سونوگرافی غربالگری دوم|سونوگرافی غربالگری جنین سه ماهه دوم

سونوگرافی غربالگری دوم؛ سونوگرافی اواسط سه ماهه بارداری (همچنین به عنوان اسکن آناتومی سه ماهه دوم یا اسکن ناهنجاری نیز شناخته می شود) یک معاینه معمول در بسیاری از کشورها است که هدف اصلی آن ارزیابی آناتومی جنین و تشخیص هرگونه ناهنجاری جنین است. سونوگرافی دو بعدی در مقیاس خاکستری با پروب ترانس شکمی منحنی به طور معمول برای ارزیابی تعداد جنین، زنده ماندن، سن حاملگی، بررسی آناتومیکی، محل جفت، مایع آمنیوتیک و اندام های لگنی مادر استفاده می شود. پروب ترانس واژینال، داپلر رنگی و سونوگرافی سه بعدی به طور معمول مورد استفاده قرار نمی گیرند، اما ممکن است در مراحل بالینی خاص، به ویژه زمانی که ناهنجاری جنین مشکوک هستند، یا برای اندازه گیری دقیق طول دهانه رحم، اجرا شوند. این فعالیت نشانه، ایمنی، تکنیک سونوگرافی سه ماهه دوم بارداری را مشخص می کند و نقش تیم حرفه ای را در انجام برای بهبود مراقبت های پیش از زایمان ارائه شده برجسته می کند.

معرفی

سونوگرافی قبل از تولد به طور گسترده در بارداری برای ارزیابی رشد و آناتومی جنین استفاده می شود. اگرچه  سونوگرافی غربالگری در حال حاضر بخشی جدایی ناپذیر از مراقبت های معمول دوران بارداری است، توصیه ها برای ارائه سونوگرافی زنان و زایمان از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. تاریخچه سونوگرافی در مامایی به مقاله کلاسیک لنست 1958 ایان دونالد و تیمش از گلاسکو برمی گردد. محققان بالینی پیشرفت‌های فناوری مانند تصویربرداری بلادرنگ، داپلر رنگی و پاور، سونوگرافی واژینال ، و تصویربرداری 3/4 بعدی را برای بهبود بررسی و مدیریت بیماران در مناطق مختلف مانند ارزیابی رشد و سلامت جنین، غربالگری جنین به دست آورده‌اند. ناهنجاری‌ها، و روش‌های هدایت‌شده با سونوگرافی به‌عنوان یکی از اجزای ضروری درمان جنین

 

تشخیص ناهنجاری جنینی به طور قابل توجهی مرگ و میر و عوارض روی مادر را کاهش می دهد. تشخیص قبل از تولد باعث می شود که حاملگی از نظر روانی آسیب کمتری داشته باشد و زودتر خاتمه پزشکی داشته باشد. در نتیجه عوارض احتمالی ادامه بارداری و زایمان را کاهش می دهد، از سزارین غیرضروری برای جنین با ناهنجاری های کشنده که خیلی دیر تشخیص داده شده است برای خاتمه پزشکی بارداری جلوگیری می کند و امکان برنامه ریزی زایمان را در زمان بهینه در یک مرکز مجهز با شرایط لازم فراهم می کند. امکانات مراقبت از نوزادان، و در رحم درمانی در موارد منتخب. سونوگرافی با وضوح بالا که به صورت سیستماتیک انجام می شود اکنون می تواند بیش از 200 ناهنجاری را به دقت تشخیص دهد. اسکن معمولی اغلب به دست می آید، اما پس از گزارش تسکین فوق العاده ای از ناراحتی روانی، اضطراب، و علائم جسمی وجود دارد این شامل توصیفی از بررسی های تشریحی انجام شده قبل از هفته 18 است، اما مطالعات دیگر بارها نشان داده اند که اگر اسکن بعد از 18 هفته انجام شود، ناهنجاری های بیشتری تشخیص داده می شود.

 

میزان تشخیص سونوگرافی غربالگری جنین سه ماهه دوم در بیماران پرخطری که توسط سونوگرافیست خوب آموزش دیده معاینه شده بودند خوب بود. از سوی دیگر، در زنان باردار کم خطر، در صورت پیروی از الگوی جستجوی سیستمیک، اسکن می تواند در تشخیص ناهنجاری نیز حساس باشد.

اگر سوالی در مورد ماموگرافی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان ماموگرافی یا سونوگرافی تجویز کرده است

می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و ماموگرافی الوند در تماس باشید.

دلایل انجام سونوگرافی غربالگری دوم

یک سونوگرافی که بین هفته های 18 تا 22 بارداری انجام می شود، اطلاعاتی را در مورد جنبه های مختلف بارداری به زن باردار و مراقب او می دهد. سونوگرافی مامایی تعداد جنین های حاضر، سن حاملگی و محل جفت را به آنها اطلاع می دهد و/یا تایید می کند. این فرصتی برای تشخیص ناهنجاری‌های مادرزادی و/یا شناسایی نشانگرهای نرم آنیوپلوئیدی و شناسایی آسیب‌شناسی لگن مادر ارائه می‌کند

موارد منع مصرف

بر اساس شواهد موجود، اسکن معمول بالینی هر زن در دوران بارداری با استفاده از تصویربرداری بلادرنگ حالت B منع مصرف ندارد. موسسه سونوگرافی آمریکا در پزشکی (AIUM) و انجمن ملی تولیدکنندگان برق (NEMA) تنظیم کردند که دستگاه اولتراسوند باید انرژی ساطع شده را از طریق شاخص حرارتی (TI) و شاخص مکانیکی (MI) نمایش دهد. هر دو شاخص، شاخص های کاملی برای خطرات اثرات زیستی حرارتی و غیر حرارتی نیستند، اما در حال حاضر، باید به عنوان کاربردی ترین و قابل درک ترین روش های تخمین پتانسیل چنین خطراتی پذیرفته شوند.

 

خروجی های آکوستیک در حالت B و M به طور کلی به اندازه کافی بالا نیستند تا اثرات مضر ایجاد کنند. افزایش قابل توجه دما ممکن است توسط حالت داپلر طیفی، به ویژه در مجاورت یک استخوان ایجاد شود. این نباید مانع استفاده از این حالت در صورت مشخص شدن بالینی شود، مشروط بر اینکه کاربر دانش کافی از خروجی صوتی دستگاه داشته باشد یا به TI مربوطه دسترسی داشته باشد. زمان قرار گرفتن در معرض و خروجی آکوستیک باید در پایین ترین سطح نگه داشته شود که با به دست آوردن اطلاعات تشخیصی سازگار است و به روش های پزشکی نشان داده شده باشد، نه صرفاً اهداف سرگرمی. این تقاضای بی چون و چرای دقت به بهترین وجه توسط اصل ALARA بیان می شود (یعنی تا جایی که به طور منطقی قابل دستیابی باشد).

