• تلفن نوبت دهی: 02188206059 - 02188785775 - 09032032143
  • این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
  • عکس رنگی رحم؛ هیستروسالپنگوگرافی (HSG) شکل رحم را ارزیابی می کند و باز بودن لوله های فالوپ را بررسی می کند. همچنین برای بررسی سقط جنین به دلیل مشکلات در رحم استفاده می شود.

    اگر باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید و در مورد بیماری های اخیر، شرایط پزشکی، آلرژی ها و داروهایی که مصرف می کنید صحبت کنید. اگر فکر می کنید باردار هستید یا عفونت لگنی فعال دارید، این روش را انجام ندهید. اگر به مواد حاجب یددار حساسیت دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر عفونت لگنی یا بیماری مقاربتی درمان نشده (STD) دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. لباس های گشاد و راحت بپوشید و جواهرات را در خانه بگذارید. شما باید یک روپوش بپوشید، مانند معاینه لگن.

    برای رزرو نوبت جهت هیستروسالپنگوگرافی در مرکز الوند با حضور کادری مجرب و برخوردار از بروزترین تجهیزات دنیا با ما تماس بگیرید. 

     

     هیستروسالپنگوگرافی چیست؟

    HSG یک آزمایش اشعه ایکس از رحم و لوله های فالوپ است. در این روش از نوع خاصی از اشعه ایکس به نام فلوروسکوپی و ماده حاجب استفاده می شود.

    معاینه اشعه ایکس به پزشکان در تشخیص و درمان شرایط پزشکی کمک می کند. شما را در معرض دوز کمی از تابش یونیزه قرار می دهد تا تصاویری از داخل بدن تولید کند. اشعه ایکس قدیمی ترین و رایج ترین شکل تصویربرداری پزشکی است.

    پزشک از فلوروسکوپی استفاده می کند تا اندام های داخلی شما را در حال حرکت ببیند. پزشک یا تکنسین شما رحم و لوله های فالوپ را با ماده حاجب محلول در آب پر می کند. سپس رادیولوژیست شما از فلوروسکوپی برای مشاهده و ارزیابی آنها استفاده می کند.

    H/عکس رنگی رحم

    برخی از کاربردهای رایج عکس رنگی رحم چیست؟

    پزشکان در درجه اول از این معاینه برای بررسی اینکه چرا ممکن است برای باردار شدن مشکل داشته باشید، استفاده می کنند. پزشک به باز بودن لوله‌های فالوپ، شکل و ساختار رحم و هرگونه اسکار در داخل رحم یا حفره صفاقی (شکمی) مجاور نگاه می‌کند.

    این معاینه همچنین باز بودن لوله های فالوپ را ارزیابی می کند و اثرات جراحی لوله ها را بررسی می کند. این اثرات عبارتند از: 

       انسداد لوله های فالوپ به دلیل عفونت یا اسکار

        بستن لوله های رحمی

        بستن لوله های فالوپ در روش استریلیزاسیون و معکوس کردن استریلیزاسیون

        باز کردن مجدد لوله های فالوپ به دنبال عقیم سازی یا انسداد مرتبط با بیماری

     

    این معاینه می‌تواند سقط‌های مکرر ناشی از مشکلات مادرزادی یا اکتسابی رحمی مانند:

        فیبروئید رحم

        پولیپ آندومتر (رحم).

        چسبندگی ها

        مشکلات مادرزادی (ناهنجاری های رحمی)

        تومورها

    مقالات پیشنهادی :

    سونوگرافی سه بعدی رحم

    اکوکاردیوگرافی قلب جنین

    بیوپسی سینه

     چگونه باید برای هیستروسالپنگوگرافی آماده شوم؟

    برای هفت تا 10 روز بعد از اولین روز قاعدگی، اما قبل از تخمک گذاری، معاینه خود را برنامه ریزی کنید. این بهترین زمان برای امتحان است.

    اگر عفونت فعال لگنی دارید این روش را انجام ندهید. اگر علائم عفونت لگنی یا STD درمان نشده دارید، به پزشک و تکنسین خود اطلاع دهید. اگر به کنتراست یددار حساسیت دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

    قبل از عمل، ممکن است از داروهای بدون نسخه استفاده کنید تا هر گونه ناراحتی را به حداقل برسانید. برخی از پزشکان قبل و/یا بعد از عمل آنتی بیوتیک تجویز می کنند.

    در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید به پزشک خود بگویید. هرگونه آلرژی به خصوص به مواد کنتراست ید را فهرست کنید. در مورد بیماری های اخیر یا سایر شرایط پزشکی به پزشک خود بگویید.

    برای این آزمایش باید مقداری لباس دربیاورید و لباس راحتی بپوشید. هر گونه اجسام فلزی یا لباس را در لگن که ممکن است با تصاویر اشعه ایکس تداخل ایجاد کند، بردارید.

    زنان در صورت بارداری همیشه باید به پزشک و تکنسین خود اطلاع دهند. پزشکان آزمایشات زیادی را در دوران بارداری انجام نمی دهند تا جنین را در معرض خطر قرار ندهند. اگر نیاز به عکس برداری با اشعه ایکس باشد، پزشک اقدامات احتیاطی را برای به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض اشعه در کودک انجام می دهد. 

    ظاهر تجهیزات چگونه است؟

    این معاینه معمولاً از یک جدول رادیوگرافی، یک یا دو لوله اشعه ایکس و یک مانیتور ویدیویی استفاده می کند. فلوروسکوپی اشعه ایکس را به تصاویر ویدئویی تبدیل می کند. پزشکان از آن برای مشاهده و راهنمایی روش ها استفاده می کنند. دستگاه اشعه ایکس و یک آشکارساز معلق روی میز  ویدئو را تولید می کنند.

    H/عکس رنگی رحم

    روش کار چگونه است؟

    اشعه ایکس نوعی تشعشع مانند نور یا امواج رادیویی است. اشعه ایکس از اکثر اجسام از جمله بدن عبور می کند. تکنسین با دقت پرتو اشعه ایکس را در ناحیه مورد نظر نشانه می گیرد. این دستگاه انفجار کوچکی از تشعشعات را تولید می کند که از بدن شما عبور می کند. تشعشع یک تصویر را روی فیلم عکاسی یا یک آشکارساز خاص ثبت می کند.

    فلوروسکوپی از یک پرتو اشعه ایکس پیوسته یا پالسی برای ایجاد تصاویر و نمایش آنها بر روی یک مانیتور ویدیویی استفاده می کند. امتحان شما ممکن است از مواد کنتراست استفاده کند تا منطقه مورد علاقه را به وضوح مشخص کند. فلوروسکوپی به پزشک اجازه می دهد تا مفاصل یا اندام های داخلی را در حال حرکت ببیند. این آزمون همچنین تصاویر ثابت یا فیلم‌هایی را می‌گیرد و به صورت الکترونیکی روی رایانه ذخیره می‌کند.

    اکثر تصاویر اشعه ایکس فایل های دیجیتالی ذخیره شده الکترونیکی هستند. پزشک شما می تواند به راحتی به این تصاویر ذخیره شده برای تشخیص و مدیریت وضعیت شما دسترسی داشته باشد.

    روش انجام چگونه است؟

    پزشک شما احتمالاً این معاینه را به صورت سرپایی انجام خواهد داد.

    این روش مانند معاینه زنان است. با زانوهای خمیده روی میز  به پشت دراز می کشید یا پاهایتان را با رکاب بالا نگه می دارید. پزشک یک اسپکولوم را در واژن شما قرار می دهد، دهانه رحم را تمیز می کند و یک کاتتر را وارد می کند. پزشک اسپکولوم را برمی دارد و شما را به دقت زیر دوربین فلوروسکوپی قرار می دهد. پزشک حفره رحم، لوله های فالوپ و حفره صفاق را با مواد حاجب از طریق کاتتر پر می کند و تصاویر فلوروسکوپی را می گیرد. ممکن است پزشک از شما بخواهد که موقعیت خود را در زیر دوربین فلوروسکوپی تغییر دهید.

    هنگامی که این روش کامل شد، پزشک کاتتر را برمی دارد و به شما اجازه می دهد تا بنشینید.

    وقتی معاینه کامل شد، ممکن است تکنسین از شما بخواهد که صبر کنید تا رادیولوژیست تأیید کند که همه تصاویر لازم را دارند.

    انجام تست معمولا حدود 30 دقیقه طول می کشد.

     در حین و بعد از عمل چه چیزی را تجربه خواهم کرد؟

    این معاینه فقط باعث ناراحتی جزئی می شود.

    هنگامی که پزشک کاتتر را قرار می دهد و ماده حاجب را تزریق می کند، ممکن است کمی ناراحتی و گرفتگی داشته باشید. این نباید زیاد طول بکشد. همچنین ممکن است تحریک جزئی صفاق، پوشش حفره شکمی وجود داشته باشد. این ممکن است باعث درد زیر شکم شود. این باید حداقل و مختصر باشد. اکثر زنان تا چند روز پس از معاینه لکه بینی واژینال را تجربه می کنند. این طبیعی است

     چه کسی نتایج را تفسیر می کند و چگونه می توانم آنها را دریافت کنم؟

    یک رادیولوژیست، یک دکتر آموزش دیده برای نظارت و تفسیر معاینات رادیولوژی، تصاویر را تجزیه و تحلیل خواهد کرد. رادیولوژیست گزارش امضا شده ای را برای مراقبت های اولیه یا پزشک ارجاع دهنده شما ارسال می کند تا نتایج را با شما در میان بگذارد.

    ممکن است نیاز به یک معاینه بعدی داشته باشید. اگر چنین است، پزشک دلیل آن را توضیح خواهد داد. گاهی اوقات یک معاینه بعدی یک مشکل بالقوه را با تعداد بازدیدهای بیشتر یا یک تکنیک تصویربرداری خاص ارزیابی می کند. همچنین ممکن است ببیند آیا در طول زمان تغییری در یک موضوع ایجاد شده است یا خیر. معاینات بعدی اغلب بهترین راه برای دیدن اینکه آیا درمان موثر است یا مشکلی نیاز به توجه دارد.

    فواید در مقابل خطرات چیست؟

        این آزمون کم تهاجمی است. عوارض نادر است.

        این می تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد مشکلات باردار شدن یا حمل جنین به پایان برساند.

        به طور بالقوه می تواند لوله های فالوپ مسدود شده را باز کند تا به شما امکان باردار شدن در آینده را بدهد.

        پس از معاینه اشعه ایکس هیچ تشعشعی در بدن شما باقی نمی ماند.

        اشعه ایکس معمولاً در محدوده تشخیصی معمولی برای این معاینه عوارض جانبی ندارد.

        همیشه در اثر قرار گرفتن بیش از حد در معرض تشعشع، احتمال سرطان کمی وجود دارد. با این حال، با توجه به مقدار کمی پرتوهای مورد استفاده در تصویربرداری پزشکی، مزایای تشخیص دقیق بسیار بیشتر از خطر مرتبط است.

        دوز تابش برای این روش متفاوت است. 

        اگر عفونت لگنی، بیماری التهابی یا بیماری مقاربتی درمان نشده دارید، به پزشک و تکنسین اطلاع دهید. این به شما کمک می کند تا از بدتر شدن چنین عفونتی جلوگیری کنید.

        اگر زنان باردار هستند، همیشه باید به پزشک و تکنسین اشعه ایکس اطلاع دهند. برای اطلاعات بیشتر در مورد بارداری و اشعه ایکس به صفحه ایمنی در اشعه ایکس، رادیولوژی مداخله ای و روش های پزشکی هسته ای مراجعه کنید.

    مقالات پیشنهادی :

     الاستوگرافی کبد در تهران

    سونوگرافی غربالگری

    سونوگرافی چیست و چگونه انجام می شود؟

    سخنی در مورد به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض تابش

    پزشکان در طول معاینات اشعه ایکس مراقبت ویژه ای برای استفاده از کمترین دوز تابش ممکن و در عین حال تولید بهترین تصاویر برای ارزیابی دارند. سازمان های ملی و بین المللی حفاظت از رادیولوژی به طور مداوم استانداردهای تکنیکی را که متخصصان رادیولوژی استفاده می کنند، بررسی و به روز می کنند.

    سیستم های مدرن اشعه ایکس با استفاده از پرتوهای اشعه ایکس کنترل شده و روش های کنترل دوز، تشعشعات سرگردان (پراکنده) را به حداقل می رساند. این تضمین می‌کند که نواحی از بدن شما که تصویربرداری نمی‌شوند کمترین میزان تابش را دریافت می‌کنند.

    محدودیت های هیستروسالپنگوگرافی چیست؟

    این معاینه فقط داخل رحم و لوله های فالوپ را می بیند. پزشک شما ممکن است از MRI ​​یا سونوگرافی برای بررسی مشکلات تخمدان ها، دیواره رحم و سایر ساختارهای لگنی استفاده کند. این آزمایش نمی تواند مشکلات ناباروری را به دلیل تعداد کم یا غیرطبیعی اسپرم یا ناتوانی تخمک بارور شده در کاشت در رحم ارزیابی کند
    رحم چیست؟
    رحم شما یک اندام گلابی شکل در دستگاه تناسلی افرادی است که در بدو تولد ماده هستند. جایی است که تخمک بارور شده در دوران بارداری کاشته می شود و کودک شما تا زمان تولد رشد می کند. همچنین مسئول چرخه قاعدگی شما است. معمولاً به آن رحم شما گفته می شود.

    رحم چه می کند؟
    رحم شما نقش کلیدی در سلامت باروری و عملکرد شما دارد. سه کار اصلی رحم شما عبارتند از:

    بارداری: رحم شما برای رشد کودک در دوران بارداری کشیده می شود. همچنین می تواند به بیرون راندن کودک از واژن شما کمک کند.
    باروری: رحم شما جایی است که تخمک بارور شده در حین لقاح کاشته می شود و کودک شما در آن رشد می کند.
    چرخه قاعدگی: پوشش داخلی رحم جایی است که خون و بافت در طول قاعدگی از آن می آید.

    C/عکس رنگی رحم

    آناتومی
    رحم چه شکلی است؟
    رحم شما شبیه یک لامپ است. به اندازه مشت شماست. همچنین معمولاً به عنوان گلابی وارونه توصیف می شود. رحم شما دارای دو عضو شاخ مانند در بالا (لوله های فالوپ) است. در پایین به دهانه رحم شما متصل می شود، قسمتی که در حین زایمان واژینال باز می شود (گشاد می شود).

    موقعیت های رحم چیست؟
    رحم شما می تواند در چندین موقعیت دراز بکشد. یک رحم معمولی در دهانه رحم به سمت جلو متمایل می شود و به سمت شکم شما می رود. به این رحم انتورت گفته می شود. اکثر مردم دارای رحم مورچه ای هستند.

    عکس برداری از رحم چیست؟
    هیستروسالپنگوگرام (HSG) یک آزمایش با اشعه ایکس است که به داخل رحم و لوله های فالوپ وهمچنین ناحیه های اطراف آنها نگاه می کند. در صورتی که برای باردار شدن با مشکل مواجه هستید یا دچار ناباروری باشید ممکن است انجام شود. همچنین به تشخیص بسیاری از مشکلات از جمله خونریزی غیرقابل توضیح واژینال، ناباروری و سقط های مکرر کمک می کند.این آزمایش بسیار شبیه معاینه زنان انجام می شود. این آزمایش هیچ اثر مضر شناخته شده ای ندارد و تصویر واضحی از بافت های نرم که در اشعه ایکس به خوبی نشان داده نمی شوند، ارائه می دهد.

    در طول آزمایش، یک رنگ که یک ماده کنتراست در یک لوله نازک قرار می گیرد. این لوله از طریق واژن فرد وارد رحم آن می شود. از آنجایی که رحم و لوله های فالوپ به یک دیگر متصل هستند، رنگ به داخل لوله های فالوپ هم جریان می یابد. تصاویر با استفاده از پرتو ثابت اشعه ایکس یا همان فلوروسکوپی در حین عبور رنگ از قسمت های رحم و لوله های فالوپ گرفته می شود. تصاویر می توانند مشکلاتی مثل آسیب یا ساختار غیر طبیعی رحم و یا لوله های فالوپ را نشان دهند. آنها حتی می توانند انسدادی را نشان دهند که از حرکت تخمک از طریق لوله های فالوپ به سمت رحم جلوگیری می کند. همچنین می تواند از حرکت اسپرم به لوله فالوپ و پیوستن به لقاح با تخمک جلوگیری کند. این آزمایش ممکن است مشکلاتی را در داخل رحم پیدا کند که بر باروری تأثیر می گذارد.
    بهتر است یک هفته پس از قاعدگی انجام شود تا خطر عفونت به حداقل برسد. برای این روش به آمادگی کمی یا حتی بدون آمادگی نیاز است. اگر احتمال دارد بارداری باشید به پزشک خود اطلاع دهید. جواهرات را در خانه بگذارید و لباس های گشاد و راحت خود را بپوشید. ممکن است از شما خواسته شود که لباس مخصوص آزمایش را بپوشید.

    بافت رحم

    اندومتر بافتی است که دیواره داخلی بدن رحم را می‌پوشاند، بخشی از رحم که حاملگی در آن اتفاق می‌افتد. برای درک بهتر اینکه سرطان چگونه می تواند در آنجا ایجاد شود، یادآوری آناتومی و ساختار رحم و به ویژه بدن رحم مفید است.

     

    رحم

    رحم که در لگن، بین مثانه و راست روده قرار دارد، بخش مرکزی دستگاه تناسلی زنان است. ارتفاع آن تقریباً 8 سانتی متر، ضخامت آن 3 سانتی متر و بیشترین عرض آن 5 سانتی متر است. این یک عضله توخالی قیفی شکل است که قسمت بالایی و پهن آن بدنه رحم و قسمت باریک و پایینی آن یعنی دهانه رحم را تشکیل می دهد.

    رحم از طریق قسمت بالایی خود با لوله های فالوپ و تخمدان ها و در قسمت پایینی خود با واژن ارتباط برقرار می کند.

    رحم با رگ های خونی و رگ های لنفاوی پوشیده شده است. این غدد به غدد لنفاوی نزدیک رحم، یعنی غدد لنفاوی در لگن (گره های لگنی) و غدد لنفاوی واقع در قسمت بالای شکم در اطراف آئورت، بزرگترین شریان بدن (گره های لنفاوی پارائورت یا کمری) متصل هستند.

     

    بدن رحم و آندومتر

    بدنه رحم حفره رحم را در بر می گیرد. دیوار ضخیم آن از سه لایه مجزا تشکیل شده است:

    یک لایه سروزی بیرونی، به نام سروز رحم یا گاهی محیطی.

    لایه ای از عضله، میومتر؛

    یک لایه مخاطی داخلی، آندومتر.

    آندومتر که به این ترتیب حفره رحم را می پوشاند خود از اولین لایه سلولی تشکیل شده است که اپیتلیوم و بافت همبند را تشکیل می دهد که حاوی غدد رحم است.

    مقالات پیشنهادی :

    اکوقلب جنین در تهران

    سونوگرافی سه بعدی رحم

    عکس رنگی رحم با بی حسی در تهران

    عملکرد آندومتریوم

    تحت تأثیر هورمون های جنسی تولید شده توسط تخمدان ها (استروژن و پروژسترون)، اندومتر به طور منظم در شکل و عملکرد خود تغییر می کند.

    هر ماه، از دوران بلوغ تا یائسگی، آندومتر تکثیر می‌شود تا برای بارداری احتمالی آماده شود. اگر تخمک توسط اسپرم بارور شود، آندومتر جنین را دریافت می کند و به آن اجازه می دهد در رحم لانه گزینی کند و سپس در طول بارداری رشد کند. اگر تخمک بارور نشود، قسمت سطحی آندومتر از بین می رود و باعث خونریزی می شود: این دوره ها هستند. این روند در یک چرخه حدود 28 روزه تکرار می شود.

    دهانه رحم یا دهانه رحم (از لاتین، گردن، سرویکس)، اندامی متعلق به دستگاه تناسلی زنانه است. مربوط به قسمت پایینی رحم است و قسمت بالایی رحم را به واژن متصل می کند.

    روی آناتومی دهانه رحم زوم کنید تا بیماری های مختلف مرتبط و معایناتی که باید انجام شود را بهتر درک کنید.

     j/عکس رنگی رحم

    آناتومی دهانه رحم

    دهانه رحم در کجا قرار دارد؟

    دهانه رحم قسمت تحتانی و باریک رحم است. در سطح لگن، در جلوی راست روده و در پشت مثانه قرار دارد.

    دهانه رحم قسمت بالایی رحم یعنی بدن را به واژن متصل می کند.

     

    ساختار دهانه رحم

    دهانه رحم با طول 3 تا 4 سانتی متر از دو قسمت تشکیل شده است:

     

    اگزوسرویکس که مربوط به قسمت بیرونی دهانه رحم است و در قسمت بالایی واژن قرار دارد.

    اندوسرویکس که مربوط به قسمت داخلی دهانه رحم است و کانال آندوسرویکس را تشکیل می دهد. این کانال تا تنگه، نقطه جدایی دهانه رحم و بدنه رحم ادامه می یابد.

    بین این دو قسمت یک ناحیه عبور وجود دارد که به آن ناحیه اتصال یا اتصال استوانه‌ای سنگفرشی می‌گویند.

    فیزیولوژی دهانه رحم

    تولید مخاط

    در سطح اندوسرویکس، سلول های ستونی که غده ای نیز هستند، مخاط تولید و آزاد می کنند.

    در طول چرخه قاعدگی و همچنین در دوران بارداری، این مخاط غلیظ می ماند تا مانعی در برابر اسپرم و باکتری های خاص ایجاد کند.

    برعکس، در طول تخمک گذاری، مخاط نازک تر می شود تا به اسپرم اجازه عبور دهد.

     

    چرخه قاعدگی

    چرخه قاعدگی مجموعه ای از تغییرات در دستگاه تناسلی زنان است تا بتواند یک تخمک بارور شده را دریافت کند.

    در غیاب لقاح، آندومتر که پوشش داخلی رحم است از بین می رود و از طریق دهانه رحم و سپس از طریق واژن تخلیه می شود. این پدیده مربوط به دوره های قاعدگی است.

    زایمان

    دهانه رحم در طول زایمان منبسط می شود تا نوزاد از آن عبور کند.

     

    بیماری های دهانه رحم

    سرطان دهانه رحم

    سرطان دهانه رحم یک تومور بدخیم است که از پوشش دهانه رحم ایجاد می شود. این سرطان زمانی ظاهر می شود که ضایعات پیش سرطانی به سلول های سرطانی تبدیل شوند.

    ویروس پاپیلومای انسانی عامل اصلی بروز سرطان دهانه رحم است.

     

    ویروس پاپیلوم انسانی

    ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یک ویروس مقاربتی است و به اشکال مختلف وجود دارد.

    برخی از اشکال ویروس پاپیلومای انسانی قادر به ایجاد ضایعات خوش خیم در دهانه رحم هستند. سایر اشکال این ویروس به ایجاد ضایعات پیش سرطانی کمک می کند که به آنها ویروس پاپیلومای انسانی بالقوه انکوژن یا "خطر بالا" می گویند.

    مقالات پیشنهادی :

    سونوگرافی مپینگ اندومتریوز

    حاملگی خارج رحم 

    سونوگرافی آنومالی در تهران

    دیسپلازی دهانه رحم

    دیسپلازی ها ضایعات پیش سرطانی هستند. آنها اغلب در ناحیه اتصال ایجاد می شوند.

    پس از آن، دیسپلازی های دهانه رحم در هر دو طرف در سطح اگزوسرویکس و اندوسرویکس گسترش می یابد.

     

    پیشگیری و درمان دهانه رحم

    درمان جراحی

    بسته به آسیب شناسی و پیشرفت آن، ممکن است یک مداخله جراحی مانند برداشتن بخشی از رحم (کانیزاسیون دهانه رحم) انجام شود.

    شیمی درمانی، پرتودرمانی و درمان هدفمند

    درمان سرطان می تواند به صورت شیمی درمانی، پرتودرمانی یا درمان هدفمند باشد.

    معاینات رحم

    معاینهی جسمی

    شروع درد ابتدا نیاز به معاینه بالینی برای ارزیابی ویژگی های درد و علائم همراه دارد.

    کولپوسکوپی

    کولپوسکوپی معاینه ای است که امکان مشاهده دیواره های دهانه رحم را فراهم می کند.

    مقالات پیشنهادی :

    سونوگرافی سه بعدی واژینال چیست؟

    شرایط سونوگرافی حاملگی

    بهترین مرکز ماموگرافی دیجیتال در تهران

    بیوپسی

    بیوپسی شامل یک نمونه بافت است و تحت کولپوسکوپی انجام می شود.

    نمونه برداری از سلول های دهانه رحم

    اسمیر سرویک واژینال شامل نمونه ای از سلول های سطح بالایی واژن، اگزوسرویکس و اندوسرویکس است.

    تست غربالگری HPV

    تست HPV برای شناسایی ویروس پاپیلومای انسانی انجام می شود.

    تاریخچه و نمادهای دهانه رحم

    واکسیناسیون علیه ویروس پاپیلوم

    از سال 2006، واکسنی برای پیشگیری از عفونت ویروس پاپیلومای انسانی در دسترس است. 

    این پیشرفت پزشکی به لطف کار ویروس شناس هارالد زور هاوزن، برنده جایزه نوبل پزشکی در سال 2008 امکان پذیر شد.

    پس از بیش از 10 سال تحقیق، هارالد زور هاوزن موفق شد رابطه بین عفونت های ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی و بروز سرطان را نشان دهد.

     

    عکس رنگی رحم؛یکی از استفاده های عکس رنگی رحم در تشخیص سرطان رحم میباشید

    بهتر است بیشتر با این بیماری آشنا شوید:

     

    علائم سرطان رحم چیست؟

    هیچ روش غربالگری برای تشخیص زودهنگام برای زنانی که هیچ شکایتی ندارند یا هیچ فاکتور خطر آشکاری برای سرطان رحم ندارند، وجود ندارد. با این حال، برخی از علائم نشانگر سرطان آندومتر در زنان هستند. خونریزی غیر طبیعی واژینال، ترشح، لکه بینی مهمترین علامت در زنان مبتلا به سرطان رحم است.

     

    فهرست

    علائم سرطان رحم چیست؟

    سرطان رحم چگونه تشخیص داده می شود؟

    عوامل خطر سرطان رحم چیست؟

    آیا مبتلایان به سرطان رحم می توانند باردار شوند؟

    آیا امکان کاهش خطر سرطان رحم وجود دارد؟

     

    علائم سرطان رحم چیست؟

    تقریباً 90 درصد از زنان با خونریزی در دوره پس از یائسگی تشخیص داده می شوند و در زنانی که هنوز در دوره قبل از یائسگی قاعدگی دارند، بی نظمی در چرخه قاعدگی مشاهده می شود. از آنجایی که این علامت می تواند در مشکلات مختلف سلامتی رخ دهد که سرطان نیستند، برای تشخیص افتراقی باید با پزشک مشورت کرد.

    خونریزی و لکه بینی واژینال به خصوص بعد از یائسگی باید در نظر گرفته شود. در این حالت زمان یا میزان خونریزی اهمیتی ندارد. خونریزی واژن همیشه به شکل خون نیست، ترشحات غیرمعمول واژن ممکن است تیره و بدبو باشد. در برخی موارد، ترشحات غیر طبیعی نیز ممکن است دیده شود. بنابراین، عدم وجود خون در ترشحات به معنای عدم وجود سرطان رحم نیست.

    درد و احساس فشار در ناحیه لگن از دیگر علائمی است که در سرطان رحم مشاهده می شود. به ویژه در مراحل بعدی بیماری رخ می دهد. علاوه بر این، درد و فشار در ناحیه تحتانی شکم، درد هنگام رابطه جنسی، کاهش وزن، کاهش اشتها از دیگر علائمی است که ممکن است در سرطان رحم رخ دهد.

     

    سرطان رحم چگونه تشخیص داده می شود؟

    تشخیص سرطان آندومتر با معاینه لگن، سونوگرافی و بیوپسی آندومتر انجام می شود. مهمترین یافته خونریزی غیر طبیعی واژینال است.

    معاینه فیزیکی: تشخیص ابتدا با معاینه فیزیکی آغاز می شود. در سرطان رحم، مانند سایر انواع سرطان، برخی علائم ممکن است نشان دهنده بیماری های مختلف باشد. به همین دلیل، بسیاری از عوامل مانند ارزیابی دقیق تاریخچه پزشکی، بیماری های موجود و سیکل قاعدگی با هم ارزیابی می شوند. همزمان با انجام معاینه زنان، رحم، واژن و بافت های مجاور بررسی می شود.

    در زنان مبتلا به مشکلات زنان، سونوگرافی واژینال ویا همان داخل رحمی با کمک یک پروب سونوگرافی کوچک که در واژن قرار داده می شود، انجام می شود. در این روش بررسی می شود که آیا توده ای در رحم وجود دارد، ضخامت آندومتر، لایه عضلانی رحم و اینکه آیا توده ای در این نواحی ایجاد می شود یا خیر.

    بیوپسی: یکی از مهم ترین روش هایی که برای تایید تشخیص سرطان رحم استفاده می شود، برداشتن تکه ای از پوشش داخلی رحم و بررسی آن در زیر میکروسکوپ است. پس از معاینه میکروسکوپی توسط پاتولوژیست، می توان نوع سلول و ساختار سرطان را نیز مشخص کرد. پس از این روش که نیازی به بیهوشی نیست، ممکن است بیمار پس از گرفتگی درد احساس کند، اما با مسکن ها می توان این درد را تسکین داد.

    در مواردی که مقدار بیوپسی گرفته شده برای تشخیص قطعی سرطان توسط پزشکان کافی نباشد، دیلاتاسیون و کورتاژ (D&C) انجام می شود. در این روش دهانه رحم بزرگ شده و با تراشیدن بافت داخل رحمی با ابزار مخصوص نمونه برداری می شود.

