند که آهنربا به طور کامل شما را احاطه نکند. برخی از دستگاه‌های جدید MRI دارای سوراخ با قطر بزرگ‌تر هستند که می‌تواند برای بیماران بزرگ‌تر یا مبتلایان به کلاستروفوبیا راحت‌تر باشد. واحدهای MRI "باز" ​​در طرفین باز هستند. آنها به ویژه برای معاینه بیماران بزرگتر یا مبتلایان به کلاستروفوبیا مفید هستند. واحدهای MRI باز می توانند تصاویر با کیفیت بالا را برای بسیاری از انواع امتحانات ارائه دهند. ام آر آی باز ممکن است برای معاینات خاصی استفاده نشود. برای اطلاعات بیشتر با رادیولوژیست خود مشورت کنید.

الاستوگرافی MR با استفاده از MRI ​​باز قابل انجام نیست.

 

مطالب پیشنهادی : سونوگرافی آنومالی ، سونوگرافی غربالگری ، سونوگرافی خانم ، الاستوگرافی ، اکوی قلب جنین

الاستوگرافی سونوگرافی

دستگاه های اولتراسوند از یک کنسول کامپیوتر، مانیتور ویدئو و یک مبدل متصل تشکیل شده است. مبدل یک دستگاه کوچک دستی است که شبیه میکروفون است. برخی از امتحانات ممکن است از مبدل های مختلف (با قابلیت های مختلف) در طول یک امتحان استفاده کنند. مبدل امواج صوتی غیرقابل شنیدن و با فرکانس بالا را به داخل بدنه می فرستد و به پژواک های برگشتی گوش می دهد. همین اصول در مورد سونارهای مورد استفاده قایق ها و زیردریایی ها نیز صدق می کند.

تکنسین مقدار کمی ژل را روی ناحیه مورد بررسی قرار می دهد و مبدل را در آنجا قرار می دهد. این ژل به امواج صوتی اجازه می دهد تا بین مبدل و ناحیه مورد بررسی به عقب و جلو حرکت کنند. تصویر اولتراسوند بلافاصله روی یک مانیتور ویدیویی قابل مشاهده است. کامپیوتر تصویر را بر اساس بلندی (دامنه)، گام (فرکانس) و زمان لازم برای بازگشت سیگنال اولتراسوند به مبدل ایجاد می کند. همچنین در نظر می گیرد که صدا از چه نوع ساختار بدن و/یا بافتی عبور می کند.

  

الاستوگرافی سونوگرافی

تصویربرداری اولتراسوند از همان اصول سونار استفاده می کند که خفاش ها، کشتی ها و ماهیگیران از آن استفاده می کنند. هنگامی که یک موج صوتی به یک جسم برخورد می کند، به عقب باز می گردد یا پژواک می دهد. با اندازه گیری این امواج پژواک، می توان میزان فاصله جسم و همچنین اندازه، شکل و قوام آن را تعیین کرد. این شامل اینکه آیا جسم جامد است یا پر از مایع است.

پزشکان از اولتراسوند برای تشخیص تغییرات ظاهری اندام‌ها، بافت‌ها و عروق و تشخیص توده‌های غیرطبیعی مانند تومورها استفاده می‌کنند.

در معاینه اولتراسوند، یک مبدل هم امواج صوتی را ارسال می کند و هم امواج پژواک (بازگشت) را ضبط می کند. هنگامی که مبدل بر روی پوست فشار داده می شود، پالس های کوچکی از امواج صوتی غیرقابل شنیدن و فرکانس بالا را به بدن می فرستد. همانطور که امواج صوتی از اندام‌های داخلی، مایعات و بافت‌ها منعکس می‌شوند، گیرنده حساس در مبدل تغییرات کوچکی را در زیر و بم و جهت صدا ثبت می‌کند. یک کامپیوتر فوراً این امواج امضا را اندازه گیری می کند و آنها را به صورت تصاویر بلادرنگ بر روی مانیتور نمایش می دهد. تکنسین معمولاً یک یا چند فریم از تصاویر متحرک را به عنوان تصاویر ثابت می گیرد. آنها همچنین ممکن است حلقه های ویدئویی کوتاهی از تصاویر را ذخیره کنند.