مقالات پیشنهادی :

سونوگرافی غربالگری دوم

سونوگرافی غربالگری اول

سونوگرافی بارداری

تجهیزات

این معاینه بیشتر با سونوگرافی دو بعدی در مقیاس خاکستری انجام می شود. تصویربرداری هارمونیک ممکن است تجسم جزئیات آناتومیک ظریف را بهبود بخشد، به ویژه در بیمارانی که اسکن ضعیفی دارند. مبدل های فراصوت با فرکانس بالا وضوح فضایی را افزایش می دهند اما نفوذ پرتو صوت را کاهش می دهند. انتخاب بهینه مبدل و فرکانس کاری تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله عادت مادر، موقعیت جنین و رویکرد مورد استفاده قرار می گیرد. اکثر معاینات اولیه به طور رضایت بخش با مبدل های ترانس شکمی 3-5 مگاهرتز انجام می شود.

آماده سازی برای سونوگرافی غربالگری دوم

    دلیل معاینه: سونوگرافیست باید اندیکاسیون معاینه سونوگرافی را تأیید کند. آخرین دوره قاعدگی (یا تاریخ تخمینی زایمان) باید مستند باشد. تمام این اطلاعات در هدف قرار دادن ساختارهای خاص حیاتی است. انتخاب اینکه آیا از روش ترانس واژینال و/یا ترانس شکمی استفاده شود و اینکه آیا مطالعات اضافی ممکن است مفید باشد (به عنوان مثال، سرعت سنجی داپلر).

    موقعیت یابی بیمار: حالت نیمه خوابیده رایج ترین حالتی است که در مامایی و زنان استفاده می شود. برای اطمینان از حداکثر راحتی از میز و بالش استفاده می شود. بهتر است سر تخت را بلند کنید زیرا برخی از زنان باردار نمی توانند صاف بخوابند، به خصوص در اواخر بارداری. برای معاینه ترانس واژینال از پوزیشن لیتوتومی استفاده می شود.

    توجه ویژه برای بیماران چاق: در افراد چاق، تصویربرداری را می توان با قرار دادن مبدل در پهلو به جای خط وسط و در حالی که بیمار به پهلو خوابیده است، بهبود بخشید. پروب ترانس واژینال نیز در این بیماران مفید است.

    پر شدن مثانه: زمانی که بخش تحتانی رحم مورد توجه باشد، مفید است. اغلب در معاینه اولتراسوند مامایی فایده چندانی ندارد زیرا می تواند تشخیص نادرست جفت سرراهی یا دهانه رحم کشیده را بدهد. سونوگرافی ترانس واژینال معمولا با مثانه خالی انجام می شود.

 تکنیک

الف. بیومتری و سلامت جنین: پارامترهای سونوگرافی زیر می توانند به تخمین سن حاملگی و اندازه جنین کمک کنند:[12][13][14]

 

    قطر دوپاریتال (BPD) / دور سر (HC): در نمای مقطعی سر جنین در سطح تالامی و سپتی پلوسیدی کاووم بدون تجسم مخچه اندازه گیری می شود. BPD معمولاً از لبه جلویی (لبه بیرونی جمجمه پروگزیمال) تا لبه جلویی (لبه داخلی جمجمه دیستال) اندازه گیری می شود، در حالی که HC در اطراف بیرونی استخوان جمجمه پژواک اندازه گیری می شود. هنگامی که شکل سر صاف (دولیکوسفالی) یا گرد (براکی سفالی) باشد، HC قابل اعتمادتر از BPD است.

    دور شکم (AC) یا قطر: می توان با استفاده از عملکرد بیضی، در سطح خارجی پوست در قسمت عرضی شکم جنین در محل اتصال ورید ناف، سینوس پورتال و معده اندازه گیری کرد.

    طول فمور (FL): در امتداد طولانی‌ترین محور دیافیز استخوانی شده، اما اپی‌فیز دیستال فمورال اندازه‌گیری می‌شود.

سر: شامل جمجمه و مغز:

    جمجمه: اندازه، شکل، یکپارچگی و تراکم استخوان نیاز به ارزیابی روتین دارد. تمام این ویژگی ها را می توان در زمان اندازه گیری سر مشاهده کرد. اندازه گیری اندازه همانطور که در بخش بیومتری ذکر شد انجام می شود. جمجمه به طور معمول بیضی شکل بدون برآمدگی های کانونی دارد. تغییرات شکل (به عنوان مثال، لیمو، توت فرنگی، برگ شبدر) باید مستند و بررسی شود. تراکم طبیعی جمجمه به صورت یک ساختار اکوژنیک پیوسته آشکار می شود که تنها توسط بخیه های جمجمه در مکان های آناتومیکی خاص قطع می شود. فقدان این سفیدی یا دید شدید مغز جنین باید شک به کانی سازی ضعیف را ایجاد کند (به عنوان مثال، استخوان سازی ایمپرفکتا، هیپوفسفاتازی). زمانی که جمجمه در نتیجه فشار دستی ناشی از قرار دادن مبدل بر روی دیواره شکم مادر، به راحتی فرورفته شود، کانی‌زایی ضعیف پیشنهاد می‌شود

    مغز: صفحات محوری که امکان ارزیابی یکپارچگی آناتومیک را فراهم می کنند عبارتند از :

    صفحه ترانس بطنی: قسمت قدامی و خلفی بطن های جانبی را نشان می دهد. شاخ های جلویی (قسمت قدامی) به صورت دو ساختار پر از مایع به شکل کاما به نظر می رسند که به وسیله cavum septi pellucidi (CSP)، یک حفره پر از مایع از هم جدا شده اند. CSP در حدود 16 هفته قابل مشاهده است و در کوتاه مدت یا در اوایل دوره نوزادی محو می شود. همیشه باید بین 18 تا 37 هفتگی تجسم شود. ارزش تجسم CSP برای شناسایی ناهنجاری های مغزی مورد بحث قرار گرفته است. با این حال، این ساختار با بسیاری از ضایعات مغزی مانند holoprosencephaly، agenesis of corpus callosum، هیدروسفالی شدید و دیسپلازی سپتوپتیک تغییر می‌کند. قسمت خلفی بطن‌های جانبی مجموعه‌ای است که توسط دهلیز تشکیل شده است که از عقب به سمت شاخ پس سری ادامه می‌یابد. در یک جنین طبیعی، هر دهلیز معمولاً تا 10 میلی متر در قطر عرضی اندازه گیری می شود. در غیر این صورت، معمولاً برای رد بطن‌کولومگالی اولیه دنبال می‌شود.

    صفحه ترانس مخچه: این صفحه نسبت به صفحه BPD پایین تر است و کاوشگر به سمت عقب به سمت حفره خلفی متمایل شده است. صفحه زمانی درست است که بتوان سپتوم تالامی و کاووم سپتوم پلوسیدوم را در همان صفحه مخچه تجسم کرد. مخچه ساختاری دمبلی شکل با لوب های متقارن است. ورمیس مرکزی کمی اکوژنیک تر از لوب های جانبی است. قطر ترانس مخچه (بزرگترین اندازه گیری در سرتاسر مخچه عمود بر فالکس) بر حسب میلی متر با سن حاملگی تا 20 هفته ارتباط دارد و بعد از این زمان بزرگتر از سن حاملگی است. مخچه با اندازه 2 میلی متر کمتر از سن حاملگی یک یافته نگران کننده است. سیسترنا مگنا را می توان از حاشیه خلفی ورمیس مخچه تا داخل استخوان اکسیپیتال در خط وسط اندازه گیری کرد. اندازه گیری 2 تا 10 میلی متر در سه ماهه دوم و سوم طبیعی است. چین نوکال اندازه گیری از خط بیرونی پوست تا استخوان بیرونی در خط وسط است. کمتر از 6 میلی متر تا 22 هفته طبیعی در نظر گرفته می شود.