    هیستروسکوپی: روشی است که به ویژه در بیماران مبتلا به خونریزی غیرطبیعی واژن استفاده می شود. در این روش که به پزشک اجازه می دهد به داخل رحم نگاه کند، یک تلسکوپ نازک به داخل رحم وارد می شود. در این زمان سعی می شود با پر کردن رحم با سرم نمکی مشخص شود که چه چیزی باعث خونریزی غیرطبیعی شده و در صورت نیاز می توان بیوپسی انجام داد.

    توموگرافی کامپیوتری (CT)، توموگرافی انتشار پوزیترون (PET)، اشعه ایکس قفسه سینه، شمارش کامل خون و آزمایش خونCa 125 در صورت نیاز بسته به شرایط بیمار و رویکرد درمانی انجام می شود. اینکه آیا سرطان به مثانه یا رکتوم گسترش یافته است با روش هایی به نام سیستوسکوپی و پروکتوسکوپی بررسی می شود.

    مقالات پیشنهادی :

    مرکز سونوگرافی سینه

    ماموگرافی دیجیتال

    بهترین مرکز سونوگرافی تهران

    عوامل خطر سرطان رحم چیست؟

    عوامل خطر خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهند و بسیاری از سرطان ها در نتیجه وجود این عامل خطر رخ می دهند. با این حال، عوامل خطر در بسیاری از زنان مبتلا به سرطان رحم یافت نمی شود. بنابراین داشتن یک یا چند عامل خطر به معنای ابتلای او به سرطان رحم نیست، بلکه برعکس، یک زن بدون فاکتور خطر می تواند به سرطان رحم مبتلا شود. البته نباید فراموش کرد که عوامل خطر عواملی هستند که احتمال ابتلا به بیماری را افزایش می‌دهند و باید عوامل قابل اصلاح را تغییر داد.

    زنان 45 تا 70 ساله و زنان یائسه بیشتر در معرض ابتلا به سرطان رحم هستند. آمارها نشان می دهد که سرطان رحم به ویژه در زنان ساکن آمریکای شمالی و اروپا شایع تر است. در عین حال، مشاهده می شود که زنان در گروه پردرآمد نسبت به گروه کم درآمد تمایل بیشتری به سرطان رحم دارند. همانطور که آمار صحبت می کند، به طور قطع مشخص نیست که چه چیزی باعث این نتایج شده است.

    در سرطان رحم اثربخشی برخی از عوامل خطر مانند سن بالا، هورمون درمانی حاوی استروژن و عدم مواجهه با پروژسترون، چاقی، زایمان هرگز یا ناباروری، استفاده از توموکسیفن برای درمان سرطان سینه، سندرم تخمدان پلی کیستیک، سابقه تومورهای تخمدان. و پرتودرمانی قبلی مورد بررسی قرار گرفته است. با این حال، اگرچه عواملی مانند سابقه خانوادگی، زندگی بی تحرک، فشار خون بالا با سرطان رحم مرتبط هستند، تحقیقات بیشتری برای اثبات صحت آن مورد نیاز است.

    چاقی: مشخص شده است که زنان دارای اضافه وزن یا چاق 2 تا 4 برابر بیشتر از زنان با وزن طبیعی در معرض خطر ابتلا به سرطان رحم هستند. این خطر با افزایش اضافه وزن و شاخص توده بدنی افزایش می یابد. بافت چربی اضافی در بدن هورمون های دیگر را به استروژن تبدیل می کند و در نتیجه باعث افزایش سطح استروژن در بدن می شود. بنابراین، افزایش سطح استروژن خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش می دهد. چاقی همچنین به رشد برخی از تومورها کمک می کند.

    شروع زودرس قاعدگی: شروع سیکل قاعدگی قبل از 12 سالگی و یائسگی دیررس خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش می دهد، زیرا زن در طول زندگی خود در معرض استروژن بیشتری قرار دارد. در زنانی که قاعدگی زودرس و یائسگی زودرس دارند و زنانی که قاعدگی دیررس و یائسگی دیررس دارند، خطر افزایشی وجود ندارد.

    درمان جایگزین هورمونی: استفاده از استروژن به تنهایی بدون پروژسترون، که برای تسکین علائم یائسگی مانند گرگرفتگی، خشکی واژن یا تغییرات خلقی استفاده می شود، خطر را افزایش می دهد. با این حال، استفاده ترکیبی از پروژسترون و استروژن خطر را افزایش نمی دهد. علاوه بر این، پنج سال یا بیشتر درمان با تاموکسیفن در بیماران مبتلا به سرطان سینه ممکن است خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش دهد.

    هرگز زایمان نمی کنید: در دوران بارداری، سطح هورمون استروژن کاهش می یابد و سطح پروژسترون افزایش می یابد. این اثر محافظتی بر روی زنان در برابر سرطان رحم دارد. در نتیجه، زنانی که هرگز باردار نشده اند، دو برابر بیشتر از زنانی که حداقل یک بار بارداری داشته اند، در معرض ابتلا به سرطان رحم هستند.

    سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS): سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS): سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS): یک مشکل متابولیک که باعث تغییر در روند طبیعی تخمک گذاری و چرخه هورمونی در زنان می شود، خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش می دهد. این مشکل بر بارداری زن نیز تأثیر منفی می گذارد.

    قبل از مراجعه به پرتودرمانی: پرتودرمانی می‌تواند باعث بدتر شدن ساختارDNA سلول‌ها شود. به همین دلیل، خطر افرادی که به دلایل مختلف پرتو دریافت کرده اند، به خصوص در ناحیه لگن افزایش می یابد.

    سابقه دیابت یا فشار خون: ابتلا به بیماری های متابولیک مانند دیابت و فشار خون در زنان خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش می دهد. همزیستی این بیماری ها با چاقی باعث افزایش خطر می شود.

    تومورهای تخمدان: به خصوص نوع خاصی از تومورهای تخمدان که استروژن ترشح می کنند، خطر ابتلا به سرطان رحم را به همراه دارند، زیرا باعث افزایش میزان استروژن می شوند. در برخی موارد، خونریزی واژینال ناشی از این تومورها می تواند اولین نشانه سرطان رحم باشد.

    رژیم غذایی سرشار از چربی حیوانی و کم تحرکی: مشخص است که رژیم غذایی سرشار از غذاهای چرب و پر کالری، به دور از سبزیجات و میوه ها، خطر ابتلا به بسیاری از سرطان ها را به همراه دارد. این نوع رژیم غذایی می تواند باعث چاقی شود که خطر ابتلا به سرطان رحم است. برخی از محققان فکر می کنند که رژیم غذایی چرب تأثیر منفی مستقیمی بر متابولیسم استروژن دارد. مطالعات نشان داده اند که زندگی فعال و فعالیت بدنی منظم خطر ابتلا به سرطان رحم را کاهش می دهد. در این راستا، خطر در زنانی که مجبورند بیشتر بنشینند و کار کنند و ورزش نکنند افزایش می یابد.

     

    امید به زندگی ارتباط نزدیکی با مرحله سرطان آندومتر دارد.

    مرحلهI: 90%

    مرحله 2: 80%

    مرحله 3: 50%

    مرحله 4: 15 درصد احتمال زنده ماندن وجود دارد.

     

    آیا مبتلایان به سرطان رحم می توانند باردار شوند؟

    اگرچه سرطان آندومتر به طور کلی پس از یائسگی دیده می شود، 5 تا 10 درصد از آنها در دوره قبل از یائسگی تشخیص داده می شوند. در این بیماران اگر سرطان در مراحل اولیه و بدون برداشتن رحم باشد، با درمان های خاصی می توان از باردار شدن بیماران اطمینان حاصل کرد.

     

    آیا امکان کاهش خطر سرطان رحم وجود دارد؟

    اگرچه امکان پیشگیری از سرطان رحم وجود ندارد، اما با اقدامات احتیاطی می توان خطر را کاهش داد.

    برای پیشگیری از چاقی باید به تغذیه سالم و ورزش توجه کرد. مشخص شده است که خطر ابتلا به سرطان رحم در زنان چاق در مقایسه با زنان با وزن مناسب افزایش می یابد. زنانی که مشکلات وزنی دارند نیز باید با حمایت یک متخصص وزن مناسبی داشته باشند. با پیشگیری از چاقی، اقداماتی در زمینه سایر بیماری های متابولیک مانند دیابت و فشار خون انجام خواهد شد.

    مطالعات نشان می دهد که ارتباط مستقیمی بین ورزش و کاهش خطر ابتلا به سرطان رحم وجود دارد. بنابراین، برای کاهش خطر ابتلا به سرطان رحم، لازم است تا حد امکان زندگی فعال داشته باشید و به طور منظم ورزش کنید. ورزش از نظر کنترل وزن، دیابت و کنترل فشار خون نیز فوایدی را به همراه دارد.

    کسانی که مشکلات متابولیکی مانند دیابت، فشار خون بالا و چاقی دارند باید با بررسی های منظم سلامت بیماری های خود را تحت کنترل داشته باشند.

    تجزیه و تحلیل خطر شما باید با صحبت با پزشک و انجام بررسی های لازم انجام شود. مبتلایان به بیماری تخمدان پلی کیستیک درمان لازم را دریافت می کنند. برای افرادی که هورمون درمانی برای سرطان سینه دریافت می کنند، انجام منظم بیوپسی اندومتریوز مفید است.

    مقالات پیشنهادی :

    سونوگرافی سه بعدی رحم

    نحوه خواندن سونوگرافی - راهنمای درک تصویربرداری اولتراسوند

    دلایل زیادی وجود دارد که شما ممکن است معاینه سونوگرافی انجام دهید. به عنوان مثال، به یک نوزاد در شکم خود نگاه کنید. اگر قبلاً سونوگرافی جنینی انجام نداده اید یا درگیر انجام آن نبوده اید، می تواند کمی ترسناک باشد. ندانستن نحوه تفسیر تصاویر اولتراسوند می تواند ناراحت کننده باشد. با این حال، دانستن نحوه خواندن تصویر اولتراسوند ذهن شما را آرام می‌کند و شما را نسبت به توصیه‌های پزشکی حرفه‌ای که دریافت می‌کنید مطمئن‌تر می‌کند.

    پزشکان و رادیولوژیست ها آموزش های زیادی در مورد نحوه خواندن تصاویر اولتراسوند دارند. با این حال، هنگامی که خود را از اصول اولیه آگاه کردید، خواندن اولتراسوند چندان چالش برانگیز نیست.

    به لطف تصویربرداری پزشکی، زندگی میلیون ها نفر تغییر کرده است و از بیماری های بالقوه کشنده جلوگیری شده است. نه تنها از تصاویر سونوگرافی در دوران بارداری استفاده می شود، بلکه برای تشخیص و پیشگیری از طیف وسیعی از بیماری ها و سایر اهداف درمانی نیز استفاده می شود.

    اگر می‌خواهید درباره تصاویر سونوگرافی، نحوه خواندن تصویر اولتراسوند، پیشرفت شغلی در زمینه مراقبت‌های بهداشتی یا به دلیل اینکه بیمار هستید اطلاعات بیشتری کسب کنید، به خواندن ادامه دهید.

    تصویربرداری اولتراسوند یک روش پزشکی است که از امواج صوتی استفاده می کند. امواج صوتی در بدن حرکت می کنند و تصویری از اندام های داخلی و بافت های جامد بدن ارائه می دهند. چنین تصاویر اولتراسوند به متخصصان پزشکی اجازه می دهد تا وضعیت بافت های مختلف، اندام های داخلی و مایعات بدن را بررسی کنند.

    پزشکان و سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی از خوانش اولتراسوند برای تشخیص مشکلات فرد و تعیین منبع درد یا التهاب در بدن استفاده می کنند.

    تصویربرداری اولتراسوند نیز یکی از رایج‌ترین روش‌های آزمایشی است که متخصصان زنان و سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی می‌خواهند رشد کودک را بررسی یا نظارت کنند.

    تصاویر سونوگرافی بارداری یک روش رایج برای آزمایش و تشخیص است زیرا غیر تهاجمی است و تصاویر را در زمان واقعی ارائه می دهد. اسکن اولتراسوند نیز یک روش معاینه بسیار ایمن است.

    دستگاه اولتراسوند با استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا کار می کند. امواج به سمت بدن ساطع می شوند و به پوست نفوذ می کنند. سپس امواج صوتی از بافت و اندام های درونی فرد منعکس می شود.

    دستگاه اولتراسوند امواج صوتی منعکس شده را ضبط می کند و الگوهای حاصل تصویری بصری از اندام ها و بافت های داخلی فرد ایجاد می کند.

    فرکانس معمول امواج اولتراسوند بین 2 مگاهرتز تا 15 مگاهرتز است. فرکانس‌هایی که بالاتر هستند، طول موج کوتاه‌تر و افزایش تضعیف تولید می‌کنند. هنگامی که فرکانس کاهش می یابد، جذب به کاربر اجازه می دهد تا ساختار بدن و سایر ویژگی ها را مطالعه کند.

     

    اعداد بالای تصویر اولتراسوند به چه معنا هستند؟

    بالای تصویر اولتراسوند معمولاً یک سری اعداد و اطلاعات دیگر را نشان می دهد. مراکز سونوگرافی و بیمارستان ها تمایل دارند از این فضا برای جزئیاتی مانند:

     

    نتنظیمات دستگاه سونوگرافی

    این اعداد و جزئیات همچنین به شما کمک می کند تا بالای تصاویر اولتراسوند را تشخیص دهید. با این حال، همیشه اینطور نیست. بالای تصویر اولتراسوند به جایی که پروب اولتراسوند قرار داده شده است بستگی دارد. شما می توانید یک شکل مخروطی مانند را در تصویر تشخیص دهید. تصویر اولتراسوند از یک بخش کوچک به یک بخش بزرگ خارج می شود. انتهای کوچکتر بالای تصویر اولتراسوند است.

     

    رنگ های مختلف در سونوگرافی به چه معناست؟

    بسته به اینکه امواج صوتی چگونه از یک ماده منعکس می‌شوند، رنگ‌های مختلفی به نمایش گذاشته می‌شوند. اکثر تصاویر سیاه و سفید هستند، اما در اسکن اولتراسوند سایه های مختلفی را مشاهده خواهید کرد. سایه های مختلف نشان دهنده امواج صوتی است که از چگالی مواد عبور می کنند یا منعکس می شوند.

    به طور سنتی، تصاویر اولتراسوند دارای سایه های سیاه، سفید و خاکستری بودند. یک پیشرفت در سونوگرافی پزشکی، ظهور داپلر رنگی بود. با استفاده از این روش جدید، متخصصان مراقبت های بهداشتی قادر به مشاهده مستقیم جریان خون، به ویژه در قلب بودند. رنگ ها جهت و سرعت جریان خون را در یک منطقه خاص نشان می دهند.

     

    رنگ سیاه در سونوگرافی به چه معناست؟

    اگر بافت ها با مایع پر شوند، مانند مایع آمنیوتیک در رحم، تصویر تیره تر می شود.

     

    مقالات پیشنهادی :

     اکوی قلب جنین

     هزینه سونوگرافی سه بعدی رحم

    معنی رنگ سفید در سونوگرافی چیست؟

    رنگ سفید در سونوگرافی نشان دهنده وجود استخوان است.

     

    رنگ نارنجی در سونوگرافی به چه معناست؟

    رنگ نارنجی هنگام استفاده از دستگاه های سونوگرافی پاور داپلر امکان پذیر است. هنگام تجزیه و تحلیل جریان آهسته استفاده می شود. اگر رنگ نارنجی را می بینید، به طور کلی نشان دهنده رگ های خونی است.

     

    معنی قرمز یا آبی در سونوگرافی چیست؟

    رنگ های قرمز و آبی نشان دهنده حرکت خون هستند. آبی نشان دهنده جریان خون دور از پروب است، در حالی که قرمز نشان دهنده جریان خون به سمت پروب است.

    اگر صفحه نمایش ترکیبی از آبی و قرمز را نشان دهد، می تواند نشان دهنده جریان دایره ای، جریان منسجم یا آشفتگی باشد.

    سایه های مختلف آبی و قرمز نشان دهنده سرعت است. سایه‌های روشن‌تر سرعت بیشتری را نشان می‌دهند و سایه‌های تیره‌تر سرعت کمتری را نشان می‌دهند.

     

    در بالای تصویر سونوگرافی چه چیزی نشان داده شده است؟

    اگر اعداد و متنی که در بالای صفحه نمایش داده می شود یا تصویر اولتراسوند چاپ شده را نادیده بگیرید، بالای صفحه یا تصویر چاپ شده جایی است که پروب اولتراسوند قرار داده شده است.

    به عنوان مثال، اگر سونوگرافی از رحم باشد، در بالا، طرحی از بافت های موجود در آن ناحیه را مشاهده خواهید کرد. با حرکت بیشتر به سمت پایین صفحه، بافت عمیق تر همراه با پوشش رحم و مایع آمنیوتیک را نشان می دهد. با سونوگرافی جنین، قسمت بالایی مانند بافت متراکم زیادی به نظر می رسد که با بالای رحم و بافت بالای آن مطابقت دارد. بلافاصله در زیر آن، به طور کلی یک ناحیه سیاه وجود دارد که مایع آمنیوتیک است.

     

    برخی از جلوه های بصری رایج چیست؟

    تصویر اولتراسوند واضح ترین تصاویر را ارائه نمی دهد. غالباً این اتفاق می افتد که امواج صوتی به طور یکنواخت از سطوح بدن منعکس نمی شوند. به همین دلیل، می توان از جلوه های بصری استفاده کرد که به تنظیمات، تراکم و زوایای تعیین شده توسط پزشک یا رادیولوژیست بستگی دارد. برخی از رایج ترین جلوه های بصری عبارتند از:

    افزایش

    تضعیفی

    ناهمسانگردی

    افزایش

    بهبود زمانی است که بخش هایی از سازه که مورد بررسی قرار می گیرند روشن تر از حد انتظار به نظر می رسند. این می تواند به دلیل مایع اضافی در ناحیه باشد. به عنوان مثال، اگر کیست وجود دارد.

    تضعیفی

    این اثر به عنوان سایه نیز شناخته می شود و باعث می شود ناحیه اسکن شده تیره تر از حد انتظار به نظر برسد.

    ناهمسانگردی

    این جلوه بصری مربوط به زاویه پروب است. به عنوان مثال، هنگامی که کاوشگر در زوایای قائم نگه داشته می شود، می تواند ناحیه را روشن تر نشان دهد. این امر به ویژه در زمانی که امواج صوتی به تاندون ها برخورد می کنند بسیار مهم است. زاویه پروب باید دوباره تنظیم شود تا از آن جلوگیری شود تا به طور عمودی با بدن تماس پیدا کند.

     

    چگونه بفهمیم کدام سمت چپ و کدام سمت راست است؟

    همه تجهیزات سونوگرافی یک نوع تصویر را تولید نمی کنند. برخی تصویر آینه ای تولید می کنند و برخی دیگر این کار را نمی کنند. با این حال، تشخیص اینکه آیا به یک تصویر اولتراسوند آینه‌ای نگاه می‌کنید یا عکسی که یک عکس مستقیم است، نسبتا آسان است.

    درک تفاوت به این معنی است که در مورد اینکه کدام سمت تصویر سمت چپ بدن شما و کدام سمت راست است، گیج نخواهید شد. البته، همیشه می‌توانید از تکنسین سونوگرافی توضیح بخواهید.

    به طور کلی، اکثر تصاویر اولتراسوند تولید شده در محیط های بالینی دارای اثر آینه مانند هستند. به عبارت دیگر، آنچه در سمت چپ صفحه سونوگرافی یا تصویر سونوگرافی مشاهده می کنید، سمت چپ بدن است.

    با این حال، سونوگرافی های بالینی وجود دارند که به جای آن از تصویربرداری مستقیم استفاده می کنند. یکی از رایج ترین آنها تصویربرداری سونوگرافی ترانس واژینال است. در این شرایط سمت چپ بدن در سمت راست صفحه اولتراسوند قرار دارد.

     

    مقالات پیشنهادی :

    سونوگرافی تشخیص جنسیت

    بهترین زمان برای سونوگرافی واژینال

    سونوگرافی واژینال در تهران

    دانستن نحوه خواندن سونوگرافی بارداری

    روش های سونوگرافی به دلایل مختلفی انجام می شود. یکی از رایج ترین کاربردها بررسی رشد کودک در دوران بارداری است. آزمایشات اولتراسوند در چنین مرحله مهمی در زندگی افراد بسیار ایمن هستند، زیرا بر خلاف اشعه ایکس، در استخوان ها نفوذ نمی کنند. سونوگرافی به جای استفاده از اشعه، از امواج صوتی یا اکو برای ایجاد تصاویری از جنین یا نوزاد استفاده می کند.

    خواندن تصویر اولتراسوند می تواند در مراحل مختلف بارداری بسیار مفید باشد:

    سه ماهه اول: در سه ماهه اول بارداری، سونوگرافی برای بررسی رشد جنین، تایید تعداد جنین ها، بررسی مایع آمنیوتیک و محاسبه سن حاملگی و تاریخ تخمینی زایمان (EDD) استفاده می شود.

    سه ماهه دوم: سونوگرافی های انجام شده در هفته های 18 و 20 به تکنسین سونوگرافی اجازه می دهد تا رشد جنین را بررسی کند و جنین، اندام، ستون فقرات، اندام های داخلی، سر و مغز نوزاد را اندازه گیری کند. همچنین در صورت تمایل والدین می توان محل و اندازه جفت، سن حاملگی جنین و جنسیت نوزاد را بررسی کرد.

    سه ماهه سوم: از سونوگرافی بعد از هفته 30 بارداری می توان برای تعیین میانگین رشد مداوم جنین استفاده کرد. می توان محل جفت را بررسی کرد تا اطمینان حاصل شود که مشکلی در مسدود کردن دهانه رحم وجود ندارد.

    اگر در دوران بارداری سونوگرافی انجام می دهید یا به آن نگاه می کنید، یکی از اولین چیزهایی که باید بدانید این است که رحم کجاست.

    با نگاه کردن به خط خاکستری یا سفید روشن در اطراف بیرون تصویر اولتراسوند می توان محل رحم را تعیین کرد. در داخل آن خطوط، یک منطقه سیاه بزرگ وجود خواهد داشت. این نشان دهنده وجود مایع آمنیوتیک است.

    بسته به نحوه قرارگیری مبدل توسط پزشک سونوگرافی، ممکن است رحم شما کل تصویر سونوگرافی را بگیرد یا نگیرد.

     

    کودک خود را پیدا کنید

    نکته بعدی که در طول تفسیر اولتراسوند به آن توجه می شود کودک است. روی تصویر خاکستری یا سفید به نظر می رسد. در داخل ناحیه تاریک ‌تر تصویر، که مایع آمنیوتیک است، قرار خواهد گرفت. میزان جزئیاتی که می توانید ببینید به وضعیت بارداری و رشد جنین بستگی دارد. برخی از چیزهایی که ممکن است بتوانید تشخیص دهید عبارتند از:

    هفته هشتم بارداری: تصویری از جنینی را خواهید دید که به اندازه یک لوبیا پخته است.

    هفته دوازدهم بارداری: تصویر اولتراسوند به وضوح سر نوزاد را نشان می دهد.

    هفته بیستم بارداری و بعد از آن: می‌توانید پاها، قلب، چشم‌ها، ستون فقرات و موارد دیگر کودک را تشخیص دهید.

     

    چگونه می توان جنسیت را در عکس سونوگرافی تشخیص داد؟

    اگر می خواهید جنسیت کودک خود را بدانید، می توانید با سونوگرافی بین هفته های 18 تا 20 بارداری به این موضوع پی ببرید. تکنسین های سونوگرافی به دنبال سه خط هستند که نشان دهنده آلت تناسلی یا لابیا هستند.

    برخی از علائم سونوگرافی به جنسیت خاص بستگی دارد.

    علائم سونوگرافی دخترانه

    علامت همبرگر: لب‌های یک دختر شبیه نان همبرگر است، در حالی که کلیتوریس شبیه یک نان همبرگر است.

    علامت ساژیتال: هر جنس علامت ساژیتال متفاوتی دارد. شما می توانید این علامت را با نگاه کردن به نمای نیم رخ جنین، که به عنوان صفحه ساژیتال خط وسط شناخته می شود، پیدا کنید. در انتهای ستون فقرات، یک بریدگی دمی را خواهید دید.

    علائم سونوگرافی پسر

    علامت ساژیتال: اگر شکاف دمی با زاویه بیش از 30 درجه به سمت بالا باشد، نشان دهنده پسر بودن جنین است.

    جریان ادرار: گاهی اوقات ممکن است جریان ادرار مشخص شود. اگر جریان به سمت بالا باشد، به احتمال زیاد جنین پسر است.

    اندام تناسلی مردانه: در هفته های 18 و 20، اندام تناسلی مردانه گاهی دیده می شود. برای مثال، ممکن است بتوانید آلت تناسلی، کیسه بیضه و بیضه ها را ببینید.

    سونوگرافی سنتی روش خوبی برای تعیین جنسیت نوزاد است، اما 100٪ دقیق نیست. به عنوان مثال، برخی از جلوه های بصری می توانند با تفسیر اولتراسوند تداخل داشته باشند.

    حالا شما کمی بیشتر در مورد نحوه خواندن سونوگرافی می دانید، در هنگام انجام چنین معاینه ای، صرف نظر از هر طرفی از دستگاه که روی آن بنشینید، چندان عصبی نخواهید شد.

     

    آیا سرطان در عکس اولتراسوند سفید یا سیاه نشان داده می شود؟

    بافت سرطانی در طول سونوگرافی سیاه به نظر می رسد، در حالی که بافت متراکم بسیار سبک تر است.

     

    CM در تصویر سونوگرافی به چه معناست؟

    در اسکن بارداری، "cm" معمولاً به طول تاج تاج و بر حسب سانتی متر (سانتی متر) اشاره دارد.

     

    سایه در سونوگرافی به چه معناست؟

    سایه به سادگی به این معنی است که امواج صوتی منعکس شده اند. می تواند در اثر عوامل زیادی مانند کلسیفیکاسیون، هوا و توده ها یا بافت های بسیار متراکم ایجاد شود.

  • عکس رنگی رحم با بی حسی در تهران

    آیا بیهوشی برای عکس رنگی رحم ضروری است؟ عکس رنگی رحم یا هیستروسالپنگوگرام برای بررسی لوله های فالوپ و رحم با استفاده از اشعه ایکس استفاده می شود. کل آزمایش معمولا بیش از 15 دقیقه طول نمی کشد و می توانید در همان روز به خانه بروید. این آزمایش بعد از قاعدگی و قبل از تاریخ تخمک گذاری انجام می شود.

    برای رزرو نوبت جهت گرفتن عکس رنگی رحم  با بی حسی در مرکز سونوگرافی الوند با ما تماس بگیرید.

    آماده شدن برای عکس رنگی رحم

    • در روز آزمایش یکی از دوستان یا یکی از اعضای خانواده را همراه خود ببرید. با وجود اینکه حالتان خوب است، بهتر است کسی را داشته باشید.
    • یک لباس زیر اضافی و چند نوار بهداشتی همراه خود داشته باشید.
    • ممکن است پزشک از شما بخواهد که قبل از شروع آزمایش چند دارو مصرف کنید.
    • همچنین، مهم است که قبل از آزمون مطالعه در مورد آن را متوقف کنید. برخی از سایت ها فقط به صورت اغراق آمیز از موضوع صحبت میکنند. بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که با یک متخصص صحبت کنید یا به نزدیکترین کلینیک باروری مراجعه کنید.

     Hysterosalpingogram/عکس رنگی رحم با بی حسی در تهران

    بیشتر بخوانید: سونوگرافی واژینال در تهران

    روش انجام عکس رنگی رحم

    • متخصص شما را به اتاق اشعه ایکس می برد، جایی که از شما خواسته می شود زیر تصویرگر اشعه ایکس که به عنوان فلوروسکوپ شناخته می شود دراز بکشید.
    • سپس متخصص یک اسپکولوم را در داخل واژن قرار می دهد تا آن را باز نگه دارد
    • سپس یک ساختار نازک گرز مانند به نام کانولا در داخل دهانه رحم قرار داده می شود و رحم را با مایع ید پر می کند.
    • پس از برداشتن اسپکولوم، تصاویر رحم و لوله فالوپ با اشعه ایکس فلوروسکوپ گرفته می شود. پس از تکمیل تصاویر، کانول نیز برداشته می شود.
    • برخی از زنان پس از HSG متوجه لکه بینی واژینال می شوند.
    • گرفتگی عضلات، سرگیجه و درد معده از عوارض جانبی این آزمایش هستند.

     

    خطرات عکس رنگی رحم یا HSG

    در بیشتر موارد یک آزمایش بی خطر است، اما در موارد بسیار نادر، ممکن است واکنش های آلرژیک به این آزمایش تجربه شود. آسیب لگن یا عفونت آسیب نیز احتمال دارد. با این حال، پس ازHSG در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر، ضروری است که فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

    • ترشحات واژن با بوی بسیار نامطبوع
    • غش کردن
    • درد یا گرفتگی شدید در معده شما
    • استفراغ
    • خونریزی شدید واژن
    • تب

    آیا بیهوشی برای آزمایش HSG ضروری است؟

    برخی از زنان فوبیا از ورود اسپکولوم دارند یا نمی توانند کوچکترین دردی را تحمل کنند. برای آن دسته از افراد، آرام‌بخشی آگاهانه ممکن است پس از دریافت تاییدیه از پزشک ارشد داده شود. اما قبلا اکثر خانم هایی که این آزمایش را انجام داده اند، آن را بدون آرامبخش انجام می دادند. از آنجایی که حداکثر زمان انجام این آزمایش بیش از 15 دقیقه نیست و درد قابل تحمل است، بنابراین اکثر پزشکان به بیهوشی بله نمی گویند. آنها ممکن است چند آنتی بیوتیک بعد از HSG تجویز کنند و از شما بخواهند که در آن روز استراحت کامل در رختخواب داشته باشید. با این حال، همانطور که گفته شد، امروزه چند بیمارستان قبل از HSG شروع بهبیهوشی بیمار کرده‌اند تا حتی از کوچکترین درد جلوگیری کنند و برای بیمار راحت باشند. کاملا بی خطر است، بنابراین، لازم نیست نگران باشید. اما، اگر سؤالی دارید، آزادانه با پزشک خود صحبت کنید و قبل از انجام آزمایش، همه ابهامات خود را برطرف کنید.