MR الاستوگرافی

برخلاف آزمایش های اشعه ایکس و توموگرافی کامپیوتری (CT)، MRI از اشعه استفاده نمی کند. در عوض، امواج رادیویی اتم‌های هیدروژنی را که به طور طبیعی در بدن وجود دارند، مجدداً تراز می‌کنند. این هیچ تغییر شیمیایی در بافت ها ایجاد نمی کند. همانطور که اتم های هیدروژن به تراز معمول خود باز می گردند، بسته به نوع بافتی که در آن قرار دارند، مقادیر متفاوتی انرژی ساطع می کنند. اسکنر این انرژی را گرفته و با استفاده از این اطلاعات تصویری ایجاد می کند.

در اکثر واحدهای MRI، میدان مغناطیسی با عبور جریان الکتریکی از سیم پیچ‌ها ایجاد می‌شود. سیم پیچ های دیگر داخل دستگاه هستند و در برخی موارد در اطراف قسمتی از بدن که تصویربرداری می شود قرار می گیرند. این سیم پیچ ها امواج رادیویی را ارسال و دریافت می کنند و سیگنال هایی را تولید می کنند که توسط دستگاه شناسایی می شوند. جریان الکتریکی با بیمار تماس پیدا نمی کند.

یک کامپیوتر سیگنال ها را پردازش می کند و مجموعه ای از تصاویر را ایجاد می کند که هر کدام یک برش نازک از بدن را نشان می دهد. رادیولوژیست می تواند این تصاویر را از زوایای مختلف بررسی کند.

ام آر آی اغلب قادر است تفاوت بین بافت بیمار و بافت طبیعی را بهتر از اشعه ایکس، سی تی و سونوگرافی تشخیص دهد.

 

روش انجام کار چگونه است؟

الاستوگرافی ممکن است بر روی بیماران سرپایی یا بستری انجام شود.

الاستوگرافی سونوگرافی

تکنسین یک ژل شفاف مبتنی بر آب را در ناحیه تحت معاینه بدن اعمال می کند. این به مبدل کمک می کند تا تماس ایمن با بدن برقرار کند. همچنین به از بین بردن حفره های هوا بین مبدل و پوست کمک می کند که می تواند مانع از عبور امواج صوتی به بدن شما شود. تکنسین یا رادیولوژیست مبدل را روی پوست در مکان های مختلف قرار می دهد و ناحیه مورد نظر را جارو می کند. آنها همچنین ممکن است پرتو صدا را از مکان دیگری زاویه دهند تا منطقه مورد نظر را بهتر ببینند.

برای الاستوگرافی کبد، پروب بین دنده ها در سمت راست دیواره پایین قفسه سینه قرار می گیرد. مجموعه ای از 10 ارتعاش بدون درد از طریق بدن به کبد هدایت می شود. بخش الاستوگرافی معاینه اولتراسوند معمولا فقط پنج دقیقه طول می کشد. با این حال، ممکن است به عنوان بخشی از یک سونوگرافی استاندارد کبد یا شکم انجام شود که ممکن است حدود 30 دقیقه طول بکشد.

MR الاستوگرافی

 

تکنسین شما را روی میز آزمایش متحرک قرار می دهد. آنها ممکن است از تسمه ها و تکیه گاه ها استفاده کنند تا به شما کمک کنند ثابت بمانید و موقعیت خود را حفظ کنید.

برای الاستوگرافی کبد، یک قطعه کوچک از تجهیزات به نام درایور، روی سطح پوست شما در سمت راست پایین قفسه سینه قرار می گیرد. دستگاه‌های کوچکی که حاوی سیم‌پیچ‌هایی هستند که قادر به ارسال و دریافت امواج رادیویی هستند، ممکن است در اطراف یا کنار آن منطقه قرار گیرند. شما در آهنربای واحد MRI قرار می گیرید. رادیولوژیست و تکنسین معاینه را در حین کار با رایانه در خارج از اتاق انجام می دهند. همانطور که نفس خود را حبس می کنید، راننده ارتعاشات کوچکی را به سمت کبد شما هدایت می کند.

الاستوگرافی MR کمتر از پنج دقیقه طول می کشد، اما اغلب به عنوان بخشی از یک معاینه استاندارد MRI انجام می شود. MRI کبد معمولاً در عرض 45 دقیقه کامل می شود.