    صفحه ترانس تالاموس: نشانه‌های آناتومیک شامل، از قدامی به عقب، شاخ‌های جلویی بطن‌های جانبی، cavum septi pellucidi، تالامی، و شکنج‌های هیپوکامپ است.

نمونه ای از ناهنجاری های سر جنین:

    چین های پوستی ضخیم شده نوکال: ارزیابی چین های نوکال معمولاً با استفاده از صفحه مخچه ای انجام می شود. ضخامت چین بالای 6 میلی متر غیرطبیعی در نظر گرفته می شود و در 80 درصد نوزادان مبتلا به سندرم داون دیده می شود.

    هیگرومای کیستیک: یک حفره موضعی، منفرد یا لوکول شده پر از مایع معمولاً در گردن ایجاد می شود. در جنین‌های مبتلا به هیدروپس جنینی غیرایمن، سندرم ترنر، و سندرم‌های تریزومی 13، 18 و 21 دیده می‌شود.

    مننژوسل ها به عنوان ساختارهای کیستیک پر از مایع (شکل 5) و انسفالوسل ها (شکل 6) به عنوان ساختارهای کیستیک پر از مغز دیده می شوند که از طریق نقص استخوان جمجمه، معمولاً در ناحیه اکسیپیتال یا پیشانی گسترش می یابند. موجودی که معمولاً با مننگوسل کوچک اشتباه گرفته می شود، هیگرومای کیستیک است. با این حال، اسکن دقیق هیچ نقص کالواری را با هیگرومای کیستیک نشان نمی دهد. عدم وجود بافت مغز در داخل کیسه تنها مطلوب ترین ویژگی پیش آگهی است. ناهنجاری های مرتبط شامل ناهنجاری آرنولد-کیاری، سندرم دندی-والکر و سندرم مکل-گروبر (انسفالوسل، میکروسفالی، پلی داکتیلی و کلیه های دیسپلاستیک کیستیک) است.

2. صورت/گردن: تشخیص زودهنگام ناهنجاری های صورت ممکن است منجر به تشخیص سندرم های متعدد شود که امکان مشاوره بهتر والدین و مراقبت مطلوب را فراهم می کند. معمولاً برای ارزیابی بینی و لب ها از نمای تاجی استفاده می شود. فاصله بیوربیتال و بین مداری با به دست آوردن نمای عرضی در سطح مدارها اندازه گیری می شود، در حالی که از نمای ساژیتال برای ارزیابی نمایه صورت و ستون فقرات گردنی استفاده می شود.

مقالات پیشنهادی :

بهترین زمان برای سونوگرافی واژینال

سونوگرافی واژینال در تهران

سونوگرافی غربالگری دوم

سونوگرافی غربالگری اول

مثالی از ناهنجاری های صورت/گردن:

    عدم وجود استخوان بینی / هیپوپلازی: در سه ماهه دوم، استخوان هیپوپلاستیک بینی باید به اندازه غیبت مهم در نظر گرفته شود. تریزومی 21 در حدود 40 تا 80 درصد با فقدان استخوان بینی / هیپوپلازی همراه است.

    Hypertelorism و Hypotelorism: فاصله بین دو کانتی داخلی، که به عنوان فاصله بین چشمی (IOD) شناخته می شود، تقریباً به قطر چشم می رسد (نمودارهای خاص استفاده می شود). در حالی که فاصله بین دو کانتی خارجی به عنوان فاصله دوچشمی (BOD) شناخته می شود. هایپرتلوریسم (افزایش IOD و BOD) ممکن است با انسفالوسل فرونتال، کرانیوسینوستوز، قرار گرفتن در معرض فنی توئین و شکاف لب و کام همراه باشد. هیپوتلوریسم (کاهش IOD و BOD) معمولاً با هولوپروسسفالی و سایر ناهنجاری های مغزی همراه است.

    شکاف کام و لب شایع ترین ناهنجاری های صورت است. سایر ناهنجاری های مادرزادی در حدود نیمی از موارد دیده می شود

    توده های گردن شامل تراتوم، لنفانژیوم، تیروئید بزرگ شده، کیست شکاف شاخه ای و به ندرت سارکوم است.

 

3. قفسه سینه: شکل قفسه سینه، دنده ها و اکوژنیک همگن هر دو ریه در نماهای محوری قابل بررسی است. یکپارچگی دیافراگم را می توان از طریق نمای ساژیتال یا کرونال بررسی کرد. برای غربالگری اولیه قلب، یک نمای چهار حفره ای مناسب از قلب جنین باید با ارزیابی موارد زیر به دست آید: ضربان قلب (از 120 تا 160 ضربان در دقیقه)، محل (در سمت چپ قفسه سینه)، محور (حدود) 45 درجه به سمت چپ جنین) و اندازه (از یک سوم ناحیه قفسه سینه بزرگتر نباشد)، دو دهلیز، دو بطن، دو دریچه دهلیزی بطنی. ناهنجاری هایی مانند جابجایی مدیاستن، توده های ریه، پلورال افیوژن، فتق دیافراگم، تاکی کاردی، دکستروکاردی، کاردیومگالی، افیوژن پریکارد، نقص دیواره بین بطنی و اندازه اتاق غیر طبیعی قابل تشخیص هستند. کاردیومگالی می تواند به دلیل بیماری قلبی مادرزادی، کم خونی شدید جنین، یا کوچکی قفسه سینه باشد.

 

4. شکم: وضعیت اندام باید مشخص شود. معده جنین باید در موقعیت طبیعی خود در سمت چپ مشخص شود. محل قرار دادن بند ناف جنین باید برای شواهدی از نقص دیواره شکمی بررسی شود. کلیه های طبیعی، همراه با غدد فوق کلیوی، در دو طرف ستون فقرات درست زیر سطح معده جنین دیده می شوند.[18] کلیه ها در هفته های اولیه اکوژنیک به نظر می رسند و در مقایسه با روده و کبد مجاور به تدریج هیپواکو می شوند. حالب های جنین معمولاً در دوران بارداری قابل مشاهده نیستند مگر اینکه گشاد شوند. فقدان مداوم مثانه باید از هفته 15 غیر طبیعی در نظر گرفته شود.[23]

 

نمونه ای از ناهنجاری های شکم جنین: 

    روده اکوژنیک: به عنوان روده ای با اکوژنی برابر یا بیشتر از استخوان اطراف تعریف می شود. تشخیص افتراقی برای این یافته گسترده است و شامل انواع طبیعی، عفونت ویروسی مادرزادی، فیبروز کیستیک، آنیوپلوئیدی و خونریزی داخل آمنیوتیک است. گزارش‌های قبلی همچنین افزایش بروز محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR) و مرگ جنین داخل رحمی را در جنین‌هایی با روده اکوژنیک پیشنهاد کرده‌اند.