    بیشتر بخوانید: سونوگرافی خانم

    حالا بد نیست نگاهی به مراحل انجام HSG بیندازیم

    مراحل انجام HSG چیست؟

    هنگامی که قصد دارید یک خانواده بزرگ کنید، آنگاه اهمیت یک سیستم تولید مثل سالم را می دانید. برای والدین شدن موفقیت آمیز به بیش از یک اندام سالم نیاز است، مانند تخمدان های سالمی که هر ماه یک تخمک تولید می کنند، رحم سالم، لوله های فالوپ عملکردی که از طریق آن اسپرم به تخمک شما می رسد، تعداد و تحرک اسپرم سالم و غیره.

    اگر لوله های فالوپ مسدود شده باشند، آمیزش غیرممکن است. بنابراین، در چنین مواردی، پزشک با آزمایشی به نام هیستروسالپنگوگرام یا HSG آن را تشخیص می دهد.

    هیستروسالپنگوگرام (HSG) روش یا آزمایشی است که از اشعه ایکس برای بررسی لوله های فالوپ استفاده می کند. توسط متخصص زنان و زایمان آموزش دیده انجام می شود و در صورتی که تحت GA انجام می شود توسط تکنسین اشعه ایکس و متخصص بیهوشی همراه است.

    Hysterosalpingogram/عکس رنگی رحم با بی حسی در تهران

    رویه درگیر چیست؟

    فرآیند درگیر در HSG به شرح زیر است:

        اگر متخصص بیهوشی بیمار را مناسب برای GA اعلام کرده باشد، فرآیند آماده سازی بیمار یک ساعت قبل از عمل شروع می شود. به بیمار داروی لازم، تعویض لباس و... داده می شود.

        سپس بیمار به اتاق HSG منتقل می شود.

        اگر HSG تحت GA انجام شود، متخصص بیهوشی بیهوشی را برای بیمار تجویز می کند.

        پزشک یک ماده حاجب رادیوگرافی (رنگ) را از طریق واژن و دهانه رحم به داخل حفره رحم تزریق می کند. اگر لوله های فالوپ باز باشند، ماده حاجب لوله ها را پر کرده و به داخل حفره شکمی می ریزد. می توان تشخیص داد که آیا لوله های فالوپ باز هستند یا مسدود شده اند و آیا انسداد در محل اتصال لوله به رحم قرار دارد یا در انتهای لوله فالوپ است.

        سپس عکس های اشعه ایکس از ناحیه تحتانی شکم گرفته می شود. تمام بلوک ها و ناهنجاری های ساختاری رحم در فیلم اشعه ایکس آشکار می شود.

        سپس بیمار به اتاق های ریکاوری منتقل می شود.

        در بیشتر موارد، بیمار در مدت حدود 15 دقیقه از اثرات بیهوشی بهبود می یابد. بیمار پس از مصرف غذا و مایعات بدون استفراغ پس از حدود 2 ساعت از بیمارستان مرخص می شود.

        بر اساس یافته های روش HSG، پزشک مراحل بعدی را پیشنهاد می کند.

    بیشتر بخوانید: الاستوگرافی کبد در تهران

    بایدها و نبایدها قبل از HSG چیست؟

        تمام دستورالعمل های داده شده توسط پزشک را دنبال کنید.

        اطمینان حاصل کنید که تمام داروها و تزریقات طبق توصیه پزشک مصرف می شود. این شامل تاریخ و زمان داروها می شود.

        بیمار باید برای HSG از راه دهان استفاده کند. بنابراین در روز عمل از مصرف غذا یا مایعات خودداری کنید مگر اینکه پزشک توصیه کند

        هر گونه آلرژی، عفونت، آسم و غیره را به پزشک اطلاع دهید.

    بایدها و نبایدها بعد از عمل HSG چیست؟

        به دستورالعمل های ترخیص داده شده توسط بیمارستان گوش دهید و درک کنید. این اطلاعات برای رسیدگی به هرگونه عارضه بعد از عمل ضروری است

        در مورد هر گونه درد، حالت تهوع، تب یا حملات استفراغ به بیمارستان اطلاع دهید.

        در صورت خونریزی یا لکه بینی بلافاصله به بیمارستان اطلاع دهید.

    عمل HSG چقدر طول می کشد؟

    به طور معمول، روش HSG نباید بیش از 30 دقیقه طول بکشد. مقداری آماده سازی بیمار وجود دارد که باید انجام شود و حدود 1 ساعت طول می کشد. اگر HSG با بی حسی موضعی انجام شود، بیمار می تواند در حدود 1 ساعت بعد از HSG ترخیص شود.

    اگر HSG تحت بیهوشی عمومی انجام شود، بیماران به حدود 2 تا 3 ساعت زمان نیاز دارند تا از اثر بیهوشی بهبود یابند. در برخی موارد نادر، ممکن است بیش از این نیز باشد.

    بنابراین، اگر HSG تحت بی حسی موضعی است، برنامه ریزی کنید که حدود 3 ساعت در بیمارستان باشید

    اگر HSG تحت GA است، برنامه ریزی کنید که حدود 5 ساعت در بیمارستان باشید.

    بیشتر بخوانید: فیبرواسکن کبد در تهران

    HSG من لوله های مسدود شده یا ناهنجاری های ساختاری را نشان می دهد. من باید الان چه کار کنم؟

    بلوک های لوله ای می توانند فقط در یک طرف باشند یا ممکن است در هر دو طرف باشند. بسته به شدت بلوک یا ناهنجاری، پزشک ممکن است مسیر عمل متفاوتی را پیشنهاد دهد. لطفا برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید. گزینه های احتمالی هستند

        اگر یک لوله ثبت شده باشد، در صورتی که تخمک گذاری در تخمدان مسدود نشده رخ دهد، پزشک ممکن است برای چند دوره IUI برنامه ریزی کند.

        اگر هر دو لوله مسدود شده باشند، پزشک ممکن است IVF را به عنوان یک گزینه پیشنهاد کند.

        اگر ناهنجاری های ساختاری در لوله ها، رحم و غیره وجود داشته باشد، ممکن است روش های اصلاحی دیگری پیشنهاد شود.

    یکی از مواد تشخیص بیماری پولیپ در رحم عکس رحم میباشد.در مورد این بیماری بیشتر بدانید:

     پولیپ داخل رحمی را می توان به عنوان "تکه گوشتی" که در داخل رحم در نتیجه ضخیم شدن و رشد لایه داخلی رحم (اندومتر) تشکیل می شود، تعریف کرد. پولیپ ها می توانند در اندازه ها و تعداد متفاوت و در مکان های مختلف رحم ایجاد شوند.

    تصور می شود که هورمون استروژن در ایجاد پولیپ تأثیر دارد. اگرچه پولیپ در سنین باروری شایع است، اما بیشتر در سنین 40 تا 50 سالگی رخ می دهد. در حالی که پولیپ ها گاهی اوقات هیچ شکایت یا علامتی ایجاد نمی کنند، گاهی اوقات در طی سونوگرافی انجام شده در معاینه زنان تشخیص داده می شوند. باید در زمان تشخیص مصرف شود.

     

    پولیپ های داخل رحمی چه نوع شکایاتی ایجاد می کنند؟

    شایع ترین علامت در زنان مبتلا به پولیپ رحم خونریزی نامنظم واژینال است. پولیپ در 30 درصد از مطالعات در زنان مبتلا به خونریزی غیر طبیعی واژن یافت شد.

    علائم دیگر عبارتند از خونریزی طولانی مدت قاعدگی، خونریزی شدیدتر از حالت عادی قاعدگی، درد و خونریزی در حین مقاربت و درد گرفتگی در طول دوره های قاعدگی. گاهی اوقات، پولیپ ها می توانند بسیار بزرگ شوند، از دهانه رحم خارج شده و به واژن رسیده و عفونی شوند. این باعث جریان می شود.

     

    آیا زنان دارای پولیپ داخل رحمی می توانند باردار شوند؟

    اگرچه بیشتر پولیپ ها هیچ علامتی ندارند، اما با جلوگیری از عبور اسپرم، چسبیدن و تکوین جنین می توانند باردار شدن را دشوار کرده و باعث سقط جنین در دوران بارداری شوند.

     

    چگونه پولیپ داخل رحمی را تشخیص دهیم و تشخیص دهیم؟

    تشخیص پولیپ اندومتریوز را می توان با یک آزمایش سونوگرافی ساده انجام داد. برای تشخیص پولیپ می توان از روش های زیر استفاده کرد:

    1. SIS (معاینه سروز رحم)

    روشSIS مشاهده حفره رحم با سونوگرافی است در حالی که سالین از طریق یک کاتتر نازک به داخل رحم تزریق می شود. به طور کلی ممکن است تنها در روش سونوگرافی نتوان پولیپ های رحم را به وضوح دید. دلیل این امر این است که دیواره های قدامی و خلفی داخل رحم به هم چسبیده اند.

    از آنجایی که پولیپ ها بین این دو قرار دارند، صاف می شوند و ظاهر آنها آسان نیست. اما در معاینه «هیستروسونوگرافی» که با پر کردن رحم با آب انجام می شود، می توان پولیپ های داخل آن را به وضوح دید.

    1. HSG (فیلم رحم)

    پولیپ ها به شکل نقص پرکننده ممکن است روی فیلم رحم ظاهر شوند.

    1. هیستروسکوپی

    از نظر تشخیص و درمان مهمترین روش است. هیستروسکوپی یک روش آندوسکوپی است که در آن حفره رحم با استفاده از دوربین نوری بررسی می شود. پولیپ ها با هیستروسکوپی تشخیص داده می شوند و در همان جلسه برداشته می شوند.

     

    آیا امکان درمان پولیپ داخل رحمی وجود دارد؟

    پولیپ ها را می توان با استفاده از روش "هیستروسکوپی" از داخل رحم و با دیدن آنها با دوربین خارج کرد. پولیپ های برداشته شده توسط آسیب شناسی بررسی می شوند. پولیپ ها باید به طور مرتب تحت نظر باشند.

     

    از استفاده های عکس رنگی رحم خانم در تشخیص بیماری سرطان رحم میباشید

    سرطان دهانه رحم، سرطان دهانه رحم

    سرطان دهانه رحم دومین سرطان شایع در میان سرطان های زنان است. با استفاده گسترده از آزمایش پاپ اسمیر، بروز سرطان دهانه رحم کاهش یافته است. سرطان با شکل خفیفی به نام دیسپلازی شروع و پیشرفت می کند. رشد غیرطبیعی سلول معمولاً در سنین 25-35 سالگی شروع می شود. این سلول ها پیش سرطانی (سلول های سرطانی پیش سرطانی) در نظر گرفته می شوند. با گذشت زمان، این سلول ها به سلول های سرطانی تبدیل می شوند و سرطانی با مرزهای مشخص در قسمت بیرونی دهانه رحم تشکیل می دهند که به آن کارسینوم درجا می گویند.

    اگر این عارضه درمان نشود، به لایه های دیگر دهانه رحم و سایر اندام ها سرایت می کند. تشخیص و درمان به موقع بسیار مهم است، زیرا بیش از 95 درصد مواردی که در دوره اولیه قابل تشخیص هستند، قابل درمان هستند.

      

    بیشتر بخوانید: عکس رنگی رحم چیست؟ ، ماموگرافی هالوژیک ، سونوگرافی حاملگی

    علائم سرطان دهانه رحم (علائم سرطان دهانه رحم) چیست؟

    علائم سرطان دهانه رحم چندان واضح نیست و هیچ نشانه ای از تغییرات پیش سرطانی دهانه رحم وجود ندارد. با این حال، با پیشرفت بیماری، شکایاتی مانند خونریزی غیرطبیعی (مانند خونریزی بین قاعدگی، پس از مقاربت، یائسگی)، مقاربت دردناک، افزایش ترشح یا درد کشاله ران ممکن است رخ دهد. مهم است که بدون انتظار برای این یافته ها به طور منظم به پزشک مراجعه کنید. هر زن فعال جنسی پس از 21 سالگی باید سالی یک بار معاینه شود و پاپ اسمیر انجام دهد. اگر تست پاپ اسمیر غیرطبیعی یا مشکوک باشد، ممکن است لازم باشد دهانه رحم با ذره بین به نام کولپوسکوپی معاینه و بیوپسی شود. اگر در نتیجه بیوپسی تغییر پیش سرطانی تشخیص داده شود، می توان این بافت را با تکنیکی به نامLEEP برداشت یا با استفاده از کرایوتراپی یا لیزر درمانی، این ناحیه را برداشت. به طور خلاصه، علائمی که ممکن است نشان دهنده سرطان دهانه رحم باشد عبارتند از:

      در اولین مراحل اولیه سرطان دهانه رحم، معمولاً هیچ علامت و نشانه ای وجود ندارد.

    اغلب، علائم و نشانه ها به تدریج پس از گسترش سرطان ظاهر می شوند.

    ترشحات غیر طبیعی از واژن به غیر از خونریزی ماهانه قاعدگی، به خصوص ترشحات رنگی خونی، ممکن است نشانه سرطان دهانه رحم باشد.

    خونریزی بعد از رابطه جنسی (خونریزی پس از مقاربت) یک علامت شایع است و درد در حین رابطه جنسی نیز ممکن است نشانه سرطان دهانه رحم باشد.

     

    اگرچه علت سرطان دهانه رحم به طور دقیق مشخص نیست، اما چه دلایلی باعث افزایش استعداد ابتلا به سرطان می شود؟

    شروع تماس جنسی قبل از 20 سالگی

    عفونت های ویروسی و باکتریایی

    به دنیا آوردن بسیاری

    داشتن سطح اجتماعی-اقتصادی پایین

    سیگار کشیدن

    کمبود ویتامینC و ویتامینA

    سرکوب سیستم ایمنی بدن بیمار است.

     

    ارتباط بین عفونت های ویروس پاپیلومای انسانی و سرطان دهانه رحم چیست؟

    ویروس هایی به نام ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) که از طریق تماس جنسی منتقل می شوند، باعث ایجاد زگیل تناسلی (سرطان دهانه رحمhpv) می شوند. این ویروس در صورت بلعیده شدن می‌تواند باعث ایجاد زگیل تناسلی شود، بدون ایجاد ضایعه ساکت بماند یا باعث تغییراتی در سلول‌های دهانه رحم و سرطان دهانه رحم شود.

    عفونتHPV بسیار شایع است. شایع ترین علت سلول های آتیپیک (سلول های معیوب) که در معاینه پاتولوژیک نمونه گرفته شده از دهانه رحم که پاپ اسمیر نامیده می شود، مشاهده می شود، عفونت هایHPV است. بیش از 60 نوع مختلفHPV وجود دارد. برخی از انواع آن باعث سرطان دهانه رحم می شوند. سرطان دهانه رحم از دومین سرطان شایع در زنان است. برخی از انواعHPV همچنین باعث ایجاد اندام تناسلی خارجی (فرج)، مقعد (بریک) و سرطان آلت تناسلی در مردان می شوند.

    زگیل تناسلی در خارج یا داخل واژن، روی دهانه رحم، اطراف مقعد (بریک) و اطراف آلت تناسلی و مقعد در مردان ایجاد می شود. زگیل ها، که معمولاً به صورت خوشه ای ایجاد می شوند، گاهی اوقات می توانند بسیار بزرگ شوند. عفونت هایHPV می توانند باعث تغییراتی در سلول های دهانه رحم و سرطان دهانه رحم در آینده (سرطان دهانه رحمhpv) شوند.

     

    تاثیر مصرف ویتامین بر سرطان دهانه رحم چیست؟

    سیگار خطر ابتلا به سرطان چند سلولی دهانه رحم را در زنان افزایش می دهد. این خطر با مدت و میزان سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض دود شدید سیگار افزایش می یابد. این خطر در این زنان 3 برابر بیشتر از زنانی است که هرگز سیگار نکشیده اند و در معرض دود سیگار نیستند.

    برخی از مطالعات مورد شاهدی، اثرات غذاهای مختلف را بر خطر سرطان بررسی کرده اند. گزارش شده است که سرطان دهانه رحم در زنانی که رژیم غذایی آنها غنی از کاروتن، ویتامینC، ویتامینE و اسید فولیک است، کمتر دیده می شود. مطالعات نشان داده اند که مصرف کم ویتامینA این خطر را افزایش می دهد. در مطالعات مشابه، مشخص شد که سطح بتاکاروتن با میزان سرطان دهانه رحم نسبت معکوس دارد. با این حال، دو مطالعه تصادفی شده با اسید فولیک خوراکی نتوانستند اثر محافظتی را نشان دهند. برخی از مطالعات تجربی نشان می دهد که ویتامینA از رشد مرتبط باHPV جلوگیری می کند.

     

    HPV چگونه تشخیص داده می شود؟

    زگیل ها را می توان در معاینه زنان مشاهده کرد. ماده ژنتیکی ویروس را می توان در نمونه های گرفته شده از دهانه رحم برای معاینه پاپ اسمیر تشخیص داد و تشخیص عفونتHPV را تایید کرد. اگر سلول های غیرطبیعی در معاینات پاپ اسمیر تشخیص داده شد، نمونه بیوپسی از دهانه رحم گرفته می شود و از نظر سرطان بررسی می شود.

    عفونت‌هایHPV در کسانی که شرکای جنسی متعددی دارند، فعالیت جنسی را از سنین پایین شروع می‌کنند و ناقل سایر عفونت‌های مقاربتی هستند، شایع‌تر است. استفاده از کاندوم در هنگام مقاربت جنسی در پیشگیری از عفونتHPV بسیار مهم است.

    زگیل تناسلی با توجه به محل و اندازه آنها با روش های مختلفی درمان می شود. اگرچه زگیل تناسلی با درمان ناپدید می شود، اما ویروس را نمی توان از بدن حذف کرد. کرم های مختلفی را می توان در درمان زگیل تناسلی استفاده کرد یا زگیل را می توان با کرایوتراپی (انجماد) یا الکتروکوتر (سوختگی) از بین برد.

    زنانی که عفونتHPV دریافت کرده اند باید به طور مرتب از نظر سرطان دهانه رحم بررسی شوند.

     

    بیشتر بخوانید:  سونوگرافی سینه و زیر بغل ، سونوگرافی سه بعدی واژینال ، انواع سونوگرافی

    یافته های بالینی سرطان دهانه رحم چیست؟

    سرطان های در مراحل اولیه معمولاً بدون علامت هستند. برای تشخیص سرطان دهانه رحم، سرطان دهانه رحم، ویروس پاپیلومای انسانی در مراحل اولیه، آزمایش پاپ اسمیر و معاینه زنان و زایمان معمول سالانه مورد نیاز است.

     

    علائم بالینی سرطان پیشرفته چیست؟

    خونریزی بین پریودها

    خونریزی بیش از حد قاعدگی

    افزایش ترشحات واژن

    خونریزی بعد از رابطه جنسی

    درد یک طرفه کشاله ران

    کاهش وزن، کم خونی

     

    تست پاپ اسمیر چگونه انجام می شود؟

    تست پاپ اسمیر یک تست غربالگری برای تشخیص ضایعات پیش سرطانی در دهانه رحم است. در معاینه زنان، سواب سلولی از دهانه رحم گرفته می شود. این سلول ها در آزمایشگاه های پاتولوژی بررسی می شوند.

    اولین آزمایش باید در سن 18 سالگی یا زمانی که فعالیت جنسی شروع می شود انجام شود. باید سالیانه تکرار شود.

    تست پاپ اسمیر ایده ای در مورد سرطان واژن در زنانی که رحم و دهانه رحم خود را با هیسترکتومی برداشته اند به دست می دهد. با در نظر گرفتن عوامل خطر ابتلا به سرطان واژن در زنانی که نتایج تست پاپ اسمیر قبل از هیسترکتومی طبیعی نیست، آزمایش را هر 2 سال یا بیشتر تکرار کنید.

    تست پاپ اسمیر باید هر 6 ماه یکبار در زنان مبتلا به اختلال سیستم ایمنی، پیوند اعضا یا شیمی درمانی تکرار شود.

     

    در تشخیص و درمان چه می شود؟

    از آنجایی که پیشرفت سرطان دهانه رحم، سرطان دهانه رحم ویروس پاپیلومای انسانی، گاهی اوقات می تواند بسیار سریع باشد، انجام معاینه منظم زنان و تست پاپ اسمیر برای تشخیص زودهنگام سرطان برای همه خانم ها اهمیت زیادی دارد. هنگامی که بیماری شروع به نشان دادن علائم می کند، بیشتر در مرحله پیشرفته است. تشخیص سرطان با معاینه زنان و معاینه پاتولوژیک نمونه های گرفته شده انجام می شود. به ترتیب برای تشخیص سرطان دهانه رحم؛

    سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی: زمانی که فرد به پزشک مراجعه می کند، برخی اطلاعات شخصی و خانوادگی از او پرسیده می شود. هدف از این سوالات تعیین عوامل خطر و آشکارسازی علائم سرطان دهانه رحم در بیمار است. وضعیت سلامت عمومی با یک معاینه فیزیکی دقیق ارزیابی می شود. ارزیابی با معاینه زنان تکمیل می شود.

    سیستوسکوپی، پروکتوسکوپی و معاینه با بیهوشی عمومی: در روش سیستوسکوپی، با وارد شدن به مثانه از مجرای ادرار (انتهای مجاری ادراری) با یک لوله سبک، بلند و باریک به مثانه می رسد. با این روش مجرای ادرار و مثانه از نظر گسترش سرطان بررسی می شود. بیوپسی های میلی متری (قطعه ها) را می توان از مناطق مشکوک گرفت. سیستوسکوپی تحت بیهوشی منطقه ای با بی حس کردن تنها ناحیه ای که باید وارد شود یا در برخی بیماران تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.

    رکتوسکوپی: وجود سرطان با ورود از رکتوم (انتهای روده بزرگ) با یک لوله روشن بررسی می شود.

    بیوپسی: اگر بیوپسی (قطعه) نشان داد که شما به سرطان دهانه رحم مبتلا هستید، باید با جراح مربوط به درمان این نوع سرطان مشورت کنید.

     

    درمان سرطان دهانه رحم عبارت است از؛ درمان ضایعات پیش سرطانی (پیش سرطانی) به وسعت ضایعه، سن زن و سلامت عمومی او بستگی دارد. در درمان سرطان های در مراحل اولیه، نتایج موفقیت آمیز تنها با برداشتن دهانه رحم یا رحم به دست می آید، در حالی که در سرطان های پیشرفته نیاز به جراحی های بزرگ و رادیوتراپی است.

    بسته به مرحله و درجه سرطان دهانه رحم می توان یکی از گزینه های جراحی، رادیوتراپی و شیمی درمانی را اعمال کرد. بخش کوچکی از سرطان های دهانه رحم در دوران بارداری رخ می دهد. در این صورت بسته به مرحله سرطان دهانه رحم می توان بارداری را ادامه داد و درمان را به بعد از زایمان موکول کرد و یا ممکن است نیاز به خاتمه بارداری و درمان فوری باشد. در نتیجه سرطان دهانه رحم یکی از انواع سرطان های اولیه است که می توان آن را قبل از رسیدن به مرحله سرطان تشخیص داد و شاید درمان کرد. زیرا تغییرات پیش سرطانی را می توان به راحتی غربالگری، شناسایی و درمان کرد. علاوه بر این، به لطف واکسن های توسعه یافته، می توان در برابر برخی از ویروس هایی که باعث سرطان می شوند، محافظت کرد. نباید فراموش کرد که پیشگیری از این نوع سرطان با معاینه منظم پزشک و آزمایش پاپ اسمیر امکان پذیر است.

     

    بیشتر بخوانید: الاستوگرافی چیست؟ ، الاستوگرافی کبد چیست؟ ، اکوکاردیوگرافی جنین ، ماموگرافی چیست؟

    کدام درمان برای سرطان دهانه رحم مفید است؟

    هدف یک درمان درمانی حذف کامل تومور است. تسکین دهنده، یعنی درمانی که بدون از بین بردن بیماری اصلی، عوارض را کاهش می دهد، درمانی است که برای شرایط عمومی بیمار مناسب است و کیفیت زندگی بیمار را در نظر می گیرد و سعی می کند به بهترین شکل روی تومور تأثیر بگذارد. اگر تومور را نتوان به طور کامل برداشت.

    دانستن دقیق محل، اندازه و توزیع تومور به منظور تصمیم گیری در مورد درمان ضروری است. اما اگر این اطلاعات در دسترس باشد، تیمی از متخصصان مانند متخصص زنان، رادیوتراپیست، انکولوژیست و متخصص بیهوشی می توانند روش درمانی مناسب را به همراه بیمار برنامه ریزی کنند.

    عواملی مانند مرحله بیماری سرطان و عوامل خطر مانند درگیری غدد لنفاوی در انتخاب درمان نقش دارند. با این حال، وضعیت عمومی و شرایط زندگی بیمار نیز در اولویت قرار دارد. اگر مشکل پزشکی وجود نداشته باشد، تمایل زنان برای بچه دار شدن نیز مورد توجه قرار می گیرد، اما این موضوع باید قبل از شروع درمان با پزشک مربوطه در میان گذاشته شود.

  • What is a color photo of the uterus?/عکس رنگی رحم چیست؟

    عکس رنگی رحم چیست؟ هیستروسالپنگوگرام (HSG) یک آزمایش اشعه ایکس است. به داخل رحم و لوله های فالوپ و ناحیه اطراف آنها نگاه می کند. در صورتی که برای باردار شدن با مشکل مواجه هستید (ناباروری) ممکن است انجام شود.

    انسداد در لوله های فالوپ و یا حفره غیرطبیعی در رحم ممکن است موجب ناباروری زنان شودمجموعه ای از اشعه ایکس یا فلوروسکوپی رنگ را دنبال می کند که در اشعه ایکس سفید به نظر می رسد، زیرا به داخل رحم و سپس به لوله ها حرکت می کند. در صورت وجود ناهنجاری در شکل رحم مشخص می شوداگر لوله باز باشد، رنگ به تدریج آن را پر می کند. رنگ به داخل حفره لگن می ریزد، جایی که بدن آن را جذب می کند.

    در طول آزمایش، یک رنگ (ماده کنتراست) از طریق یک لوله نازک قرار می گیرد. این لوله از طریق واژن وارد رحم می شود. از آنجایی که رحم و لوله های فالوپ به هم متصل هستند، رنگ به داخل لوله های فالوپ جریان می یابد. تصاویر با استفاده از پرتو ثابت اشعه ایکس (فلوروسکوپی) در حین عبور رنگ از رحم و لوله های فالوپ گرفته می شود.

    برای رزرو نوبت جهت گرفتن عکس رنگی رحم با حضور کادری متخصص و با استفاده از بروزترین تجهیزات روز دنیا با ماتماسبگیرید.

    تصاویر می توانند مشکلاتی مانند آسیب یا ساختار غیر طبیعی رحم یا لوله های فالوپ را نشان دهند. آنها همچنین می توانند انسدادی را نشان دهند که از حرکت تخمک از طریق لوله فالوپ به سمت رحم جلوگیری می کند. انسداد همچنین می تواند از حرکت اسپرم به لوله فالوپ و پیوستن (لقاح) تخمک جلوگیری کند. این آزمایش همچنین ممکن است مشکلاتی را در داخل رحم پیدا کند که بر باروری تأثیر می گذارد.

    What is a color photo of the uterus?/عکس رنگی رحم چیست؟

    عکس رنگی رحم یا هیستروسالپنگوگرام (HSG) برای موارد زیر انجام می شود:

    انسداد لوله فالوپ را بررسی کنید. این آزمایش ممکن است برای یافتن علت ناباروری انجام شود. عفونت، آندومتریوز، یا حاملگی خارج رحمی قبلی ممکن است باعث زخم شدید لوله‌های فالوپ و مسدود شدن لوله‌ها شود. این می تواند از بارداری جلوگیری کند. مشکلات رحم، مانند شکل یا ساختار غیر طبیعی را پیدا کند.

    این آزمایش همچنین می‌تواند به دنبال آسیب، پولیپ، فیبروم، چسبندگی یا جسم خارجی در رحم باشد. این نوع مشکلات ممکن است باعث قاعدگی‌های دردناک یا سقط‌های مکرر شوند. ببینید آیا جراحی برای معکوس کردن بستن لوله‌ها موفقیت‌آمیز بوده است یا خیر.
    آزمایش خود را برای زمانی که پریود نمی شوید برنامه ریزی کنید. پزشک شما ممکن است پیشنهاد کند که این آزمایش بلافاصله پس از پایان قاعدگی و قبل از اینکه تخمدان شما تخمک را آزاد کند (تخمک گذاری) انجام شود. این زمان به پزشک اجازه می دهد تا داخل رحم شما را بهتر ببیند. همچنین از انجام آزمایش در زمانی که ممکن است باردار باشید اجتناب می‌کند.

    هر گونه حساسیتی که دارید و داروهایی که مصرف می‌کنید به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک به شما خواهد گفت که آیا باید قبل از انجام هر گونه مصرف دارو را متوقف کنید یا خیر. ممکن است پزشک از شما بخواهد که یک ساعت قبل از انجام آزمایش، یک داروی مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن مصرف کنید. این می تواند به رفع گرفتگی و درد در طول آزمایش کمک کند. ممکن است بخواهید یک نوار بهداشتی برای پوشیدن بعد از آزمایش همراه داشته باشید. به این دلیل که ممکن است مقداری از رنگ پس از آزمایش از واژن شما نشت کند. ممکن است کمی خونریزی نیز داشته باشید. پیشنهاد میکنیم برای اطلاعات بیشتر مقاله عکس رنگی رحم را مطالعه کنید.