مطالب پیشنهادی : سونوگرافی آنومالی ، سونوگرافی غربالگری ، سونوگرافی خانم ، الاستوگرافی ، اکوی قلب جنین

در حین و بعد از الاستوگرافی چه چیزی را تجربه خواهم کرد؟

MR الاستوگرافی

در حالی که راننده ارتعاشاتی را به کبد شما ارسال می کند، به مدت 10-15 ثانیه نفس خود را حبس خواهید کرد. نگه داشتن نفس به ایجاد تصاویر واضح کمک می کند. هنگامی که راننده فعال می شود، لرزش ها را احساس خواهید کرد اما دردی احساس نمی کنید.

 

الاستوگرافی سونوگرافی

اکثر معاینات سونوگرافی بدون درد، سریع و به راحتی قابل تحمل هستند.

پروب بین دنده ها در سمت راست دیواره پایین قفسه سینه قرار می گیرد. مجموعه ای از 10 ارتعاش بدون درد از طریق بدن به کبد هدایت می شود. شما ارتعاشات را احساس خواهید کرد اما احساس درد نخواهید کرد.

پس از امتحان، باید بتوانید بلافاصله فعالیت های عادی خود را از سر بگیرید.

چه کسی نتایج را تفسیر می کند و چگونه می توانم آنها را دریافت کنم؟

یک رادیولوژیست، پزشکی که به طور خاص برای نظارت و تفسیر معاینات رادیولوژی آموزش دیده است، آزمایش شما را تجزیه و تحلیل خواهد کرد. این پزشک گزارشی را برای پزشکی که دستور آزمایش را داده است ارسال می کند. این پزشک نتایج را با شما به اشتراک خواهد گذاشت. در برخی از سایت‌ها، رادیولوژیست ممکن است پس از آزمایش با شما صحبت کند.

 

مزایا و خطرات الاستوگرافی چیست؟

فواید

الاستوگرافی سونوگرافی و الاستوگرافی MR:

 

تکنیک های تصویربرداری غیر تهاجمی هستند که مستلزم قرار گرفتن در معرض پرتوهای یونیزان نیستند

می تواند بیماری های کبدی مانند فیبروز (اسکار در کبد) را زودتر از سایر آزمایش های تصویربرداری تشخیص دهد

ممکن است نیاز به بیوپسی کبد را برطرف کند

بخش بزرگتری از کبد را نسبت به بیوپسی ارزیابی می کند

می تواند به پیش بینی خطر برخی از عوارض کبدی، مانند تجمع مایع در شکم (آسیت) کمک کند.

خطرات

MR الاستوگرافی

معاینه MRI تقریباً هیچ خطری برای بیمار معمولی در صورت رعایت دستورالعمل های ایمنی مناسب ندارد.

در صورت استفاده از آرامبخش، خطر مصرف بیش از حد آن وجود دارد. با این حال، علائم حیاتی شما برای به حداقل رساندن این خطر بررسی می شود.

میدان مغناطیسی قوی برای شما مضر نیست. با این حال، ممکن است باعث اختلال در عملکرد دستگاه های پزشکی کاشته شده یا تحریف تصاویر شود.

فیبروز سیستمیک نفروژنیک یک عارضه شناخته شده مربوط به تزریق کنتراست گادولینیوم است. با استفاده از مواد کنتراست جدیدتر گادولینیوم بسیار نادر است. معمولاً در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی جدی رخ می دهد. پزشک قبل از در نظر گرفتن تزریق ماده حاجب، عملکرد کلیه شما را به دقت ارزیابی می کند.

اگر در معاینه شما از مواد حاجب استفاده شود، خطر واکنش آلرژیک بسیار خفیف است. چنین واکنش هایی معمولا خفیف هستند و با دارو کنترل می شوند. اگر واکنش آلرژیک دارید، پزشک برای کمک فوری در دسترس خواهد بود.

اگرچه هیچ اثر شناخته شده ای برای سلامتی وجود ندارد، شواهد نشان داده است که مقادیر بسیار کمی از گادولینیوم می تواند در بدن، به ویژه مغز، پس از چندین آزمایش MRI باقی بماند. این به احتمال زیاد در بیمارانی که در طول زندگی خود چندین آزمایش MRI برای نظارت بر شرایط سلامت مزمن یا پرخطر دریافت می‌کنند، رخ می‌دهد. ماده حاجب بیشتر از طریق کلیه ها از بدن دفع می شود. اگر از بیماران این دسته هستید، در مورد احتمال احتباس گادولینیوم با پزشک خود مشورت کنید، زیرا این اثر در بیماران مختلف متفاوت است.