    اتساع روده جنین: با حلقه های روده پر از مایع که حداقل 15 میلی متر طول یا 7 میلی متر قطر دارند مشخص می شود. گشاد شدن روده جنین نشانه انسداد مکانیکی یا عملکردی روده است. شیوع آن به شرایط زمینه‌ای بستگی دارد: آترزی یا تنگی روده، چرخش ناهنجار همراه با ولولوس، ایلئوس مکونیوم، آگانگلیونوز کل کولون و سندرم پلاگ مکونیوم.

5. ستون فقرات: انتخاب صفحات اسکن مورد استفاده برای ارزیابی یکپارچگی ستون فقرات به موقعیت جنین بستگی دارد. با این حال، یک نمای طولی همیشه باید به دست آید زیرا ممکن است ناهنجاری های ستون فقرات دیگر، از جمله ناهنجاری های مهره ای و آژنزی ساکرال را نشان دهد. در صفحات ساژیتال، مراکز استخوان سازی بدن مهره ها و قوس های خلفی دو خط موازی را تشکیل می دهند که در ساکروم همگرا می شوند. در سه ماهه دوم و سوم بارداری، مخروط مدولاریس معمولاً در سطح L2-L3 یافت می شود. یکپارچگی کانال عصبی با وضعیت منظم مراکز استخوانی شدن ستون فقرات و وجود بافت نرم پوشاننده ستون فقرات استنباط می شود .

 

6. اندام ها: برای ارزیابی شکل، اندازه و یکپارچگی استخوان، ارزیابی تمام اندام ها از جمله دست ها و پاها باید انجام شود. اکثر دیسپلازی‌های اسکلتی قبل از تولد با یک نامتناسب نسبی اندازه‌گیری‌های اسکلتی در مقایسه با اندازه‌های جمجمه ظاهر می‌شوند. یکی از مهم ترین تشخیص هایی که باید با سونوگرافی انجام شود، مرگ و میر نوزادان یا نوزادان است. کشندگی در اکثر دیسپلازی های اسکلتی در نتیجه دور قفسه سینه کوچک و هیپوپلازی ریوی ناشی از آن رخ می دهد. با استفاده از معیارهای اولتراسوند برای مرگ و میر، نسبت دور سینه به شکم <0.6 و نسبت طول استخوان ران به دور شکم <0.16 قویاً نشان دهنده کشندگی هستند.[28]

نمونه هایی از دیسپلازی اسکلتی جنین:

    دیسپلازی تاناتوفوریک: شایع ترین دیسپلازی کشنده است. وراثت عموماً اتوزومال غالب است. با کوتولگی نامتناسب با اندام های بسیار کوتاه مشخص می شود که در نوع 1 (شکل 11) و شاید مستقیم در نوع 2 قرار دارند. طول تنه طبیعی است، اما قفسه سینه باریک است. مسطح شدن مشخص مراکز استخوان سازی مهره ها (پلاتی اسپوندی) و سر بزرگ، پل بینی فرورفته، پیشانی برجسته و چشم های بیرون زده وجود دارد. تغییر شکل جمجمه اغلب به دلیل بسته شدن زودهنگام بخیه های جمجمه وجود دارد. بدشکلی جمجمه برگ شبدر به طور کلی در نوع 2 دیده می شود. Polyhydramnios تقریباً در 50٪ موارد وجود دارد.[29]

    آکندروپلازی: شایع ترین دیسپلازی اسکلتی غیر کشنده بدون اختلال ذهنی است. در حدود هفته 20 بارداری، جنین های مبتلا به آکندروپلازی دارای پارامترهای بیومتریک طبیعی بودند، از جمله FL، که تنها در سه ماهه سوم به طور غیر طبیعی کوتاه شد. میکروملیا ریزوملی است و سرها به بزرگی تمایل دارند. ویژگی های معمولی صورت شامل پیشانی برجسته، پل بینی فرورفته و هیپوپلازی وسط صورت است. فالانژها کوتاه هستند. شکاف های معمولی بین انگشتان و انحراف دیجیتال منجر به ظاهر شدن یک دست سه گانه می شود.[30]

    Osteogenesis Imperfecta: گروه ناهمگنی از اختلالات ناشی از جهش در ژن هایی که کلاژن نوع I را کد می کنند و منجر به افزایش شکنندگی استخوان می شود. ویژگی‌های اصلی عبارتند از بدنه‌های فرو ریخته مهره‌ها، شکستگی‌های دنده‌ها، و در موارد شدیدتر، شفت‌های نازک با شکستگی و بدشکلی‌های کمان. حرکات جنین ممکن است کاهش یابد. جمجمه ممکن است نازک تر از حد معمول باشد و وزن کاوشگر ایالات متحده ممکن است به راحتی سر را تغییر شکل دهد.[29]

 

7. جنسیت: اگر قرار است اندام تناسلی خارجی برای تعیین جنسیت تجسم شود، تصویربرداری در هر دو سطح ساژیتال وسط و محوری برای به حداقل رساندن خطا توصیه می شود. اولاً یک تصویر ساژیتال میانی از قسمت تحتانی شکم در زیر بند ناف آلت تناسلی و کیسه بیضه را به صورت دمی به بند ناف در جنین پسر و دم پوبیس صاف مونس پوبیس را به سمت بند ناف در جنین دختر نشان می دهد. ثانیاً، یک تصویر عرضی، درست زیر سطح مثانه، که بهتر است با زانوهای جدا شده گرفته شود، آلت تناسلی و کیسه بیضه را بین ران ها در مردان و سه خط نشان دهنده لابیاها در زنان نشان می دهد. بیضه ها در این بارداری نزول نمی کنند و معمولاً در اواخر سه ماهه سوم پایین می آیند.[19]

 

ج) جفت و حجم مایع آمنیوتیک: ارزیابی موقعیت جفت، ظاهر و ارتباط آن با سیستم داخلی دهانه رحم مهم است. حجم مایع آمنیوتیک را می توان به صورت ذهنی یا با اندازه گیری عمیق ترین پاکت عمودی تخمین زد. دومی 2 سانتی متر یا کمتر و 8 سانتی متر یا بالاتر به ترتیب به عنوان الیگوهیدرآمنیوس و پلی هیدرآمنیوس در نظر گرفته می شود.[14]

د. دهانه رحم، مورفولوژی رحم و آدنکس: در حال حاضر، شواهد کافی برای توصیه غربالگری معمول زنان باردار بدون علامت یا علامت دار با سونوگرافی ترانس واژینال طول دهانه رحم وجود ندارد.[31] آسیب شناسی آدنکس یا رحم مادر مانند توده ای که ممکن است با رشد جنین یا زایمان تداخل داشته باشد باید مستند شود.