    آیا عکس رنگی رحم درد دارد؟


    به احتمال زیاد در طول آزمایش، گرفتگی هایی مانند دردهای قاعدگی را احساس خواهید کرد. میزان درد شما بستگی به این دارد که پزشک چه مشکلاتی را در طول آزمایش پیدا کرده و درمان می کند. ممکن است مطالعه عکس رنگی رحم با بی حسی در تهران برای شما مفید باشد

    همیشه احتمال کمی برای آسیب به سلول ها یا بافت ها از قرار گرفتن در معرض هر گونه تشعشع وجود دارد. این می تواند شامل سطوح پایین تشعشع مورد استفاده برای این آزمایش باشد. احتمال آسیب ناشی از اشعه ایکس در مقایسه با مزایای احتمالی آزمایش معمولاً بسیار کم است.

    احتمال کمی برای عفونت لگن پس از آزمایش وجود دارد. اگر پزشک فکر کند ممکن است عفونت لگنی داشته باشید، ممکن است به شما آنتی بیوتیک بدهد. احتمال آسیب یا سوراخ شدن رحم یا لوله های فالوپ در طول آزمایش کمی وجود دارد. احتمال کمی برای واکنش آلرژیک به رنگ اشعه ایکس ید وجود دارد.

    برای تجسم سونوگرافی بهینه، اصول مکانیکی، فیزیکی و اولتراسونوگرافی خاصی باید درک شود. کیفیت یک تصویر در نهایت به درجه وضوح بستگی دارد. به طور کلی، هر چه نوک مبدل به هدف تصویربرداری نزدیک‌تر باشد، وضوح تصویر بیشتر می‌شود و بنابراین، تصویر واضح‌تر می‌شود. هر تلاشی باید انجام شود تا از تداخل در انتقال انرژی اولتراسونوگرافی جلوگیری شود. درک کامل آناتومی طولی (ساژیتال)، مقطعی (محوری) و کرونال لگن برای تفسیر بهینه تصویر ضروری است. در حالی که صفحات اسکن برای اسکن ترانس شکمی به طور کلاسیک به صورت ساژیتال، محوری و مایل توصیف می‌شوند، رویکرد ترانس واژینال صفحه اسکن کرونر اضافی را ارائه می‌دهد.12،13 جهت گیری دقیق برای تفسیر مناسب تصویربرداری لگن ضروری است. از آنجایی که بسیاری از تصویربرداری با استفاده از صفحات «ویژه اندام» انجام می شود، پزشک باید از جهت اسکن آگاه باشد تا به تفسیر دقیق یافته های ذکر شده روی تصویر دست یابد.

    علاوه بر درک نیاز به تقریب نزدیک هدف تصویربرداری توسط مبدل، متوجه شوید که کیفیت تصویر تحت تأثیر فرکانس مبدل، فرکانس تکرار پالس و پردازش تصویر است. برای تجزیه و تحلیل عمیق تر از این اصول تصویربرداری، خواننده به متون استاندارد در سونوگرافی ارجاع داده می شود.

     

    اسکن سونوگرافی داپلر

    جهت، سرعت و تغییرپذیری جریان خون را می توان با استفاده از اصل اثر داپلر از طریق سونوگرافی ارزیابی کرد. با نمایش شیفت های فرکانس داپلر که از محاسبه اختلاف بین فرکانس ساطع شده و فرکانس پژواک های برگشتی از یک هدف متحرک حاصل می شود، شکل موج سرعت جریان ایجاد می شود. این را می توان بر حسب سرعت (بر حسب سانتی متر بر ثانیه) و با استفاده از نسبت های توصیفی که تفاوت سرعت سیستولیک و سرعت دیاستولیک را نشان می دهد، توصیف کرد.

    نسبت S/D (که در برخی متون به نسبت A/B نیز گفته می شود) با تقسیم حداکثر سرعت سیستولیک بر سرعت حداقل دیاستولیک محاسبه می شود. با نزدیک شدن سرعت دیاستولیک به صفر، این رابطه کمتر دقیق می شود. برای جلوگیری از این مشکل، نسبت های دیگر نیز استفاده می شود. شاخص ضربان با تقسیم تفاوت بین سرعت سیستولیک و دیاستولیک بر میانگین سرعت ([S - D]/میانگین سرعت) محاسبه می‌شود. شاخص مقاومت همان شمارنده را بر سرعت سیستولیک تقسیم می کند.

    سرعت جریان خون تحت تأثیر نیروی انقباضی میوکارد، قطر رگ و مقاومت پایین دست است. تفسیر شکل‌های موج سرعت جریان مستلزم این است که سرعت جریان خون و حجم جریان به دلیل اثر انقباض عروق مترادف نیستند.

    همانطور که بعدا به آن اشاره شد، توانایی تجسم شریان های کوچک با بازجویی داپلر رنگی، پتانسیل ارزیابی بیشتر شرایط فیزیولوژیک و پاتوفیزیولوژیک را که ممکن است در دستگاه تناسلی زنان رخ دهد، ارائه می دهد. هنگام سفارش و تفسیر مطالعات داپلر تخمدان و رحم، پزشک باید از تأثیر استروژن و پروژسترون بر شکل موج سرعت جریان خون آگاه باشد. به طور کلی، در طی مراحل تخمک گذاری و لوتئال، سرعت دیاستولیک افزایش می یابد (نسبت S/D کاهش یافته، شاخص ضربان یا شاخص مقاومت). این درک برای تفسیر صحیح شکل موج سرعت جریان خون در بیمار پیش از یائسگی ضروری است. با در نظر گرفتن این اصول، بهبود بالقوه در دقت تشخیصی در ارزیابی شرایط عملکردی و همچنین پاتولوژیک در بیمار زنان و زایمان قابل مشاهده است.

    b/عکس رنگی رحم چیست؟

    علائم فیبروم: فشار

    فیبروم ها ممکن است علائم بسیار خفیفی ایجاد کنند، هیچ کدام یا علائم می توانند شدید باشند. در زنانی که علائم را احساس می کنند، این رشد رحم می تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:

    فشار روی مثانه یا راست روده

    تکرر ادرار

    یبوست و/یا درد رکتوم

    درد پایین کمر و/یا شکم

    اگر فیبروم‌ها بسیار بزرگ شوند، می‌توانند معده را متسع کنند و زن باردار به نظر برسد.

    علائم فیبروم: تغییرات پریود

    علائم فیبروم: تغییرات پریود

    فیبروم همچنین ممکن است باعث تغییراتی در دوره قاعدگی زنان شود، از جمله:

    گرفتگی و درد خفیف تا شدید

    خونریزی شدیدتر، گاهی همراه با لخته شدن خون

    قاعدگی طولانی تر یا مکرر

    لکه بینی یا خونریزی بین پریودها

     

    فیبروم یا اندومتریوز؟

    فیبروم ها یکی از دلایل درد شدید قاعدگی هستند، اما این درد همچنین می تواند ناشی از آندومتریوز باشد. اندومتریوز زمانی اتفاق می‌افتد که بافت پوشش داخلی رحم در قسمت‌های دیگر بدن رشد می‌کند - که در اینجا با رشد بیرونی رحم و مثانه نشان داده شده است. این بافت در طول قاعدگی شما تجزیه می شود و خونریزی می کند و باعث ایجاد درد در طول سیکل و بافت زخم دردناک می شود. درد فیبروم یا آندومتریوز نیز ممکن است بین پریودها رخ دهد.

     

    چه چیزی باعث فیبروم می شود؟

    علت دقیق فیبروم ناشناخته است. رشد فیبرم ها با هورمون های زنانه استروژن و پروژسترون در ارتباط هستند .  مطالعات نشان داده است که زنانی که عادت ماهانه خود را در سنین پایین‌تر شروع می‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به فیبروم هستند. اگرچه مصرف هورمون های زنانه با فیبروم ها مرتبط است، اما استفاده از قرص های ضد بارداری اینطور نیست.

     

    مقالات پیشنهادی :

    سونوگرافی واژینال

    بیوپسی از پستان و تیروئید

    ام ار آی سینه چیست؟

    انواع فیبروم

    فیبروم های داخل دیواره، شایع ترین، در دیواره رحم رشد می کنند.

    فیبروم های ساب سروزال در بخش بیرونی رحم رشد می کنند و بزرگ می شوند . وقتی بزرگتر می شوند، به دلیل اندازه یا فشار وارده به اندام های مجاور می توانند باعث درد شوند.

    فیبروم های زیر مخاطی درست در زیر پوشش رحم رشد می کنند و می توانند در حفره رحم جمع شوند و منجر به خونریزی شدید و سایر عوارض جدی تر شوند.

    فیبروم های ساقه دار روی ساقه های کوچک داخل یا خارج رحم رشد می کنند.

    امکان داشتن بیش از یک نوع فیبروم وجود دارد.

     

    چه کسانی فیبروم می گیرند؟

    در حالی که مشخص نیست چرا زنان به فیبروم مبتلا می شوند، برخی الگوها مشاهده شده است.

    آنها معمولا در سنین 30 تا 40 سالگی رخ می دهند.

    در بین زنان دارای پوست سیاه بیشتر از سفید پوستان دیده می شود.

    آنها سریعتر رشد می کنند و در سنین پایین در زنان سیاه پوست ظاهر می شوند.

    داشتن یک عضو خانواده مبتلا به فیبروم خطر ابتلا به زن را افزایش می دهد.

    اضافه وزن یا چاقی و فشار خون بالا نیز ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد.

     

    عوارض: فیبروم و کم خونی

    برخی از زنان مبتلا به فیبروم که خونریزی غیرعادی شدید را در طول دوره قاعدگی خود تجربه می کنند ممکن است دچار کم خونی شوند. بسیاری از موارد کم خونی ناشی از کمبود آهن ناشی از قاعدگی خفیف است و با تغییر رژیم غذایی و قرص های مکمل آهن قابل درمان است. کم خونی درمان نشده می تواند منجر به خستگی و بی حالی - و در موارد شدید، مشکلات قلبی شود.

     r/عکس رنگی رحم چیست؟

    عوارض: باردار شدن

    فیبروم ها معمولاً با باروری و بارداری تداخلی ندارند. با این شرایط ، بعضی از زنان مبتلا به فیبروم عوارض بارداری و خطرات زایمان بیشتری را نسبت به دیگران تجربه می کنند. فیبروم ممکن است باعث شود نوزاد در وضعیت غیر طبیعی قرار گیرد و باعث زایمان زودرس شود. آنها همچنین ممکن است باعث درد لگن و خونریزی شدید پس از زایمان شوند که ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. در برخی موارد، فیبروم ها ممکن است لوله های فالوپ شما را مسدود کنند. فیبروم هایی که در امتداد دیواره داخلی رحم رشد می کنند ممکن است چسبیدن تخمک بارور شده را دشوار کند.

     

    مقالات پیشنهادی :

    بیوپسی دهانه رحم

    بیوپسی سینه در تهران

    بیوپسی کلیه و تشخیص بیماری های کلیوی

    چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

    خونریزی شدید قاعدگی

    دوره هایی که دردناک تر شد

    تکرار در ادرار و یا ناتوانی در کنترل کردن جریان ادرار خود

    تغییر در طول دوره قاعدگی شما طی سه تا شش سیکل

    درد یا سنگینی مداوم جدید در قسمت تحتانی شکم یا لگن

     

    تشخیص: معاینه و تصویربرداری

    پزشک شما ممکن است فیبروم رحمی متوسط و بزرگ را در طول معاینه معمول لگن احساس کند. آزمایش‌هایی مانند سونوگرافی می‌توانند اطلاعاتی در مورد اندازه و محل فیبروم‌های دیگر نشان دهند. برای زنان مبتلا به فیبروم که در تلاش برای باردار شدن هستند، آزمایشی به نام هیستروسالپنگوگرام طرح کلی رحم و لوله های فالوپ را نشان می دهد و ممکن است ناهنجاری ها را تشخیص دهد. روش‌های دیگری برای تجسم داخل رحم یا شکم نیز ممکن است مورد نیاز باشد.

     

    درمان: داروی ضد درد

    داروهای ضد درد، مانند استامینوفن، و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن، می توانند به تسکین دردهای قاعدگی کمک کنند.

     

    درمان: پیشگیری از بارداری

    داروهای ضد بارداری خوراکی سطوح استروژن و پروژسترون را کنترل می کنند. این معمولاً منجر به پریودهای سبک‌تر می‌شود و می‌تواند برخی از دردهای مرتبط با فیبروم‌ها مانند خونریزی شدید و گرفتگی را کاهش دهد. سایر روش‌های کنترل بارداری هورمونی که ممکن است علائم فیبروم را کاهش دهند، شامل تزریق پروژسترون یا IUD آزادکننده پروژسترون است.

     

    سایر درمان های هورمونی

    داروهایی به نام آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) ممکن است با توقف پریود و کوچک شدن فیبروم ها، علائم را به طور موقت از فیبروم ها تسکین دهند. آگونیست های GnRH از تولید استروژن جلوگیری می کنند، بنابراین می توانند باعث تحلیل استخوان، گرگرفتگی و خشکی واژن شوند. پس از پایان درمان، فیبروم ها به اندازه قبلی خود باز می گردند. اینها ممکن است برای کوچک کردن فیبروم قبل از جراحی برداشتن فیبروم استفاده شوند.

     

    درمان: آمبولیزاسیون

    برای علائم خفیف تا متوسط، آمبولیزاسیون فیبروم رحمی ممکن است گزینه خوبی باشد. یک کاتتر به شریان رحمی هدایت داده می شود. سپس ذرات ریز پلاستیک یا ژلاتین در رگ‌های خونی که فیبروم را تغذیه می‌کنند، رها می‌شوند و به مرور زمان باعث کوچک شدن آن می‌شوند. آمبولیزاسیون نباید گزینه ای برای زنانی باشد که می خواهند در مقطعی پس از درمان باردار شوند.

     

    درمان: جراحی

    میومکتومی به طور معمول بزرگترین فیبروم ها را از بین می برد. این یک گزینه برای زنانی است که می خواهند هنوز بچه دار شوند. هیسترکتومی زمانی است که رحم برداشته می شود. احتمال کمی وجود دارد که آنچه تصور می‌شد فیبروم باشد، سرطانی به نام سارکوم رحم باشد. به همین دلیل، FDA توصیه می‌کند که فیبروم را قبل از برداشتن آن به بخش‌های کوچک برش ندهید، فرآیندی به نام مرگ لاپاروسکوپی. ابلیشن آندومتر که برای درمان فیبروم های کوچکتر خوب است، پوشش داخلی رحم را از بین می برد، بنابراین بارداری امکان پذیر نیست.

     

    درمان: سونوگرافی

    سونوگرافی یکی از راه های از بین بردن فیبروم ها بدون آسیب رساندن به رحم است. در این درمان از امواج اولتراسوند با شدت بالا استفاده می شود که بافت فیبروم را از بین می برد. اکثر زنان پس از این روش به سرعت بهبود می یابند و می توانند در عرض 24 ساعت به فعالیت های عادی خود بازگردند. اثرات طولانی مدت آن هنوز در حال بررسی است و برای زنانی که می خواهند باردار شوند توصیه نمی شود.

     

    مقالات پیشنهادی :

     اکوی قلب جنین

     هزینه سونوگرافی سه بعدی رحم

    درمان فیبروم: ورزش کنید

    ورزش منظم ممکن است از فیبروم جلوگیری کند. در یک مطالعه، زنانی که هفت ساعت یا بیشتر در هفته ورزش می کردند، فیبروم های کمتری نسبت به زنانی که کمتر از دو ساعت در هفته ورزش می کردند، داشتند. چاقی همچنین یک عامل خطر برای فیبروم است. بنابراین ورزش منظم می تواند به شما در حفظ وزن سالم و کاهش خطر فیبروم کمک کند.

     

    مراقبت از کم خونی

    زنان مبتلا به فیبروم که تنها از طریق رژیم غذایی آهن کافی دریافت نمی کنند ممکن است دچار کم خونی شوند، جایی که بدن گلبول های قرمز کمتری نسبت به حالت عادی دارد. علائم شامل خستگی، درد قفسه سینه و تنگی نفس است. درمان ممکن است شامل مصرف بیشتر غذاهای غنی از آهن مانند گوشت، مرغ، ماهی، سبزیجات برگدار، حبوبات و نان ها و غلات غنی شده با آهن باشد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما همچنین ممکن است مکمل های آهن را پیشنهاد کند.

  • g/اکو قلب جنین چیست؟

    اکو قلب جنین چیست؟زمانی که به اکوکاردیوگرافی جنین نیاز دارید

    اکوکاردیوگرافی جنین (اکو) آزمایشی است که تصاویری از قلب نوزاد را قبل از تولد نشان می دهد. تصاویر با استفاده از امواج صوتی ملایم شکل گرفته اند. به این سونوگرافی می گویند.

    این آزمایش مشکلاتی را در ساختار، عملکرد یا ریتم قلب کودک بررسی می کند. پیدا کردن این مشکلات قلبی قبل از تولد به این معنی است که می توان آنها را به موقع مدیریت کرد. همچنین ممکن است به برنامه ریزی برای کارهایی که باید بعد از تولد انجام دهید کمک کند. بسیاری از مشکلات قلبی را می توان با اکو جنین پیدا کرد. اما برخی از آنها را تا پس از تولد نوزاد نمی توان دید.

    آزمایش بدون درد است. قطعا هیچ چیزی به بدن شما وارد نمی شود. در موارد نادر، ممکن است لازم باشد سونوگرافی در واژن با یک پروب مخصوص انجام شود. این ممکن است در اوایل بارداری اتفاق بیفتد.

    با اکوکاردیوگرافی جنین، یک مبدل در شکم شما حرکت می کند تا از قلب کودک شما عکس بگیرد.

     

    چرا ممکن است به انجام  اکوجنین نیاز داشته باشم؟

    این آزمایش ممکن است زمانی انجام شود که شما حداقل در هفته 12 بارداری هستید. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است این آزمایش را توصیه کند اگر شما:

    سونوگرافی بارداری انجام دادید که نشان داد احتمال مشکل قلبی وجود دارد

    مشکلاتی که توسط آزمایش‌های دیگر، مانند آمنیوسنتز یا نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی پیدا شد (این آزمایش‌ها برای بیماری‌های ژنتیکی و مشکلات کروموزومی بررسی می‌شوند)

    • سابقه خانوادگی بیماری قلبی مادرزادی داشته باشید
    • داروهایی مصرف می کنید که ممکن است بر رشد کودک شما تأثیر بگذارد
    • سابقه خانوادگی بیماری های ژنتیکی مرتبط با نقص و بیماری قلبی داشته باشید
    • دیابت یا شرایط دیگر داشته باشید

     ecocardiography/اکوقلب جنین چیست؟

    اگر سوالی در مورد رادیولوژی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان رادیولوژی یا سونوگرافی تجویز کرده است

    می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و رادیولوژی الوند تماس بگیرید.

    چگونه باید برای اکو جنین آماده شوم؟

    برای آماده شدن نیازی نیست کار زیادی انجام دهید. لباس راحت بپوشید. هر دستورالعملی که به شما داده می شود را دنبال کنید.

     

    در حین اکو جنین چه اتفاقی می افتد؟

    این آزمون حدود 45 دقیقه تا 2 ساعت طول می کشد. در طول آزمون:

     

    • روی میز دراز می کشی و شکمت را باز نمی کنی.
    • ژل شفاف و بدون چربی روی پوست شکم شما اعمال می شود.
    • یک پروب دستی (مبدل) روی شکم شما حرکت می کند.
    • امواج صوتی از مبدل به کامپیوتر می رود. تصاویری از قلب کودک شما روی صفحه نمایش داده می شود.

     

    بعد از اکو جنین چه اتفاقی می افتد؟

    می توانید به روال عادی و رژیم غذایی خود بازگردید.

    ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است بلافاصله پس از آزمایش در مورد نتایج اولیه با شما صحبت کند. زمانی که تصاویر به طور کامل مطالعه شدند، نتایج نهایی را دریافت خواهید کرد.

    کوچکترین بیماران ما هنوز به دنیا نیامده اند. ما از طریق برنامه قلب و عروق پیش از تولد، با همکاری انستیتوی اطفال پیش از تولد، مراقبت های تخصصی و جامعی را برای کودک متولد نشده با تشخیص بیماری قلبی ارائه می دهیم.

    مقالات پیشنهادی  : 

    سونوگرافی آنومالی 

    سونوگرافی غربالگری 

    سونوگرافی خانم 

    الاستوگرافی 

    اکوی قلب جنین

    برنامه قلب و عروق پیش از تولد در مرکز تصویربرداری الوند کودکان: چرا ما را انتخاب کنید

    در برنامه قلب و عروق قبل از تولد، ما با کودک متولد نشده به عنوان یک بیماررفتار می کنیم. ویژگی های مراقبت ما عبارتند از:

     

    همکاری: ما مراقبت از نوزاد متولد نشده را در میان متخصصان مختلف، از جمله پزشکان و متخصصین زنان و زایمان با تخصص‌های فوق‌العاده در قلب، جراحی قلب، ژنتیک و رادیولوژی هماهنگ می‌کنیم.

    حمایت از رشد دوران بارداری: در حالی که تخصص ما قلب قبل از تولد است، هدف ما داشتن یک کودک سالم است. ما عملکرد مغز و سایر جنبه های رشد قبل از تولد را بررسی می کنیم تا از بهترین نتایج ممکن برای کودک پس از تولد اطمینان حاصل کنیم.

    تشخیص زودهنگام: از طریق نوآوری هایی مانند اکوکاردیوگرافی جنین و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی جنین، می توانیم ناهنجاری های قلبی را در اوایل هفته 12 بارداری تشخیص دهیم. تشخیص زودهنگام به ما این امکان را می دهد که هر گونه مداخله لازم را در اسرع وقت برنامه ریزی کنیم. درباره تصویربرداری قلب بیشتر بدانید.

    مراقبت از کل خانواده: مادران باردار که نوزادانشان با بیماری قلبی تشخیص داده شده است، ممکن است غم و اندوه و اضطراب را تجربه کنند. این احساسات می تواند بر خانواده مادر و همچنین بارداری او تأثیر بگذارد. تیم ما با تمام اعضای خانواده برای ارائه حمایت عاطفی از مادران و عزیزان در این مدت همکاری می کند.

     f/اکو قلب جنین چیست؟

    تیم قلب و عروق پیش از تولد

    مراقبت از یک قلب کوچک به یک تیم بزرگ نیاز دارد. تیم قلب فرزند متولد نشده شما ممکن است شامل متخصصان زیادی باشد، مانند:

     

    • متخصصین قلب قبل از تولد
    • متخصصین مغز و اعصاب دوران بارداری
    • رادیولوژیست های کودکان
    • مددکاران اجتماعی
    • هماهنگ کننده اختصاصی برنامه
    • هماهنگ کننده پرستار اختصاصی

    علاوه بر این، همانطور که برای شروع زندگی کودک شما در خارج از رحم برنامه ریزی می کنیم، با بسیاری از اعضای تیم قلب اطفال، از جمله متخصصان مداخله ای قلب، بیهوشی قلب، متخصصان نوزادان و جراحان قلب کار می کنیم. ما با هم برنامه ای را ایجاد می کنیم تا برای همه احتمالات پس از تولد کودک شما آماده باشیم.

     

    نقص سپتوم بطنی چیست؟

    نقص دیواره بین بطنی (VSD) - که گاهی به عنوان سوراخ در قلب شناخته می شود - نوعی نقص مادرزادی قلب است. در VSD، یک روزنه غیر طبیعی در دیوار بین اتاقک های پمپاژ اصلی قلب (بطن ها) وجود دارد.

    VSD ها شایع ترین نقص مادرزادی قلب هستند. اکثر VSD ها با موفقیت یا بدون عارضه تشخیص داده می شوند و درمان می شوند.

     

    در نقص سپتوم بطنی چه اتفاقی می افتد؟

    بطن راست و بطن چپ قلب با دیواره مشترکی به نام سپتوم بطنی از هم جدا می شوند. بچه‌هایی که VSD دارند در این دیوار یک دهانه دارند. در نتیجه:

    هنگامی که قلب می تپد، مقداری از خون در بطن چپ (که توسط اکسیژن ریه ها غنی شده است) از طریق سوراخ سپتوم به بطن راست می ریزد.

    در بطن راست، این خون غنی از اکسیژن با خون بدون اکسیژن مخلوط می شود و به ریه ها باز می گردد.

    جریان خون از سوراخ، صدای اضافی ایجاد می کند که به عنوان سوفل قلبی شناخته می شود. پزشکان وقتی با گوشی پزشکی به صدای قلب گوش می دهند می توانند صدای سوفل قلب را بشنوند.

    VSD ها می توانند در مکان های مختلف سپتوم قرار داشته باشند و اندازه آنها متفاوت باشد.

     

    چه چیزی باعث نقص سپتوم بطنی می شود؟

    نقایص سپتوم بطنی زمانی رخ می دهد که قلب نوزاد قبل از تولد رشد می کند. قلب از یک لوله بزرگ ایجاد می شود و به بخش هایی تقسیم می شود که در نهایت به دیواره ها و اتاقک ها تبدیل می شوند. اگر در طول این فرآیند مشکلی وجود داشته باشد، می‌تواند سوراخی در سپتوم بطنی ایجاد شود.

    در برخی موارد، تمایل به ایجاد VSD ممکن است به دلیل سندرم های ژنتیکی باشد که باعث ایجاد قطعات اضافی یا گم شده از کروموزوم ها می شود. با این حال، اکثر VSD ها دلیل مشخصی ندارند.

     

    علائم و نشانه های نقص سپتال بطنی چیست؟

    اینکه آیا VSD علائمی ایجاد می کند به اندازه سوراخ و محل آن بستگی دارد. VSD های کوچک معمولاً علائمی ایجاد نمی کنند و ممکن است خود به خود بسته شوند.

    بچه‌های بزرگ‌تر یا نوجوانانی که VSD‌های کوچکی دارند که بسته نمی‌شوند، معمولاً علائم دیگری جز سوفل قلبی ندارند. آنها ممکن است نیاز داشته باشند که به طور منظم به پزشک مراجعه کنند تا مطمئن شوند VSD هیچ مشکلی ایجاد نمی کند.

    VSDهای متوسط ​​و بزرگ ممکن است که علائم قابل توجهی ایجاد کنند. نوزادان ممکن است که تنفس سریع ‌تری داشته باشند و هنگام غذا خوردن خسته شوند. ممکن است در حین تغذیه شروع به عرق کردن و یا گریه کنند و به آرامی وزن اضافه کنند.

    همچنین این علائم به طور کلی نشان می دهد که VSD به خودی خود بسته نمی شود و ممکن است کودک به جراحی قلب نیاز داشته باشد. معمولا این کار در 3 ماه اول زندگی نوزاد برای جلوگیری از مشکلات دیگر انجام می شود. یک متخصص قلب می‌تواند برای کاهش علائم قبل از جراحی، دارو تجویز کند.

     

    چه مشکلاتی ممکن است رخ دهد؟

    نوزادان با VSD بزرگ می توانند نارسایی قلبی داشته باشند و مشکلات تغذیه ای داشته باشند که منجر به افزایش وزن ضعیف می شود. آنها همچنین ممکن است اغلب دچار عفونت قفسه سینه شوند. کودکان مبتلا به VSD کوچک در معرض خطر ابتلا به اندوکاردیت، عفونت سطح داخلی قلب ناشی از باکتری در جریان خون هستند. باکتری‌ها همیشه در دهان ما هستند و مقدار کمی از آن‌ها هنگام جویدن و مسواک زدن وارد جریان خون می‌شوند.

    بهداشت خوب دندان برای کاهش باکتری های دهان بهترین راه برای محافظت از قلب در برابر اندوکاردیت است. کودکان باید روزانه مسواک بزنند و نخ دندان بکشند و مرتباً به دندانپزشک خود مراجعه کنند. به طور کلی، بیماران مبتلا به VSD های ساده، به جز 6 ماه اول پس از جراحی VSD، قبل از مراجعه به دندانپزشکی نیازی به مصرف آنتی بیوتیک ندارند.

     

    مقالات پیشنهادی  : 

    سونوگرافی آنومالی 

    سونوگرافی غربالگری 

    سونوگرافی خانم 

    الاستوگرافی 

    اکوی قلب جنین

    f/اکو قلب جنین چیست؟

    نقایص سپتوم بطنی چگونه تشخیص داده می شود؟

    پزشکان معمولاً یک VSD را در چند هفته اول زندگی نوزاد در طی معاینات معمول پیدا می کنند. آنها صدای سوفل قلب را می شنوند، که ویژگی های خاصی دارد که به آنها اجازه می دهد بدانند علت آن چیز دیگری نیست.

    اگر کودک شما سوفل قلبی داشته باشد، پزشک ممکن است شما را به یک متخصص قلب کودکان (پزشکی که بیماری های قلبی دوران کودکی را تشخیص داده و درمان می کند) ارجاع دهد.

    متخصص قلب یک معاینه انجام می دهد و سابقه پزشکی کودک شما را می گیرد. اگر پزشک فکر کند VSD وجود دارد، ممکن است آزمایشاتی مانند موارد زیر را تجویز کند:

     

    اشعه ایکس قفسه سینه: تصویری از قلب و همچنین اندام های اطراف

    الکتروکاردیوگرام (EKG): ثبت فعالیت الکتریکی قلب

    اکوکاردیوگرام: سونوگرافی قلب. اغلب، این روش اصلی پزشکان برای تشخیص VSD است.

    کاتتریزاسیون قلبی: اطلاعاتی در مورد ساختار قلب و فشار خون و سطح اکسیژن خون در اتاقک های آن ارائه می دهد. این آزمایش معمولاً برای یک VSD تنها زمانی انجام می‌شود که اطلاعات بیشتری نسبت به آزمایش‌های دیگر مورد نیاز باشد. (گاهی برای بستن انواع خاصی از VSD ها نیز استفاده می شود.)