سونوگرافی تشخیصی استاندارد هیچ اثر مضر شناخته شده ای برای انسان ندارد.

مطالب پیشنهادی : سونوگرافی آنومالی ، سونوگرافی غربالگری ، سونوگرافی خانم ، الاستوگرافی ، اکوی قلب جنین

محدودیت های الاستوگرافی چیست؟

الاستوگرافی ایالات متحده ممکن است در بیماران با دنده های با فاصله کم امکان پذیر نباشد. کاوشگر باید تا حد امکان نزدیک به کبد قرار گیرد تا نتایج دقیق به دست آید. فضاهای کوچکتر از کاوشگر از این امر جلوگیری می کند.

 

الاستوگرافی US و MR برای بیمارانی که:

 

وجود مایع در شکم (آسیت)؛ این می تواند مانع ارسال ارتعاشات به کبد شود

هپاتیت حاد (التهاب در کبد)؛ از آنجا که هپاتیت همچنین باعث افزایش سفتی می شود، پزشک ممکن است نتواند تشخیص دهد که آیا سفتی ناشی از فیبروز است یا خیر.

نارسایی قلبی دارند؛ از آنجا که نارسایی قلبی همچنین باعث افزایش سفتی می شود، ممکن است پزشک نتواند تشخیص دهد که آیا سفتی ناشی از فیبروز است یا خیر.

به شدت چاق هستند یا نمی توانند به پشت دراز بکشند

رسوب آهن زیادی در کبد دارند. این ممکن است دقت الاستوگرافی MRI را محدود کند. 

این نتایج چه معنی ای می دهد؟

هر دو نوع الاستوگرافی سفتی کبد را اندازه گیری می کنند. هرچه کبد سفت تر باشد، فیبروز بیشتری دارید. نتایج شما ممکن است از عدم ایجاد اسکار تا اسکار کبدی خفیف، متوسط ​​یا پیشرفته باشد. جای زخم پیشرفته به عنوان سیروز شناخته می شود. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است آزمایش‌های اضافی، از جمله آزمایش خون عملکرد کبد یا بیوپسی کبد را برای تأیید تشخیص تجویز کند.

اگر فیبروز خفیف تا متوسط ​​برای شما تشخیص داده شود، ممکن است بتوانید اقداماتی را برای توقف بیشتر اسکار و حتی گاهی اوقات بهبود وضعیت خود انجام دهید. این مراحل عبارتند از:

الکل ننوشید

عدم مصرف داروهای غیرقانونی

خوردن یک رژیم غذایی سالم

افزایش ورزش

مصرف دارو داروهایی وجود دارند که در درمان برخی از انواع هپاتیت موثر هستند.

اگر بیش از حد برای درمان صبر کنید، بافت اسکار بیشتری در کبد شما ایجاد می شود. این می تواند منجر به سیروز شود. گاهی اوقات، تنها درمان سیروز پیشرفته پیوند کبد است.

اگر در مورد نتایج خود سؤالی دارید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

آیا چیز دیگری در مورد الاستوگرافی وجود دارد که باید بدانم؟

در حالی که از الاستوگرافی معمولا برای تشخیص مشکلات کبد استفاده می شود، ممکن است برای تشخیص شرایط در سایر اندام ها نیز استفاده شود. اینها شامل سینه، تیروئید و پروستات است.

 

لمس مدت هاست که برای تشخیص بیماری استفاده می شود. در خودآزمایی پستان، زنان به دنبال توده‌های سفت می‌گردند، زیرا سرطان معمولاً سفت‌تر از بافت سالم است.