مقالات پیشنهادی :

سونوگرافی بارداری

سونوگرافی شبانه روزی

عکس رنگی رحم

اهمیت بالینی

سونوگرافی اواسط سه ماهه باید طبق استانداردهای بین المللی و ترجیحاً توسط سونوگرافیست های معتبر انجام شود.

 

هنگامی که یک ناهنجاری ساختاری تشخیص داده می شود، سؤالاتی که متخصص زنان و زایمان دوست دارد بداند این است: شدت ناهنجاری چقدر است، آیا کشنده است؟ آیا جنین ناهنجاری کروموزومی دارد؟ علت چیست؟ چگونه می توان جنین را به بهترین نحو نجات داد؟ زمانی که ناهنجاری‌های ساختاری متعدد، تاخیر در رشد جنین، ناهنجاری‌های خاص مانند هیگرومای کیستیک، هیدروپس غیرایمنی و نقایص قلبی عروقی وجود داشته باشد، کاریوتایپ جنین نشان داده می‌شود. بهتر است کاریوتایپ جنین را در دوران بارداری بشناسید تا پس از زایمان منتظر بمانید، زیرا اغلب ممکن است نوزاد زنده نماند، کشت‌های کروموزومی ممکن است از بین بروند و اطلاعات ارزشمندی از دست بروند، که می‌تواند برای مشاوره آینده اهمیت حیاتی داشته باشد.

 

دستورالعمل های مدیریتی برای یک ناهنجاری کشنده مانند آنسفالی و آژنزی دو طرفه کلیه نشان دهنده ختم بارداری است. اگر نقص در بدو تولد پیشرونده نباشد و قابل اصلاح باشد، مانند هیدرونفروز خفیف با عملکرد کلیوی خوب، تصمیم باید تا پایان ترم صبر کرد. زایمان به دنبال درمان نوزاد. درمان جنینی جنین ناقص ساختاری به یک تیم چند رشته ای متشکل از متخصص زنان و زایمان، متخصص ژنتیک، متخصص نوزادان و جراح اطفال نیاز دارد. ناهنجاری هایی که نیاز به اصلاح در داخل رحم دارند، آنهایی هستند که اگر به حال خود رها شوند باعث زوال اندام های جنین می شوند.[3]

ارتقاء عملکرد تیم سلامت

با شروع زودهنگام مراقبت های دوران بارداری می توان نتیجه مطلوب مامایی را انتظار داشت. یکی از عناصر ضروری مراقبت های دوران بارداری، تشخیص زودهنگام ناهنجاری های احتمالی است که هدف اصلی اسکن ناهنجاری اواسط سه ماهه است. این امر بدون هماهنگی بهینه بین اعضای تیم بین‌حرفه‌ای، از جمله سونوگرافیست‌های آموزش دیده، متخصصان - سیستم‌های ارجاع و مشاوره والدین، پرستاران، متخصصین زنان و زایمان، متخصصان پزشکی جنین، جراحان و دیگران امکان‌پذیر نیست.

 11-14. هفته آزمون غربالگری دوگانه

معاینه سونوگرافی نوزاد در رحم و آزمایش های غربالگری

سونوگرافی یک روش تصویربرداری است که با امواج صوتی کار می کند. . با کمک پیشرفت های تکنولوژیکی و افزایش تجربه در سال های اخیر، ارزیابی بهتر نوزادان در رحم امکان پذیر است. یافته‌های غیرطبیعی زودتر تشخیص داده می‌شود و با توجه به شدت مشکل، گزینه‌های بارداری به خانواده ارائه می‌شود و برنامه پیگیری پس از زایمان انجام می‌شود. به ویژه، تشخیص برخی ناهنجاری ها در رحم فرصتی برای مداخله و درمان در اوایل دوره پس از زایمان فراهم می کند.

 

عوامل موثر بر نتیجه سونوگرافی

هفته بارداری

تجربه متقاضی

مشخصات فنی و کیفیت تصویر دستگاه

ساختار شکمی مادر باردار (چاقی، ضخیم شدن و واکنش بافت به دلیل اعمال قبلی)

موقعیت کودک

 

11-14. اسکن هفته

(معاینه دقیق اولیه و محاسبه خطر برای اختلالات کروموزومی به ویژه سندرم داون)

حدود 12-13 سال است که به طور گسترده در سراسر جهان استفاده می شود.

این در نوزادانی انجام می شود که فاصله تاج تا کمر آنها (CRL) 45-85 میلی متر است.

اگرچه این هفته ها هنوز کوچک هستند، اما در تشخیص برخی از اختلالات ساختاری حیاتی و اختلالات کروموزومی به ویژه سندرم داون اهمیت ویژه ای دارند.

ارزیابی های زیر انجام می شود؛

فعالیت قلب، حرکات کودک

جفت (شریک کودک) موضعی، مقدار آب در نوزاد

ردیابی رشد با اندازه گیری فاصله سر تا باسن

یکپارچگی سر و بدن

تشکیل استخوان های جمجمه و ساختارهای داخل جمجمه

خطوط بدنه جلو و عقب

مشاهده دو دست و دو پا

معده، مثانه

ضخامت ناپ (NT): در این هفته‌ها، تجمع مایع فیزیولوژیکی میلی‌متری زیر پوست روی گردن همه نوزادان وجود دارد. ضخامت این مایع اندازه گیری می شود. افزایش قابل توجه این ضخامت خطر ابتلا به اختلالات کروموزومی و ساختاری را افزایش می دهد. با این حال، بخش بسیار قابل توجهی از موارد با افزایش ضخامت نوکال طبیعی هستند. اگرچه مقدار حدی برای شفافیت نوکال با توجه به اندازه نوزاد متفاوت است، 3.5 میلی متر و بالاتر برای هر نوزاد در این هفته ها افزایش یافته است.

وجود استخوان بینی: در حدود نیمی از نوزادان مبتلا به سندرم داون، استخوان بینی یا اصلاً رشد نمی کند یا توسعه نیافته است.

معاینه سیاهرگی که خون تمیز را از بند ناف می آورد و قبل از رسیدن به دهلیز راست قلب از کبد نوزاد عبور می کند با استفاده از داپلر رنگی.

پس از انجام سونوگرافی، در همان روز از مادر باردار برای تست دابل خون گرفته می شود و سطح دو هورمون hCG آزاد و PAPP-A ترشح شده از جفت اندازه گیری می شود.

به منظور غربالگری سندرم داون و سایر اختلالات شایع کروموزومی، ارزیابی خطر ویژه این بارداری با ترکیب یافته های سونوگرافی فوق، مقادیر تست زوجی و سن مادر در یک برنامه کامپیوتری انجام می شود. در نتیجه این ارزیابی، مادر باردار با توجه به مقدار حدی گرفته شده به گروه های پرخطر یا کم تقسیم می شود. این آزمون که در آن تمامی داده ها با هم ترکیب می شوند، آزمون ترکیبی نامیده می شود.