     

    نقایص سپتوم بطنی چگونه درمان می شود؟

    درمان به سن کودک و اندازه، محل و شدت VSD بستگی دارد. کودکی با نقص کوچکی که هیچ علامتی ایجاد نمی کند، ممکن است فقط نیاز به مراجعه منظم به متخصص قلب داشته باشد تا مطمئن شود که مشکل دیگری وجود ندارد.

    در بسیاری از کودکان، یک نقص کوچک بدون جراحی به خودی خود بسته می شود. برخی ممکن است بسته نشوند، اما بزرگتر نخواهند شد. بچه هایی که VSD های کوچک دارند معمولاً نیازی به محدود کردن فعالیت های خود ندارند.

    کودکان مبتلا به VSDهای متوسط ​​تا بزرگ ممکن است برای کمک به گردش خون و کمک به عملکرد بهتر قلب به داروهای تجویزی نیاز داشته باشند. با این حال، داروها به تنهایی VSD را نمی بندند. بنابراین، متخصص قلب ممکن است جراحی قلب را برای رفع سوراخ توصیه کند. در موارد نادر، VSD می تواند با کاتتریزاسیون قلبی بسته شود.

     

    جراحی قلب

    جراحی معمولاً در چند هفته تا چند ماه اول زندگی کودک انجام می شود. جراح یک برش در دیواره قفسه سینه ایجاد می کند و یک دستگاه قلب-ریه گردش خون را حفظ می کند در حالی که جراح سوراخ را می بندد. جراح می‌تواند سوراخ را مستقیماً ببندد یا معمولاً یک تکه از مواد جراحی مصنوعی را روی آن می‌دوزد. در نهایت، بافت قلب روی چسب یا بخیه بهبود می یابد. تا 6 ماه پس از جراحی، بافت سوراخ را کاملاً می پوشاند.

     

    کاتتریزاسیون قلبی

    به ندرت، متخصصان قلب ممکن است برخی از انواع VSD را با کاتتریزاسیون قلبی ببندند. آنها یک لوله نازک و منعطف (یک کاتتر) را در یک رگ خونی در پای کودک قرار می دهند که به قلب منتهی می شود. آنها لوله را به داخل قلب هدایت می کنند تا جریان خون، فشار و سطح اکسیژن در حفره های قلب را اندازه گیری کنند. یک ایمپلنت ویژه، به شکل دو دیسک که از مش سیمی انعطاف پذیر تشکیل شده است، در سوراخ سپتوم قرار می گیرد. این دستگاه به گونه ای طراحی شده است که در مقابل سپتوم در دو طرف صاف شود تا VSD را ببندد و برای همیشه مهر و موم کند.

     

    چه چیز دیگری باید بدانم؟

    در بیشتر موارد، کودکانی که جراحی VSD انجام می دهند، به سرعت و بدون عارضه بهبود می یابند. اما پزشکان از نزدیک آنها را برای علائم یا نشانه های هر مشکلی تحت نظر خواهند داشت. کودک شما برای مدتی نیاز به ویزیت های بعدی با متخصص قلب دارد.

    اگر کودک شما مشکل تنفسی دارد، فورا با پزشک خود تماس بگیرید یا به اورژانس مراجعه کنید. سایر علائم مشکل عبارتند از:

     

    • اشتهای ضعیف یا مشکل در تغذیه
    • عدم افزایش وزن یا کاهش وزن
    • بی حالی یا کاهش سطح فعالیت
    • تب طولانی مدت یا غیر قابل توضیح
    • افزایش درد، حساسیت، یا ترشح چرک از محل جراحی

     

    اگر پس از جراحی برای بستن VSD متوجه هر یک از این علائم در کودک خود شدید با پزشک خود تماس بگیرید.

    تشخیص بیماری قلبی در فرزند شما می تواند ترسناک باشد. اما خبر خوب این است که متخصص قلب اطفال شما با VSD ها و بهترین روش مدیریت آنها آشنایی کامل دارد. پس از جراحی، بیشتر کودکان به زندگی سالم و فعال ادامه می دهند.

    مقالات پیشنهادی  : 

    سونوگرافی واژینال در تهران

    سونوگرافی غربالگری دوم

    سونوگرافی غربالگری اول

    سونوگرافی بارداری

    اگر مشکل قلبی باشد چه؟

    پس از انجام اکوکاردیوگرافی جنین، پزشک با شما صحبت می کند و نتایج را توضیح می دهد.

    گاهی اوقات، تصویربرداری ممکن است دشوار باشد. اگرچه ممکن است هیچ گونه ناهنجاری تشخیص داده نشود، تصویربرداری ممکن است تا حد ممکن کامل نباشد. در این موارد، ممکن است یک آزمایش پیگیری برای ارزیابی مجدد قلب رزرو کنیم. این بدان معنا نیست که مشکل قلبی وجود دارد.

    اگر ناهنجاری تشخیص داده شود، پزشک و پرستار به طور خصوصی با شما صحبت خواهند کرد. در این مدت اطلاعات دقیقی در مورد مشکل قلبی که از روی تصاویر مشخص می شود در اختیار شما قرار می دهیم. اثرات مشکل قلبی بر بارداری، تولد و در طول زندگی کودک مورد بحث قرار خواهد گرفت. تمام گزینه های موجود برای مدیریت بارداری مورد بحث قرار خواهد گرفت. ممکن است لازم باشد شما را به یک برنامه تخصصی مامایی ارجاع دهید تا اطمینان حاصل شود که مراقبت کامل در طول بارداری انجام می شود و بهترین برنامه زایمان وجود دارد.

     r/اکو قلب جنین چیست؟

    آیا گزینه های درمانی وجود دارد؟

    برخی از بیماری های قلبی جنین را می توان در داخل رحم، یا با داروها یا مداخلات کم تهاجمی، درمان و/یا مدیریت کرد.

     

    اکوکاردیوگرافی شکم

    اکوکاردیوگرافی شکمی شامل حرکت آرام یک دستگاه کوچک به نام مبدل بر روی شکم بیمار با کمک ژل مخصوصی است که برای کاهش اصطکاک روی پوست اعمال می شود. مبدل امواج صوتی با فرکانس بالا ساطع می کند که از ساختارهای جامد، از جمله نوزاد و قلبش منعکس می شود. امواج صوتی به کامپیوتری فرستاده می شود که تصاویری از قلب کودک برای ارزیابی تولید می کند.

     

    اکوکاردیوگرافی ترانس واژینال

    در اکوکاردیوگرافی ترانس واژینال نیز از همین فناوری استفاده می‌شود، با این تفاوت که مبدل به‌جای لغزش روی شکم، به آرامی چند سانت در واژن قرار می‌گیرد. این مبدل همچنین ممکن است کوچکتر و نازکتر باشد. روش ترانس واژینال معمولاً در اوایل بارداری زنان استفاده می شود و ممکن است تصاویر دقیق تری از قلب جنین ارائه دهد.

     

    در طول آزمایش اکوکاردیوگرافی جنین چه انتظاری باید داشته باشم؟

    آزمایش اکوکاردیوگرام جنین یک روش ایمن و غیر تهاجمی است که با کمترین تنظیمات ممکن سونوگرافی و بدون اشعه انجام می شود. بسته به نوع آزمایش لازم و سلامت نوزاد، ممکن است بین 30 دقیقه تا دو ساعت طول بکشد. بیمار برای انجام آزمایش نیازی به داشتن مثانه پر ندارد.

    سطح قند خون

    کم آبی بدن

    تب

    عفونت

    گلبول های قرمز کم (کم خونی)

    مصرف داروها، کافئین یا نیکوتین توسط مادر

    مشکلات تیروئید

     

    روش های پایش ضربان قلب جنین

    بیماری قلبی مادرزادی چیست؟

    بیماری مادرزادی قلب یک مشکل پزشکی است که ناشی از نقص مادرزادی قلب است، یک ناهنجاری قلب که از بدو تولد وجود دارد. بسته به مسائل دقیق درگیر، بیماری مادرزادی قلب ممکن است فقط مشکلات جزئی ایجاد کند. از سوی دیگر، انواع جدی‌تر بیماری‌های مادرزادی قلبی می‌توانند از دوران نوزادی باعث ایجاد مشکلات تهدیدکننده زندگی شوند.

    نقایص مادرزادی قلب، که می تواند به تنهایی یا همراه با سایر مشکلات پزشکی رخ دهد، یکی از شایع ترین انواع نقایص مادرزادی است. در ایالات متحده حدود 1٪ از نوزادان با نقص مادرزادی قلب متولد می شوند. از این تعداد، حدود 25٪ دارای بیماری قلبی مادرزادی حیاتی و تهدید کننده زندگی هستند. بیماری مادرزادی قلبی در مردان کمی بیشتر از زنان رخ می دهد.

     

    متخصص قلب و عروق نوزاد

    انواع بیماری های مادرزادی قلبی

    نقایص مادرزادی قلب با مسائل خاصی مشخص می شود که بر علائم و درمان های موجود تأثیر می گذارد. این مشکل ممکن است بر بطن چپ یا راست (حفره های پمپاژ بزرگ قلب) یا دیواره بطنی که این دو را تقسیم می کند تأثیر بگذارد.

    انواع دیگر مشکلات ممکن است بر دهلیزها (حفره های چپ و راست قلب که در ابتدا خون پر می شود) یا دیواره دهلیز بین آنها تأثیر بگذارد. برخی از مشکلات عروق بزرگ متصل به قلب مانند آئورت را تحت تاثیر قرار می دهد.

    مشکلات دیگر بر یک یا چند دریچه از چهار دریچه تأثیر می گذارد که به طور معمول از برگشت خون به جهت اشتباه جلوگیری می کنند. در برخی موارد، یک فرد مبتلا به بیماری های مادرزادی قلبی انواع مختلفی از مشکلات در آناتومی قلب خود دارد.

    به طور کلی، نقایص مادرزادی قلب اغلب به یکی از دو دسته تقسیم می شوند: نقایص سیانوتیک و غیرسیانوتیک.

     

    نقص سیانوتیک

    بیماری قلبی مادرزادی ناشی از نقص سیانوتیک شدیدتر است. در این افراد، بدن به اندازه کافی خون غنی از اکسیژن دریافت نمی کند. به همین دلیل، پوست، لب‌ها و ناخن‌ها ممکن است حداقل در شرایط خاصی دچار رنگ آبی (سیانوز) شوند. به دلیل ماهیت جدی آن، گاهی اوقات بیماری قلبی مادرزادی بحرانی نیز نامیده می شود.

     f/اکو قلب جنین چیست؟

    پنج مورد از رایج ترین انواع بیماری مادرزادی سیانوتیک قلب عبارتند از:

    تترالوژی فالوت

    تنه شریانی

    جابجایی شریان های بزرگ

    آترزی دریچه سه لتی

    بازگشت غیرعادی کامل وریدی ریوی

     

    نقایص غیر سیانوتیک

    نقایصی که به عنوان غیرسیانوتیک (یا سیانوتیک) طبقه بندی می شوند، شدت کمتری دارند، اگرچه همچنان می توانند عواقب سلامتی جدی داشته باشند، به خصوص اگر درمان نشوند. در این شرایط، خونی که به بدن می‌رود، حداقل در بیشتر مواقع، خون سرشار از اکسیژن زیادی دریافت می‌کند. بنابراین رنگ مایل به آبی در پوست کمتر دیده می شود.

    برخی از انواع رایج نقایص غیرسیانوتیک عبارتند از:

    نقص دیواره بین بطنی

    نقص دیواره بین دهلیزی

    نقص سپتوم دهلیزی

    مجرای شریانی باز شده

    کوآرکتاسیون آئورت

    تنگی دریچه آئورت

    تنگی دریچه ریوی

     

    برخی از علائم بالقوه بیماری قلبی مادرزادی در دوران نوزادی عبارتند از:

    کاهش فعالیت و بی حالی

    عرق کردن و گریه کردن در هنگام تغذیه

    افزایش وزن ضعیف

    تنفس نامنظم یا سریع

    تغییر رنگ آبی در پوست (سیانوز)

    سوفل قلبی شنیده شده در معاینه پزشکی

    با این حال، توجه به این نکته مهم است که همه نوزادان مبتلا به بیماری مادرزادی قلبی این علائم را ندارند. نوزادانی که با بیماری کمتر شدید متولد می شوند ممکن است در ابتدا هیچ علامتی نداشته باشند. علائم ممکن است بعداً در دوران کودکی آشکار شود، مانند تنگی نفس یا تپش قلب در حین ورزش.

    به دلیل نحوه گردش خون در جنین، بیماری مادرزادی قلب معمولاً قبل از تولد مشکلی ایجاد نمی کند.

     

    علل

    بیماری قلبی مادرزادی زمانی رخ می دهد که قلب و ساختارهای مربوط به آن به طور طبیعی در دوران بارداری شکل نگیرد. این باعث مشکلاتی می شود، زیرا قلب نمی تواند خون اکسیژن دار را به بدن پمپ کند و خون پر از دی اکسید کربن را به خوبی به ریه ها برگرداند.

     

    در سندرم های ژنتیکی

    گاهی اوقات، بیماری مادرزادی قلبی به عنوان بخشی از سندرم های ژنتیکی رخ می دهد. به عنوان مثال، حدود نیمی از افراد مبتلا به تریزومی 21 (که باعث سندرم داون می شود) بیماری قلبی مادرزادی دارند. بیماری مادرزادی قلب می تواند توسط سایر سندرم های ژنتیکی مانند تریزومی 13، تریزومی 18، سندرم ترنر و سندرم دی جورج ایجاد شود.

    در این موارد، ناهنجاری های ژنتیکی مستقیماً به مشکلات مربوط به تشکیل قلب منجر می شود. این افراد اغلب مشکلات مربوط به سایر سیستم های بدن مانند سیستم عصبی را دارند.

     

    عوامل خطر بالقوه

    با این حال، اغلب اوقات، بیماری مادرزادی قلبی دلیل واضحی ندارد. احتمالاً به دلیل ترکیبی از علل ژنتیکی و محیطی اتفاق می افتد. داشتن تنوع ژن‌های خاص ممکن است نوزادان خاصی را در معرض خطر بیماری قلبی مادرزادی قرار دهد.

    به همین ترتیب، شرایط محیطی خاص ممکن است کمی خطر را افزایش دهد. برخی از این عوامل بالقوه عبارتند از:

    سیگار کشیدن مادر

    چاقی

    قرار گرفتن در معرض سموم محیطی

    بیماری ویروسی در دوران بارداری

    سطوح پایین فولات در مادر

    توجه به این نکته مهم است که اکثر نوزادانی که با بیماری قلبی مادرزادی متولد می شوند، بدون هیچ عامل خطر آشکاری متولد می شوند. با این حال، برای والدینی که یک فرزند با بیماری قلبی مادرزادی به دنیا آمده اند، ممکن است ملاقات با یک مشاور ژنتیک مفید باشد. این فرد می تواند اطلاعات دقیق تری در مورد خطرات احتمالی داشتن فرزند دیگری با بیماری مادرزادی قلبی ارائه دهد.

     

    روش ها و جراحی

    نوزادانی که با بیماری قلبی مادرزادی شدید متولد می شوند، در نهایت به نوعی جراحی یا سایر روش های پزشکی نیاز دارند، گاهی اوقات بیش از یک مورد. از طریق این جراحی‌ها، قلب (و عروق و/یا دریچه‌های آسیب‌دیده) تغییر شکل می‌دهند تا بتوانند کار عادی خود را انجام دهند، خون اکسیژن‌دار را به بدن پمپاژ کنند و خون پر از دی اکسید کربن را به ریه‌ها پمپاژ کنند.

    مهم است که توجه داشته باشید که ممکن است بازگرداندن قلب به عملکرد کاملا طبیعی، حتی پس از جراحی موفقیت آمیز، امکان پذیر نباشد. ماهیت دقیق جراحی ها و روش های مورد نیاز بر اساس شدت و نوع بیماری مادرزادی قلبی متفاوت است.

    معمولاً این جراحی ها اگر در اوایل دوران کودکی انجام شوند بیشترین تأثیر را دارند، اما گاهی اوقات تا اواخر زندگی نیازی به آنها نیست. اگرچه اغلب نجات دهنده زندگی است، اما جراحی اغلب اوقات بسیار خطرناکی برای این کودکان خردسال است و برخی از آنها به دلیل عوارض جراحی می میرند.

     

    مقالات پیشنهادی  : 

    ترشح پستان

    مرکز سونوگرافی سینه

    سونوگرافی آنومالی

    سونوگرافی تیروئید

    پیوند قلب

    اصلاح جراحی برای برخی از انواع بیماری های مادرزادی قلبی بسیار نادر و شدید امکان پذیر نیست. در این موارد، پیوند قلب در اوایل دوران کودکی ممکن است تنها گزینه مناسب باشد

    برخی از انواع بیماری های مادرزادی قلب را می توان با درمان های نوع کاتتر درمان کرد. این روش ها به جراح نیاز ندارند که قفسه سینه را برای دسترسی به قلب باز کنند. در عوض، ابزارها از طریق رگ‌های خونی بزرگ، مانند رگ‌های خونی در پاها وارد می‌شوند و سپس از طریق رگ به قلب می‌روند. با استفاده از ابزارهای بسیار کوچک و دوربین های خاص، انواع خاصی از نقایص مادرزادی قلب را می توان به این روش ترمیم کرد.

    افرادی که بیماری کمتری دارند معمولاً نیازی به درمان فوری ندارند. زمان و نوع این درمان بر اساس شدت و نقص مادرزادی خاص متفاوت خواهد بود.

    پس از یک عمل یا جراحی موفقیت آمیز، بسیاری از افراد مبتلا به بیماری مادرزادی قلبی می توانند زندگی تقریباً طبیعی داشته باشند. برخی از افراد حتی پس از درمان بهینه هنوز برخی از علائم باقیمانده مانند کاهش توانایی ورزش را تجربه می کنند.

  • f/سونوگرافی غربالگری جنین سه ماهه دوم

    سونوگرافی غربالگری جنین سه ماهه دوم؛ارزیابی سیستماتیک آناتومی جنین به عنوان بخشی از معاینه سونوگرافی سه ماهه دوم بارداری در تشخیص عوارض بارداری، ناهنجاری های جنینی و بیماری های ژنتیکی مفید است. هدف ما این است که اسکن اولیه و دقیق سه ماهه دوم را با توجه به دستورالعمل‌های بین‌المللی و ملی کنونی نشان دهیم.

     m/سونوگرافی غربالگری جنین سه ماهه دوم

    اگر سوالی در مورد رادیولوژی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان رادیولوژی یا سونوگرافی تجویز کرده است

    می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و رادیولوژی الوند تماس بگیرید.

    سونوگرافی در بارداری یکی از ارکان اصلی مراقبت های نوین مامایی است. این به تعیین سن بارداری دقیق کمک می کند و امکان تشخیص به موقع عوارض بارداری مانند نقص ساختاری جنین و بیماری های ژنتیکی، چندقلویی، محدودیت رشد جنین، ناهنجاری های حجم مایع آمنیوتیک، تظاهرات غیر طبیعی جنین و جفت غیر طبیعی را فراهم می کند. زمان معاینه سونوگرافی را می توان به طور کلی به دسته های زیر تقسیم کرد:

     ارزیابی سه ماهه اول

    سه ماهه دوم

     در برخی تنظیمات، اسکن سه ماهه سوم

    آزمایش غربالگری مادر (MSS) یک آزمایش خون است که برای زنان باردار در مرکز الوند در دسترس است. این سونوگرافی تعیین احتمال ابتلای فرزند متولد نشده شما به سندرم داون (تریزومی 21)، سندرم ادوارد (تریزومی 18) یا نقص لوله عصبی کمک می کند.

     

    ارزیابی سه ماهه اول

    غربالگری مادر ممکن است در سه ماهه اول بارداری که همراه با سونوگرافی باشد انجام شود. این آزمایش غربالگری ترکیبی سه ماهه اول نامیده می شود.

     یا ممکن است آزمایش در سه ماهه دوم بارداری انجام شود. این آزمایش غربالگری مادر در سه ماهه دوم نامیده می شود.

     

    آزمایشات غربالگری مادر برای شرایط مختلف

    MSS می‌تواند حاملگی‌هایی را شناسایی کند که احتمال ابتلا به آن‌ها افزایش می‌یابد:

    سندرم داون - وضعیتی که منجر به ناتوانی ذهنی در درجات مختلف می شود. ممکن است باعث برخی مشکلات جسمی مانند نقص قلبی یا مشکلات بینایی یا شنوایی شود. سندرم داون به عنوان تریزومی 21 نیز شناخته می شود زیرا نوزاد دارای سه نسخه از کروموزوم 21 به جای دو نسخه معمولی است.

    سندرم ادوارد - وضعیتی که منجر به مشکلات فیزیکی مانند کمبود رشد، نقایص قلبی، نقص سیستم گوارشی و ناتوانی ذهنی می شود. نوزادانی که با سندرم ادوارد متولد می شوند، پیش آگهی بدی دارند. بسیاری از آنها بیشتر از چند هفته اول زندگی زندگی نمی کنند. سندرم ادوارد به عنوان تریزومی 18 نیز شناخته می شود، زیرا نوزاد سه نسخه از کروموزوم 18 به جای دو نسخه معمول دارد.

    نقص لوله عصبی - شایع ترین نقص لوله عصبی آنسفالی و اسپینا بیفیدا است. با آنسفالی، مغز به درستی رشد نمی کند و نوزاد زنده نمی ماند. نوزادان مبتلا به اسپینا بیفیدا دارای سوراخی در استخوان های ستون فقرات هستند که می تواند منجر به آسیب به اعصاب کنترل کننده قسمت پایین بدن شود. این می تواند باعث ضعف و فلج پاها و گاهی ناتوانی در کنترل روده و مثانه شود. نقص لوله عصبی فقط در تست MSS سه ماهه دوم غربالگری می شود. نقایص لوله عصبی را می توان با آزمایشات معمول سونوگرافی در دوران بارداری نیز تشخیص داد.

    این تست ها فقط برای این شرایط است. نتیجه کم شانس به این معنی نیست که کودک از سایر نقص های مادرزادی عاری است.

     

    تست غربالگری ترکیبی سه ماهه اول

    آزمایش غربالگری ترکیبی سه ماهه اول می تواند حاملگی در کنار احتمال افزایش سندرم داون (تریزومی 21) و سندرم ادوارد (تریزومی 18) را شناسایی کند.

    این آزمایش شامل آزمایش خون خانم باردار در هفته های 9 تا 13 بارداری و سونوگرافی بین هفته های 11 تا 13 بارداری است.

    آزمایش خون میزان دو پروتئین مختلف را که به طور طبیعی در خون مادر در دوران بارداری وجود دارد اندازه گیری می کند.

    با استفاده از سونوگرافی، مقدار مایع موجود در پوست پشت گردن نوزاد اندازه گیری می شود. این اندازه گیری شفافیت نوکال نامیده می شود. همه نوزادان در این مرحله از بارداری مایع در پشت گردن خود دارند، اما نوزادان مبتلا به سندرم داون یا سندرم ادوارد تمایل به مایعات بیشتری دارند.

    در طول سونوگرافی، متخصصی که اسکن را انجام می دهد نیز ممکن است وجود یا عدم وجود استخوان بینی را گزارش کند. اگر استخوان بینی وجود نداشته باشد، ممکن است احتمال ابتلا به سندرم داون افزایش یابد.

    پزشک عمومی (پزشک) یا متخصص پزشکی شما می تواند این آزمایش را درخواست کند.

    مقالات پیشنهادی :

    فیبروسکن چیست؟

    سونوگرافی بارداری

    سونوگرافی خانم

    ماموگرافی دیجیتال

    اندومتریوز

    تست غربالگری سرم مادر سه ماهه دوم

    آزمایش غربالگری مادر در سه ماهه دوم بارداری می تواند حاملگی با احتمال افزایش سندرم داون، سندرم ادوارد یا نقص لوله عصبی را شناسایی کند. این آزمایش شامل آزمایش خون زن باردار در هفته 14 تا 20 + 6 روز بارداری است. با این حال، بهتر است خون بین هفته های 15 تا 17 بارداری جمع آوری شود.

     

    این آزمایش مقدار چهار پروتئین را در خون مادر اندازه گیری می کند. نتایج با خطر سنی زن ترکیب می شود تا شانس نهایی سندرم داون، سندرم ادوارد یا نقص لوله عصبی را بدهد. نتیجه به صورت افزایش شانس یا نتیجه کم شانس گزارش می شود.

    ارزیابی سونوگرافی سه ماهه دوم بر سونواآناتومی جنین برای تشخیص نقایص ساختاری جنین و همچنین نشانگرهای ناهنجاری های کروموزومی یا ژنتیکی تمرکز دارد. در حال حاضر، تقریباً 50 درصد از تمام ناهنجاری‌های جنینی قبل از تولد تشخیص داده می‌شوند و میزان تشخیص بسیار متفاوت است. برای برخی از ناهنجاری های خاص اندام، یک برنامه غربالگری ساختار یافته نشان داده شده است که نرخ تشخیص و نتایج را بهبود می بخشد. یک متاآنالیز کاکرین برای ارزیابی اثربخشی غربالگری سه ماهه دوم بارداری در یک جمعیت کم خطر آغاز شده است.

     

    در دسترس بودن تست غربالگری مادر

    غربالگری برای سندرم داون و سایر شرایط کروموزومی باید برای همه زنان باردار ارائه شود. با این حال، تصمیم گیری برای انجام آزمایش یک تصمیم شخصی است.

     همه زنان شانس بچه دار شدن با سندرم داون یا سندرم ادوارد را دارند، اگرچه با افزایش سن این شانس افزایش می یابد.

     

    یک نتیجه غربالگری مادر با شانس کم به این معنی نیست که احتمال وجود یک بیماری ژنتیکی در نوزاد متولد نشده وجود ندارد.

     

    به طور مشابه، افزایش نتیجه شانس لزوماً به این معنی نیست که کودک یک بیماری ژنتیکی دارد. اکثر زنانی که نتیجه شانس آن ها افزایش یافته است، نوزادی با سندرم داون، سندرم ادوارد یا نقص لوله عصبی ندارند.

     

    نتایج آزمایش غربالگری مادر

    آزمایش‌های غربالگری مادر، وضعیت سلامتی را تشخیص نمی‌دهند، اما زنانی را شناسایی می‌کنند که باید آزمایش‌های بیشتری برای تشخیص اینکه آیا نوزادشان یک بیماری ژنتیکی دارد یا خیر، ارائه شود.

    زنانی که شانس بیشتری برای غربالگری مادر دارند، باید یک آزمایش تشخیصی ارائه دهند. با این حال، این انتخاب آن هاست که آیا آزمایشات بیشتری انجام دهند یا خیر.

    نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS) و آمنیوسنتز تست های تشخیصی هستند که شرایط کروموزومی مانند سندرم داون و سندرم ادوارد را در نوزاد متولد نشده تشخیص می دهند.

     

    مشاوره ژنتیک بعد از آزمایش غربالگری مادر

    در بیشتر موارد، نتیجه غربالگری مادر با «احتمال زیاد» به این معنی نیست که نوزاد این عارضه را دارد، فقط به این معناست که آن ها در معرض خطر ابتلا به این عارضه هستند.

    به همین دلیل است که آزمایش های تشخیصی بیشتر برای ارائه اطلاعات بیشتر در مورد نتایج احتمالی سلامتی نوزاد تشویق می شود.

    اگر کودک شما با یک بیماری ژنتیکی تشخیص داده شده است، صحبت با یک مشاور ژنتیک می تواند مفید باشد.

    مشاوران ژنتیک متخصص های بهداشتی هستند که هم در زمینه مشاوره و هم در زمینه ژنتیک واجد شرایط هستند.

    علاوه بر حمایت عاطفی، آن ها می توانند به شما در درک یک بیماری و علت آن، چگونگی ارثی بودن آن، و معنای تشخیص برای سلامت و رشد فرزندتان کمک کنند.

     مشاوران ژنتیک آموزش دیده اند و اطلاعات و حمایت هایی را ارائه می دهند که به شرایط خانوادگی، فرهنگ و اعتقادات شما حساس است.

     

    تست غیر تهاجمی قبل از تولد (NIPT)

    آزمایش غیر تهاجمی قبل از تولد (NIPT) جایگزینی برای غربالگری مادر است. NIPT یک آزمایش خون مادر است که به بررسی مواد ژنتیکی نوزاد (DNA) می‌پردازد که در جریان خون مادر یافت می‌شود. این می تواند اطلاعاتی در مورد خطر بیماری هایی مانند سندرم داون و برخی دیگر از مشکلات کروموزومی ارائه دهد و می تواند در هر زمانی از هفته 10 بارداری انجام شود. این روش دقیق تر از غربالگری ترکیبی سه ماهه اول یا غربالگری مادر در سه ماهه دوم است، اما هزینه بیشتری نسبت به تست های غربالگری دارد.