لمس کردن عمل احساس سفتی بافت های یک فرد یا حیوان با دستان پزشک است. قدمت لمس دستی حداقل به 1500 سال قبل از میلاد برمی گردد، با پاپیروس Ebers مصری و پاپیروس Edwin Smith هر دو دستورالعمل هایی را در مورد تشخیص با لمس ارائه می دهند. در یونان باستان، بقراط دستورالعمل‌هایی را در مورد بسیاری از اشکال تشخیص با استفاده از لمس، از جمله لمس سینه‌ها، زخم‌ها، روده‌ها، زخم‌ها، رحم، پوست و تومورها ارائه کرد. در دنیای مدرن غرب، لمس به عنوان یک روش قابل احترام برای تشخیص در دهه 1930 در نظر گرفته شد. از آن زمان، عمل لمس گسترده شده است و روشی موثر برای تشخیص تومورها و سایر آسیب شناسی ها در نظر گرفته می شود.

 

لمس دستی چندین محدودیت مهم دارد: محدود به بافت‌هایی است که در دسترس پزشک است، توسط هر بافتی که مداخله می‌کند مخدوش می‌شود، و کیفی است اما کمی نیست. الاستوگرافی، اندازه گیری سفتی بافت، به دنبال رفع این چالش ها است.

 

مطالب پیشنهادی : فیبرواسکن چیست؟ ، مزایا و خطرات رادیولوژی

الاستوگرافی  چگونه کار می کند

تکنیک های الاستوگرافی زیادی در مرحله های توسعه از تحقیقات ابتدایی تا کاربردهای بالینی وسیع وجود دارد. هر کدام از این تکنیک ها به روشی مختلف عمل می کند. وجه مشترک همه روش ها این است که آنها یک اعوجاج در بافت ایجاد می کنند، پاسخ بافت را برای استنباط خواص مکانیکی بافت مشاهده و پردازش می کنند و سپس نتایج را معمولاً به صورت تصویر به اپراتور نشان می دهند. هر روش الاستوگرافی با نحوه انجام هر یک از این کارها مشخص می شود.

 

القای تحریف

برای تصویربرداری از خواص مکانیکی بافت، باید ببینیم که در هنگام تغییر شکل چگونه رفتار می کند. سه راه اصلی برای القای مشاهده وجود دارد:

 

هل دادن/تغییر شکل یا لرزش سطح بدن (پوست) یا اندام (پروستات) با پروب یا ابزار،

با استفاده از تصویربرداری ضربه ای نیروی تشعشع صوتی با استفاده از اولتراسوند برای ایجاد یک فشار از راه دور در داخل بافت، و

استفاده از اعوجاج ایجاد شده توسط فرآیندهای فیزیولوژیکی طبیعی، به عنوان مثال. نبض یا ضربان قلب

مشاهده پاسخ

در روش اصلی طبقه‌بندی های تکنیک‌های الاستوگرافی این می باشد که از چه روش تصویربرداری جهت مشاهده کردن پاسخ استفاده می‌شود. تکنیک‌های الاستوگرافی از سونوگرافی، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) و حسگرهای فشار/استرس در تصویربرداری لمسی (TI) با استفاده از حسگر(های) لمسی استفاده می‌کنند. تعداد انگشت شماری از روش های دیگر نیز وجود دارد.

 

مشاهده نمودن پاسخ بافت شکل های متفاوتی می تواند داشته باشد. از نظر تصویر به دست آمده، می تواند 1-D (یعنی یک خط)، 2-D (یک صفحه)، 3-D (یک حجم)، یا 0-D (یک مقدار) باشد و می تواند یک مقدار باشد. ویدئو یا یک تصویر در بیشتر موارد، نتیجه به همراه یک تصویر معمولی از بافت به اپراتور نمایش داده می شود که نشان می دهد در کجای بافت مقادیر مختلف سفتی رخ می دهد.

 

پردازش و ارائه

هنگامی که پاسخ مشاهده شد، می توان سختی را از روی آن محاسبه کرد. بیشتر تکنیک ها در الاستوگرافی سفتی بافت ها  را بر حسب یکی از دو اصل پیدا می نمایند:

برای یک نیروی اعمال شده (استرس)، بافت سفت تر کمتر از بافت نرم تغییر شکل می دهد (کشش).

امواج مکانیکی تندتراز بافت سفت تر از بافت نرم تر حرکت می نمایند.

برخی از تکنیک ها به سادگی اعوجاج و/یا پاسخ یا سرعت موج را به اپراتور نشان می دهند، در حالی که برخی دیگر سختی (مخصوصاً مدول یانگ یا مدول برشی مشابه) را محاسبه می کنند و در عوض آن را نمایش می دهند. برخی از تکنیک ها نتایج را به صورت کمی ارائه می کنند، در حالی که برخی دیگر فقط نتایج کیفی (نسبی) ارائه می دهند.