تست ترکیبی = سونوگرافی + تست دوگانه + سن مادر

اگر بتوانیم آزمایش قطعی (Amniocentesis-CVS) را برای تمام مادرانی که در گروه پرخطر قرار دارند انجام دهیم، می‌توان 90 تا 95 درصد از نوزادان مبتلا به سندرم داون را تشخیص داد. نباید فراموش کرد که اگر بخواهیم صددرصد بدانیم که آیا نوزادی سندرم داون دارد یا خیر، باید یک سلول متعلق به نوزاد را برداریم و آن را در آزمایشگاه ژنتیک بررسی کنیم. این کار با نمونه برداری از مایع اطراف نوزاد (آمنیوسنتز) یا با انجام بیوپسی (CVS) از جفت (شریک جنین) امکان پذیر است. از آنجایی که هر دو مداخله دارای خطر معینی از دست دادن نوزاد هستند، آنها باید فقط برای گروه در معرض خطر اعمال شوند.

 

مقالات پیشنهادی :

اکوی قلب جنین

سونوگرافی سه بعدی رحم

سونوگرافی غربالگری

آیا سونوگرافی به کودک آسیب می رساند؟

خیر این دستگاه با امواج صوتی کار می کند. افزایش نرخ ناهنجاری ناشی از سونوگرافی در مطالعات مقایسه ای انجام شده تاکنون گزارش نشده است. با این حال، آن را نباید خیلی مکرر اعمال کرد مگر در موارد ضروری.

 

  آیا بررسی رنگی خواهد بود؟

بخش بسیار مهم معاینه سیاه و سفید (2D) است. با این حال، تعریف "سونوگرافی رنگی" در بین مردم به جای معاینه سونوگرافی 3 یا 4 بعدی (3D/4D) استفاده می شود. دستگاهی که ما استفاده می کنیم یک دستگاه پیشرفته با قابلیت 3D/4D است. به همین دلیل کیفیت بخش دو بعدی که برای ما مهم است در بالاترین سطح قرار دارد و بررسی ما را تسهیل می کند.

آیا جنسیت کودک مشخص شده است؟

اگر بتوان تصاویر را در بخش های مناسب گرفت، می توانیم در مورد جنسیت نوزاد ایده ای داشته باشیم. میزان دقت تخمین جنسیتی انجام شده در معاینه انجام شده در این دوره حدود 75 درصد است.

آیا احتقان با ادرار ضروری است؟

اکثرا نه با توجه به موقعیت رحم و جفت، در صورت نیاز به انقباض ادرار، پزشک به شما اطلاع می دهد.

 

آیا بازرسی از سود شما انجام خواهد شد؟

سونوگرافی شکم در 90 درصد زنان باردار برای غربالگری در هفته 11-14 کافی است. اما در قسمت باقیمانده ممکن است به دلیل ساختار شکم و رحم مادر یا وضعیت قرار گرفتن نوزاد، سونوگرافی واژینال مورد نیاز باشد.

 

یادآوری های مهم

لطفا برای ثبت نام حداقل 15 دقیقه قبل از وقت ملاقات در بیمارستان حضور داشته باشید.

کار از یک سطح محدود بر کیفیت معاینه و نتیجه تأثیر منفی می گذارد. با لباس های راحت و قابل جابجایی به بررسی بیایید. به خصوص شلوار جین با کمربند، فرآیند آماده سازی را دشوار می کند.

متخصصی که معاینه می کند باید بسیار دقیق و در رشته خاصی کار کند. بنابراین، لطفا؛

تلفن همراه خود را خاموش نماید و یا تلفن خود را در حالت بی صدا قرار بدهید.

بین خودتون چت نکنید

در مورد سوالات مربوط به بارداری خود که بر معاینه تاثیری نخواهد داشت، از پزشک پیگیری کننده خود بپرسید.

فقط یک همراه همراه داشته باشید.

کودکان را به معاینه نیاورید.

 در دوران بارداری آزمایش های زیادی وجود دارد که به سلامت عمومی نوزاد مربوط می شود و امکان پیگیری مراحل رشد را فراهم می کند. یکی از این تست ها تست غربالگری دوگانه است. در تست غربالگری مضاعف که هم در دنیا و هم در کشور ما انجام می شود، برخی ناهنجاری های کروموزومی که ممکن است در دوران بارداری در نوزاد رخ دهد، بررسی می شود. با توجه به نتایج این آزمایش انجام شده در سه ماهه اول بارداری (3 ماهه اول بارداری)، خطر بروز ناهنجاری های کروموزومی به نام تریزومی 21 (سندرم داون) و تریزومی 18 (سندرم ادواردز) و تریزومی 13 (سندرم پاتائو) در نوزاد است. مورد بررسی قرار گرفت. این شرایط عموماً به عقب ماندگی ذهنی و بیماری هایی با برخی ناهنجاری های اندام اشاره دارد. به همین دلیل است که این تست ها را در بین مردم تست هوش می نامند. با این حال، واقعیت این است که تست دوگانه تستی نیست که سطح هوش نوزاد را اندازه گیری کند، چقدر باهوش است.

 

تست غربالگری دوگانه چه زمانی و چگونه انجام می شود؟

آزمایش دوگانه با گرفتن خون از مادر باردار انجام می شود. برای این کار بین هفته های 11-14 بارداری از مادر خون گرفته می شود. این فرآیند درست مانند آزمایش خون طبیعی است. چیزی برای نگرانی و نگرانی وجود ندارد. در آزمایش غربالگری دوگانه، سطح hCG و PAPP-A در خون مادر باردار اندازه گیری می شود. این نتیجه اندازه گیری با سن مادر و برخی ویژگی های دیگر فرموله می شود و نتیجه آزمایش با کمک کامپیوتر مشخص می شود.

 

تست ترکیبی دوگانه

اگر شفافیت نوکال نوزاد (Nuchal Translucency=NT) به فرمول تست غربالگری دوگانه اضافه شود، میزان دقت نتیجه بالاتر خواهد بود. تست غربالگری که در آن شفافیت نوکال اضافه می شود، تست ترکیبی (تست ترکیبی دوگانه) نامیده می شود. تست ترکیبی دوگانه آزمایشی است که در نتیجه ترکیب تست دوگانه و شفافیت نوکال نوزاد انجام می شود. تست ترکیبی باینری نسبت به آزمون باینری کلاسیک تست دقیق و حساس تری است. در حالی که تقریباً 65٪ از نوزادان مبتلا به سندرم داون را می توان با آزمایش غربالگری دوگانه تشخیص داد، این میزان با آزمایش ترکیبی دوگانه به 85-90٪ افزایش می یابد. با این حال، ذکر این نکته مفید است؛ هیچ یک از این تست ها نمی تواند با اطمینان 100٪ خطر ابتلای نوزاد به سندرم داون را تشخیص دهد. زیرا در برخی از بارداری های مادران باردار که نوزادی با سندرم داون دارند، نتایج این آزمایشات شامل خطر بالا نخواهد بود و در محدوده طبیعی خواهد بود. از این نظر نمی توان گفت که آزمایش ها به طور قطع نشان می دهد که آیا این ناهنجاری های کروموزومی در نوزاد وجود دارد یا خیر، آنها فقط یک محاسبه ریسک در مورد احتمال وجود این ناهنجاری ها در نوزاد انجام می دهند.