     

    مجموعه تصاویر محصور شده در شرایط ایده آل در بیماران با شاخص توده بدنی پایین، جنین در وضعیت مطلوب، مایع آمنیوتیک طبیعی، بدون فیبروم و بدون ناهنجاری رحمی به دست آمد. آنها همچنین در یک سری از بیماران به دست می آیند. بنابراین، ما اذعان داریم که در عمل بالینی روزمره، ممکن است با موقعیت‌هایی مواجه شویم که در آن به دست آوردن تصاویر با چنین کیفیتی امکان‌پذیر نباشد. با این حال، هر تلاشی باید برای نشان دادن تمام ساختارهای مربوطه انجام شود. اگر این امکان وجود ندارد، ممکن است لازم باشد جنین را به آرامی با دست دیگر حرکت دهید، از بیمار بخواهید به پهلو بچرخد، بیمار را به پیاده روی بفرستد و مثانه را خالی کند یا در نهایت بیمار را برای 2 هفته مجدد رزرو کنید. بعدا برای یک معاینه سونوگرافی دقیق دیگر. هر محدودیتی که بر کیفیت تصویر تأثیر می گذارد باید در گزارش ذکر شود .

     m/سونوگرافی غربالگری جنین سه ماهه دوم

    m/سونوگرافی غربالگری جنین سه ماهه دوم

    m/سونوگرافی غربالگری جنین سه ماهه دوم

     

    1. تصویر عرضی دور سر در سطح قطر دو جداری، با خط وسط فالک، سپتی کائویی، تالامی و بطن جانبی
    2. حفره خلفی مغز با مخچه و سیسترنا میگنا
    3. صفحه تاجی سر جنین
    4. نیمرخ جنین ساژیتال وسط
    5. صفحه تاجی لب ها با لب بالایی، دهان سالم، لب پایین و بینی
    6. مدارها با لنز
    7. کام سخت
    8. صفحه عرضی گردن با غده تیروئید
    9. تصویر ساژیتال گردن
    10. تصویر ساژیتال ستون فقرات با خطوط دست نخورده پوست
    11. عرضی صفحات بالای شکم با معده و قفسه سینه با چهار حفره قلب
    12. تصویر عرضی قفسه سینه با نمای اپیکال چهار حفره ای قلب و ریه ها
    13. نمای آپیکال چهار محفظه t قلب در داپلر رنگی
    14. مجرای خروجی بطن چپ
    15. مجرای خروجی بطن چپ در داپلر رنگی
    16. مجرای خروجی بطن راست
    17. مجرای خروجی بطن راست در داپلر رنگی
    18. نمای سه رگ
    19. نمای سه رگ در داپلر رنگی
    20. وریدهای ریوی در داپلر رنگی
    21. ورید اجوف تحتانی در داپلر رنگی
    22. تیموس (فلش بلوکی) بین دو شریان پستانی داخلی
    23. تصویر بدن پارا ساژیتال با دیافراگم راست
    24. تصویر بدن پارا ساژیتال با دیافراگم چپ
    25. تصویر عرضی دور شکم با معده در وضعیت طبیعی
    26. قرار دادن بند ناف با دیواره شکم دست نخورده
    27. کیسه صفرا

         Tuebingen), 28. صفحه عرضی کلیه ها که هر دو لگن کلیه را نشان می دهند

    1. نمای ساژیتال کلیه چپ
    2. نمای ساژیتال کلیه راست
    3. مثانه با هر دو شریان نافی
    4. استخوان ران
    5. نمای جلویی ساق پا با استخوان درشت نی و پرونئوس
    6. ساق با درشت نی و زاویه صحیح مفصل تالوکرال
    7. پا (*، + ،#)، 36. شانه و بازو
    8. ساعد با شعاع و اولنا
    9. دست

         39 نمای ترانس شکمی دهانه رحم

    1. جاگذاری جفت بند ناف
    2. شریان رحمی

     

    تست های غربالگری سه ماهه دوم بارداری

    سونوگرافی غربالگری سه ماهه d دوم بارداری ممکن است دارای چندین آزمایش خون باشد که نشانگرهای متعدد نامیده می شوند.

     این نشانگرها اطلاعاتی را درباره خطر بچه دار شدن زنان با شرایط های ژنتیکی خاص و یا نقص های مادرزادی ارائه می دهند.

    غربالگری اغلب با نمونه برداری از خون مادر بین هفته های 15 تا 20 بارداری انجام می شود (16 تا 18 ایده آل است).

     

    نشانگرهای متعدد عبارتند از:

    غربالگری های آلفا فتوپروتئین (AFP). این آزمایش خون میزان آلفا فتوپروتئین در خون مادر باردار را در دوران بارداری اندازه گیری می کند.

     AFP پروتئینی است که به طور معمول توسط کبد در جنین تولید می شود و در مایع اطراف جنین (مایع آمنیوتیک) وجود دارد. از جفت وارد خون مادر باردار می شود. آزمایش خون AFP MSAFP (سرم AFP مادر) نیز نامیده می شود.

     

     سطوح غیر طبیعی AFP ممکن است نشانه های زیر باشد:

     

    1. نقص لوله ی عصبی باز (ONTD)، مانند اسپینا بیفیدا
    2. سندرم داون
    3. سایر ناهنجاری های خطرناک کروموزومی
    4. نقص در دیواره ی شکم جنین
    5. دوقلوها. بیش از یک جنین در حال ساخت برای پروتئین است
    6. تاریخ زایمان اشتباه محاسبه شده است، چرا که سطوح در طول بارداری متفاوت است
    7. hCG. هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی (هورمون ساخته شده توسط جفت)
    8. استریول. هورمونی که توسط جفت در مادرساخته می شود
    9. اینهیبین. هورمونی که توسط جفت ساخته می شود

     

    همانطور که در سه ماهه اول بارداری به طور منظم به پزشک مراجعه کرده اید، در سه ماهه دوم نیز به این کار ادامه خواهید داد. این معاینات به نظارت بر رشد و سلامت کودک شما - و همچنین سلامت شما کمک می کند.

    اکثر افراد باردار هر ماه برای معاینه قبل از تولد به پزشک مراجعه می کنند. در صورت داشتن یک وضعیت سلامتی قبلی یا بارداری پرخطر، ممکن است بیشتر به پزشک خود مراجعه کنید.

    در طول سه ماهه دوم، احتمالا یک سونوگرافی 20 هفته ای هیجان انگیز خواهید داشت (در واقع، اغلب بین 18 تا 22 هفته است). با این اسکن، نگاه خوبی به کودک در حال رشد خود خواهید داشت - حتی انگشتان دست و پاهای کوچک و زیبای او!

    احتمالاً آزمایش خون، آزمایش ادرار و آزمایش تحمل گلوکز نیز خواهید داشت (شاید جالب ترین آزمایش نباشد، اما مطمئناً برای غربالگری دیابت بارداری مهم است).

    همچنین ممکن است آزمایشی را برای عوارض در رشد کودک انجام دهید. بسته به سلامت فردی و سابقه پزشکی ممکن است آزمایش‌های دیگری توصیه شود.

    در صورتی که از آخرین بازدید شما تغییراتی در رژیم غذایی، سبک زندگی یا سلامتی شما ایجاد شده است، حتماً به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهید. از تماس با پزشک متخصص زنان یا مامای خود با سؤال یا نگرانی در بین ویزیت ها دریغ نکنید.

    مقالات پیشنهادی :

     سونوگرافی آنومالی

    ام آر آی چیست؟

    سونوگرافی خانم

    الاستوگرافی

    اکوی قلب جنین

    در طول معاینه

    در طول معاینه، پزشک معاینه فیزیکی مختصری انجام خواهد داد. یک پرستار یا دستیار وزن شما را بررسی می کند و فشار خون شما را اندازه گیری می کند.

    پزشک ممکن است پس از گرفتن سابقه سلامتی و انجام معاینه فیزیکی، آزمایش‌های اضافی را توصیه کند.

    آن ها همچنین ممکن است بخواهند سابقه پزشکی خانوادگی شما و هر دارو یا مکملی که مصرف می کنید را بدانند.

    پزشک همچنین از شما در مورد:

    • حرکت جنین
    • الگوهای خواب
    • رژیم غذایی و مصرف ویتامین قبل از تولد
    • علائم زایمان زودرس
    • علائم پره اکلامپسی، مانند تورم
    • ارزیابی های فیزیکی در طول سه ماهه دوم معمولاً شامل بررسی های زیر است:
    • ارتفاع فندال یا اندازه شکم و رشد جنین
    • ضربان قلب جنین
    • ادم یا تورم
    • افزایش وزن
    • فشار خون
    • سطح پروتئین ادرار
    • سطح گلوکز ادرار

    تهیه فهرستی از سوالاتی که باید در طول ویزیت از پزشک خود بپرسید، می تواند کمک کند.

    همچنین، در صورت مشاهده علائمی که عبارتند از:

    • خونریزی واژینال
    • سردرد شدید یا مداوم
    • تاری یا تاری دید
    • درد شکم
    • استفراغ مداوم
    • لرز یا تب
    • درد یا سوزش در هنگام ادرار
    • نشت مایع از واژن
    • تورم یا درد در یک اندام تحتانی

     f/سونوگرافی غربالگری جنین سه ماهه دوم

    ارتفاع پایه

    پزشک ارتفاع رحم شما را اندازه گیری می کند که به آن ارتفاع پایه نیز می گویند و از بالای استخوان لگن تا بالای رحم شما را اندازه می گیرد.

    معمولاً بین ارتفاع فندال و طول بارداری شما رابطه وجود دارد. به عنوان مثال، در 20 هفتگی، قد پایه شما باید 20 سانتی متر (سانتی متر) به علاوه یا منهای 2 سانتی متر باشد. در 30 هفتگی، 30 سانتی متر، مثبت یا منفی 2 سانتی متر و غیره.

    این اندازه گیری همیشه دقیق نیست، زیرا ممکن است قد فندال در افرادی با جثه بزرگتر، افرادی که فیبروم دارند، دوقلوها یا چند قلوها حمل می کنند یا مایع آمنیوتیک اضافی دارند، غیرقابل اعتماد باشد.

    پزشک از افزایش اندازه رحم به عنوان نشانگری برای رشد جنین استفاده می کند. اندازه گیری ها می تواند متفاوت باشد. اختلاف 2 یا 3 سانتی متری معمولاً دلیلی برای نگرانی نیست.

    اگر قد پایه شما رشد نمی کند یا کندتر یا سریعتر از حد انتظار رشد می کند، ممکن است پزشک شما سونوگرافی را برای بررسی جنین و مایع آمنیوتیک توصیه کند.

     

    ضربان قلب جنین

    پزشک شما با استفاده از سونوگرافی داپلر بررسی می کند که آیا ضربان قلب کودک شما خیلی سریع است یا خیلی کند.

     

    فناوری داپلر از امواج صوتی برای اندازه گیری ضربان قلب استفاده می کند. برای شما و کودکتان بی خطر است. ضربان قلب جنین اغلب در اوایل بارداری سریعتر است. می تواند بین 120 تا 160 ضربه در دقیقه باشد.

     

    ادم (تورم)

    پزشک همچنین پاها، مچ پا و پاهای شما را از نظر ورم یا ادم بررسی می کند. تورم پاها در بارداری شایع است و به طور کلی در سه ماهه سوم بارداری افزایش می یابد.

    تورم غیر طبیعی ممکن است نشان دهنده مشکلی مانند پره اکلامپسی، دیابت بارداری یا لخته شدن خون باشد. اگرچه، به احتمال زیاد، این فقط یکی از آن عوارض جانبی جالب بارداری است که پس از زایمان از بین می رود.

     

    افزایش وزن

    پزشک متوجه خواهد شد که در مقایسه با وزن قبل از بارداری چقدر وزن اضافه کرده اید. آنها همچنین یادداشت خواهند کرد که از آخرین بازدید چقدر وزن اضافه کرده اید.

    میزان افزایش وزن توصیه شده در سه ماهه دوم به وزن قبل از بارداری، تعداد نوزادانی که حامله می‌شوید و وزنی که قبلاً اضافه کرده‌اید بستگی دارد.

    اگر بیش از حد انتظار وزن اضافه می کنید، ممکن است تغییراتی در رژیم غذایی خود ایجاد کنید. یک متخصص تغذیه یا متخصص تغذیه می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه غذایی که شامل مواد مغذی مورد نیاز شما باشد، تهیه کنید.

    برخی از افرادی که بیش از حد انتظار وزن اضافه می کنند، ممکن است پرخوری نداشته باشند، اما وزن آب اضافه شده پس از زایمان از بین می رود.

    اگر به اندازه کافی وزن اضافه نمی کنید، باید رژیم غذایی خود را تکمیل کنید. پزشک شما ممکن است مصرف دو یا سه میان وعده سالم را علاوه بر آنچه می‌خوردید، در روز توصیه کند.

    نوشتن آنچه و چه مقدار می خورید به پزشک شما کمک می کند تا برنامه ای برای حفظ تغذیه شما و کودکتان ارائه دهد. اگر هنوز به اندازه کافی وزن اضافه نمی کنید، بهتر است با یک متخصص تغذیه مشورت کنید.

     

    فشار خون

    فشار خون به طور معمول در دوران بارداری به دلیل هورمون های جدید در بارداری و تغییر در حجم خون شما کاهش می یابد. معمولاً در هفته 24 تا 26 بارداری به کمترین حد خود می رسد.

    برخی از افراد در سه ماهه دوم خود فشار خون پایینی دارند، به عنوان مثال، 80/40. تا زمانی که احساس خوبی دارید، دلیلی برای نگرانی نیست.

    فشار خون بالا می تواند در دوران بارداری خطرناک باشد، اما به طور کلی اگر به خوبی مدیریت شود، مشکلی ندارد.

    اگر فشار خون بالا یا در حال افزایش باشد، پزشک ممکن است شما را برای سایر علائم فشار خون بارداری یا پره اکلامپسی بررسی کند.

    بسیاری از افراد با وجود فشار خون بالا در دوران بارداری، نوزادان سالمی دارند. مهم است که به طور منظم تحت نظر باشید، بنابراین در صورت داشتن فشار خون بالا می توانید آن را مدیریت کنید.

     

    مقالات پیشنهادی :

    تشخیص اندومتریوز با آزمایش خون

    مرکز سونوگرافی سینه

    مرکز سونوگرافی سینه

    سونوگرافی آنومالی

     

    آزمایش ادرار

    هر بار که برای معاینه مراجعه می کنید، پزشک ادرار شما را از نظر وجود پروتئین و قند بررسی می کند. بزرگترین نگرانی در مورد پروتئین در ادرار شما ایجاد پره اکلامپسی است که فشار خون بالا همراه با تورم و احتمالاً پروتئین بیش از حد در ادرار شما است.

    اگر سطح گلوکز بالایی دارید، پزشک ممکن است آزمایش‌های دیگری را انجام دهد. اینها ممکن است شامل آزمایش دیابت بارداری باشد، وضعیتی که باعث ایجاد سطح قند خون بالا می شود.

    اگر علائمی مانند ادرار دردناک دارید، پزشک ممکن است ادرار شما را از نظر وجود باکتری بررسی کند. عفونت های مجاری ادرار، مثانه و کلیه می توانند باعث ایجاد باکتری در ادرار شما شوند.

    اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است آنتی بیوتیک هایی برای شما تجویز شود که مصرف آنها در دوران بارداری بی خطر است

     

    آزمایشات بیشتر در سه ماهه دوم

    علاوه بر معاینات منظم، بسته به خطرات سلامتی یا عوارضی که ایجاد می‌شود، ممکن است در طول سه ماهه دوم آزمایش‌های بیشتری نیز انجام دهید. برخی از آزمایشات عبارتند از:

     

    سونوگرافی

    سونوگرافی به ابزاری ضروری برای ارزیابی جنین در دوران بارداری تبدیل شده است. آنها برای شما و کودکتان کاملاً ایمن هستند و معمولاً فرصتی هستند که بسیار مورد انتظار برای نگاه کردن دزدکی به نوزاد شیرین خود هستند.

    بسیاری در سه ماهه اول برای تایید بارداری سونوگرافی انجام می دهند. برخی در صورت کم بودن خطر عوارض تا سه ماهه دوم صبر می کنند.

    همچنین، اگر معاینه لگنی سه ماهه اول با تاریخ قاعدگی، زمان آخرین قاعدگی شما موافق بود، سونوگرافی ممکن است تا سه ماهه دوم صبر کند.

    سونوگرافی سه ماهه دوم بارداری می تواند تاریخ قاعدگی و مرحله بارداری شما را تا 10 تا 14 روز تایید یا تغییر دهد. سونوگرافی سه ماهه دوم بارداری همچنین می تواند آناتومی جنین، جفت و مایع آمنیوتیک را بررسی کند.

    در حالی که سونوگرافی در سه ماهه دوم می تواند اطلاعات زیادی را ارائه دهد، اما محدودیت هایی دارد. برخی از مشکلات آناتومیکی راحت تر از سایرین قابل مشاهده هستند و برخی از آنها را نمی توان قبل از تولد تشخیص داد.

    به عنوان مثال، تجمع بیش از حد مایع در مغز (هیدروسفالوس)، معمولاً با سونوگرافی قابل تشخیص است، اما نقص های کوچک در قلب اغلب قبل از تولد تشخیص داده نمی شود.

     

    تست صفحه نمایش سه گانه

    در سه ماهه دوم، به اکثر افراد زیر 35 سال تست صفحه نمایش سه گانه پیشنهاد می شود. این همچنین گاهی اوقات "غربالگری نشانگرهای چندگانه" یا "AFP plus" نامیده می شود. در طول آزمایش، خون مادر برای سه ماده مورد آزمایش قرار می گیرد.

     H/سونوگرافی غربالگری جنین سه ماهه دوم

    اینها هستند:

    AFP، پروتئینی است که توسط کودک شما تولید می شود

    hCG، هورمونی است که در جفت تولید می شود

    استریول که نوعی استروژن است که توسط جفت و نوزاد تولید می شود

    تست های غربالگری سطوح غیر طبیعی این مواد را بررسی می کنند. این آزمایش معمولاً بین هفته های 15 تا 22 بارداری انجام می شود. بهترین زمان برای آزمایش بین 16 تا 18 هفته است.

    آزمایش‌های سه‌گانه می‌توانند ناهنجاری‌های جنینی مانند سندرم داون، سندرم تریزومی ۱۸ و اسپینا بیفیدا را تشخیص دهند.

    نتایج غیرعادی تست صفحه نمایش سه گانه همیشه به این معنی نیست که مشکلی وجود دارد. درعوض، می تواند نشان دهنده خطر عارضه باشد و باید آزمایشات بیشتری انجام شود.

    برای حاملگی‌های پرخطر، اگر آزمایش صفحه سه‌گانه با نتایج غیرطبیعی برگشت، ممکن است پزشک آزمایش‌های بیشتری را توصیه کند. در برخی موارد، آمنیوسنتز یا نمونه برداری از پرزهای کوریونی ممکن است انجام شود.

    این تست ها دقیق تر از تست صفحه نمایش سه گانه هستند، اما خطر عوارض را افزایش می دهند. گاهی اوقات از سونوگرافی برای بررسی شرایطی استفاده می شود که می تواند نتایج غیرطبیعی ایجاد کند.

    مقالات پیشنهادی :

     بهترین زمان برای سونوگرافی واژینال

    سونوگرافی غربالگری دوم

    سونوگرافی غربالگری اول

    سونوگرافی تیروئید

     

    آزمایش DNA جنین بدون سلول

    آزمایش DNA جنین بدون سلول (cffDNA) ممکن است برای ارزیابی خطر ابتلای کودک شما به اختلال کروموزومی استفاده شود. این یک آزمایش جدیدتر است که معمولاً برای افرادی که حاملگی هایی با خطر تریزومی 13، 18 یا 21 دارند ارائه می شود.

    کالج آمریکایی متخصصان زنان (ACOG) خاطرنشان می کند که این آزمایش، مانند تست صفحه نمایش سه گانه، به عنوان یک غربالگری استفاده می شود و نه به عنوان یک ابزار تشخیصی. به عبارت دیگر، اگر تست cffDNA مثبت داشته باشید، برای تایید ناهنجاری کروموزومی در نوزادتان به یک آزمایش تشخیصی بعدی نیاز دارید.

    DNA جنین بدون سلول یک ماده ژنتیکی است که توسط جفت آزاد می شود. در خون شما قابل تشخیص است. این ترکیب ژنتیکی کودک شما را نشان می دهد و می تواند اختلالات کروموزومی را تشخیص دهد.

    در حالی که آزمایش cffDNA در آزمایش ناهنجاری‌های کروموزومی دقیق‌تر است، همچنان توصیه می‌شود که افراد باردار تست صفحه نمایش سه‌گانه را انجام دهند. آزمایش صفحه نمایش سه گانه خون را از نظر ناهنجاری های کروموزومی و نقص لوله عصبی بررسی می کند.

     

    آمنیوسنتز

    برخلاف تست های سه گانه، آمنیوسنتز می تواند تشخیص قطعی را ارائه دهد.

    در طی این روش، پزشک نمونه‌ای از مایع آمنیوتیک شما را با وارد کردن یک سوزن از طریق پوست و داخل کیسه آمنیوتیک شما می‌گیرد. آنها مایع آمنیوتیک شما را برای هر گونه ناهنجاری کروموزومی و ژنتیکی در کودک شما بررسی می کنند.

    آمنیوسنتز یک روش تهاجمی در نظر گرفته می شود. خطر کوچکی برای از دست دادن بارداری دارد. تصمیم برای گرفتن یک انتخاب شخصی است. این تنها زمانی استفاده می شود که مزایای نتایج آزمایش بر خطرات انجام آزمایش بیشتر باشد.

    آمنیوسنتز می تواند اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دهد که فقط شما می توانید از آنها برای تصمیم گیری یا تغییر روند بارداری خود استفاده کنید. به عنوان مثال، اگر دانستن اینکه کودک شما دارای سندرم داون است، روند بارداری را تغییر نمی دهد، آمنیوسنتز ممکن است برای شما مفید نباشد.

    همچنین، اگر پزشک متوجه شود که سونوگرافی از قبل نشان دهنده وجود یک اختلال است، ممکن است تصمیم بگیرید که آمنیوسنتز را نکنید. با این حال، نتایج سونوگرافی همیشه دقیق نخواهد بود زیرا کروموزوم جنین را تجزیه و تحلیل نمی کند. آمنیوسنتز تشخیص قطعی تری را ارائه می دهد.

     

    تست تحمل گلوکز یک ساعته

    ACOG توصیه می کند که همه افراد باردار با استفاده از تست تحمل گلوکز خوراکی 1 ساعته از نظر دیابت بارداری غربالگری شوند.

    برای این آزمایش، باید محلول قندی بنوشید که معمولاً حاوی 50 گرم قند است. پس از یک ساعت، برای بررسی سطح قند خون خود را می گیرند.

    اگر آزمایش گلوکز شما غیر طبیعی باشد، پزشک آزمایش تحمل گلوکز 3 ساعته را توصیه می کند. این مشابه تست 1 ساعته است. خون شما پس از 3 ساعت انتظار گرفته می شود.

    دیابت بارداری باعث می شود بدن شما در کنترل میزان قند خون دچار مشکل شود. کنترل سطح قند خون برای یک زایمان سالم مهم است.

    اگر دیابت بارداری دارید، ممکن است لازم باشد در رژیم غذایی و عادات ورزشی خود تغییراتی ایجاد کنید یا دارو مصرف کنید. دیابت بارداری به طور معمول پس از زایمان از بین می رود.

     

    تست های دیگر

    بسته به سابقه مامایی و سلامت فعلی شما، پزشک ممکن است آزمایشات دیگری را برای موارد زیر انجام دهد:

    شمارش خون

    شمارش پلاکت

    RPR، یک آزمایش سریع پلاسما برای سیفلیس

    عفونت های مقاربتی (STIs)

    واژینوز باکتریال

    برخی از این آزمایشات نیاز به خونگیری و برخی دیگر نیاز به نمونه ادرار دارند. پزشک شما همچنین ممکن است نیاز به سواب برداری از گونه، واژن یا دهانه رحم برای آزمایش عفونت داشته باشد.

    آزمایش خون و پلاکت می تواند سیستم ایمنی ضعیف یا مشکلات مربوط به لخته شدن خون را شناسایی کند که می تواند بارداری و زایمان را پیچیده کند.

    بیماری های مقاربتی و سایر عفونت های باکتریایی نیز می توانند مشکلاتی را برای شما و کودکتان ایجاد کنند. اگر زود تشخیص داده شوند، می‌توانید قبل از تولد نوزادتان آنها را درمان کنید.

    مقالات پیشنهادی :

     سونوگرافی خانم در تهران

    سونوگرافی سه بعدی رحم

    سونوگرافی واژینال در تهران

    با پزشک خود صحبت کنید

    اگر ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یک ناهنجاری را در کودک شما تشخیص دهد، فرصت زیادی خواهید داشت تا از پزشک یا متخصصان خود بیشتر در مورد این بیماری بدانید. پزشک شما ممکن است به شما پیشنهاد کند که با یک مشاور ژنتیک صحبت کنید تا در مورد علت مشکل، درمان، خطر عود، چشم انداز و پیشگیری اطلاعاتی کسب کنید.

    پزشک در مورد گزینه های مدیریت بارداری شما صحبت خواهد کرد. اگر ختم بارداری یک گزینه باشد، پزشک به شما نمی گوید که چه تصمیمی بگیرید.

    اگر به دلیل اعتقادات شخصی شما، ختم یک گزینه نیست، اطلاعاتی که پزشک با شما به اشتراک می گذارد ممکن است به شما در مدیریت بارداری کمک کند. در برخی موارد، مانند نقص لوله عصبی، نتیجه ممکن است با زایمان سزارین بهبود یابد.

    پزشک شما همچنین می تواند شما را با منابع اجتماعی مرتبط کند تا به شما در آماده شدن برای نوزادی با نیازهای خاص کمک کند.

    اگر مشکل سلامت مادر تشخیص داده شود، شما و ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود می توانید برای درمان یا نظارت بر مشکل با یکدیگر همکاری کنید.

    عفونت ها را معمولاً می توان با آنتی بیوتیک یا استراحت و رژیم غذایی مناسب درمان کرد. عوارض جدی تری مانند فشار خون بالا یا دیابت بارداری نیاز به مراجعه مکرر به پزشک دارد.

    ممکن است که لازم باشد تغییراتی در رژیم غذایی یا سبک زندگی خود ایجاد کنید. در برخی موارد، پزشک ممکن است استراحت در بستر یا داروهای اورژانسی را توصیه کند.

    به یاد داشته باشید که پزشک شما یک متحد مهم است. از معاینات خود به عنوان فرصتی برای جمع آوری اطلاعات استفاده کنید. هیچ سوالی روی میز نیست! ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی شما همه چیز را شنیده اند، و آنها آماده هستند تا به نگرانی های شما رسیدگی کنند و در طول بارداری احساس راحتی کنید.

    انجام معاینات روتین در دوران بارداری، به خصوص در سه ماهه ی دوم بارداری بسیار مهم است. بسیاری از آزمایش‌ها می‌توانند به شما در شناسایی و تشخیص مشکلات بالقوه سلامتی خود و کودک در حال رشدتان کمک کنند.

    تشخیص برخی از شرایط می تواند به شما در مدیریت عوارض و مشکلات سلامتی در دوران بارداری کمک کند.

    حتماً هر گونه سؤال یا نگرانی را با پزشک خود مطرح کنید و در تماس با آنها در خارج از یک ویزیت مطب تردید نکنید.

     H/سونوگرافی غربالگری جنین سه ماهه دوم

     

    مقالات پیشنهادی :

    فیبرواسکن چیست؟

    الاستوگرافی با سونوگرافی چیست؟

    سونوگرافی سینه چیست و چرا انجام می شود؟

    سونوگرافی بارداری به طور گسترده برای ارزیابی رشد جنین و آناتومی قبل از تولد و همچنین برای مدیریت حاملگی های متعدد استفاده می شود. سونوگرافی اواسط سه ماهه عمدتاً برای ارزیابی آناتومیکی جنین انجام می شود. در دست متخصصان، می توان بیشتر ناهنجاری های ساختاری مهم بالینی را تشخیص داد. با این حال، تفاوت های قابل توجهی در میزان تشخیص بین مراکز و بین اپراتورها وجود دارد. اسکن اولتراسوند جنین در اواسط سه ماهه نیز به عنوان یک خط پایه عمل می کند که اسکن های بعدی را می توان برای ارزیابی رشد جنین مقایسه کرد.

    اگرچه بسیاری از کشورها دستورالعمل‌های محلی را برای انجام سونوگرافی جنین تدوین کرده‌اند، اما هنوز مناطق زیادی از جهان وجود دارند که این دستورالعمل‌ها اجرا نشده‌اند. اکثر کشورها یک اسکن در اواسط سه ماهه را به عنوان بخشی از مراقبت های معمول دوران بارداری ارائه می دهند. این سند، که یک نسخه به روز شده از دستورالعمل های قبلی منتشر شده را تشکیل می دهد، استانداردهایی را پیشنهاد می کند که هدف این اسکن باید دستیابی به آنها باشد. جزئیات درجات توصیه و سطوح شواهد مورد استفاده در دستورالعمل های ISUOG در ضمیمه 1 آورده شده است.

     

    ملاحظات کلی

    قبل از شروع معاینه، یک پزشک باید به زن/زوج در مورد مزایا و محدودیت‌های معمول سونوگرافی جنین در اواسط سه ماهه مشاوره دهد.

    معاینه معمول سونوگرافی جنین در اواسط سه ماهه شامل ارزیابی موارد زیر است:

    -فعالیت قلبی؛

    -تعداد جنین (و کوریونیته و آمنیونیتی در موارد حاملگی چند قلو).

    -سن حاملگی/اندازه جنین؛

    -آناتومی پایه جنین؛

    -ظاهر و مکان جفت؛

    -حجم مایع آمنیوتیک

    در برخی تنظیمات، اندازه گیری طول دهانه رحم (CL) به زنان در زمان اسکن اواسط سه ماهه در چارچوب پیش بینی و پیشگیری از زایمان زودرس ارائه می شود. پیشنهاد فعلی این است که اندازه گیری CL باید با اسکن ترانس واژینال انجام شود، که نیاز به رضایت بیشتر زن، آموزش مناسب اپراتور 3 و ممیزی نتایج دارد. هنگامی که اندازه گیریCL می تواند با رعایت این شرایط انجام شود، می توان آن را به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از اسکن معمول اواسط سه ماهه در نظر گرفت. «دستورالعمل‌های تمرینیISUOG: نقش اولتراسوند در پیش‌بینی زایمان زودرس خود به خودی» (در مرحله آمادگی) راهنمایی و جزئیات بیشتری را ارائه می‌کند.

    هنگامی که توده های رحم و آدنکس (فیبروم ها، کیست های تخمدان) مشاهده می شوند، باید گزارش شوند، اما ارزیابی رسمی آناتومی رحم و آدنکس بخشی از اسکن معمول در اواسط سه ماهه نیست.