 

تصویربرداری ضربه ای نیروی تشعشع صوتی (ARFI)

تصویر ARFI از یک ندول تیروئید در لوب تیروئید راست. سرعت موج برشی در داخل جعبه 6.24 متر بر ثانیه می باشد که بازتابی از سفتی بالا می باشد. بافت شناسی کارسینوم پاپیلاری را نمایش می دهد.

تصویربرداری ضربه ای نیروی تشعشع صوتی ( ARFI) از اولتراسوند برای ایجاد یک نقشه 2 بعدی کیفی از سفتی بافت استفاده می کند. در این کار با ایجاد نمودن یک "فشار" در داخل بافت با کمک نیروی تابش صوتی از یک پرتو اولتراسوند متمرکز انجام می شود. مقداری که بافت در امتداد محور پرتو به سمت پایین رانده می شود، منعکس کننده سفتی بافت است. بافت نرم آسان تر از بافت سفت فشار داده می شود. ARFI میزان سختی کیفی را در طول محور پرتو فشار نشان داده می شود. با فشار دادن در مکان های مختلف، نقشه ای از سفتی بافت ساخته می شود. کمیت های تصویربرداری لمسی مجازی (VTIQ) با موفقیت جهت شناسایی غدد های لنفاوی بدخیم در دهانه رحم مورد استفاده قرار داده می شود

 مطالب پیشنهادی : علائم اندومتریوز ، تصویر اندومتریوز ، تشخیص اندومتریوز با آزمایش خون 

تصویربرداری الاستیسیته موج برشی (SWEI)

در تصویربرداری الاستیسیته موج برشی SWEI مشابه ARFI، یک فشار در عمق بافت توسط نیروی تشعشع صوتی ایجاد می شود. اختلال به وجود آمده به واسطه این فشار به شکل موج برشی به طرف بافت حرکت می نماید. با استفاده از یک روش تصویر مانند اولتراسوند یا MRI برای مشاهده سرعت رسیدن موج به موقعیت های جانبی مختلف، سفتی بافت مداخله ای استنباط می شود. از آنجایی که اصطلاحات "تصویربرداری الاستیسیته" و "الاستوگرافی" مترادف هستند، اصطلاح اصلی SWEI که نشان دهنده فناوری نقشه کشی با استفاده از امواج برشی است، اغلب با SWE جایگزین می شود. تفاوت اصلی بین SWEI و ARFI در این است که SWEI مبتنی بر استفاده از امواج برشی است که به صورت جانبی از محور پرتو منتشر می شود و با اندازه گیری پارامترهای انتشار موج برشی نقشه کشش ایجاد می کند در حالی که ARFI اطلاعات الاستیسیته را از محور پرتو فشار می آورد و از فشارهای متعدد استفاده می کند. برای ایجاد یک نقشه سختی 2 بعدی. هیچ یک از امواج برشی در ARFI درگیر نیستند و هیچ ارزیابی الاستیسیته محوری در SWEI درگیر نمی باشند. SWEI در تصویربرداری برشی مافوق صوت (SSI) پیاده سازی شده است.

 

الاستوگرافی برای بیماری های کبد کاربرد دارد. سفتی کبد معمولاً نشان دهنده فیبروز یا استئاتوز (بیماری کبد چرب) است که به نوبه خود نشان دهنده بیماری های متعدد از جمله سیروز و هپاتیت است. الاستوگرافی در این مورد به ویژه سودمند است زیرا وقتی فیبروز منتشر است (به جای زخم مداوم به صورت توده ها پخش می شود)، بیوپسی می تواند به آسانی نمونه برداری از بافت کبد بیمار را از دست بدهد که سبب تشخیص اشتباه منفی می شود.

 

به طور طبیعی، الاستوگرافی برای اندام ها و بیماری هایی که در آن لمس دستی قبلاً گسترده بود، استفاده می شود. از الاستوگرافی برای تشخیص و تشخیص سرطان سینه، تیروئید و پروستات استفاده می شود. انواع خاصی از الاستوگرافی نیز برای اسکلتی عضلانی مناسب است