اگر ارزش تست غربالگری دوگانه بالا باشد چه اتفاقی می افتد؟

اگر خطر ناهنجاری بالاتر از حد انتظار باشد، CVS (نمونه‌گیری از پرزهای بند ناف) بین هفته‌های 9 و 13 بارداری یا تکنیک‌های آمنیوسنتز (نمونه‌گیری مایع آمنیوتیک) بین هفته‌های 15 تا 20 بارداری انجام می‌شود تا به این سؤال پاسخ دهد که آیا این ناهنجاری‌ها وجود دارد یا خیر. در نوزاد قطعی می شود. اما از آنجایی که این معاینات مداخله ای هستند، با تصمیم نهایی و تایید خانواده انجام می شود.

 

خطر با توجه به نتیجه آزمایش دوگانه چگونه تعیین می شود؟

مقدار به دست آمده در نتیجه آزمایش دوگانه برای سندرم داون 1/270 بود. در سندرم ادواردز (تریزومی 18) و پاتائو (تریزومی 13) اگر در حد 1/100 باشد پرخطر محسوب می شود. با توجه به این نتایج، نمی توان گفت که نوزاد قطعا سندرمی است، ممکن است نوزاد طبیعی باشد، اما این خطر وجود دارد. مهم نیست که نتایج این آزمایشات چقدر بالا باشد، آنها قطعی نیستند. فقط اطلاعاتی در مورد وجود و میزان خطر می دهد. در چنین حالتی، تشخیص قطعی فقط با CVS یا آمنیوسنتز انجام می شود. برای CVS یا آمنیوسنتز لزوماً نباید این آزمایش ها در این محدوده باشد، همچنین در صورت تمایل خانواده می تواند در موقعیت های کم خطر انجام شود.

 

اندازه گیری استخوان بینی (استخوان بینی) چیست، چرا انجام می شود؟

یافته دیگر همراه با تست غربالگری دوگانه، وجود یا عدم وجود استخوان بینی در نوزاد است. این واقعیت که استخوان بینی، یعنی استخوان بینی در معاینه سونوگرافی دیده نمی شود، خطر تریزومی 21 (سندرم داون) را افزایش می دهد. استخوان بینی می تواند به وضوح توسط پزشک در معاینه اولتراسوند در حدود 98 درصد از جنین های در حال رشد طبیعی بین 11-14 هفته تشخیص داده شود. با این حال، تنها در 2٪ از آن قابل تشخیص نیست. در 70 درصد جنین های مبتلا به تریزومی 21 یعنی سندرم داون، استخوان بینی دیده نمی شود. به عبارت دیگر، اگر پزشک نتواند استخوان بینی را در معاینه سونوگرافی نوزاد تشخیص دهد، خطر ابتلا به سندرم داون در نوزاد بسیار زیاد است که نمی توان آن را دست کم گرفت. در همین زمینه، تقریباً در 50 درصد از جنین های مبتلا به تریزومی 18، یعنی سندرم ادواردز. استخوان بینی در 30 درصد از جنین های مبتلا به سندرم تریزومی 13 وجود ندارد.

بر اساس همه اینها؛ شاید بتوان گفت تشخیص بینی جنین توسط پزشک در سونوگرافی غربالگری از نظر تعیین نرمال بودن کروموزومی نوزاد مهم است. در این راستا می توان از اندازه گیری استخوان بینی همراه با تست غربالگری دوگانه نیز برای افزایش حساسیت نتایج استفاده کرد. با این حال، در این مورد، این آزمایش‌ها دوباره فقط برای تصمیم‌گیری در مورد افزایش خطر و انجام معاینات بیشتر استفاده می‌شوند.

مقالات پیشنهادی :

بهترین مرکز سونوگرافی تهران

سونوگرافی خانم

ماموگرافی دیجیتال

الاستوگرافی کبد در تهران

چه کسانی بیشتر در معرض خطر به دنیا آوردن نوزادی با ناهنجاری هستند؟

در واقع این خطر که تقریباً در همه بارداری ها دیده می شود، در برخی از بارداری ها بیشتر از سایرین است. اینها به طور کلی هستند؛

کسانی که بیش از 35 سال سن دارند،

نوزادان مادران و پدران مبتلا به بیماری های ژنتیکی،

ازدواج های فامیلی،

کسانی که در سایر اعضای خانواده خود معلولیت دارند،

کسانی که قبلا نوزادی با ناهنجاری های کروموزومی به دنیا آورده اند،

کسانی که با روش های کمک باروری مانند لقاح آزمایشگاهی و میکرواینجکشن باردار می شوند.

کسانی که سابقه سقط جنین دارند،

کسانی که مرگ نوزاد در رحم دارند،

کسانی که در خانواده خود یک نوزاد مبتلا به سندرم داون دارند،

آنها را می توان به عنوان سوءتغذیه یا کسانی که به عادات مضر خود در دوران بارداری ادامه می دهند ذکر کرد.

شما می توانید سونوگرافی 18 تا 22 هفته ای را بدون توجه به انتخاب غربالگری ژنتیکی قبل از تولد انجام دهید. این سونوگرافی اطلاعاتی در مورد سلامت نوزاد و سایر جنبه های بارداری به شما می دهد. گاهی اوقات اسکن سه ماهه دوم یا اسکن آناتومی دقیق نامیده می شود.

 

نحوه گرفتن سونوگرافی

این سونوگرافی در سه ماهه دوم، درهفته های 18 تا 22 بارداری برای زنان باردار انجام می شود. اگر مایل به انجام این سونوگرافی هستید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. در انتاریو، این آزمون را می توان با موارد زیر ترتیب داد:

پزشکان (مانند پزشک خانواده، متخصص زنان و زایمان)

پزشکان پرستار

ماماها

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما باید یک فرم درخواست به شما بدهد و ممکن است این سونوگرافی را برای شما برنامه ریزی کند. ممکن است ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی از شما بخواهد که خودتان سونوگرافی را رزرو کنید.

 

این سونوگرافی به چه چیزی نگاه می کند

اکنون کودک شما به اندازه کافی بزرگ شده است تا بتواند نگاه دقیقی به کودک خود داشته باشد. سونوگرافی هفته 18 تا 22 چگونگی رشد و تکامل کودک را بررسی می کند. این سونوگرافی می تواند اطلاعات زیادی در مورد بارداری ارائه دهد، از جمله:

نحوه رشد اندام ها و ساختارهای داخلی کودک (مانند قلب، مغز، کلیه ها، ستون فقرات، بازوها و پاها)

آیا اندازه کودک برای سنش مناسب است یا خیر

موقعیت نوزاد

کودک چقدر فعال است

مقدار مایع اطراف نوزاد

محل جفت و بند ناف

دهانه رحم، رحم، تخمدان ها و مثانه خودتان

جنسیت کودک، بسته به موقعیت کودک. بررسی جنسیت نوزاد از اهداف این سونوگرافی نیست.