    اگرچه بسیاری از ناهنجاری‌ها و ناهنجاری‌های جنینی را می‌توان در این اسکن اواسط سه ماهه تشخیص داد، اما ممکن است برخی از آنها نادیده گرفته شوند یا در اواخر بارداری آشکار شوند، حتی با بهترین تجهیزات سونوگرافی.

     

    چه کسانی باید سونوگرافی جنین اواسط سه ماهه را انجام دهند؟

    به همه زنان باردار به عنوان بخشی از مراقبت های معمول بارداری باید اسکن اواسط سه ماهه پیشنهاد شود.

    همه زنان باردار باید به عنوان بخشی از مراقبت های معمول بارداری، اسکن اواسط سه ماهه را دریافت کنند. در بسیاری از شرایط، انجام یک اسکن معمولی در سه ماهه اول برای ارزیابی زنده ماندن و محل بارداری، برای تعیین تاریخ دقیق بارداری، برای ارزیابی جفتی بودن در حاملگی چندقلویی و ارزیابی رحم و آدنکس برای ناهنجاری هایی که ممکن است بر مدیریت بارداری تأثیر بگذارد، مرسوم است. . اگر اسکن سه ماهه اول طبیعی است، باید یک اسکن استاندارد اواسط سه ماهه برای بررسی ناهنجاری هایی که ممکن است در اوایل بارداری مشهود نبوده باشند، ارائه شود. یک تجزیه و تحلیل مقرون به صرفه در سال 2005 به این نتیجه رسید که استراتژی هایی که شامل اسکن اولتراسوند در اواسط سه ماهه می شود منجر به شناسایی ناهنجاری های بیشتری می شود و هزینه های کمتری برای هر ناهنجاری شناسایی می شود. این احتمال وجود دارد که از آن زمان این سیاست حتی موثرتر شده باشد، زیرا ممکن است میزان تشخیص نقص مادرزادی قلب افزایش یافته باشد. در صورت مشاهده یا مشکوک به ناهنجاری در اسکن سه ماهه اول، بیمار باید به سرعت برای ارزیابی و مشاوره تخصصی ارجاع داده شود، بدون اینکه منتظر اسکن اواسط بارداری باشد. پس از آن، اسکن های دقیق بعدی را می توان در صورت نیاز انجام داد.

     

    چه زمانی باید سونوگرافی جنین اواسط سه ماهه انجام شود؟

    بسته به ملاحظات فنی و قوانین هر کشور می توان اسکن معمول سونوگرافی اواسط سه ماهه را بین هفته 18 تا 24 بارداری انجام داد.

    سونوگرافی معمول در اواسط سه ماهه معمولاً بین هفته های 18 تا 24 بارداری انجام می شود. این ممکن است با توجه به ملاحظات فنی، از جمله شاخص توده بدنی بالا، تنظیم شود. کشورهایی که در آنها ختم حاملگی به دلیل سن حاملگی محدود شده است، باید میزان تشخیص را با زمان مورد نیاز برای مشاوره و تحقیقات اضافی متعادل کنند.

     

    چه کسی باید سونوگرافی جنین اواسط سه ماهه را انجام دهد؟

    افرادی که اسکن های زنان و زایمان را به طور معمول انجام می دهند باید برای انجام سونوگرافی تشخیصی در زنان باردار آموزش دیده باشند .

    افرادی که اسکن های زنان و زایمان را به طور معمول انجام می دهند باید برای انجام سونوگرافی تشخیصی در زنان باردار آموزش دیده باشند. مقررات محلی باید برای آموزش، حفظ مهارت ها و صدور گواهینامه رعایت شود، زیرا این مقررات بین حوزه های قضایی متفاوت است. آموزش شبیه سازی نیز ممکن است در نظر گرفته شود.

    به منظور دستیابی به نتایج مطلوب از معاینات غربالگری معمول، اسکن باید توسط افرادی انجام شود که معیارهای زیر را دارند:

    - در استفاده از سونوگرافی تشخیصی و مسائل ایمنی مرتبط آموزش دیده است.

    - به طور منظم اسکن سونوگرافی جنین را انجام دهید.

    - مشارکت در فعالیت های آموزش مداوم پزشکی؛

    - الگوهای ارجاع مناسب برای مدیریت یافته های مشکوک یا غیرعادی ایجاد کرده باشند.

    - به طور معمول اقدامات تضمین کیفیت و کنترل را انجام دهید.

     

    از چه تجهیزات سونوگرافی باید استفاده کرد؟

    برای غربالگری معمول، تجهیزات باید حداقل موارد زیر را داشته باشند:

    زمان واقعی، قابلیت سونوگرافی خاکستری.

    - مبدل های ترانس شکمی با وضوح و نفوذ مناسب (معمولاً محدوده 2 تا 9 مگاهرتز).

    کنترل های خروجی توان آکوستیک قابل تنظیم با نمایش خروجی روی صفحه نمایش.

    قابلیت فریز قاب

    - کولیس های الکترونیکی؛

    -ظرفیت چاپ/ذخیره تصاویر

    - نگهداری و سرویس منظم، برای عملکرد بهینه تجهیزات مهم است.

    تجهیزات تمیز کردن مناسب و پروتکل های تمیز کردن

    داپلر رنگی و پالسی مطلوب است.

    - پروب ترانس واژینال مطلوب است.

     G/سونوگرافی غربالگری جنین سه ماهه دوم

    چه سندی باید تولید/ذخیره/چاپ شود یا برای ارائه دهنده خدمات درمانی ارجاع دهنده ارسال شود؟

    نتایج اسکن باید مستند شده و به طور مناسب ارتباط برقرار شود و کپی‌هایی از گزارش‌ها و تصاویر باید برای مراجعات بعدی ذخیره شود.

    گزارش معاینه باید به سرعت برای ارائه دهنده مراقبت ارجاع دهنده تهیه و ارسال شود. محتوای آن باید از رویه و مقررات محلی پیروی کند. یک فرم نمونه به این دستورالعمل ها ضمیمه شده است و ممکن است در صورت لزوم اصلاح شود. روش استاندارد در مورد نحوه ارتباط با زن باردار قبل و حین اسکن و نحوه ارائه نتایج باید ایجاد شود. به طور کلی، هر یافته مهمی در رابطه با موضوع باید به سرعت و به طور جداگانه به ارائه دهنده مراقبت اطلاع داده شود تا مراقبت مناسب از بیمار تسهیل شود. اگر فردی که اسکن را انجام می‌دهد، توصیه‌هایی برای مدیریت بیشتر گنجانده شود و در صورت نیاز، ارجاع سریع سازماندهی شود. گزارش ها ممکن است الکترونیکی یا کاغذی باشند. تعداد تصاویر تولید شده با توجه به پروتکل های محلی متفاوت خواهد بود. اکیداً پیشنهاد می‌شود که هم گزارش‌ها و هم تصاویر ذخیره می‌شوند تا به راحتی و به سرعت برای بررسی یا انتقال در دسترس باشند و طبق دستورالعمل‌ها و مقررات محلی بایگانی شوند.

     

    مقالات پیشنهادی :

    سونوگرافی سه بعدی رحم

    نقش یک معاینه سونوگرافی هدفمندتر چیست؟

    این دستورالعمل ها به ارزیابی روتین سونوگرافی زنان باردار که هیچ فاکتور خطر مادری، جنینی یا مامایی ندارند، اشاره دارد. حتی اگر عوامل خطر وجود داشته باشد، باز هم برای ارزیابی اولیه بارداری، مناسب است که یک اسکن اواسط سه ماهه را با پیروی از این دستورالعمل ها در نظر بگیرید. معاینات سونوگرافی اضافی، جامع‌تر و دقیق‌تر در پاسخ به موقعیت‌های بالینی خاص باید برای رفع نیازهای خاص انجام شود. اینها به بهترین وجه توسط متخصصانی با تجربه در چنین ارزیابی‌های جامعی انجام می‌شود و خارج از محدوده این دستورالعمل‌های عمومی است.

    افراد یا کلینیک هایی که در دوران بارداری اسکن های سونوگرافی معمولی انجام می دهند باید مکانیسم های ارجاعی برای مدیریت ناهنجاری های مشکوک یا شناسایی شده داشته باشند. یک معاینه غربالگری کامل طبق دستورالعمل های ارائه شده در اینجا باید قبل از ارجاع یک زن انجام شود، مگر اینکه عوامل فنی مانع از تکمیل ارزیابی اولیه شود.

    قطر دو جداری (BPD)، دور سر (HC)، دور شکم (AC) و طول استخوان ران (FL) را می توان به طور معمول برای ارزیابی اندازه جنین (نقطه تمرین خوب) اندازه گیری کرد.

    اگر جنین قبلاً تاریخ گذاری نشده باشد، می توان از HC یاHC به علاوهFL برای قرار گذاشتن پس از 14 هفته استفاده کرد.

    پارامترهای سونوگرافی زیر را می توان به طور معمول برای ارزیابی اندازه جنین 13، 14 اندازه گیری کرد:

    قطر دو جداری (BPD

    دور سر (HC

    -دور شکم (AC

    -طول فمور (FL).

    معاینه اولتراسوند در سه ماهه اول باید به طور روتین ارائه شود، که امکان ارزیابی دقیق سن حاملگی را فراهم می کند. اگر سن حاملگی قبلاً در معاینه یا اسکن سه ماهه اول تعیین نشده باشد، باید در اسکن سه ماهه اواسط بارداری تعیین شود. اگرچه اندازه‌گیری‌های سر (BPD وHC) و FL همگی در گذشته مورد استفاده قرار گرفته‌اند. اگر سن حاملگی با یک اسکن با کیفیت بالا در اوایل بارداری مشخص شده باشد، نباید از اسکن‌های بعدی برای محاسبه تاریخ تخمینی جدید زایمان استفاده شود.

     

  • k/سونوگرافی برست

    سونوگرافی برست؛هدف از سونوگرافی تجسم سینه ها با استفاده از سونوگرافی است، روشی که هیچ تشعشعی ایجاد نمی کند. بنابراین بی خطر و بدون درد است.

    سونوگرافی سینه یا پستان اطلاعات بیشتری را برای ماموگرافی فراهم می کند. هنوز هم در زنانی که سینه هایشان در ماموگرافی متراکم است استفاده می شود. همچنین برای راهنمایی رادیولوژیست برای گرفتن نمونه (بیوپسی) یا قرار دادن نشانگر فلزی قبل از جراحی استفاده می شود.

    هیچ آمادگی لازم نیست. به سادگی از استفاده از محصولات آرایشی بر روی سینه و زیر بغل خود (کرم، شیر پاک کننده، تالک، دئودورانت، عطر) خودداری کنید.

     d/سونوگرافی برست

    اگر سوالی در مورد ماموگرافی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان ماموگرافی یا سونوگرافی تجویز کرده است

    می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و ماموگرافی الوند در تماس باشید.

    سونوگرافی چگونه انجام می شود؟

    امتحان سی دقیقه طول می کشد. توسط رادیولوژیست انجام می شود. او یک ژل را به پوست شما می زند و سپس با استفاده از پروب اولتراسوند سینه های شما را معاینه می کند. بسته به تصاویر به دست آمده، ممکن است تصمیم بگیرد که ارزیابی را با بیوپسی کامل کند.

     

    نتایج چگونه منتقل می شود؟

    یک گزارش شفاهی توسط رادیولوژیست به شما داده می شود و سپس گزارش خود را برای پزشک شما ارسال می کند. تصاویر امتحانات شما در «پرتال وب تصویربرداری» موجود است. یک مدرک با کد دسترسی توسط دبیرخانه رادیولوژی به شما داده می شود.

    از پرسیدن تمام سوالاتی که به شما مربوط می شود از تیم مراقبت پزشکی دریغ نکنید.

    سونوگرافی پستان یکی از معاینات تصویربرداری پزشکی مفید برای تشخیص سرطان سینه است. معمولاً به عنوان یک معاینه تکمیلی برای ماموگرافی استفاده می شود. نتایج آن که با نتایج ماموگرافی تجزیه و تحلیل می شود، تشخیص رسمی و کسب اطلاعات بیشتر در مورد ماهیت ضایعه پستان را ممکن می سازد.

     

    فایده سونوگرافی سینه چیست؟

    سونوگرافی سینه یک آزمایش تصویربرداری پزشکی است که از فناوری اولتراسوند برای تولید تصاویری از داخل غده پستانی استفاده می کند. معمولاً توسط رادیولوژیست با تجویز پزشکی انجام می شود.

     

    در این معاینه از پروبی استفاده می شود که امواج صوتی با فرکانس بالا را به سینه می رساند. سپس اینها به عکسهای فوری قابل مشاهده در زمان واقعی در یک دستگاه رایانه ترجمه می شوند. سونوگرافی پستان بدون درد است و هیچ خطری برای زنان ندارد.

     

    سرطان سینه: ماموگرافی یا سونوگرافی سینه؟

    سونوگرافی پستان به تنهایی نمی تواند معاینه مرجع برای تشخیص باشد. به طور سیستماتیک قبل یا بعد از ماموگرافی انجام می شود. این در واقع معاینه ای است که به شما امکان می دهد ساختارهای خاصی را در پستان مشاهده کنید که در ماموگرافی قابل مشاهده نیستند، مانند ماهیت جامد یا مایع یک توده.

     

    سونوگرافی سینه قبل از ماموگرافی

    در صورت وجود توده مشکوک، پزشک ممکن است سونوگرافی پستان را به عنوان اولین معاینه تشخیصی در یک بیمار جوان تجویز کند. سینه‌های زنان جوان در واقع متراکم‌تر هستند و این معاینه به وضوح ساختارهای آناتومیکی متفاوتی را که غده پستانی را تشکیل می‌دهند، قابل مشاهده می‌سازد.

     

    سونوگرافی سینه بعد از ماموگرافی

      پزشک همچنین ممکن است درخواست سونوگرافی پستان را پس از ماموگرافی انجام دهد، زمانی که ماموگرافی نتایج مشکوک و خطر ابتلا به تومور بدخیم پستان را نشان می دهد. در این مورد، معاینه اطلاعات اضافی برای حمایت از تشخیص فراهم می کند.

    بیوپسی پستان با هدایت اولتراسوند

    قبل از انجام بیوپسی سینه با هدایت اولتراسوند، نیازی به دنبال کردن آمادگی خاصی نیست. همچنین برای رسیدن به آن لازم نیست برای دوره خاصی از چرخه قاعدگی منتظر بمانید. شما می توانید بدون انجام آزمایش خون خاص، بدون قطع درمان های معمول پزشکی خود و بدون ناشتا مراجعه کنید. برای زنان باردار قابل انجام است.

     

    تنها توصیه این است که با پوشیدن لباس هایی که به راحتی از بالا جدا می شوند (سونوگرافی سینه با سینه برهنه انجام می شود) در قرار ملاقات حاضر شوید و از مرطوب کردن پوست خود با لوسیون ها یا کرم های بدن خودداری کنید.

    سونوگرافی توسط رادیولوژیست یا تکنسین رادیولوژی انجام می شود. معاینه حدود پانزده دقیقه طول می کشد و در حالت خوابیده، بدون پیراهن، روی میز معاینه انجام می شود.

    پزشک قبل از کشیدن پروب اولتراسوند روی پوست، یک ژل روان کننده سرد را روی ناحیه مورد نظر اعمال می کند. تصاویر ساختارهای داخلی سینه به طور خودکار بر روی یک صفحه خارجی که می توانید در طول معاینه مشاهده کنید، رونویسی می شود. سپس چند عکس از غده پستانی را از زوایای مختلف ثبت می کند.

    در حالی که لباس می پوشید و سپس در اتاق انتظار منتظر می مانید، گزارش نوشته می شود و معمولاً با آن خارج می شوید + تصاویر معاینه. یک کپی از نتایج برای پزشکی که دستور معاینه را داده است ارسال می شود. بلافاصله پس از معاینه می توانید فعالیت های معمول خود را از سر بگیرید، هیچ عارضه ای وجود ندارد.

     

    سونوگرافی پستان: نتیجه

    نتایج معاینه بر اساس طبقه‌بندی بین‌المللی Birads (سیستم گزارش تصویربرداری و داده‌های پستان) ACR، مانند ماموگرافی یا MRI پستان، ایجاد می‌شود. این طبقه بندی این امکان را فراهم می کند که بدانیم چه حمایتی باید به صورت مدون انجام شود.

    طبقه بندی ACR به شیوه ای استاندارد بر اساس این تفاسیر است:

    ACR 0: نیاز به تحقیقات بیشتر، وضعیت معلق یا غیر رسمی

    ACR 1: معاینه طبیعی است

    ACR 2: یک ناهنجاری خوش خیم وجود دارد که نیازی به معاینه یا نظارت خاصی ندارد

    ACR 3: یک اختلال به ظاهر خوش خیم وجود دارد، اما نیاز به نظارت در طی 3 تا 6 ماه با احتمالاً یک سونوگرافی جدید یا معاینه دیگر دارد.

    ACR 4: یک ناهنجاری مشکوک یا نامشخص در پستان مشاهده می شود

    ACR 5: یک ناهنجاری مشکوک به بدخیمی وجود دارد

    ACR 6: این وضعیت تومور پستانی را مشخص می کند که قبلاً شناخته شده است و به طور کلی تحت مدیریت درمانی با شیمی درمانی، رادیوتراپی یا هورمون درمانی است.

    نتایج برای هر پستان به صورت جداگانه داده می شود.

  • H/رادیو لوژی و سونوگرافی در تهران

    رادیو لوژی و سونوگرافی در تهران؛ سونوگرافی چیست؟؛ سونوگرافی یک معاینه تصویربرداری است که از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از قسمت های مختلف بدن استفاده می کند. پژواک امواج صوتی منعکس شده ضبط و به عنوان تصاویر بصری در زمان واقعی نمایش داده می شود. سونوگرافی از اشعه استفاده نمی کند و تکنسینی به نام سونوگرافیست اسکن را انجام می دهد.

    S/رادیو لوژی و سونوگرافی در تهران

     

    اگر سوالی در مورد سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان سونوگرافی تجویز کرده است

    می توانید با ما در مرکز سونوگرافی الوند در تماس باشید.

    کاربردهای رایج تصویربرداری اولتراسوند چیست؟

    وضوح بهبود یافته پروب های فرکانس بسیار بالا و نرم افزار اولتراسوند منجر به تجسم بهتر بافت های نرم شده است. تصویربرداری اولتراسوند معمولاً برای تصویربرداری از بسیاری از نواحی بدن از جمله لگن و شکم، سیستم اسکلتی عضلانی، ساختارهایی مانند تاندون‌های شانه و مچ پا، سینه، دستگاه تناسلی مردان، کلیه، تیروئید، غدد بزاقی، کیسه صفرا، پانکراس استفاده می‌شود. و جنین در حال رشد.

     

    این روش چقدر طول خواهد کشید؟

    طول معاینه با نوع معاینه سونوگرافی که انجام می دهید متفاوت است. لطفاً هنگام تعیین قرار ملاقات، زمان تخمینی مورد نیاز برای پرونده خود را با کارکنان پذیرش ما بررسی کنید.

     

    آیا آمادگی وجود دارد؟

    پس از ورود ممکن است توسط رادیوگرافی از شما بخواهد که قبل از معاینه لباس خود را بپوشید. همچنین ممکن است از شما خواسته شود که جواهرات، عینک یا هر شی فلزی که ممکن است تصاویر را مبهم کند، بردارید. آمادگی برای سونوگرافی بستگی به ناحیه ای از بدن دارد که اسکن می شود. معمولاً تنها چیزی که لازم است این است که شما تمام جواهرات و لباس ها را از ناحیه مورد بررسی بردارید.

    بسته به نوع معاینه سونوگرافی که ممکن است از شما خواسته شود غذا نخورید و یا ممکن است نیاز به نوشیدن آب برای پر کردن مثانه خود داشته باشید، این معمولا برای بارداری و سایر معاینات زیر شکم مورد نیاز است. در صورت نیاز به آمادگی خاصی هنگام قرار ملاقات، کارکنان پذیرش ما به شما مشاوره خواهند داد.

     

    در طی روند سونوگرافی چه اتفاقی می افتد؟

    از شما خواسته می شود که روی یک میز دراز بکشید و یک ژل گرم روی ناحیه پوستی که در حال بررسی است اعمال می شود. سونوگراف دستگاهی به نام مبدل را به آرامی روی سطح ناحیه حرکت می‌دهد و احساس فشار محکمی روی پوست ایجاد می‌کند و آن را تا زمانی که تصاویر مورد نظر گرفته شود حرکت می‌دهد. در حالی که تصاویر ساخته می شوند، ممکن است از بیمار خواسته شود که نفس خود را به داخل/بیرون بکشد یا نفس خود را در حالی که بسیار ساکن است نگه دارد.

     

    تصویربرداری سونوگرافی عمومی چیست؟

    سونوگرافی معمولی تصاویر را در بخش های نازک و صاف بدن نمایش می دهد. پیشرفت‌های فناوری اولتراسوند شامل سونوگرافی سه بعدی (3 بعدی) است که داده‌های امواج صوتی را به تصاویر سه بعدی قالب‌بندی می‌کند.

    سونوگرافی داپلر یک روش سونوگرافی ویژه می باشد که حرکت کردن مواد را در بدن ارزیابی می نماید.  به پزشک این اجازه را می دهد تا جریان خون را از طریق شریان ها و سیاهرگ ها در بدن ببیند و بررسی کند.

     

    F/رادیو لوژی و سونوگرافی در تهران

    سه نوع سونوگرافی داپلر وجود دارد:

    سونوگرافی  داپلر رنگی از یک کامپیوتر جهت تبدیل اندازه‌گیری‌های داپلر به مجموعه‌ای از رنگ‌ها استفاده می نماید  تا سرعت و جهت جریان خون را در یک رگ خونی نمایش دهد.

    پاور داپلر یک تکنیک جدیدتر است که نسبت به داپلر رنگی حساس‌تر است و می‌تواند جزئیات بیشتری از جریان خون را ارائه دهد، به خصوص زمانی که جریان خون کم یا حداقل است. با این حال، پاور داپلر به رادیولوژیست کمک نمی کند تا جهت جریان خون را تعیین کند، که ممکن است در برخی شرایط مهم باشد.

    داپلر طیفی، اندازه گیری جریان خون را به صورت گرافیکی، بر حسب مسافت طی شده در واحد زمان، به جای تصویر رنگی نمایش می دهد. همچنین می تواند اطلاعات جریان خون را به صدایی متمایز تبدیل کند که با هر ضربان قلب شنیده می شود.

     

    برخی از کاربردهای رایج این روش چیست؟

    معاینه های  اولتراسوند به تشخیص دادن انواع شرایط و بررسی  آسیب اعضای بدن به دنبال بیماری ها می تواند کمک کند.

    پزشکان از سونوگرافی برای ارزیابی موارد زیر استفاده می کنند:

    درد

    تورم

    عفونت

    سونوگرافی یک روش مفید برای بررسی بسیاری از اندام های داخلی بدن است، از جمله موارد زیر، اما نه محدود به:

    قلب و عروق خونی بدن ، مانند آئورت شکمی و شاخه های اصلی آن

    کبد

    كيسه صفرا

    طحال

    پانکراس

    کلیه ها

    مثانه

    رحم، تخمدان ها و جنین (جنین) در بیماران باردار

    چشم ها

    تیروئید و غدد پاراتیروئید

    کیسه بیضه (بیضه ها)

    مغز در نوزادان

    باسن در نوزادان

    ستون فقرات در نوزادان

    سونوگرافی برای موارد زیرکاربرد دارد

    تشخیص انواع بیماری های قلبی، از جمله مشکلات دریچه ای و نارسایی احتقانی قلب، و ارزیابی آسیب پس از حمله قلبی. سونوگرافی قلب که اکثرا  «اکوکاردیوگرام» یا به طور اختصار «اکو» نامیده می شود.

     

    سونوگرافی داپلر به پزشک همچنین کمک می کند

    انسداد جریان خون (مانند لخته)

    تنگ شدن عروق

    تومورها و ناهنجاری های مادرزادی عروقی

    کاهش و یا عدم وجود جریان خون به اندام های مختلف بدن مثل  بیضه ها یا تخمدان ها

    افزایش یافتن جریان خون بدن که ممکن است نشانه های عفونت باشد

    با آگاهی از سرعت و حجم جریان خون به دست آمده از تصویر سونوگرافی داپلر، پزشک اغلب می تواند تعیین کند که آیا بیمار کاندید مناسبی برای روشی مانند آنژیوپلاستی است یا خیر.

     

    در هنگام و بعد از عمل چه چیزی را تجربه می کنید؟

    بیشتر معاینه های سونوگرافی بدون درد، سریع و به راحتی قابل تحمل می باشند.

    معاینات اولتراسوند که مبدل را در حفره بدن قرار می دهد ممکن است کمترین ناراحتی را ایجاد کند.

    اگر پزشک معاینه سونوگرافی داپلر را انجام دهد، ممکن است صداهای نبض مانندی را بشنوید که هنگام نظارت و اندازه‌گیری جریان خون تغییر می‌کنند.

    اکثر معاینات سونوگرافی حدود 30 دقیقه طول می کشد. امتحانات گسترده تر ممکن است تا یک ساعت طول بکشد.

    وقتی معاینه کامل شد، ممکن است تکنسین از شما بخواهد لباس بپوشید و منتظر بمانید تا پزشک تصاویر سونوگرافی را بررسی کند.

    پس از معاینه سونوگرافی، باید بتوانید بلافاصله فعالیت های عادی خود را از سر بگیرید.

     

    واحد رادیولوژی

    واحد رادیولوژی از مدرن ترین و پیشرفته ترین رادیولوژی، فلوروسکوپی، ماموگرافی ، انواع سونوگرافی ، سونوگرافی کانونیکال، سونوگرافی داپلر عروق ، پروب ترانس واژینال چند فرکانس، سونوگرافی واژینال ، سی تی اسکن ترانس رکتال و اسپیرال بهره می برد که به صورت 24 ساعته برای بیماران ارائه می شود. در این مرکز درمانی علاوه بر خدمات رادیولوژی عمومی، رادیوگرافی ساده با ماده حاجب، ماموگرافی تخصصی مانند هیستری و سالپنگوگرافی، میوگرافی، فیستولوگرافی، گالاکتوگرافی، آرتروگرافی، ونوگرافی، آنژیوگرافی محیطی، سونوگرافی های معمولی و سی تی اسکن اسپیرال سه بعدی در تمام قسمت های بدن با و بدون ماده حاجب، سی تی آرتروگرافی، سی تی میلوگرافی، سی تی دینامیک و کنترل شده بیوپسی اولتراسوند مداخله ای دور توده ای سر و گردن، مدیاستن، ریه، معده، پانکراس، سینه و درناژ آبسه و نفروستومی و درناژ صفراوی و غیره.

     

    رادیولوژی چیست؟

    رادیولوژی نیز یک تخصص پزشکی می باشد که از تصویربرداری جهت  تشخیص دادن و درمان بیماری های دیده شده در بدن استفاده می کنند. رادیولوژیست ها از انواع تکنیک های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، اولتراسوند، توموگرافی کامپیوتری (CT)، پزشکی هسته ای از جمله توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) جهت تشخیص و/یا درمان کردن بیماری ها استفاده می کنند.

    بخش رادیولوژی ممکن است بخش اشعه ایکس یا تصویربرداری نیز نامیده شود. در مرکز خدمات رادیو لوژی و سونوگرافی الوند که در آن معاینات رادیولوژیکی بیماران با استفاده از طیف وسیعی از تجهیزات ذکر شده در بالا انجام می شود.

     

    رادیولوژیست چیست؟

    رادیولوژیست یک پزشک آموزش دیده خاص است که تصویربرداری تشخیصی را برای هدایت مدیریت بیماری تفسیر می کند. اگر یک روش مداخله ای (مانند آنژیوگرافی یا بیوپسی پستان ) دارید، یک رادیولوژیست آموزش دیده به نام رادیولوژیست مداخله ای این روش را انجام می دهد. رادیولوژیست یک گزارش اسکن ارائه می دهد که سپس برای پزشک شما ارسال می شود.

     

    رادیوگرافی چیست؟

    رادیوگرافی تشخیصی فردی است که برای گرفتن عکس اشعه ایکس یا انجام MRI یا سی تی اسکن شما آموزش دیده است. اگر رادیوگراف برای انجام سونوگرافی آموزش دیده باشد به عنوان سونوگرافی شناخته می شود. رادیولوژیست ها همچنین از رادیولوژیست در انجام اقدامات مداخله ای حمایت می کنند.

    رادیوگرافیان تشخیصی طیف وسیعی از تکنیک ها را برای تولید تصاویر با کیفیت بالا برای تشخیص بیماری به کار می گیرند. برخی از پرتونگاران نیز برای ارائه گزارش تصویربرداری اشعه ایکس آموزش دیده اند.

    شناسایی و پایش بیماری ها، ناهنجاری های اسکلتی و بافت نرم و تروما تمرکز اصلی رادیوگرافی تشخیصی است.

     

    رادیوگرافی از طیف وسیعی از تکنیک ها استفاده می کند

    اشعه ایکس - برای بررسی بافت ها برای بررسی استخوان ها، حفره ها و اجسام خارجی استفاده می شود. ممکن است با عوامل کنتراست برای ارائه یک تصویر زنده استفاده شود، به عنوان مثال فلوروسکوپی برای تصویربرداری از دستگاه گوارش، یا آنژیوگرافی برای بررسی عروق خونی

    سی تی (توموگرافی کامپیوتری) - نماهای مقطعی (برش ها) از بدن را ارائه می دهد که امکان شناسایی و محلی سازی بیماری را فراهم می کند.

    پزشکی هسته‌ای – از ردیاب‌های رادیواکتیو استفاده می‌کند که می‌توانند برای بررسی عملکرد بدن و اندام‌ها، به عنوان مثال کلیه یا قلب، تجویز شوند. رادیوایزوتوپ های خاصی را نیز می توان برای درمان سرطان های خاص مانند سرطان تیروئید تجویز کرد.

     

    تکنیک هایی که از پرتوهای یونیزان استفاده نمی کنند

    اولتراسوند - از صدای فرکانس بالا استفاده می کند. این تکنیک به طور گسترده در زنان، زایمان و اطفال و برای بیماران مبتلا به مشکلات شکمی، عروقی یا اسکلتی عضلانی استفاده می شود.

    MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) - تصویربرداری با کیفیت بالا از اعضای بدن را بدون نیاز به اشعه ارائه می دهد.

    رادیولوژی جهت  تشخیص دادن  خیلی از بیماری ها ضروری است

    رادیولوژیست ها طیف وسیعی از تست های تشخیصی از جمله اشعه ایکس، سونوگرافی، تراکم سنجی استخوان، فلوروسکوپی، ماموگرافی، پزشکی هسته ای، CT وMRI را تفسیر می کنند.

     

    چرا رادیولوژی مهم است؟

    رادیولوژی جهت  تشخیص دادن  بسیاری از بیماری ها به ویژه سرطان ضروری می باشد. تشخیص زودهنگام زندگی را نجات می دهد. بدون تشخیص، هیچ درمانی وجود ندارد، هیچ درمانی وجود ندارد.

    امروزه پزشکان نمی توانند بیماران را بدون تصویربرداری تشخیصی مدیریت کنند. برای بسیاری از بیماری‌ها، پزشک خانواده و پزشکان مراقبت‌های اورژانسی به نتایج آزمایشات رادیولوژی تکیه می‌کنند تا تشخیص و روند درمان شما را تعیین کنند.

    رادیولوژیست ها پزشکانی هستند که در تفسیر نتایج این آزمایشات تصویربرداری تخصص دارند. پزشکان خانواده و سایر متخصصان برای مشاوره در مورد ایمن‌ترین و مؤثرترین معاینه و اینکه نتایج برای بیمار و گزینه‌های درمانی چه معنایی دارد، به رادیولوژیست مراجعه می‌کنند.

     

  • d/فیبروآدنوم

    فیبروآدنوم ؛این توده های فیبروآدنوم پستان یکی از شایع ترین توده های سینه در خانم های جوان می باشند. در بسیاری از مواقع، آنها بدون درمان کوچک شده و ناپدید می شوند. در موارد دیگر، پزشکان می توانند آنها را حذف کنند.

     y/فیبروآدنوم

    اگر سوالی در مورد ماموگرافی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان ماموگرافی یا سونوگرافی تجویز کرده است

    می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و ماموگرافی الوند در تماس باشید.

    فیبروآدنوما چیست؟

    فیبروآدنوم یک تومور خوش خیم یا غیر سرطانی پستان است. بر خلاف سرطان سینه که با گذشت زمان بزرگتر می شود و می تواند به سایر اندام ها سرایت کند، فیبروآدنوم در بافت پستان باقی می ماند. آنها نیز بسیار کوچک هستند. اندازه بیشتر فیبروآدنوم فقط 1 یا 2 سانتی متر اندازه دارند . بسیار نادر است که قطر آنها بیشتر از 5 سانتی متر باشد. معمولاً فیبروآدنوم هیچ دردی ایجاد نمی کند. مانند سنگ مرمری است که زیر پوست شما حرکت می کند. ممکن است بافت را سفت، صاف یا لاستیکی توصیف کنید. با این حال، در برخی موارد، شما حتی نمی توانید آن را احساس کنید.

    علائم فیبروآدنوم چیست؟

    از آنجایی که آنها معمولاً بدون درد هستند، ممکن است تا زمانی که در حین دوش گرفتن یا در حین معاینه سینه احساس یک توده نداشته باشید، متوجه آن نشوید. در مواقع دیگر، پزشک ممکن است آن را در ماموگرافی یا سونوگرافی سینه یا پستان پیدا کند.

     

    چه چیزی باعث فیبروآدنوم می شود؟

    پزشکان نمی دانند چه عاملی موجب آنها می شود. آنها ممکن است با تغییر سطح هورمون ها مرتبط باشند، زیرا اغلب در دوران بلوغ یا بارداری ظاهر می شوند و پس از یائسگی از بین می روند.

     

    انواع فیبروآدنوم چیست؟

    چند نوع مختلف وجود دارد:

    فیبروآدنومای ساده وقتی آنها را زیر میکروسکوپ می بینید همه جا یکسان به نظر می رسند.

    فیبروآدنوم های پیچیده اینها بزرگتر هستند و زنان مسن را تحت تأثیر قرار می دهند. آنها ممکن است سلول هایی داشته باشند که به سرعت رشد می کنند.

    فیبروآدنوم نوجوانان. اینها شایع ترین نوع توده سینه هستند که در دختران و نوجوانان بین سنین 10 تا 18 سال یافت می شود. آنها می توانند بزرگ شوند، اما بیشتر آنها با گذشت زمان کوچک می شوند. برخی ناپدید می شوند.

    فیبروآدنوم غول پیکر آنها می توانند تا بزرگتر از 2 اینچ رشد کنند. در صورت فشار دادن یا جایگزینی سایر بافت های سینه ممکن است نیاز به برداشتن داشته باشند.

     

    فیبروآدنوم پیچیده

    برخی از فیبروآدنوم ها فیبروآدنوم پیچیده نامیده می شوند. وقتی اینها زیر میکروسکوپ بررسی می شوند، برخی از سلول ها ویژگی های متفاوتی دارند.

     

    فیبروآدنوم غول پیکر یا جوان

    گاهی وقت ها ، فیبروآدنوم ها می توانند تا بیشتر از 5 سانتی متر رشد کند و به آنها  فیبروآدنوم غول پیکر گفته می شود. آنهایی که در دختران نوجوان یافت می شوند را می توان فیبروآدنوم جوانی نامید.

     

    فیبروآدنوم چقدر شایع است؟

    فیبروآدنوم یک بیماری خوش خیم (غیر سرطانی) پستان بسیار شایع است. در فیبروآدنوم، رشد بیش از حد بافتی که از سینه حمایت می‌کند و سلول‌های پوشاننده مجاری شیر در پستان رشد می‌کند.

    فیبروآدنوم در بیش از 9 درصد از جمعیت زنان گزارش شده است. آنها بیشتر در زنان جوان دیده می شوند و بیشتر در گروه سنی 21 تا 25 سال دیده می شوند. کمتر از 5٪ در زنان بالای 50 سال رخ می دهد. فیبروآدنوم به تغییرات هورمونی پاسخ می دهد و در طول چرخه قاعدگی و در دوران بارداری متفاوت است. علت آنها ناشناخته است. گاهی اوقات فیبروآدنوما برای اولین بار در زنان یائسه ای که تحت درمان جایگزینی هورمون قرار می گیرند ظاهر می شود یا رشد می کند.

     f/فیبروآدنوم

    چه کسی آنها را دریافت می کند؟

    فیبروآدنوم چیست؟ فیبروآدنوم بسیار شایع است. حدود 10 درصد از زنان یکی از این توده های سینه را دارند، اغلب بدون اینکه بدانند. آنها اغلب در زنان 15 تا 35 ساله یا در دوران بارداری و شیردهی ظاهر می شوند. برخی از محققان دریافته اند که زنان با سابقه خانوادگی سرطان سینه بیشتر در معرض ابتلا به فیبروآدنوم هستند. اکثر خانم ها فقط یکی دارند. اما حدود 10 تا 15 درصد از زنانی که به آن‌ها مبتلا می‌شوند، بیش از یک مورد را همزمان یا در طول زمان دارند.

     

    فیبروآدنوم چگونه تشخیص داده می شود؟

    اگر توده ای در سینه خود پیدا کردید، باید به پزشک مراجعه کنید. شما نمی توانید با اطمینان از احساس آن بگویید که چیست. پزشک شما احتمالاً توده را احساس می کند تا بتواند بافت و اندازه آن را بسنجد. حتی اگر فیبروآدنوم تشخیص داده باشند ، ممکن است  پزشکان توصیه کنند که آزمایش های بیشتری جهت تایید و تشخیص نهایی آن انجام دهید. بسته به سن و باردار بودن شما ممکن است سونوگرافی برست یا ماموگرافی انجام دهید. هر دو اسکن سریعی هستند که در مطب پزشک دریافت خواهید کرد. پس از آن رادیولوژیست تصاویر بدست آمده از بافت سینه های  شما را بررسی می نماید تا تشخی دهد که آیا فیبروآدنوم است و یا بیماری دیگری.

    تنها راهی که پزشک می‌تواند مطمئن شود که فیبروآدنوم است، بیوپسی است، که به معنای نمونه‌برداری از توده برای آزمایش در آزمایشگاه است. بر اساس نتایج معاینه و اسکن شما، پزشک تصمیم خواهد گرفت که آیا نیاز به تایید اضافی از بیوپسی سینه دارد یا خیر. برای انجام بیوپسی، پزشک یک سوزن نازک را به سینه شما وارد می کند و نمونه کوچکی را از توده بیرون می کشد.

     

    فیبروآدنوم چگونه درمان می شود؟

    ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. اگر فیبروآدنوم شما کوچک است، پزشک شما ممکن است به جای تلاش برای برداشتن فوراً صبر کنید تا ببیند آیا توده رشد می کند یا کوچک می شود.

    اگر در دوران بارداری یا در دوران شیردهی به بیماری فیبروآدنوم مبتلا شوید ، پزشک شما ممکن است صبر کند تا سطح هورمون های بدن به روال عادی برگردد تا تشخیص دهد آیا این توده به خودی خود ناپدید می شود یا خیر.

     

    اگر در گذشته بیش از یک فیبروآدنوم برداشته شده‌اید و آزمایش‌ها این را تایید کرده‌اند، ممکن است پزشک شما برداشتن توده‌های جدید را به تاخیر بیندازد. اگر فیبروآدنوم شما بزرگتر شود، پزشک مشکوک است که ممکن است، یا مطمئن نیست که آیا یک توده فیبروآدنوم است یا نه، احتمالاً برداشتن هر توده ای را توصیه می کند. این امر به تأیید اینکه یک توده سرطانی نیست و رشد نمی کند و بافت سینه اطراف را منحرف نمی کند کمک می کند. بسته به اندازه، محل و تعداد فیبروآدنوم ها، پزشکان راه های مختلفی برای خارج کردن آنها دارند:

    لامپکتومی و یا بیوپسی اکسیزیونال: یک جراحی کوتاه جهت برداشتن فیبروآدنوم سینه ها می باشد.

    پزشکان از دستگاه سونوگرافی جهت مشاهده کردن  فیبروآدنوم شما کمک می گیرند. پزشکان از ابزاری به نام کرایوپروب استفاده می کنند و آن را بر روی پوست سینه ی  شما نگه می دارند. از گازی جهت  منجمد کردن بافت مجاور استفاده می نمایند که بدون جراحی کردن موجب از یسن رفتن فیبروآدنوم می شود.

    فیبروآدنوم هایی که اندازه آنها بزرگتر از 3 سانتی متر است، دردناک هستند، اندازه آنها افزایش می یابد یا در تصویربرداری یا بیوپسی ویژگی های نگران کننده ای نشان می دهند، معمولاً با جراحی برداشته می شوند.

    فیبروآدنوم اغلب بدون جراحی قابل کنترل است، به خصوص در زنان جوان. فیبروآدنومی که با جراحی برداشته نمی‌شود معمولاً برای مدتی تحت نظر است.

     

    درمان و پیگیری

    در خیلی از موارد، اگر در سینه ی خود فیبروآدنوم دارید، نیازی به درمان کردن و یا پیگیری نمی باشد. معمولاً فقط در صورتی از شما خواسته می شود که به پزشک عمومی یا کلینیک پستان خود مراجعه کنید یا اگر متوجه تغییر شدید شوید.

    اکثر فیبروآدنوما به همان اندازه باقی می مانند. بهضی از آنها کوچکتر می شوند و بعضی دیگر در نهایت با گذشت زمان از بین می روند. تعداد کمی از فیبروآدنوم ها، به ویژه در دختران نوجوان، بزرگتر می شوند. فیبروآدنوم همچنین می تواند در دوران بارداری و شیردهی یا در حین مصرف هورمون درمانی جایگزین (HRT) بزرگتر شود، اما معمولاً بعد از آن دوباره اندازه آن کاهش می یابد.

     

    عمل جراحی

    گاهی اوقات برای برداشتن فیبروآدنوما در صورتی که فیبروآدنوم بزرگ، پیچیده یا جوان باشد، به عمل جراحی به نام بیوپسی اکسیزیون نیاز است. همچنین می توانید درخواست کنید که فیبروآدنوم برداشته شود. این اکثرا زیر نظر بیهوشی عمومی انجام داده می شود.

    جراح شما ممکن است از بخیه های قابل حل در زیر پوست استفاده کند که نیازی به برداشتن آنها نیست. با این حال، اگر از یک بخیه غیر قابل حل استفاده شود، باید حدود یک هفته پس از جراحی کشیده شود. اطلاعاتی در مورد مراقبت از زخم قبل از ترک بیمارستان به شما داده می شود.

     

    بیوپسی برش به کمک خلاء (VAC/VAB).

    ممکن است جهت برداشتن فیبروآدنوم ، بیوپسی اکسیزیون با استفاده از خلاء به شما پیشنهاد داده شود. این روشی برای برداشتن فیبروآدنوم های کوچک با بیهوشی موضعی بدون انجام عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی است.

    پس از تزریق بی حسی موضعی، یک برش کوچک در پوست ایجاد می شود. یک پروب توخالی متصل به دستگاه خلاء از طریق آن قرار می گیرد. با استفاده از اولتراسوند به عنوان راهنما، فیبروآدنوم از طریق پروب توسط خلاء به داخل محفظه جمع آوری مکیده می شود. دستگاه بیوپسی به این ترتیب تا زمانی که تمام فیبروآدنوم برداشته شود استفاده می شود. این ممکن است به این معنی باشد که می توان از جراحی اجتناب کرد. بافت برداشته شده به آزمایشگاه فرستاده می شود و زیر میکروسکوپ بررسی می شود.

    این روش می تواند تا چند روز پس از آن کمی کبودی و درد ایجاد کند. برداشتن فیبروآدنوم معمولاً بر شکل پستان تأثیر نمی‌گذارد، اما ممکن است یک فرورفتگی جزئی در سینه جایی که برداشته شده است وجود داشته باشد.

     

    آیا فیبروآدنوما رشد می کند؟

    فیبروآدنوما به تغییرات هورمونی حساس هستند. آنها اغلب در طول چرخه قاعدگی متفاوت هستند، اغلب قبل از پریود برجسته تر و حساس تر می شوند. فیبروآدنوم ها می تواند در دوران های بارداری و شیردهی بزرگتر شود. آنها معمولاً با توانایی زن برای شیر دادن تداخل نمی کنند. تخمین زده می شود که تقریباً یک سوم فیبروآدنوما، اگر به تنهایی رها شوند، از نظر اندازه کاهش می یابند یا حتی به طور کامل ناپدید می شوند. یک سوم بیشتر از نظر اندازه افزایش می یابد و بقیه ثابت می مانند.

     

    آیا فیبروآدنوم باعث سرطان می شود؟

    فیبروآدنوما یک عامل سرطانی نیستند و داشتن آن به مقدار قابل توجهی خطر مبتلا شدن به سرطان سینه را زیاد نمی کنند. فیبروآدنوم شامل بعضی از سلول‌ های بافت طبیعی پستان می باشند و این سلول ‌ها مثل همه ی سلول ‌های سینه می ‌توانند موجب سرطان شوند. احتمال ایجاد سرطان در فیبروآدنوما بیشتر از احتمال ایجاد سرطان در جای دیگر پستان نیست.

     

    مراقبت های بعدی

    بیشتر زنان به هیچ چیز فراتر از آزمایشات غربالگری معمول نیاز ندارند. آنها به بررسی هرگونه تغییر پستان توسط پزشک ادامه خواهند داد. داشتن یک فیبروآدنوم ساده ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه را در مقایسه با زنان بدون فیبروآدنوم افزایش دهد. اما اگر فیبروآدنوم پیچیده ای داشتید، ممکن است به معنای افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه در آینده باشد. مگر اینکه چیزهای دیگری داشته باشید که احتمال ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد، مانند اعضای نزدیک خانواده مبتلا به این بیماری، شانس شما کم است. در هر صورت، معاینات منظم خود را دنبال کنید و از پزشک خود بپرسید که کدام آزمایش غربالگری و چه زمانی نیاز دارید.

     

    آگاه بودن از سینه

    برای اکثر زنان، داشتن فیبروآدنوم خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش نمی دهد. اگر فیبروآدنوم پیچیده در شما تشخیص داده شد، ممکن است نگران باشید که خطر شما بسیار کمی افزایش یافته است. با این حال، این لزوما به این معنی نیست که در آینده به سرطان سینه مبتلا خواهید شد. مهم است که همچنان از پستان آگاه باشید و در صورت مشاهده هرگونه تغییر در سینه‌ها، صرف نظر از اینکه چه مدت پس از تشخیص فیبروآدنوم رخ می‌دهد، به پزشک عمومی مراجعه کنید.

    مرکز سونوگرافی الوند بهترین مرکز سونوگرافی تهران می باشد.

  • s/نمونه برداری سینه

    نمونه برداری سینه؛  بیوپسی یک عمل کوچک است که برای برداشتن بافت از یک ناحیه نگران کننده در بدن انجام می شود.

    مطالعات تصویربرداری مانند ماموگرافی وMRI، اغلب همراه با معاینات فیزیکی پستان، می‌تواند پزشکان را به مشکوک بودن فرد به سرطان سینه سوق دهد.

    بیوپسی پستان یک عمل کوچک است که برای برداشتن بافت از یک ناحیه نگران کننده در بدن انجام می شود. نمونه بافت توسط پاتولوژیست (پزشکی که در تشخیص بیماری تخصص دارد) بررسی می شود تا ببیند آیا سلول های سرطانی وجود دارند یا خیر. اگر سرطان وجود داشته باشد، آسیب شناس می تواند ویژگی های سرطان را بررسی کند.  بیوپسی از پستان منجر به گزارشی می شود که تمام یافته های پاتولوژیست را نشان می دهد.

     s/نمونه برداری سینه

    اگر سوالی در مورد  سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان سونوگرافی تجویز کرده است

    می توانید با ما در مرکز سونوگرافی الوند در تماس باشید.

    تکنیک های بیوپسی

    برای انجام  بیوپسی سینه می توان از تکنیک های مختلفی استفاده کرد و احتمالاً جراح شما سعی خواهد کرد از کمترین تهاجمی ترین روش ممکن استفاده کند - روشی که شامل کوچکترین برش و کمترین میزان اسکار است. با این حال، انتخاب روش واقعاً به وضعیت فردی شما بستگی دارد. بیوپسی را می توان با قرار دادن یک سوزن از طریق پوست در پستان برای برداشتن نمونه بافت انجام داد. یا می‌تواند شامل یک عمل جراحی جزئی باشد که در آن جراح پوست را برش می‌دهد تا بخشی یا تمام بافت مشکوک را بردارد.

     

    بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف

    آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA) کم تهاجمی ترین روش بیوپسی است و معمولاً هیچ جای زخمی بر جای نمی گذارد. شما برای این روش دراز خواهید کشید. ابتدا یک بی حسی موضعی تزریق می شود تا سینه بی حس شود. سپس جراح یا رادیولوژیست به کمک یک سوزن نازک که مرکز توخالی دارد جهت برداشتن نمونه ای از سلول ها از ناحیه مشکوک در سینه استفاده می کند. در بیشتر موارد، او می تواند توده را حس کرده و سوزن را به محل مناسب هدایت کند.

    در مواردی که توده را نمی توان احساس کرد، جراح یا رادیولوژیست ممکن است نیاز به استفاده از مطالعات تصویربرداری برای هدایت سوزن به محل مناسب داشته باشد. این بیوپسی با هدایت اولتراسوند در هنگام استفاده از سونوگرافی یا بیوپسی سوزنی استریوتاکتیک در هنگام استفاده از ماموگرافی نامیده می شود. با بیوپسی با هدایت اولتراسوند، پزشک سوزن را روی مانیتور اولتراسوند تماشا می کند تا آن را به ناحیه مورد نظر هدایت کند. با ماموگرافی استریوتاکتیک، ماموگرافی از زوایای مختلف برای مشخص کردن محل توده پستان گرفته می شود. در نهایت پزشک سوزن توخالی را وارد سینه می کند تا نمونه ای از سلول های مشکوک را خارج کند.

     d/نمونه برداری سینه

    بیوپسی با سوزن مرکزی

    بیوپسی با سوزن مرکزی از سوزن توخالی بزرگتری نسبت به آسپیراسیون با سوزن ظریف استفاده می کند. اگر این نوع بیوپسی را انجام دهید، دراز کشیده اید. پس از بی حس کردن سینه با بی حسی موضعی، جراح یا رادیولوژیست از سوزن توخالی برای برداشتن چند نمونه استوانه ای از بافت از ناحیه مشکوک استفاده می کند. در بیشتر موارد، سوزن حدود 3 تا 6 بار وارد می شود تا پزشک بتواند نمونه های کافی را دریافت کند. معمولاً بیوپسی با سوزن مرکزی اسکار باقی نمی‌گذارد.

    اگر ضایعه را نمی توان از طریق پوست احساس کرد، جراح یا رادیولوژیست می تواند از تکنیک هدایت تصویری مانند بیوپسی با هدایت اولتراسوند یا بیوپسی سوزنی استریوتاکتیک استفاده کند. در صورت اثبات سرطانی بودن بافت و نیاز به جراحی اضافی، ممکن است یک گیره فلزی کوچک در سینه قرار داده شود تا محل بیوپسی را مشخص کند. این گیره داخل سینه افراد می ماند و برای بدن هیجگونه ضرری نخواهد داشت . اگر بیوپسی منجر به جراحی بیشتر شود، گیره در آن زمان برداشته می شود.

    علاوه بر ارائه نتایج سریع بدون ناراحتی و جای زخم قابل توجه، هر دو آسپیراسیون با سوزن ظریف و بیوپسی با سوزن مرکزی این فرصت را به شما می دهند تا قبل از انجام هر گونه جراحی، گزینه های درمانی را با پزشک خود در میان بگذارید. در برخی موارد، بیوپسی سوزنی را می توان درست در مطب پزشک انجام داد، مگر اینکه پزشک شما به کمک تجهیزات تصویربرداری برای هدایت بیوپسی نیاز داشته باشد. با این حال، بیوپسی سوزنی خطر بیشتری برای نتیجه "منفی کاذب" دارد - نتیجه ای که نشان می دهد سرطان در حالت واقعی وجود ندارد. این احتمالاً به این دلیل است که بیوپسی سوزنی مقدار کمتری از بافت را نسبت به نمونه‌برداری جراحی حذف می‌کند و ممکن است سلول‌های سرطانی را نگیرد. پزشک شما ممکن است بیوپسی جراحی را در ادامه بیوپسی سوزنی یا به جای آن توصیه کند. با هم می توانید تصمیم بگیرید که برای شرایط شما بهترین است.

     

    بیوپسی پستان با کمک خلاء

    بخش تخصصی بیوپسی با کمک خلاء، که با نام های تجاریMammotome یاMIBB (که مخففMinimally Invasive Breast Biopsy) نیز شناخته می شود، روش جدیدتری برای انجام بیوپسی پستان است. بر خلاف بیوپسی با سوزن مرکزی، که شامل چندین فرو بردن سوزن از طریق پوست است، بیوپسی با کمک خلاء از یک پروب مخصوص استفاده می کند که فقط یک بار باید وارد شود. این روش همچنین قادر به برداشتن بافت بیشتری نسبت به نمونه برداری با سوزن مرکزی است.

    برای بیوپسی سینه به کمک خلاء، روی یک میز معاینه با دهانه های گرد مخصوص، جایی که سینه های خود را قرار می دهید، دراز بکشید. ابتدا یک بی حسی موضعی تزریق می شود تا سینه بی حس شود. جراح یا رادیولوژیست با هدایت ماموگرافی (بیوپسی با هدایت استریوتاکتیک) یا سونوگرافی، پروب را در ناحیه مشکوک پستان قرار می دهد. سپس یک خلاء بافت را به داخل پروب می کشد. یک دستگاه برش چرخان نمونه بافت را برمی دارد و سپس آن را از طریق پروب به ناحیه جمع آوری می برد. پس از آن جراح یا رادیولوژیست می تواند با چرخاندن پروب نمونه های متعددی از ضایعه در سینه بگیرد. این کار را می توان 8 تا 10 بار تکرار کرد تا کل ناحیه مورد نظر به طور کامل نمونه برداری شود.

    در برخی موارد، یک گیره فلزی کوچک در محل بیوپسی قرار داده می شود تا محل بیوپسی را مشخص کند، در صورت نیاز به بیوپسی در آینده. این گیره در داخل سینه باقی می ماند و هیچ درد و آسیبی ندارد. اگر بیوپسی منجر به جراحی بیشتر شود، گیره در آن زمان برداشته می شود.

     

    بیوپسی برشی

    بیوپسی برشی بیشتر شبیه جراحی معمولی است. پس از استفاده از بی‌حسی موضعی برای بی‌حس کردن سینه و تزریق برای بیهوشی ، جراح از یک چاقوی جراحی برای برش پوست استفاده می‌کند تا تکه‌ای از بافت را برای معاینه بردارید.

    مانند بیوپسی سوزنی، اگر جراح نتواند توده یا ناحیه مشکوک را احساس کند، ممکن است نیاز به استفاده از ماموگرافی یا سونوگرافی برای یافتن نقطه مناسب داشته باشد. جراح شما همچنین ممکن است از روشی به نام محلی سازی سیم سوزنی استفاده کند. با هدایت ماموگرافی یا اولتراسوند، جراح یک سوزن توخالی کوچک را از طریق پوست سینه به ناحیه غیر طبیعی وارد می کند. یک سیم کوچک از طریق سوزن و در ناحیه مورد نظر قرار می گیرد. سپس سوزن برداشته می شود. پزشک می تواند از سیم به عنوان راهنما برای یافتن نقطه مناسب برای بیوپسی استفاده کند.

    اگر بیوپسی سوزنی قطعی نباشد - یعنی نتایج نامشخص یا قطعی نباشد - یا اگر ناحیه مشکوک آنقدر بزرگ باشد که نمی توان به راحتی با سوزن نمونه برداری کرد، شاید پزشک بیوپسی برشی را به شما توصیه کند. مثل بیوپسی سوزنی ، این احتمال وجود خواهد داشت که بیوپسی برشی نتیجه منفی کاذب می تواند  به همراه داشته باشد. با این حال، شما نتایج را نسبتاً سریع دریافت می کنید. با توجه به اینکه این یک روش جراحی است، بیوپسی برشی تهاجمی تر از بیوپسی سوزنی است، اسکار بر جای می گذارد و ممکن است زمان بیشتری برای بهبودی نیاز داشته باشد.

     

    بیوپسی اکسیزیونال

    بیوپسی اکسیزیونال، درگیرترین شکل بیوپسی، جراحی برای برداشتن کل ناحیه بافت مشکوک از پستان است. علاوه بر برداشتن سرطان مشکوک، جراح به طور کلی لبه کوچکی از بافت طبیعی اطراف آن را نیز برمی‌دارد که حاشیه نامیده می‌شود.

    مانند بیوپسی برشی، اگر جراح نتواند توده یا ناحیه مشکوک را احساس کند، ممکن است برای یافتن نقطه مناسب نیاز به استفاده از ماموگرافی یا سونوگرافی داشته باشد. جراح شما همچنین ممکن است از محلی سازی سیم سوزنی برای مشخص کردن ناحیه مناسب برای بیوپسی استفاده کند.

    بیوپسی اکسیزیونی مطمئن ترین راه برای ایجاد تشخیص قطعی بدون دریافت نتیجه منفی کاذب است. همچنین، برداشتن کل توده ممکن است کمی آرامش را برای شما فراهم کند. با این حال، بیوپسی اکسیزیونال بیشتر شبیه جراحی معمولی است و جای زخم باقی می‌گذارد و به زمان بیشتری برای بهبودی نیاز دارد.

     r/نمونه برداری سینه

    قبل از بیوپسی شما

    بیوپسی اورژانس پزشکی نیست و می تواند در زمان مناسب شما برنامه ریزی شود.

    دستورالعمل های پزشکی می گوید که حدود 90 درصد از نمونه برداری ها باید بیوپسی سوزنی باشد که کم تهاجمی ترین روش است. با این حال، تحقیقات نشان داده است که حدود 70 درصد از بیوپسی‌های پستان، بیوپسی‌های جراحی هستند. این بدان معنی است که بسیاری از زنانی که سرطان ندارند، جراحی غیرضروری انجام می دهند. همچنین به این معنی است که زنانی که سرطان سینه در آنها تشخیص داده شده است باید برای برداشتن سرطان یک عمل جراحی دوم انجام دهند.

     

    قبل از انجام بیوپسی، حتما از پزشک خود بخواهید که:

    نتایج ماموگرافی و سایر مطالعات تصویربرداری را با خود مرور کنید

    نوع بیوپسی را که برای شما توصیه می شود توضیح دهید که چرا آن نوع بیوپسی توصیه می شود. اگر بیوپسی جراحی توصیه می شود بپرسید که آیا می توان بیوپسی سوزنی انجام داد

    در مورد چگونگی و چرایی انجام بیوپسی صحبت کنید

    به هر یک از سوالات شما پاسخ دهید

    ترتیبی دهید که فرم های رضایت نامه مورد نیاز را امضا کنید

    به شما بگوید چه زمانی و چگونه می توانید نتایج بیوپسی را دریافت کنید

    چند روز تا یک هفته پس از بیوپسی، پزشک باید یک گزارش پاتولوژی به شما بدهد که توضیح دهد چه چیزی در نمونه بافت پیدا شده است.

© 2023 ;کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت نزد سونوگرافی و رادیولوژی الوند محفوظ می باشد. طراحی ، توسعه و راه اندازی توسط : OFOGHIT