 

چگونه برای سونوگرافی خود آماده شوید

مهم است که قبل از قرار ملاقات از کلینیک بپرسید که آیا دستورالعمل خاصی وجود دارد یا خیر. هر کلینیک سونوگرافی نیازهای متفاوتی دارد. معمولاً از شما خواسته می شود قبل از سونوگرافی 1 لیتر آب بنوشید تا مثانه خود را پر کنید. پر کردن مثانه گرفتن تصاویر اولتراسوند را آسان تر می کند.

 

نحوه انجام سونوگرافی

یک پزشک یا متخصص سونوگرافی یک ژل گرم را روی شکم شما قرار می دهد و از یک دستگاه اسکن دستی برای گرفتن تصاویر اولتراسوند استفاده می کند. گاهی اوقات، سونوگرافی از طریق واژن انجام می شود تا تصاویر بهتری از نوزاد دریافت شود.

دستگاه اسکن امواج صوتی ایجاد می کند که گوش انسان قادر به شنیدن آنها نیست. دستگاه اولتراسوند امواج صوتی را که از کودک منعکس می شود را می گیرد و آنها را به تصویری روی صفحه تبدیل می کند. سونوگرافی از اشعه استفاده نمی کند و در بارداری بی خطر است.

 

گرفتن جواب چقد طول می کشد.

یک پزشک متخصص در سونوگرافی به تصاویر نگاه می کند و گزارشی را برای ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ارسال می کند. این معمولا در عرض چند روز کاری اتفاق می افتد. با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود برنامه‌ای در مورد اینکه چگونه به نتایج دست خواهید یافت، تنظیم کنید.

 

 

سونوگرافی قبل از تولد چگونه انجام می شود؟

2 راه برای انجام سونوگرافی قبل از تولد وجود دارد:

سونوگرافی از طریق شکم با حرکت دادن یک مبدل بر روی شکم انجام می شود. این روش معمولی است که در سونوگرافی های معمول قبل از تولد استفاده می شود.

سونوگرافی اندوواژینال (EV) یا ترانس واژینال با قرار دادن یک مبدل باریک به آرامی در واژن انجام می شود. این روش برای ارزیابی شرایط خاصی که ممکن است در بارداری شما ایجاد شود استفاده می شود.

اسکن اندوواژینال دید بهتری از قسمت پایینی رحم، از جمله طول دهانه رحم، یا برای تعیین موقعیت جفت شما ارائه می دهد. ارائه دهنده مراقبت شما در مورد زمان و دلایل استفاده از اسکن اندواژینال یا ترانس شکم در بارداری با شما صحبت خواهد کرد. با این اطلاعات می توانید تصمیم بگیرید که آیا رضایت دارید یا خیر، و اگر چنین است، چه نوع روش سونوگرافی را ترجیح می دهید.

اغلب، سونوگرافی های پزشکی دو بعدی (2 بعدی) هستند. این یک تصویر صاف به جای یک تصویر سه بعدی (3 بعدی) ایجاد می کند.

 

برای آماده شدن برای قرار ملاقاتم چه کاری می توانم انجام دهم؟

هنگامی که سونوگرافی خود را رزرو می کنید، دستورالعمل هایی در مورد نحوه آماده شدن برای قرار ملاقات دریافت خواهید کرد. به عنوان مثال، ممکن است از شما خواسته شود با مثانه پر به وقت سونوگرافی خود بیایید.

 

در چه مرحله ای از بارداری باید سونوگرافی قبل از تولد انجام دهم؟

پزشک، ماما یا پرستار شما می تواند در هر زمانی از بارداری شما، بر اساس نیازهای پزشکی شما، سونوگرافی را درخواست کند. اغلب توصیه می شود که در سه ماهه اول و دوم بارداری سونوگرافی انجام دهید.

 

سونوگرافی قبل از تولد چه اطلاعاتی را ارائه می دهد؟

این اسکن بسته به زمان انجام سونوگرافی در دوران بارداری و دلیل درخواست ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما اطلاعات متفاوتی را نشان می دهد.

به طور کلی، سونوگرافی قبل از تولد ممکن است:

سن کودک خود را (به روز و هفته) و تاریخ زایمان تخمینی خود را تعیین کنید

به اندازه و رشد کودک خود نگاه کنید

نگاه کنید تا ببینید آیا کودک شما به طور طبیعی رشد می کند یا نگرانی های فیزیکی عمده ای وجود دارد

مقدار مایع آمنیوتیک اطراف کودک خود را بررسی کنید

نشان دهید که کودک شما در چه وضعیتی قرار دارد

 

مقالات پیشنهادی : 

مرکز سونوگرافی سینه

سونوگرافی آنومالی

سونوگرافی تیروئید

سه ماهه دوم (هفته 14 تا 2)

سونوگرافی بین هفته های 18 تا 22 بارداری بهترین زمان برای بررسی آناتومی کودک و بررسی اینکه آیا نگرانی در رشد یا نقص مادرزادی وجود دارد، است. شکل و اندازه ساختارهای فیزیکی کودک شما مورد بررسی قرار می گیرد، اما سونوگرافی همیشه نمی تواند نشان دهد که این ساختارها چقدر خوب رشد می کنند.
بهترین زمان برای جستجوی نشانگرهای اولتراسوند هفته 18 تا 22 بارداری است. نشانگرها نقص مادرزادی نیستند. آنها اغلب تغییرات طبیعی در رشد و نمو هستند. هنگامی که نشانگرها به صورت ترکیبی دیده شوند، ممکن است نشانگر یک بیماری مادرزادی مانند سندرم داون یا تریزومی 18 باشد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است در صورت مشاهده نشانگرها اطلاعات و آزمایش بیشتری ارائه دهد. اکثر نوزادانی که دارای "مارکر" سونوگرافی ایزوله هستند، کاملا سالم و خوب هستند.
سونوگرافی نمی تواند تمام مسائل یا شرایط قبل از تولد را تشخیص دهد. انجام یک سونوگرافی کاملا طبیعی تضمین کننده بارداری یا نوزاد کاملا سالم نیست. علاوه بر ارائه سونوگرافی قبل از تولد، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ارزیابی فیزیکی منظم و سایر آزمایش‌های غربالگری را برای نظارت بر سلامت شما و کودکتان در طول بارداری ارائه می‌دهد.

سه ماهه سوم (پس از 27 هفته)
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است از شما بخواهد که یک یا چند سونوگرافی در سه ماهه سوم بارداری انجام دهید اگر نگران موارد زیر هستند:
اندازه، رشد یا موقعیت کودک شما
مقدار مایع آمنیوتیک اطراف کودک شما
محل جفت شما
طول دهانه رحم شما

آیا می توانم جنسیت کودکم را بفهمم؟
در طول اسکن سه ماهه دوم هفته 18 تا 22، اندام های تناسلی (اندام های جنسی) کودک شما معمولاً به عنوان بخشی از ارزیابی دقیق آناتومی کودک شما بررسی می شود. اگر موقعیت کودک شما اجازه می دهد که اندام تناسلی به وضوح دیده شود، در صورت درخواست، جنسیت (مرد یا زن) در گزارش نهایی ذکر می شود. اگر می خواهید جنسیت را بدانید، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی که آزمایش را درخواست کرده است می تواند به شما بگوید.